ปาล์ม 5

18 แวกซ์ปาล์ม/ Copernicia prunifera

ชื่อวิทยาศาสตร์---Copernicia prunifera (Mill.) HEMoore.(1963)
ชื่อพ้อง---Has 4 Synonyms.See all https://www.gbif.org/species/2738262
---Basionym: Palma prunifera Mill.(1768)
---Arrudaria cerifera (Arruda) Macedo.(1867)
---Copernicia cerifera (Arruda) Mart.(1838)
---Corypha cerifera Arruda.(1816)
ชื่อสามัญ---Carnauba palm, Carnauba Wax Palm, Brazilian Wax Palm,
ชื่ออื่น---แว๊กซ์อ้วน, แว๊กซ์ผอม ;[FINNISH: Karnaubapalmu.];[FRENCH: Caranda, Palmier a cire, Copernicie à cire.];[GERMAN: Karnaubapalme, Facherpalme, Wachspalme.];[JAPANESE: Burajiru rou yashi , Rou yashi (as C. cerifera).];[PORTUGUESE: Palmeira-da-cera, Arvore-da-vida, Carnaúba, Carnaubeira, Palmeira-carnaubeira.];[RUSSIAN: Brazil'skaya voskonosnaya, Pal'ma kartuba.];[SPANISH: Carandai, Carnauba, Palma carnaúba.];[SWEDISH: Karnaubapalm, Vaxpalm.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE
EPPO Code--- CPDCE (Preferred name: Copernicia prunifera.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกา
เขตกระจายพันธุ์---อเมริกาใต้ ตอนเหนือของประเทศบราซิล
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Copernicia เป็นเกียรติแก่นักดาราศาสตร์ชาวโปแลนด์ที่มีชื่อเสียง Nicolaus Copernicus (1473-1543) ;  ชื่อสายพันธุ์ prunifera เป็นคำภาษาละตินประกอบด้วย 'pruina' = น้ำค้างแข็งและจากคำกิริยา 'fero' = to carry โดยอ้างอิงถึงแว็กสีขาวที่ปกคลุมแผ่นใบ
Copernicia prunifera เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยPhilip Miller (1691 - 1771) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษเชื้อสายสก็อตแลนด์ ได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Harold Emery Moore (1917–1980) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปีพ.ศ.2506

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดทางตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิล ซึ่งเรียกว่า“ ต้นไม้แห่งชีวิต” สำหรับผลิตภัณฑ์ที่มีประโยชน์มากมาย (พบเป็นส่วนใหญ่ในรัฐCeará, Piauí, Maranhãoริโอแกรนด์ do Norte และ Bahia) เติบโตทั่วไปในทุ่งหญ้าสะวันนาหรือป่าเปิดซึ่งบางครั้งอาจมีน้ำท่วมเป็นครั้งคราว
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวต้นสูงได้ถึง 15-20 เมตร ลำต้นขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางเฉลี่ย 25 ซม.มงกุฎใบรูปพัด(Costapalmate)เกือบกลมเส้นผ่านศูนย์กาง 1.5 เมตร ใบสีเทาฟ้าเคลือบด้วยนวลขาว ก้านใบยาว0.8เมตรมีหนามแข็งโค้ง ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar)ยาวประมาณ 2 เมตร ดอกสมบูรณ์เพศมีทั้งเพศผู้และเพศเมียในดอกเดียวกัน (hermaphrodite) สีเหลือง ผลรูปไข่ยาวประมาณ2.6ซม.สีดำเมื่อสุกมีเมล็ดเดียว
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด ปรับให้เข้ากับดินต่างๆแม้ว่าการระบายน้ำจะดีหรือไม่ดี pH 6.1-7.8 ทนต่ออุณหภูมิต่ำได้ถึง -3 องศา C เป็นเวลาสั้น ๆทนต่อความแห้งแล้งได้ดี -อัตราการเติบโต หลังจาก 50 ปี สามารถมีความสูงได้มากกว่า 14 เมตรและปาล์มสามารถอยู่ได้นานถึง 200 ปี
การใช้ประโยชน์---ใช้กิน แก่นของลำต้นอุดมไปด้วยแป้งและใช้ทำสาคู ผลใช้ในการผลิตเยลลี่เพื่อการบริโภค เนื้อเยื่อผลถูกสกัดและทำให้แห้งเพื่อผลิตแป้งคาร์นูบาซึ่งชาวพื้นเมืองส่วนใหญ่บริโภค น้ำมันปรุงอาหารสามารถสกัดจากเมล็ดพืชซึ่งกินได้เช่นกัน ผลคั่วบดและชงเพื่อทดแทนกาแฟ
-ใช้เป็นยา รากแห้งถูกนำมาใช้ในการแพทย์แผนโบราณเป็นยาขับปัสสาวะ ยาต้มรากถือเป็นวิธีการรักษาเฉพาะสำหรับโรคซิฟิลิส รากเผาแล้วบดใช้สำหรับโรคไขข้ออักเสบรูมาติซึม อาการทางผิวหนังและอาการบวมน้ำ
-ใช้ปลูกประดับ ด้วยลักษณะรูปทรงต้นที่แข็งแรงมั่นคง ใบสีเทาฟ้าเคลือบด้วยนวลขาว ทำให้แว็กซ์ปาล์มเป็นไม้ประดับที่โดดเด่นในงานตกแต่งภูมิท้ศน์ ถ้าจะปลูกภายในบริเวณบ้านควรหาพื้นที่เผื่อไว้สำหรับรูปทรงที่เหมาะสมในอนาคตด้วย นอกจากนี้แล้วอีกด้านหนึ่งจะปลูกเพื่อการค้าเชิงพานิชย์ เป็น1ในพืชเศรษฐกิจที่สำคัญของบราซิลโดยเป็นวัตถุดิบในการผลิตขี้ผึ้งทนความร้อนที่ได้จากใบของแว็กซ์ปาล์ม (เพื่อให้ได้แว็กซ์ใบจะถูกนำไปตากแดดจนสามารถตีขี้ผึ้งออกได้ ต้องใช้ใบอ่อนมากกว่า 1,000 ใบในการผลิตขี้ผึ้งคุณภาพสูง 1 กิโลกรัม) ใช้ผลิตเป็นน้ำยาเคลือบเงารถยนต์ น้ำยาขัดพื้น ในส่วนผสมในลิปสติก หรือแม้แต่เคลือบลูกอม  
-อื่น ๆ เนื้อไม้นุ่มหนักปานกลางทนนานในน้ำเค็มทำงานง่าย ไม้มีความต้านทานตามธรรมชาติต่อศัตรูพืชที่พบบ่อยเช่นปลวก Carnauba Wood จึงเป็นวัสดุก่อสร้างที่มีมูลค่าในท้องถิ่น แม้ว่าส่วนใหญ่จะใช้โดยผู้ที่มีรายได้น้อย -เส้นใยใบไม้เป็นผลพลอยได้จากการผลิตขี้ผึ้งหรือที่เรียกว่า "bagana" ชีวมวลสามารถใช้เป็นปุ๋ยหมักคลุมดินเพื่อรักษาความชื้นหรืออัดเป็นก้อนเชื้อเพลิงชีวภาพที่มีพลังงานสูงสำหรับการผลิตไฟฟ้า เส้นใยใบไม้หรือ "Palha" ยังทอในการผลิตสิ่งของต่างๆเช่นหมวกตะกร้ากระเป๋าและผลิตภัณฑ์ในประเทศอื่น ๆ อีกมากมาย ผลิตภัณฑ์หัตถกรรมเหล่านี้เป็นที่ชื่นชอบของนักท่องเที่ยวและเป็นแหล่งรายได้ที่สำคัญของประชากรในท้องถิ่น ใบแว็กซ์ปาล์มยังสามารถใช้ในการทำหลังคาแบบชนบท
การขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด ใช้เวลากว่าจะงอก 2-3 เดือน  แตกหน่อช้าอัตราการงอกต่ำ ก่อนนำเมล็ดไปเพาะให้แยกเมล็ดออกจากผลแล้วนำเมล็ดไปแช่น้ำอุ่น 1วัน (24ช.ม.) ต้นกล้าอ่อนจะเจริญเติบโตขึ้นอย่างช้ามาก

19 ปาล์มไผ่/ Chamaedorea seifrizii

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Chamaedorea seifrizii Burret.(1938)
ชื่อพ้อง---Has 3 Synonyms.See all https://www.gbif.org/species/2734708
---Chamaedorea erumpens H. E. Moore.(1951)    
---Chamaedorea donnell-smithii Dammer.(1905)  
---Meiota campechana O.F. Cook.(1943)
ชื่อสามัญ---Bamboo Palm, Reed Palm,  Cane Palm, Clustered Parlor Palm, Bamboo Palm Tree, Seifriz's chamaedorea
ชื่ออื่น---ปาล์มไผ่ ; [BELIZ: Xate, Xiat.];[BRAZIL: Camedórea-bambu.];[CHINESE: Zhu jing ling long ye zi, Zhu lu, Xue fo li ye zi.];[FRENCH: Palmier bambou.];[GERMAN: Seifriz's Bambuspalme.];[GUATEMALA:  Xate, xiat, chiat (Mayan).];[JAPANESE: Kamaedorea sefurijii, Kireba teeburu yashi.];[ITALIAN: Palma bambù.];[MALAYSIA: Palma buluh (Bahasa Melayu).];[PHILIPPINES: Sipritsi (Tag.).];[PORTUGUESE: Camedor xiat, Camedórea-bambu.];[RUSSIAN: Khamedoreia proryvaiushchaiasia, Khamedoreia zeifritsa.];[SPANISH: Palmera Seifriz de bambú.];[VIETNAMESE: Cau tre; Cau ha oai.].
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- CMDSE (Preferred name: Chamaedorea seifrizii.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกา
เขตกระจายพันธุ์---อเมริกากลาง
นิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุลคือการรวมกันของคำกรีก 'chamai' = บนพื้นดิน,บนดินและ 'dorea' =ของ หมายถึงของขวัญจากพื้นดิน ; ชื่อสายพันธุ์ 'seifrizii'ได้รับเกียรติจาก William Seifriz (1888-1955)นักสะสมและนักชีววิทยาชาวอเมริกัน
Chamaedorea seifrizii เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย  Carl Ewald Maximilian Burret (1883–1964) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปี พ.ศ.2481

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในประเทศเบลีซ กัวเตมาลา ฮอนดูรัสและเม็กซิโก เติบโตในป่าที่ชื้นแฉะที่เกิดขึ้นตามฤดูกาล มักจะอยู่บนหินปูน ที่ระดับความสูงจากน้ำทะเลสูงถึง 500 เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มแตกกอ เป็นกลุ่มหนาแน่นคล้ายต้นไผ่ กอละประมาณ 20-30 ต้น ลำต้นเรียวยาวสูงประมาณ 1.5-3 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น1-2 ซม.มองเห็นรอยแผลเป็นที่เกิดจากทางใบเป็นวงสีขาวระยะห่าง12-20ซม. มีใบประมาณ 10-15 ใบ ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก(pinnate)ปลายคู่ ทางใบยาว 0.70-1เมตร ใบย่อยรูปใบหอกเชิงเส้นปลายใบเรียวแหลมสีเขียวเข้มเรียงกัน10-16ใบในแต่ละด้านยาว 20-35 ซม.กว้าง1-2.5ซม. ช่อดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น (dioecious) ช่อดอกเกิดจากกาบใบหรือปกคลุมใต้ใบ(Infrafoliar)มีก้านช่อดอกยาว 3.5-5.5 ซม. ดอกมีสีเหลืองหม่น .ผลกลมขนาด 8 มม.สีส้มเมื่อสุกสีแดงจนเกือบดำ เมล็ดกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 6 มม
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตได้ในที่ร่มหรือในช่วงแดดจัดและต้องการจุดที่สว่างสำหรับการเพาะปลูกในร่ม แม้ว่าอาจทนต่อแสงในระดับต่ำได้แต่จะผลิตดอกและผลเฉพาะในตำแหน่งที่มีแสงแดดส่องถึง ต้องการดินชื้นและมีการระบายน้ำดี
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ ปลูกในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน ปลูกในสวนและสวนสาธารณะ มีการปลูกกันอย่างแพร่หลายในเขตอบอุ่นทนต่ออุณหภูมิต่ำได้ถึง -3 องศา C เป็นพืช House plant ปาล์มชนิดนี้ใช้นำมาตกแต่งภายในโดยปลูกใส่กระถาง และอยู่ภายในห้องแอร์ได้ หรือ จะปลูกลงดิน ในที่ร่มรำไรก็ได้  ส่วนใหญ่ต้นไม้ที่ใช้ตกแต่งภายในจะหาที่อยู่ทนเลี้ยงไม่ยากมีอยู่ไม่มาก ปาล์มไผ่นี่ใช้ได้ดีนิยมใช้กัน ที่สำคัญการปลูกไม้ประดับเพื่อใช้ตกแต่งภายใน (ไม่ใช่เฉพาะปาล์มไผ่, ทั่วไปเลย)  ข้อควรระวังคือ เรื่องการใช้ปุ๋ย อย่าไปใช้ปุ๋ยธรรมชาติพวกขี้วัว ขี้ควาย ใบไม้ผุพวกนี้ เพราะเป็นที่ก่อกำเนิดพวกมด แมลง ด้วง ใช้ปุ๋ยวิทยาศาสตร์ดีกว่า ถ้ากลัวดินแข็งก่อนใส่ปุ๋ย ทำความสะอาดโคนใช้เสียมเล็กๆเปิดหน้าดินให้ทั่วให้น้ำผ่านลงถึงก้นกระถาง ใส่ปุ๋ยละลายช้า(ออสโมโค้ต3เดือน6เดือน) ถ้าใช้สูตรเสมอ15-15-15,16-16-16 พวกนี้ต้องระวังให้หนัก อย่าเยอะ ถ้าเยอะจะทำให้เกิดภาวะดินเค็ม ต้นไม้บางชนิดรากอ่อนไหว ตายไปเลย แต่ปาล์มไผ่นี่ทนได้ ใช้สูตรเสมอได้
-อื่น ๆ ใช้เป็นIndoor Air Purifying Plant: ในการวิจัยของ Dr BC Wolverton สำหรับ NASA ระบุว่า Seifrizii อยู่ในอันดับที่ 3 ใน 20 อันดับแรกของพืชโดยได้คะแนน 8.4 จาก 10 โดยพิจารณาจากความสามารถในการกำจัดไอระเหยสารเคมีสารพิษในอากาศภายในอาคารความง่ายในการเจริญเติบโตและการบำรุงรักษาความต้านทาน ต่อแมลงรบกวนอัตราการระเหยของน้ำจากใบ การศึกษารายงานว่าพืชมีประสิทธิภาพในการกำจัดเบนซีนไตรคลอโรเอทิลีนและฟอร์มาลดีไฮด์ สำหรับฟอร์มาลดีไฮด์ยังอยู่ในอันดับ 3 ด้วยอัตราการกำจัด 1350 ไมโครกรัม / ชม.
รู้จักอันตราย---เนื้อของผลไม้สามารถระคายเคืองผิวหนังและไม่ควรจับเนื่องจากมีผลึกของแคลเซียมออกซาเลต
ขยายพันธุ์---เมล็ด แยกหน่อ เมล็ดใช้เวลาเพาะ 5-6 เดือนกว่าเมล็ดจะงอก -การขยายพันธุ์ด้วยการแยกหน่อหรือแยกกอออกจากต้น ตัวอย่างการแยกกอ ดูต้นที่อยู่ในรูป ดึงปาล์มไผ่ออกจากกระถาง จะแยกปาล์มไผ่เป็น 2 กอ ใช้มีดใหญ่ๆคมๆ ผ่ากลางตัดรากลงไปตรงๆ นำไปปลูกเป็น2กระถาง ทั้ง 2 กระถางควรใส่ดินรอบรากให้เต็มและค่อนข้างแน่น รดน้ำตามปกติ ห้ามแฉะท่วมขังเด็ดขาด 

21 ปาล์มขวด/ Roystonea regia

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Roystonea regia (Kunth) O.F.Cook.(1900)
ชื่อพ้อง---Has 10 Synonyms.See all The Plant List (http://www.theplantlist.org/)  
---Basionym: Oreodoxa regia Kunth (1816)
ชื่อสามัญ---Royal Palm, Cuban royal palm, Florida royal palm
ชื่ออื่น---ปาล์มขวด ;[ARABIC: Nakhl malakî.];[CAMBODIA: Sla barang.];[CHINESE: Wang zong, Da wang ye zi (Hong Kong).];[CUBA: Palma Criolla.];[FRENCH: Palmier royal, Palmier royal de Floride, Palmier royal de Cuba, Oréodoxe royal.];[GERMAN: Königspalme, Kubanische Königspalme.];[HAITI: Palmye wayal.];[HUNGARIAN: Királypálma, Kubai királypálma.];[INDIA: Vakka.];[ITALIAN: Palma regia.];[JAPANESE: Furoridaroiyarupaamu, Daiou yashi.];[MALAY/Bahasa Melayu ): Palma diraja.];[PORTUGUESE: Palmiera-real, Palmiera-imperial-de-Cuba.];[PANAMA: Waa.];[SPANISH: Palma real cubana, Chaguaramo, Palma criolla, Palma real, Yagua.];[VIETNAMESE: Cau vua.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- ROYRE (Preferred name: Roystonea regia.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกา
เขตกระจายพันธุ์---สหรัฐอเมริกา คิวบา,ฮอนดูรัส, เม็กซิโก เบลิซ บาฮามาส
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุลมาจากนายพลของกองทัพสหรัฐฯ Roy Stone (1836-1905)ซึ่งทำงานเป็นวิศวกรในเปอโตริโก ; ชื่อสายพันธุ์ 'regia' มาจากภาษาละติน 'regius, a, um' = ซึ่งแปลว่า -ของจริง สง่างาม เหมาะสมอย่างยิ่งสำหรับการอธิบายปาล์มชนิดนี้
Roystonea regia เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Ernst Otto Kuntze (1843–1907) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน และได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Orator Fuller Cook (1867–1949) นักพฤกษศาสตร์และนักกีฏวิทยาชาวสหรัฐฯ ในปี พ.ศ.2443

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดทางตอนใต้ของสหรัฐอเมริกา อเมริกากลาง และแคริบเบียน พบได้ใน; บาฮามาส เบลีซ เคย์แมน อีส คิวบา ฟลอริดา ฮอนดูรัส อ่าวเม็กซิโก เม็กซิโกตะวันออกเฉียงใต้ ปานามากระจายอยู่ทั่วไปตามเนินเขาและหุบเขาของคิวบา
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวความสูงอยู่ประมาณ 20-30 เมตรเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้นส่วนที่กว้างที่สุดประมาณ 35-65 ซ.ม.ลักษณะลำต้นคอดใกล้โคนและป่องกลาง รอยแผลเป็นจากใบไม้เรียบมีระยะห่างสม่ำเสมอและใกล้เคียงกัน คอสีเขียวเข้มและยาวถึง 1 เมตร ใบรูปขนนก(pinnate) ทางใบยาว 5-6 เมตร ใบย่อยเรียวยาวและแตกออกเป็นสองทิศทาง ช่อช่อดอกออกใต้คอยอด(Infrafoliar)ช่อสีขาวนวลขนาดใหญ่ ดอกแยกเพศอยู่ในช่อเดียวกัน (Monoecious) มีดอกสีขาวขนาดเล็กของทั้งสองเพศ มีกลิ่นหอม ผลกลม ขนาด 1-1.5 เซนติเมตร เมื่อสุกมีสีน้ำตาลเข้มถึงม่วง
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดจัด ดินที่อุดมสมบูรณ์และน้ำปริมาณมาก สามารถทนต่อช่วงแล้งได้ ต้องการภูมิอากาศแบบเขตร้อน ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง -3ºC อัตราการเจริญเติบโต เร็ว
การใช้ประโยชน์---ใช้กิน ยอดอ่อนของปาล์มขวดนำมากินได้คล้ายยอดมะพร้าว
-ใช้เป็นยา ยาต้มจากรากใช้เป็นยาขับปัสสาวะ ขับนิ่วออกจากทางเดินปัสสาวะ รักษาโรคเบาหวาน ทำให้ผิวนวล ;ในเปรู ใบจะใช้ในการเตรียมยาต้ม เพื่อวัตถุประสงค์ทางยาและทางสัตวแพทย์ ในการรักษาระบบประสาทและสุขภาพจิต และยังช่วยรักษาระบบย่อยอาหารอีกด้วย
-ใช้ปลูกประดับ ปลูกทั่วทั้งเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน นิยมปลูกกลางแจ้ง เช่น สวนสาธารณะ ริมทางเดิน ถนนริมทะเล ไม่นิยมปลูกในสนามเด็กเล่นหรือใกล้บ้านเพราะใบใหญ่ เมื่อร่วงลงมาอาจทำอันตรายต่อคนหรือสิ่งของ และรากอาจทำลายโครงสร้างสิ่งก่อสร้างได้ ชอบน้ำและดินชุ่มจึงทำให้ปาล์มขวด สวยมากเวลาปลูกเป็นแถวหรือเป็นกลุ่มอยู่บริเวณริมน้ำ
-อื่น ๆ ลำต้นใช้ทำไม้กระดาน ใบใช้ทำเป็นหลังคาบ้าน เส้นใยที่สกัดจากกาบใบสามารถเทียบเคียงได้กับเส้นใยป่านศรนารายณ์และกล้วยแต่มีความหนาแน่นต่ำกว่าทำให้เป็นแหล่งที่มีประโยชน์สำหรับการใช้ในวัสดุคอมโพสิตน้ำหนักเบา ผลที่เรียกว่า “palmiches” ใช้ผสมเป็นอาหารเลี้ยงหมู
สำคัญ---เป็นต้นไม้ประจำชาติคิวบา
ระยะเลาออกดอก/ติดผล---ออกดอกช่วงฤดูหนาว-ถึงฤดูร้อน (ม.ค.--ก.ค.)
ขยายพันธุ์---เมล็ด ใช้เวลาในการงอก2-3เดือน อัตราการเติบโตของต้นกล้าเฉลี่ย 4.2 ซม.ต่อปี เป็นสายพันธุ์รุกรานที่ขยายพันธุ์อย่างล้นเหลือด้วยเมล็ดที่งอกทั่วต้นแม่และต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการควบคุมต้นกล้า

22 คิงปาล์ม/ Archontophoenix alexandrae

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในตอนเหนือของรัฐควีนส์แลนด์ (เป็นปาล์มที่แพร่หลายและแพร่หลายที่สุดในออสเตรเลียตะวันออกเฉียงเหนือ) ซึ่งมักอยู่ในพื้นที่เปียกชื้น เติบโตในพื้นที่แอ่งน้ำและตามแนวระบายน้ำในป่าฝนตามลำธารที่แห้งตามฤดูกาล ป่าเสม็ดและป่ายูคาลิปตัส ที่ช่วงระดับความสูงจากระดับน้ำทะเล 0-1,000 เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูงได้ถึง 30เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น10-15 ซ.ม ลำต้นสีเขียวปนเทาอ่อน โคนต้นบวมเล็กน้อย รอยแผลเป็นที่เกิดจากใบหลุดร่วงโดดเด่น มีมี 8-10 ใบ ทางใบยาว 4.5 เมตร ใบรูปขนนกปลายใบคู่(paripinnate) มีใบย่อย 60-80 ใบในแต่ละด้านยาวได้ถึง 75 ซม ด้านบนสีเขียวเข้มใต้ใบสีเทาเงิน คอยอด(Crownshaft)สีเขียวเด่นชัด ไม่มีหนาม ช่อดอกออกใต้ใบใกล้คอยอด (Infrafoliar)ยาว ประมาณ 60 ซ.ม. ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (Monoecious) ดอกจัดเรียงเป็นกลุ่มสามดอก (ดอกเพศเมียอยู่ระหว่างดอกเพศผู้สองดอก)สีขาวครีม ติดผลจำนวนมาก ผลกลม ขนาด 1-2 ซ.ม.เมื่อสุกมีสีแดงสด มีเมล็ดเดี่ยวเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 8 มม.
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ตำแหน่งที่แจ้งแสงแดดจัดหรือมีร่มเงาบางส่วน ชอบดินร่วนระบายอากาศและน้ำได้ดี แต่ปรับตัวได้ดีในดินเกือบทุกชนิด ชอบน้ำมาก ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง 0 องศา C ปาล์มต้นนี้จะเกิดความเครียดเมื่อมีการขุดย้าย อัตราการเจริญเติบโตเร็ว
ใช้ประโยชน์---นิยมปลูกเป็นไม้ประดับในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนอย่างแพร่หลาย เหมาะปลูกลงสนามกลางแจ้ง ปลูกเดี่ยวหรือเป็นกลุ่ม เป็นแถวริมถนน
ภัยคุกคาม--เนื่องจากพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่กว้างขวาง ประชากรจึงมีขนาดใหญ่และมีเสถียรภาพ ไม่มีภัยคุกคามที่น่าเป็นห่วงจัดไว้ใน IUCN Red List ประเภท 'ความกังวลน้อยที่สุด' (ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)
สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - National - IUCN Red List of Threatened Species.(2019)
ขยายพันธุ์---เมล็ด งอกง่ายใช้เวลาในการงอก1-3 เดือน

สกุล Keriodoxa (kehr-ree-oh-DOKS-ah)เป็นMonotypic genus มีเพียง1สายพันธุ์ในสกุล คือ Keriodoxa elegans เป็นพืชเฉพาะถิ่นของประเทศไทย อธิบายว่าเป็นสกุลและชนิดใหม่ในปี 1983

23 ปาล์มเจ้าเมืองถลาง/ Keriodoxa elegans 

ชื่อวิทยาศาสตร์---Keriodoxa elegans J.Dransfield.(1983)
ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.
ชื่อสามัญ---King Thai palm, Elephant Palm, White Elephant Palm, White Backed Palm
ชื่ออื่น---ปาล์มเจ้าเมืองถลาง, ปาล์มพระยาถลาง, ทังหลังขาว, ชิงหลังขาว ;[FRENCH: Palmier élégant de Siam, Palmier d'ornement de Thailand.];[GERMAN: Weiße Elefantenpalme.];[THAI: Chao-mueng-ta-lang, Phaya-tha-lang, Praya thalang, Ching lang-khao, Thang-lang-khao.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- KEXEL (Preferred name: Keriodoxa elegans.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---ประเทศไทย
นิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Keriodoxa' เป็นชื่อที่รวมกันของชื่อนักพฤกษศาสตร์ชาวไอริช Arthur Francis George Kwee (1877-1942) นักวิชาการด้านพรรณไม้ไกับคำภาษากรีก 'doxa' ในกรณีนี้ใช้กับความหมายว่า 'รุ่งโรจน์'; ชื่อของสายพันธุ์เป็นภาษาละติน คำว่า' elegans =สง่างามอ่อนโยน
Keriodoxa elegans เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย John Dransfield (เกิดปี 1945) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ ในปี พ.ศ.2526

ที่อยู่อาศัย เป็นพืชเฉพาะถิ่นมีถิ่นกำเนิดในประเทศไทยพบเพียง2แห่งที่ จังหวัดภูเก็ต และอุทยานแห่งชาติเขาสก จังหวัดสุราษฏร์ธานี พบในป่าที่แจ้งลาดชันในหุบเขาในสภาพธรรมชาติที่ร่มชื้น ที่ระดับความสูงตั้งแต่ 100-300 เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวและไม่มีหน่อ ลำต้นสูงประมาณ 3 - 5 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลาง 20 ซม.สีซีด อาจมองเห็นเป็นรูปวงแหวนปิดรอยแผลเป็นของรอยต่อใบที่ร่วงหล่น แต่โดยปกติแล้วปกคลุมด้วยฐานทางใบที่เน่าเปื่อย ใบรูปพัด(palmate)กลมเส้นผ่านศูนย์กลาง 2เมตร ปลายใบรอบๆเป็นแฉกประมาณ90-100 แฉกตื้น ๆรวมกัน ช่วงปลายใบ10-40 ซม.จะแยกออก เนื้อใบบาง ด้านบนใบเป็นสีเขียวเข้ม ด้านใต้ใบสีเขียวอ่อนเป็นมันวาวปกคลุมด้วยเกล็ดสีขาวเงินขนาดเล็ก ก้านใบยาวได้ถึง 2 เมตรสีเขียวอมดำและมีขอบคม ช่อดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น (dioecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ(Interfoliar) ในต้นเพศผู้ ช่อดอกแตกกิ่งมากโค้งยาว 40-50 ซม.มีดอกเล็ก ๆสีขาวครีม ในต้นเพศเมียช่อดอกตั้งตรงแตกกิ่งน้อยกว่า ยาว 70 ซม.ดอกสีเหลืองครีม ผลรูปทรงกลมค่อนข้างหดตัวที่ฐานยาวประมาณ3 ซม.และกว้าง 4.5 ซม.สีเหลืองส้ม ที่ผิวมีติ่งเล็ก ๆกระจัดกระจาย มีเมล็ดกลมขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 ซม.มีเมล็ดเดียวซึ่งมักไม่ค่อยมีถึง 2 เมล็ด
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เหมาะสำหรับภูมิอากาศแบบเขตร้อนหรือกึ่งเขตร้อน ไม่ชอบแสงแดดจัดหรือสถานที่ที่มีลมแรง ต้องการตำแหน่งที่ร่มรื่นมีที่กำบังอบอุ่นชื้น ในดินที่อุดมสมบูรณ์ มีอินทรีย์วัตถุและการระบายน้ำดี รดน้ำสม่ำเสมอตลอดทั้งปี(ต้นปาล์มในร่มไม่ควรรดน้ำมากเกินไป)และเป็นการดีที่จะรักษาอุณหภูมิไม่ให้ต่ำกว่า +16° C ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง  -3° C ในช่วงสั้น ๆ อัตราการเจริญเติบโต ช้า
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ ปาล์มชนิดนี้เพิ่งได้รับการแนะนำให้รู้จักกับการเพาะปลูกเมื่อไม่นานมานี้ แต่กำลังเป็นที่นิยมอย่างมากในเขตร้อนและเขตกึ่งร้อนในฐานะพืชสวนและภาชนะ เป็นปาล์มที่มีภูมิทัศน์ที่ยอดเยี่ยมเมื่อตั้งอยู่ท่ามกลางต้นไม้สูง เมื่อนำมาปลูกใส่กระถางสำหรับตกแต่งพื้นที่ภายใน ควรเป็นที่กว้างขวางและมีแสงส่องสว่างน้อย
-อื่น ๆ เมล็ดพันธุ์มักไม่สามารถหาได้จากพืชที่เพาะปลูก ด้วยเหตุนี้จึงเป็นของที่มีราคาแพงซึ่งปกติจะมีไว้สำหรับนักสะสม
*This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! นี่คือปาล์มที่แตกกอมีลักษณะการเจริญเติบโตของรากแบบแซกโซโฟน (มีส้นเท้า) ให้ส้นเท้าอยู่บนที่สามเหนือระดับความสูงของดิน (แปลโดยกูเกิ้ล)
ขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ดสดใช้เวลางอก 4-6 เดือน หากไม่ได้รับการดูแลอย่างถูกต้องเมล็ดจะมีอายุการเก็บรักษาไม่นาน

25 เต่าร้าง/ Caryota urens

ชื่อวิทยาศาสตร์---Caryota urens L.(1753)
ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.
ชื่อสามัญ ---Solitary Fishtail Palm, Toddy Palm, Wine Palm, Jaggery Palm, Indian sago palm, Kitul palm
ชื่ออื่น---เกี๋ยง เขือง เต่ารั้ง เต่าร้าง ;[ASSAM: Chao tamol, Sewa/ Sewa-tamol/ Sao-tamol/ Suratguti-goch, Sowat goch.];[BENGALI: Sopari, Gol sago.];[FRENCH: Palmier queue de poisson, Palmier céleri, Caryot brûlant.];[GERMAN: Ostindische Brennpalme, Kitulpalme, Fischschwanzpalme, Brennpalme.];[HINDI: Ban-khajur, Gud, Mari.];[HUNGARIAN: Diópálma.];[KANNADA: Baini, Bayne, Kondapana, Bayni, Bagani.];[MALAYALAM: Konda Pana, Vainava, Choondappana, Iram Pana, Chunda Pana.];[MARATHI: Sur-maad, Bherli-maad.];[POLAND: Kariota parząca.];[PORTUGUESE: Palmeira-brava, Palmeira-do-vinho, Palmeira-rabo-de-peixe, Palmeira-sagu, Palmeira-todi, Palmeiro-jaggeri.];[SANSKRIT: Sritalah.];[SINHALESE: Kitul.];[SPANISH: Palmera de sagú, Palmera de hoja de cola de pez, Palmera de vino de la India, Palma de cola de pescado.];[SWEDISH: Fiskstjärtspalm.];[TAMIL: Kundal panai, Koondalpanai,Thippali, Tippili, Konda panna.];[TELUGU: Jeelugu.];[THAI: Kiang, Khueang, Tao-rung, Tao-rang.]
ชื่อวงศ์ ---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- CAWUR (Preferred name: Caryota urens.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ; อินเดีย ศรีลังกา จีนตอนใต้
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Caryota เป็นศัพท์ภาษาละตินที่มาจากภาษากรีก 'catryota' = ผล Date palm ; ชื่อสายพันธุ์มาจากภาษาละติน 'urens' =การกัด หมายถึงคุณสมบัติที่ทำให้ระตายเคืองของเนื้อผลไม้
Caryota urens เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดน ในปี พ.ศ.2296

26 เต่าร้างแดง/ Caryota mitis

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Caryota mitis Lour.(1790)
ชื่อพ้อง---Has 10 Synonyms.
---Caryota furfuracea Blume ex Mart. (1838)
---Caryota propinqua Blume ex Mart. (1838)
---Caryota speciosa Linden (1881).
---More.See all https://www.monaconatureencyclopedia.com/caryota-mitis/?lang=en
ชื่อสามัญ---Burmese Fishtail Palm, Clustered Fishtail Palm, Many-stemmed fishtail palm, Tufted fishtail palm.
ชื่ออื่น---เขื่องหมู่ เต่ารั้งมีหน่อ เก๊าเขือง เต่าร้างแดง ;[ARABIC: Nakhlat câryôtâ.];[CAMBODIA: Tunsaétöch.];[CHINESE: Duan sui yu wei kui, Cong li kong que ye zi, Tuan sui yi wei k'uei, Chiu yeh tzu, Jiu ye zi.];[DUTCH: Zachte vinnetjespalm.];[FRENCH: Caryote doux, Palmier céleri multipliant, Palmier queue-de-poisson.];[GERMAN: Fischschwanzpalme, Buschige Fischschwanzpalme, Milde Fischschwanzpalme.];[INDONESIA: Sarai, Tukus.];[ITALIAN: Palma cariota.];[JAPANESE: Komochikujakuyashi, Kujakuyashi.];[KOREAN: K'ae ri oh t'a ya cha.];[MALAY: Beridin, Dudar, Nudok, Dudok, Leseh, Leuteu. Mudor.];[MALAYSIA: Tukas, Rabok, Dudok, Mardin, Rabuk (Malay).];[MYANMAR: Minbow, Minbaw, Tamibaw.];[PAPUA NEW GUINEA: Tosh.];[PHILIPPINES: Bato, Pugahan.];[PORTUGUESE: Cariota-de-touceira, Palmeira-rabo-de-peixe.];[SPANISH: Palma cola de pescado ramificada.];[SWEDISH: Tuvad fiskstjärtspalm.];[THAILAND: Khueang-mu,Taorang-dang.];[VIETNAMESE: Dung dinh.].
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- CAWMI (Preferred name: Caryota mitis.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---อินเดีย พม่า ตอนใต้ของจีน ภูมิภาคอินโดจีน อินโดนีเซีย หมู่เกาะอันดามัน
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Caryota เป็นศัพท์ภาษาละตินที่มาจากภาษากรีก 'catryota' = ผล Date palm ; ชื่อของสายพันธุ์เป็นคำภาษาละติน 'mitis' = อ่อนโยน โดยอ้างอิงถึงขาดหนาม
Caryota mitis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย João de Loureiro (1717–1791) นักพฤกษศาสตร์ชาวโปรตุเกส ในปี พ.ศ.2333

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเอเชียเขตร้อนจากอินเดียถึงเกาะชวาไปจนถึงจีนตอนใต้ปัจจุบันแพร่หลายในฟลอริดาตอนใต้ ฮาวายและในบางส่วนของแอฟริกาและละตินอเมริกา เติบโตในป่าชื้นและพื้นที่ที่ถูกรบกวน ที่ระดับความสูง 1,000 เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มทีมีลำต้นหลายลำต้นมีหน่อจำนวนมากและสร้างกลุ่มของปาล์มขนาดเล็กรวมกันเป็นกอ สูงถึง 7เมตร ลำต้นสีเขียว เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 5-15ซม.ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น (Bipinnate) ใบมีสีเขียวอ่อนรูปสามเหลี่ยมและคล้ายหางปลา ก้านใบมีขนสีแดงอมน้ำตาลหรือออกดำปกคลุม ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar) เป็นช่อห้อยลงยาว1-1.5เมตร ช่อดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (Monoecious) เต่ารั้งเป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยวชนิดหนึ่งมีชีวิตอยู่ได้หลายปีโดยไม่ออกดอก แต่จะตายเมื่อออกดอก (Monocarpic) มีขนาดโตเต็มที่ในเวลาประมาณ 10-15 ปีจากนั้นออกดอกต่อไปอีก 5 ปีขึ้นไป จะออกดอกจากด้านบนลงและเมื่อผลสุดท้ายของช่อดอกด้านล่างเจริญเติบโตพืชก็จะตาย ดอกยังคงบานอยู่ในแต่ละช่อดอกประมาณหกสัปดาห์ ดอกไม้มีสีครีมซีด ผลสีเขียวอมเหลืองขนาดกว้าง0.8-1.3ยาว1.2ซม.เมื่อสุกสีแดงถึงม่วงดำ มี1เมล็ด
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม--- ชอบตำแหน่งที่มีร่มเงาแสงแดดส่องถึง ไม่ชอบแสงแดดจัด ชอบดินมีการระบายน้ำดีและมีความชื้นสม่ำเสมอตลอดเวลา ไม่ชอบที่ที่แห้งเกินไปจะโตช้าลง  สปีชีส์ในสกุลนี้เป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยวเติบโตเป็นเวลาหลายปี (ในบางชนิด 15 ปีขึ้นไป) โดยไม่ออกดอก แต่ออกดอกและติดผลมากมายในช่วงหลายปีก่อนที่จะตาย (สายพันธุ์นี้มีลำต้นจำนวนมากจากฐานจะเจริญเติบโตต่อเมื่อต้นหลักตายไป) อัตราการเจริญเติบโต รวดเร็ว
การใช้ประโยชน์---พืชถูกเก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้เป็นแหล่งอาหารและวัสดุในท้องถิ่น
-ใช้กิน ใบอ่อนมากใช้กินเป็นผัก รสขมเล็กน้อย ใช้หุงกินกับข้าว แป้งที่ได้จากลำต้นใช้เป็นสาคูใช้เป็นแป้งในช่วงที่ขาดแคลนอาหาร น้ำคั้นจากช่อดอกใช้สำหรับทำน้ำตาลเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ฯลฯ สามารถเคี่ยวน้ำคั้นในกระทะเพื่อให้ได้น้ำตาลโตนด หากนำมาหมักเป็นเวลา 12 ชั่วโมงจะกลายเป็นไวน์สีซีดขุ่นรสค่อนข้างเปรี้ยว อาจจเคี่ยวจนเป็นน้ำเชื่อมข้น ๆ และเก็บไว้ใช้ได้ -ใช้ปลูกประดับ เป็นปาล์มที่นิยมใช้ปลูกประดับกันอย่างแพร่หลายในประเทศเขตร้อนและเขตอบอุ่น ใช้ในสถาปัตยกรรมเมือง และสวนในที่กว้าง หรือปลูกเป็นไม้กระถางประดับ ทนต่อร่มเงาสามารถใช้ในการปลูกภายในอาคาร
-อื่น ๆ เส้นใยได้มาจากก้านใบ เส้นใยกาบใบ ('kittul') จากพืชในสกุลนี้มีความทนทานและมักถูกเก็บเกี่ยวเพื่อเป็นแหล่งของ สายระโยงระยางและทำแปรงและไม้กวาด เส้นใยจะยืดหยุ่นได้มากหลังจากแช่ในน้ำมันลินสีด ขนบนกาบใบ ก้านใบและทางใบ สามารถใช้เป็นเชื้อไฟหรือเป็นปุยฝ้ายใช้อุดรูรั่วของเรือไม้ เส้นใยที่ละเอียดกว่านี้ยังสามารถปั่นเป็นสายเบ็ดหรือด้ายหยาบ
รู้จักอันตราย---ผลไม้มีคริสตัลออกซาเลตซึ่งเป็นสารระคายเคืองต่อดวงตาและผิวหนัง
ขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด ใช้เวลา 3 - 4 เดือนในการงอก

 

27 หมากสง/ Areca catechu

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Areca catechu L.(1753)
ชื่อพ้อง---Has 7 Synnonyms
---Areca faufel Gaertn.(1788)
---Areca hortensis Lour.(1790)
---Areca cathechu Burm.f.(1768)
---More.See all https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664107-1#synonyms
ชื่อสามัญ---Areca, Betel-nut Palm, Pinang Betel Palm, Areca-nut, Pinang Siri.
ชื่ออื่น---หมากสง ;[ARABIC: Fûfal, Fofal, Kawthal, Tânbûl.];[ARMENIAN: Arygn.];[BURMESE: Kunthi Pin Kun.];[CHINESE: Da fu zi, Pin lang, Bin lang zi.];[DUTCH: Arecanoot, Arekanootboom, Arecapalm.];[FRENCH: Aréquier, Noix D´arec, Noix De Bétel.];[GERMAN: Arekanuss, Arekapalme, Betelnüsse, Betelnusspalme, Katechupalme.];[HINDI: Supaadii, Supaarii, Supari.];[INDIA: Supari, Tambula.];[INDONESIA: Pinang.];[ITALIAN: Avellana D´india.];[JAPANESE: Areka Yashi, Binrou, Binrouju.];[KHMER: Phla, Sa la.];[MALAY: Kavugu, Pinang, Pinang Sirih, Pokok Pinang, Pucuk (Indonesia).];[NEPALESE: Supaarii.];[PHILIPPINES: Areca nut; Betelnut; Bunga.];[PORTUGUESE: Areca Catecú, Arequeira, Arequiera, Noz De Areca, Noz De Bétele.];[RUSSIAN: Areka Katekhu.];[SINHALESE: Puwak.];[SPANISH: Areca, Bonga, Nuez De Areca, Nuez De Betel, Palma Catecu.];[SWEDISH: Betelnöt.];[TAMIL: Bakkumaroma, Kamugu, Kathakambu.];[THAI: Mak Song.];[URDU: Supaadii.];[VIETNAM: Cao.].
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- ARMCA (Preferred name: Areca catechu.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตการกระจายพันธุ์---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ เขตร้อนของมหาสมุทรแปซิฟิก บางส่วนของทางตะวันออกของทวีปแอฟริกา
นิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Areca' เป็นภาษาละตินของชื่อท้องถิ่นของสายพันธุ์ ; ชื่อของสายพันธุ์อินเดีย 'catechu' เป็นหนึ่งในสารที่มีฤทธิ์สมานแผลหลายชนิด
Areca catechu เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดน ในปี พ.ศ.2296

ที่อยู่อาศัย เป็นพันธุ์ปาล์มที่เติบโตในแถบแปซิฟิก เขตร้อนของเอเชียและบางส่วนของแอฟริกาตะวันออก ปาล์มชนิดนี้เป็นที่เชื่อกันว่ามีต้นกำเนิดในประเทศฟิลิปปินส์ แต่เป็นที่แพร่หลายในการเพาะปลูกและมีการพิจารณาสัญชาติ ในภาคใต้ของประเทศจีน (กวางสี ,ไห่หนาน ,ยูนนาน ), ไต้หวัน, อินเดีย บังคลาเทศที่ มัลดีฟส์ ศรีลังกา กัมพูชา ลาว ไทย เวียดนาม มาเลเซีย อินโดนีเซีย นิวกินี หมู่เกาะหลายแห่งในมหาสมุทรแปซิฟิกและในหมู่เกาะเวสต์อินดีส พบในป่าเขตร้อนที่มีฝนตกชุกตั้งแต่ระดับน้ำทะเลจนถึง 1,000 เมตรขึ้นไป
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูง 10-20 เมตรเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 10-15 ซม.ลำต้นสีเขียวอมน้ำตาลมีรอยแผลเป็นจากใบไม้ที่ร่วงเป็นวงสีขาว มีใบ8-10ใบ ใบประกอบแบบขนนก (pinnate) ใบเหมือนใบมะพร้าวใบดกแต่บอบบาง ยาว 1.5-2 เมตร  ช่อดอกออกใต้ใบใกล้คอยอด (Infrafoliar) ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น(Monoecious) สีขาวอมเหลือง มีความยาวประมาณ 1 เมตร ดอกไม้ขนาดเล็กถูกจัดเรียงเป็นกลุ่มสามดอกที่มีดอกเกสรเพศผู้สองดอก ขนาบข้างดอกเกสรเพศเมียที่มีขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อย ออกผลเป็นกระจุกขนาดใหญ่ 200 - 300ผล ผลรูปไข่สีเขียว ขนาดกว้าง 4-5 ซม. ยาว 5-6 ซม.เมื่สุกสีส้มเหลือง เปลือกผลเป็นเส้นใย เมล็ดมี1เมล็ด
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด ชอบดินที่ชื้นและมีการระบายน้ำได้ดี pH ในช่วง 5.5 - 6 ทนได้ 4.5 - 6.8 เป็นปาล์มที่อ่อนไหวต่อความแห้งแล้งและความหนาวเย็น อัตราการเติบโต ต้นไม้สามารถเริ่มให้ผลได้ใน 6 - 10 ปีจากเมล็ด อายุโดยทั่วไป 60-100 ปี
การใช้ประโยชน์---ใช้กิน ใบอ่อนช่อดอกและยอดอ่อนด้านในรสหวานนำมากินเป็นผัก เมล็ด - ดิบ เมล็ดมีคุณสมบัติเป็นยาเสพติดอ่อน ๆ มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในบางพื้นที่ของเขตร้อน โดยใช้เคี้ยว เมล็ดหั่นบาง ๆห่อด้วยใบพลู (Piper betle)และสารให้ความหอมอื่น ๆ เมล็ดมีแทนนินและอัลคาลอยด์ซึ่งช่วยกระตุ้นการไหลของน้ำลายเร่งอัตราการเต้นของหัวใจและเหงื่อ ระงับความหิวและป้องกันพยาธิในลำไส้ การเคี้ยวทำให้น้ำลายเป็นสีแดงและใช้อย่างต่อเนื่องจะทำให้เหงือกและฟันดำ-ถั่ว(Nut) มีไขมัน 8-12% ซึ่งมีคุณสมบัติเทียบเท่ากับน้ำมันมะพร้าว สามารถทำให้กินได้โดยการกลั่น ผลจะเก็บเมื่อสุกเต็มที่และทำให้แห้งเพื่อใช้ในภายหลัง
-ใช้เป็นยา มีฤทธิ์สมานแผล ช่วยบรรเทาความหิวไม่สบายท้องและความเหนื่อยล้า ใช้ฆ่าพยาธิในลำไส้และเชื้อโรคอื่น ๆ และยังมีฤทธิ์ขับปัสสาวะและยาระบาย ส่วนใหญ่จะใช้ในสัตวแพทยศาสตร์เพื่อขับไล่พยาธิตัวตืด เมล็ดใช้กับโรคโลหิตจาง, leucoderma, โรคเรื้อน, โรคอ้วนและหนอนพยาธิ นอกจากนี้ยังใช้ในการรักษาโรคบิดและมาลาเรีย  เปลือกยังใช้เป็นยาระบายในกรณีที่มีอาการท้องผูกท้องอืดเฟ้อ การใช้สมุนไพรนี้อยู่ภายใต้ข้อ จำกัด ทางกฎหมายในบางประเทศ
-ใช้ปลูกประดับ เป็นปาล์มที่ใช้ในการจัดสวนได้ดี ใช้ปลูกเป็นกลุ่มหรือปลูกเป็นแถวถ้าปลูกเป็นกลุ่มในพื้นที่กว้างใบจะไม่ค่อยเสีย เพราะต่างบังลมให้กันแต่ถ้าปลูกมีระยะห่างแบบเดี่ยวๆใบจะไม่สวยเลยบางทีก็หักรุ่งริ่งเพราะต้านแรงลมไม่ค่อยได้ ตอนต้นเล็กสามารถปลูกในที่ร่มได้   
-อื่น ๆ พืชเป็นแหล่งแทนนินที่ดี ใช้สำหรับย้อมสีเสื้อผ้า ใช้เป็นกาวในการผลิตไม้อัดเป็นต้น ส่วนภายนอกของลำต้นใช้เป็นวัสดุก่อสร้างที่มีประโยชน์ในหมู่บ้านและมีการใช้กันอย่างแพร่หลายทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพื่อวัตถุประสงค์ในการก่อสร้างที่หลากหลาย เนื้อไม้ยังสามารถใช้ในการทำสิ่งของที่เป็นประโยชน์ต่างๆเช่นไม้บรรทัด ชั้นวางและตะกร้ากระดาษเหลือใช้ สลักหมุดนิยมใช้ในอุตสาหกรรมเฟอร์นิเจอร์
รู้จักอันตราย---การใช้พืชชนิดนี้มากเกินไปทำให้น้ำลายไหลอาเจียนและมึนงง การเคี้ยว arecanut เป็นระยะเวลานานบางครั้งอาจทำให้เกิดมะเร็งในช่องปาก
ระยะออกดอก---ตลอดปี
ขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด เมล็ดสดใช้เวลา 6-13 สัปดาห์ในการงอก

28 อินทผลัมกินลูก/ Phoenix dactylifera

ชื่อวิทยาศาสตร์---Phoenix dactylifera L.(1753)
ชื่อพ้อง---Has 9 Synonyms   
---Palma dactylifera (L.) Mill.(1768)
---Phoenix chevalieri D.Rivera, S.Ríos & Obón.(1997)
---Phoenix iberica D.Rivera, S.Ríos & Obón.(1997)
---More.See all https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:668912-1#synonyms
ชื่อสามัญ---Date, Date Palm, The edible date
ชื่ออื่น---อินทผลัมกินลูก ;[ARABIC: Khuriude-yális.];[ASSAM: Khejur/ Khejuri.];[BRAZIL: Tamareira.];[FRENCH: Dattier; Palmier dattier.];[GERMAN: Dattelpalme, Gemeine Dattelpalme.];[INDIA: Ittappuzham; Karchuram; Perich chankay; Tenitta.];[ITALIAN: Palma da datteri; Palma del dattero.];[JAPANESE: Finikkusu, Natsumeyashi.];[PAKISTAN: Khaji; Khajur.];[PORTUGUESE: Palmeira-das-igrejas, Palmeira-tamareira, Tamareira, Tamareira-comum, Tamareira.];[SPANISH: Datilera, Palma datilera, Palmera, Palmera datilera.];[SEAHILI: Tende.];[SWEDISH: Dadelpalm, Vanlig dadelpalm.];[TURKISH: Hurma.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- PHXDA (Preferred name: Phoenix dactylifera.)
ถิ่นกำเนิด---ไม่แน่ชัด
เขตกระจายพันธุ์---ประเทศในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสายพันธุ์ 'dactylifera' เป็นการรวมกันของคำภาษากรีก 'dactylus = "finger" และคำภาษาละตินว่า 'ferous'= "bearing" อ้างอิงถึงกลุ่มผลไม้ที่เกิดจากปาล์มนี้
Phoenix dactylifera เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดน ในปี พ.ศ.2296

ที่อยู่อาศัย ไม่แน่ชัดเป็นไปได้ว่าเป็นตอนเหนือของแอฟริกาและแถบตะวันออกกลาง นอกจากนี้ยังมีอยู่ในตุรกี ปากีสถานและอินเดียตะวันตกเฉียงเหนือ ต้นไม้นี้ได้รับการปลูกฝังมานานจนไม่เป็นที่รู้จักในสถานการณ์ที่เป็นป่าอย่างแท้จริง แพร่หลายในการเพาะปลูกในพื้นที่แห้งแล้งในเขตร้อนซึ่งพบได้ที่ระดับความสูงถึง 1,500 เมตร ในการเพาะปลูกประเทศที่ผลิตอินทผาลัมรายใหญ่ได้แก่ อียิปต์ ซาอุดิอาระเบีย อิหร่าน อาหรับและแอลจีเรีย
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นหรือแตกกอ (มีหน่อที่สามารถแยกออกจากรากได้) สูงประมาณ15-25เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้นประมาณ 40-60 ซ.ม.ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก(pinnate)ใบย่อยรูปขอบขนานเชิงเส้นยาวแหลมติดอยู่บนต้นประมาณ 40-60 ก้าน แต่ละใบมีทางยาวประมาณ 3-4 เมตร ก้านใบชี้ตรงปลายโค้งงอ ช่อดอกยาว1-1.2เมตร ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar) ดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น(Dioecious) ผลออกเป็นช่อกระจุกขนาดใหญ่ถึง 1,500 ผล ผลทรงกลมรี ยาวประมาณ 3-7 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง 2–3 ซม. รสหวานฉ่ำ ทานได้ทั้งผลดิบและสุก ผลจะมีสีเหลืองจนถึงสีส้มและเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลถึงน้ำตาลเข้มเมื่อแก่จัด มีเมล็ดเดียวขนาด ยาวประมาณ 2–2.5 ซม.
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม--- ชอบแสงแดดจัด ดินมีอินทรียวัตถุสูง ทนต่อดินเค็มแม้ว่าคุณภาพของผลไม้อาจได้รับผลกระทบ pH ในช่วง 6.5 - 8 ทนได้ 6 - 8.5  มีน้ำใต้ดินที่อุดมสมบูรณ์อยู่ใกล้พื้นผิวดิน (รากของต้นไม้สามารถลึกได้ 2 - 6 เมตร) หรือโดยการให้น้ำ ทนความแห้งแล้ง ปลูกในที่แห้งแล้งได้ดี มีคำพูดเก่า ๆ หนึ่งกล่าวถึงต้นอินทผลัมว่าเติบโตโดย " เท้าของมันอยู่ในน้ำและหัวอยู่ในกองไฟ " ต้นไม้มีการเจริญเติบโตช้า ต้นกล้าเริ่มพัฒนาลำต้นเมื่ออายุประมาณ 4-5 ปีและมักจะเริ่มออกดอกหลังจากนั้นไม่นาน พืชที่ขยายพันธุ์จากหน่อจะเริ่มติดผลได้ภายใน 2 - 4 ปีและโดยปกติจะให้ผลผลิตเต็มที่ที่ 5 - 8 (9-15) ปีและจากนั้นผลผลิตจะลดลงหลังจาก 40 - 50 ปี แต่ต้นไม้จะยังคงให้ผลผลิตไปจนถึงอายุ 75 ปี
การใช้ประโยชน์---อินทผลัมเป็นพืชที่ปลูกมายาวนานที่สุดชนิดหนึ่งของโลกโดยปลูกมาอย่างน้อย 5,000 ปีมาแล้ว เป็นพืชที่มีความสำคัญอย่างยิ่งในพื้นที่เขตร้อนและกึ่งเขตร้อนซึ่งผลของมันมักจะเป็นอาหารหลักเป็นระยะเวลายาวนานของปี พืชนี้ยังถูกใช้ประโยชน์อย่างกว้างขวางเพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ อีกมากมาย
-ใช้กิน ผล- ดิบหรือสุก ผลสุกมักจะแห้งแล้วกินดิบ สามารถเก็บไว้เป็นเวลาหลายปี มีรสชาติหวานจัด จึงมักถูกเข้าใจผิดว่ามีการนำไปเชื่อมด้วยน้ำตาล
-ใช้เป็นยา ผลอินทผาลัมมีฤทธิ์ขับเสมหะและเป็นยาระบาย ใช้รักษาโรคทางเดินหายใจและไข้
-ใช้ปลูกประดับ อินทผลัมกินลูกมีหลายสายพันธุ์ บางพันธุ์กินดิบ บางพันธุ์กินสุก แยกเป็นต้นเพศผู้ และต้นเพศเมีย เป็นอินทผลัมที่ใช้เพาะปลูกเพื่อการค้า ลักษณะที่แตกต่างจากอินทผลัมที่ใช้ประดับ สังเกตุง่ายๆเบื้องต้นคือลักษณะของ ทางใบ ของอินทผลัมกินลูกจะตั้งขึ้นประมาณ 60 องศา แล้วปลายใบค่อยห้อยลง ส่วนอินทผลัมประดับทางใบจะโค้งลงรอบต้นสวยกว่า พันธุ์ที่นิยม พันธุ์ Barhee หรือ Barhi - สายพันธุ์จากอาหรับ ลักษณะของผล กลมรี ผลสีเหลือง สุกจะมีสีน้ำตาลเข้ม
-อื่น ๆเนื้อไม้ในส่วนของลำต้นด้านนอกแข็งแรงและทนต่อปลวก มีมูลค่ามากสำหรับใช้ในการก่อสร้าง ใบไม้ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย ใช้มุงหลังคาและผนังกระท่อมอย่างดี เส้นใยที่ได้จากใบโคนใบและเปลือกใช้ทำเชือก ตะกร้า หมวกและเสื่อ
การขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด แยกหน่อ การงอกมักจะเกิดขึ้นใน 2-3 เดือน เมล็ดพันธุ์อยู่ได้นาน 8-15 ปีที่อุณหภูมิห้อง

29 ปาล์มพัด/ Pritchardia pacifica

ชื่อวิทยาศาสตร์---Pritchardia pacifica Seem. & H.Wendl.(1862)
ชื่อพ้อง ---Has 5 Synonyms
---Eupritchardia pacifica (Seem. & H.Wendl.) Kuntze.(1898)
---Styloma pacifica (Seem. & H.Wendl.) O.F.Cook.(1915)
---Washingtonia pacifica (Seem. & H.Wendl.) Kuntze.(1891)
---More.See all https://www.gbif.org/species/5294627
ชื่อสามัญ---Fiji Fan Palm
ชื่ออื่น---ปาล์มพัด, ปาล์มมงกุฎ ; [CHINESE: Bo li cha de zong, Tài píng yáng zōng.];[MALAY: Palma kipas Fiji.];[PORTUGUESE: Palmeira-leque-fiji, Palmeira-pritchardia.];[THAI: Pam pat,Pam mongkut.].
ชื่อวงศ์--ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- PWDPA (Preferred name: Pritchardia pacifica.)
ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนีย
เขตกระจายพันธุ์--- ตองก้า ฟิจิ ซามัว หมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Pritchardia เป็นเกียรติแก่กงสุลอังกฤษคนแรกในหมู่เกาะฟิจิ (พ.ศ.2401) William T. Pritchard (1829-1907) ; ชื่อสายพันธุ์ 'pacifica' หมายถึง 'ของมหาสมุทรแปซิฟิก' อ้างอิงถึงบริเวณแหล่งกำเนิด
Pritchardia pacifica เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Berthold Carl Seemann (1825–1871) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันและHermann Wendland (1825–1903) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปี พ.ศ.2405

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในตองกา ฟิจิ ซามัวและมาร์เกซัส ปัจจุบันรู้จักกันเฉพาะจากการเพาะปลูกโดยทั่วไปมักจะอยู่รอบ ๆ สถานที่ทำกิจกรรมของมนุษย์ ยังพบในที่อยู่ใกล้เคียงในหมู่เกาะมาร์แชลหมู่เกาะโซโลมอน วานูอาตู นีอูเอ เฟรนช์โปลินีเซียที่ระดับความสูง 0-100เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูงได้ถึง10-15 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 20-25 ซม. ใบรูปพัด(palmate)กว้าง 0.5-1 เมตร ยาว 1-1.5 เมตร ขอบใบจักเว้าตื้นและพับเป็นจีบ ปลายแหลม แผ่นใบสีเขียวอ่อน ก้านใบสีเขียวยาวได้ถึง 1.2 เมตร  โคนกาบใบมีเส้นใยสีน้ำตาลปกคลุมอยู่ ช่อดอกแบบช่อแยกแขนงออกระหว่างกาบใบ(Interfoliar)ช่อดอกยาวประมาณ  0.9 เมตร สีเหลืองอมน้ำตาล ช่อดอกจะประกอบด้วย 1-4 ช่อดอกสั้นกว่าหรือเท่ากับก้านใบความยาว ดอกสมบูรณ์เพศมีทั้งเพศผู้และเพศเมียในดอกเดียวกัน (hermaphrodite)ดอกไม้ขนาดเล็ก สีน้ำตาลเข้มเป็นมันไปจนถึงสีดำอมม่วง ผลสดมีเนื้อเมล็ดเดียว รูปกลมขนาด1.2ซม.เมื่อสุกสีแดง ดำ เมล็ดมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 7 มม
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตได้ดีที่สุดในช่วงแดดปานกลางถึงเต็ม ขึ้นได้ดีในดินทุกสภาพที่มีการระบายน้ำได้ดี ต้องการตำแหน่งที่กำบังจากลมแรง ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง  0 องศา C อัตราการเจริญเติบโต ช้า
ศัตรูพืช/โรคพืช---Candidatus Phytoplasma palmae -โรคใบเหลืองที่ทำให้ถึงตาย (LY) เป็นโรคร้ายแรงของต้นปาล์ม (phytoplasma แพร่กระจายโดยเพลี้ยกระโดด - Myndus crudus ) ที่ทำให้เกิดใบเหลือง ดอกดำ และผลร่วงก่อนกำหนด พืชนี้ถือเป็นตัวการของโรคใบเหลืองของมะพร้าวและอินทผลัมอื่น ๆ
การใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ พันธุ์นี้เป็นที่ต้องการของผู้ที่ชื่นชอบปาล์มและปลูกกันอย่างแพร่หลายในฐานะไม้ประดับภูมิทัศน์ที่มีค่าทั่วมหาสมุทรแปซิฟิก เหมาะสำหรับพื้นที่ชายฝั่งและมักปลูกเป็นพืชบ้าน (house plsnt)ปลูกลงแปลงกลางแจ้ง เป็นแถว เป็นกลุ่ม หรือปลูกเดี่ยวๆ ช่วงความสูงที่สวยและใช้กันคือ 1-3 เมตร
-อื่น ๆในฟิจิใบของปาล์ม ใช้แบบดั้งเดิม ใช้เป็นพัดเรียกว่า Iri masei หรือ Ai viu ซึ่งใช้โดยหัวหน้าเท่านั้น
ขยายพันธุ์--- ด้วยการเพาะเมล็ด เมล็ดสดจะงอกภายใน1เดือน

30 ปาล์มชวา/ Saribus rotundifolius

ชื่อวิทยาศาสตร์---Saribus rotundifolius (Lam.) Blume.(1838)
ชื่อพ้อง---Has 11 Synonyms
---Basionym: Corypha rotundifolia Lam.(1786)
---Livistona rotundifolia (Lam) Mart.(1838)
---Licuala rotundifolia (Lam) Blume.(1830)
---More.See all https://www.gbif.org/species/2733431
ชื่อสามัญ---Java Fan Palm, Round-leaf Fan Palm, Anahaw Palm, Footstool Palm, Table Palm.
ชื่ออื่น---ปาล์มชวา ปาล์มยะวา ;[CHINESE: Yuan ye pu kui, Gao bei pu kui (as Livistona altissima - Taiwan).];[FRENCH: Palmier évantail de Java.];[GERMAN: Livistonie, Serdang-Schirmpalme, Waldpalme, Fächer-palme.];[ITALIAN: Palma parasole, Serdang daun bulat.];[Malay: Daun Serdang.];[NORWEGIAN: Dronningpalme.];[PHILIPPINES: Anahaw, Luyong (Tag).];[PORTUGUESE: Palmeira-leque.];[SPANISH: Palma de escabel, Palmera de escabel, Palmere de hoja redonda.];[THAI: Paam yawa (paam jawa), Paam chawa.].
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code---LIVRO (Preferred name: Livistona rotundifolia.)
รหัสอนุกรมวิธาน: 674215 (สำหรับการอ้างอิงในบทความ โปรดใช้ NCBI:txid674215) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/Taxonomy/Browser/wwwtax.cgi?mode=Info&id=674215&lvl=3
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---อินโดนีเซีย, ฟิลิปปินส์ ประเทศในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนทั่วโลก
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล saribus มาจากชื่อท้องถิ่น หนึ่งในภาษาโมลุกกะบันทึกไว้โดยชาวดัตช์sariboe ; ชื่อสายพันธุ์ 'rotundifolius'เป็นคำคุณศัพท์ภาษาละติน rotundifolius = ' รอบใบ ','round-leaved'หมายถึง ใบปาล์มเกือบกลม
Saribus rotundifolius เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Jean-Baptiste Lamarck (1744–1829) นักพฤกษศาสตร์และนักสัตววิทยาชาวฝรั่งเศส ในปี1786 และได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Carl Ludwig von Blume. (1789–1862) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน - เนเธอร์แลนด์ ในปี พ.ศ.2481

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (มาเลเซีย อินโดนีเซีย ชวาโมลูคัส ฟิลิปปินส์ สุลาเวสีและหมู่เกาะซุนดาน้อย) แต่ปัจจุบันมีการปลูกทั่วโลกในประเทศเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนเป็นไม้ประดับ
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวในที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติมันสามารถเติบโตได้สูงถึง 24 เมตร แต่ในสถานการณ์สวนมักจะไม่เติบโตสูงขนาดนั้น ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 20-25 ซ.ม.ลำต้นเรียบสีน้ำตาลมีรอยแผลเป็นของก้านใบ ปกคลุมด้วยด้วยเส้นใยทอสีเทาสวยงามที่ส่วนบนด้านล่างมงกุฎ ใบรูปพัด(Costapalmate) แผ่นใบกว้างประมาณ1.5 เมตร ก้านใบมีหนามแข็ง ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar) ออกแบบช่อแขนงไม่ขยายเกินขอบเขตของมงกุฎ มีลักษณะโค้งยาวประมาณ 2 เมตร แบ่งออกเป็น 3 แกนหลัก แตกแขนงออกเป็น 4 ลำดับ มีดอกเล็กสีเหลืองสมบูรณ์เพศ (hermaphrodite) ผลสดมีเนื้อเมล็ดเดียวรูปกลม ขนาด 1.5- 2 ซม.ผลอ่อนสีเขียวสุกสีส้ม
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดเต็มที่ แต่ก็ทำได้ดีในที่ร่มบางส่วนที่มีแสงแดดส่องถึง ชอบดินร่วนอุดมสมบูรณ์ แต่สามารถปรับให้เข้ากับดินที่มีการระบายน้ำได้ดีหลายชนิดรวมถึงดินเหนียว ทราย; เป็นด่างหรือเป็นกรด ชอบความชื้นอย่างสม่ำเสมอ อัตราการเจริญเติบโตเป็นหนึ่งในปาล์มที่โตเร็วที่สุด ลำต้นขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 15-20 ซม.ใช้เวลาเพียง 3 ปี หากได้รับปุ๋ยและน้ำเพียงพอ นอกจากนี้ยังค่อนข้างอดทนต่อการถูกขุดล้อมและเคลื่อนย้าย
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ ความสวยงามของปาล์มต้นนี้อยู่ที่ช่วง ความสูง 0.50-1 เมตร สามารถปลูกเป็นไม้กระถางประดับ ตกแต่งภายใน และอยู่ในห้องปรับอากาศได้ แต่ถ้าสูงเกินนี้ไปจะเกะกะ ให้ย้ายลงปลูกในสนาม
-อื่น ๆการใช้งานแบบดั้งเดิม ใบใช้สำหรับมุงและห่ออาหาร
ระยะเวลาออกดอก---ฤดูใบไม้ผลิถึงฤดูร้อน
ขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด ระยะเวลาการงอก 2 เดือน

31 ปาล์มสามทาง/ Dypsis decaryi

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Dypsis decaryi (Jum.) Beentje & J.Dransf.(1995)
ชื่อพ้อง---Has 1 Synonyms.See https://www.gbif.org/species/2736002  
---Basionym: Neodypsis decaryi Jum.(1933)
ชื่อสามัญ---Madagascar three-sided palm, Triangular palm, Triangle palm, Neodypsis decaryiraveler's Tree.
ชื่ออื่น---ปาล์มสามทาง, ปาล์มสามเหลี่ยม ;[CHINESE: San jiao ye zi.];[DUTCH: Driehoekspalm.];[FRENCH: Palmier triedre, Palmier triangle.];[GERMAN: Dreieckspalme.];[MADAGASCAR: Laafa.];[MALAY: Palma segi tiga (Bahasa Melayu).];[PORTUGUESE: Palmeira-três-quinas, Palmeira-triângulo.];[RUSSIAN : Neodipsis Dekara.];[SPANISH : Palmera triangular.];[THAI: Paam saam thang, Paam saam liam.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- DYQDE (Preferred name: Dypsis decaryi.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกา
เขตกระจายพันธุ์---มาดากัสการ์
นิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุลไม่เป็นที่รู้จัก ; ชื่อสายพันธุ์ได้รับเกียรติจากนักสะสม Raymond Decary (1891-1973) นักธรรมชาติวิทยาชาวฝรั่งเศส
Dypsis decaryi เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Henri Lucien Jumelle (1866-1935) นักพฤกษศาสตร์ขาวฝรั่งเศส และได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Henk Beentje (เกิดปี 2494) นักพฤกษศาสตร์ชาวดัตช์และJohn Dransfield (เกิดปี พ.ศ.2488) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ ในปี พ.ศ. 2538eentje (เกิดปี 2494) นักพฤกษศาสตร์ชาวดัตช์และJohn Dransfield (เกิดปี พ.ศ.2488) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ ในปีพ.ศ.2538

ที่อยู่อาศัย ในถิ่นกำเนิดถูก จำกัด ให้อยู่ในเขตเปลี่ยนผ่านระหว่างป่าชื้นและป่ากึ่งแห้งแล้งบนเนินเขาทางตะวันตกของอุทยานแห่งชาติ Andohahela ทางตอนใต้สุดของมาดากัสการ์ ( IUCN, 2019 ) พบได้บนทางลาดชันหรือตามริมฝั่งแม่น้ำลำธารและลำห้วยตามฤดูกาล พบได้ที่ระดับความสูง 100-800 เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยว สวยงามแปลกตา สูงได้ถึง 10-15 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลาง 30-40 ซม. คอยอดเป็นสามเหลี่ยม ทางใบยาวรวม2.5เมตร ตั้งขึ้นแต่ตอนปลาย1เมตรโค้งออกอย่างสง่า ใบประกอบแบบขนนก(pinnate)ใบย่อยรูปขอบขนานเชิงเส้นจัดเรียงอย่างสม่ำเสมอรูปแบบตัว V-รูปร่างแคบ ใบสีฟ้า สีเขียวหรือสีเขียวอมเทา ช่อดอกออกใต้ใบใกล้คอยอด (Infrafoliar)ยาว1.2-1.5 เมตร แตกแขนงออกเป็น 3 ลำดับ ดอกแยกเพศอยู่ในช่อเดียวกัน (Monoecious) ดอกจัดเรียงเป็นกลุ่มสามดอก (ดอกเพศเมียอยู่ระหว่างดอกเพศผู้สองดอก) ดอกเพศผู้และดอกเพศเมียมีสีครีมสีเหลืองอมส้ม ผลสดมีเนื้อเมล็ดเดียว ทรงกลมรี ขนาด 1.5-2.5 ซม. ผลอ่อนสีเขียว ผลสุกสีเหลืองอมขาว
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ตำแหน่งแสงแดดจัด ขึ้นได้ดีในดินทรายและที่แห้งแล้ง ไม่เหมาะกับดินเหนียว หรือดินที่มีการระบายน้ำไม่ดี ทนแดดทนลมแรงได้ดี อุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปี 22 ° C ทนอุณหภูมิได้ถึง –1ºC อัตราการเจริญเติบโตเร็วปานกลาง เริ่มแพร่พันธุ์เมื่อมีความสูงประมาณ 2 เมตรเมื่ออายุ30-35 ปี ผลิตใบประมาณ4ใบต่อปี อยู่รอดได้อย่างน้อย 200ปี
ศัตรูพืช/โรคพืช---Aleurotrachelus atratus (Palm-infesting whitefly = แมลงหวี่ขาวที่ทำลายปาล์ม)
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ ปลูกกันอย่างแพร่หลายในฐานะไม้ประดับทั่วโลกรวมทั้งในมาดากัสการ์ด้วย นำไปปลูกประดับเป็นไม้กระถางขนาดใหญ่ได้ในช่วงที่ยังไม่มีลำต้นจะเป็นช่วงที่สวยงามเพราะจะเห็นแต่ส่วนคอเป็นรูปสามเหลี่ยมชัดเจน เมื่อต้นโตขึ้นย้ายลงปลูกในสนาม ปลูกเดี่ยวๆ หรือเป็นกลุ่มกลางแจ้ง เน้นภูมิทัศน์ที่อยู่อาศัย การปลูกเพื่อการค้าไม่ค่อยสำเร็จเนื่องจากระบบรากอ่อนไหวบอบบางจึงไม่ค่อยเห็นการขุดล้อมนำมาวางขาย
ภัยคุกคาม---เนื่องจากการลดลงอย่างต่อเนื่องในพื้นที่ขอบเขตและ / หรือคุณภาพของที่อยู่อาศัย ในธรรมชาติเหลือประชากรประมาณ 1,000 ต้น ภัยคุกคามหลักคือการรวบรวมเมล็ดพันธุ์เพื่อการค้าพืชสวนระหว่างประเทศ ถูกวางไว้ใน IUCN Red List ประเภท "อ่อนแอ" มีความเสี่ยงสูงต่อการสูญพันธุ์โดยผิดธรรมชาติ (เกิดจากมนุษย์)
สถานะการอนุรักษ์---VU- VULNERABLE - IUCN. Red List of Threatened Species. (2012)
สถานะการอนุรักษ์--อยู่ในความคุ้มครองของ CITES Appendix II (การควบคุมการค้าเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้ที่ไม่เข้ากันกับการอยู่รอดของสายพันธุ์) ภายใต้ชื่อNeodypsis decaryiและรายการที่รวมถึงทุกส่วนรวมทั้งเมล็ด
ระยะออกดอก/ติดผล---ตลอดปี
ขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด ใช้ระยะเวลาการงอก 1-2 เดือน

32 ปาล์มพัดจีบ/ Licuala grandis

ชื่อวิทยาศาสตร์---Licuala grandis (T.Moore) H.Wendl.(1880)
ชื่อพ้อง---Has  1 Synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/667880-1
---Basionym: Pritchardia grandis T.Moore.(1874)
ชื่อสามัญ---Licuala palm, Ruffled Fan Palm, Vanuatu fan Palm, Palas palm, Round-leaved licuala palm, Large-leaved licuala
ชื่ออื่น---ปาล์มจีบ ;[CHINESE: Tuan shan zong, Yuan ye zhou lü.];[FRENCH: Licuala à grosses feuilles, Palmier-cuillere, Palmier eventail de Vanuatu.];[GERMAN: Großblättrige Strahlenpalme.];[HUNGARIAN: Nagy bokorpálma.];[JAPANESE: Maruha-uchi-wayashi, Uchi-wayashi.];[MALAYSIA: Pokok Palas, Palma kipas (Bahasa Melayu); Palas payung (Sunda);[PHILIPPINES: Balatbat bilog (Tag.).];[POLISH: Likuala wielka, Wachlarzownica wyniosła.];[PORTUGUESE: Palmiera-leque, Palmiera-liquala.];[SPANISH: Licaula grande, Palma abanico de Vanuatu, Totuma.];[THAI: Paam jeeb.];[VANUATU: Ndaubihu, Neyedip, Taba taba, Wilog wewia, Songe m jam Nevehu.];[VIETNAMESE: Mat cat to.].
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- LCLGR (Preferred name: Licuala grandis.)
ถิ่นกำเนิด ---โอเชียเนีย
เขตกระจายพันธุ์---หมู่เกาะโซโลมอนและวานูอาตู (นิวกินี) ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล “Licuala” มาจากชื่อท้องถิ่น “leko wala”ซึ่งเป็นชื่อที่ชาวโมลุกกะเรียกปาล์มชนิดนี้ ; ชื่อสายพันธุ์คือคำคุณศัพท์ภาษาละติน “grandis”  = ใหญ่โต อ้างอิงถึงลักษณะของใบปาล์ม
Licuala grandis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Thomas Moore (1821–1887) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Hermann Wendland (1825–1903) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันในปี พ.ศ.2423

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในหมู่เกาะโซโลมอนและวานูอาตู ในมหาสมุทรแปซิฟิก
ลักษณะ เป็นปาล์มลำต้นเดี่ยวขนาดเล็กที่สวยน่าสนใจต้นหนึ่งขนาดความสูง สูงประมาณ 2- 3เมตร ลำต้นตรงสีดำ เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น ประมาณ 5-10 ซม. มีรอยแผลเป็นจากรอยใบเก่าและร่องรอยของ กาบใบที่เป็นเส้นใย ทำให้ดูเหมือนเป็นข้อปล้องชัดเจนถี่มาก ใบกลมรูปพัด(palmate)เป็นวงกลมเกือบสมบูรณ์ ขอบใบหยักเล็กน้อย ขนาด 0.6-1เมตร ก้านใบมีหนาม ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar) ออกเป็นช่อแบบช่อแยกแขนง ยาวถึง2เมตร แตกแขนงออกเป็น 3 คำสั่ง และขยายออกไปนอกใบ ดอกสมบูรณ์เพศมีทั้งเพศผู้และเพศเมียในดอกเดียวกัน (hermaphrodite) สีขาวอมเหลือง ผลกลมสีเขียวอ่อน ขนาด 1-1.5 ซม.สุกสีแดงสด มี1เมล็ดขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8-1.2 ซม.
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ตำแหน่งแสงแดดรำไร หรือร่มรำไร หรือครึ่งวันเช้า มีที่กำบังลมแรง ดินร่วนอุดมสมบูรณ์มีการระบายน้ำดี  ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง (-5 °C) แต่เพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น อุณหภูมิปกติไม่ควรต่ำกว่า 10 ° C อัตราการเจริญเติบโตช้า
ศัตรูพืช/โรคพืช---โดยทั่วไป ปราศจากโรคและแมลงศัตรูพืชร้ายแรง แมลงและโรคที่อาจเกิดได้Aleurotrachelus atratus (Palm-infesting whitefly = แมลงหวี่ขาวที่รบกวนปาล์ม)
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ เป็นที่นิยมในหมู่นักสะสมปาล์มเขตร้อน เป็นปาล์มในร่มที่สง่างามและทนทานที่สุดชนิดหนึ่ง เหมาะสำหรับปลูกในภาชนะหรือปลูกบนพื้นดินในร่มหรือกลางแจ้ง สามารถปลูกเป็นไม้กระถาง ประดับตกแต่งภายใน ความสวยงามที่ใช้ตอนมีความสูงประมาณ 0.50-1.50 เมตร
-ใช้กิน ใบอ่อนดิบหรือสุกจะรับประทานในรูปของสลัดหรือซุปใบข้าว
-ใช้เป็นยาในประเทศไทยใช้ใบหรือรากบดเป็นยาพื้นบ้านเพื่อรักษาพิษตะขาบกัด ในมาเลเซียน้ำต้มรากใช้เป็นยาแก้พิษทั่วไป ในกัมพูชาปาล์มเป็นส่วนหนึ่งของส่วนผสมที่ใช้ในการรักษาวัณโรค อย่างไรก็ตามการใช้นี้ไม่ได้รับการสำรวจโดยสิ้นเชิงจากมุมมองของการแพทย์แผนตะวันตก   
-อื่น ๆการใช้แบบดั้งเดิมใบขนาดใหญ่ใช้สำหรับมุง
การขยายพันธุ์--- เพาะเมล็ด ใช้ระยะเวลาในการงอก 4 – 6 เดือนจึงงอก

33 ปาล์มบังสูรย์/Johannesteijsmannia altifron

ชื่อวิทยาศาสตร์---Johannesteijsmannia altifrons (Rchb.f. & Zoll.) H.E.Moore.(1961)
ชื่อพ้อง---Has 1 Synonyms.See https://www.gbif.org/species/2731747            
---Basionym: Teysmannia altifrons Rchb.f. & Zoll.(1858)
ชื่อสามัญ---Joey Palm, Diamond Joey Palm, Umbrella leaf palm, Umbrella Palm, Litter collecting palm
ชื่ออื่น---ปาล์มบังสูรย์, ปาล์มข้าวหลามตัด, บังสูรย์, หมากตะขาบ, ลีแป (มาเลย์) ;[BRAZIL: Palmiera-diamante.];[CHINESE: Tai shi lü, Yue han zong.];[FRENCH: Palmier fougère.];[INDONESIA: Daun payong.];[MALAYSIA: Daun Sabun (Johor); Koh (Kelantan), Lak (Terengganu); Daun Payung, Sal (Malay); Segalok (Selangor).];[THAI: Palm khao lam tat, Palm bang soon, bang soon, Li-pae, Mak ta khap.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code--- JOHAL (Preferred name: Johannesteijsmannia altifrons.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์ ---ไทย มาเลเซีย บอร์เนียว สุมาตรา อินโดนีเซีย
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Johannesteijsmannia' ได้รับเกียรติจากนักพฤกษศาสตร์ชาวดัตช์ Johannes Elias teijsmann Z1808-1882) ; ชื่อสายพันธุ์ 'altifrons' คือการรวมกันของคำศัพท์ภาษาละติน 'altus, a, um' = highและ 'frond= ใบไม้ โดยมีการอ้างอิงที่ขัดเจน
Johannesteijsmannia altifrons สายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Heinrich Gustav Reichenbach (1824–1889) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันและ Heinrich Zollinger (1818 –1859) นักพฤกษศาสตร์ชาวสวิส ได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Harold Emery Moore (1917–1980) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกันในปี พ.ศ.2504
ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในมาเลเซีย (พบได้ทั่วไปในอุทยานแห่งชาติ Taman Negara, Johor ตะวันออกและอุทยานแห่งชาติ Bake National Park ในรัฐซาราวักตะวันตก) อินโดนีเซีย (เขตอนุรักษ์ธรรมชาติ Langkat สุมาตรา) ไทยและบอร์เนียว เกิดในป่าดิบชื้นเบื้องต้น บนยอดสันเขาและเนินเขาบนดินที่มีการระบายน้ำได้ดีส่วนใหญ่ที่ระดับสูงกว่า 300 - 500 เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มที่สวยงามอย่างยิ่ง ไม่มีลำต้นที่เห็นพ้นดิน ลำต้นใต้ดินมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 15 ซม. ใบเป็นรูปสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัด เรียงกันโดยรอบเป็นกอใหญ่ ตั้งตรง 20–30 ใบ ก้านใบโผล่จากพื้นดิน มีหนามเล็กๆตามขอบก้านใบทั้งสองข้าง ใบยาวไม่เกิน 3.5 เมตร และกว้าง 1.8 เมตร โดยมีใบย่อยด้านละ 20 แผ่นขึ้นไปด้านล่างมีเกล็ดสีน้ำตาล ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar) ตั้งตรงตอนแรกในที่สุดแตกแขนงห้อยลง ก้านช่อดอกยาว 30–50 ซม. ช่อย่อย 20-100 กิ่ง ยาว 5-20 ซม. สีเขียวมี tomentum สีขาวหนาแน่น  ดอกสมบูรณ์เพศ (hermaphrodite) สีครีมปลายแหลมยาว 4-5 มม. ผลไม้ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 4-5 ซม.มี 1 เมล็ด   
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ไม่สามารถทนต่อแสงแดดได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพอากาศที่แห้งแล้ง เป็นปาล์มที่ชอบตำแหน่งร่มชื้นมีที่กำบังจากลมแรง ดินที่เป็นกลางถึงเป็นกรดเล็กน้อยมีการระบายน้ำดี ทนอุณหภูมิได้ต่ำถึง -4 ° C อัตราการเติบโต ช้าถึงปานกลาง
โรคและแมลงศัตรูพืช---ป้องกัน spider mites, scale insects และเพลี้ยแป้ง (mealybug) จุดเชื้อราสีน้ำตาลหรือสีดำมักเกิดจากการจัดการสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี ต้องการการให้ปุ๋ยเป็นประจำเพื่อป้องกันใบสีเหลืองที่เกิดจากการขาดโพแทสเซียม ปลายใบสีน้ำตาลมักเกิดจากการใส่ปุ๋ยมากเกินไปในส่วนผสมในการปลูก
ใช้ประโยชน์---ปลูกเป็นไม้ประดับเป็นหนึ่งในต้นปาล์มเขตร้อนที่สวยงามและได้รับความนิยมเนื่องจากมีเอกลักษณ์ของสถาปัตยกรรม จะดีเยี่ยมสำหรับการจัดสวน ในฐานะที่เป็นพืชในร่ม สามารถนำมาปลูกในกระถางขนาดใหญ่ได้ ต้องการแสงในร่มมากและไม่ชอบเครื่องปรับอากาศและเครื่องทำความร้อน
ภัยคุกคาม---เนื่องจากการลดลงของที่อยู่อาศัยในป่าทำให้ประชากรมีจำนวนลดลงอย่างต่อเนื่อง ถูกวางไว้ใน IUCN Red List ประเภท “อ่อนแอ” ชนิดที่เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์โดยผิดธรรมชาติ (เกิดจากมนุษย์)นธรรมชาติ)
สถานะการอนุรักษ์---VU- VULNERABLE -  IUCN. Red List of Threatened Species.(2012)
ขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด ใช้ระยะเวลาในการงอก 3 เดือน

34 หมากงาช้าง/Pinanga dicksonii

ชื่อวิทยาศาสตร์---Pinanga dicksonii (Roxb) Blume.(1839)
ชื่อพ้อง---Has 3 Synonyms.See https://www.gbif.org/species/169199448
---Basionym: Areca dicksonii Roxb.(1832)
---Seaforthia dicksonii (Roxb.) Mart.(1838)
---Ptychosperma dicksonii (Roxb.) Miq.(1855)
ชื่อสามัญ---Ivory Crownshaft Palm
ชื่ออื่น---หมากงาช้าง ;[KANNADA: Katadike, Kangu.];[MALAYALAM: Mala-adakka, Kanakamugu, Kattukuamugu, Kattukavungu, Kanakamuka, Kattupackumaram.];[TAMIL: Kaana Kamugu.];[THAI: Mak nga-chang.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code---ZPISS (Preferred name: Pinanga sp.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ; ไทย มาเลเซีย บอร์เนียว อินโดนีเซีย (ชวา สุมาตรา)
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Pinanga เป็นภาษาละตินของชื่อมาเลเซีย 'Pinang'
Pinanga dicksonii เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย William Roxburgh (1751-1815) ศัลยแพทย์และนักพฤกษศาสตร์ชาวสก็อต ได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Carl Ludwig von Blume. (1789–1862) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน - เนเธอร์แลนด์ในปี พ.ศ. 2382

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในหมู่เกาะอันดามันในอินเดียและแพร่กระจายไปยังเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ พบได้ทั่วไปในป่าดิบชื้น ที่ระดับความสูงถึง 1,000 เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มแตกกอสูงได้ถึง 4-6 เมตร ลำต้นขนาด 6-8 ซม. สีเหลืองอมเขียว มีช้อปล้องชัดเจน คอยอดสีขาวนวล  ใบประกอบแบบขนนก (pinnate)  เรียงสลับ ใบย่อยรูปขอบขนาน  กว้าง 2-5 ซม. ยาว 40-60 ซม.ปลายใบเรียวแหลม  โคนใบรูปลิ่ม แผ่นใบสีเขียวเข้ม กาบใบที่หุ้มลำต้นสีเหลืองนวล  ช่อดอกออกเป็นช่อแบบช่อแยกแขนงใต้โคนกาบใบ(Infrafoliar)ช่อดอกยาว 20-40 ซม ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ดอกสีเหลืองอมเขียว. ผลสดแบบมีเนื้อเมล็ดเดียว  ติดผลจำนวนมาก  ทรงกลมรี ขนาด 2 ซม. ผลสุกสีแดง
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---แดดครึ่งวัน-ร่มรำไร ดินร่วน ระบายน้ำดี ความชื้นปานกลาง-สูง อัตราการเจริญเติบโต เร็ว
ใช้ประโยชน์-พืชที่เก็บเกี่ยวมาจากป่าใช้ในท้องถิ่นเป็น masticatoy (ใช้สำหรับหรือดัดแปลงเพื่อการเคี้ยว)และแหล่งที่มาของวัสดุ
-ใช้กิน บางครั้งใช้ผลเคี้ยวกับพลูแทนหมาก ( Areca catechu  L. )
-ใช้เป็นยาใช้แก้ท้องอืดท้องเฟ้อโรคกระเพาะและท้องมาน
-ใช้ปลูกประดับ การใช้งานด้านภูมิทัศน์ ทรงพุ่มสวย ปลูกในกระถาง หรือปลูกเป็นไม้ประธานในสวนหย่อม ริมศาลา เป็นฉากกั้น ปลูกมุมอาคาร ริมทะเล ลำต้นสีขาวนวลสวยงาม
ระยะออกดอก/ติดผล--- มีนาคม - เมษายน
การขยายพันธุ์--- แยกหน่อ เพาะเมล็ด

35 หมากหอม/ Arenga australasica

ชื่อวิทยาศาสตร์---Arenga australasica (H.Wendl. & Drude) S.T.Blake ex H.E.Moore.(1963)
ชื่อพ้อง---Has 2 Synonyms.See https://www.gbif.org/species/2734018    
---Basionym: Saguerus australasicus H.Wendl. & Drude.(1875)
---Normanbya australasicus ( H.Wendl. & Drude ) Baill.(1895)
ชื่อสามัญ---Australian Arenga Palm, Southern Arenga
ชื่ออื่น---หมากหอม ;[CHINESE: Ao zhou guang lang.];[THAI: Mak hom.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code---AGBSS (Preferred name: Arenga sp.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปออสเตรเลีย
เขตการกระจายพันธุ์---รัฐควีนส์แลนด์ของออสเตรเลียและตามแนวชายฝั่งทะเลของประเทศในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Arenga' เป็นภาษาละตินใหม่ จากภาษาชวา 'arèn'
Arenga australasica เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Hermann Wendland (1825–1903) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันและ Carl Georg Oscar Drude (1852–1933) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Stanley Thatcher Blake (พ.ศ. 2453-2516) นักพฤกษศาสตร์ชาวออสเตรเลีย จากอดีต Harold Emery Moore (1917–1980) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปี พ.ศ. 2506

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดอยู่ทางตอนเหนือของรัฐควีนส์แลนด์และชายฝั่งตะวันออกของประเทศออสเตรเลีย
ลักษณะ เป็นปาล์ม แตกกอ เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 5-8 ซม. สูงได้ถึง7เมตร บางครั้งมีราก  เขย่งหรือรากค้ำ คอสีเขียวใบรูปขนนก(pinnate) ผิวใบด้านบนสีเขียวเข้มเป็นมันด้านล่างสีเขียวปนเทา ช่อดอกออกใต้คอ(Infrafoliar) ยาว 1-2 เมตร ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น(monoecious)ดอกจัดเรียงเป็นกลุ่มสามดอก (ดอกเพศเมียอยู่ระหว่างดอกเพศผู้สองดอก) ดอกสีเหลือง ขนาดดอกประมาณ1ซ.ม. ช่วงที่ดอกผู้บานจะส่งกลิ่นหอม ผลกลมรีขนาด2-2.5ซม. เมื่อสุกสีแดงมีเมล็ดกลม2-3เมล็ด ชนิดนี้ถูกระบุว่ามีความเสี่ยง Monocarpic: ลำต้นจะตายหลังจากออกดอกและติดผล
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ชอบดินปน ทรายระบายน้ำดี ทนดินเค็ม แสงแดดไม่จัดอยู่ใต้ร่มเงาไม้อื่นได้ หมากหอมในรูปถ่ายมาจากสวนพฤกษศาสตร์(ภาคกลาง)พุแค สระบุรี ต้นนี้ปลูกอยู่กลางแจ้ง ลักษณะใบจะเรียวเล็กและกระด้างกว่าต้นที่ปลูกในที่มีแสงแดดรำไร
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ นำมาใชัจัดสวน ใช้ในงานภูมิทัศน์ได้ดี
รู้จักอันตราย-ผลไม้มีคริสตัลออกซาเลตซึ่งระคายเคืองต่อดวงตาและผิวหนัง
การขยายพันธุ์--- แยกหน่อ เพาะเมล็ด

37 ปาล์มสะดือเหลือง/Coccothrinax argentata

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Coccothrinax argentata (Jacq.) L.H.Bailey.(1939)
ชื่อพ้อง:---Has 8 Synonyms.See https://www.gbif.org/species/2735294
---Basionym: Palma argentata Jacq.(1803)
---Coccothrinax garberi (Chapm.) Sarg.(1899)
---Coccothrinax jucunda Sarg.(1899)
---Coccothrinax jucunda var. macrosperma Becc.(1907)
---Coccothrinax jucunda var. marquesensis Becc.(1907)
---Thrinax altissima N.Taylor.(1917)
---Thrinax garberi Chapm.(1878)
ชื่อสามัญ---Florida Silver Palm, Silver Palm, Biscayne palm, Silver Thatch Palm, Silvertop
ชื่ออื่น---ปาล์มสะดือเหลือง, ดาวเงิน ;[CHINESE: Fo zhou yin lü.];[GERMAN: Florida-Silberpalme.];[PORTYGUESE: Palmeira-prateada-de-leque.];[RUSSIAN: Kokkotrinaks serebristyy, Pal'ma kabade, Russian floridskaya serebryanaya pal'ma.];[SPANISH: Guamito, Palma plateada.];[THAI: Paam sa deu lueang, Dao ngeon.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code---CCXAR (Preferred name: Coccothrinax argentata.)
ถิ่นกำเนิด--- ทวีปอเมริกา
เขตกระจายพันธุ์---เม็กซิโก ,โคลอมเบีย หมู่เกาะอินเดียตะวันตก ทะเลแคริบเบียน  คิวบา จาเมกา หมู่เกาะเติร์กและไคคอส
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Coccothrinax' จากคำภาษากรีก  'coccos' = 'berry'และ 'thrinax' = ชื่อของสกุล Thrinax
Coccothrinax argentata เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Nikolaus Joseph von Jacquin (1727-1817) นักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาการแพทย์ , เคมีและพฤกษศาสตร์ ชาวเนเธอร์แลนด์ในปีพ.ศ.2346 และได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Liberty Hyde Bailey (1858-1954) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปี พ.ศ.2482
มีสองสายพันธุ์ย่อย (Subspecies) คือ
Coccothrinax argentata subsp. argentata
Coccothrinax argentata subsp. garberi (Chapm.) Zona, Franc.-Ort. & Jestrow

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในฟลอริดาตอนใต้ เม็กซิโกตะวันออกเฉียงใต้ โคลัมเบียและหมู่เกาะเวสต์อินดีส พบในบาฮามาส แคริบเบียน คิวบา จาเมกา เติบโตตามพื้นที่โล่งและป่าเปิดมักอยู่บนเนินทรายและดินทรายที่มีหินปูนปกคลุมโดยปกติจะอยู่ใกล้กับชายฝั่ง แต่ในบางครั้งจะมีระดับความสูงมากกว่า 500 เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวขนาดเล็กแต่บางครั้งจะพัฒนาลำต้นหลาย ๆ ต้น สีเทา ข้อปล้องมองไม่เห็นเพราะหุ้มด้วยเส้นใยสีน้ำตาล สูงได้ 2-6 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 20 ซม. มีใบ12-15ใบ ใบรูปพัด (palmate) สีเขียวน้ำเงินหรือเขียวอมฟ้าใต้ใบสีเงิน ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar) ยาว70-90ซม. ตั้งตรงแตกแขนง 4-7กิ่ง ดอกสมบูรณ์เพศมีทั้งเพศผู้และเพศเมียในดอกเดียวกัน (hermaphrodite) ดอกไม้สีขาวหรือสีเหลืองอ่อนมีกลิ่นหอม ผลกลมขนาด 0.5ซม. ผลอ่อนสีเขียวและเปลี่ยนเป็นสีม่วงหรือดำเมื่อสุก
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งที่มีแดดจัด ชอบดินทรายชื้นที่มีอินทรีย์วัตถุ ระบายน้ำได้ดี ทนความแห้งแล้ง ปรับตัวง่าย ทนต่อการสัมผัสทางทะเล ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง  0 องศา C อัตราการเติบโต ช้า เฉลี่ย 12 ซม. (4.7 นิ้ว) ต่อปี
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ เหมาะสำหรับปลูกเป็นไม้กระถาง ในช่วง 1-.5เมตร ต้นโตมากกว่านี้ค่อยย้ายปลูกลงดิน หรือลงสนาม กลางแจ้ง ปลูกเดี่ยว ๆหรือลงแปลงเป็นกลุ่ม
-อื่น ๆลำต้นใช้ในการก่อสร้าง ใบอ่อนและใบแก่ใช้มุง ในหมู่เกาะอินเดียตะวันตกใช้ทำตะกร้าหมวกและงานฝีมืออื่น ๆ ครั้งหนึ่งใบไม้มีความสำคัญในหมู่เกาะเคย์แมนสำหรับใช้บิดทำเชือก
ภัยคุกคาม 2001---เนื่องจากถูกคุกคามที่อยู่อาศัยจากกิจกรรมการตัดไม้และการเพิ่มการตั้งถิ่นฐานและการเกษตร ทำให้จำนวนประชากรลดลงอย่างต่อเนื่อง ถูกจัดวางไว้ใน IUCN Red List ประเภท 'ใกล้สูญพันธุ์ขั้นวิกฤต'
สถานะการอนุรักษ์---CR- CRITICALLY ENDANGERED- IUCN Red List of Threatened Species. (2001)
ภัยคุกคาม2021--เนื่องจากสายพันธุ์นี้ถูกคุกคามจากความเสื่อมโทรมของแหล่งที่อยู่อาศัย อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการแพร่กระจายและการเกิดขึ้นในหลายพื้นที่ ภัยคุกคามจึงไม่ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อประชากรทั้งหมด ไม่มีภัยคุกคามที่น่าเป็นห่วงจัดไว้ใน IUCN Red List ประเภท 'ความกังวลน้อยที่สุด' (ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)
สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - National - IUCN Red List of Threatened Species.(2021)
ระยะออกดอก/ติดผล---ตลอดปี
ขยายพันธุ์---ด้วยเมล็ด การเพาะเมล็ดปาล์มสะดือเหลืองเมื่อเก็บเมล็ดได้ให้รีบนำมาเพาะสดหากทิ้งไว้นาน  ความสามารถในการงอกจะเสื่อม ระยะเวลาในการงอก 6 สัปดาห์ขึ้นไป

38 ปาล์มมิรากัวม่า/Coccothrinax miraguama

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Coccothrinax miraguama (Kunth) Becc.(1907)
ชื่อพ้อง---Has 6 Synonyms.
---Basionym: Corypha miraguama Kunth.(1816)
---Copernicia miraguama (Kunth) Kunth.(1841)
---Thrinax yuraguana A. Rich.(1850)
---Thrinax miraguama (Kunth) Mart.(1853)
---More.See all https://www.gbif.org/species/2735304
ชื่อสามัญ---Miraguama palm
ชื่ออื่น---ปาล์มมิรากัวม่า;[CHINESE:Mi la gua yin lü.];[CUBA:Miraguano,Yuraguana.];[JAPANESE: Mi rā khu ma kyūba-san.];[PORTUGUESE: Palmeira-miraguama.];[RUSSEAN: Kokotrinaks miraguama.];[SPANISH: Miraguano, Yuraguana.].
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code---CCXMI (Preferred name: Coccothrinax miraguama.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกา
เขตกระจายพันธุ์---อเมริกากลาง อเมริกาใต้
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Coccothrinax' จากคำภาษากรีก  'coccos' = 'berry'และ 'thrinax' = ชื่อของสกุล Thrinax
Coccothrinax miraguama เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย  Carl Sigismund Kunth (1788–1850) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Odoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลีในปี พ.ศ. 2450
มี4สายพันธุ์ย่อย (subspecies)ที่ยอมรับ ได้แก่
C. miraguama subsp arenicola ปัจจุบันเป็น Coccothrinax acuminata
C. miraguama subsp. havanensis (León) Borhidi & O.Muñiz
C. miraguama subsp. miraguama autonym (ชื่อ infrageneric หรือไม่ระบุ ที่สร้างขึ้นโดยอัตโนมัติ)
C. miraguama subsp. roseocarpa (León) Borhidi & O.Muñiz

ที่อยู่อาศัย เป็นปาล์มเฉพาะถิ่นมีถิ่นกำเนิดในคิวบาและฮิสปาเนียลา พบได้บนเนินเขาและทุ่งหญ้าสะวันนาป่าเปิดบริเวณชายฝั่ง
ลักษณะ เป็นปาล์ม ต้นเดี่ยวไม่มีหนาม สูงได้ถึง 6 เมตร มีแผ่นใบเก่าที่ดูคล้ายเส้นใยเหมือนไฟเบอร์คลุมรอบคอยอด ในขณะที่ลำต้นจะเปลือยไม่มีใยหุ้ม สีเทา มีใบ20-30ใบ ใบรูปพัด(Palmate) ขอบใบจักเว้าลึกครึ่งใบขนาด1เมตร แผ่นใบหนาสีเขียวด้านบน พื้นผิวด้านล่างสีขาวเงิน ก้านใบยาว2เมตร ก้านช่อดอกออกระหว่างใบ(Interfoliar)ยาว 90 ซม แตกแขนงออกเป็น 2 กิ่ง มีกิ่งหลักได้ถึง 4 กิ่ง ดอกสมบูรณ์เพศมีทั้งเพศผู้และเพศเมียในดอกเดียวกัน (hermaphrodite)สีเหลืองครีม ผลค่อนข้างรีขนาด1ซม สีแดง เมื่อสุกสีแดงคล้ำเกือบดำ
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดเต็มถึงที่ร่มบางส่วน ชอบดินทรายชื้นที่มีอินทรีย์วัตถุ ระบายน้ำได้ดี สามารถปลูกได้ในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน สามารถทนต่อน้ำค้างแข็งได้เป็นครั้งคราวเมื่ออุณหภูมิลดลงต่ำถึง (-3 ° C) อัตราการเจริญเติบโต ช้ามาก
ศัตรูพืช/โรคพืช---Aleurotrachelus atratus (Palm-infesting whitefly = แมลงหวี่ขาวที่ทำลายปาล์ม), Raoiella indica (ไรแดง)
ใช้ประโยชน์---พืชมักจะถูกเก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้ในท้องถิ่นเป็นวัสดุมุงและทอเป็นต้นไม้ที่งามมาก บางครั้งก็ปลูกเป็นไม้ประดับ
-ใช้ปลูกประดับ เป็นปาล์มที่น่าสนใจมากแม้ว่าจะไม่ได้รับความนิยมเท่าที่ควรเนื่องจากมีอัตราการเติบโตที่ช้ามาก เหมาะสำหรับปลูกลงแปลงกลางแจ้ง เดี่ยวหรือเป็นกลุ่ม
-อื่น ๆใบใช้สำหรับมุงและทำสิ่งทอต่าง ๆ
ขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด เมล็ดสดสามารถงอกได้ใน 2-3 เดือน

40 มะพร้าวแคระ/Syagrus schizophylla

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Syagrus schizophylla (Mart.) Glassman.(1968)
ชื่อพ้อง---Has 8 Synonyms.
---Basionym: Cocos schizophylla Mart.(1826)
---Arikury schizophylla (Mart.) Becc.(1916)
---More.See all https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:246970-2#synonyms
ชื่อสามัญ---Arikury Palm
ชื่ออื่น---มะพร้าวแคระ ;[CHINESE: Lie ye jin shan kui.];[PORTUGUESE: Aricuri, Arikuriroba.];[SPANISH: Palmera de la reina.];[THAI: Ma phrao khrae.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code---SYASC (Preferred name: Syagrus schizophylla.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกา
เขตกระจายพันธุ์---อเมริกาใต้; บราซิล อาร์เจนตินา โบลิเวีย
นิรุกติศาสตร์---ชื่อระบุชนิดสายพันธุ์ 'Schizophylla'จากภาษากรีก 'schizo'  = แยกและ 'phyllon'  = ใบไม้ อ้างถึงใบไม้ที่มีใบแบ่ง
Syagrus schizophylla เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Friedrich Philipp von Martius (1794–1868) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน และได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Sidney Frederick Glassman (1919–2008) นักพฤกษศาสตร์และนักพิสูจน์วิทยาชาวอเมริกัน ในปี พ.ศ.2511

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้ตั้งแต่บราซิลจนถึงอาร์เจนตินาและโบลิเวีย พบในพื้นที่ชายฝั่งทะเล
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูงประมาณ 3.5-4.5เมตร มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 10 - 15 ซม ทางใบสีดำหุ้มลำต้น ดูเป็นพูเหลี่ยม ไม่มีคอยอด. มีใบ 8-25 ใบ ก้านใบบาง ยาวประมาณ 50-80 ซม.ส่วนใหญ่ที่ขอบมีหนามเป็นตะขอสีดำใกล้ฐานใบ ใบประกอบแบบขนนก (pinnate).ใบคล้ายมะพร้าวต้นเล็กๆ ใบย่อยสีเขียวเข้มหนาและแข็งเมื่อต้นสูงได้ 50 ซ.ม ก็เริ่มแทงช่อดอก ช่อดอกออกเป็นช่อแบบช่อแยกแขนงระหว่างกาบใบ (Interfoliar) ช่อดอกยาวถึง 1-2.5 เมตร เป็นดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น(monoecious) ดอกสีเหลือง ผลรูปทรงกลมรี ยาว 2-3 ซม. ผลอ่อนสีเขียว เมื่อสุกสีเหลืองส้มสดใส ผลคล้ายลูกมะพร้าวน้อย
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม--- ชอบตำแหน่งที่เปิดโล่ง แสงแดดจัดจนถึงรำไร (80-100%) ชอบดินปนทรายความชื้นสม่ำเสมอและมีการระบายน้ำได้ดี ปรับตัวได้กับดินที่หลากหลาย รวมทั้งดินเหนียวหนัก พืชมีความทนทานต่อไอเกลือและค่อนข้างทนลม ทนต่อความหนาวเย็นสามารถทนต่ออุณหภูมิได้ถึง - 4 องศาC อัตราการเจริญเติบโต ช้ามาก
ใช้ประโยชน์---ใช้กิน ผลไม้ที่กินได้นั้นรวบรวมจากป่าเพื่อการบริโภคในท้องถิ่น ผล- ใช้กินดิบ เนื้อเป็นเส้น ๆ ฉ่ำมีรสหวาน
-ใช้เป็นยา น้ำผลอ่อนใช้ในการรักษาโรคตา
-ใช้ปลูกประดับ ปาล์มชนิดนี้มีศักยภาพในการใช้ในสวนและปลูกในกระถาง ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ด้านภูมิทัศน์ในพื้นที่ชายฝั่ง ใช้ปลูกเป็นกลุ่มตั้งแต่สามต้นขึ้นไปในระดับความสูงที่แตกต่างกัน
ระยะออกดอก/ติดผล---เกือบตลอดปี
ขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด ใช้ระยะเวลาการงอก 2-4 เดือน

41 ปาล์มไพลิน/Chamaedorea metallica

ชื่อวิทยาศาสตร์---Chamaedorea metallica O.F.Cook ex H.E.Moore.(1966)
ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.
ชื่อสามัญ---Metallica, Metallic palm, Miniature fish-tail palm, Miniature fishtail, Rabbit ears.
ชื่ออื่น---ปาล์มไพลิน ;[FRENCH: Palmier métallique.];[GERMAN: Metallische Bergpalme.];[PORTUGUESE: Palmeirinha-metálica, Camedórea-metálica.];[RUSSIAN: Khamedoreya metallicheskaya.];[SPANISH: Chamedorea metálica, Palma bambú metálica, Palma brillosa.];[THAI: Paam phai-lin.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code---CMDME (Preferred name: Chamaedorea metallica.)
ถิ่นกำเนิด ---ทวีปอเมริกา
เขตกระจายพันธุ์---เม็กซิโก กัวเตมาลา เม็กซิโก เบลีซ
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล “Chamaedorea” จากภาษากรีกโบราณχαμαί (chamai)หมายถึง "บนพื้นดิน" และδωρεά (dorea)หมายถึง "ของขวัญ" โดยอ้างอิงถึงผลไม้ที่ที่อยู่ในระดับต่ำสามารถเก็บได้ง่าย;ชื่อสายพันธุ์ 'metallica' หมายถึงเงาสีเขียวแกมน้ำเงินของใบไม้
Chamaedorea metallica เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Orator Fuller Cook (1867–1949) นักพฤกษศาสตร์และนักกีฏวิทยาชาวอเมริกัน จากอดีต Harold Emery Moore (1917–1980) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปี พ.ศ. 2509

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเม็กซิโกตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติในป่าเปียกหนาแน่นตามแนวเขาหินปูนในมหาสมุทรแอตแลนติกที่ระดับความสูง 50-600 เมตร จากระดับน้ำทะเลและป่าฝนที่ราบต่ำในเวรากรูซและโออาซากาเม็กซิโก
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวขนาดเล็ก สูงได้ 1.2- 1.5 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น1.3-1.5 ซม. ลำต้นตรง เรียวเล็กสีเขียวเข้มมีจุดสีขาวเล็กน้อยแต่ชัดเจน ข้อโดดเด่น ปล้องยาว 1.5-2.5 ซม. รากที่แปลกประหลาดมักปรากฏที่โคน ใบมี10-15ใบ ใบเดี่ยวรูปหางปลา(Bifid) ขนาดของใบ กว้าง 25-40 ซม. ยาว 30-70 ซม.แผ่นใบหนาแข็งสีเขียวเข้มเป็นมันวาว ท้องใบเคลือบสีนวลตอง ช่อดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น (dioecious) ยาว30-45ซม.ช่อดอกเรียงตามใบแต่มักเป็นกิ่งก้านในผล ก้านช่อดอกยาวตั้งแต่ 10-25 ซม. ขึ้นไป สีซีดหรือเขียว ใบประดับ 3-4 ใบ ช่อดอกเพศเมียมีลักษณะเป็นก้านสีส้ม (หรือม่วงแดง) พร้อมดอกสีส้ม ผลกลมรีสีดำขนาดเล็กรูปไข่ยาวประมาณ 13 มม. และเส้นผ่านศูนย์กลาง 8 มม.เมล็ดขนาด 10 x 7 มม.
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม--- ปลูกในร่มรำไรหรือแสงแดดปานกลาง หลีกเลี่ยงแสงแดดโดยตรง ชอบดินร่วนที่อุดมด้วยซากพืช แต่สามารถปรับให้เข้ากับดินเหนียวและดินทรายได้ ทนต่อดินหินปูนที่เป็นด่าง ต้องมีการระบายน้ำที่ดี ชอบน้ำมากแต่ไม่ชอบน้ำแฉะหรือแช่ในน้ำ สามารถทนต่ออุณหภูมิได้ถึง -2 ° C โดยไม่ทำลายใบ การเจริญเติบโตช้า อายุการใช้งาน 5-15 ปีในบ้าน
ศัตรูพืช/โรคพืช---Aleurotrachelus atratus (Palm-infesting whitefly = แมลงหวี่ขาวรบกวนปาล์ม), หอยทาก
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ ปัจจุบัน C. metallica ค่อนข้างแพร่หลายในการเพาะปลูกและปรากฏในสวนและคอลเลคชันในยุโรป ออสเตรเลียตะวันออก ฮาวาย แคลิฟอร์เนีย ฟลอริดา อเมริกากลางและที่อื่น ๆ เมล็ดพันธุ์ได้รับการจัดการในเชิงพาณิชย์จากพืชทั้งในป่าและที่ปลูกในเม็กซิโกและกระจายไปทั่วโลก เป็นปาล์มขนาดเล็กที่สวยที่สุดต้นหนึ่ง ทนทานและปลูกค่อนข้างง่าย ทนต่อแสงน้อยได้ดีมาก เหมาะสำหรับปลูกประดับเป็นไม้กระถาง หรือปลูกในภาชนะ อย่าใช้กระถางที่มีขนาดใหญ่เกินไปเนื่องจากจะเติบโตได้ดีกว่าหากใช้กระถางขนาดเล็ก ใช้ปลูกประดับตกแต่งภายในอาคาร บ้านเรือน
ระยะออกดอก/ติดผล---ฤดูร้อน
ขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด เมล็ดจะงอกได้ง่ายที่สุดหากปลูกภายใน 4-6 สัปดาห์หลังจากผลสุก

42 เต่าร้างยักษ์ดอยภูคา/Caryota obtusa

ชื่อวิทยาศาสตร์--Caryota obtusa Griff.(1845)
ชื่อพ้อง---Has 3 Synonyms.See all https://www.monaconatureencyclopedia.com/caryota-obtusa-2/?lang=en    
---Caryota rumphiana var. indica Becc.(1877)
---Caryota obtusidentata Griff.(1850)
---Caryota gigas Hanh ex Hodel.[Invalid](1998)
ชื่อสามัญ---Mountain fishtail, Giant fishtail, Thai Giant Caryota, Black trunk palm,
ชื่ออื่น---เต่าร้างยักษ์ดอยภูคา ;[CHINESE: Dong Zong.];[INDIA: Bura suwar.];[THAI: Tao rang yak, tao rang yak Nan, Tao rang yak Doi Phukha.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code---CAWOB (Preferred name: Caryota obtusa.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---จีน อินเดีย พม่า ลาว ไทย เวียตนาม
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Caryota ' เป็นภาษาละตินมาจากรากศัพท์ภาษากรีก 'caryota, ae' = ผลปาล์ม ; ชื่อสายพันธุ์ 'obtusa' คือคำคุณศัพท์ภาษาละติน 'obtusus, a, um' = ทื่อ,ป้าน อ้างอิงถึงฟันเอียงของปลายใบ
Caryota obtusa เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย William Griffith (1810–1845) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ ในปี พ.ศ.2388

สถานที่ : อุทยานแห่งชาติดอยภูคา จ.น่าน

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในจีน(ยูนนาน) อินเดีย(อรุณาจัลประเทศ, อัสสัม,มณีปุระ) พม่า ไทย ลาว เวียตนาม พบที่ระดับความสูง1400-1800เมตร ในประเทศไทยเป็นพืชเฉพาะถิ่นที่หายากและใกล้สูญพันธุ์ชนิดหนึ่ง ในประเทศไทยพบเพียงแห่งเดียวคือ ที่ดอยภูคา จังหวัดน่าน ในป่าดิบเขาที่มีความสูง 1,500-1,700 เมตรที่มีเมฆหมอกปกคลุมตลอดทั้งปี จัดเป็นพืชอีกชนิดหนึ่งที่มีกำเนิดมาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ร่วมสมัยเดียวกับไดโนเสาร์ ที่ยังคงดำรงเผ่าพันธุ์มาจนถึงปัจจุบัน
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวไม่แตกกอเหมือนตระกูลเต่าร้างทั่วไป ลำต้นเป็นรูปทรงกระบอกเท่ากันตลอด ในการเพาะปลูกสูง10-15เมตรขึ้นไปส่วนในธรรมชาติสูงมากกว่า30 เมตร มีเส้นผ่านศูนย์กลาง50-80ซม.ลำต้นสีเทาซีดตามรอยแผลเป็นทางใบระยะห่าง20-30ซม.ของใบที่ร่วงและปกคลุมด้วยขนสีดำบางๆด้านบน มีกาบหุ้มคอยอดหนาแน่น ก้านใบยาว1-2 เมตร ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น(Bipinnate)แผ่กางรูปสามเหลี่ยม ยาว4-6เมตรกว้างมากกว่า3เมตร สีเขียวเข้มเป็นมัน มีใบย่อยหลัก18-22คู่ ใบย่อยรอง 20-27คู่ บนทางใบ ใบย่อยยาวได้ถึง 3เมตร ลักษณะของใบย่อยคล้ายครีบหรือหางปลา เวลาลมพัดใบโบกสะบัดดูงดงามยิ่ง ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar) ช่อดอกยาว3-6 เมตรดอกแยกเพศอยู่บนต้นเดียวกัน (monoecious)มีดอกสีเหลืองจัดเรียงเป็นกลุ่มสามดอก ดอกเพศเมียอยู่ระหว่างดอกเพศผู้สองดอก ผลกลมสีแดงเมื่อสุกขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง2.5-3.5 ซม.มีเมล็ด1-2เมล็ด นี่คือสายพันธุ์ monocarpic เมื่อต้นโตเต็มที่จะออกผลจากด้านยอดลงมาหาโคนและเมื่อผลสุดท้ายของช่อดอกด้านล่างเจริญเติบโตลำต้นแม่ก็จะตาย  
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงมาก แต่ก็สามารถปรับตัวให้เข้ากับบรรยากาศภายในร่มที่มีแสงน้อยได้ ดินเป็นกรดเล็กน้อยถึงเป็นด่างเล็กน้อย มีการระบายน้ำดีและมีความชื้นในดินสม่ำเสมอ ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง-3 องศาC อายุอยู่ได้15-20ปี
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ จัดเป็นปาล์มชนิดหนึ่งที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกไม่เหมาะกับสวนขนาดเล็กหรือขนาดกลาง เหมาะปลูกลงแปลงกลางแจ้ง เป็นกลุ่มในที่กว้าง หรือปลูกเป็นแถวเดี่ยวโชว์ทางใบใหญ่ที่แผ่กางอย่างสวยงาม
-ใช้กิน หัวใจปาล์มกินเป็นผัก ลำต้นอุดมด้วยแป้งถูกนำมาใช้เป็นอาหารในบางพื้นที่ โดยตัดต้นก่อนออกดอกส่งผลให้ประชากรในธรรมชาติลดลง
รู้จักอันตราย---ผลไม้มีคริสตัลออกซาเลตซึ่งเป็นสารระคายเคืองต่อดวงตาและผิวหนัง
ขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด ใช้ระยะเวลาในการงอก 1-3 เดือน

43 ปาล์มหงส์เหิน/Copernicia baileyana

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Copernicia baileyana Leon.(1931)
ชื่อพ้อง---Has 2 Synonyms.See https://www.gbif.org/species/2738242    
---Copernicia baileyana var.Copernicia baileyana var. laciniosa León.(1936)
---Copernicia baileyana f. bifida León.(1936)
ชื่อสามัญ ---Yarey, Yarey Hembra, Yareyon, Bailey Palm, Bailey's Fan Palm, Yarey Palm, Giant Yarey Palm,
ชื่ออื่น ---ปาล์มหงส์เหิน ;[CHINESE: Bei li la zong.];[CUBA: Yarey, Yarey hembra, Yareyon.];[FRENCH: Copernice de Bailey, Palmier de Bailey, Palmier de Cuba.];[PORTUGUESE: Carnauba-de-Bailey.];[SPANISH: Guano dulce, Palma cubana, Yareyón.];[THAI: Paam hong heon.]
ชื่อวงศ์ ---ARECACEAE(PALMAE)
EPPO Code---CPDBA (Preferred name: Copernicia baileyana.)
ถิ่นกำเนิด ---ทวีปอเมริกา
เขตกระจายพันธุ์---แคริบเบียน - คิวบา ปารากวัย บราซิลและอาร์เจนตินา
นิรุกติศาสตร์---ขื่อสกุล 'Copernicia' เป็นเกียรติแก่นักดาราศาสตร์ชาวโปแลนด์ Nicolaus Copernicus (1473-1573) ; ชื่อสายพันธุ์ 'baileyana'เป็นเกียรติแก่ Liberty Hyde Bailey (1858-1954)นักพืชสวนและนักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน
Copernicia baileyana เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Hermano León (พ.ศ. 2414-2598) นักพฤกษศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญด้านเนื้องอกวิทยาชาวคิวบา-ฝรั่งเศส ในปี พ.ศ.2474 

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในทุ่งหญ้าสะวันนาและป่าไม้แห้งของ คิวบา ปารากวัย บราซิลและอาร์เจนตินา
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยว สูงได้ถึง 15-20 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 40-60 ซ.ม. ลำต้นหนาและแข็งแรง มีช่องระบายอากาศเล็กน้อยมีสีเทาขาว ใบแผ่กางกลม1.5-2 เมตร ใต้ใบมีนวลมีความมันวาวหรือเกือบจะเหมือนขี้ผึ้ง ก้านใบยาว1.2เมตร มีหนามที่ขอบ ช่อดอกออกระหว่างใบ(Interfoliar)ขยายออกไปนอกใบยาวได้ถึง 3 เมตรแตกกิ่งก้านมาก ดอกสมบูรณ์เพศมีทั้งเพศผู้และเพศเมียในดอกเดียวกัน (hermaphrodite)สีเหลือง ผลสีน้ำตาลเข้มถึงเกือบดำขนาด 1.8-2.3 ซม เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.8-2 ซม.มีเมล็ดเดียวขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง1.2ซม.
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดเต็มที่ แต่สามารถทนต่อร่มเงาบางส่วนได้ สามารถเติบโตได้ในดินที่ไม่ดีและอยู่ภายใต้สภาพแห้งแล้ง ชอบดินที่เป็นด่างมากกว่าเป็นกลาง ทนน้ำท่วมระยะสั้น พืชสามารถทนต่อน้ำค้างแข็งได้เป็นครั้งคราวโดยมีอุณหภูมิลดลงต่ำถึง -2 ° c อัตราการเติบโตช้าถึงปานกลาง ระบบรากของพันธุ์นี้มีความอ่อนไหวมากและยากมากที่จะขุดและย้ายไปปลูกที่อื่นได้สำเร็จ
ใช้ประโยชน์---พืชถูกเก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้ในท้องถิ่นเป็นแหล่งวัสดุสำหรับมุงและทอ
-ใช้ปลูกประดับ เหมาะที่สุดสำหรับเขตร้อนหรือเขตร้อนชื้นเป็นสายพันธุ์ที่สวยงามโดดเด่น รูปลักษณ์และความสูงที่ดูเรียบร้อยมาก ใช้เพื่อเน้นภูมิทัศน์ริมทางหลางและสวนสาธารณะหรือสวนขนาดใหญ่ การปลูกเลี้ยงในภาชนะเป็นไปได้แต่อัตราการเติบโตจะช้าลง ปาล์มนี้มีราคาแพงเป็นที่ชื่นชมของคนทั่วไป
-อื่น ๆใบมีชั้นบาง ๆ เป็นขี้ผึ้ง ในบางชนิด ขี้ผึ้งมีความหนาพอที่จะสกัดได้ ; ใบใช้สำหรับทอหมวก ตะกร้าและสิ่งของอื่น ๆในงานหัตถกรรม นอกจากนี้ใบยังใช้สำหรับมุงที่พักอาศัยในชนบท
ภัยคุกคาม---ไม่มีภัยคุกคามที่น่าเป็นห่วง ถูกจัดไว้ใน IUCN Red List ประเภท 'ความกังวลน้อยที่สุด' (ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)                                                                      สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - National - IUCN Red List of Threatened Species (2011)
ขยายพันธุ์---เมล็ด งอกง่าย แต่ต้นอ่อนโตช้าใช้เวลาหลายปี เมล็ดใช้เวลาในการงอก 1-3 เดือน

45 ลานกบินทร์/Corypha lecomtei

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Corypha lecomtei Becc. ex Lecomte.(1917)
ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.
ชื่อสามัญ---Lan palm, Thai talipot palm, Indochinese fan palm
ชื่ออื่น---ลานกบินทร์ ลานป่า ลานราชบุรี ;[ARABIC: Kwrifa likumtay.];[KHMER: Dram, Satnlan, Khjeh.];[THAI: Bai lan, Laan, Laan-ka-bin, Laan paa.];[VIETNAM: La-buon,La-buong.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE
EPPO Code---CPYSS (Preferred name: Corypha sp.)
ถิ่นกำเนิด---กัมพูชา ไทย เวียตนาม
เขตกระจายพันธุ์---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Corypha มาจากภาษากรีก 'coryphe' =ยอด ด้านบน ซึ่งมีการอ้างอิงถึงช่อดอกขนาดใหญ่ ; ชื่อระบุชนิดสายพันธุ์ 'lecomtei'เป็นเกียรติแก่นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศส Paul Henry Lecomte (1856–1934)
Corypha lecomtei เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Odoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลี จากอดีต Paul Henry Lecomte (1856–1934) นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ในปี พ.ศ.2460

46 ลานวัด/Corypha umbraculifera

ชื่อวิทยาศาสตร์---Corypha umbraculifera L.(1753)
ชื่อพ้อง---Has 2 Synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:666347-1#synonyms
---Bessia sanguinolenta Raf.(1838)
---Corypha guineensis L.(1767)
ชื่อสามัญ---Mountain palm, Lontar palm, Talipot palm, Talipot
ชื่ออื่น ---ลานใหญ่, ลานเหนือ ;[ARABIC: Kurifa mazaliya.];[BENGALI: Tali.];[CHINESE: Bèi yè zōng, San xing xing li ye ye zi.];[DUTCH: Parasolwaaierpalm.];[FRENCH: Palmier talipot, Palmier à sagoum, Talipot d'Inde.];[GERMAN: Schirmpalme, Talipotpalme.];[HINDI: Bajarbattu, Bajar-battu ];[HUNGARIAN: Indiai üstököspálma, Indiai ernyőpálma.];[ITALIAN: Palma talipot, Palma di S. Domingo.];[JAPANESE: Kouribayashi.];[LITHUANIAN: Skėtinė korifa.];[MALAYALAM: Kudapana, Talippana.];[POLISH: Wachlarzowiec właściwy.];[PORTUGUESE: Arvore-dos-sombreiros, Palmeira-das-Bermudas.];[RUSSIAN: Korifa zontonosnaya, Talipotovaya palma.];[SANSKRIT: Alpayushi.];[SPANISH: Palma de Ceilán.];[SWEDISH: Talipotpalm.];[TAMIL: Tālip paṉai, Kodaipannai];[TELUGU: Sritalam.];[THAI: Laan wat, Laan yai, Laan nuea.].
ชื่อวงศ์---ARECACEAE
EPPO Code---CPYUM (Preferred name: Corypha umbraculifera.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---อินเดีย ศรีลังกา หมู่เกาะอันดามัน จีน พม่า ไทย
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Corypha มาจากภาษากรีก 'coryphe' =ยอด ด้านบน ซึ่งมีการอ้างอิงถึงช่อดอกขนาดใหญ่ ; ชื่อระบุชนิดของสายพันธุ์ 'umbraculifera' คือการรวมกันของคำในภาษาละติน 'umbraculum ' =สถานที่ร่มรื่นและ'fero' = เพื่อนำเสนอ โดยอาจอ้างอิงถึงใบไม้ขนาดใหญ่
Corypha umbraculifera เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดน ในปี พ.ศ. 2396

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในอินเดียตะวันออกและตอนใต้ (กรณาฏกะและชายฝั่ง Malabar ของ Kerala )และศรีลังกา นอกจากนี้ยังมีการเพาะปลูกในประเทศกัมพูชา ,พม่า ,จีน ,ไทยและหมู่เกาะอันดามัน เติบโตในพื้นที่ต่ำของป่าชื้นมักอยู่ใกล้ทะเลและในพื้นที่ที่มีการรบกวนที่ระดับความสูงต่ำกว่า 600 เมตร
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูงได้ถึง 35 เมตร มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 80-150 ซม.  เป็นหนึ่งในปาล์มที่ใหญ่ที่สุดในโลก ลักษณะใบ รูปพัด(Costapalmate)แกนโค้ง ขอบใบจักเว้าลึกเกือบถึงครึ่งใบ แผ่กว้าง 2 เมตร ก้านใบยาว 2 เมตร มีหนามแหลมที่ขอบก้านสีน้ำตาลเข้ม ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar) ช่อดอกตั้งสูง 6-8 เมตร ดอกสมบูรณ์เพศ (hermaphroditic) สีขาวครีม ในช่อดอกหนึ่งจะมีดอกลานอยู่เป็นจำนวนมากเป็นล้าน ๆ ดอก โดยดอกจะมีสีเหลืองอ่อนและมีกลิ่นหอม ติดผลหลายพันผล ผลค่อนข้างกลมขนาด 3-4 ซม.มีเมล็ดเดียวสีเขียวอมเทา ต้นลานจะออกดอกที่ยอดเพียงครั้งเดียว ในช่วงอายุ 30-80 ปี ตั้งแต่ดอกบานจนกว่าผลจะสุกใช้เวลา1ปี หลังจากติดผลแล้วตาย
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด ชอบดินที่ชื้น แต่ระบายน้ำได้ดี สามารถปรับให้เข้ากับสภาพดิน pH เป็นกลางได้หลายชนิด ทนทานต่อความแห้งแล้ง พืชสามารถทนต่อน้ำค้างแข็งได้เป็นครั้งคราวโดยมีอุณหภูมิลดลงต่ำถึง -2 ° c อัตราการเจริญเติบโต เป็นปาล์มที่โตช้ามาก
ใช้ประโยชน์-ในท้องถิ่นมีการใช้ปาล์มชนิดนี้อย่างหลากหลายใช้เป็นอาหาร ยารักษาโรคและเป็นแหล่งวัตถุดิบในการผลิตสินค้าอื่น ๆ
-ใช้กิน ผลกินสดหรือเชื่อม เนื้อในเมล็ดรับประทานได้น้ำหวานจากดอกทำน้ำเชื่อมหรือเคี่ยวทำน้ำตาลปี๊บ
-ใช้เป็นยา น้ำคั้นจากรากใช้รักษาอาการท้องร่วง ยาต้มลำต้นอ่อนใช้สำหรับรักษาโรคไขข้อ ต้นใช้เป็นยาแก้พิษต่าง ๆ
-ใช้ปลูกประดับ มีการปลูกกันอย่างแพร่หลายในฐานะไม้ประดับในเขตร้อน รูปลักษณ์และความสูงที่เป็นระเบียบทำให้สมบูรณ์แบบสำหรับใช้เน้นภูมิทัศน์ใกล้ทางหลวง สวนสาธารณะหรือสวนขนาดใหญ่ พืชชนิดนี้ยังนิยมปลูกเป็นต้นไม้ในวัดในอินเดีย ศรีลังกา จีน
-อื่น ๆ การใช้งานแบบดั้งเดิม ต้นปาล์มนี้มีความสำคัญอย่างมากในชีวิตของประชากรในท้องถิ่นมาก่อน พระคัมภีร์ไทยโบราณที่เขียนด้วยมือโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพระธรรมคือทำลงบนใบที่อ่อนแห้ง งานเขียนดังกล่าวอาจอยู่ได้นานหลายศตวรรษโดยไม่เน่าเสียดังที่ปรากฏในต้นฉบับหลายฉบับที่มาถึงเรา ใบถูกตัดเมื่อยังปิดอยู่และเตรียมตามขั้นตอนที่แน่นอนก่อนนำไปใช้เขียน; เส้นใยที่ได้จากก้านใบยาวถูกนำมาใช้ในการประดิษฐ์ใบเรือ เชือก หมวก ตะกร้าและสิ่งของอื่น ๆ อีกมากมายที่ใช้กันทั่วไป; ใบขนาดใหญ่ทำหน้าที่เป็นที่กำบังกระท่อมและที่พักพิงชั่วคราว-ลูกลานเมื่อนำมาทุบทั้งเปลือกแล้วโยนลงน้ำใช้เบื่อปลา (แต่ไม่ถึงตาย); เมล็ดมีความแข็งเหมือนงาช้างใช้ทำลูกปัด กระดุม เครื่องประดับ ฯลฯ
สำคัญ---เป็นต้นไม้ประจำชาติของศรีลังกา
ภัยคุกคาม---เนื่องจากพื้นฐานข้อมูลไม่เพียงพอ ข้อมูลที่มีอยู่ไม่เพียงพอสำหรับการประเมินความเสี่ยงของการสูญพันธุ์ ถูกจัดวางไว้ใน IUCN  Red List ประเภท 'ข้อมูลไม่เพียงพอ'
สถานะการอนุรักษ์---DD -Data Deficient- - IUCN  Red List of Threatened Species. (1998)
ระยะออกดอก/ติดผล---เดือนพฤษภาคม-เดือนมิถุนายน
ขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด เมล็ดสดใช้เวลาในการงอก 1-8 เดือน

47 ลานพรุ/Corypha utan

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Corypha utan Lam.(1786)
ชื่อพ้อง---Has 13  Synonyms.
---Corypha elata Roxburgh.(1832)
---Corypha gebang von Martius.(1838)
---More.See all https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:666349-1#synonyms   
ชื่อสามัญ---Kennedy Palm, Gebang palm, Gehang palm, Ebang Palm, Buri palm
ชื่ออื่น---ลานพรุ ลานใต้ ;[CHINESE: Gao xing li ye ye zi.];[GERMAN: Buri-Schopfpalme, Buripalme.];[INDONESIA: Gebang, Gabang, Gewang, Gawang, Lontar utan, Pucuk, Ibus, La buong.];[MALAY: Gebang ibus.];[MYANMAR: Loutar.];[PHILIPPINES: Buli, Ibus (Tag.); Bagatai, Taktak (Is.); Buri, Silag.];[SPANISH: Gebang, Palma talipot (as C. elata in El Salvador).];[THAI: Laan, Laan-phru, Laan Tai.];[VIETNAM: Lá buông cao.]
ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)
EPPO Code---CPYUT (Preferred name: Corypha utan.)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเชีย
เขตกระจายพันธุ์---หมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไปจนถึงออสเตรเลีย
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Corypha มาจากภาษากรีก 'coryphe' =ยอด ด้านบน ซึ่งมีการอ้างอิงถึงช่อดอกขนาดใหญ่ ; ชื่อของสายพันธุ์ยังไม่ได้รับการชี้แจงใด ๆโดยผู้เขียน แต่ในกรณีใด ๆหมายถึงชื่อท้องถิ่น ' lontar-utan' รายงานโดย Rumphius (California 1672-1702) ใน 'Herbarium amboinense)
Corypha utan เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Jean-Baptiste Lamarck (1744–1829) นักพฤกษศาสตร์และนักสัตววิทยาชาวฝรั่งเศส ในปี พ.ศ.2329

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ; อินเดีย มาเลเซีย ภูมิภาคอินโดจีน ฟิลิปปินส์ ; ออสเตรเลีย ต้นปาล์มชนิดนี้เติบโตกระจายในที่ราบลุ่มจนถึงระดับความสูงประมาณ 300 เมตรจากระดับน้ำทะเล ในประเทศไทยมีการกระจายพันธุ์ ในธรรมชาติพบมากทางภาคใต้ที่ จังหวัดกระบี่ พังงา นครศรีธรรมราช สงขลาและกระจายขึ้นมาถึงราชบุรี พบในนา ที่ราบลุ่มและบริเณเชิงเขา
ลักษณะ เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูงได้ถึง10- 30 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น40-60 ซ.ม.ใบรูปพัด(Costapalmate)แกนโค้ง ขอบใบจักเว้าลึกเกือบถึงครึ่งใบ แผ่กว้าง 2-4 เมตร ก้านใบยาว 2.5 เมตร มีหนามแหลมยาว2.5ซม.ที่ขอบก้านสีน้ำตาลเข้ม ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar)ช่อดอกออกที่ยอดสูงได้ถึง4-8 เมตร แยกแขนง15-40 ซม.  และมีดอกจำนวนมากสมบูรณ์เพศ(hermaphrodite) สีขาวอมเหลือง ผลกลมสีเขียวมะกอกหรือน้ำตาล ขนาด 1.5-3 ซม.ผนังผลชั้นกลางสด มีเมล็ดเดียว เมล็ดทรงกลมขนาด0.12-0.20 ซม. จะออกดอกที่ยอดเพียงครั้งเดียว ในช่วงอายุ 40-60 ปี ตั้งแต่ดอกบานจนกว่าผลจะสุกใช้เวลา1-2 ปี หลังจากติดผลแล้วก็ตาย
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด ชอบดินที่ชื้น แต่ระบายน้ำได้ดี สามารถปรับให้เข้ากับสภาพดิน pH เป็นกลางได้หลายชนิด ทนทานต่อความแห้งแล้ง พืชสามารถทนต่อน้ำค้างแข็งได้เป็นครั้งคราวโดยมีอุณหภูมิลดลงต่ำถึง -2 ° c  อัตราการเจริญเติบโต เป็นปาล์มที่โตช้ามากในช่วง10ปีแรก
ใช้ประโยชน์-ในท้องถิ่นมีการใช้ปาล์มชนิดนี้อย่างหลากหลายใช้เป็นอาหาร ยารักษาโรคและเป็นแหล่งวัตถุดิบในการผลิตสินค้าอื่น ๆ -ใช้กิน ตายอด - ดิบหุงกับข้าวหรือดอง กินดิบเป็นสลัดหรือปรุงกินเป็นผัก-น้ำหวานได้มาจากช่อดอก สามารถใช้เป็นน้ำตาลหรือหมักเป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ -แป้งที่ได้จากส่วนของลำต้นใช้เป็นแป้งสาคู เมล็ดอ่อนใช้กินสดหรือทำเป็นขนมหวาน
-ใช้เป็นยา รากมีฤทธิ์ขับปัสสาวะ ทำให้ผิวนวล รากเคี้ยวแก้ไอ-น้ำคั้นจากรากใช้รักษาอาการท้องร่วง ยาต้มของต้นอ่อนใช้ในการรักษาไข้หวัด แป้งจากลำต้นใช้ในการรักษาโรคเกี่ยวกับลำไส้ ในเวียตนามใช้ใบเผาเป็นเถ้าดื่มแก้อหิวาตกโรค
-ใช้ปลูกประดับในงานภูมิทัศน์ และงานจัดสวนพื้นที่ขนาดใหญ่จะใช้ลานชนิดนี้ ช่วงที่สวยงามที่สุดคือช่วงความสูง 4-5 เมตร ตอนต้นยังเล็กขณะที่ต้นยังเตี้ยจะมีทางใบแห้งติดแน่น ต้องแต่งกาบใบจึงจะดูสวย แตกต่างจากลานชนิดอื่นที่ทิ้งใบแห้งหมด
-อื่น ๆใบไม้มีประโยชน์หลากหลายเช่นมุงหลังคาและผนัง สานเป็นตะกร้า เสื่อ หมวก ฯลฯ เส้นใยที่เรียกว่า 'buntal' ได้มาจากก้านใบ ใช้สำหรับทำหมวก Lucban และ Baliuag และทำเชือก-เส้นใยจากโครงของใบ ใช้สำหรับทำหมวก Calasiao เมล็ดแก่ทำเป็นกระดุมหรือใช้เป็นลูกประคำ
ภัยคุกคาม-ไม่มีภัยคุกคามที่น่าเป็นห่วงถูกจัดไว้ใน IUCN Red Listประเภท'ความกังวลน้อยที่สุด'(ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)
สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - National - IUCN Red List of Threatened Species. (2013)
ขยายพันธุ์--ด้วยการเพาะเมล็ด ใช้เวลาในการงอก 3-8 เดือน เมล็ดที่ได้ต้องนำมาเพาะสดเลยเพราะจะเสื่อมเร็ว