ต้นไม้ใหญ่ยืนต้น 1

EPPO code---รหัส EPPO คือ รหัสคอมพิวเตอร์ที่พัฒนาขึ้นสำหรับพืช แมลงศัตรูพืช (รวมถึงเชื้อโรค) ซึ่งมีความสำคัญในการเกษตรและการปกป้องพืช รหัสEPPOเป็นระบบการเข้ารหัสที่กลมกลืนกันซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่ออำนวยความสะดวกในการจัดการชื่อพืชและศัตรูพืชในฐานข้อมูลคอมพิวเตอร์ตลอดจนการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างระบบไอที
EPPO (2021) EPPO Global Database (พร้อมใช้งานออนไลน์) https://gd.eppo.int

1 ราชพฤกษ์/Cassia fistula

ชื่อวิทยาศาสตร์---Cassia fistula L.(1753)
ชื่อพ้อง---Has 9 Synonyms
---Bactrilobium fistula (L.) Willd. (1809)
---Cathartocarpus fistula (L.) Pers.(1805)
---(More).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/ild-1022
ชื่อสามัญ---Golden Shower, Indian laburnum, Cassia stick tree, Golden pipe tree, Golden rain, Golden shower, Pudding-pipe tree, Purging cassia, Purging fistula
ชื่ออื่น---กุเพยะ (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี); คูน (ภาคกลาง, ภาคเหนือ); ชัยพฤกษ์, ราชพฤกษ์ (ภาคกลาง); ปือยู, ปูโย, เปอโซ, แมะหล่าหยู่ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); ราชพริก (ภาคตะวันออกเฉียงใต้); ลมแล้ง (ภาคเหนือ); ลักเคยลักเกลือ (ภาคใต้); [ASSAMESE: Sonaru, Sonalu.];[BENGALI: Sonali, Bandaralathi.];[BOLIVIA: Llluvia de oro.];[BURMESE: Ngu shway war pain.];[CAMBODIA: Reach, Reach speu, Reach chhpoeus.];[CHINESE: La chang shu, Guo mai long lang.];[FRENCH: Fistul-kassie, Xâton casse, Canéficer, Casse doux, Casse fistuleuse.];[GERMAN: Röhrenkassie.];[HAITI: Baton casse, Casse, Casse espagnole.];[HINDI: Swarn-pushpi, Amaltas, Amaltash.];[INDONESIA: Tengguli, Keyok (Java); Bobondelan (Sundanese); Klobop (Madurese); Kayu raja.];[ITALIAN: Cassia in bastoni.];[JAPANESE: Nbansaikachi.];[KANNADA: Kakke.];[LAOS: Khoun (general).];[MALAYALAM: Kanikkonna, Konna.];[MALAYSIA: Bereksa, Rajah kayu, Tengguli.];[MARATHI: Bahava.];[PHILIPPINES: Ibabau, Kana-pistula, Kanya pistula, Lapad-lapad, Lombayong.];[PORTUGUESE: Cassia officinal, Cana fístula, Cássia fistula, Meduro.];[SANSKRIT: Argwadha, Rajtaru, Saraphala, Survanaka.];[SAUDI ARABIA: Arabadha.];[SPANISH: Canafistula, Canafistula mansa, Canapistola.];[SRI LANKA: Aehaela-gaha, Ahalla, Ahalla-gass, Konnai, Sarak-konne, Tiru kontai.];[SWEDISH: Rörkassia.];[TAMIL: Sarakkonnai, Konrai, Konnei, Sarakonnai.];[THAI: Ku-phe-ya (Karen-Kanchanaburi); Khuun (Central, Northern); Chaiya phruek, Ratcha phruek (Central); Mae-la-yu, Pue-yu, Pu-yo, Poe-so (Karen-Mae Hong Son); Ratcha phrik (Southeastern); Lom laeng (Northern); Lak khoei lak kluea (Peninsular).];[VIETNAM: Bo-cap nuóc, Muồng hoàng yến.].
EPPO Code --- CASFI (Preferred name: Cassia fistula.)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-CAESALPINIOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ แอฟริกา มหาสมุทรอินเดีย มหาสมุทรแปซิฟิก
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล "Cassia" อาจมาจากภาษาฮีบรูโบราณคำ 'quetsi'oth' ชื่อละติน "Cassia" มาจากคำภาษากรีก "kassia" หมายถึงพืชที่มีกลิ่นหอม
Cassia fistula เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2296

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในอินเดีย ศรีลังกาและพม่า กระจายไปยังส่วนอื่น ๆ ของเอเชียใต้หรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตอนนี้สายพันธุ์ได้แพร่หลายในแอฟริกาตะวันออกและหมู่เกาะในมหาสมุทรอินเดีย ( Bosch, 2007 ) หมู่เกาะอินเดียตะวันตก ได้รับการแปลงสัญชาติในเปอร์โตริโกและบางส่วนของหมู่เกาะเวอร์จิน ได้รับการปลูกบนเกาะ Nuku Hiva, Marquesas ในมหาสมุทรแปซิฟิก เป็นต้นไม้ในป่าที่พบได้ทั่วไปซึ่งมักเกิดขึ้นในหลากหลายที่อยู่อาศัย มักจะพบในป่าผลัดใบ เนินเขาและในทุ่งหญ้า ที่ระดับความสูง0-1500 เมตร
ในประเทศไทยขึ้นได้ในทุกภาคตามป่าเบญจพรรณหรือป่าแดงทั่วไป แต่พบมากทางภาคเหนือ นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ
ลักษณะ เป็นไม้ต้นขนาดกลางสูง 10-15 เมตร เปลือกต้นเรียบเกลี้ยงสีเทาอ่อน ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก มีใบย่อย 7-12 คู่ ขนาดของใบย่อย 3.5x5.5 ซม.ช่อดอกออกตามกิ่งข้างและห้อยลง ช่อดอกโปร่งยาว 20-45ซม.กลีบดอกสีเหลืองสด หรือเหลืองแกมเขียว ผลเป็นฝักรูปแท่งกลม ยาว 20-60ซม.ผิวเกลี้ยง ฝักอ่อนสีเขียว ฝักแก่สีน้ำตาลเข้มเกือบดำ ภายในฝักจะมีผนังเยื่อบางๆกั้นเป็นช่องๆตามแนวขวางของฝัก ตามช่องเหล่านี้จะมีเมล็ดมนแบนสีน้ำตาลเป็นมันจำนวนมาก(25-100 เมล็ด) เมล็ดรูปรียาว 8-9 มม.
ขัอกำหนดสิ่งแวดล้อม---มีการเจริญเติบโตช้า โดยทั่วไปใช้เวลา 8 - 10 ปีตั้งแต่ปลูกจนถึง ออกดอก ช่วงเวลานี้สามารถลดลงได้โดยการตอนกิ่ง การออกดอกจะต่อเนื่องนานถึง 3 เดือน  ต้องการดินร่วนปนทรายที่อุดมสมบูรณ์ปานกลางและมีแสงแดดเพียงพอ ดินมีค่า pH 5.5 - 8.7
ศัตรูพืช/โรคพืช---ศัตรูธรรมชาติคือ เชื้อรา พืชกาฝากและแมลง
การใช้ประโยชน์--- ต้นไม้มีประวัติการใช้เป็นยามายาวนานตั้งแต่สมัยโบราณและยังคงใช้กันทั่วไปในการแพทย์แผนปัจจุบัน เป็นไม้ที่มีประโยชน์ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในระดับท้องถิ่น ไม่ได้มีการซื้อขายกันอย่างแพร่หลายในเชิงพาณิชย์
-ใช้เป็นยา ถูกใช้เป็นยามาตั้งแต่โบราณโดยแพทย์อาหรับและกรีก มีการใช้เนื้อไม้ ราก เปลือก เมล็ด ใบและเยื่อจากฝักสุก ใช้ในการเยียวยาพื้นบ้านสำหรับเนื้องอกในช่องท้อง, ต่อม, ตับ, กระเพาะอาหารและลำคอ, และเป็นยาระบายอ่อน ๆ ที่ได้จากเยื่อหุ้มรอบ ๆ เมล็ด ในบราซิล แทนซาเนีย ซิมบับเวและโมซัมบิกใช้ฝักเพื่อรักษามาลาเรีย ในอินเดียมีการใช้รากเพื่อรักษาไข้
มีการศึกษาทางเภสัชวิทยาได้แสดงให้เห็นว่าC. fistula มีฤทธิ์ต้านจุลชีพและคุณสมบัติที่สำคัญซึ่งสนับสนุนการใช้ยาพื้นบ้านในการรักษาโรคและยาแผนโบราณ (Kumar et al., 2006 )-สารสกัดจากใบและดอกไม้ บางชนิดมีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียที่สำคัญและกิจกรรมทางเภสัชวิทยาที่มีค่าอื่น ๆและถูกนำมาใช้ในตำรับยาเอเชียใต้แบบดั้งเดิม ( Gobianand et al., 2010 ; Voon et al., 2012 )
-ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับอย่างกว้างขวางในฮ่องกงและทั่วประเทศในเอเชีย  
-ใช้อื่นๆ เปลือกไม้ถูกนำมาใช้เป็นวัสดุฟอกหนัง  ขี้เถ้าไม้ ถูกใช้เป็นมอร์แดนท์ในการย้อมสีในปากีสถาน ในเบงกอลเยื่อของฝักจะถูกใช้เพื่อแต่งกลิ่นยาสูบ เนื้อไม้หนักและแข็ง ใช้ทำเครื่องมือเครื่องใช้ อุปกรณ์การเกษตร และงานแกะสลัก-ดอกไม้ใช้ในพิธีทางศาสนาในอินเดียและบังคลาเทศ
ความเชื่อ/พิธีกรรม---เป็นไม้มงคลนามที่คนไทยโบราณเชื่อว่า บ้านใดที่ปลูกต้นราชพฤกษ์ไว้เป็นไม้ประจำบ้านจะช่วยให้มีเกียรติและศักดิ์ศรี สาเหตุเพราะคนให้การยอมรับว่าต้นราชพฤกษ์เป็นไม้ที่มีคุณค่าสูงและยังเป็นสัญลักษณ์ของประเทศไทยอีกด้วยและยังเชื่อว่าจะทำให้ผู้อยู่อาศัยนั้นเจริญรุ่งเรือง โดยจะนิยมปลูกต้นราชพฤกษ์ในวันเสาร์และปลูกไว้ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของบ้าน
ระยะออกดอก/ติดผล--- ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ - เดือนพฤษภาคม
ขยายพันธุ์---ด้วยเมล็ด อายุการงอกของเมล็ดอยู่ได้ถึง1ปี

2 กัลปพฤกษ์/Cassia  bakeriana.

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Cassia bakeriana.,Craib.1911
ชื่อพ้อง---Has 1 Synonyms
---Basionym: Cassia bakerana Craib
---Cassia bakerana Craib [Spelling variant]
ชื่อสามัญ ---Pink cassia, Pink Shower, Wishing Tree, Baker's shower tree, Dwarf apple blossom tree, Peach blossom cassia.
ชื่ออื่น---กัลปพฤกษ์ (ภาคกลาง, ภาคเหนือ); กานล์ (เขมร-สุรินทร์); กาลพฤกษ์ (ภาคกลาง); ชัยพฤกษ์ (ภาคเหนือ) ;[HINDI: Kalapa Priksha.];[JAPANESE: Nyoi.];[THAI: Kanlapa phruek (Central, Northern); Kan (Khmer-Surin); Kanla phruek (Central); Chaiya phruek (Northern).].  
EPPO Code--- CASBK (Preferred name: Cassia bakerana)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-CAESALPINIOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้-จีน, กัมพูชา, อินโดนีเซีย, ไทย, มาเลเซีย, พม่า, มอริเชียส, สหรัฐอเมริกาและหมู่เกาะแปซิฟิก
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุลCassia มาจากชื่อกรีกสำหรับพืชตระกูลถั่วชนิดหนึ่ง ; ชื่อสายพันธุ์ 'bakeriana' เพื่อเป็นเกียรติแก่ John Gilbert Baker นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษหรือGeorge Percival Baker (1856-1951) นักพืชสวนชาวอังกฤษ
Cassia bakeriana เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย William Grant Craib (1882–1933)นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษในปี พ.ศ.2454

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในประเทศไทยและพม่าแต่เป็นไม้ประดับที่ปลูกไม่เพียงแต่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (โดยเฉพาะมาเลเซียและนิวกินี) แต่บางครั้งในพื้นที่อื่นที่มีสภาพภูมิอากาศแบบเขตร้อนหรือกึ่งเขตร้อนเช่นฟลอริดาหรือฟิจิ ในที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติมันเป็นส่วนหนึ่งของป่าผลัดใบตามฤดูกาลเขตร้อน ที่ระดับความสูงตั้งแต่ 200-1600 เมตร.ในประเทศไทย พบตามป่าเบญจพรรณ ตามป่าเต็งรังเกือบทุกภาคยกเว้นภาคใต้ที่ระดับความสูง 300-1,000 เมตร.
ลักษณะ เป็นไม้ต้นผลัดใบขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 5- 12 เมตร เปลือกสีเทาเรือนยอดแผ่กว้าง ทุกส่วนมีขนคลุมหนาแน่น ใบเป็นใบประกอบเป็นช่อยาวประมาณ 35 ซม.มีใบย่อย 5-7คู่ ขนาดกว้าง1.5-3 ซม.ยาว 6-8 ซม.ใบย่อยมีขนนุ่มทั้งหน้าใบและหลังใบก้านใบย่อย สั้นมากยาวเพียง 2 มม.ดอกเป็นช่อไม่แตกแขนงมักจะออกหลังใบ ออกตามกิ่งก้านตลอดกิ่ง อาจห้อยลงเป็นพวง หรือชูช่อตั้งขึ้น ช่อดอกยาว10-20ซม.ก้านดอกยาวประมาณ 6ซม.กลีบดอกสีชมพูแล้วเปลี่ยนเป็นจางจนเกือบขาว ระยะนี้บริเวณโคนต้นจะเต็มไปด้วยกลีบดอกสีขาวที่ทยอยร่วงหล่นจากต้น กลีบรองกลีบดอกยาว 9-12 มม. กลีบดอกแยกจากกันเป็นอิสระแต่ละกลีบมีขนาดเกือบ เท่ากัน เป็นรูปไข่ ขนาดกว้าง1.2-2.5 ซม.ยาว 3.5-4.5 ซม. ปกคลุมด้วยขนละเอียดบางๆทั้งสองด้าน เกสรเพศผู้ 3 อันยาวกว่าอันอื่นๆ ก้านเกสรตรงกลางพองออก จะออกดอกหลังผลัดใบพร้อมกับผลิใบใหม่ผล เป็นฝัก ฝักแก่สีน้ำตาลเข้มและมีขนนุ่มปกคลุม ฝักยาว30-40ซมและมีผนังหยุ่นกั้น ลักษณะกลมแบนสีน้ำตาล 30-40เมล็ด
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดจัด ดินทุกชนิดที่มีการระบายน้ำดี  
ศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีปัญหาศัตรูพืชแมลงหรือโรคร้ายแรงโรคราน้ำค้างและโรคใบจุดอาจเกิดขึ้นบ้าง

การใช้ประโยชน์--- ใช้เป็นยาแทน C. fistula สำหรับการรักษาอาการท้องผูก, อาการจุกเสียด, และทางเดินปัสสาวะ เป็นหนึ่งในส่วนผสมในอายุรเวทและยาแผนโบราณ อื่น ๆ
-ใช้เป็นไม้ประดับ ขณะออกดอก ดอกบานใหม่จะเป็นสีชมพูและค่อยจางเป็นสีขาว ใกล้โรย  ดอกจะติดกันหนาแน่นตลอดทั่วทุกกิ่งก้านมองสะพรั่งสวยงามมีค่าประดับมากมักจะปลูกริมถนนและในสวนสาธารณะ
-ใช้อื่น ๆ ไม้เนื้อแข็ง ใช้สำหรับการก่อสร้างทั่วไปและทำเฟอร์นิเจอร์ เปลือกใช้สำหรับฟอกหนังในอุตสาหกรรมแปรรูปหนัง
ความเชื่อ/พิธีกรรม---เป็นต้นไม้สำคัญในความเชื่อโบราณ ที่กล่าวถึงว่าเป็นต้นไม้สารพัดนึก เป็นต้นไม้ที่ทำให้ผู้ที่ปรารถนาจะได้สิ่งใดก็จะได้รับสิ่งนั้น ปราศจากเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจ และภยันตรายทั้งปวง -; ต้นกัลปพฤกษ์ตามคติอินเดีย ถือเป็นไม้ 1ใน 5 ของไม้สวรรค์ ฉนั้นจะปลูกเพื่อความเป็นสิริมงคล ถือเป็นไม้มงคลนามหมายถึง สัญลักษณ์แห่งชัยชนะ ในสมัยสุโขทัยจะใช้ดอกกัลปพฤกษ์บูชาพระ -; ต้นกัลปพฤกษ์ยังเป็นต้นไม้ประจำจังหวัดขอนแก่น
ระยะเวลาออกดอก/ติดผล---มีนาคม-เมษายน/เมษายน-มิถุนายน
ขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง ปักชำ

3 กาฬพฤกษ์/Cassia grandis

ชื่อวิทยาศาสตร์---Cassia grandis L.f.1782
ชื่อพ้อง---Has 10 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/ild-1032
ชื่อสามัญ---Horse Cassia, Pink Shower, Appleblossom cassia, Coral shower, Liquorice tree
ชื่ออื่น---กาฬพฤกษ์ (กรุงเทพฯ); [BELIZE: Beef wood, Bookoot, Bookut, Stinking toe.];[CAMBODIA: Kreete, Sac phle.];[FRENCH: Bâton casse, Casse du Brésil, Cassie à gros fruits.];[GERMAN: Kassie, Grossfrüchtige.];[HAITI: Casse, Casse espagnole.];[ITALIAN: Cassia a grandi fruti.];[LAOS: Brai xiem, May khoum.];[MALAYSIA: Kotek, Kotek mamak.];[PANAMA: Cana fistula.];[SPANISH: Arbol de fuego, Cañadonga, Cañafistula, Capote, Carámano, Carao, Sandal, Sándalo.];[SWEDISH: Rosenkassia.];[THAI: Kanla phruek (Bangkok).];[TRADE NAME: Carao.].
EPPO Code--- CASGR (Preferred name: Cassia grandis)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-CAESALPINIOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด----ทวีปอเมริกา
เขตกระจายพันธุ์---บราซิล โบลิเวียและเปรูทางเหนือไปยังทะเลแคริบเบียนและผ่านอเมริกากลางถึงเม็กซิโก
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสายพันธุ์ grandis อ้างถึงความสูงของต้นไม้นี้เนื่องจากC. grandisเป็นหนึ่งในสายพันธุ์Cassia ที่สูงที่สุด
Cassia grandis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carolus Linnaeus the Younger (1741–1783) นักธรรมชาติวิทยาชาวสวีเดนลูกชายของCarl Linnaeusและ Sara Elisabeth Moraeaในปี พ.ศ.2325

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางและอเมริกาใต้ พบได้ในที่ราบลุ่มและชายฝั่งป่ากึ่งผลัดใบ ป่าผสมและริมถนนที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติจากเม็กซิโกไปยังอเมริกาใต้และตอนนี้ มีการกระจายไปทั่วทั้งเขตร้อนและโลกเก่าอันเป็นผลมาจากการเพาะปลูก เติบโตได้ดีที่ระดับความสูง 0-1000 เมตร
ลักษณะ เป็นไม้ต้นสูงประมาณ15-30 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้นสูงสุด 60ซม. โคนต้นมีพูพอน เรือนยอดเป็นพุ่มกลมเปลือกสี  ดำแตกเป็นร่องลึกกิ่งอ่อนสีน้ำตาล ใบ ประกอบแบบขนนกปลายคู่ 30 ซม. x 10 ซม. ออกตรงข้ามเป็นคู่ๆมีใบย่อย10-20คู่ ใบอ่อนสีแดงอมน้ำตาล ใบเกลี้ยงมันหลังใบมีขนนุ่มโคนใบและปลายใบมนกลม ขอบใบเรียบ แผ่นใบเป็นมันสีเขียวเข้ม ท้องใบมีขน ช่อ ดอกออกตามกิ่งข้าง ช่อหนึ่งมีประมาณ20ดอก ดอกขนาดเล็ก ขนาด 3 ซม.กลีบรองดอกกลมมีขน ขณะบานกลีบจะกระดกกลับ กลีบดอกรูปไข่ ขนาด1.2-1.6 ซ.ม ดอกบานใหม่จะออกป็นสีออกแดง แล้วเปลี่ยนเป็นชมพูและส้ม ดอกมีกลิ่นหอมผล เป็นฝักกลมแข็งสีดำ รูปทรงกระบอก เนื้อในฝักสีขาว เมื่อผลแห้งเนื้อในฝักจะซ้อนกันเป็นชั้นๆ ยาว 20-40 ซม.กว้าง 2-4 ซม.เมล็ดกลมรี แบนสีแทน (1.5 ซม.)  มี 20-40 เมล็ด
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดจัด เติบโตได้ดีในดินเหนียวและดินที่มีน้ำขังตามฤดูกาล แต่มีความอดทนต่ำสำหรับดินเค็ม อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีอยู่ที่ 21 - 26°c สูงสุดเฉลี่ย 24 - 30°c และเฉลี่ยต่ำสุด 17 - 25°c
ศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีปัญหาศัตรูพืชแมลงหรือโรคร้ายแรงโรคราน้ำค้างและโรคใบจุดอาจเกิดขึ้นบ้าง

การใช้ประโยชน์--- ใช้เป็นไม้ประดับใช้เป็นอาหารและยา ใช้ในวนเกษตร เป็นแหล่งผลิตภัณฑ์ไม้
-ใช้เป็นอาหาร ฝักผลไม้นั้นกินได้สำหรับมนุษย์ แต่เนื้อในฝักมีกลิ่นรุนแรง และหากกินมากจะมีคุณสมบัติเป็นยาระบาย -ในละตินอเมริกา Cassia Grandis เป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ Carao และใช้ทำเครื่องดื่มยอดนิยม เยื่อผลไม้และเมล็ดจะถูกต้มเป็นเวลายี่สิบนาทีและยาต้มที่เกิดเป็นของเหลวสีน้ำตาลครีมหรือ "นม" แล้วแช่เย็นและทำหน้าที่เป็นเครื่องดื่มที่แปลกใหม่และมีคุณค่าทางโภชนาการ ผู้คนต่างพูดถึงนม Carao ว่ามีกลิ่นเหมือนชีสและมีกลิ่นหอมของสารอินทรีย์
-ใช้เป็นยา ได้รับความนิยมในการใช้เป็นยา อย่างกว้างขวาง เยื่อผล ใช้เป็นยาระบายคล้ายกับ C. fistula ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องคุณสมบัติของยา แต่มีประสิทธิภาพมากกว่า ยาต้มจากใบยังใช้เป็นยาระบายเช่นเดียวกับในการรักษาโรคปวดเอว น้ำคั้นใบใช้ภายนอกในการรักษากลาก
-ใช้เป็นไม้ประดับ มีการปลูกกันอย่างแพร่หลายเป็นไม้ประดับใน Malesia และเอเชียใต้ มีมากมายในกัมพูชาและเวียดนามตอนใต้และเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ที่รู้จักในมาเลเซีย Java และ New Guinea (Toruan- Purba, 1999 )
-ในวนเกษตรใช้เป็นสายพันธุ์บุกเบิกได้เมื่อสร้างป่าขึ้นใหม่ เนื่องจากเป็นต้นไม้ที่มีการเติบโตเร็ว
-อื่น ๆ เนื้อไม้เป็นสีเหลืองน้ำตาลค่อนข้างแข็งและหนักเนื้อหยาบและไม่คงทน ให้ไม้อเนกประสงค์ที่แข็งแรง สำหรับงานก่อสร้างอาคาร ส่วนใหญ่ใช้สำหรับงานตกแต่งภายใน งานช่างไม้เช่นทำประตูหน้าต่าง (ภายนอก / ภายใน) และอุปกรณ์การเกษตร -ใบที่บดผสมกับน้ำมันหมูทำเป็นครีม ใช้รักษาโรคผิวหนังโดยเฉพาะโรคเรื้อนของสุนัขและโรคผิวหนังอื่น ๆในสุนัข
สำคัญ---เป็นพันธุ์ไม้พระราชทานเพื่อปลูกเป็นมงคลแก่จังหวัดบุรีรัมย์
ระยะออกดอก/ติดผล----มกราคม-มีนาคม
ขยายพันธุ์---ปักชำ ชำราก เพาะเมล็ด สามารถเก็บเมล็ดพันธุ์ไว้ได้นานโดยไม่สูญเสียชีวิตอายุการงอกของเมล็ดอยู่ได้อย่างน้อย8 ปี

4 ชัยพฤกษ์/Cassia javanica

ชื่อวิทยาศาสตร์---Cassia javanica L.(1753)
ชื่อพ้อง---Has 7 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/ild-1054
---Cassia bacillus Gaertn.
---Cassia megalantha Decne.
---Cathartocarpus javanicus Pers
ชื่อสามัญ ---Javanese Cassia, Apple blossom, Burmese-senna, Pink cassia, Pink and white shower, Rainbow shower.
ชื่ออื่น---ชัยพฤกษ์, ขี้เหล็กยะวา, เหล็กยะวา; [CAMBODIA: Bo pruk, Bôprùk];[CHINESE: Zhao wa jue ming, Ji guo jue ming, Guo mai long liang.];[HINDI: Java ki rani.];[INDONESIA: Bobondelan(Sundanese); Boking-boking (Sumatra), Trengguli (Java).];[LAOS: Khoun loy];[MALAYSIA: Bebusok; Busok-busok, Běregiseh (Malay Peninsula); Busuk-busuk (Sabah); Barung-barung (Malay).];[INDIA: Java rani (Manipuri).];[MYANMAR: Turnkop bumi, Nguthein.];[PHILIPPINES: Anahuhan, Antsoan, Tindalo, Bagiroro (Tag.); Balayong];[SPANISH: Acacia rosada, Cassia rosada];[THAI; Chaiaphruk (central), Kalalphruk (central, northern), Lak khoei lak kluea (Trang); Khilek chawa, Khilek yawa.];[UGANDA: Apple-blossom cassia.];[USA: Java shower, Pink lady];[VIETNAM: Bù cạp, Muồng bò cạp.];[TRADE NAME: Johar];  
EPPO Code--- CASJA (Preferred name: Cassia javanica)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-CAESALPINIOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้-จีน, อินเดีย, บังคลาเทศ, พม่า, ไทย, กัมพูชา, ลาว, เวียดนาม, มาเลเซีย, อินโดนีเซีย, ฟิลิปปินส์
Cassia javanica เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2296
สายพันธุ์Cassia javanicaนั้นมีความหลากหลายและกระจายไปทั่วเอเชีย Irwin และ Barneby (1982) พิจารณา C. javanica เป็นชุดที่ซับซ้อนของพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ที่พบในพื้นที่ของการกระจายตามธรรมชาติ ภายในช่วงการกระจายตามธรรมชาติ รูปแบบ C. javanica จะแตกต่างกันไปตามรูปร่างของใบสีและขนาดของดอกไม้และจำนวนโครโมโซมปัจจุบันมีเจ็ดสายพันธุ์ของ C. javanica ที่ได้รับการยอมรับ ( พืชจีน 2014 , USDA-ARS, 2014 ):
1.    Cassia javanica subsp agnes --- อินเดียลาวไทย
2.    Cassia javanica subsp bartonii --- New Guinea
3.    Cassia javanica subsp javanica --- จากอินโดนีเซียถึงฟิลิปปินส์
4.    Cassia javanica subsp. microcalyx --- อินโดนีเซียรวมถึงกาลิมันตันและสุมาตรา
5    Cassia javanica subsp nodosa --- จากพม่าสู่มาเลเซีย
6.    Cassia javanica subsp. pubiflora --- ฟิลิปปินส์
7.    Cassia javanica subsp.renigera --- พม่า

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในจีนอินโดนีเซียและมาเลเซีย มันได้รับการปลูกฝังอย่างกว้างขวางทั่วเขตร้อนและได้รับการแปลงสัญชาติในแอฟริกา เอเชีย (อินโดจีน) ออสเตรเลีย อเมริกากลาง อเมริกาใต้ (โคลอมเบีย) หมู่เกาะอินเดียตะวันตกและหมู่เกาะต่าง ๆ ในมหาสมุทรแปซิฟิก มีระบบนิเวศน์ที่กว้าง เกิดขึ้นได้ในป่าเปิด ป่าดิบชื้น ป่ามรสุมผลัดใบและที่อยู่อาศัยในเขตสะวันนา พบในป่าทุติยภูมิและพื้นที่ที่ถูกรบกวน ในระดับความสูงที่ต่ำกว่า 400 เมตร
ลักษณะ เป็นไม้ ต้นผลัดใบสูง10- 15เมตร เรือนยอดเป็นรูปร่ม เปลือกสีน้ำตาล เมื่อยังอ่อนตามลำต้นจะมีหนาม เป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคู่ (paripinnate) เรียงสลับ แกนกลางใบยาว15-30 ซม.มีใบย่อย 7-12คู่ ออกเรียงตรงข้าม ใบย่อยรูปขอบขนานหรือรูปไข่แกมรูปรี ปลายใบแหลม โคนใบกลม ส่วนขอบใบเรียบขนาดใบย่อย 2-8 × 1.2-3.3 ซม แผ่นใบด้านบนสีเขียวสด ด้านล่างมีสีอ่อนกว่า และมีขนละเอียด เนื้อใบบางเกลี้ยงแต่ค่อนข้างเหนียว ก้านใบยาวประมาณ 1.5-4 เซนติเมตร ส่วนก้านใบย่อยมีขนาดสั้นมาก ช่อดอกออกตามกิ่งเป็นช่อสั้นๆแบบช่อเชิงลด ยาวไม่เกิน 16 ซม.กลีบรองดอกยาว 4-10 มม รูปไข่ปลายแหลมสีแดง กลีบดอกยาว 15-35 มม รูปไข่กลับสีชมพูแล้วเปลี่ยนเป็นสีชมพูเข้มแล้วซีดจางลงเรื่อยๆ เกสรเพศผู้มี10อันขนาดไม่เท่ากัน ฝักกลมยาวสีดำ เกลี้ยง ขนาด20-60ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง 1-1.5 (-2.5) ซม. มีเมล็ด 50-75 เมล็ด เมล็ดกลมแบนสีน้ำตาลเป็นมันยาว 6.5-8.9 มม. กว้าง 5.6-7.0 มม. และหนา 2.5-5.5 มม.
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งที่มีแดดจัด เติบโตได้ในดินที่หลากหลายและมีการระบายน้ำดี อุณหภูมิเฉลี่ยต่อปีอยู่ในช่วง 19-25°c สายพันธุ์ย่อยต่าง ๆแสดงความชอบสำหรับแหล่งที่อยู่อาศัยที่แห้งหรือชื้นบนดินที่หลากหลาย รวมทั้งดินร่วนปนภูเขาไฟที่อุดมสมบูรณ์ ทราย และหินปูน พืชมีความทนทานต่อสภาพแล้ง
การใช้ประโยชน์ พืชถูกรวบรวมมาจากป่าเพื่อใช้เป็นยาในท้องถิ่นและบางครั้งก็ปลูกเพื่อเป็นร่มเงาในสวนแพร่หลายเป็นไม้ประดับ
-ใช้เป็นยาในการแพทย์แผนจีนสมุนไพรที่ใช้ในการลดไข้ควบคุมไตและหล่อลื่นลำไส้ นอกจากนี้ยังใช้ในการรักษาอาการปวดท้อง,  มาลาเรีย, โรคหัดและท้องผูก-; ใช้ในยาแผนโบราณ ฝักสุกและเมล็ดใช้เป็นยาระบายตามประเพณีในพื้นที่มาลีเซียน-; ในประเทศไทยเปลือกและเมล็ดใช้เป็นยาลดไข้ ฝักมีรสหวานเอียน ใช้เป็นยาระบายพิษไข้ ใช้ถ่ายเสมหะ เนื้อในฝักใช้เป็นยาขับพยาธิ ใช้เป็นยาแก้อาการท้องผูกเป็นยาระบายที่ไม่ทำให้ปวดมวนในท้อง สรรพคุณของยาไทยโบราณกล่าวว่าส่วนอื่น ๆเสมอด้วยสรรพคุณของต้นคูน
-ใช้เป็นไม้ประดับ ปลูกประดับตามริมถนน สวนสาธารณะ นอกจากนี้ยังปลูกเป็นต้นไม้ร่มเงาในระบบวนเกษตรและสวนป่า
-ใช้อื่น ๆไม้เนื้อแข็งและแข็งแรงแก่นไม้เป็นสีเหลืองอ่อนเมื่อตัดครั้งแรก และกลายเป็นสีแดง สีน้ำตาล หรือส้มอ่อนตามอายุ ใช้สำหรับงานก่อสร้างทั่วไปงานตกแต่งภายใน งานเฟอร์นิเจอร์ แต่ปริมาณแทนนินค่อนข้างต่ำ จึงมีความต้านทาน ต่อปลวกและแมลงน้อย  เปลือกใช้สำหรับฟอกหนัง
ความเชื่อ/พิธีกรรม---จัดเป็นพรรณไม้มงคล เป็นต้นไม้แห่งชัยชนะ ชนะศัตรู ชนะอุปสรรคต่าง ๆ และชัยพฤกษ์ยังเป็นหนึ่งในเก้าไม้มงคลที่นำมาใช้ในพิธีวางศิลาฤกษ์และใช้ในการก่อสร้างอาคารบ้านเรือนและได้รับการกล่าวขานว่าจะได้รับความโชคดีสร้างความมั่นใจในระดับสูงอย่างต่อเนื่องและประสบแต่ชัยชนะ
ระยะออกดอก/ติดผล --- กุมภาพันธ์ -เมษายน/เมษายน-กรกฎาคม
ขยายพันธุ์---เมล็ด ใช้เวลาตั้งแต่ 5 วันถึง 1 ปีในการงอก สามารถเก็บเมล็ดสดได้เพียง 3 สัปดาห์ในภาชนะบรรจุภัณฑ์  แต่ยังมีรายงานว่าสามารถเก็บเมล็ดแห้งไว้ได้นานกว่าหนึ่งปีด้วย

5 รัตนพฤกษ์/Cassia fistula x Cassia javanica

ชื่อวิทยาศาสตร์---Cassia fistula x Cassia bakeriana หรือ Cassia fistula x Cassia javanica.
ชื่อพ้อง --No synonyms are record for this name
ชื่อสามัญ---Rainbow shower tree, Apple Blossom Tree; Rattana pruek (Thai)
ชื่ออื่น---คูนชมพู, คูนสายรุ้ง, คูนขาว; [THAI: Khuun chomphu, Khuun sai-rung, Khuun khao ; Rattana pruek (general).].
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-CAESALPINIOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด---Horticultural hybrid.
เขตกระจายพันธุ์---ประเทศเขตร้อน
เกิดจากการผสมพันธุ์ระหว่าง
-Cassia fistula x Cassia bakeriana  ลูกผสมของราชพฤกษ์กับกัลปพฤกษ์
-Cassia fistula x Cassia javanica    ลูกผสมของราชพฤกษ์กับชัยพฤกษ์
-Cassia fistula x Cassia grandis     ลูกผสมของราชพฤกษกับกาฬพฤกษ์ 

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในหมู่เกาะฮาวาย
ลักษณะ เป็นไม้ยืนต้น หรือไม้พุ่มขนาดกลาง อายุหลายปี สูง 5-6 เมตร เปลือกสีน้ำตาลอมเทา ใบประกอบแบบขนนก เรียงสลับ ใบย่อยรูปไข่หรือรูปขอบขนาน ปลายแหลม โคนมน ขอบเรียบ แผ่นใบผิวเกลี้ยง เป็นมัน สีเขียว ดอกเป็นช่อแบบช่อกระจะ ออกตามซอกใบและปลายกิ่ง ดอกสีเหลืองอมชมพู สีขาวนวล หรือสีชมพู กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปไข่แคบ กลีบดอก 5 กลีบ รูปไข่ ผล เป็นฝักรูปทรงกระบอก
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดจัด ขึ้นได้ในดินทุกชนิดที่มีการระบายน้ำดี ต้องการน้ำน้อย ทนแล้งได้ดี ต้นไม้จะต้องตัดแต่งกิ่งเป็นครั้งคราวเมื่อยังเล็กเพื่อควบคุมรูปร่างและพัฒนาทรงพุ่มที่สม่ำเสมอ
ใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับเป็นต้นไม้ขนาดกะทัดรัดไม่มีฝักเมล็ด และต้นไม้ก็เป็นระเบียบเรียบร้อยกว่าCassia อื่น ๆเหมาะสำหรับสวนขนาดเล็ก ต้นไม้ริมถนนและสวนสาธารณะ
ระยะออกดอก---กุมภาพันธ์-พฤษภาคม
การขยายพันธุ์---โดยการผสมพันธุ์ การตอนกิ่ง

6 ราชายตนพฤกษ์ หรือ ต้นเกด/Manikara hexandra

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Manikara hexandra (Roxb.) Dubard.(1915.)
ชื่อพ้อง---Has 3 Synonyms    
---Basionym: Mimusops hexandra Roxb.(1795)
---Kaukenia hexandra (Roxb.) Kuntze.(1891)        
---Manilkara emarginata H.J.Lam.(1925.)               
ชื่อสามัญ---Milkey Tree, Rayan, Khirni, Ceylon Iron Wood, Milk Tree, Wedge-Leaved Ape Flower.
ชื่ออื่น---เกด, ราชายตนพฤกษ์; [BANGLADESH: Krikhiyur.];[CAMBODIA: Kes.];[CHINESE: Tie xian zi.];[HINDI: Drirh, Khirni, Rayan, Kshiri.];[INDIA: Bakula, Khir, Khirkhejur, Manchi pala.];[MALAYALAM: Pazhamunnippala, Pazhamunpaala, Krini , Pazhamunppala.];[MARATHI: Rayani , Khirni, Ranjana,Karani, Rayan.];[SANSKRIT: Rajadana, Kshirini, Nimbabija.];[SINHALESE: Rayan.];[TAMIL: Ulakkai-p-palai, Palla, Kanupala, Kannupala, Ulakkaipaalai.];[TELUGU: Nandivriqshamu, Ankalu, Palachettu.];[THAI: Ket, Khet, Rajayatana, Rajayatanaphruke];[TRADE Name: Ceylon wood, Palu.].
ชื่อวงศ์---SAPOTACEAE
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---จีน อนุทวีปอินเดีย ภูมิภาคอินโดจีน
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Manilkara มาจาก Manil-kara ซึ่งเป็นชื่อภาษาของ Manilkara kaukiในภาษาMalayalam
Manikara hexandra เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์พิกุล (Sapotaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย William Roxburgh (1751-1815) ศัลยแพทย์และนักพฤกษศาสตร์ชาวสก็อตและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Marcel Dubard (1873-1914)นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศสในปี พ.ศ.2458

ที่อยู่อาศัย พบในจีน(กวางสี, ไหหลำ) อนุทวีปอินเดีย (บังคลาเทศ ,อินเดียและศรีลังกา) อินโดจีน (กัมพูชา ,พม่า ,ไทยและเวียดนาม) พบตามป่าดิบแล้งถึงป่าผลัดใบ เป็นครั้งคราวในที่ราบจากชายฝั่ง ที่ระดับความสูงถึง 900เมตร ในประเทศไทยพบทาง ภาคตะวันออกเฉียงใต้ภาคตะวันตกเฉียงใต้และภาคใต้ขึ้นกระจายในป่าดิบบนพื้นที่ดินร่วนปนทรายใกล้ฝั่งทะเล และตามเขาหินปูน
ลักษณะ เป็นไม้ต้นขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ไม่ผลัดใบ  มีน้ำยางขาว ขนาดความสูงประมาณ 15-25 เมตรและมีเส้นรอบวงต้น1-3 เมตร เรือนยอดแน่นทึบเป็นพุ่มกลม ลำต้น และกิ่งมักคดงอ เปลือกนอกสีน้ำตาลอมเทาหรือสีคล้ำ แตกเป็นสะเก็ดสี่เหลี่ยมหรือแตกเป็นร่องลึกตามยาว เปลือกในสีแดงอมน้ำตาลหรือชมพู ใบเดี่ยว 5-10 x 3-4.5 ซม.ออกเรียงเวียนสลับหนาแน่นที่ปลายกิ่ง ใบรูปไข่กลับ ปลายใบหยักเว้าเล็กน้อย โคนใบสอบมน ขอบใบเรียบ แผ่นใบเรียบสีเขียวเข้มเป็นมัน หนาและเกลี้ยง ก้านใบยาว 8-20 มม.ดอก เดี่ยวหรือเป็นช่อกระจุกสั้น ออกตามง่ามใบและเหนือรอยแผลใบปลายดอกชี้ลง ดอกสีเหลืองอ่อน กลิ่นหอมเล็กน้อย ผลมีเนื้อรูปกลมรีผิวเรียบขนาด 1 × 1.5 ซม. ผลสุกสีเหลืองหรือเหลืองอมส้ม เนื้อนุ่ม รสหวาน รับประทานได้ มี 1-2 เมล็ด เมล็ดแข็งรูปไข่ขนาดประมาณ 1 ซม สีน้ำตาลแดงเป็นมัน
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดจัด ชอบดินที่มีการระบายน้ำดีและมีค่า PH 6-7 อัตราการเจริญเติบโต ช้า
ศัตรูพืช/โรคพืช---Hemicriconemoides mangiferae(ไส้เดือนฝอยปรสิต)/Pestalosphaeria gubae (Chlorotic spot virus)
การใช้ประโยชน์--พืชเก็บเกี่ยวมาจากป่าเพื่อใช้เป็นผลไม้ที่กินได้ในท้องถิ่น บางครั้งก็ปลูกในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนสำหรับผลไม้นี้
- ใช้กิน ผลไม้สามารถรับประทานสดหรือแห้ง รสหวาน แต่ค่อนข้างฝาด มักมีวางขายในตลาดท้องถิ่น -เปลือกจะถูกเติมลงในน้ำตาลทรายเพื่อยับยั้งการหมัก (ไวน์ที่ทำจากต้นปาล์มในหมู่บ้านอินเดีย)-น้ำมันสีเหลืองอ่อนที่เรียกว่าน้ำมันเรยอนได้มาจากเมล็ด เมล็ดมีน้ำมัน 25% ใช้ประกอบอาหาร ซึ่งถือว่าเป็น demulcent และทำให้ผิวนวล
-ใช้เป็นยา ส่วนที่ใช้ ผลไม้ เปลือกไม้ ในอายุรเวทเปลือกและผลไม้จะใช้สำหรับการรักษาโรคที่หลากหลาย เปลือกมีประโยชน์อย่างยิ่งในการรักษาปัญหาเกี่ยวกับเหงือกและความผิดปกติทางทันตกรรเช่นเหงือกมีเลือดออก, เหงือกอักเสบ, เลือดไหลออกอย่างรวดเร็วจากเหงือก -ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นยารักษาโรคที่มีประสิทธิภาพ กิจกรรมได้รับการยืนยันโดยการลดจำนวนของตัวอสุจิอย่างมีนัยสำคัญการตรวจสอบทางชีวเคมี ผ่านการตรวจทางจุลพยาธิวิทยา ดังนั้นเมล็ดของ Manilkara hexandra จึงเป็นทางเลือกสมุนไพรที่เชื่อถือได้สำหรับใช้เป็นยาคุมกำเนิดเพศชาย เปลือกต้นใช้โดยชาวพื้นเมืองใช้ในการรักษาไข้ ท้องอืด ท้องร่วง และเป็นยาสมานแผล
-ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับที่มีค่า
-ใช้อื่นๆ เนื้อไม้แข็ง ทนทานและหนักใช้ทำสลักแทนตะปู สำหรับติดกระดานกับโครงเรือใช้ทำเครื่องมือแกะสลักเครื่องมือเกษตรกรรม ;- เปลือกไม้มีแทนนินร้อยละ 10 และสามารถใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการฟอกหนัง ;-ใบไม้ถูกใช้เป็นอาหารสัตว์สำหรับปศุสัตว์;-สปีชีส์นี้มักจะใช้เป็น ต้นตอ สำหรับละมุด (M. zapota) ในอินเดีย
สำคัญ--ต้นเกดหรือต้นราชายตนพฤกษ์เป็นต้นไม้ที่พระพุทธเจ้าประทับในสัปดาห์ที่ 7 หลังการตรัสรู้ภายใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์
ระยะออกดอก/ติดผล ---มกราคม-กรกฎาคม
ขยายพันธุ์ --- เพาะเมล็ดและตอนกิ่งหรือแยกลำต้นที่เกิดใหม่

12 นนทรี/Peltophorum pterocarpum

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Peltophorum pterocarpum (DC.) Backer ex K.Heyne.(1927)
ชื่อพ้อง ---  Has 13 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/ild-24832
ชื่อสามัญ---Copper-pod, Copperpod, Rusty shield- bearer, Sagabark peltophorum, Yellow flamboyant, Yellow flame, Yellow gold mohur, Yellow poinciana.
ชื่ออื่น---กระถินแดง, กระถินป่า (ตราด); นนทรี (ทั่วไป); สารเงิน (แม่ฮ่องสอน) ; [CHINESE: Dun zhu mu.];[CUBA: Framboyan amarillo.];[FRENCH: Calice.];[GERMAN: Gelber Flamboyant.];[HINDI: Peela Gulmohar.];[INDIA: Bonmeza, Ivalvagai, Ivavakai, Kondacinta, Perungondrai, Rain tree,];[INDONESIA: Soga, Soga jambal.];[KHMER: Tramkong, Trasek.];[LAOS: Dom trosek.];[MALAYALAM: Charakonna.];[MALAYSIA: Batai laut, Jemerelang.];[MARATHI: Pivala gulmohar.];[PHILIPPINES: Jamerelang laut, Siar (Tagalog), Kaju suga (Java).];[PORTUGUESE: Poinciana-amarela.];[SAINT LUCIA: Gloden flambouyant.];[SIDDHA/TAMIL: Ivalvagai, Perungondrai.];[SINHALESE: Konyaivakai, Perungkonyai.];[SPANISH: Flamboyán amarillo, Flamboyán dorado, Poinciana amarilla, Arbol llama amarilla.];[TAMIL: Konyaivakai, Perungkonyai.];[THAI: Kra thin daeng, Kra thin pa (Trat); Non si (General); Sara-ngoen (Mae Hong Son).];[VIETNAM: Lim set, Lim vangh, Trac vang.];[TRADE NAME: Braziletto wood.].
EPPO Code--- PEFPT (Preferred name: Peltophorum pterocarpum)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-CAESALPINIACEAE)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์--- ศรีลังกา, ไทย, มาเลเซีย, เวียดนาม, อินโดนีเซีย, ฟิลิปปินส์, นิวกินี, ออสเตรเลีย
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Peltophorum มาจากการรวมกันของคำกรีกแท้  'pĕltē' = โล่เล็ก ๆ รูปร่างคล้ายเสี้ยวและคำกริยา 'phoreo' = พกพา อ้างอิงถึง peltate ; ชื่อของสายพันธุ์ ' pterocarpum' คือการรวมกันของคำกรีก "pterόn" = ปีกและ "carpόs" = ผลไม้
Peltophorum pterocarpum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Augustin Pyrame de Candolle (1778-1841) นักพฤกษศาสตร์ชาวสวิสและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Cornelis Andries Backer (1874–1963)นักพฤกษศาสตร์ชาวดัตช์จากอดีต Karel Heyne (1877–1947)นักพฤกษศาสตร์ชาวดัตช์ ในปีพ.ศ.2470

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในภูมิภาคอินโด - มลายู พบได้จากหมู่เกาะอันดามันและศรีลังกาทางตะวันตกผ่าน Malesia ไปยังปาปัวนิวกินีและทางเหนือของออสเตรเลีย และเกิดขึ้นตามธรรมชาติในพื้นที่อื่น ๆ ของเขตร้อน เติบโตในสภาพป่าเปิด ป่าชายหาด ขอบป่าชายเลนและพื้นที่ที่ถูกรบกวน มักพบที่ระดับความสูงต่ำกว่า 100 เมตร แต่สามารถพบได้สูงถึง 1,600 เมตรเป็นครั้งคราว ในประเทศไทยพบตามชายฝั่งทะเล และป่าโปร่งหลังป่าโกงกาง
ลักษณะ เป็นไม้ต้นผลัดใบสูงประมาณ 10-15(-24) เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 50 (-100) ซม.ลำต้นค่อนข้างเปลาตรง  เปลือกลำต้นเป็นสีเทา หรือสีน้ำตาลอ่อนค่อนข้างเรียบหรือแตกเป็นสะเก็ดเล็กๆตลอดไปทั่วลำต้น เรือนยอดเป็นรูปร่มหรือทรงกลมกลายๆ ตามกิ่งและก้านอ่อนจะมีขนสีน้ำตาลแดงทั่วไป ส่วนกิ่งแก่เกลี้ยง ใบรวมเป็นช่อสลับซ้ายขวา เป็นแผง ยาว 30-60 ซม.ใบแตกเป็นคู่ตามก้านใบ8-10 คู่ แต่ละคู่มี10-20คู่ใบยาว 20-27 ซม.ใบย่อยรูปขอบขนานยาว 0.8-2.5 ซม. ฐานใบเฉียง ดอก สีเหลือง เป็นช่อขนาดใหญ่มีกิ่งก้านแขนงมาก ออกตามง่ามใบตอนปลายกิ่งหรือบริเวณส่วนยอดของลำต้น ออกดอกเป็นช่อตั้งตรงสูง ยาวประมาณ 20-30 ซม.กลีบดอกป้อมบางและยับย่น เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2.5 ซม.กลีบรองดอกด้านนอกมีขนสีน้ำตาลแดง ประปราย เกสรเพศผู้มี10อัน หลังจากดอกโรยไปหมดแล้ว จะเกิดฝักมาแทนที่  ผลเป็นฝักแบนรูปรีปลายและโคนสอบแหลม ขนาดกว้างประมาณ 2 ซม.ยาว 5-12 ซม.สีน้ำตาลอมม่วงเมื่อแก่จัดจนแห้งเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลดำแต่ละฝักมี 1-4 เมล็ด เมล็ดแบนบางมีปีก ยาว 5-10 ซม.
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตได้ดีที่สุดในตำแหน่งที่มีแดดจัด ดินที่มีการระบายน้ำดี ทนต่อดินเหนียว ทนเค็มในระดับปานกลาง ค่า pH ในช่วง 5 - 6.5 ซึ่งทนได้ 4.3 - 7. อัตราการเจิญเติบโต เร็ว มีความสูง 9 เมตรใน 3 ปีและออกดอกเมื่ออายุประมาณ 4 ปี

การใช้ประโยชน์--- พืชถูกเก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้ในท้องถิ่นเพื่อเป็นยาและแหล่งวัสดุ  
-ใช้เป็นยา ในยาแผนโบราณมันถูกใช้เป็นยาสมานแผล ใช้ในการรักษาหรือบรรเทาความผิดปกติของลำไส้ ใช้หลังเกิดอาการปวดเมื่อคลอดบุตร เคล็ดขัดยอก ฟกช้ำและบวม หรือเป็นโลชั่นสำหรับปัญหาตาปวดกล้ามเนื้อและแผล นอกจากนี้ยังใช้สำหรับน้ำยาบ้วนปากและผงฟัน สารสกัดแอลกอฮอล์จากดอกไม้มีฤทธิ์ต้านการอักเสบและฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย
-วนเกษตรใช้ มีศักยภาพเป็นสายพันธุ์บุกเบิกสำหรับการฟื้นฟูป่าไม้พื้นเมือง ใช้สำหรับการปลูกป่า ใช้เป็นแหล่งของปุ๋ยพืชสด และปลูกเพื่อป้องกันความเสี่ยง สปีชีส์นี้มีความสัมพันธ์ทางชีวภาพกับแบคทีเรียในดินบางชนิดแบคทีเรียเหล่านี้ก่อตัวเป็นก้อนบนรากและตรึงไนโตรเจนในบรรยากาศไนโตรเจนบางส่วนนี้ถูกใช้โดยพืชที่กำลังเติบโตแต่บางชนิดสามารถใช้โดยพืชอื่น
-ใช้ปลูกประดับ เป็นต้นไม้ประดับที่สวยและสง่างาม ปลูกกันอย่างกว้างขวางทั้งสำหรับตกแต่งและให้ร่มเงา
-อื่น ๆ เนื้อไม้สีน้ำตาลอมชมพูเป็นมันเลื่อม เสี้ยนตรง สามารถเลื่อย ไสได้ง่าย ใช้ในการก่อสร้างและทำ เฟอร์นิเจอร์ และไม้ยังใช้เป็นเชื้อเพลิง -เปลือกของ P. pterocarpum เป็นองค์ประกอบสำคัญของสีย้อม 'soga' สีดำในJava ใช้สำหรับงานผ้าบาติก นอกจากนี้ยังใช้สำหรับฟอกหนัง รักษาและย้อมสีอวนประมง
ความเชื่อ/พิธีกรรม---ปลูกนนทรีเชื่อว่าคงเดชเดชามีอานุภาพดังพญานกอินทรีเพราะนนทรีจะมีชื่อเรียก อีกชื่อว่า อินทรี  
สำคัญ---เป็นพันธุ์ไม้ประจำมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ระยะออกดอก ---กุมภาพันธ์-มีนาคม
ขยายพันธุ์ ---เมล็ด

13 อะราง/Peltophorum dasyrachis

ชื่อวิทยาศาสตร์---Peltophorum dasyrhachis (Miq) Kurz.(1977)
ชื่อพ้อง---Has 5 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/ild-45917
---Baryxylum dasyrachis (Miq.) Pierre
---Caesalpinia dasyrachis Miq.
---Peltophorum dasyrhachis (Miq.)Baker
ชื่อสามัญ---Yellow Batai Tree, Yellow poinciana
ชื่ออื่น---กว่าแซก (เขมร-กาญจนบุรี); คางรุ้ง, คางฮุ่ง (พิษณุโลก); จ๊าขาม, ช้าขม (เลย); ตาเซก (เขมร-บุรีรัมย์); นนทรี (ภาคกลาง); ราง (ส่วย-สุรินทร์); ร้าง, อะราง, อะล้าง (นครราชสีมา, อุดรธานี); อินทรี (จันทบุรี);[CAMBODIA: Trâse:k.];[CHINESE: Máo zhóu dùn zhù mù.];[INDONESIA: Soga (Palembang), Petaian (Lampung).];[KHMER: Trasek.];[LAOS: S'a:z kha:m, Sa f'ang, Sa: ph'ang.];[MALAYSIA: Jemerelang, Batai.];[THAI: Arang, Rang, A lang (Nakhon Ratchasima, Udon Thani);  Kwa-saek (Khmer-Kanchanaburi); Khang rung, Khang hung (Phitsanulok); Cha kham, Sa chom (Loei); Ta-sek (Khmer-Buri Ram); Non si (Central); In si (Chanthaburi).];[VIETNAM: Cây Lim Vang, Lim vàng.]
EPPO Code--- PEFDA (Preferred name: Peltophorum dasyrhachis)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-CAESALPINIACEAE)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้จนถึงอินโดนีเซีย และแอฟริกา
Peltophorum dasyrachis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Friedrich Anton Wilhelm Miquel (1811–1871) นักพฤกษศาสตร์ชาวดัตช์และได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย  Wilhelm Sulpiz Kurz (1834-1878) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันในปี พ.ศ.2520
ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (กัมพูชา ,อินโดนีเซีย ,ลาว ,มาเลเซีย ,ไทย ,เวียดนาม ) และได้รับการแนะนำในแอฟริกา (ไอวอรี่โค้สท์ ,เซียร์ราลีโอน, แทนซาเนีย, ยูกันดา) พบ ตามป่าดิบแล้ง ป่าเบญจพรรณทั่วไป ที่สูงจากระดับน้ำทะเล100-1,000 เมตร
ลักษณะ เป็นไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ผลัดใบ สูง15-30 เมตร ลักษณะเปลือกต้นเป็นสีเทาหรือสีเทาอมน้ำตาลค่อนข้างเรียบ หรือแตกเป็นสะเก็ดเล็กๆทั่วไป  เปลือกในสีน้ำตาลอมแดง ตามกิ่งก้านและยอดอ่อนจะมีขนสีน้ำตาลแดงปกคลุม กิ่งและใบแก่เกลี้ยง เรือนยอดเป็นรูปทรงกลมทึบ ใบ ประกอบแบบขนนกสองชั้น (Bipinnate)เรียงสลับ ยาวสูงสุด 32 ซม. ก้านใบยาว 5.5–7 ซม. ใบประกอบออกตรงข้ามเป็นคู่ 5-9  คู่ ใบย่อยรูปขอบขนานแคบ 6-16 คู่ โคนใบสอบและเบี้ยว ปลายทางใบทู่และหยักเว้าเล็กน้อย หลังใบสีเขียวเข้ม ท้องใบสีจางขอบใบเรียบ แผ่นใบบางคล้ายใบกระถิน อะราง ออกดอกเป็นช่อตามซอกใบและปลายกิ่ง ดอกสีเหลืองสด ช่อดอกห้อยลง (นนทรีตั้งขึ้น) กลีบฐานดอกมี5กลีบ ขอบกลีบจะเกยทับกัน กลีบดอกมี5กลีบ รูปกลีบดอกป้อมๆ กลีบดอกย่นโคนกลีบมีขนสีน้ำตาลประปราย เกสรผู้มี10อัน ผลเป็นฝักแบนโคนและปลายฝักเรียวแหลมยาว 10-15 ซม. และกว้าง 2-4 ซม. ภายในมีเมล็ดแบนๆเรียงตัวตามขวางของฝัก จำนวน1-4เมล็ด
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งที่มีแดดจัด เติบโตได้ในดินหลายชนิด อุณหภูมิเฉลี่ยต่อปี 20 - 25°c และอุณหภูมิเฉลี่ยของเดือนที่หนาวที่สุดไม่ต่ำกว่า 15°c  เนื่องจากระบบการหยั่งรากที่ค่อนข้างลึก ทำให้พืชสามารถทนต่อสภาพแล้งได้
การใช้ประโยชน์--- ต้นไม้ถูกเก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้ในท้องถิ่นเพื่อเป็นยาและแหล่งวัสดุ
-ใช้เป็นยา ในการแพทย์พื้นบ้านใช้ เปลือกเพื่อใช้ในการรักษาอาการไอ
-วนเกษตร ในใบ มีสารโพลีฟีนอลสูงพวกมันสลายตัวช้าและให้เศษซากใบไม้ที่มีคุณภาพสูง ชั้นของใบไม้ร่วงที่คลี่ออกและป้องกันการงอกของวัชพืชซึ่งใช้ในการเกษตรและพืชสวนเช่นในประเทศไทย ในชวาใช้ปลูกเพื่อให้ร่มเงาในสวนกาแฟ สปีชีส์นี้มีความสัมพันธ์ทางชีวภาพกับแบคทีเรียในดินบางชนิดแบคทีเรียเหล่านี้ก่อตัวเป็นก้อนบนรากและตรึงไนโตรเจนในบรรยากาศ ไนโตรเจนบางส่วนนี้ถูกใช้โดยพืชที่กำลังเติบโต แต่บางชนิดก็สามารถใช้โดยพืชอื่น ๆ
-ใช้ปลูกประดับ นิยมปลูกเป็นไม้ประดับโตเร็ว ลดมลพิษ
-ใช้อื่น ๆ เนื้อไม้เป็นสีแดงเหลืองถึงน้ำตาล เนื้อหยาบปานกลาง มีน้ำหนักมาก แต่เปราะบาง มักถูกโจมตีโดยปลวก ในท้องถิ่นใช้สำหรับทำไม้กระดานในการสร้างบ้าน แต่มีมูลค่าตลาดเพียงเล็กน้อย แต่ส่วนใหญ่มักเป็นเพียงแหล่งฟืนใช้เป็นเชื้อเพลิง
สำคัญ---ต้นไม้ประจำจังหวัดฉะเชิงเทรา
ระยะออกดอก--- เดือนมกราคม-เดือนมีนาคม
ขยายพันธุ์---  เมล็ด ปักชำ สามารถเก็บไว้ได้อย่างน้อย 2 ปีโดยสูญเสียชีวิตเพียงเล็กน้อย

14 ทองหลางลาย/Erythrina variegata

ชื่อวิทยาศาสตร์---Erythrina variegata L.(1754)
ชื่อพ้อง ---Has 45 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/ild-2735
ชื่อสามัญ---Variegated Coral, Tiger's Claw, Indian Coral Tree, Moochy wood tree, Sunshine tree, Thorny dapdap, East Indian coral tree.
ชื่ออื่น---ปาริชาติ ปาริฉัตร ทองหลางลาย ทองหลางด่าง ทองเผือก ทองบ้าน ;[ASSAMESE: Modar, Ranga.];[BENGALI : Kanda mathar, Madar, Mandara.];[CHINESE: Ci tong, Hai tong, Kong tong shu, Hai tong pi.];[FRENCH: Arbre a corail, Arbre immortel, Bois Inmortel Vrai, Pignon d'Inde.];[GERMAN: Indische Korallenbaum.];[HINDI: Chadap, Dadap, Ferrud, Mandara.];[INDONESIA: Dadap, Dadap ayam, Dedap blendung, Dede bineh, Thong baan.];[JAPANESE: Deigo, Deiko, Teigo.];[KANNADA: Bilee vaarjipe, Bilivarijapa.];[KHMER: Roluőhsba:y.];[LAOTIAN: Do:k kho,Th'o:ng ba:nz.];[MALAYSIA: Cengkering, Chengkering, Dadap ayam; Dadap (Malay).]; [MALAYALAM: Mandaram, Mullumurikku, Mulmurukku, Paribhadram.];[MARATHI: Pangara, Pangira, Paringa.]; [MYANMAR: Penglay-kathit.];[PAPUA NEW GUINEA: Balbal.];[PHILIPPINES: Dapdap, Karapdap, Kasindak (Tag], andorogat; bagbag.];[SANSKRIT: Kantakipalasa, Mandar, Mandara.];[SINHALESE: Era badu, Era mudu, Katu eramadu, Mandar, Murunga.];[SWEDISH: Indiskt korallträd.];[RUSSIAN: Eritrina indijskaia, Eritrina pëstraya.];[TAMIL: Kaliyana, Kaliyana murukku.];[TELUGU: Badchipa chettu.];[THAI:Thong ban,Thong lang dang,Thong lang lai, Thong phueak.];[TIBETAN: Man da ra ba.];[VIETNAMESE: Cây lá vông, Vông nem.]
EPPO Code--- ERZVA (Preferred name: Erythrina variegata)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-PAPILIONOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด--ทวีปแอฟริกา
เขตกระจายพันธุ์--- แทนซาเนีย, หมู่เกาะในมหาสมุทรอินเดีย, อินเดีย, จีน, พม่า, มาเลเซีย, อินโดนีเซีย, หมู่เกาะแปซิฟิก
Erythrina variegata เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2297

ที่อยู่อาศัย มีการกระจายขนาดใหญ่มากในเขตร้อนและได้รับการแนะนำในหลาย ๆ ประเทศผ่านการเพาะปลูก เกิดขึ้นตามป่าชายฝั่งพุ่มไม้เตี้ย ๆ ชายฝั่งทะเล ป่าที่แห้งแล้งของป่าชายเลนซึ่งโดยทั่วไปมักจะเป็นดินร่วนปนทราย ที่ระดับความสูงไม่เกิน 500 เมตร
ต้นไม้ ในสกุลทองหลางในบ้านเรามีอยู่มากมายหลายพันธุ์ มีลักษณะคล้ายคลึงกัน ผิดกันเฉพาะที่สีของดอกและลายของใบเท่านั้น เคยมีผู้ตั้งชื่อเรียกทองหลางประเภทนี้ว่า "ทองหลางใบมน"แยกชนิดไว้ เช่น ทองหลางใบมนด่าง,ทองหลางใบมนดอกขาว และทองหลางใบมนดอกแดง ซึ่งทองหลางเหล่านี้ลักษณะของใบจะผิดกับใบทองหลางที่เราใช้กินกับเมี่ยงคำ
ลักษณะ ทองหลางลายเป็นทองหลางใบมนชนิดหนึ่งเป็นไม้เนื้ออ่อนยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูงได้ถึง 20เมตร ตามลำต้นและกิ่งก้านมีหนามแหลมคม ลักษณะหนามโค้งคล้ายเล็บสัตว์ ปลายหนามสีม่วงคล้ำ เปลือกเป็นสีเหลืองอ่อนๆใบเป็นแบบใบรวม กลุ่มหนึ่งมีสามใบ ใบสีเขียวสด รูปใบมนปลายแหลมแบบใบโพ เส้นกลางใบและเสนแขนงใบสีเหลือง ก้านใบยาว (7-25 ซม.) ดอกออกเป็นช่อสีแดงสดติดกันเป็นกลุ่ม ออกตามข้อต้นโคนใบ ยาว 10-40 ซม.  ผลไม้เป็นฝักยาว 10 - 25 ซม.เมล็ดเป็นรูปไข่ ขนาด 0.6-2 ซม.x 0.5-1.2 ซม. สีน้ำตาลแดง
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เวลาออกดอกจะทิ้งใบหมดต้นถ้าปลูกอยู่ในที่แห้งแล้ง ขึ้นง่ายในดินทุกประเภท ต้องการแสงแดดจัด ดินที่อุดมสมบูรณ์ปานกลาง มีความชื้นสม่ำเสมอและมีการระบายน้ำที่ดี ค่า pH ในช่วง 5 - 7 ซึ่งทนได้ 4.5 - 7.5
การใช้ประโยชน์ -ใช้กินได้ใบอ่อนและยอดอ่อนกินเป็นผัก
-ใช้เป็นยา ใบและเปลือกใช้กันอย่างแพร่หลายในการรักษาโรค ในหลายประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในประเทศฟิลิปปินส์มียาต้มเปลือกและใบอ่อน ใช้ขับเสมหะ ใบและรากใช้เป็นยาแก้ไข้ ใบยาต้ม ใช้สำหรับแก้ไอและหอบหืด  ยาต้มเปลือกแห้งหรือแช่ในแอลกอฮอล์ ใช้สำหรับแก้อาการปวดเอวและขา ในคาบสมุทรมลายูเปลือกไม้ ใช้สำหรับการรักษาอาการปวดฟัน  ในคาบสมุทรและอินโดจีนใบไม้ที่ใช้สำหรับ พอกแผล เปลือกไม้ถือว่าเป็นยาฆ่าเชื้อและยาแก้ไข้ เมล็ดใช้ภายในและภายนอกสำหรับโรคมะเร็ง  ภายนอกสำหรับฝี ในประเทศจีนเปลือกใช้เป็นยาแก้ไข้และเสมหะ ในอินเดียและจีน เปลือกและใบใช้ในการปรุงยาแบบดั้งเดิมหลายชนิด Paribhadra เป็นการเตรียมของอินเดียทำลายปรสิตและบรรเทาอาการปวดข้อ น้ำคั้นจากใบผสมกับน้ำผึ้งใช้สำหรับโรคพยาธิตัวตืดและพยาธิตัวกลม น้ำคั้นจากใบใช้สำหรับปวดหูปวดฟันท้องผูกและไอ ยังใช้เพื่อกระตุ้นการหลั่งน้ำนมและการมีประจำเดือน ใช้แก้อาการไอกรนในเด็ก รากใช้สำหรับโรคผิวหนัง
ในฟิจิใบที่บดจะผสมกับน้ำมันมะพร้าวอุ่นในใบตองและนำไปใช้กับการแตกหักของกระดูก น้ำผลไม้จากใบอ่อนใช้ต้ม พืชถูกใช้เป็นผ้าพันแผล ในอินโดนีเซียใช้ในการรักษาโรคมาลาเรีย
-วนเกษตรใช้ มีหนามค่อนข้างมากและสามารถเป็นอุปสรรคในการป้องกันการบุกรุก ถูกนำมาใช้ เป็นรั้วมีชีวิตเพื่อเป็นขอบเขตและป้องกันความเสี่ยงสปีชีส์นี้มีความสัมพันธ์ทางชีวภาพ กับแบคทีเรียในดินบางชนิด แบคทีเรียเหล่านี้ ก่อตัวเป็นก้อน บนรากและตรึงไนโตรเจนในบรรยากาศ ไนโตรเจนบางส่วนนี้ถูกใช้โดยพืชที่กำลังเติบโต แต่บางชนิดก็สามารถใช้โดยพืชอื่น ๆ
-ใช้ปลูกประดับ นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ เพราะเป็นไม้ที่มีความสวยงาม เนื่องจากใบมีลวดลายสีโดดเด่นน่ามอง
-ใช้อื่น ๆ เนื้อไม้เป็นสีขาว แต่เข้มขึ้นตรงกลาง มีน้ำหนักเบานุ่มเป็นรูพรุนและเป็นเส้น ๆ  ถูกใช้ในท้องถิ่นสำหรับการทำหอก โล่ รางแขนสำหรับเรือแคนูและเป็นทุ่นลอยสำหรับอวนประมง ไม้เนื้ออ่อนสีขาวนั้นง่ายต่อการแกะสลัก ทำรูปปั้นของเล่น ฯลฯ
ความเชื่อ/พิธีกรรม---ต้นทองหลางถือว่าเป็นพืชพรรณไม้ของเทพเจ้า เรียกในภาษาสันสกฤตว่า มนทาระ มีใบย่อย3ใบเป็นเครื่องหมายของพระเป็นเจ้าทั้ง3 ใบกลางได้แก่พระวิษณุ ใบซ้ายได้แก่ พระศิวะ และใบขวาได้แก่ พระพรหม ดอกทองหลาง เรียกว่า ดอกปาริชาติ   เชื่อว่าหากใครได้ดมกลิ่นแล้วก็จะระลึกชาติได้ และถ้าจะให้ทองหลางออกดอกต้องมีหญิงสาวสวยมาพูดหวานๆด้วย
ภัยคุกคาม---ไม่มีภัยคุกคามที่น่าเป็นห่วงจัดไว้ใน IUCN Red List ประเภท'ความกังวลน้อยที่สุด'(ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)
สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - National - IUCN Red List of Threatened Species 2012
ระยะออกดอก---เดือนมกราคม–กุมภาพันธ์
ขยายพันธุ์--- ด้วยการปักชำกิ่งและตอนกิ่ง

15 ทองกวาว/Butea monosperma

ชื่อวิทยาศาสตร์---Butea monosperma (Lam.) Taub.(1894)
ชื่อพ้อง ---Has 9 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/ild-30638   
---Butea monosperma (Lam.) Kuntze.(1891)
ชื่อสามัญ---Bastard Teak, Flame of the Forest, Flame-of-the-forest, Forest flame, Bengal kino tree, Parrot Tree.
ชื่ออื่น---กวาว, ก๋าว (ภาคเหนือ); จอมทอง (ภาคใต้); จ้า (เขมร-สุรินทร์); จาน (อุบลราชธานี); ทองกวาว (ภาคกลาง); ทองต้น (ราชบุรี); ทองธรรมชาติ, ทองพรมชาติ (ภาคกลาง);[ASSAMESE: Polash.];[BANGLADESH: Dhakbriksha, Kinaka, Kingsuk, Palas.];[BENGALI: Kinaka, Palas, Peras, Polashi.];[CAMBODIA: char.];[CHINESE: Zǐ kuàng.];[FRENCH: arbre à laque, Flamme de forêt.];[GERMAN: Lackbaum, Malabar-Lackbaum, Plossobaum, Waldfeuer.];[HINDI: Dhaak, Tesu, Palash, Dhak ,Palaash .];[INDONESIA: Palasa (general), Plasa (Javanese, Sundanese).];[JAPANESE: Hanabuyakuki.];[KANNADA: Muthuga.];[LAOS: Chaan.];[MALAYALAM: Brahmavriksham, Chamatha, Mukkappuyam, Plasu.];[MALAYSIA: Semarkat Api];[MARATHI: Palas.];[MYANMAR: Pouk-pen.];[NEPALI: Dhak, Palans, Paras.];[PAKISTAN: Brahma vriksham, Dhak, Palas, Palash, Papra, Phulla.];[PORTUGUESE: Arvore-da-laca, Favas de engenho, Palasse.];[SINHALA: Kela.];[TAMIL: Porasu.];[THAI: Kwao, Kao (Northern); Chom thong (Peninsular); Cha (Khmer-Surin); Chan (Ubon Ratchathani); Thong ton (Ratchaburi); Thong kwao, Thong tham machat, Thong phrom machat (Central).];[VIETNAM: Gièng gièng];[TRADE NAME: Palasha, Dhak].
EPPO Code--- BUAMO (Preferred name: Butea monosperma)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-PAPILIONOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---เอเชียใต้ จากประเทศไทย ลาว กัมพูชา เวียดนาม มาเลเซีย ศรีลังกา เนปาล บังกลาเทศ ปากีสถาน อินเดีย และในแถบทางภาคตะวันตกของอินโดนีเซีย
Butea monosperma เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Jean-Baptiste Lamarck (1744–1829) นักพฤกษศาสตร์และนักสัตววิทยาชาวฝรั่งเศสและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Carl Ernst Otto Kuntze (1843–1907) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันในปี พ.ศ.2437

ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดียไปยังเอเชียตะวันตก (ปากีสถาน), เทือกเขาหิมาลัย, ศรีลังกา, บังคลาเทศ, จีน แนะนำในอินโดจีน (ไทย), มาเลเซีย, นิวกินี, ออสเตรเลีย (ควีนส์แลนด์) พบขึ้นตามพื้นที่แห้งแล้ง ป่า ทุ่งหญ้าโล่งกว้างและดินแดนรกร้าง ที่ระดับความสูงถึง1500 เมตร ในประเทศไทย ทองกวาว ที่พบเห็นกันตามธรรมชาติมักขึ้นอยู่ตามที่ราบน้ำท่วมถึง พบมาทางภาคเหนือและภาคอีสาน พันธุ์ไม้ชนิดนี้ชาวบ้านนิยมปลูกไว้สำหรับเลี้ยงครั่ง
ลักษณะ เป็นไม้ต้นผลัดใบขนาดกลางสูง 12-15เมตรมีเส้นผ่านศูนย์กลางสูงสุด 43 ซม เรือนยอดแผ่กว้างเป็นรูปทรงกลม ต้นและใบคล้ายพวกทองหลางใบมนและทองหลางดอกแดง ผิดกันที่ทองกวาวไม่มีหนามแต่เปลือกลำต้นเป็นปุ่มปมไม่เรียบผิวมีสีน้ำตาล หม่นๆ ใบ เป็นใบผสมมีใบย่อยเพียง 3 ใบ พื้นผิวใบเกลี้ยงเป็นมันสีเขียว ใบย่อยที่อยู่ตรงกลางมีลักษณะมนกว้างเกือบกลมส่วนใบย่อยด้านข้างกว้างที่ ส่วนโคนและกลางใบ  ลักษณะใบคล้ายทองหลางใบมน ดอก ออกเป็นช่อ ดอกมีรูปร่างคล้ายดอกถั่ว หรือดอกแค สีแดงอมส้มสดใสสวยงามมาก ดอกจะออกเป็นช่อเรียงติดกันแน่นตามกิ่งส่วนยอด ดอกช่อนึงยาวประมาณ 60-90ซม. เมื่อออกดอกมักทิ้งใบเกือบหมด บางต้นอาจไม่มีใบเหลืออยู่เลยมีแต่ดอกเต็มต้น ผลรูปขอบขนานยาว 5-28 ซม.กว้าง4-5ซม. มีลักษณะเป็นฝักแข็งเปลือกนอกมีสีน้ำตาลอ่อน ภายในฝักมีเมล็ด ขนาดเล็กสีน้ำตาลแก่
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดจัดถึงร่มเงาบางส่วน เติบโตได้ดีที่สุดในดินทรายลุ่มน้ำเก่าแก่และหินบะซอลสีแดงที่ผุกร่อน อย่างไรก็ตามมันก็ประสบความสำเร็จในดินหลากหลายชนิดรวมถึงที่ตื้นเขินดินฝ้ายสีดำ ดินเหนียว และแม้แต่ดินเค็มหรือดินที่มีน้ำขัง ที่ดินมีค่า pH 6 - 7

การใช้ประโยชน์ -ใช้เป็นอาหาร ยางไม้จากต้นไม้ที่เรียกว่า 'kamarkas'ในภาษาฮินดี ถูกนำมาใช้ในอาหารบางจาน
-ใช้เป็นยา ใช้ในระบบการแพทย์แผนโบราณอายุรเวท Siddha และ Unani สำหรับการรักษาโรคต่าง ๆ  ใช้เป็นยาชูกำลังและยารักษาพยาธิในตำราอายุรเวท Palash ถือว่าเป็นยาแก้อักเสบต้านจุลชีพ ต้านเบาหวานขับปัสสาวะยาแก้ปวดและยาสมานแผล ใบมีคุณสมบัติเป็นยาสมานแผล ขับปัสสาวะและต่อต้านการตกไข่ ดอกไม้และใบไม้เป็นยาขับปัสสาวะยาโป๊ยาสมานแผลและเพิ่มการไหลเวียนของเลือดในส่วนของอุ้งเชิงกราน   รากถูกใช้เพื่อรักษาอาการตาบอดกลางคืน เมล็ดมีน้ำมันประมาณ 18% เรียกว่า 'Moodoga oil' มันเป็นการรักษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับพยาธิปากขอ  หมากฝรั่งยังได้มาจากต้นไม้ที่รู้จักกันในชื่อ Gum kino หรือ Bengal kino gum หมากฝรั่งนั้นทำมาจากเปลือก  มีฤทธิ์ฝาดและมีประโยชน์ในกรณีที่มีเลือดออก
-ใช้อื่น ๆ สีเหลืองสดใสถึงสีส้มแดงเข้มที่เรียกว่า Butein สามารถเตรียมได้จากดอกไม้ มันถูกใช้โดยเฉพาะสำหรับการย้อมผ้าไหมและบางครั้งสำหรับผ้าฝ้ายและมีการใช้แบบดั้งเดิมโดยชาวฮินดูเพื่อทำเครื่องหมายบนหน้าผาก สีย้อมสีแดงนั้นได้มาจากราก วัสดุหยาบหยาบเส้นใยที่รู้จักกันในชื่อ 'pala fiber' นั้นได้มาจากเปลือกชั้นใน มันถูกใช้สำหรับสายระโยงระยาง ปิดผนึกตะเข็บของเรือและทำกระดาษ ส่วนเส้นใยที่แข็งแกร่ง ได้จากราก ในอินเดียใช้สำหรับทำรองเท้าพื้นเมือง เชือก ฯลฯ -เมล็ดใช้เป็นยาฆ่าแมลง-;มักใช้เป็นพืชอาศัยสำหรับแมลงครั่ง (Kerria lacca)
ความเชื่อ/พิธีกรรม--- ต้นทองกวาวมีความเชื่อทั้งพุทธและฮินดู ชาวพุทธในอินเดียถือว่าเป็นไม้พระพุทธเจ้า ในตำนานอดีตพุทธเจ้ากล่าวว่า พระเมธังกรพุทธเจ้าตรัสรู้ ณ โคนต้นทองกวาว ส่วนชาวฮินดูในอินเดียถือว่าเป็นไม้พระจันทร์ มีตำนานว่าเกิดจากขนเหยี่ยวกำซาบด้วยน้ำโสม
ระยะออกดอก/ติดผล---กุมภาพันธ์ - เมษายน/พฤษภาคม - กรกฎาคม
ขยายพันธุ์ ---เมล็ด ตอนกิ่ง

16 ทองกวาวดอกเหลือง/Butea monosperma

ชื่อวิทยาศาสตร์---Butea monosperma (Lam.) Taub.(1894)
ชื่อพ้อง ---Has 9 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/ild-30638   
---Butea monosperma (Lam.) Kuntze.(1891)
ชื่อสามัญ---Bastard Teak, Flame of the Forest, Flame-of-the-forest, Forest flame, Bengal kino tree, Parrot Tree
ชื่ออื่น     ---ทองกวาวเหลือง, กวาวคำ
ชื่อวงศ์    ---FABACEAE (LEGUMINOSAE-PAPILIONOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด    ---ประเทศไทยและอินเดีย
เขตกระจายพันธุ์    ---อินเดีย พม่า ภูมิภาคอินโดจีน

เป็นต้นไม้ต้นเดียวกันกับทองกวาวนั่นแหละชื่อวิทยาศาสตร์เดียวกัน ไม่ได้เขียนผิด แต่ผ่าเหล่ามาเป็นสีเหลือง ถ้าจะปลูกด้วยเมล็ดอาจกลายเป็นต้นสีแดงได้ ถ้าอยากได้ดอกสีเหลืองต้องตอนกิ่งเอา ในประเทศไทยจะพบเห็นทองกวาวเหลืองได้ตามป่าผลัดใบหรือปลูกตามริมข้างทาง ในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นไม้ต้น สูง 8-15เมตร ลำต้นมักคดงอ ใบประกอบแบบใบย่อย3ใบรูปคล้ายสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน หรือเกือบกลม ปลายใบทู่ โคนใบไม่สมมาตร ดอก สีเหลืองออกเป็นช่อแน่นตามกิ่งก้านและปลายกิ่ง ยาวได้ถึง20ซม.ดอกย่อยรูปดอกถั่วยาวประมาณ7ซม. กลีบรองดอกเป็นรูปถ้วยสีเข้มปลายแยกเป็น4-5แฉก กลีบดอก5กลีบ เกสรผู้10อัน ผลเป็นฝักแบนรูปขอบขนานกว้าง305ซม.ยาว14ซม. โค้งเล็กน้อยมีขนนุ่มสีขาวคลุม มีเมล็ดเพียงเมล็ดเดียวที่ปลายฝัก          (ใช้ประโยชน์ได้เหมือนกัน)                                                                                                                                ระยะออกดอก --- เดือนมกราคม-เดือนมีนาคม                                                                                                            ขยายพันธุ์--- เพาะเมล็ด ตอนกิ่ง

17 ปีบ/Millingtonia hortensis

ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Millingtonia hortensis.,L.f.(1782)
ชื่อพ้อง---Has 6 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-317516
---Bignonia azedarachta König & Sims.(1805)    
---Bignonia cicutaria K.D.Koenig ex Mart. (1820)    
---Bignonia hortensis (L.f.) Oken.(1841)
---Bignonia suberosa Roxb.(1838), nom. superfl.    
---Millingtonia dubiosa Span. (1841)    
---Nevrilis suberosa Raf. [Illegitimate](1838), nom. superfl.
ชื่อสามัญ---Indian Cork Tree, Cork Tree, Tree Jasmine, Akash Neem,
ชื่ออื่น--- กาซะลอง, กาดสะลอง (ภาคเหนือ); เต็กตองโพ่ (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี); ปีบ (ภาคกลาง); [CHINESE: Lǎoyā yān tǒng huā];[DUTCH: Kurkboom.];[HINDI: Neem chameli.];[INDONESIA: Kahombu (Sumatra).];[KANNADA: Akasha mallige, Biratumara.];[KHMER: Angkear-bos];[MALAYALAM: Katesam.];[MARATHI: Akash chameli, Buch, kaval nimb.];[MYANMAR: Mai-long-ka-hkam, Sum-tung-hpraw, Htamone-chort.];[SIDDHA/TAMIL: Maramalli.];[TAMIL: Kattu-malli.];[TELUGU: Kavuki.];[THAI: Ka salong, Kat salong (Northern); Tek-tong-pho (Karen-Kanchanaburi); Peep (Central).];[VIETNAM: Đạt phước.].
EPPO Code--- MZLHO (Preferred name: Millingtonia hortensis)
ชื่อวงศ์---BIGNONIACEAE
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์ ---จีน, อินเดีย, อินโดจีน, มาเลเซีย
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Millingtonia ได้รับเกียรติจาก Thomas Millington นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษในศตวรรษที่ 18 ; ชื่อสายพันธุ์ 'hortensis' แปลว่า "เติบโตในสวน"
Millingtonia hortensis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์แคหางค่าง หรือ วงศ์ปีบ (Bignoniaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carolus Linnaeus the Younger (1741–1783) นักธรรมชาติวิทยาชาวสวีเดนลูกชายของCarolus Linnaeusและ Sara Elisabeth Moraeaในปี พ.ศ.2325
ที่อยู่อาศัย เป็นพันธุ์ไม้พื้นเมืองของพม่าและไทยที่ขึ้นกระจัดกระจายอยู่ทั่วไปตามป่าเบญจพรรณและป่าดิบแล้งทางภาคเหนือ ภาคตะวันตก และทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ลักษณะ เป็นต้นไม้ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูงทะมึนได้ถึง 25 เมตร เปลือกขรุขระสีเทาเนื้อหยุ่นๆ ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก 2-3 ชั้น มีใบย่อยหลายใบ ใบย่อยรูปไข่ ขนาดความกว้าง2--3.5ซม.ยาว3-5.5ซม. ขอบใบเรียบหรือหยักห่างๆ โคนใบมนปลายใบแหลมเป็นติ่งยาว ดอก เป็นช่อ เกิดที่ปลายกิ่งห้อยลงสีขาวมีกลิ่นหอม กลีบดอกติดกันเป็นหลอดยาวประมาณ6ซม.ปลายเป็นรูปถ้วยแยกเป็น5กลีบ ดอกบานตอนกลางคืนในตอนเช้าดอกที่บานก็จะร่วงหล่นเกลื่อนอยู่ใต้ต้น ผลเป็นฝักแบนขนาดกว้าง2ซม.ยาว30ซม.เมื่อฝักแก่จะแตกออกทำให้เมล็ดปลิวกระจายไปได้ไกลเมล็ดแบนมีปีกบางๆปลิวไปตามลมได้ขนาดเมล็ดรวมปีกกว้าง1.3ซม.ยาว 2.5ซม.
การใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ ไม้ต้นนี้จัดเป็นไม้ประดับแบบไทยๆที่สวยงาม ดอกหอมมาก ชอบอากาศชุ่มชื้นแต่มีความทนอากาศแห้งแล้งได้ดีปลูกง่ายโตเร็ว แต่รากปีบไม่หยั่งลึกลงไปในดินเหมือนต้นไม้ใหญ่อื่นๆ  รากไปตามผิวดิน และจะแตกต้นใหม่ขึ้นสามารถสกัดรากไปปลูกใหม่ได้  ฉะนั้นใครปลูกปีปไว้ใกล้บ้านอย่าปล่อยให้สูงตระหง่านนักเพราะจะทานแรงลมพายุไม่ไหว ต้องหมั่นตัดแต่งกิ่งบ่อยๆจะทำให้ทรงต้นสวยด้วย
-ใช้เป็นยา ถ้าจะกล่าวถึงปีปในแง่ที่เป็นสมุนไพร ตำรับยาบางขนานของเราคงจะได้รับอิทธิพลมาจากหมอยาทางฝั่งประเทศลาวในสมัยโบราณด้วยทางโน้นมีคติเชื่อว่า สมุนยาที่มีชื่อเรียกปู่เจ้านำหน้านั้น เป็นต้นพืชอันศักดิ์สิทธื์ สามารถนำมาปรุงยารักษาโรคร้ายให้หายได้ หมอยาเรียกต้นปีปว่า "ปู่เจ้าครองดง " เป็นต้นไม้พื้นเมืองเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ใช้เป็นยาในท้องถิ่น ใช้ดอกไม้แห้งมวนบุหรี่สูบ มีฤทธิ์ต้านจุลชีพที่ดีและมีประสิทธิภาพเป็นยาขยายหลอดลม - ยาบำรุงรากปอด
ระยะออกดอก/ติดผล---กันยายน - ธันวาคม
การขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด สกัดต้นอ่อนจากราก

18 ปีบทอง/Radermachera ignea

ชื่อวิทยาศาสตร์---Mayodendron igneum (Kurz) Kurz.(1875)
ชื่อพ้อง---Has 3 Synonyms
---Basionym: Spathodea ignea Kurz.(1871)
---Radermachera ignea (Kurz) Steenis.(1976)
---Spathodea igneum Kurz.(1871)
ชื่อสามัญ---Tree Jasmine
ชื่ออื่น---แคะเป๊าะ,สำเภาหลามต้น(ลำปาง), กากี (สุราษฎร์ธานี), กาสะลองคำ (เชียงราย),จางจืด (เชียงใหม่), สะเภา, อ้อยช้าง (ภาคเหนือ) ; [CHINESE: Huo shao hua.];[THAI: Khae po, Samphao lam ton (Lampang); Kaki (Surat Thani); Kasalong kham (Chiang Rai); Chang chuet (Chiang Mai); Sa phao, Oi chang (Northern).];[VIETNAM: Rà đẹt lửa, Rà đẹt đền Hùng, Dại khải.];
EPPO Code--- MWDIG (Preferred name: Mayodendron igneum)
ชื่อวงศ์---BIGNONIACEAE
ถิ่นกำเนิด ---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์ ---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้-กวางตุ้ง, กวางสี, ไต้หวัน, ยูนนาน ลาว, พม่า, ไทย, เวียดนาม
Mayodendron igneum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์แคหางค่าง หรือ วงศ์ปีบ (Bignoniaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Wilhelm Sulpiz Kurz (1834-1878) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Wilhelm Sulpiz Kurz (1834-1878) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปี พ.ศ.2418

ที่อยู่อาศัย มีเขตการกระจายพันธุ์จากพม่าตอนใต้จนถึงเกาะไหหลำ ที่ระดับความสูง 100-1900 ม.
ลักษณะ ปีบทองเป็นไม้ผลัดใบขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ความสูงประมาณ 6 - 14 เมตร เรือนยอดหนาทึบใบเป็นใบประกอบแบบขนนก2-3ชั้น ใบย่อยรูปไข่หรือใบมน ขนาดกว้าง2.8-4.4ซม.ยาว6-12ซม.ปลายใบแหลมยาว ขอบใบเรียบ ดอกสีเหลืองเข้มสวยซะไม่มีล่ะออกเป็นช่อสั้นๆเป็นกลุ่ม ตามลำต้นและกิ่งก้าน ช่อหนึ่งมี5-10ดอกบานไม่พร้อมกัน กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอดสั้นๆ ที่ฐานและค่อยๆโป่งพองออกที่ตอนกลางและปลายกลีบดอก ปลายกลีบแยกเป็น5แฉก ผลเป็นฝักกลมยาวเรียวคล้ายฝักถั่วฝักยาว ความยาวประมาณ40ซม.ผิวเกลี้ยง ฝักแก่จะแตกเป็น2ซีกบิดงอ เมล็ดมีปีกบางๆทางด้านข้างของเมล็ด
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ปีบทองชอบขึ้นอยู่ตามเขาหินปูนค่อนข้างชุ่มชื้น โดยเฉพาะทางภาคเหนือของประเทศ มักไม่พบขึ้นเองทางภาคอื่น นอกจากจะนำไปปลูกประดับจัดสวน บางทีการรู้จักแหล่งกำเนิดทางธรรมชาติก็จะเป็นการพิจารณาได้อีกทางสำหรับการ กำหนดต้นไม้ที่จะนำไปปลูกเพราะบางทีผิดที่ผิดทางดูแลไม่ดีก็อาจทำให้เกิดการสูญเสียขึ้นได้ เพราะไม่ค่อยน่าจะสบายใจเท่าไหร่นักกับการเคลื่อนต้นไม้ขนาดใหญ่จากที่หนึ่ง ไปที่หนึ่งโดยไม่ได้ศึกษาธรรมชาติของต้นไม้ต้นนั้นอย่างถ้วนทั่ว  ทำให้รักษาเอาไว้ไม่ได้ ตายไปอย่างน่าเสียดายนักต่อนัก
-ใช้เป็นไม้ประดับ ดอกของปีบทองสวยงามมากเวลาออกดอกจะทิ้งใบหมดต้นเหลือเฉพาะดอก ทรงต้นก็สวย เรือนพุ่ม ทึบหนามีน้ำหนักดี  จึงนิยมนำมาใช้จัดสวน
สำคัญ---ปีบทองเป็นพรรณไม้พระราชทานเพื่อปลูกเป็นมงคลประจำจังหวัดเชียงรายและเป็นเป็นพรรณไม้ประจำมหาวิทยาลัยสองแห่ง คือ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย (เรียกว่า "กาซะลองคำ") และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี (เรียกว่า "ปีบทอง")
ระยะเวลาออกดอก --- มกราคม-เมษายน
การขยายพันธุ์ ---เมล็ด

19 ประดู่ป่า/Pterocarpus macrocarpus

ชื่อวิทยาศาสตร์---Pterocarpus macrocarpus Kurz.(1874)
ชื่อพ้อง ---Has 21 Synonyms   
---Lingoum cambodianum Pierre.(1946)
---Lingoum macrocarpum (Kurz) Kuntze.(1946)
---(More). See all The Plant Listhttp://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/ild-41501
ชื่อสามัญ---Burma Padauk, Burmese Ebony.
ชื่ออื่น---ประดู่,ดู่, ดู่ป่า, จิต๊อก, ประดู่เสน; [Laos: Mai doo, Maidu];[Myanmar: Mai-chi-tawk, Mai-pi-tawk, Padauk, Padok, Sena];[PUERTO RICO: Terocarpo.];[Thailand: Pradoo; Pradu];[Vietnam: Dáng-hương; Giáng; Giang hurong qua to; Song la.];[Trade name: Burma padauk]
EPPO Code--- PTKMC (Preferred name: Pterocarpus macrocarpus)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-PAPILIONOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ - เมียนมาร์ ไทย ลาว เวียดนาม กัมพูชา
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Pterocarpus'  มาจากคำภาษากรีก 'pteran' หมายถึงปีก และ 'karpos' หมายถึงผลไม้
Pterocarpus macrocarpus เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Wilhelm Sulpiz Kurz (1834-1878) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันในปี พ.ศ.2417

ต้น ประดู่ป่ากับต้นประดู่บ้านซึ่งมีอายุเท่ากัน ต้นประดู่ป่าจะมีปุ่มประดู่มากกว่า ต้นประดู่บ้านอยู่หลายปุ่ม แต่ปุ่มประดู่บ้านจะมีลวดลายสะสวยกว่าลวดลายของปุ่มประดู่ป่า สำหรับความงามของปุ่มประดู่ท่านว่า ปุ่มมะค่านี่ชิดซ้ายไปเลย และส่วนตรงนี้จะกลายเป็นเนื้อไม้ที่มีค่ายิ่งในวงการหัตถศิลปและศิลปกรรม  ประจำชาติไทย ดังเช่นในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที๕ และในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่๖ ตลอดจนมาถึงในสมัยต้นๆของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่๗ ในรัชสมัยของพระองค์ท่านซึ่งได้กล่าวถึงพระนามนี้ พระองค์ได้ทรงโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ส่งเสริมการก่อสร้างสิ่งประดิษฐ์ทั้งในศิลปกรรมและหัตถศิลป์ที่มีคุณค่าอัน เกิดจากการผลิตและใช้ไม้ประดู่เป็นวัตถุดิบแต่ในครั้งนั้นไว้ทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าจะเป็นในพระราชสำนัก ในพระบรมมหาราชวัง ตามสภานที่ราชการ ตามศาลาการเปรียญ  ซึ่งได้ใช้ไม้ประดู่และปุ่มประดู่เป็นวัตถุดิบในการผลิตงานศิลป์ เป็นที่เชิดหน้าชูตาอยู่ในยุคนั้นเกือบทั้งสิ้นนับ ตั้งแต่โต๊ะ ตู้ ตั่ง เตียง ขันน้ำ พานรอง เชี่ยนหมาก ฯลฯ ซึ่งล้วนถูกประดิษฐ์ไว้อย่างสวยงาม เป็นศิลป์ที่งดงามเลิศเลอ งามทั้งลวดลายจากไม้ประดู่ และยอดเยี่ยมด้วยฝีมือการประดิษฐ์ ของช่างศิลป์ไทยในสมัยก่อน  ซึ่งเราน่าจะได้รับทราบไว้และนับเป็นเกียรติประวัติของพันธุ์พืชที่คนไทยให้ ชื่อว่า"ประดู่"ที่ขอนำมาเสนอและกล่าวถึงด้วยความภาคภูมิใจยื่ง
นอกจากนี้ ประดู่ ยังได้รับเกียรติอันสูงส่งที่ได้เกี่ยวข้องกับผลงานส่วนหนึ่งของราชนาวีไทย เมื่อ พลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ได้ทรงร้อยกรองทำนองเพลงพระนิพนธ์ไว้เป็นเพลงอมตะ คือเพลง " ดอกประดู่ "โดย พระองค์ท่านได้ทรงนำเอาความจริงจากธรรมชาติให้เห็นความพร้อมเพรียงกันในวัน ที่ดอกประดู่บาน ทรงใช้วงจรชีวิตจาก พันธุ์พฤกษา  เข้าเปรียบเทียบไว้กับคำว่า " ชีวิต " และ " หน้าที่  " ของทหารเรือไทย ดังเนื้อเพลงพระนิพนธ์ตอนหนึ่งทีว่า
"พวกเราทุกลำจำเช่นดอกประดู่
วันไหนวันดีบานคลี่พร้อมอยู่
วันไหนวันโรยดอกโปรยตกพรู
ทหารเรือเราจงดู ตายเป็นหมู่ให้ชาติไทย"
ขอเชิดชูเกียรติลูกดอกประดู่ทุกท่าน ณ ที่นี้

ที่อยู่อาศัย ประดู่ป่า มีถิ่นกำเนิด ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยมีการกระจายตามธรรมชาติ จากพม่า ผ่านประเทศไทยลาวและกัมพูชาไปจนถึงเวียดนามตอนใต้ได้รับการแนะนำและสามารถพบสัญชาติในอินเดียและแคริบเบียน และอาจเป็นพืชรุกรานในตรินิแดดและโตเบโก พบการเจริญเติบโตในเขตร้อนที่ลุ่มในป่าผลัดใบผสมกึ่งผลัดใบหรือป่าผลัดใบ ป่าเต็งรังและป่าดิบ ที่ระดับตั้งแต่ 100-600 เมตร
ลักษณะ เป็นไม้ยืนต้นสูงได้ถึง10-30 เมตร มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1.3-2.1 เมตร ลำต้นตรงไม่ค่อยแตกกิ่งก้านสาขา เปลือกเป็นขุยสีเทาสีน้ำตาล ใบเป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ แต่ละช่อใบจะมีใบย่อยประมาณ 5-11 ใบย่อย  รูปค่อนข้างมน หรือรูปไข่ถึงรูปขอบขนาน ปลายใบแหลมเป็นติ่ง โคนใบมน ขอบใบเรียบ ใบมีขนาดกว้างประมาณ 2.5-5 ซม.  ยาว  5-15 ซม. แผ่นใบเหนียวคล้ายหนัง ใบอ่อนมีขนเล็กน้อย ส่วนใบแก่จะเกลี้ยง ผิวใบจะมีขนสั้น ๆ ปกคลุมท้องใบมากกว่าหลังใบ ก้านใบอ่อนมีขนอ่อนปกคลุมเล็กน้อย ดอกออกเป็นช่อมีสีเหลืองสดลักษณะคล้ายดอกถั่ว โคนกลีบเลี้ยงกลีบดอกติดกันเป็น กรวยโค้งเล็กน้อย กลีบดอกมี 5 กลีบ มีขนาดดอกเล็ก ผลเป็นฝักกลมะมีขนปกคลุม ผลแก่ สีน้ำตาลแกมเทา  เปลือก แข็งหนา มีเมล็ด 1-2 เมล็ด สีน้ำตาลแดง
ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตได้ดีที่สุดในพื้นที่เปิดโล่งที่มีแสงแดดส่องถึง อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีระหว่าง 24-34°C (ต่ำสุด = 8°C สูงสุด = 44°C) ชอบดินร่วนปนทรายจนถึงดินเหนียวที่มีค่า pH อยู่ในช่วง 5-7.5 ไม่ทนต่อความเย็นจัด
การใช้ประโยชน์--- เป็นพันธุ์ไม้ที่สำคัญของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งมีการส่งออกเป็นจำนวนมากในแต่ละปี  ใช้สำหรับงานก่อสร้างและงานเฟอร์นิเจอร์ ไม้เนื้อแข็งมีความหนาแน่นค่อนข้างหนักทนทานและทนต่อการโจมตีของปลวก ใช้ปลูกประดับเป็นไม้ให้ร่มเงาและดอกไม้ซึ่งมีความสวยงาม ปลูกในโครงการปลูกป่าเพื่อฟื้นฟูป่าดั้งเดิม และปลูกในป่าที่เสื่อมโทรมและพื้นที่เปิดโล่ง
-ใช้เป็นยา เปลือกและรากใช้เป็นยารักษาโรคกระเพาะปัสสาวะอักเสบและโรคท้องร่วง
สำคัญ---เป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ประจำชาติของประเทศพม่า
ระยะออกดอก---มีนาคม-เมษายน
ขยายพันธุ์---เมล็ด ต้นกล้าสามารถปลูกในตำแหน่งถาวรเมื่ออายุประมาณ 1 ปีและสูงประมาณ 30 ซม เป็นไม้ยืนต้นที่มีอายุยืนยาวและมีอายุยาวนานกว่า 60 ปี

20 ประดู่บ้าน/Pterocarpus indicus

ชื่อวิทยาศาสตร์---Pterocarpus indicus Willd.(1802)
ชื่อพ้อง ---Has 20 Synonyms..See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/ild-1893
---Pterocarpus indicus Wall. = Derris canarensis (Dalzell) Baker
ชื่อสามัญ---Angsana, Andaman redwood; Burmese rosewood; Malay paduak; Papua New Guinea rosewood; Philippine mahogany; redwood; smooth narra
ชื่ออื่น---ดู่บ้าน (ภาคเหนือ) ประดู่อังสนา, ประดู่บ้าน, ประดู่ลาย, ประดู่กิ่งอ่อน, อังสนา, ดู่, ประดู่ป่า, ประดู่ไทย (ภาคกลาง); สะโน  (มลายู-นราธิวาส) ; [BRUNEI DARUSSALAM: Angsana.];[CHINESE: Zi tan];[FIJI: Cibicibi, Padouk.];[FRENCH: Bois de corail, Bois de rose de Birmanie, Sang-dragon, Santal rouge.];[GERMAN: Echtes Sandelholz, Indisches Rosenholz.];[INDIA: Narra];[INDONESIA: Angsana, Angsena, Sonokembang, kaya merah.];[LAOS: Chan deng];[MALAYSIA: Angsana, Sano, Seno.];[MYANMAR: Ansanah, Pashu-padauk, Sena];[PAPUA NEW GUINEA: New Guinea rosewood.];[PHILIPPINES: Apalit, Naga, Nala, Narra, Smooth narra, Vitali.];[PORTUGUESE: Pau-rosa-de-birmânia.];[SWEDISH: Amboinaträd.];[Thailand: Duu baan, Pradoo, Pradoo baan, Praduu baan];[TRADE NAME: Amboyna, Angsana, Burmese rosewood, Narra, Rosewood];[VIETNAM: gi[as]ng h[uw][ow]ng.];
EPPO Code--- PTKIN (Preferred name: Pterocarpus indicus)
ชื่อวงศ์---FABACEAE (LEGUMINOSAE-PAPILIONOIDEAE)
ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย
เขตกระจายพันธุ์---อินเดีย บังคลาเทศ จีน (รวมถึงไต้หวัน) อินโดจีน  มาเลเซีย นิวกินี เอเซียตะวันออกเฉียงใต้
นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Pterocarpus มาจากคำภาษากรีกว่า 'pteran' หมายถึงปีกและ 'karpos' หมายถึงผลไม้
Pterocarpus indicus เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ถั่ว (Fabaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Ludwig Willdenow ( 1765–1812 ) นักพฤกษศาสตร์และเภสัชกรชาวเยอรมันในปี พ.ศ.2345

การใช้ประโยชน์ ---ใช้เป็นยา ใบอ่อนใช้ในการรักษาอาการท้องผูก ปวดท้อง แก้ไข้ หอบหืดและแผลในปาก ใบสดจะเคี้ยวกับหมากพลูเพื่อบรรเทาอาการไอ ใบอ่อน ใช้ภายนอกกับความร้อน ถูกลวกและแผลพุพอง เปลือกไม้แห้งในการรักษาโรคปอดอักเสบ รากใช้ในการรักษาซิฟิลิส
-ใช้ในระบบวนเกษตร เป็นต้นไม้ที่ให้ร่มสำหรับกาแฟและพืชอื่น ๆ สปีชีส์นี้มีความสัมพันธ์ทางชีวภาพกับแบคทีเรียในดินบางชนิดแบคทีเรียเหล่านี้ก่อตัวเป็นก้อนบนรากและตรึงไนโตรเจนในบรรยากาศ ไนโตรเจนบางส่วนนี้ถูกใช้โดยพืชที่กำลังเติบโต แต่บางชนิดก็สามารถใช้โดยพืชอื่น ๆ
-ใช้ปลูกประดับ นิยมปลูกริมถนน ในสวนทั่วไปและในสวนสาธารณะ
-ใช้อื่น ๆ แก่นไม้เป็นสีอิฐ สีแดงถึงสีน้ำตาลทองมีความแข็งปานกลาง หนักและง่ายต่อการใช้งานมีกลิ่นหอม มันถูกใช้สำหรับเฟอร์นิเจอร์ชั้นสูงและตู้ตกแต่งแผ่นไม้อัดตกแต่งภายในแผ่นผนังตกแต่งพื้น (รวมถึงแถบและไม้ปาร์เก้), เครื่องดนตรี  Amboyna burl ที่มีค่าสูงซึ่งเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ไม้ที่หายากและมีค่ามากที่สุดในโลก มันใช้เพียงเล็กน้อยในการกลึง แต่เนื่องจาก burl เป็นรูปทรงที่ประณีตมาก ทำให้ ดีต่อชิ้นส่วน เพื่อใช้สำหรับ finials หรือบางทีอาจเป็นรูปคล้ายคาโบชอง(cabochon)บนกล่องแบน  
-เป็นแหล่งที่มาของ Kino-; Kino เป็นสารสีแดงคล้ายกับเรซิ่น ถูกใช้ในท้องถิ่นเป็นยาสมานแผลและในการฟอก ไม้และเปลือกไม้ให้สีย้อมแดง-; ใบใช้เป็นแชมพู
สำคัญ---ประกาศเป็นต้นไม้ประจำชาติฟิลิปปินส์
ภัยคุกคาม---เนื่องจากถูกคุกคามจากกิจกรรมการตัดไม้และการเพิ่มการตั้งถิ่นฐานและการเกษตร ทำให้จำนวนประชากรลดลงอย่างต่อเนื่อง ถูกจัดวางไว้ใน IUCN Red List ประเภท ' มีความเสี่ยงสูงต่อการสูญพันธุ์' โดยผิดธรรมชาติ (เกิดจากมนุษย์)
สถานะการอนุรักษ์---EN-ENDANGERED-IUCN Red List of Threatened Species 2018
ระยะออกดอก--- เดือนมีนาคม-เดือนเมษายน
ขยายพันธุ์---เมล็ด ปักชำ  เมล็ดพันธุ์อาจคงอยู่ได้นานกว่าหนึ่งปี เริ่มออกดอกและติดผลเมื่อต้นไม้มีอายุ 5-10 ปี เป็นไม้ยืนต้นที่มีอายุยืนยาวและมีอายุยาวนานกว่า 60 ปี