iRss by iGetWeb

หญ้า

Fri, 14 Oct 2022 08:20:14 +0700

หญ้า-(ต่อจากวัชพืช) 117 หญ้าแฝก/Chrysopogon zizanioides 135 หญ้ากุศลา/Panicum cambogiense 118 หญ้าเม็กซิกัน/Pennisetum setaceum 136 หญ้าไข่เหาหลวง/Panicum notatum. 119 หญ้าน้ำพุ/Pennisetum setaceum 137 หญ้าแพรก/Cynodon dactylon 120 หญ้าแห้วหมู/Cyperus rotundus 138 กกดอกแบน/Cyperus compressus 121 หญ้าคา/Imperata cylindrica 139 กกทราย/-Cyperus iria 122 หญ้าดอกแดง/Melinis repens 140 ธูปฤๅษี/ Typha angustifolia 123 หญ้าปากควาย/Dactyloctenium aegyptium 141 หนวดปลาดุก/Fimbristylis polytrichoides 124 หญ้าเจ้าชู้/Chrysopogon aciculatus 142 หญ้าชันกาด/Panicum repens 125 หญ้าไซ/Leersia hexandra 143 หญ้าขน/Brachiaria mutica 126 หญ้ายอนหู/Leptochloa chinensis 144 หญ้าเลา/Neyraudia reynaudiana 127 หญ้าตีนกา/Eleusine indica 145 หญ้ากระดูกไก่/Ischaemum rugosum 128 หญ้าตีนนก/Digitaria ciliaris 146 หญ้ากับแก/Paspalum longifolium 129 หญ้ารังนก/Chloris barbata 147 หญ้าผักไก่/Brachiaria reptans 130 หญ้าข้าวนก/Echinochloa colona 148 หญ้าโขย่ง/M.laevis var. cochinchinensis 131 หญ้าพุ่มพวง/Echinochloa crus-galli 149 หญ้าพง หญ้าปง/ Sorghum halepense 132 หญ้าบุ้ง/Cenchrus echinatus 150 หญ้าขจรจบดอกเล็ก/P. polystachion 133 หญ้าบุ้ง/Cenchrus brownii 151 ขจรจบดอกใหญ่/ P. pedicellatum 134 หญ้าดอกห่าง/Setaria flavidum 152 หญ้าขจรจบดอกเหลือง/P. setosum EPPO code---รหัส EPPO คือ รหัสคอมพิวเตอร์ที่พัฒนาขึ้นสำหรับพืช แมลงศัตรูพืช (รวมถึงเชื้อโรค) ซึ่งมีความสำคัญในการเกษตรและการปกป้องพืช รหัส EPPO เป็นระบบการเข้ารหัสที่กลมกลืนกันซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่ออำนวยความสะดวกในการจัดการชื่อพืชและศัตรูพืชในฐานข้อมูลคอมพิวเตอร์ตลอดจนการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างระบบไอทีEPPO (2021) EPPO Global Database (พร้อมใช้งานออนไลน์) https://gd.eppo.in 117 หญ้าแฝก/Chrysopogon zizanioides ชื่อวิทยาศาสตร์---Chrysopogon zizanioides (L.) Roberty.(1960)ชื่อพ้อง---Has 22 Synonyms. ---Basionym: Phalaris zizanioides L.(1771).---Andropogon zizanioides (L.) Urb.(1903)---Vetiveria zizanioides (L.) Nash.(1903)---More.See all The Plant List http://www.theplantlist.net/tpl/record/kew-405169ชื่อสามัญ---False beardgrass, Vetiver grass, Sevendara grass, Cuscus grass, Khus-khus grassชื่ออื่น---แกงหอม, แคมหอม (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ), แฝก, หญ้าแฝกหอม (ทั่วไป); [CHINESE: Xiang gen cao.];[FRENCH: Chiendent odorant, Vétiver.];[GERMAN: Vetivergras.];[HAITI: Herbe vétivert.];[INDIA: Garara; Khas khas.];[INDONESIA: Akar wangi, Larasetu, Usar.];[JAMAICA: Khus khus.];[JAPANESE: Kasukasugaya.];[KANNADA: Vettiveeru, Laamanche, Kaadu.];[MALAYALAM: Ramaccham, Ramachehamver Vettiveru.];[MALAYSIA: Akar wangi, Kusu-kusu, Nara wastu.];[PHILIPPINES: Amora, Anis de moroMóras, Móro (Tagalog).];[PORTUGUESE: Capim-de-cheiro, Capim-sândalo, Capim-vetiver, Patchuli, Patchuli-falso, Vetiver.];[PUERTO RICO: Baúl de pobre, Pachulí.];[SANSKRIT: Abhaya, Amrinata.];[SPANISH: Raíz de móras, Zacate violeta.];[SWEDISH: Vetivergräs.];[TAMIL: Ilamichamver, Vettiver.];[TELUGU: Avurugaddiveru, Kuruveeru.];[THAI: Kaeng hom, Khaem hom (Northeastern); Faek, Yaa faekhom, Yaa-faeklum (General).];[TONGA: Ahi siaina.];[VIETNAM: Hương bài, Cò hương bài.].ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)EPPO Code---VEIZI (Preferred name: Chrysopogon zizanioides.)ถิ่นกำเนิด ---ทวีปเอเซียเขตการกระจายพันธุ์---อินเดีย, ปากีสถาน, ศรีลังกา, พม่า, ไทย, เวียดนาม, กัมพูชา, ลาว, ฟิลิปปินส์, ชวา, สุมาตรา, หมู่เกาะอันดามัน, ซุนดาน้อย, บอร์เนียวChrysopogon zizanioides เป็นสายพันธุ์พืชใบเลี้ยงเดี่ยววงศ์หญ้า (Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carolus Linnaeus (1707–1778)นักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยGuy Édouard Roberty (1907–1971)นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ในปี พ.ศ.2503 ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเอเชียเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน รวมถึงอินเดีย กัมพูชา ปากีสถาน ศรีลังกา เมียนมาร์ ไทย และเวียดนาม ได้รับการแนะนำอย่างกว้างขวางและพบได้ในธรรมชาติและในการเพาะปลูกทั่วเอเชีย แอฟริกา อเมริกาเหนือ อเมริกากลางและใต้ แคริบเบียน ออสเตรเลีย และภูมิภาคแปซิฟิก สามารถพบได้ในป่าฝน ที่ราบน้ำท่วมถึง หนองน้ำ และริมฝั่งลำธารและแม่น้ำ ทะเลทราย ในเขตหนาวของเชิงเขาหิมาลัย และในบริเวณชายฝั่งที่โดนละอองเกลือที่ระดับความสูงถึง 2,500 เมตรลักษณะ พืชที่มีระบบรากลึกและแผ่กระจายลงไปในดินตรงๆ มีอายุหลายปี ขึ้นเป็นกอแน่น มีใบเป็นรูปขอบขนานแคบปลายสอบแหลม หญ้าแฝก (Vetiveria ssp.) มีอยู่ในโลกประมาณ 11 ชนิด ในประเทศไทยนักพฤกษศาสตร์ได้ตรวจสอบพบว่ามีอยู่เพียง 2 ชนิดด้วยกัน ได้แก่ หญ้าแฝกหอม และหญ้าแฝกดอน ในธรรมชาติพบว่าหญ้าทั้งสองชนิดมีการกระจายทั่วไป ขึ้นได้ดีในสภาพพื้นที่ทั้งที่ลุ่มและที่ดอน ในดินสภาพต่าง ๆ จากความสูงใกล้ระดับน้ำทะเล จนถึงระดับประมาณ 800 เมตร-หญ้าแฝกดอน (Vetiveria nemoralis A. Camus) รากไม่มีกลิ่น ใบโค้งงอ สูงประมาณ 100-150 ซม.-หญ้าแฝกหอม (Vetiveria zizanioides Nash) มีรากที่มีกลิ่นหอม ใบยาวตั้งตรง สูงประมาณ 150-200 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดเต็มที่ ดินมีความชุ่มชื้น เหมาะสำหรับปลูกในดินหลากหลายชนิด เช่น ดินเหนียว ดินร่วนปนทราย และทรายที่ไม่ดี โดยมีค่า pH อยู่ระหว่าง 3.3-12.5 นอกจากนี้ยังเติบโตในดินที่มีแมกนีเซียมและอลูมิเนียมสูง ทนต่อความแห้งแล้ง น้ำค้างแข็ง ความเค็ม และน้ำท่วมขังเป็นครั้งคราว แต่ไม่ทนต่อสภาพที่มีร่มเงา นอกจากนี้พืชชนิดนี้เป็นพืชที่มีความทนทานต่อโลหะหนักในดิน เช่น สารหนู แคดเมียม โครเมียม นิกเกิล ตะกั่ว ปรอท ซีลีเนียม สังกะสี แมงกานีสและอลูมิเนียมและเป็นที่รู้กันว่าเติบโตในแร่บอกไซต์ซึ่งเป็นพิษต่อพืชหลอดเลือดเกือบทุกชนิด นอกจากนี้ยังสามารถเติบโตในดินที่มีการหกของเชื้อเพลิงโรคพืช/ศัตรูพืช---ใบไหม้ใบจุดเกิดจากCurvularia trifolii, Curvularia lunata [ Cochliobolus lunatus ] Curvularia maculans [Pseudocochliobolus eragrostidis] และHelminthosporiumเอสพีพีได้รับการรายงานในซีแฝกหอม เชื้อรา Fusarium spp ยังได้รับรายงาน ตัวอ่อนของผีเสื้อกลางคืน Chilo กินลำต้นและใบ ( De Guzman and Oyen, 1999 )การใช้ประโยชน์--- หญ้าแฝกเป็นแหล่งของน้ำมันหอมระเหยที่มีคุณค่าซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อปลูกในเชิงพาณิชย์ ในบรรดาการใช้งานอื่น ๆ มันให้วัสดุสำหรับมุงมีการใช้ยาจำนวนมากและได้รับการปลูกฝังเพื่อปกป้องดินจากการกัดเซาะ-ใช้กิน น้ำมันหอมระเหยที่ได้จากรากนั้นใช้เป็นเครื่องปรุงในเชอร์เบท ขนม น้ำเชื่อม เครื่องดื่ม ถูกใช้ในอาหารกระป๋องบางชนิดเช่นหน่อไม้ฝรั่งและถั่วเพื่อเสริมสร้างกลิ่นและรสชาติตามธรรมชาติ-ใช้เป็นยา น้ำมันหอมระเหยที่ได้จากรากนั้นใช้เป็นยาขับลม ขับปัสสาวะ ยาชูกำลัง เครื่องดื่มกระตุ้นที่ทำจากเหง้าสด -พืชที่ใช้เป็นยาแก้พยาธิ-น้ำมันหอมระเหยคุณภาพสูงที่เรียกว่า 'น้ำมันหญ้าแฝก' ได้มาจากราก ถูกนำมาใช้ในการผลิตน้ำหอมครีมและสบู่ มันใช้สำหรับคุณสมบัติเป็นน้ำยาฆ่าเชื้อในการรักษาสิวและแผล-วนเกษตร การปลูกหญ้าแฝกส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นในเรื่องของการอนุรักษ์ดินและน้ำ ลดการชะล้างพังทลายของดิน กักตะกอนดินในพื้นที่ลาดชัน และฟื้นฟูทรัพยากรดิน ซึ่งช่วยให้ดินมีศักยภาพในการให้ผลผลิตเพิ่มขึ้น การปลูกหญ้าแฝกในพื้นที่ดินเสื่อมโทรม หรือพื้นที่ดินมีปัญหา จึงมีส่วนช่วยฟื้นฟู และปรับปรุงดินให้มีสภาพดีขึ้น เนื่องจากผลของอินทรียวัตถุที่เพิ่มขึ้น และกิจกรรมของจุลินทรีย์บริเวณรากหญ้าแฝก รวมทั้งการมีความชื้นที่ยาวนานขึ้น-อื่น ๆ น้ำมันหอมระเหยและรากมีคุณสมบัติในการฆ่าแมลงและขับไล่แมลง ลำต้นและใบเก่าเป็นใบมุงจากที่ยอดเยี่ยมติดทนนานและสามารถนำไปแปรรูปเป็นเยื่อกระดาษหยาบได้การขยายพันธุ์ --- สามารถขยายพันธุ์ที่ได้ผลรวดเร็ว โดยการแตกหน่อจากลำต้นใต้ดิน ในบางโอกาสสามารถแตกแขนงและรากออกในส่วนของก้านช่อดอกได้ เมื่อหญ้าแฝกโน้มลงดินทำให้มีการเจริญเติบโตเป็นกอหญ้าแฝกใหม่ได้ 118 หญ้าเม็กซิกัน/Pennisetum setaceum Cv. Purpureum ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Pennisetum setaceum ( Forssk. ) Chiov. 'Purpureum'ชื่อพ้อง---Has 12 synonymsชื่อสามัญ---Fountain Grass, African Fountain Grass, Crimson fountaingrass, Tender Fountain Grass, Purple Fountain Grass, Black grassชื่ออื่น---หญ้าแดง, หญ้าน้ำพุ, หญ้าคอมมิวนิสต์; [AFRIKAANS: Pronkgras.];[CHINESE: Yǔróng láng wěi cǎo.];[ETHIOPIA: Alula.];[SOMALIA: Arabjeh.];[THAI: Yaa daeng, Yaa nam phu.];EPPO Code--- PESSA (Preferred name: Cenchrus setaceus)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกา เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และตะวันออกกลางเขตการกระจายพันธุ์---ทั่วไปในเขตร้อนที่อยู่อาศัยมีถิ่นกำเนิดในทวีปแอฟริกา เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และตะวันออกกลาง มีการกระจายอย่างกว้างขวางในสภาพอากาศที่อบอุ่นและแห้งแล้ง มันเป็นที่แพร่หลายในหมู่เกาะฮาวาย (พบในเกาะคาไว, Lanai, Oahu, Kahoolawe, East Maui, เกาะฮาวาย) ในทวีปอเมริกา ในทวีปออสเตรเลียมีชื่ออยู่ในหลายภูมิภาคแต่แพร่หลายมากที่สุดในรัฐควีนส์แลนด์ นิวเซาธ์เวลส์และเวสเทิร์นออสเตรเลีย ได้รับการพิจารณาว่ารุกรานในนามิเบียและแอฟริกาใต้ ถูกบันทึกเป็นสายพันธุ์ที่รุกรานใน ซิซิลี ในยุโรปลักษณะ เป็นไม้ล้มลุกพุ่มกอแน่น สูง -1.50 เมตร แผ่กว้าง ใบเดี่ยวรูปแถบ เรียวยาว 0.25-0.60 เมตร กว้าง 2-2.5 ซม. เรียงเวียนสลับ มีขนสีขาวเล็ก ๆ ปกคลุมบนแผ่นใบ ปลายใบลู่ลงพื้น สีแดงเลือดหมู ช่อดอกสีแดงเรื่อออกที่ปลายยอดชูตั้งขึ้น ดอกไม้และเมล็ดเติบโตขึ้นเป็นทรงกระบอกหนาและมีความยาว 8-35 ซม. บนก้านดอกที่มีความสูง 1.2 เมตร อย่างไรก็ตามช่อดอกสามารถพัฒนาจากสีเขียวอ่อน เป็นสีน้ำตาลอ่อนหรือสีน้ำตาลอมเหลืองอ่อน (เมื่อแก่) มีร่องรอยสีชมพูน้อยหรือไม่มีเลย ช่อดอกที่แตกต่างกันเหล่านี้จะเห็นได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งภายใต้สภาพที่มีแดดจดหรือแห้งข้อกำหนดสภาพแวดล้อม---ชอบพื้นที่ที่มีแดดจัดและดินที่มีการระบายน้ำดี แต่จะเติบโตในดินประเภทต่างๆตั้งแต่ดินเหนียวไปจนถึงทรายและสามารถคงอยู่ในที่ร่มได้การใช้ประโยชน์-เป็นไม้ประดับที่ได้รับความนิยมจากวัชพืชสู่แลนด์สเคป มีสายพันธุ์นี้ Pennisetum setaceum" Rubrum " ที่ถูกค้นพบในเมือง Leola รัฐเพนซิลวาเนียในฤดูใบไม้ผลิของปี 2547 เป็น สิทธิบัตรของสหรัฐอเมริกา (หญ้าน้ำพุสีม่วง) ซึ่งสีจะเข้มกว่า การนำมาใช้จัดในสวนหินหรือสวนที่ไม่ต้องดูและรักษามากแต่ต้องหมั่นตัดแต่งช่อดอกและใบแห้งออกจากต้นอย่างสม่ำเสมอ การทำอย่างนี้นอกจากต้นจะไม่โทรมแล้วจะป้องกันเรื่องดอกหญ้าที่แห้งปลิวไป ตามลมด้วย-วนเกษตร ใช้ปลูกเป็นพืชคลุมดิน ป้องกันการพังทลายของหน้าดินหรือการทำให้ทรายเสถียร ระยะออกดอก ---กรกฎาคม - ตุลาคมขยายพันธุ์ --- เมล็ด แยกกอ 119 หญ้าน้ำพุ/Pennisetum setaceum ชื่อวิทยาศาสตร์---Pennisetum setaceum (Forssk.) Chiov.(1923)ชื่อพ้อง---Has 18 Synonyms .See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-432944ชื่อสามัญ---Green fountaingrass, Fountain Grassชื่ออื่น---หญ้าน้ำพุ, หญ้าคอมมิวนิสต์; [GERMAN: Afrikanisches Lampenputzergras, Einjähriges Lampenputzergras.];[ITALIAN: Penniseto allungato.]; [SOUTH AFRICA: Pronkgras.];[SPANISH: Plumacho; Rabo de gato; Yerba de fuente.];[SWEDISH: Fjäderborstgräs.];[THAI: Yaa nam phu.];[VIETNAM: Cỏ voi tím, Cỏ mỹ.].ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ในทวีปแอฟริกาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และตะวันออกกลางเขตการกระจายพันธุ์---ทั่วไปในเขตร้อนPennisetum setaceum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกตระกูลหญ้า (Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Peter Forsskål (1732– 1763) นักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดน ในปีพ.ศ.2318 ภายใต้การเรียกชื่อ Phalaris setacea และได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Emilio Chiovenda (1871–1941)นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาเลี่ยนในปี พ.ศ.2469ลักษณะเป็นหญ้ายืนต้นที่มีความสูงตั้งแต่ 0.9-1.2 เมตรแตกกอเหมือนน้ำพุ ใบแคบ ยาว แบน โค้งหรือห้อย ยาวไม่เกิน 0.6 ม.เมตร สีเขียว ดอกสีขาวฟูนุ่มเริ่มต้นในฤดูร้อนและต่อเนื่องไปจนถึงฤดูใบไม้ร่วง ผลไม้แห้งมีสีม่วงและมีขนแปรงยาวใช้ประโยชน์---หญ้าน้ำพุ เป็นหญ้าอีกชนิดที่นำมาใช้ปลูกประดับสวน สไตล์โมเดิร์นและสวนอังกฤษ ระยะออกดอก --- เดือนกรกฎาคม -เดือนตุลาคมการขยายพันธุ์ --- เมล็ด เหง้า แยกกอ เมล็ดสามารถอยู่ในดินได้นานถึง 10 ปีโดยไม่สูญเสียความสามารถในการงอก 150 หญ้าขจรจบดอกเล็ก/Pennisetum polystachion ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Pennisetum polystachion (L.) Schult.(1824)ชื่อพ้อง---Has 51 synonyms .See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-432885 ---Cenchrus polystachios (L.) Morrone---Pennisetum atrichum Stapf & C. E. Hubb.---Panicum polystachion L.---moreชื่อสามัญ---Mission grass, Feather pennisetum, Thin napiergrass, West indies pearl-milletชื่ออื่น---หญ้าขจรจบ, หญ้าขจรจบดอกเล็ก, หญ้าขจรจบดอกเหลือง (ภาคกลาง), หญ้าคอมมิวนิสต์ ; [BRAZIL: Capim-avião, Capim-custodio, Capim-mandante, Capim-oferecido.];[CHINESE: Mu di lang wei cao.]; [FIJI: O tamata.];[FRENCH: Queue de chat, Herbe de mission.];[INDONESIA: Rumput ekor kucing.];[LAOS: Hnhaaz khachoon.];[MALAYSIA: Rumput ekor kucing, Rumput berus kucing.];[MALI: N'golo.];[MICRONESIA: Dipw rais, Mechen katu, Pwokso.];[PALAU: Desum.];[PHILIPPINES: Ikug-kuting (Tagalog).];[PORTUGUESE: Capim avião, Capim custódio.];[THAI: Ya-khachonchop, Ya kha chon chop dok lek, Ya kha chon chop dok lueang (Central).];[VIETNAM: Co' duôi voi nho'.].EPPO code--- (Pennisetum polystachion)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---เขตร้อนของทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---เอเซีย ออสเตรเลีย อเมริกากลางและอเมริกาใต้ ไมโครนีเซีย เมลานีเซีย โปลินีเซียและฮาวายนิรุกติศาสตร์---ชื่อสายพันธุ์ 'polystachion' มาจากคำภาษากรีก=หลายคนและหูของข้าวโพดในการอ้างอิงถึง seedheads เหมือนเข็มมากมายPennisetum polystachion เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยJosef August Schultes (1773–1831) นักพฤกษศาสตร์ชาวออสเตรียในปี พ.ศ.2367 ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในอินเดียและแอฟริกาเขตร้อน และได้แพร่กระจายไปยัง เอเชียเขตร้อน อเมริกากลางและอเมริกาใต้ ออสเตรเลีย ไมโครนีเซีย เมลานีเซีย โปลินีเซียและฮาวาย เกิดขึ้นในไร่นาทุ่งหญ้า ภูเขาเขตร้อนและพื้นที่เพาะปลูก ในพื้นที่เกษตรกรรมและป่าที่ถูกรบกวนซึ่งส่วนใหญ่เป็นที่ราบต่ำ แต่ยังพบได้ในระดับความสูงถึง 2,400 เมตร ในประเทศไทย พบได้ตามริมทาง หรือในป่าหญ้า ตั้งแต่ภาคเหนือ ภาคกลางและภาคตะวันออกมักขึ้นปะปนกับหญ้าขจรจบดอกใหญ่บทสรุปของการรุกราน เป็นผู้รุกรานตามธรรมชาติของพื้นดิน มักเกิดขึ้นในที่รกร้างในภูมิภาคพื้นเมืองในแอฟริกา มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในเอเชีย ออสเตรเลีย และอเมริกากลางและอเมริกาใต้ ทั้งโดยเจตนาในฐานะพืชอาหารสัตว์ที่มีศักยภาพและโดยบังเอิญในพื้นที่เหล่านี้บางแห่ง มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ในที่ที่มันถูกนำมาใช้มันมีแนวโน้มที่จะพัฒนาอย่างรวดเร็วและสามารถพิจารณาได้ว่าเป็นวัชพืชพิษ นี่เป็นกรณีในสหรัฐอเมริกา ( USDA, 2009 ), ในออสเตรเลีย, ฟิจิและไทย ( Parsons et al., 2001 ) มันก่อให้เกิดปัญหาใหญ่ในดินแดนทางเหนือของออสเตรเลียซึ่งมันเพิ่มปริมาณของวัสดุไวไฟในระบบนิเวศป่าสะวันนาที่นำไปสู่การทำลายล้างจากไฟป่า ลักษณะ เป็นไม้ล้มลุกจำพวกหญ้า อายุปีเดียวหรือหลายปี มีระบบรากที่กว้างขวางและเป็นเส้น ๆ ที่ความลึก 1 เมตร ต้นสูง ประมาณ1.5-2 เมตร ขึ้นเป็นกอ โตเร็ว ใบเป็นรูปแถบยาวประมาณ10-35ซม. ช่อดอก ออกตามซอกใบและปลายกิ่ง เป็นแท่งทรงกระบอกเรียว ยาวประมาณ 12-18 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1ซม.กิ่งก้านของดอกนั้นสั้นมาก มีก้านที่หุ้มแน่นและแน่นหนาทำให้ช่อดอกมีลักษณะคล้ายเข็ม สีของช่อดอกเป็นสีแปรผันตั้งแต่สีขาวสีเหลืองหรือสีน้ำตาลอ่อนถึงสีชมพูหรือสีม่วง เมล็ดสีเหลืองน้ำตาลยาว3-5มม.ล้อมรอบด้วยขนแปรงข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ชอบพื้นที่ที่มีแดดจัดเจริญเติบโตได้ดีในสภาวะที่ยากลำบาก ชอบปริมาณน้ำฝนสูง แต่ทนต่อความแห้งแล้งในระยะสั้น ขึ้นได้ในดินหลากหลายชนิด ตั้งแต่ดินทรายเบาจนถึงดินเหนียวเปียกน้ำ ต้องการ pH ในช่วง 5 - 6.5 ซึ่งทนได้ 4.4 - 8.5 สามารถเติบโตได้ภายใต้ร่มเงา 80% และบนดินที่มีความอุดมสมบูรณ์ต่ำ ในประเทศไทยการเติบโตเกือบปกติภายใต้แสงเต็มเพียง 40% แต่ลดลงอย่างรุนแรงที่แสงเต็มเพียง 10%การใช้ประโยชน์--- ใช้เป็นยา พืชถูกใช้ในไนจีเรียเป็นวิธีดั้งเดิมในการป้องกันการตกเลือด แต่ Odeh et al (2004)ไม่สามารถยืนยันได้ว่าสารสกัดจาก ethanolic มีคุณสมบัตินี้อย่างแน่นอน-วนเกษตร สามารถทนต่อไฟได้ ใช้สำหรับการควบคุมการกัดเซาะบนเนินเขา บนพื้นที่ลาดชัน รักษาเสถียรภาพของดินซึ่งไม่จำเป็นต้องใช้ปุ๋ย-ใช้เป็นพืชอาหารสัตว์ในเอเชียและอเมริกาใต้ ในอินเดียคุณค่าทางโภชนาการของมันได้รับการศึกษาอย่างละเอียดในรูปแบบ monocrop หรือใช้ร่วมกับพืชตระกูลถั่ว เมื่อเปรียบเทียบกับสายพันธุ์อื่น ๆ ในด้านการผลิตและความทนทาน ในแอฟริกามันอาจไม่ได้ถูกนำมาปลูกอย่างจงใจ แต่หมายถึงวัชพืชในฤดูใบไม้ร่วงถูกใช้เป็นอาหารสัตว์เช่นเดียวกับในเบนิน-อื่น ๆ ต้นแห้งสามารถใช้สำหรับการผลิตกระดาษได้ขยายพันธุ์--- แยกกอ, เมล็ด ผลิตเมล็ดพันธุ์ที่อุดมสมบูรณ์ซึ่งกระจายไปตามลมและน้ำ และโดยการยึดติดกับสัตว์ เสื้อผ้า และยานพาหนะ มันอาจแพร่กระจายเป็นสารปนเปื้อนในหญ้าแห้งและผลผลิตทางการเกษตร 151 ขจรจบดอกใหญ่/ Pennisetum pedicellatum ชื่อวิทยาศาสตร์ --- Pennisetum pedicellatum Trin.(1834)ชื่อพ้อง --- Has 17 synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-432860---Cenchrus pedicellatus (Trin.) Morrone (2010)ชื่อสามัญ ---Nigeria grass, Desho grass, Feather pennisetum, Annual kyasuwa grass, Kyasuwa grass, Hairy fountain grass, Perennial Dinanath, Deenanathgrass, Kyasumagrass, Kyasuma-Grass.ชื่ออื่น---หญ้าขจรจบดอกใหญ่, หญ้าขจรจบดอกแดงใหญ่, หญ้าขจรจบปุยมาก, หญ้าคอมมิวนิสต์ (ภาคกลาง) ;[AFRIKAANS: Kyasawa (Hausa).];[AUSTRALIA: Dryland napier grass.];[INDIA: Deenanath Grass, Deenabandhu grass.];[MALAYALAM: Poochavalanpullu ,Oolappullu.];[MAURITIANA: Bare.];[NIGERIA: Kyasuwa Grass, Nigeria grass.];[PORTUGUESE: Falso-capim-custódio.];[THAI: Ya kha chon chop dok yai, Ya kha chon chop dok dok daeng yai, Ya kha chon chop pui mak, Ya com mu nis (Central).]. EPPO Code--- PESPE (Preferred name: Pennisetum pedicellatum)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด--- ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ตอนเหนือออสเตรเลียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุลมาจากภาษาละติน 'pinna' หมายถึง ขนนก และ 'seta' หมายถึงขนแข็ง อ้างอิงถึงเหมือนขนแปรงของหลายสายพันธุ์ของพืชสกุลนี้Pennisetum pedicellatum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยCarl Bernhard von Trinius(1778–1844)แพทย์และเจ้าหน้าที่ของรัสเซียที่เกิดในเยอรมนีในปี พ.ศ.2377 ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาตะวันตกบนที่ราบสูงชื้นของเอธิโอเปีย มันถูกค้นพบว่าเป็นสายพันธุ์ในปี 1991 ในเขต เฉินชา ( Chencha) ของภาคใต้ของเอธิโอเปีย เป็นที่รู้จักครั้งแรกในอินเดีย แพร่กระจายไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และออสเตรเลียตอนเหนือ สามารถเติบโตได้ทุกที่ จากระดับน้ำทะเลถึง 1,500 (-1,700 )เมตร บทสรุปของการรุกราน มันได้รับการแนะนำอย่างกว้างขวางในหลายทศวรรษก่อนหน้านี้ว่าเป็นหญ้าอาหารสัตว์ที่มีศักยภาพ แพร่กระจายอย่างรวดเร็วและควบคุมได้ยาก เป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อการเกษตร มันถูกพิจารณาว่าเป็นวัชพืชที่มีพิษในหลายประเทศ (แอฟริกาตะวันตก, สหรัฐอเมริกา, ออสเตรเลีย)ในประเทศไทยพบเป็นวัชพืชทั่วไปในที่ดอน เช่น ไหล่ทาง ทุ่งหญ้า พื้นที่รกร้าง ที่ไม่ได้ทำการเกษตรโดยเฉพาะในภาคเหนือ เป็นวัชพืชในพืชไร่ และพืชปลูกอายุมากกว่า 1 ปี เช่น อ้อย มันสำปะหลัง สับปะรด ทุเรียน มะม่วง ยางพารา ปาล์มน้ำมัน เป็นต้น พบทั่วไปในทุกภาคของประเทศลักษณะ หญ้าขจรจบดอกใหญ่เป็นหญ้ายืนต้นอายุหลายฤดู มีระบบรากขนาดใหญ่ที่ยึดกับดิน ลำต้นตั้งตรง มีความสูงประมาณ 1-2 เมตร หรือมากกว่า ลำต้นเป็นข้อปล้อง แตกแขนงบริเวณโคนต้น ใบรูปใบหอกเชิงเส้น ออกเรียงสลับ กาบใบสีเขียวอ่อนหุ้มรอบลำต้น แผ่นใบกว้างประมาณ 1-1.5 ซ.ม. ความยาวประมาณ 15-25 ซ.ม.ใบเรียวยาว ปลายแหลม แผ่นใบมีขนปกคลุมทั้งด้านบน และด้านล่างช่อดอกหนาทึบทรงกระบอก สีชมพูถึงสีม่วง ออกตามข้อ และปลายยอด เป็นช่อยาวประมาณ 10-15 ซ.ม. มีดอกย่อยจำนวนมาก ดอกแก่เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอ่อนข้อกำหนดสภาพแวดล้อม---ชอบพื้นที่ที่มีแดดจัดมันเจริญเติบโตได้ในดินหลากหลายชนิด (รวมถึงดินที่เป็นทรายหรือเหล็กที่เสื่อมโทรม)ทนต่อความเป็นกรด หรือเป็นต่างของดิน หากดินมีการระบายน้ำดี ไวต่อน้ำขัง ทนทานต่อสภาพแห้งแล้ง การใช้ประโยชน์---วนเกษตรใช้ฟื้นฟูและรักษาเสถียรภาพของดิน ในอินเดียPennisetum pedicellatum ใช้เป็นสารปรับสภาพดิน-ใช้เป็นอาหารสัตว์ ถูกนำมาใช้เป็นพืชอาหารสัตว์ในหมู่เกาะอันดามัน ประเทศอินเดียระยะออกดอก/ติดผล---กันยายน-ธันวาคมขยายพันธุ์---เมล็ด แยกกอ 152 หญ้าขจรจบดอกเหลือง/Pennisetum setosum ชื่อวิทยาศาสตร์ --- Pennisetum setosum (Sw.) Rich.(1805)ชื่อพ้อง---This name is a synonym of Pennisetum polystachion (L.) Schult..ชื่อสามัญ---The West Indies pennisetumชื่ออื่น---หญ้าขจรจบดอกเหลือง, หญ้าคอมมิวนิสต์; [CHINESE: Shānyě láng wěi cǎo, Mù dì láng wěi cǎo.];[JAPANESE: Chikarashiba.];[PORTUGUESE: Capim-custodio, Capim-mandante (Brazil).];[SPANISH: Pennisetum silvestre, Pennisetum de pastos.];[THAI: Ya kha chon chop dok lueang, Ya com mu nis (Central).].EPPO code---PESSE (Preferred name: Pennisetum setosum)ชื่อวงศ์ ---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---เขตร้อนของทวีปอเมริกา แอฟริกา เอเชียเขตกระจายพันธุ์---ไต้หวัน ฟิจิ อินเดีย ไทยPennisetum setosum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Olof Peter Swartz (1760–1818) นักพฤกษศาสตร์นักชีววิทยาและนักอนุกรมวิธานชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยLouis Claude Richard (1754-1821) นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศษในปี พ.ศ.2348ที่อยู่อาศัย มีความไม่แน่นอนบางช่วงพื้นเมืองเดิมของ P.polystachion หลายแหล่งสันนิษฐานว่ากระจายตามธรรมชาติในเอเชียรวมถึงแอฟริกา และอาจรวมถึงอเมริกาใต้ พบในป่าผลัดใบชื้นและสถานที่เสียที่เสื่อมโทรม ที่ระดับความสูง 0-2400 เมตร ในประเทศไทยพบแพร่ระบาดในพื้นที่ภาคใต้ ตั้งแต่จังหวัดสุราษฎร์ธานีลงไป พบมากในสวนยาง และที่รกร้างข้างทาง ต้นหญ้าขจรจบดอกเหลืองมักเกิดขึ้นทีหลังหญ้าขจรจบดอกใหญ่และขจรจบดอกเล็ก ลักษณะ เป็นหญ้าอายุข้ามปี(มากกว่า 1 ปี) ลำต้นเติบโตเป็นเหง้าบนดินการแตกกอสูง มีลำต้นสูง 1-2 เมตร ช่อดอกมีขนาดยาว15-25ซม. มีอายุหลายฤดู สีของดอกมักจะมีช่อดอกสีเหลืองเป็นสีน้ำตาลและดอกใหญ่ เมล็ด สีเหลืองน้ำตาลยาว 3-5 มม. ล้อมรอบด้วยขนแปรงข้อกำหนดสภาพแวดล้อม---ชอบพื้นที่ที่มีแดดจัดมันเจริญเติบโตได้ในดินหลากหลายชนิด(รวมถึงดินที่เป็นทรายหรือเหล็กที่เสื่อมโทรม)ทนต่อความเป็นกรด หรือเป็นต่างของดิน หากดินมีการระบายน้ำดี ไวต่อน้ำขัง ทนทานต่อสภาพแห้งแล้ง การใช้ประโยชน์---วนเกษตรใช้ฟื้นฟูและรักษาเสถียรภาพของดิน อื่น ๆมีการส่งเสริมการปลูกเพื่อใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตกระดาษ (ในประเทศไทยที่โรงงานกระดาษบางปะอิน)ระยะออกดอก/ติดผล--- มกราคม-ตุลาคม/เมษายน - ธันวาคมขยายพันธุ์---เมล็ด 120 หญ้าแห้วหมู/Cyperus rotundus ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Cyperus rotundus L.(1753).ชื่อพ้อง ---Has 62 Synonyms. See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-238342ชื่อสามัญ ---Nut Grass, Nut sedge, Coco-grass, Java grass, Purple nut sedge, Red nut sedge.ชื่ออื่น---แห้วหมู, หญ้าขนหมู ;[ASSAMESE: Moth, Kecha-bon, Ari-khata, Mutha-bon.];[AYURVEDA: Mustaka.];[BANGLADESH: Motha.];[BRAZIL: Alho, Alho-bravo, Capim-alho, Capim-dandá.];[CAMBODIA: Smao kravanh chrouk.];[CAMEROON: Smao kravanh chrouk.];[CHINESE: Suo Cao, Xiang fu zi.];[COLOMBIA: Cortadera.];[CUBA: Ajo cimarron, Basarillo, Caramana, Cebolleta.];[CZECH: Sáchor hlíznatý.];[EGYPT: Seid.];[FIJI: Soronakabani, Vucesa.];[FRENCH: Herbe à oignon, Souchet arrondi, Souchet d'Asie, Souchet officinal, Souchet rond, Souchet à tubercules, Souchet an forme d'olive.];[GERMAN: Apotheker-Cypergras, Asiatisches-Cypergras, Knollige Zyperbinse, Runde-Cypergras, Runde-Zyperwurzel.];[GREECE: Kupere.];[HAWAI: Kili 'o'opu, Mau'u mokae.];[HINDI: Bara nagar motha, Motha.];[INDIA: Deela, Gantola, Korai, Nagar motha.];[INDONESIA: Teki (general); Mota (Madura), Karelawai (Sumba).];[IRAQ: Oyarslan.];[ITALIANO: Cipero orientale, Cipero rotondo, Stancia rotonda.];[JAMAICA: Nut-grass.];[JAPANESE: Hamasuge.];[KENYA: Moikut.];[MALAYSIA: Rumput haliya hitan.];[MEXICO: Cebollin, Pimientillo.];[MYANMAR: Monhnyin-bin.];[PAKISTAN: Notha.];[PHILIPPINES: Mutha (Tagalog), Ahos-ahos (Bisaya), Boto-botones (Bikol); Balisanga, Mala-apulid, Sur-sur.];[PORTUGUESE: Alho-bravo, Capim-alho, Capim-dandá, Junca de conta, Tiririca, Tiririca-vermelha.];[SAMOA: Mumuta.];[SOUTH AFRICA: Rooiuintjie, Uintjie.];[SPANISH: Spanish, Castanuela, Cebolleta, Chufa, Chufila, Chufa purpúrea, Cipero, Contra yerba, Corocilla, Cortadera, Juncia real, Totorilla.];[SRI LANKA: Kalanthi.];[SURINAME: Adroe.];[TAIWAN: Hsiang-fu-tzu.];[THAI: Haew moo, Ya-haew-mu, Ya khon mu.];[TONGA: Pakopako.];[TURKISH: Topalak,].EPPO Code---CYPRO (Preferred name: Cyperus rotundus.)ชื่อวงศ์---CYPERACEAEถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกา ยุโรป เอเซียเขตการกระจายพันธุ์ ---ทั่วโลกทั้งเขตร้อนและเขตอบอุ่นCyperus rotundus เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์กก (Cyperaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2296 ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้ ตอนกลางของยุโรป และเอเซีย สามารถพบได้ในที่อยู่อาศัยที่หลากหลายรวมถึงเขตเพาะปลูก พื้นที่ทิ้งขยะ ริมถนน ทุ่งหญ้า สันทราย ช่องทางชลประทาน แม่น้ำและลำธารและพื้นที่ธรรมชาติ ในประเทศไทยพบได้ทั่วประเทศ ที่ระดับความสูง 0-1100 เมตร เหนือระดับน้ำทะเล พบขึ้นตามข้างทาง ทุ่งนา ที่รกร้างและสนามหญ้าบทสรุปของการบุกรุก---มักเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ เติบโตออกดอกออกผลได้หลายครั้ง เป็นวัชพืชที่กำจัดยากมาก เนื่องจากมีหัวอยู่ใต้ดินและทนทานต่อสารกำจัดวัชพืช ไม่สามารถกำจัดได้โดยใช้หญ้าคลุม เกิดการแพร่ระบาดการเติบโตอย่างรวดเร็วและร้ายกาจและความทนทานต่อสารกำจัดวัชพืช จนเรียกได้ว่าเป็นวัชพืชที่เลวร้ายที่สุดชนิดหนึ่งของโลก "the world's worst weed" มันอยู่ภายใต้การควบคุมตามกฎหมายในหลายประเทศลักษณะ เป็นไม้ล้มลุกอยู่ในจำพวก กก อายุหลายปี มีอยู่ด้วยกัน 2 ชนิด คือ แห้วหมูใหญ่และแห้วหมูเล็ก ซึ่งมีความแตกต่างกันในเรื่องของความสูงของลำต้น แห้วหมูจะมีลำต้นสูงอยู่ประมาณ 20-40 ซม. ทั้ง2ชนิดจะมีลำต้นอยู่ใต้ดินที่สามารถแพร่ขยายได้เป็นเส้นยาว ที่ปลายสุดมีหัวรูปกลมรีแข็งสีดำ เป็นหัวคล้ายแห้วไทยยาว 1-2 ซม. เมื่อโตเต็มที่ แตกแขนงลำต้นเป็นเส้นเหนียวแข็ง อยู่ใต้ดินและงอกเป็นหัวใหม่ได้ ใบเดี่ยวจำนวนมากแทงออกจากหัว รูปรีแกมขอบขนาน เล็กยาวเรียว ปลายแหลมทู่ กลางใบเป็นสันร่อง ผิวใบเกลี้ยงสีเขียวเข้ม โคนใบออกสีแดงเรื่อๆ ดอกช่อคล้ายดอกหญ้าสีน้ำตาลแดง ดอกออกเป็นช่อเชิงลด มี 3-8 ช่อย่อยต่อช่อ ดอกย่อยค่อนข้างแบน ไม่มีก้าน จัดเรียงตัวเป็นช่อรูปไข่ ขึ้นจากกลางต้น ช่อหนึ่งมีใบประดับรองรับช่อดอก2-4ใบกางออกอยู่ฐานช่อดอก ดอกย่อยไม่มีก้าน ผล รูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ ปลายแหลมสีน้ำตาลหรือดำ หน้าตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ตำแหน่งที่มีแดดไม่ทนต่อร่มเงา ชอบขึ้นในที่มีความชื้นสูง ชื้นแฉะ แต่ไม่ท่วมขัง สามารถทนน้ำขังหากไม่ท่วมยอดได้ ต้องการ pH ในช่วง 5.5 - 7 ทนได้ 3.5 - 8ใช้ประโยชน์---พืชที่เก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้ในท้องถิ่นส่วนใหญ่เป็นยา สำหรับอาหาร น้ำมันหอมระเหยและเครื่องจักสาน บางครั้งมันก็ถูกปลูกฝังให้กินหัวในเขตร้อน-ใช้กิน หัว - ดิบหรือปรุงสุก รากแห้งสามารถบดเป็นผงและใช้เป็นซีเรียล-ใช้เป็นยา เป็นสมุนไพรที่มีรสขมหวานฉุนช่วยบรรเทาอาการกระตุกและเจ็บปวดโดยทำหน้าที่หลักในระบบย่อยอาหารและมดลูก รากและหัวเป็นยาแก้ปวด, ต้านเชื้อแบคทีเรีย, ไอ, ขับลม, ยาขับปัสสาวะ, ยากล่อมประสาท, ผิว, กระตุ้น, กระเพาะอาหาร, ยาชูกำลังและยาบำรุง น้ำมันหอมระเหยในหัวมีฤทธิ์ยาปฏิชีวนะยับยั้งการเติบโตของ Micrococcus pyrogenes-พืชที่ใช้ในการรักษามะเร็งปากมดลูก-; เป็นยาที่สำคัญในอินเดียและจีน และสังเกตว่าบริษัทยาใช้ในการผลิตยาขับปัสสาวะ ยาขับพยาธิ และยารักษาอาการไอ โรคหอบหืด และไข้ -; จัดอยู่ในอันดับที่ 8 จากจำนวน 250 ที่มีศักยภาพในการต่อต้านการเกิดโรคในประเทศจีน-อื่น ๆ ใบถูกนำมาใช้ในเครื่องจักสานและสำหรับหมวก ทอผ้าปู ฯลฯ -รากอะโรมาติกใช้สำหรับทำน้ำหอมในอินเดีย รากแห้งบดเป็นผงละเอียดจะใช้เหมือนแป้งฝุ่น นอกจากนี้หัวยังใช้เป็นยาขับไล่แมลงและใส่ในตู้เสื้อผ้าขยายพันธุ์ --- โดยใช้หัวหรือลำต้นใต้ดิน (เหง้า) หน่อใหม่จะเติบโตและให้ดอกภายใน 3-8 สัปดาห์หลังจากงอก 121 หญ้าคา/Imperata cylindrica ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Imperata cylindrica (L.) Raeusch.(1797)ชื่อพ้อง ---Has 63 synonyms ---Imperata arundinacea Cirillo.(1792)---Lagurus cylindricus L.(1759)---Saccharum cylindricum (L.) Lam.(1785.)- See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-439898ชื่อสามัญ---Cogongrass, Alang-Alang, Imperata, Blady grass, Silver spikegrassชื่ออื่น---หญ้าหลวง หญ้าคา (ทั่วไป),สาแล (มลายู-ยะลา-ตานี),คา แฝกคา ลาแล; [ARABIC: Halfa.];[ALBANIA: Imperata cilindrike, Imperatë.];[AUSTRALIA: Bladygrass.];[CAMBODIA: Sbauv.];[CHINESE: Mao Ken, Da bai mao, Bai mao gen.];[CROATIA: Valjkasta zupčica.];[FIJI: Gi, Ngi.];[FRENCH: Herbe a paillote, Imperata cylindrique, Lalang.];[GERMAN: Alang-alang gras, Silberhaargras.];[HEBREW: Mishyan gelilani.];[HINDI: Dabh, Darbha, Ulu.];[INDONESIA: Alang-alang, Eurih.];[IRAN: Santintail.];[IRAQ: Cylindrical ha.];[ITALIAN: Codino bianco, Falasco bianco.];[JAPANESE: Chigaya, Fushige chigaya.];[KENYA: Nyeki.];[LAOS: Nha kha.];[MADAGASCAR: Manevika, Tena.];[MALAYSIA: Alang-alang, Elalangi, Lalang.];[MALAYALAM: Darbha, Darbhappullu.];[MYANMAR: Kyet-mei, Thetke.];[NEW ZEALAND: Imperata.];[PHILIPPINES: Kogon (Tag.), Panaw, Pan-au (Ilk.), Parang (Sulu).];[PORTUGUESE: Caniço-branco, Imperata, Sape.];[SAMOA: Mumuta.];[SANSKRIT: Balbajamu, Darbha, Darbhah, Dharbai.];[SPANISH: Carrizo, Capim sape macho, Carrizo, Cisca, Hierba, Cogón, Marciega, Xisca, Carrizo marciego, Yahape.];[SRI LANKA: Darbai-pul, Iluk, Inanka-pilu.];[SOUTH AFRICA: Mohlorumo, Um tente.];[TAIWAN: Bái-máu.];[THAI: Sa lae, La lang, Ya kha.];[TURKISH: Uslu şekerkamışı.];[VIETNAM: Co tranh, Cogranh.];[ZIMBABWE: Ibamba, Luwamba, Silenge, Silverspike.].EPPO Code--- IMPCY (Preferred name: Imperata cylindrica)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาและทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์---เอเชียเขตร้อนและแอฟริกาไปยังออสเตรเลียและโพลินีเซีย Imperata cylindrica เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยErnst Adolf Raeuschel (1740–1800)นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันในปี พ.ศ.2340 ที่อยู่อาศัย วัชพืชที่พบได้ทั่วไปในเขตอบอุ่นของเขตร้อนของโลก ในตะวันออกของแอฟริกาและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พบได้ ในเขตร้อนทั่วโลก ที่อยู่อาศัยเปิดโล่งโดยปกติจะอยู่ริมแม่น้ำหรือชายฝั่งทะเลในยุโรป ตั้งแต่ระดับน้ำทะเลถึงประมาณ 2,700 เมตรบทสรุปการรุกราน---เป็นหนึ่งในวัชพืชที่มีอิทธิพลและโดดเด่นที่สุดในด้านการเกษตร และนอกภาคเกษตร ผลิตเมล็ดที่อุดมสมบูรณ์เมื่อแยกออกจากก้านเมล็ดจะถูกลมพัดพาในระยะทางไกลและยากที่จะกำจัดเพราะเหง้าถาวร อีกทั้งยังเป็นวัชพืชที่แก่งแย่งธาตุอาหารและน้ำกับพืชที่ปลูก และยังปลดปล่อยสารธรรมชาติบางชนิดที่มีฤทธิ์ในการยับยั้งการเจริญเติบโตของพืชชนิดอื่น ๆ ได้รับการจัดอันดับว่าเป็นวัชพืชที่เลวร้ายที่สุดอันดับเจ็ดของโลกในประเทศไทยพบทั่วไปตามแปลงปลูกพืชที่รกร้าง โดยเฉพาะในพื้นที่ที่ถางป่าเพื่อทำไร่และทิ้งไป หรือไร่เลื่อนลอย เป็นวัชพืชร้ายแรงในไม้ผล ชา กาแฟ ปาล์มน้ำมัน และไร่ที่เปิดใหม่ลักษณะ เป็นวัชพืชใบแคบ อายุหลายปี มีเหง้าอยู่ใต้ดิน ลำต้นสูงประมาณ 0.40-1.2 เมตร ใบรูปใบหอกแคบยาว 20 - 50 ซม กว้าง 5 - 9 มม ปลายใบแหลมถึงเรียวแหลม ผิวใบเรียบหรือมีขนเล็กน้อยที่บริเวณใกล้ฐานใบ ขอบใบคมคายมือ ช่อดอกเป็นแท่งกลมยาว10-20 ซม.มีขนฟูสีขาวเงินยวงหรือสีครีม ดอกติดเป็นคู่ ก้านดอกยาวไม่เท่ากัน ดอกรูปร่างคล้ายใบหอก เมล็ดแคบยาว สีน้ำตาลข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม--- ตำแหน่งที่แดดจัดหรือร่มเงาบางส่วน ขึ้นได้ดีในดินทั่วไป ชอบ pH ในช่วง 4.5 - 6 ซึ่งทนได้ 4 - 7.5 ทนทานต่อความแห้งแล้งทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง -14°Cการใช้ประโยชน์---ใช้กิน ช่อดอกอ่อนและยอดอ่อน ปรุงสุก ราก - เป็นเส้น ๆมีแป้งและน้ำตาลรสหวานพอใช้ ในออสเตรเลียรสจะหวานที่สุดในฤดูฝน และรสชาดเลวร้ายที่สุดจากพืชที่ปลูกในทราย-เถ้าของพืชถูกใช้แทนเกลือ-ใช้เป็นยา ยาต้มจากรากใช้เป็นยาแก้พยาธิและเพื่อรักษาความผิดปกติของระบบย่อยอาหาร เช่นอาหารไม่ย่อยท้องเสียและโรคบิด รากเป็นยาสมานแผล ห้ามเลือด ขับปัสสาวะ, ทำให้ผิวนวล, มันถูกใช้ในการรักษาเลือดออกจมูก, อาการบวมน้ำและดีซ่าน -; ในเวียดนามใช้รากสดเป็นยาขับปัสสาวะ -ในยาจีนใช้เป็นยาขับปัสสาวะและต้านการอักเสบ นอกจากนี้ยังใช้ในการรักษาโรคโลหิตจางและ.ใช้เป็นยาแก้ไข้ -; ในยูกันดามีการเคี้ยวใบไม้สดหรือยาต้มดื่มวันละสามครั้งเพื่อรักษาหนอนในลำไส้ -ใบใช้สำหรับนิ่วในไต สารสกัดจากพืชได้แสดงฤทธิ์ฆ่าเชื้อและต้านมะเร็ง-วนเกษตร สามารถปลูกบนดินทรายเพื่อป้องกันการกัดเซาะรักษาเสถียรของพื้นที่ลาดชัน-ใช้ปลูกประดับ ใช้เป็นไม้ประดับมีหญ้าคาพันธุ์สีแดงที่นำมาปลูกเป็นไม้ประดับเรียกว่า Japaneese bloodgrass หรือ Red Baron-ใช้อื่น ๆ ใบทอเพื่อทำเสื่อ กระเป๋า ช่อดอกสำหรับบรรจุหมอนและหมอนอิง ลำต้นถูกใช้มุงหลังคา เส้นใยที่ได้จากใบถูกนำมาใช้ในการทำกระดาษระยะออกดอก/ติดผล--- มีนาคม - กรกฎาคมขยายพันธุ์----ด้วยเมล็ดและเหง้า 122 หญ้าดอกแดง/Melinis repens ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Melinis repens (Willd.) Zizka.(1988.)ชื่อพ้อง --- Has 4 Synonyms. See all https://species.wikimedia.org/wiki/Melinis_repens---Basionym: Saccharum repens Willd.(1797) ---Erianthus repens (Willd.) P.Beauv.(1812.) ---Rhynchelythrum repens (Willd.) C.E.Hubb.(1934.) ---Tricholaena repens (Willd.) Hitchc.(1936.) ชื่อสามัญ ---Natal Grass, Natal Redtop, Rose Natal grass, Ruby grass, Blanketgrass, Holme's grassชื่ออื่น ---หญ้าดอกแดง, หญ้าดอกชมพู ; [ANGORA: Kulimgunbe, Kulungumbe.];[BRAZIL: Capim favorito.];[CHINESE: Hong mao cao.];[CUBA: Barba de indio, Hierba de natal.];[FIJI: Tthongithongi.];[FRENCH: Fleur-la-misère, Herbe du natal, Herbe pappangue, Herbe rose, Tit fleur, Tricholène.];[GERMAN: Haarmantelgras, Natalgras.];[MALAYALAM: Thoovalpullu.];[MOZAMBIQUE: Kulimgunbe, Kulungumbe.];[NAMIBIA: Mbwawa, Mupengo.];[PORTUGUESE: Capim-do-natal, Capim-gafanhoto, Capim-natal, Capim favorito.];[SOUTH AFRICA: Natal rooipluim, Natalse Rooipluim, Mokxola, Thimbukushu.];[SPANISH: Cola de zorra, Grama seda, Hierba de linea, Paja rosada, Pasto natal, Yerba de natal, Zacate rosado.];[THAI: Ya dok daeng, Ya dok chom phoo.];[TONGA: Salapona.].EPPO Code: RHYRE (Preferred name: Melinis repens)ชื่อวงศ์ ---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด --- ทวีปแอฟริกาเขตการกระจายพันธุ์ ---กระจายไปยังทวีปต่างๆ รวมทวีปอเมริกาเหนือและออสเตรเลียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Melinis เป็นภาษากรีก = ลูกเดือย ; ชื่อสายพันธุ์ 'Repens' มาจากภาษาละติน = หมายถึงการคืบคลาน อ้างอิงถึงนิสัยการคืบคลานMelinis repens เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า (Poaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Ludwig Willdenow ( 1765–1812 ) นักพฤกษศาสตร์และเภสัชกรชาวเยอรมันและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Georg Zizka (born 1955) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปี พ.ศ.2531 ที่อยู่อาศัย ถิ่นกำเนิดแอฟริกาใต้ และ มีการกระจายพันธุ์ไปทั่วแอฟริกาคาบสมุทรอาหรับ อินเดีย เกาะเซเชลส์ และหมู่เกาะคะเนรี มันเกิดขึ้นในพื้นที่ขนาดใหญ่ในพื้นที่ที่ถูกรบกวนภายในช่วงกำเนิด เป็นพืชรุกรานในเม็กซิโก สหรัฐอเมริกา (แคลิฟอร์เนียฟลอริดาและฮาวาย) ออสเตรเลีย (นิวเซาธ์เวลส์ควีนส์แลนด์และออสเตรเลียตะวันตก) โดมินิกัน และเฟรนช์โปลินีเซีย พบมากในที่แห้งตามริมถนน, ทางรถไฟ, สวนสาธารณะ,สถานที่ที่ถูกรบกวน ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ และสวนพืชผลในภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนในประเทศไทย พบในพื้นที่รกร้างและพื้นที่เกษตรกรรม แพร่กระจายในสวนสับปะรด และบริเวณปลูกพืชอื่นๆบทสรุปของการรุกราน มีการแพร่กระจายอย่างกว้างขวางในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนเนื่องจากใช้เป็นหญ้าในทุ่งหญ้าและไม้ประดับเป็นเวลานาน แม้ว่าจะถือว่าเป็นวัชพืชในหลายประเทศ แต่ปัจจุบันยังไม่มีการควบคุม ลมกระจายเมล็ดในพื้นที่และการแพร่กระจายทางไกลเกิดขึ้นผ่านการค้าพืชและเมล็ด ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในพื้นที่รบกวนเช่นริมถนนและทางรถไฟ แต่สามารถแพร่กระจายไปยังพื้นที่ธรรมชาติที่รบกวนกระบวนการสืบเนื่องในช่วงต้น ส่วนใหญ่ถือว่ารุกรานในทุ่งหญ้าและพุ่มไม้ตามธรรมชาติ โฮล์มและคณะ(1979) ระบุว่าเป็นวัชพืชที่ 'ร้ายแรง' ในออสเตรเลีย บราซิล และกานา และเป็นวัชพืช 'หลัก' ในมาเลเซียและแซมเบีย ลักษณะ ลำต้นตั้งตรงสูง 80-115 ซม.หากดินแน่น ต้นจะเตี้ย ลำต้นมีขนปกคลุม ข้อมีปุยสีน้ำตาลแดง ใบเรียวไปที่ปลายใบยาว 5-30 ซม. กว้าง 2-10 มม. ใบนุ่ม หน้าใบและหลังใบไม่มีขน กาบใบและลำต้นมีขนยาวปกคลุม รอยต่อใบและกาบใบ ลักษณะเป็นแผงขน ออกดอกที่ตาข้างและที่ยอด ช่อดอกยาว 5-20 ซม..ดอกมีปุยขนยาวสีขาวแกมแดงถึงม่วงแดงหุ้มอยู่จำนวนมาก เมื่อช่อดอกแก่สีจะจางลงเป็นสีขาวและชมพู เมล็ดรูปไข่แบนสีน้ำตาลอ่อน ขนาด ยาวประมาณ 1.3 มม.ข้อกำหนดด้านสิ่งแวดล้อม---พืชต้องการที่จะเติบโตในดินที่มีค่า pH เป็นกลาง 6 - 8 อุณหภูมิสูงกว่า 20 ° C และความชื้นในดินเพียงพอสำหรับการงอกของเมล็ด พืชไม่ทนต่อร่มเงาศัตรูพืช/โรคพืช---มักเป็นพืชอาศัยสำหรับตั๊กแตนฟลอริดาตอนใต้ ( Achurum carinatum brevipenne ) ( Bland, 2012 ). มีรายงานว่าถูกโจมตีโดยตัวอ่อนของAtherigona orientalisในปารากวัย ( FAO, 1972 ) และที่อื่นๆ ถูกกินโดยเพลี้ยแป้งหญ้า Rhodes ( Antoninis graminis ) ( Filho and Silva, 1988 ) ในภูมิภาคพื้นเมืองของแอฟริกาใต้ ประชากรสามารถลดลงได้โดยหนูเจอร์บิล ( Tatera brantii ) ( Korn and Korn, 1989 ).การใช้ประโยชน์--- ใช้ เป็นอาหารสัตว์ โค กระบือ โดยปล่อยสัตว์แทะเล็มตามธรรมชาติ-วนเกษตร เพื่อรักษาเสถียรภาพของดินและครอบคลุมพื้นที่ที่ถูกรบกวนที่เหมืองตะกั่วและสังกะสีในแซมเบีย ถือเป็นวัชพืชที่มีความสำคัญต่อสิ่งแวดล้อมในภูมิภาคการจัดการทรัพยากร-ใช้ปลูกประดับนำมาปลูกเป็นไม้ประดับคลุมดินเพื่อรักษาความชุ่มชื้นของดินได้ดีระยะออกดอก --- ช่วงเดือนพฤศจิกายน – ธันวาคมขยายพันธุ์ --- เมล็ด 123 หญ้าปากควาย/Dactyloctenium aegyptium ชื่อวิทยาศาสตร์---Dactyloctenium aegyptium (L.) Willd.(1809.)ชื่อพ้อง---Has 44 Synonyms---Dactyloctenium aegyptiacum Willd.(1809.)---Dactyloctenium aegyptium var. mucronatum (Michx.) Schweinf.(1894.)---(more).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-406842ชื่อสามัญ---Egyptian crowfoot grass, Durban Crowfoot, Beach wiregrass, Crowfoot grass, Egyptian Finger Grass, Egyptian Crab grassชื่ออื่น---หญ้าสายน้ำผึ้ง, หญ้าปากควาย; [AFRIKAANS: Abudati, Cincere ba.];[ARABIC: Na'eem el-saleeb.];[BOLIVIA: Hierba de Egipto.];[BRAZIL: Calandrini, Capim-calandrini, Capim-egípcio, Capim-mimoso-do-piauí.];[BURMESE: Didok-chi, Myet-le-gra, Mye-sa myet.];[CHINESE: Long zhao mao.];[EGYPT: Naim el salib, Rigel el herbaya.];[FRENCH: Chiendent patte-de-poule.];[GERMAN: Agyptisches Gras, Krähenfußgras.];[HINDI: Kuri, Makara.];[INDONESIA: Tapak jalak (Sundanese), Suket dringoan (Javanese), Rebha kartuut (Madura).];[ITALIAN: Gramigna egiziana.];[JAPANESE: Tatsunotsumegaya.];[KANNADA: Kaadu raagi hullu.];[MALAYSIA: Rumput miuyak.];[MALAYALAM: Kakkakalan pullu ,Kavarapullu.];[MYANMAR: Didok chio, Myet-le-gra.];[PHILIPPINES: Damung-balang, Krus-krusan, Alam (Tag.).];[PORTUGUESE: Capim-pé-de-galinha, Capim-pé-de-galinha-verdadeiro, Capim-pé-de-papagaio, Estrela, Grama de dedo Egípcia, Grama egípcia, Mão de sapo, Pé-de-galo, Três dedos.];[SRILANKA: Puta tana.];[SOUTH AFRICA: Gewone hoenderspoor, Hoenderspoorgras, Natalweek.];[SPANISH: Estrella del mar, Grama egipcia, Zacate egipcio, Pata de gallo, Zacate pata de ganzo];[SUDAN: Tapik djalak, Um assabia.];[SWEDISH: Knapphirs, Knappgräs.];[TAIWAN: Ai-ji-jr-shu-tsau.];[TAMIL: Ka-kka-kalpul, Makaraa, Makari, Timidaa.];[THAI: Ya-pakkhwai (central).];[TURKISH: Yıldızçimi.];[USA/Hawaii: Beach wiregrass.];[VIETNAM: Cỏ chân vịt, Cỏ chân gà.]. EPPO Code--- DTTAE (Preferred name: Dactyloctenium aegyptium)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตการกระจายพันธุ์---อเมริกากลาง, ตอนเหนือของอเมริกาใต้, แอฟริกา, เมดิเตอร์เรเนียน, คาบสมุทรอาหรับ, อินเดีย, เอเชียตะวันออกเฉียงใต้และออสเตรเลีย Dactyloctenium aegyptiumเป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ. และได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยCarl Ludwig Willdenow ( 1765–1812 ) นักพฤกษศาสตร์และเภสัชกรชาวเยอรมัน ในปี พ.ศ.2352 ที่อยู่อาศัย พบได้ทั่วไปใน เมดิเตอร์เรเนียนตอนใต้และตะวันออก, เอเชียตะวันตก (อาหรับถึงปากีสถาน), เทือกเขาหิมาลัย, อินเดีย, ศรีลังกา, บังคลาเทศ, อินโดจีน, มาเลเซีย, จีน (รวมถึงไต้หวัน), แอฟริกา (ตลอด), มาดากัสการ์, นิวกินี เปิดตัวในบางประเทศในยุโรป ญี่ปุ่น เกาหลี สหรัฐอเมริกา (ส่วนใหญ่ทางใต้และตะวันออก) เม็กซิโก อเมริกากลาง แคริบเบียน อเมริกาใต้(ยกเว้นโซนใต้) ออสเตรเลีย (ตะวันตก เหนือ ควีนส์แลนด์)เติบโตในทุ่งหญ้า ป่าเปิดโล่ง ริมถนน พื้นที่ที่ถูกรบกวนบนดินที่มีพื้นผิวอ่อน ที่ระดับความสูงจากระดับน้ำทะเลถึง 2,100 เมตร ในประเทศไทยพบทุกภาค มักขึ้นตามที่โล่งแจ้ง หรือมีร่มเงาบางส่วน ดินที่มีการระบายน้ำได้ดี เช่น ดินทราย พบที่ระดับความสูง 50-650 เมตร เป็นวัชพืชในพืชไร่ พืชผัก พืชผลยืนต้น และพื้นที่ที่ไม่ได้ทำการเกษตร เช่นที่รกร้างว่างเปล่า สนามหญ้า ไหล่ทางบทสรุปของการรุกราน เป็นองค์ประกอบทั่วไปของดอกไม้วัชพืชทั่วเขตร้อน แต่ไม่ค่อยได้รับรายงานว่าเป็นวัชพืชที่ก้าวร้าวด้วยตัวมันเอง ไม่อยู่ในรายการวัชพืชที่เป็นพิษของรัฐบาลกลางหรือของรัฐในสหรัฐอเมริกาและไม่ได้บันทึกในฐานข้อมูล ISSG แต่ได้รับการบันทึกโดยPIER (2016)ว่ามีการบุกรุกบนเกาะแปซิฟิกและอเมริกาจำนวนหนึ่งรวมถึงหมู่เกาะเฟรนช์โปลินีเซีย ไมโครนีเซีย หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา และฮาวาย นอกจากนี้ยังระบุว่าเป็นการบุกรุกบนเกาะในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน สหรัฐอเมริกา เม็กซิโก คอสตาริกา เปอร์โตริโก หมู่เกาะเวอร์จิน และเลสเซอร์แอนทิลลิส ( Vibrans, 2009 ;Florida Exotic Pest Plant Council, 2011 ; ชากอนและซาโบริโอ, 2012 ; Burg และคณะ, 2012 ; Rojas-Sandoval และ Acevedo-Rodríguez, 2015 ; เดซี่, 2016 ; USDA-NRCS, 2016 )ลักษณะ เป็นวัชพืชใบแคบอายุหลายปีลำต้นมักแตกใหม่จากข้อที่ติดอยู่กับพื้นดินและมีราก ใบรูปหอก ยาว6-8ซม.ปลายแหลม มีขนเห็นชัด ช่อดอกมีลักษณะเฉพาะ (digitate inflorescence-'ตีนนก')ประกอบด้วย 4-8 ดอก ก้านดอกกลมยาว10-20 ซม.ปลายก้านดอกมีช่อดอกย่อยแตกออกจากจุดกึ่งกลาง เป็นแฉก3-6ช่อ แต่ละช่อยาว3-4ซม.ดอกย่อยสีขาวแกมเขียว ขนาดเล็ก แบน ออกเรียงติดกัน ผลแบบธัญพืช เมล็ดมีลักษณะเป็นเหลี่ยมมีรอยย่นหรือมีสีขาวหรือสีน้ำตาลและมีความยาวประมาณ 1 มม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งโล่งแจ้งแสงแดดเต็มที่ ปรับให้เข้ากับดินหลายประเภท แต่เหมาะอย่างยิ่งกับพื้นที่ที่ถูกรบกวนบนทรายไปจนถึงดินร่วนปนทราย มีรายงานระบบนิเวศที่ทนต่อเกลือในไนจีเรีย ( Adu et al., 1994 ) ไม่ทนน้ำท่วมขังเป็นเวลานาน .มันเป็นหนึ่งในหญ้าที่ทนแล้งที่สุด ทนต่อความเป็นด่างของดิน เติบโตอย่างรวดเร็วและ สามารถผลิตเมล็ดจำนวนมากในแต่ละฤดูฝนแม้ว่าจะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ก็ทำให้กลายเป็นวัชพืชได้ จัดเป็น 'Invasive' ในหลายประเทศ ถึงแม้ว่าจะเป็นอาหารสัตว์ที่มีค่า แต่มันก็ยังเป็นปัญหาของการเพาะปลูก การใช้ประโยชน์---ส่วนใหญ่ใช้เป็นอาหารสัตว์และเป็นที่ชื่นชอบของสัตว์เคี้ยวเอื้องทุกชนิด เป็นหญ้าแห้งที่ดีเยี่ยม เมล็ดสามารถใช้เลี้ยงสัตว์ปีก*-ใช้กิน เมล็ด - บดเป็นแป้งแล้วปรุงเป็นโจ๊กบาง ๆ หรือยูกาลิเพื่อรับประทานกับผักหรือเนื้อสัตว์ เมล็ดนำมาใช้ในการทำเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และมนุษย์กินในช่วงขาดแคลนอาหาร ถูกใช้แทนธัญพืชในช่วงเวลาอดอยากในบางส่วนของแอฟริกาและอินเดีย แต่มันไม่อร่อยมากและไม่ได้รับการปลูกเพื่อจุดประสงค์นี้-ใช้เป็นยา เมล็ดแห้งใช้สำหรับผู้หญิงที่ปวดท้องหลังคลอดบุตร ใช้สำหรับรักษาไข้ไทฟอยด์ ลำต้นและใบใช้ภายนอกสำหรับการรักษาแผล-วนเกษตร ใช้เป็นพืชในการควบคุมการกัดเซาะหรือการรักษาเสถียรภาพของเนินทรายในออสเตรเลียและที่อื่น; อนุรักษ์ดินในป่าธรรมชาติและสวนป่ารู้จักอันตราย---*พืชอุดมไปด้วยกลูโคไซด์ไซยาโนเนติก (cyanogenetic glucosides)ในบางช่วงเวลาของการเจริญเติบโตและในเวลานั้นอาจเป็นอันตรายต่อการแทะเล็มหญ้า ระยะออกดอก/ติดผล---ตลอดปีขยายพันธุ์---โดยการแยกไหล และเมล็ด 124 หญ้าเจ้าชู้/Chrysopogon aciculatus ชื่อวิทยาศาสตร์---Chrysopogon aciculatus (Retz.) Trin.(1820)ชื่อพ้อง---Has 19 synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-405042---Basionym: Andropogon aciculatus Retz.(1789)---Centrophorum chinense Trin.(1820)ชื่อสามัญ---Love Grass, Golden false beardgrass, Golden beardgrass, Mackie's pest, Seed grass, Lesser spear grass.ชื่ออื่น---หญ้าเจ้าชู้, หญ้ากล่อน, หญ้าขี้ครอก, หญ้านกคุ่ม (ภาคกลาง), หญ้าก่อน (ภาคเหนือ), หญ้ากะเตรย, หญ้าขี้เตรย (ภาคใต้), หญ้าน้ำลึก (ตราด) ; [ASSAMESE: Bon-guti, Lengra, Chorkanta.];[BANGLADESH: Premkata.];[BRAZIL: Grama-amorosa.];[CHINESE: Zhu jie cao,];[FIJI: Kase.];[HAWAII: Manienieula.];[INDIA: Chorkanta, Chui-kanta.];[INDONESIAN: Kalikanji, Jukut domdoman, Rumput jarum.];[MALAYALAM: Snehapullu ,Asthrapullu.];[MALAYSIA: Rumput jarum; Temuchut; Kemuncup (Malay).];[MYANMAR: Maung-yin-ngo-myet, Nauk-po-myet.];[NEPAL: Chirchiri, Nakasurka, Chhindari, Chhimra, Ghore dubo, Sarauth.];[PHILIPPINES: Tinloi, Marisekos (Tag.), Amorserko (Bis.),Dalekedek (Bon.), Lakut-lapas (Sul.),];[PORTUGUESE: Amor-seco.];[SRI LANKA: Tuththiri.];[THAI: Ya chao chu, ya klon, Ya khi khrok, Ya nok khum (Central); Ya kon (Northern); Ya ka troei, Ya khi troei (Peninsular); Ya nam luek (Trat).];[VIETNAMESE: Co may.].EPPO Code: CYSAC (Preferred name: Chrysopogon aciculatus)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเชีย หมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกเขตการกระจายพันธุ์---อินเดีย ศรีลังกา พม่า จีน ไทย ลาว เวียดนาม มาเลเซีย ออสเตรเลียและโพลินีเซียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสามัญ"love grass" มาจากเมล็ดที่ผลิตโดยช่อดอกซึ่งยึดติดกับวัตถุเสื้อผ้ามนุษย์และสัตว์สามารถทะลุถึงผิวหนังChrysopogon aciculatusเป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยAnders Jahan Retzius (1742–1821)นักไลเคนแพทย์ชาวสวีเดนและและศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์ที่ Lund Universityได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยCarl Bernhard von Trinius (1778–1844)แพทย์ชาวรัสเซียที่เกิดในเยอรมนีผู้เชี่ยวชาญเรื่องหญ้าในปี พ.ศ.2363ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ออสเตรเลียและฟิจิ และบางเกาะอื่นๆในมหาสมุทรแปซิฟิก พบใน อัฟกานิสถาน เทือกเขาหิมาลัย อินเดีย บังคลาเทศ อินโดจีน มาเลเซีย จีน (รวมถึงไต้หวัน) ญี่ปุ่น มาดากัสการ์ นิวกินี ออสเตรเลีย สหรัฐอเมริกา (ฟลอริดา) อเมริกากลาง อเมริกาใต้ (โคลอมเบีย) เติบโตตามเนินเขา หาดทราย ไหล่ทาง พื้นที่ที่น้ำไม่ท่วมขัง พบได้ในระดับความสูงไม่เกิน 1,500 เมตรบทสรุปของการรุกราน---C. aciculatus เป็นหญ้าที่แพร่หลายซึ่งทำให้เกิดความรำคาญ แต่มีขีดจำกัดสำหรับการบุกรุกอย่างแพร่หลาย มันถูกระบุว่าเป็นวัชพืชมีพิษในฟลอริดา สหรัฐอเมริกา ( USDA-ARS, 2003 )ลักษณะ เป็นหญ้าอายุหลายปี ขึ้นเป็นกอ เหง้าแข็งลำต้นทอดนอนไปตามพื้นดินได้ไกล ตามลำต้นมีกาบใบแก่หุ้มอยู่ ลำต้นตั้งตรง สูง 15–25 ซม.โคนมีขน กาบใบ เป็นแผ่นหยาบแข็งมีขนสีขาว ขอบเกลี้ยงแผ่เป็นเยื่อบาง แผ่นใบ รูปแถบยาว 3-15 ซม. กว้าง 2-6 มม ปลายใบเรียวแหลม ช่อดอก แบบช่อแยกแขนง ยาวประมาณ 5-10 ซม. กว้าง 2.5 ซม. สีทองหรือสีน้ำตาลเข้ม แขนงช่อดอก เรียวยาวเป็นเส้นแตกจากแกนกลางแบบเวียนรอบข้อหรือเอียงเล็กน้อยรูปกลม เรียวคล้ายเมล็ดข้าว มีหนามแหลม สามารถปักติดเสื้อผ้าและผิวหนังได้ โดยเฉพาะเมื่อติดผิวหนังจะรู้สึกเจ็บแสบและคันยิบ ๆ แกะออกจากเสื้อผ้ายากมาก จึงถูกเรียกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ หญ้าเจ้าชู้มีเมล็ด ซึ่งสามารถแพร่กระจายไปได้ โดยมี ลม น้ำ คน และสัตว์เป็นเครื่องช่วยทำให้กระจายไปได้ไกล ๆ และรวดเร็วเช่น เมล็ดวัชพืชอื่นๆ อาจจะติดไปกับเสื้อผ้าซึ้งช่วยในการแพร่พันธุ์ไปได้ในระยะไกลข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ตำแหน่งแดดจัดชอบดินร่วนปนทราย ชอบ pH ในช่วง 5 - 6 ทนได้ 4.5 - 6.5 ไม่สามารถทนต่อช่วงเวลาแห้งเป็นเวลานานในทุ่งหญ้าที่ปรับปรุงแล้วพืชมักถูกพิจารณาว่าเป็นวัชพืชพิษและถูกประกาศเช่นนี้ในบางประเทศการใช้ประโยชน์---ใช้สำหรับควบคุมการกัดเซาะ การทำให้ทรายเสถียร, สนามหญ้า, อาหารสัตว์และยา-ใช้ป็นยา ในอายุรเวททั้งต้นใช้เป็นยาขับปัสสาวะ ในฟิลิปปินส์ยาต้มรากใช้สำหรับอาการท้องร่วง-; ในอินโดนีเซียพืชใช้เป็นยาแก้พิษ -; ในบังคลาเทศน้ำรากใช้สำหรับปวดตับ-; ในศาสนาฮินดูโบราณ ขี้เถ้าของรากที่ถูกไฟไหม้นำมาใช้เพื่อการรักษาโรคไขข้อ-;ในอินเดีย เหง้าสดพร้อมกับพริกไทยดำ 3-5 เม็ดบด ปั้นเป็นก้อนกินทุกเช้าเป็นเวลาหนึ่งเดือนในขณะท้องว่างสำหรับรักษาโรคกระเพาะ-วนเกษตร เป็นพืชที่แข็งแรงที่สามารถแพร่กระจายได้อย่างกว้างขวางโดยใช้เหง้าของมันและในไม่ช้าก็ก่อตัวปกคลุมดินหนาแน่น มักจะใช้เป็น หญ้าสนามหญ้า ในเขตร้อนเพื่อควบคุมการพังทลายของดินตามพื้นที่ลาดชัน-อื่น ๆลำต้นแห้งใช้สำหรับทอหมวกเสื่อ ฯลฯรู้จักอันตราย---พืชสามารถรบกวนและทำร้ายมนุษย์และสัตว์ได้เนื่องจากมีหนามแหลมคมแหลมที่เกาะติดกับเสื้อผ้าหรือขนสัตว์และสามารถทะลุถึงผิวหนังได้ทำให้เกิดอาการระคายเคืองระยะออกดอก/ติดผล---มิถุนายน - ตุลาคมขยายพันธุ์ --- เมล็ด และ ไหล เริ่มออกดอกภายใน 40 - 55 วันนับจากวันที่งอก 125 หญ้าไซ/Leersia hexandra ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Leersia hexandra Sw.(1788.)ชื่อพ้อง --- Has 39 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-422089---Asprella australis (R.Br.) Roem. & Schult.(1817)---Homalocenchrus hexandrus (Sw.) Kuntze.(1891)---Leersia australis R. Br.(1810.)---(more)ชื่อสามัญ---Swamp Rice grass, Southern cutgrass, Clubhead cutgrass, Swamp rice grass.ชื่ออื่น---หญ้าไซ, หญ้าทราย; [ASSAMESE: Erali, Erali-bon.];[BRAZIL: Andrequice, Arroz-bravo, Arroz-de-Guiana, Capim-marreca, Grama-boiadeira, Grama-de-brejo.];[CHINESE: Li shi he.];[DOMINICAN REPUBLIC: Arrocillo rosado, Hieba de arroz, Lamedora.];[ISRAEL: Bat-'orez meshushah.];[JAPANESE: Taiwanashikaki.];[NICARAGUA: Lamedora.];[PHILIPPINES: Barit.];[SPANISH: Arrocillo rosado, Hieba de arroz, Pasto de agua, Lambedora.];[THAI: Yaa sai, Yaa saai.]. EPPO Code--- LERHE (Preferred name: Leersia hexandra)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ประเทศในเขตร้อนเขตการกระจายพันธุ์---ประเทศในเขตร้อนของทวีป แอฟริกา, เอเชีย, ออสตราเลเซีย, อเมริกาเหนือ และอเมริกาใต้Leersia hexandra เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยOlof Peter Swartz (1760–1818) นักพฤกษศาสตร์ นักชีววิทยาและนักอนุกรมวิธานชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2331ที่อยู่อาศัย กระจายในพื้นที่มากมายในเขตร้อนชื้นและกึ่งเขตร้อนของโลกทางตอนใต้ของอเมริกา อเมริกากลาง อเมริกาใต้ตอนเหนือและตอนกลาง แอฟริกา (ทางใต้ของทะเลทรายซาฮารา) อินเดียเขตร้อนของจีนภาคใต้ ในประเทศไทยพบได้ทั่วประเทศ ขึ้นตามลำคลองหนองบึงหรือที่ชื้นแฉะริมน้ำ ลุ่มน้ำขัง เติบโตได้ดีในดินเหนียวทนน้ำท่วมขัง บทสรุปของการรุกราน---มีรายงานว่าเป็นวัชพืชข้าวร้ายแรงในกายอานาและบราซิลและเป็นวัชพืชหลักในมาดากัสการ์ ฟิลิปปินส์ (สุมาตราและซาราวัก) นอกจากนี้ยังเป็นวัชพืชของข้าวในกัมพูชา, อินเดีย, อินโดนีเซีย, มาเลเซีย, ไนจีเรีย, ฟิลิปปินส์, ซูรินาเมและไทย มันเป็นวัชพืชของข้าวโพดในอินโดนีเซียยางในมาเลเซียและอ้อยในออสเตรเลียและแทนซาเนียลักษณะ เป็นพืชวงศ์หญ้าอายุหลายปีลักษณะลำต้นคล้ายกับข้าว (Oryza sativa) เลื้อยทอดขนานไปกับพื้นดินหรือตามริมน้ำ บางทีลำต้นทอดเลื้อยตอนล่างแล้วปลายยอดชูตั้งขึ้น ลำต้นสูงประมาณ30-70ซม.ตรงข้อตอนล่างมีรากแตกยึดพื้นดิน ใบ แคบเล็กเรียวยาว ขนาด ยาว5-15ซม กว้าง3-10 มม.ระหว่างแผ่นใบและกาบใบมีลิ้นใบลักษณะเป็นเยื่อ บางแข็ง คมและสากคายมาก มีขนแข็งเล็กสากมือขูดผิวหนังทำให้เกิดพิษคัน เหมือนใบหญ้าคา ช่อดอกแบบช่อดอกรวมยาว5-13.5 ซม.กว้าง 1-4 ซม. ก้านช่อดอกแตกแขนงเป็นก้านช่อดอกย่อย ช่อดอกย่อยยาว3-5มม.จำนวนมากเรียงสลับกันแน่นที่ช่อดอก แต่ละช่อประกอบด้วยดอกย่อยเพียง1ดอก ผลเป็นผลแห้งมี1เมล็ดข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เจริญเติบโตได้ในแหล่งน้ำจืดตื้นและบนพื้นที่เปียกชื้น พบได้ในบึง , หนองน้ำบ่อชลประทานคูน้ำท่วมนาข้าวและอื่น ๆ ที่ดินเพื่อการเกษตรชื้นและที่ราบน้ำท่วมถึง ส่วนใหญ่จะเป็นเขตร้อนแต่ก็สามารถเจริญเติบโตได้ในบางภูมิอากาศ สามารถอยู่ในสภาพที่แห้งในช่วงฤดูแล้ง เป็นวัชพืชร้ายแรงของนาข้าวในเขตร้อนใช้ประโยชน์---เป็นอาหารและที่พักพิงสำหรับสัตว์ นกน้ำจำนวนมากกินมัน ในเวเนซูเอลาเป็นอาหารที่สำคัญที่สุดอันดับสองของฝูงสัตว์ capybara ( Hydrochoerus hydrochaeris ) คิดเป็น 29% ของอาหารทั้งหมด -อื่น ๆ เป็นตัวแทนที่อาจเกิดขึ้นจากการทำปฏิกิริยาทางชีวภาพในความพยายามที่จะทำความสะอาดดินและน้ำที่ปนเปื้อนโลหะ เป้าหมายอาจรวมถึงน้ำเสียอุตสาหกรรมเช่นที่ถูกปล่อยออกจากโรงงานชุบโลหะ และดินที่ปนเปื้อนรอบสถานที่ดังกล่าวระยะออกดอก --- พฤศจิกายน - ธันวาคมขยายพันธุ์ ---ด้วยเหง้าและเมล็ด 126 หญ้ายอนหู/Leptochloa chinensis ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Leptochloa chinensis (L.) Nees.(1824.)ชื่อพ้อง---Has 9 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-422238---Basionym: Poa chinensis L.(1753).---Cynodon virgatus Willd.(1809.)---Eleusine chinensis F.Muell.(1883.)---Dinebra chinensis (L.) P.M. Peterson & N. Snow.(2012.) http://legacy.tropicos.org/Name/100380598ชื่อสามัญ---Chinese sprangletop, Feather grass, Red sprangletop, Asian sprangletop.ชื่ออื่น---หญ้ายอนหู, หญ้าเม็ดงา, หญ้าดอกขาว, หญ้าลิเก, หญ้าไม้กวาด, หญ้าพระเอก; [CHINESE: Qian jin zi.];[CZECH: Větvenka čínská.];[FRENCH: Herbe fine de Chine.];[INDONESIA: Timunan (Javanese), Bebontengan (Sundanese), Jangkiri (Flores); Timoenan.];[JAPANESE: Azegaya.];[PHILIPPINES: Palay-maya (Tagalog), Karukauáyan (Bikol); Malay-palay (Malay).];[THAI: Ya-yonhu, Ya-dokkhao (central), Ya-metnga (northeast).];[VIETNAM: Cò duoi phung.]EPPO code---LEFCH (Leptochloa chinensis)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตการกระจายพันธุ์---ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ออสเตรเลีย ปาปัวนิวกินี ฟิจิ ซามัว สวาซีแลนด์ แอฟริกาตะวันออก ซิมบับเว แอฟริกาใต้ Leptochloa chinensis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Christian Gottfried Daniel Nees von Esenbeck (1776-1858)ในปี พ.ศ.2367 ที่อยู่อาศัย เป็นพืชพื้นเมืองของเอเชียเขตร้อนซึ่งพบได้ทั่วไปในคูน้ำและนาข้าว กระจาย จากแอฟริกาตะวันออก ผ่านเอเชียเขตร้อน ไปยังอินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ และปาปัวนิวกินี พบได้ที่ระดับความสูงจากระดับน้ำทะเล 0–1,400 เมตร เป็นวัชพืชร้ายแรงชนิดหนึ่งในนาข้าว ของ ประเทศไทย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ สวาซิแลนด์ และอีกหลายประเทศในเอเชีย รวมถึงเป็นวัชพืชที่สำคัญในอินเดีย ญี่ปุ่น และมาเลเซียบทสรุปของการรุกราน---ในพื้นที่เกษตรกรรม พวกมันเป็นผู้บุกรุกที่ก้าวร้าว แพร่กระจายโดยฐานของลำต้นที่แตกเป็นเสี่ยงๆ หรือเมล็ดพืชที่มีศักยภาพสูง L. chinensis เป็นวัชพืชที่สำคัญในสวาซิแลนด์ ( Holm et al., 1977 ) ปัจจุบันได้รับการยอมรับว่าเป็นวัชพืชที่มีปัญหาในพืชผลอย่างน้อย 11 ชนิดในเอเชีย แอฟริกา ออสเตรเลีย และลุ่มน้ำแปซิฟิก มันบุกรุกอ้อย ผัก ฝ้าย ข้าวโพด ถั่วเหลือง มันเทศ ถั่วลิสง กล้วย สับปะรด ชา และพืชอื่น ๆ อย่างไรก็ตามเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีว่าเป็นวัชพืชร้ายแรงลักษณะ เป็นหญ้าประเภทอายุปีเดียวลักษณะทรงต้นแบบกอพุ่มตั้งลำต้นส่วนล่างทอดเอนเล็กน้อย แตกรากตามข้อที่แตะดิน ต้นสูง 40-70ซม. หรือสูงได้ถึง 1 เมตร ลำต้นสีเขียว กลม ข้างในกลวง ไม่มีขน ใบแบบรูปใบแถบ โคนใบตัดตรง ปลายใบเรียวสอบ กว้าง 3-10 มม.ยาว 15-30 ซม. แผ่นใบเรียบ สีเขียว ผิวใบค่อนข้างสาก ขอบใบหยักแบบฟันเลื่อยถี่สั้นๆ ลิ้นใบ เป็นแผ่นเยื่อขอบลุ่ยเป็นเส้นๆ ดอกแบบช่อดอกรวมยาว15-60 ซม. สีเขียวอ่อนหรือออกแดง มีดอกย่อย3-7ดอก สีม่วงเข้ม ดอกแก่สีน้ำตาล ร่วงง่าย ผลแบบผลแห้งมีเมล็ดเดียวรูปรีถึงรูปไข่สีน้ำตาลเรียบ ยาว 0.5-0.8 มมข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ขึ้นในพื้นที่ลุ่ม ชื้นแฉะ ทนต่อน้ำท่วมขังหรือแหล่งน้ำที่มีระดับน้ำไม่ลึกนักการใช้ประโยชน์---บางครั้งเมล็ดถูกรวบรวมมาจากป่าเพื่อใช้เป็นอาหารในท้องถิ่นในที่ที่ขาดแคลน-ใช้กิน ในแอฟริกาตะวันออก เมล็ดพืชถูกใช้เป็นอาหารกันดาร-อื่น ๆเป็นทุ่งหญ้าสำหรับเลี้ยงสัตว์ เป็นอาหารสัตว์ที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูง ระยะออกดอก/ติดผล -- พฤษภาคม - ธันวาคมขยายพันธุ์ ---ด้วยเมล็ด 127 หญ้าตีนกา/Eleusine indica ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Eleusine indica (L.) Gaertn. (1788).ชื่อพ้อง--Has 30 synonyms.---Basionym: Cynosurus indicus L.(1753)---Agropyron geminatum Schult. & Schult.f. (1827)---Chloris repens Steud. (1840)---Cynodon indicus (L.) Raspail (1825).---(More) See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-410636ชื่อสามัญ---Bullgrass, Crabgrass, Crowfoot grass, Dog grass, Dutch grass, Fowlfoot grass, Goose foot grass, Indian goosegrass, Iron grass, Oxgrass, Silver grass, Wild finger millet, Wire grass, Yard grassชื่ออื่น---หญ้าปากคอก,หญ้าฝากควาย ; [AUSTRALIA: Crow’s foot, Crowsfoot, Crowsfoots grass.];[BRAZIL: Ca-a pi-i, Capim criador, Capim da cicade.];[CAMBODIA: Smao choeung tukke.];[CHINESE: Niu jin cao.];[CUBA: Grama de caballo, Pata de gallina, Pata de gallo.];[DOMINICAN REPUBLIC: Pata de cotorra.];[FIJI: Kavaronaisivi.];[FRENCH: Chiendent patte de- poule, Rleusine de l'Inde, Gros chiendent.];[GERMAN: Indische eleusine, Indischer Hundszahn, Indischer Korakan, Wilde Fingerhirse, Wilder Korakan, Wildes Korakangras];[HAITI: Pied poule, Z’herbe pied de poule.];[HUNGARIAN: Aszályfű.];[INDIA: Jangali maru, Kodai, Mandla.];[INDONESIA: Jampang munding, Jukut carulang, Jukut jampang, Rumput belulang, Sapadang rurus.];[JAPANESE: Chikaragusa, Ohishiba.];[MALAYSIA: Godong ula, Rumput sambar.];[MEXICO: Cola de caballo, Grama caraspera, Horquetilla, Paja de burro.];[MYANMAR: Myet-thakwa, Se-gwa, Sin-ngo-let-kya.];[NICARAGUA: Yerba de camino.];[NIGERIA: Gbegi.];[PHILIPPINES: Bakis-bakisan, Bang-angan, Bikad-bikad, Bila-bila, Palagtiki, Parangis, Sabung-sabungan, Sambali.];[PORTUGUESE: Eleusina, Portuguese pé-de-galo, Capim-pé-de-galinha.];[PUERTO RICO: Matojo dulce.];[SENEGAL: Gondirima, ratam fa mbe, Vodvod.];[SOUTH AFRICA: Crab grass, Crabgrass, Indiese osgras, Jongos gras.];[TAIWAN: Niu-chin-tsao.];[THAI: Ya pak khok.];[VIETNAM: Co' cu'a ga, Co man trau, Co ong.];[ZAMBIA: Rapoko.];[ZIMBABWE: Mu kha.].EPPO Code-- ELEIN (Preferred name: Eleusine indica)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาและทวีปเอเชียเขตการกระจายพันธุ์ ---ทั่วไปในเขตร้อนทั่วโลก Eleusine indica เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยJoseph Gaertner (1732- 1791) นักพฤกษศาสตร์และนักธรรมชาติวิทยาชาวเยอรมันในปี พ.ศ.2331 ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาและเขตอบอุ่นและเอเชียเขตร้อน และมีการกระจายเกือบทั่วโลกเขตร้อนและขยายไปยังทวีปอเมริกาเหนือยุโรปและแอฟริกา มันเกิดขึ้นได้ที่ระดับสูงถึง 2,000 เมตรบทสรุปของการรุกราน---E. indica ได้รับการจัดอันดับให้เป็นวัชพืชทางการเกษตรและสิ่งแวดล้อม ( Randall, 2012 ) และได้รับการพิจารณาว่าเป็น“ วัชพืชที่ร้ายแรง” ใน 42 ประเทศ เป็นอย่างน้อย (Holm et al., 1979). สายพันธุ์นี้ถูกอธิบายว่าเป็น“ วัชพืชที่โดดเด่น” “dominant weed” โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบการทำฟาร์มและพืชผลประจำปีที่มีการเติบโตอย่างแข็งแรงและผลิตต้นกล้าที่อุดมสมบูรณ์ อาจผลิตเมล็ดขนาดเล็กได้มากกว่า 50,000 เมล็ดซึ่งสามารถกระจายไปตามลมและน้ำได้ง่ายติดอยู่กับขนของสัตว์และเครื่องจักรและเป็นสารปนเปื้อนในดิน ขณะนี้มีการระบุว่ารุกรานในหลายประเทศในยุโรป เอเชียกลางและอเมริกาใต้ แคริบเบียน และบนเกาะต่าง ๆ ในมหาสมุทรแปซิฟิก ในประทศไทยเป็นวัชพืชพบทั่วไปในทุกภาคขอประเทศ เจริญเติบโตได้ทั้งในที่ชุ่มชื้นน้อย ขึ้นทั่วไปตามพื้นที่เปิดโล่ง เช่น ไหล่ทาง ที่รกร้างว่างเปล่า โดยเฉพาะในดินที่ไม่มีการไถพรวนลักษณะ เป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยวอายุปีเดียว ลักษณะลำต้นสั้นตั้งเป็นกอ สูงประมาณ 30-60 ซม. ลำต้นแบนสีขาว ถึง เขียวอ่อน แตกต้นใหม่ที่โคนกอเป็นกอขนาดใหญ่ ใบรูปแถบกว้าง 8 มม. ยาว 15 ซม ปลายเรียวแหลม โคนใบมีขนไม่แข็งนัก กาบใบค่อนข้างใหญ่สีเขียวอ่อน - ขาวหุ้มซ้อนทับใบที่เกิดลำดับหลัง ออกดอกที่ปลายยอด ก้านดอกสีเขียวกลมยาว 5-10 ซม. และแตกช่อดอกที่ส่วนปลาย 3 - 8 ช่อ ในแต่ละช่อย่อยมีดอกย่อยจำนวนมาก เมล็ดสีน้ำตาลแดงถึงดำมีรูปขอบขนานยาวประมาณ 1 มม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ขึ้นได้ในดินสวนทั่วไปในตำแหน่งที่มีแสงแดดเต็มรูปแบบ การเจริญเติบโตจะลดลงมาก (ต้นจะตั้งตรงมากขึ้น ภายใต้ร่มเงา ทำให้น้ำหนักแห้งของพืชลดลงอย่างรุนแรง: ในร่มเงา 50% ทำให้การเติบโตลดลง 60% และร่มเงา 80% ทำให้การเติบโตลดลง 90%) ชอบ pH ในช่วง 5.5 - 6.5 ซึ่งทนได้ 4.3 - 8.4 ทนทานต่อความแห้งแล้ง ทนต่อความเค็มของดินการใช้ประโยชน์---พืชถูกเก็บเกี่ยวใช้เป็นยาอาหารและแหล่งวัสดุสำหรับทอผ้าทำกระดาษ-ใช้กิน เมล็ดสุก เมล็ดค่อนข้างเล็ก บางครั้งมันถูกใช้เป็นอาหารความอดอยากใช้เป็นลูกเดือยมันสามารถนำมาปรุงเป็นแป้และใช้ในการทำเค้ก,โจ๊ก ฯลฯ ต้นอ่อน - ดิบหรือปรุงสุกใช้เป็นเครื่องเคียงกับข้าว-ใช้เป็นยา ส่วนที่ใช้ ทุกส่วนทั้งสดและแห้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งรากใช้เป็นยาขับปัสสาวะ, ยาแก้ไข้, ยาระบาย มันถูกใช้ในการรักษาความผิดปกติของกระเพาะปัสสาวะ, ตับ, บรรเทาอาการปวดที่เกิดจากกล้ามเนื้อหน้าท้องรัดตัว ฯลฯ-พืชเป็นส่วนประกอบของ 'ยาพื้นฐาน' ในยาแผนโบราณของเวียดนาม นอกจากนี้ยังใช้ในการรักษาโรคไข้หวัดใหญ่และความดันโลหิตสูง-ใช้ภายนอกเพื่อเปิดแผลเพื่อหยุดเลือด-น้ำใบสดใช้เป็นยาแก้พยาธิและสำหรับผู้หญิงหลังคลอด-วนเกษตร ใช้รักษาเสถียรภาพของดินทราย-ใช้อื่น ๆ ลำต้นใช้ทำเสื่อตะกร้า ฯลฯผลิตกระดาษรู้จักอันตราย---พืชมักจะมีกรด prussic (Cyanogenetic glucoside) ซึ่งมีความเข้มข้นหลักอยู่ในเมล็ดซึ่งสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตั้งแต่ 0.015 ถึง 0.019% ซึ่งต่ำกว่าระดับอันตรายทางทฤษฎีระยะเวลาออกดอก/ติดผล --- ตลอดปีขยายพันธุ์ --- ด้วยเมล็ด 128 หญ้าตีนนก/Digitaria ciliaris ชื่อวิทยาศาสตร์--- Digitaria ciliaris (Retz.) Koeler.(1802.)ชื่อพ้อง --- Has 63 synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-408848---Basionym: Panicum ciliare Retz.(1786.)ชื่อสามัญ---Bamboo grass, Blanket crabgrass, Henry's crabgrass, Hairy crabgrass, Southern crabgrass, Summergrass, Tropical finger grass, Large crabgrass, Smooth crabgrassชื่ออื่น---หญ้าตีนนก, หญ้าปล้องข้าวนก ; [AUSTRALIA: Crab grass, Summer grass.];[BHUTAN: Chittrey banso, Tampula.];[BRAZIL: Capim tinga, Capim-colchao.[;[CHINESE: Xian mao ma tang.];[CUBA: Don Juán de Castilla.];[CZECH: Rosička brvitá, Rosička přehlížená.];[DOMINICAN REPUBLIC: Grama dulce cimarrona, Pata de cotorra, Pendejuelo.];[DUTCH: Plat handjesgras.];[FRENCH: Herbe fine.];[GERMAN: Aufsteigende fingerhirse, Wimper- fingerhirse.];[HUNGARIAN: Pillás ujjasmuhar.];[HINDI: Takri.];[INDIA: Malsa, Malsh, Suruwari.];[INDONESIA: Jampang jemprak, Jampang pait, Suket djrempak, Sunbak gangrir.];[JAPANESE: Me-shiba, Me hishiba.];[MALAYSIA: Cakar ayam, Rumput jejari berbulu.];[MEXICO: Zacate cangrejo, Zacate velludo.];[PERU: Gramilla, Pasto colchón, Pata de gallo.];[PHILIPPINES: Baludyangan, Saka-saka.];[PORTUGUESE: Capim-colchão.];[PUERTO RICO: Pata de gallina, Yerba de juey.];[SPANISH: Frente de toro, Fresadilla, Hierba conejo, Hierba estival, Pangola, Zacate de agua.];[SRI LANKA: Arisi pul, Guru tana.];[THAI: Ya-ma-tang, Yah-tin-nok, Ya-plongkhaonok.];[TURKISH: Digitaria ciliaris.];[VIETNAM: Tuc hinh leo.].EPPO Code---DIGAD (Preferred name: Digitaria ciliaris)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตการกระจายพันธุ์---ภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนทั่วโลกDigitaria ciliaris เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Anders Jahan Retzius (1742–1821)นักไลเคน, แพทย์ชาวสวีเดนและและศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์ที่ Lund Universityและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยGeorg Ludwig Koeler (1764-1807)นักพฤกษศาสตร์ และแพทย์ชาวเยอรม้น ในปี พ.ศ.2345ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเอเชียและกระจายผ่านเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของแอฟริกา พบในเมดิเตอร์เรเนียน (ทางใต้และตะวันออก) เอเชียตะวันตก เทือกเขาหิมาลัย อินเดีย ศรีลังกา บังคลาเทศ อินโดจีน มาเลเซีย (มาลายา) จีน (รวมถึงไต้หวัน ทิเบต) ญี่ปุ่น เกาหลี แอฟริกา (เกือบตลอด) มาดากัสการ์ พันธุ์วัชพืชที่แพร่หลาย เปิดตัวในบางประเทศในยุโรป รัสเซียตะวันออกไกล สหรัฐอเมริกา (ตอนใต้) เม็กซิโก อเมริกากลาง แคริบเบียน อเมริกาใต้ (ยกเว้นโคนใต้) นิวกินี ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์ พบที่ระดับความสูง 0-2,000เมตร หญ้านี้เป็นชนิดพันธุ์รุกรานที่ก้าวร้าวเป็นวัชพืชในบางประเทศรวมทั้งจีน , เม็กซิโกและสหรัฐอเมริกา ในสหรัฐอเมริกามีการกระจายทางใต้จากเนบราสก้าไปยังเวอร์จิเนีย ลักษณะ เป็นวัชพืชจำพวกหญ้าขึ้นเป็นกอ อายุฤดูเดียว พบขึ้นเป็นวัชพืชในพื้นที่เพาะปลูกทั้งพืชอายุปีเดียวและพืชยืนต้น มักพบขึ้นตามที่รกร้างว่างเปล่า สนามหญ้า ไหล่ทาง เป็นวัชพืชพบทั่วไปในทุกภาคของประทศไทย ลักษณะ ลำต้นส่วนล่างมักทอดเอน ชูส่วนยอด สูง 50 - 60 (-100) ซม. แตกรากและต้นใหม่ตามข้อ กาบใบเป็นสันทำให้ลำต้นแบนโดยเฉพาะที่โคนต้นและต้นอ่อน ใบมีเส้นกลางใบเด่นชัด ขอบใบเรียบ ใบกว้าง 0.4-1 ซม. ยาว 11 - 22 ซม. หน้าใบมีขน กระจายตามขอบใบ และโคนใบเล็กน้อย หลังใบไม่มีขน รอยต่อใบและกาบใบมีลิ้นใบ เป็นแผ่นสีน้ำตาลอ่อนปลายลุ่ย สั้นมาก ช่อดอกยาว 40 – 45 ซม.มี 4 - 7 แขนงแต่ละแขนงยาว 8 – 10ซม. ผลเป็นผลแห้ง มีส่วนของใบประดับนอกและใบประดับในที่แข็งติดอยู่ เมล็ดยาว 1.5-2 มม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ชอบแสงแดดเต็มที่หรือบางส่วน ดินร่วนปนดินเหนียว ชื้นถึงแห้งเล็กน้อย การใช้ประโยชน์---ใช้เป็นอาหารสัตว์ในทุ่งหญ้าหรือหญ้าแห้ง เป็นพืชอาหารสัตว์ที่ให้ผลผลิตสูงและพันธุ์อนุรักษ์ที่ได้รับการพัฒนาและวางจำหน่ายในปี 1988-วนเกษตร ช่วยป้องกันดินจากการกัดเซาะและเป็นวัสดุสำหรับคลุมหญ้าหรือปุ๋ยหมักระยะเวลาออกดอก/ติดผล --- กรกฎาคม-ตุลาคมขยายพันธุ์ ---เมล็ด 129 หญ้ารังนก/Chloris barbata ชื่อวิทยาศาสตร์---Chloris barbata Sw.(1797)ชื่อพ้อง---Has 5 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-404690---Andropogon barbatus L., 1771, non L., (1759)---Chloris inflata Link.(1821)---Chloris longifolia Steud.---Chloris paraguaiensis Steud.---Chloris rufescens Steud.ชื่อสามัญ---Swollen finger grass, Swollen windmill grass, Giant finger grass, Purpletop chloris, Peacock plumegrass, Airport grass, Mexican blue grass, Purple top Rhodes grass.ชื่ออื่น---หญ้ารังนก ;[CHINESE: Mèng rén cǎo.];[CUBA: Pata de gallina.];[GERMAN: Bärtiges Gilbgras.];[HAWAIIAN: Mau'u lei.];[HEBREW: Aseva se'ira.];[HINDI: Jargi.];[INDIA: Mindadiu, Shiyad Punch.];[INDONESIA: Rumput jejarongan, Suket cakar ayam.];[JAPANESE: Murasaki-higeshiba.];[KANNADA: Hennu-manchadakalu Hullu, Sevaragu.];[MALAYALAM: Konda-pullu, Kodappullu, Mayil pullu.];[MARATHI: Tan, Gondvel.];[MALAY: Kilen, Kembang goyang.];[PHILIPPINES: Korokorosan, Balbas-kalabaw (Tag.); Banuko (Ilk.).];[PORTUGUESE: Capim-pena-de-pavão.];[SPANISH: Zacate borrego, Paja blanca, Palo de Congo.];[SRI LANKA: Kondai pul, Mayuru tana.];[SWEDISH: Paraplygräs.];[TAMIL: Kodai Pullu, Kuruthu Pillu, Kattuk, Kotumai, Kotai-p-pul, Chevvarakupul.];[TELUGU: Uppu Gaddi.];[THAI: Yaa rangnok.];[USA/HAWAII: Mau'u lei.].EPPO Code--- CHRBA (Preferred name: Chloris barbata)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ไม่แน่ชัดเขตการกระจายพันธุ์---เขตร้อนและกึ่งร้อนทั่วโลกยกเว้นแอฟริกาใต้นิรุกติศาสตร์---ขื่อสกุล Chloris มาจาก Chloros ซึ่งหมายถึงสีเขียว ; ชื่อสายพันธุ์ 'barbata' = วิธีเครา อ้างถึงดอกไม้ที่ต่ำกว่าChloris barbata เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยOlof Peter Swartz (1760–1818) นักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนนักชีววิทยาและนักอนุกรมวิธานในปี พ.ศ.2340 ที่อยู่อาศัย สายพันธุ์นี้แพร่ระบาดทั่วไปในประเทศเขตร้อนและเขตกึ่งร้อน แหล่งกำเนิดไม่แน่ชัด อาจมีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางและอเมริกาใต้หรือเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พบในแปลงพืชไร่ที่แห้ง, ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์, ไร่อ้อย, ที่รกร้างว่างเปล่า, พื้นที่การเพาะปลูกที่ถูกทิ้งร้าง, ริมเขื่อน, ริมทางรถไฟ, ริมถนน, ชายแดนของพืชไร่และในทุ่งนา มีแนวโน้มที่จะทนต่อน้ำเค็มและพบได้ทั่วไปในทะเลทรายและพื้นที่ชายทะเลและบริเวณชายขอบของทุ่งหญ้าเกลือและหนองน้ำโกงกาง ( Lazarides, 1980 ) เติบโตที่ระดับความสูง 0 - 2,500 เมตร ในประเทศไทยพบทุกภาคมักพบในที่รกร้างและริมถนน พบขึ้นกระจายอยู่ทั่วไป ทั้งในที่แจ้งและในร่มเงาเล็กน้อย ลักษณะ เป็นหญ้าอายุปีเดียวขึ้นเป็นกอลักษณะลำต้นทอดไปกับพื้นและยกสูงขึ้นแล้วตั้งตรงได้ประมาณ 0.30-1 เมตร ที่แตะพื้นจะแตกราก โคนต้นแบน ฐานใบมีสีม่วง กาบใบเกลี้ยง ยาว 8-10 ซม. ใบ รูปใบหอก กว้าง3-5 มม. ยาว 10-20 ซม. ฐานกว้างบริเวณคอใบมีขนสีขาวอ่อนนุ่มคล้ายไหม ปลายใบเรียวแหลม ลิ้นใบเป็นแผ่นบางยาว 0.5-1.0 มม มีขนสั้น ออกดอกตรงส่วนปลายของลำต้น ดอกออกเป็นช่อที่ปลายยอดแบบช่อกระจะยาว 20 - 30 ซม แตกช่อแขนงย่อยเรียงเป็นรูปนิ้วมือที่ปลายก้านช่อดอก 5-15 แขนง ยาว 5-8 ซม สีม่วงแดง ดอกเรียงสลับเป็นสองแถวบนแกนกลางด้านเดียว เมล็ดสีน้ำตาลอ่อน ขนาด 1-2 มม. ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งที่มีแดดหรือร่มเงาบางส่วนในดินที่แห้งและชื้นปานกลาง ควรเป็นดินปนทรายหรือดินทราย พืชสามารถทนอุณหภูมิได้ถึง -7 ° Cการใช้ประโยชน์---ใช้เป็นยา ใบนำมาใช้ทาภายนอกสำหรับโรคผิวหนัง - น้ำใบใช้สำหรับแก้ไข้ ท้องเสียและเบาหวาน- ในรัฐทมิฬนาฑูประเทศอินเดียมีการนำใบมาใช้ทาภายนอกแก้คัน ใช้แก้ไข้และท้องร่วง-อื่น ๆ เป็นอาหารสัตว์ วัวจะกินมัน-; หนามแหลมสีม่วงที่ดูคล้ายขนนกใช้ใน หมวกlies ในฮาวายระยะเวลาออกดอก/ตืดผล ---กรกฎาคม - เมษายนขยายพันธุ์ ---เมล็ด 130 หญ้าข้าวนก/Echinochloa colona ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Echinochloa colona L.Link.(1833.)ชื่อพ้อง---Has 62 synonyms.---Oplismenus daltonii (Parl. ex Webb.) J.A.Schmidt (1852)---Panicum colonum L.(1759.)---Panicum daltonii Parl. ex Webb.(1849)---(More) See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-410176ชื่อสามัญ ---Jungle rice, Barnyard grass, Barnyard millet ,Awnless barnyard grass, Shama millet, Cook’s foot baronet, Jungle rice, Birdsrice, Awnless barnyard grass,ชื่ออื่น ---หญ้าปล้องนก, หญ้านกเขา, หญ้านกสีชมพู ;[ARABIC: Abû rukbah, Bashaft, Diffré.];[ARGENTINA: Arroz silvestre, Capím.];[ASSAMESE: Binoi-bon.];[AUSTRALIA: Awnless barnyard grass.];[BANGLADESH: Alighasha, Khudhey shayma, Shymaghas.];[BRAZIL: Capim-arroz, Capim-coloninho, Capituva, Inco-do-arroz.];[CHAD: Diffré.];[CHILI: Hualcacho.];[CHINESE: Can cao, Guang tou bai, Wang bai, Wáng-ji.];[COLOMBIA: Liendre de Puerco, Paja de apto.];[CUBA: Armilán, Buche de guanajo.];[CZECH: Ježatka osadní.];[DANISH: Spinkel hanespore.];[DOMINICAN REPUBLIC: Barba de indio, Grama.];[EGYPT: Abu rokba.];[FIJI: Junglerice.];[FRENCH: Blé du Dekkan, Pied de coq méridional.];[GERMAN: Dekkangras, Schamahirse, Südliche Hühnerhirse.];[HINDI: Jirio,Jangli Jhangora,Shama,Jharwa.];[INDIA: Borur, Hama, Homa, Jangli sawak, Janguli, Jiria, Junglerice, Karum-pul.];[INDONESIA: Rumput bebek, Rumput jajagoan kecil, Rumput kusa-kusa, Tuton.];[IRAQ: Dahnan.];[ISRAEL: Dochaneet hashaleen.];[JAPANESE: Indobie, Ko-hime-bie, Kohimepie, Wase-bie.];[JAVA: Auket tuton.];[KANNADA: Kaadu Haaraka, Kaadu Haaraka Hullu.];[LAOS: Nya khao nôk.];[MALAYSIA: Padi burung.];[MALAYALAM: Kavada.];[MARATHI:Pacushama, Tor, Todia, Borur, Jiria, Sawank.];[MYANMAR: Myet-thi, Pazun-sa-myet, Wan-be-sa-myet.];[NEPALI: Saamaa ghans.];[NICARAGUA: Pato de conejo.];[PHILIPPINES: Bulang, Dakayang, Dakayon, Dukayang];[PORTUGUESE: Arroz-do-mato, Capituva, Capim arroz, Milhã-pé-de-galo.];[SPANISH: Armilán, Pasto del arroz, Zancaraña, Pasto colorado, Liendre de puerco.];[SRI LANKA: Adipul, Gira-tana.];[SWEDISH: Kycklinghirs.];[TELUGU: Othagaddi.];[THAI: Ya plong nok, Ya nok khao, Yaa nok si chomphu.];[TURKISH: Cinek.];[VIETNAM: Cỏ lồng vực cạn.];[ZAMBIA: Lupungu, Zibaila.].EPPO Code--- ECHCO (Preferred name: Echinochloa colonum)ชื่อวงศ์ ---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด ---ไม่แน่ชัดเขตการกระจายพันธุ์ ---ทวีปเอเชียและทวีปแอฟริกานิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุลมา Echinochloa จากภาษากรีก 'echinos'= เม่นและ 'chloa' =หญ้า โดยอ้างอิงถึงก้านดอกในหลายสายพันธุ์ที่ปกคลุมไปด้วยขนแปรงแข็ง ; ชื่อสายพันธุ์ 'colona'มาจากคำคุณศัพท์ภาษาละตินโบราณ 'colonus-a-um' คำคุณศัพท์Colonaเป็นผู้หญิงสิ้นสุด '-a' ต้องได้รับการยอมรับเมื่อรวมกับEchinochloaEchinochloa colona เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Johann Heinrich Friedrich Link (1767–1850)นักธรรมชาติวิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปี พ.ศ.2376 ที่อยู่อาศัย ไม่มีหลักฐานที่ระบุถิ่นกำเนิดที่แน่นอน สันนิษฐานว่าเป็นพืชท้องถิ่นในเอเชียกลางหรือเอเชียตะวันออก บ้างก็ระบุว่ามีแหล่งกำเนิดในยุโรปตะวันออก บ้างว่ามีต้นกำเนิดมาจากอินเดีย แต่ตอนนี้แพร่หลายในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน ข้าวป่า ( Echinochloa colona) หรือ Jungle rice เกิดขึ้นทั่วทั้งเอเชียเขตร้อนและแอฟริกาในทุ่งนาและตามริมถนนและทางน้ำสามารถพบได้ที่ระดับความสูงถึง 2,000 เมตรบทสรุปของการรุกราน---ถือว่าเป็นวัชพืชที่รุกรานและถือเป็นวัชพืชสากลในพื้นที่กึ่งเขตร้อนและเขตร้อนมีศักยภาพที่จะบุกรุกพื้นที่ธรรมชาติและเอาชนะพืชพันธุ์พื้นเมืองได้อย่างสมบูรณ์ ในออสเตรเลีย สหรัฐอเมริกา อเมริกาใต้ และอเมริกากลาง จัดอยู่ในกลุ่มวัชพืชด้านสิ่งแวดล้อมอันดับต้นๆ ( USDA-NRCS, 2014 ) ในประเทศออสเตรเลีย สปีชีส์นี้ได้บุกรุกแหล่งที่อยู่อาศัยที่เปียกชื้น รวมทั้งต้นชาที่ใกล้สูญพันธุ์ ( Melaleuca tamariscina subsp. irbyana )ลักษณะ เป็นหญ้าอายุปีเดียว ลักษณะลำต้นเป็นกอตั้งตรง ลำต้นที่เกิดดอกสูงประมาณ30-60ซ.ม. ตรงข้อพองเล็กน้อยและมักมีสีม่วงแดง ใบรูปแถบเชิงเส้นเกลี้ยง ยาว 10-15 ซม กว้าง3-6 มม.สีเขียวอ่อนมีสีขาวกลางใบ ช่อดอกเป็นช่อดอกรวมประกอบด้วยก้านช่อดอกยาว 10−15 ซม. แตกแขนงไปประมาณ 3-10แขนง แต่ละแขนงมีช่อดอกย่อยเรียงติดกันตามยาว ผลเป็นผลแห้งข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดส่องเต็มที่ ไม่สามารถเติบโตได้ในที่ร่ม ชอบขึ้นตามพื้นดินชื้นแฉะหรือมีสภาพน้ำขัง โดยเฉพาะในนาข้าว จนจัดเป็นวัชพืชสำคัญของนาข้าวชนิดหนึ่ง พืชที่เติบโตแล้วของ E. colona มีลักษณะคล้ายกับต้นข้าว แต่สามารถเติบโตได้สูงกว่าและแข่งขันกับแสงแดดได้ดีกว่า ขึ้นได้ในแหล่งเพาะปลูกทั่วไปแพร่กระจายได้เร็ว สามารถผลิตเมล็ดได้ในปริมาณมาก (40,000 เมล็ดต่อต้น) ทนต่อดินเค็ม ดินเปรี้ยวได้สูง ชอบ pH ในช่วง 5.5 - 6.5 ทนได้ 5 - 7การใช้ประโยชน์--- ใช้เป็นอาหาร เมล็ดสุก ปรุงได้ทั้งหมดหรือบดเป็นแป้งและใช้เป็นข้าวต้ม -ในประเทศอินเดียเมล็ดหญ้านี้ใช้เพื่อเตรียมอาหารเรียกว่า khichadi และบริโภคในช่วงเทศกาลวันถือศีลอด -เป็นอาหารข้าวยากหมากแพง บางครั้งได้รับการปลูกฝังจากคนท้องถิ่นในแอฟริกาเพื่อกินเมล็ดระยะออกดอก/ติดผล --- ตลอดทั้งปีขยายพันธุ์ --- ด้วยเมล็ด 131 หญ้าพุ่มพวง/Echinochloa crus-galli ชื่อวิทยาศาสตร์---Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv.(1812)ชื่อพ้อง---Has 85 Synonyms.---Basionym: Panicum crus-galli L.(1753)---(More) See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-410191ชื่อสามัญ---Cockspur, Cockspur grass, Barnyard millet, Japanese millet, Water grass, Barnyard grass, Billion dollar grass, Chicken-panic grass, goosefoot grass, Jungle rice, Large Barnyardgrass.ชื่ออื่น---หญ้าข้าวนกสีชมพู, หญ้าพุ่มพวง, หญ้าละมาน ;[ARGENTINA: Arroz silvestre, Cresta gallo.];[ALBANIA: Muhar.];[AUSTRALIA: Chicken panic.];[BANGLADESH: Sharma.];[BRAZIL: Barbudinho.];[CAMBODIA: Smao bek kbol.];[CHINESE: Bai.];[CROATIA: Kokošje proso.];[CUBA: Arrocillo, Pata de cao, Pata de gallo.];[CZECH: Ježatka kurí noha.];[DUTCH: Hanepoot, Vogelpoot.];[FRENCH: Bourgon, Crête de coq, Echinochloa pied-de-coq.];[GERMAN: Hahnenkammhirse, Hühnerhirse, Gemeine, Kleine Hühnerhirse, Kolonistenhühnerhirse.];[HEBREW: Dachenit hashalchin.];[HINDI: Jangli jhangora, Jharwa, Shama.];[INDIA: Kayada, Sawank.];[INDONESIA: Jajagoan (Sundanese), Jawan (Java).];[ITALIAN: Giavone, Pabbio, Pabbione, Panicastrella, Panico piede di gallo, Piè di gallo.];[JAPANESE: Ta-in-ubie.];[MALAYSIA: Padi burung, Rumput kekusa basar, Rumput kusa-kusa.];[MEXICO: Arroz silvestre, Gramilla de rastrojo.];[MYANMAR: Myet-hi.];[NETHERLANDS: Hanepoot.];[PERU: Pasto colorado.];[PHILIPPINES: Daua-daua; Bayokibok (Tagalog); Lagtom (Bikol); Marapagay (Ilokano); Pulang-puwit.];[PORTUGUESE: Canarana, Capim-andrequicé, Capim-capivara, Milha(n) pe' de galo, Sanvo'.];[SPANISH: Arrocilla, Arrocillo, Cola de caballo, Hualcacho, Jaraz fina, Mijo japonés.];[SRI LANKA: Kutirai-val-pul, Martu.];[SWEDISH: Hönshirs.];[THAI: Ya plong, Ya plong laman (Chon Buri), Ta-khaonok (central)];[VIETNAM: Cô' lông vûc, Song chong.].EPPO Code--- ECHCG (Preferred name: Echinochloa crus-galli)ชื่อวงศ์--POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตการกระจายพันธุ์---เขตร้อนของ เอเชียใต้ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และแอฟริกาEchinochloa crus-galli เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า (Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยAmbroise Marie François Joseph Palisot de Beauvois (1752–1820) นักพฤกษศาสตร์และนักธรรมชาติวิทยาชาวฝรั่งเศส ในปี พ.ศ.2355 ที่อยู่อาศัย ต้นกำเนิดของE. crus-galliยังคงคลุมเครือ แต่อาจเป็นถิ่นกำเนิดของเอเชียเขตร้อน แพร่กระจายไปได้ในทุกสภาพแวดล้อมที่หลากหลายจากเขตอบอุ่นถึงเขตร้อนพบได้ทั่วไปในพื้นที่ชุ่มน้ำชลประทานและที่ราบลุ่มน้ำ มีรายงานว่าเป็นวัชพืชใน 61 ประเทศ สามารถพบได้ถึงระดับความสูง 2,500 เมตร ในประเทศไทยพบทั่วไปในทุกภาคของประทศ มักพบขึ้นตามที่รกร้างว่างเปล่า ไหล่ทาง พื้นที่ข้าวนาหว่าน จนถึงพืชไร่ บทสรุปของการรุกราน---E. crus-galliเป็นสายพันธุ์หญ้าที่รวมอยู่ใน Global Compendium of Weed ( Randall, 2012 ) และเป็นหนึ่งในวัชพืชที่เลวร้ายที่สุดของโลก สายพันธุ์นี้มีความสามารถในการลดผลผลิตพืชและทำให้พืชอาหารสัตว์ล้มเหลวโดยการกำจัดไนโตรเจนในดินถึง 80% E. crus-galli ถือเป็นวัชพืชที่เลวร้ายที่สุดของโลกในนาข้าวและยังได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นวัชพืชอย่างน้อย 36 พืช ทั่วภูมิภาคเขตร้อนและเขตอบอุ่นของโลก ( Holm et al., 1991 ) ไนเตรตในระดับสูงที่สะสมไว้อาจเป็นพิษต่อปศุสัตว์ นอกจากนี้ยังทำหน้าที่เป็นโฮสต์สำหรับโรคไวรัส หลายชนิด E. crus-galli ได้รับการพิจารณาว่าเป็นวัชพืชสิ่งแวดล้อมที่ได้กลายเป็นที่รุกรานในทุ่งหญ้าธรรมชาติป่าชายฝั่งและพื้นที่ที่ถูกรบกวนในเอเชียแอฟริกาออสเตรเลียยุโรปและอเมริกา (USDA-ARS, 2014 )ลักษณะ เป็นวัชพืชอายุปีเดียว ลักษณะลำต้นตั้ง แตกเป็นกอแผ่กว้าง สูงประมาณ 30-200 ซม. โคนกาบใบสีม่วงแดง ผิวใบเรียบยาวถึง 65 ซม. กว้าง 5-30 มม.ไม่มีลิ้นใบเส้นกฃางใบสีขาว ดอกออกเป็นช่อแบบช่อแขนงมี 8-10แขนง ค่อนข้างแบน และมีขนสากคายข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เจริญเติบโตได้ทั้งในที่ชุ่มชื้นมากและที่ชื้นค่อนข้างแห้ง ทั้งที่โล่งแจ้ง และใต้ร่มเงาพืชอื่น ทนต่อสภาพดินส่วนใหญ่รวมถึงสภาพน้ำเค็ม ชอบค่า pH ในช่วง 6 - 7 ทน 4.8 - 8.2 แต่พืชไม่ได้ถูก จำกัด โดย pH ของดินการใช้ประโยชน์---ใช้กิน เมล็ดสุกกินได้ใช้กินเหมือนลูกเดือยปรุงได้ทั้งหมดหรือบดเป็นแป้งก่อนใช้ หน่ออ่อนปลายก้านและหัวใจของลำต้น กิน ดิบหรือสุก เมล็ดคั่วชงดื่มแทนเมล็ดกาแฟ-ใช้เป็นยา เป็นยาพื้นบ้านในการรักษาโรคแผลในกระเพาะอาหาร รากจะถูกใช้เป็นยาสมานแผล-วนเกษตร ในอียิปต์ใช้ปลูกเพื่อการฟื้นฟูพื้นที่เป็นเกลือและด่างรู้จักอันตราย---หญ้านี้ได้รับการรายงานการสะสมระดับของไนเตรทในเนื้อเยื่อของมัน สูงพอที่จะเป็นพิษต่อสัตว์เลี้ยงในฟาร์ม ปัญหานี้มักเกิดขึ้นเมื่อพืชถูกให้ด้วยปุ๋ยอนินทรีย์ระยะออกดอก/ติดผล --- ตลอดปีขยายพันธุ์ ---เมล็ด 132 หญ้าบุ้ง,หญ้าสอนกระจับ/Cenchrus echinatus ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Cenchrus echinatus L.(1753.)ชื่อพ้อง---Has 16 synonyms---Cenchrus brevisetus E. Fourn.(1886.)---Cenchrus hillebrandianus C.L.Hitchc.(1922.)---(More).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-403909ชื่อสามัญ ---Dune sandbur, Burgrass, Hedgehog grass, Southern sandbur, Mossman River grass, Piquant cousin.ชื่ออื่น ---หญ้าบุ้ง, หญ้าขี้ครอก, หญ้าสอนกระจับ, หญ้าสนกระจับ; [BRAZIL: Arroz bravo, Espinho-de-roseta, Capim carrapicho, Capim roseta.];[CHINESE: Jílí cǎo, Cì ké cǎo, Qià chá mǒu, Cì chá mǒu, Guǐ jiàn chóu.];[COLOMBIA: Carretón chico, Carretón morado, Guizazo bravo.];[CUBA: Cachorro, Cabeza de negro, Guizazo duro.];[FIJI: Se bulabula.];[FRENCH: Herbe rude, Piquant cousin.];[GERMAN: Büffelgras, Stacheliges Klettengras.];[HAWAII: ‘Ume‘alu, Mau‘u kukū.];[HEBREW: Pukah kotzanit.];[HUNGARIAN: Atoktüske.];[ITALIAN: Erba della pampa.];[JAPANESE: Shin-kuri-no-iga.];[MAURITIUS: Herbe à cateaux.];[PHILIPPINES: Agingai, Cauit-cauitan, Sagisi.];[PORTUGUESE: Canapiço, Erva-ouriço, Timbete.];[SAMOA: Vao papalagi, Vao tuitui.];[SPANISH: Abrojo, Cabeza de negro, Cachorro, Cadillo, Cadillo carreton, Cadillo correntino, Cadillo tigre, Espolon, Guizazo, Morado, Mozote (de caballo), Pasto camelo, Pasto roseta, Pega-pega, Roseta, Tembuque cadillo, Zacate banderilla, Zacate cadillo, Zacate erizo, Zacate huachapore.];[SRI LANKA: Kuvenitana.];[SWEDISH: Tagghirs.];[TAHITI: Pipiri, Piripiri.];[THAI: Yaa son krachap, Ya-bung.];[TONGA: Hefa.];[USA/HAWAII: Konpeito-gusa, Ume alu.].EPPO Code--- CCHEC (Preferred name: Cenchrus echinatus) ชื่อวงศ์ ---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด ---ทวีปอเมริกาเขตการกระจายพันธุ์ --- อเมริกาเหนือ อเมริกากลาง อเมริกาใต้ เอเซีย โอเชียเนีย แอฟริกาตะวันตกนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Cenchrus มาจากคำภาษากรีก 'cenchros' = ข้าวฟ่างอ้างอิงถึง spikelets ของมันมีลักษณะคล้ายเม็ดข้าวฟ่าง ; ชื่อสายพันธุ์ ' echinatus ' หมายถึงอาวุธที่มีหนามCenchrus echinatus เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2296 ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางและอเมริกาเหนือเขตร้อน (เช่นเม็กซิโก และทางใต้ของสหรัฐอเมริกา) แอฟริกา เอเชียและโอเชียเนีย แพร่หลายไปทั่วภูมิภาคเขตร้อนของโลก พบทั่วไป ทั้งในและนอกพื้นที่การเกษตรที่น้ำไม่ท่วมขัง ในประเทศไทยพบทุกภาค บทสรุปการรุกราน---มีรายงานว่าเป็นวัชพืชของพืชผล 18 ชนิดใน 35 ประเทศ ส่วนใหญ่อยู่ใน พืชไร่ และทุ่งหญ้าลักษณะ เป็นพืชอายุฤดูเดียว ทรงต้นเป็นกอค่อนข้างตั้ง สูง 70-90 แตกรากตามข้อที่แตะพื้นดิน ลำต้นสีเขียวปนม่วงแดง เรียบค่อนข้างมันมีขนปกคลุม ใบ รูปใบหอกโคนใบป้านมน ปลายใบเรียวแหลมใบยาว 15-25ซม. กว้าง 1.5-2.5ซม.ใบสีเขียวเข้ม ผิวใบค่อนข้างนุ่ม หน้าใบมีขน ปกคลุมปานกลาง หลังใบไม่ มีขน ลิ้นใบเป็นแผ่นเยื่อขอบลุ่ยเป็น กาบใบสีเขียวเข้ม เป็นสันแบนหุ้ม ออกดอกในช่วงฤดูฝน ช่อดอกออกที่ปลายยอดแบบช่อเชิงลดยาว 18-35 ปลายยอดช่อดอกโค้งงอลงเล็กน้อย โคนก้านดอกมีขนแข็งหยาบ เหนียว จำนวนมาก โคนขนเหล่านี้แผ่ติดกันเกิดเป็นกระพุ้งแข็งรองรับกลุ่มดอก เมื่อดอกแก่ขนแข็งทำให้กลุ่มดอกสามารถติดไปกับวัสดุอื่นได้ ดอกอ่อนสีเขียว ดอกแก่สีน้ำตาล ผลเป็นผลแห้งแก่แล้วไม่แตก รูปรี ยาวประมาณ 2 มม. เมื่อแก่ผลมีสีน้ำตาล-เหลืองข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ชอบขึ้นตามที่ร่มเงา ที่ชุ่มชื้น ที่โล่ง พื้นที่ว่างเปล่า ดินทราย ดินเหนียว ดินลูกรัง ดินร่วน การระบายน้ำดี เจริญเติบโตดีในฤดูฝนใช้ประโยชน์--- หญ้าสอนกระจับ เป็นแหล่งอาหารสัตว์ตามธรรมชาติในช่วงต้นฤดูฝน สำหรับโค กระบือระยะออกดอก/ติดผล---งอกในฤดูใบไม้ผลิและออกดอกเกือบตลอดทั้งปีขยายพันธุ์ --- ด้วยเมล็ด 133 หญ้าบุ้ง,หญ้าขี้ครอก/Cenchrus brownii ชื่อวิทยาศาสตร์----Cenchrus brownii Roem & Schult.(1817).ชื่อพ้อง---Has 7 Synonyms. See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-403883---Cenchrus dactylolepis Steud.(1854.)---Cenchrus viridis Spreng.(1824.)ชื่อสามัญ---Fine-bristled burrgrass, Slim-bristle Sandbur, Brown's burgrass, Brown's sandbur, Fine-bristle sandburชื่ออื่น---หญ้าบุ้ง, หญ้าขี้ครอก, หญ้าสอนกระจับ; [COLOMBIA: Abrojo, Mozotillo, Olotillo.];[CUBA: Guizazo.];[JAPANESE: Kurinoiga.];[PORTUGUESE: Capim-roseta.];[SAMOA: Mumuta.];[SPANISH: Abrojo, Cadillo bobo, Mozotillo, Cadillo carretón blanco, Guizazo.];[THAI: Yaa son krachap, Ya-bung.];[VIETNAM: Cỏ cước.].EPPO Code--- CCHBR (Preferred name: Cenchrus brownii)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตการกระจายพันธุ์--ทั่วเขตร้อน แอฟริกาตอนใต้ อินโดจีน นิวกินี ออสเตรเลียCenchrus brownii เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Johann Jacob Roemer (1763–1819)แพทย์และนักพฤกษศาสตร์ชาวสวิสและJosef August Schultes (1773–1831) นักพฤกษศาสตร์ชาวออสเตรียในปี พ.ศ.2360 ที่อยู่อาศัย ถิ่นกำเนิดในอเมริกาเขตร้อน พืชท้องถิ่นในทวีปอเมริกาใต้ อเมริกากลาง หมู่เกาะแปซิฟิก พบใน สหรัฐอเมริกา (ทางใต้), เม็กซิโก, อเมริกากลาง, แคริบเบียน, อเมริกาใต้ (จากโบลิเวียไปทางเหนือ) เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แอฟริกาใต้ นิวกินี ออสเตรเลีย พบขึ้นกระจายอยู่ทั่วไปในที่แจ้งและร่มเงา ตามทุ่งหญ้าที่ถูกทิ้งร้าง พื้นที่รกร้าง สถานที่ที่ถูกรบกวนโดยเฉพาะใกล้ทะเลและบนดินหินปูน ที่ระดับความสูง 0 - 1,000 เมตร ในประเทศไทยพบทุกภาค (บางแห่งพบขึ้นปะปนกับหญ้าบุ้งอีกชนิด (E. echinatus)ซึ่งมีช่อดอกย่อยอยู่บนแกนกลางไม่แน่นเท่า สามารถเห็นแกนกลางได้ง่ายกว่า และมักมีขนาดต้นเล็กกว่า)ลักษณะ เป็นวัชพืชประเภทใบแคบ อายุฤดูเดียว ลักษณะของหญ้าบุ้งชนิดนี้ ขึ้นเป็นกอ สูงประมาณ 30-50 ซม. ลำต้นสีเขียวปนม่วง-แดง แตกรากตามข้อ มีกาบใบ ยาว 6-12 ซม โคนกาบใบมักมีสีแดง แผ่นใบยาวรูปแถบ กว้าง 0.4-1.3 ซม ยาว 40 ซม ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ขอบใบเรียบ ผิวใบเกลี้ยง ดอกเป็นช่อดอกรวม ออกที่ปลายยอด ช่อดอกทรงกระบอก แกนกลางช่อดอกเป็นเหลี่ยม เกลี้ยง ช่อดอกย่อยอยู่รวมกันเป็นกลุ่มแน่นและมีก้านสั้นๆเกิดเรียงสลับอยู่รอบๆแกนช่อดอก ที่โคนก้านดอกมีขนแข็ง หยาบ จำนวนมาก ซึ่งติดอยู่จนกระทั่งกลายเป็นผล ผลเป็นผลแห้ง ไม่แตก เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล-แดง ผลเมื่อแก่สามารถหลุดร่วงออกจากช่อดอกได้ง่าย โดยส่วนปลายช่อจะหลุดออกไปก่อน เมล็ดรูปไข่ ยาว 1.9-2.6 มม.หัวของเมล็ดมีหนามที่สามารถติดแน่นไปกับเสื้อผ้าและขนสัตว์อาจ แทรก เข้าไปในผิวหนังทำให้เกิดการบาดเจ็บที่เจ็บปวดหรือระคายเคืองน่ารำคาญ ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ชอบขึ้นตามที่ร่มเงา ที่ชุ่มชื้น ที่โล่ง พื้นที่ว่างเปล่า ดินทราย ดินเหนียว ดินลูกรัง ดินร่วน การระบายน้ำดี เจริญเติบโตดีในฤดูฝนการใช้ประโยชน์--- ใช้เป็นอาหารสัตว์และหญ้าแห้ง หัวของเมล็ดพืชจะลดความอร่อยของอาหารลงไปอาจทำให้ปากเจ็บ อย่างไรก็ตามมันสามารถทำหน้าที่เป็นหญ้าอาหารสัตว์ก่อนที่จะเกิดดอกผลระยะออกดอก/ติดผล---ตลอดปีขยายพันธุ์---เมล็ด 134 หญ้าดอกห่าง/Paspalidium flavidum ชื่อวิทยาศาสตร์---Paspalidium flavidum (Retz.) A.Camus ( 1922)ชื่อพ้อง---Has 7 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-2493667---Basionym: Panicum flavidum Retz.(1786.)---Panicum flavidum var. orarium Domin.(1915.)---Panicum granulare Lam.(1791)---Setaria flavida (Retz.) Veldkamp(1994.)ชื่อสามัญ---Yellow Watercrown Grassชื่ออื่น---หญ้าดอกห่าง หญ้านกสีชมพู(กรุงเทพ) ;[CHINESE: Lei que bai, Huáng suì lèi què bài.];[FRENCH: Herbe de riz.];[MALAYALAM: Varakapullu.];[PAKISTAN: Kangna.];[SRI LANKA: Ha thana.];[THAI: Ya dok haang, Ya nok si chomphu.].EPPO Code--- PSPFL (Preferred name: Paspalidium flavidum)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตการกระจายพันธุ์---จีน, เอเชียใต้ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้, ออสเตรเลีย, มอริเชียส; เรอูนียง, และหมู่เกาะโซโลมอนPaspalidium flavidum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Anders Jahan Retzius (1742–1821)นักไลเคน, แพทย์ชาวสวีเดนและและศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์ที่ Lund Universityและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Aimée Antoinette Camus (1879–1965)นักพฤกษศาสตร์สาวชาวฝรั่งเศส ในปี พ.ศ.2465ที่อยู่อาศัยพบในแอฟริกา: มหาสมุทรอินเดียตะวันตก : อาระเบีย จีนและเอเชียตะวันออก : เอเชีย - เขตร้อน : อินเดีย, อินโดจีน, มาลีเซียและปาปัวเซีย : ออสเตรเลีย แปซิฟิก พบขึ้นอยู่ทั่วไปในสภาพพื้นที่ที่แตกต่างกัน ทั้งที่ดอนและที่ลุ่ม ดินร่วน ดินลูกรัง ดินเหนียวปนลูกรัง ดินเหนียวนา อยู่กลางแจ้งหรือใต้ร่มเงา ที่ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล ตั้งแต่ 130-800 (-1000) เมตรลักษณะ ของหญ้าดอกห่าง เป็นพืชจำพวกหญ้าขึ้นเป็นกอแผ่ออกอายุหลายปี มีลำต้นค่อนข้างแบนสีเขียวเรียบเป็นมัน ทอดนอนตามพื้นดิน ปลายยอดตั้งขึ้นสูง 40-60 ซม.ใบแบบใบดาบ โคนตัด ปลายใบแหลมใบยาว 30 ซม. กว้าง 5-7(10) มม.หน้าใบมีขนสั้น ๆ หลังใบไม่มีขน ใบสีเขียวเข้มมีสีม่วงแดงปน ผิวใบมัน ย่นเป็นแห่ง ๆ หยาบเล็กน้อย ขอบใบสีม่วงแดงหยักแบบฟันเลื่อยถี่สั้น ๆช่อดอกออกที่ปลายยอดแบบช่อกระจะ ยาว 10-25 ซม มีช่อดอกย่อยแนบไปกับแกนช่อดอก มี 8-11 ช่อ ไม่มีก้านดอก ดอกเกิดสลับกันบนแกน ด้านเดียว มี 12-19 ดอก ดอกแก่สีขาวอมเขียวอ่อน ๆ ร่วงยาก เมล็ดรูปไข่ยาวถึง 1.5 มม. ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม----ชอบแสงแดดส่องถึงหรือบางส่วน ดินร่วนปนดินเหนียว ชื้นถึงแห้งเล็กน้อยใช้ประโยชน์--- เป็นแหล่งอาหารสัตว์ตามธรรมชาติสำหรับ โค กระบือระยะออกดอก/ติดผล ---กรกฎาคม-ธันวาคมขยายพันธุ์ --- เมล็ด 135 หญ้ากุศลา/Panicum cambogiense ชื่อวิทยาศาสตร์---Panicum luzonense J.Presl.(1830)ชื่อพ้อง ---Has 6 Synonyms .See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-429114---Basionym: Panicum cambogiense Balansa.(1890)---Panicum cruciabile Chase.(1939)ชื่อสามัญ---Net-veined panicum.ชื่ออื่น---หญ้ากากอ้อย(กรุงเทพฯ), หญ้ากุศลา(นครสวรรค์), หญ้าปล้องขน(กาญจนบุรี); [CHINESE: Wǎng mài shǔ, Da luo wan cao, Gāng mài jì.];[THAI: Ya kak oey (Bangkok), Ya kussala (Nakhon Sawan), Ya plong khon (Kanchanaburi).]; EPPO Code---PANCB (Preferred name: Panicum luzonense)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์---จีนและเอเชียตะวันออกนิรุกติศาสตร์---ชื่อสายพันธุ์ 'luzonense' = จากลูซอนประเทศฟิลิปปินส์Panicum luzonense เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Jan Svatopluk Presl (1791-1849) นักภาษาศาสตร์และนักธรรมชาติวิทยาชาวเช็กในปี พ.ศ. ที่อยู่อาศัย พบการกระจายในประเทศจีน(มณฑลกวางตุ้ง, กวางสีและไต้หวัน), อินเดีย, ศรีลังกา, พม่า , กัมพูชา , ฟิลิปปินส์ , อินโดนีเซีย ส่วนใหญ่เติบโตตามทุ่งนา ชายป่า ริมถนนหนทาง ที่รกร้างทั่วไปลักษณะ เป็นวัชพืชพวกหญ้าเป็นพืชอายุปีเดียวลักษณะหญ้ากุศลาต้นสูงโดยประมาณ 30 - 50 เซนติเมตร ใบเรียวไปที่ปลายใบ หน้าใบมีขนประปราย หลังใบมีปุยขนสีขาวปกคลุมหนาแน่น ใบกว้าง 0.5-1.5 ซม. ยาว 5-20 ซม. ช่อดอก ยาว 10-30 (-50) ซม. มีขนสั้นกิ่งก้านเรียวยาวหยาบ กาบรีรูปไข่ยาว 2-2.5 มม. สีเขียวหรือสีม่วง เมล็ดมีเปลือกหุ้ม รูปไข่ ยาว 1.4 มม.เมล็ดแก่ต้นจะแห้งตายข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เจริญเติบโตในช่วงต้นฤดูฝน ชอบขึ้นในสภาพไร่ ในสภาพน้ำขังแต่หากน้ำเพิ่มระดับและท่วมยอดจะเน่าตายเพราะไม่สามารถยืดตัวหนีน้ำได้การใช้ประโยชน์--- เป็นอาหารสัตว์ โค กระบือ แทะเล็มตามธรรมชาติระยะออกดอก/ติดผล --- พฤษภาคม-มิถุนายนขยายพันธุ์ --- เมล็ด 136 หญ้าไข่เหาหลวง/Panicum notatum. ชื่อวิทยาศาสตร์---Panicum notatum Retz.(1786)ชื่อพ้อง---Has 7 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-429489---Panicum cordatum Buse (1854.)---Panicum euchroum Steud.(1854.)---Panicum montanum Roxb.(1820)ชื่อสามัญ---Panicumชื่ออื่น---หญ้าไข่เหาหลวง (เชียงใหม่); หญ้ายุง (เลย); [CHINESE: Xīn yè jì.];[INDIA: Narhali.];[INDONESIA: Rumput bambu.];[MALAYSIA: Rumput bambu (Indonesia)];[NEPALESE: Rakte.];[THAI: Ya khai hao hloung, Ya-yung, Yayoong.];[VIETNAM: Kê núi, Cỏ gừng núi.] EPPO Code--- PANNT (Preferred name: Panicum notatum)ชื่อวงศ์ ---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตการกระจายพันธุ์---อินเดีย เนปาล ภูฏาน ยูนนาน พม่า ไทย ลาว เวียดนาม มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซียPanicum notatum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Anders Jahan Retzius (1742–1821)นักไลเคน, แพทย์ชาวสวีเดนและและศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์ที่ Lund Universityในปี พ.ศ.2329ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดอยู่ในเขตร้อนและเอเชียกึ่งเขตร้อน ขึ้นตามริมป่าในประเทศไทยพบทุกภาค ขึ้นตามชายป่าหรือในป่าดิบแล้งและป่าดิบชื้นลักษณะ เป็นพืชค้างปีอายุหลายฤดู ลำต้นกลวง ทรงต้นค่อนข้างตั้งความสูงของต้น 0.8-2 เมตร ลำต้นสีเขียวไมีมีขน ค่อนข้างแข็งเหนียว ข้อสีเขียวอมม่วงมีขนรอบๆข้อเล็กน้อย ใบรูปใบหอก กว้าง1-3.5 ยาว 7-20 ซม ปลายใบเรียวแหลม โคนใบป้านมนบานรูปหัวใจ ซึ่งเป็นลักษณะเด่น เส้นใบขนานไปปลายใบ สีใบเขียวเข้ม ผิวใบค่อนข้างหยาบเล็กน้อย หน้าใบมีขนยาวประมาณ 1-2 มม.จำนวนมาก หลังใบมีขนน้อยกว่า ยอดอ่อนโผล่แบบม้วน ช่อดอกออกที่ปลายยอดแบบแยกแขนงยาว 10-40 ซม.กิ่งก้านสาขาหลักแพร่กระจาย ดอกสีเขียวอมม่วง มีกาบหุ้มดอก(glume)สองกาบ กลุ่มดอกย่อยมี2ดอก ดอกบนเป็นดอกสมบูรณ์เพศ ดอกล่างเป็นหมัน เมล็ด รูปรียาว ขนาดประมาณ 3 มม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พบขึ้นในที่ค่อนข้างร่มเงา ในดินร่วนปนทรายการใช้ประโยชน์---ใช้ป็นยา ในเวียตนามใช้เมล็ดลดไข้, ขับปัสสาวะ-อื่น ๆ เป็นแหล่งอาหารสัตว์ธรรมชาติแทะเล็มสำหรับ โค กระบือระยะออกดอก/ติดผล ---เมษายน-กันยายน/พฤษภาคม-พฤศจิกายนขยายพันธุ์ --- เมล็ด 137 หญ้าแพรก/Cynodon dactylon ชื่อวิทยาศาสตร์---Cynodon dactylon (L.) Pers.(1805)ชื่อพ้อง---Has 68 Synonyms---Basionym: Panicum dactylon L.(1753).---(more).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-406339ชื่อสามัญ---Bermuda grass, Bahama grass, Couch grass, Scutch grass, Devil grass, Dog's tooth grass, Quick grass, Star grassชื่ออื่น ---หญ้าแผด(ภาคเหนือ), หญ้าแพรก(ภาคกลาง), หนอเก่เด (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ;[ANGORA: Usila.];[ARGENTINA: Chepica brava, Grama bermuda.];[BRAZIL: Capim de burro, Capim-bermuda, Capim-fino.];[CAMBODIA: Smao anchien.];[CHILI: Pasto de galina.];[CHINESE: Gǒu yá gēn.];[COLOMBIA: Pasto Argentina, Pasto ingles.];[CUBA: Grama, Hierba de la Bermuda, Hierba fina.];[DUTCH: Bermudagras, Handjesgras, Hondstand.];[EGYPT: Negil.];[FIJI: Balama grass, Kabuta.];[FRENCH: Chiendent, Chiendent dactyle, Chiendent pied-de-poule, Herbe des Bermudes.];[GERMAN: Echte-Hundsahn, Finger Hundsahngras, Hundszahn.];[GREECE: Agriada.];[HINDI: Doob.];[INDIA: Arugampul, Doob, Duba, Hariali.];[INDONESIA: Gigirintingan, Jukut kakawatan, Jukut raket.];[IRAN: Chair.];[IRAQ: Thayyel.];[ISRAEL: Yableet matsui.];[ITALIAN: Gramigna, Gramigna rampicante.];[JAPANESE: Bâmyûdagurasu, Gyogishiba.];[KOREA: U san dae ba raeng i, U san jan di.];[MYANMAR: Mye-sa-myet, Mye-za-gyi.];[MALAYSIA: Rumput minak.];[NEW ZEALAND: Indian doab.];[PAKISTAN: Khabbal, Talla.];[PHILIPPINES: Babalut, Galud-galud, Kawad-kawaran, Kulatai.];[POLISH: Trawa bermudzka.];[PORTUGUESE: Capim-coastcross, Capim-das-Bermudas, Grama-seda, Mate-me-embora.];[SANSKRIT: Durva.];[SAUDI ARABIA: Nageel.];[SOUTH AFRICA: Gewone kweekgras.];[SPANISH: Grama Bermuda, Grama común, Grama de Espana, Gramilla, Pasto bermuda, Zacate chino, Zacate de gallina.];[SRI LANKA: Aruham-pul, Buha.];[SUDAN: Nagila.];[SURINAME: Ttigriston.];[SWEDISH: Hundtandgraes.];[TAIWAN: Gou-ya-gen.];[THAI: Ya phaet (Northern), Ya phraek (Central), No-ke-de (Karen-Mae Hong Son).];[USA/HAWAII: Mahiki, Manieni.];[VIETNAM: Cò chi', Co' ông.];[ZAMBIA: Kapinga.].EPPO Code--- CYNDA (Preferred name: Cynodon dactylon)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---ทวีปแอฟริกา ทวีปเอเชีย ทวีปออสเตรเลีย และยุโรปใต้Cynodon dactylon เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Christiaan Hendrik Persoon (1761–1836) นักพฤกษศาสตร์ นักวิทยาเชื้อรา,นักไลเคนและแพทย์ชาวแอฟริกาใต้ ในปี พ.ศ.2348 ที่อยู่อาศัย เป็นพืชพื้นเมืองในทวีปแอฟริกา ทวีปเอเชีย ทวีปออสเตรเลีย และยุโรปใต้ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับทุกเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของโลกและถูกพบว่ามีชีวิตรอดได้ไกลถึงตอนเหนือในยุโรปและสูงถึง 4,000 เมตร ในเทือกเขาหิมาลัย บนพื้นที่แห้งแล้ง ในประเทศไทย พบเป็นวัชพืชทั่วไปทั้งในและนอกพื้นที่การเกษตร เช่น คันนา ไหล่ทาง ที่รกร้าง บางแห่งนำมาปลูกเป็นหญ้าสนาม ที่ความสูงจากระดับน้ำทะเล 40-400 เมตรบทสรุปของการรุกราน---ชื่อ หญ้าเบอร์มิวดา มาจากการที่หญ้าแพรกเป็นพืชต่างถิ่นรุกรานในเบอร์มิวดา แต่ไม่ได้เกิดที่นั่น ได้รับการปลูกอย่างกว้างขวางทุกภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของโลก การเติบโตและแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว ก่อให้เกิดการเติบโตที่หนาแน่น ยากที่จะกำจัดและสามารถกลายเป็นวัชพืชที่ร้ายแรงในพื้นที่เพาะปลูกส่งผลกระทบต่อพืชไร่ เช่น ข้าวโพด, ฝ้าย, อ้อย, ปัจจุบัน C. dactylon ถูกระบุว่าแพร่กระจายในหลายประเทศ ได้แก่ ออสเตรเลีย อินโดนีเซีย สิงคโปร์ กัมพูชา เวียดนาม สหรัฐอเมริกา เม็กซิโก คอสตาริกา เปอร์โตริโก ชิลี โคลอมเบีย อุรุกวัย อาร์เจนตินา บราซิล และอีกหลายเกาะในมหาสมุทรแปซิฟิก เช่น เช่น ฮาวาย ฟิจิ และเฟรนช์โปลินีเซีย เป็นต้นลักษณะ เป็น วัชพืชข้ามปี ประเภทใบแคบ อายุหลายปีลักษณะมีลำต้นเป็นเหง้าอยู่ใต้ดิน ลำต้นสูงได้ ประมาณ 8- 30 ซ.ม.ขนาด เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 0.5-1 มม.แตกกอแผ่กว้าง มีไหลเลื้อยไปตามพื้นดิน และมีรากตามข้อที่ติดผิวดิน ใบสีเทาอมเขียว แคบเรียว ยาว 1-12 ซม. กว้าง 2-4 มม ผิวใบเกลี้ยง ลิ้นใบเป็นแผ่นบาง ปลายเป็นริ้ว ดอกออกเป็นช่อที่ปลายยอด ช่อดอกแบบช่อกระจะยาว 1.5-6 (-8) ซม.แตกช่อแขนงย่อย 45ช่อ ที่ปลาย ช่อดอกเรียงสลับบนแกนกลางด้านเดียว ช่อดอกย่อยมี1ดอกย่อยข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการตำแหน่งที่มีแดดจัด ทนต่อดินหลากหลายชนิดรวมถึงดินที่มีความอุดมสมบูรณ์ต่ำ เป็นหญ้าที่หยั่งรากลึกและทนแล้ง เติบโตได้ดีที่สุดในดินที่มีการระบายน้ำดี ดินแห้งถึงดินชื้น ทนต่อช่วง pH ของดินที่กว้าง แต่เติบโตได้ดีที่สุดเมื่อค่า pH ของดินสูงกว่า 5.5 สามารถทนแล้งและน้ำท่วมขังได้ดี ทนดินเค็ม และเจริญเติบโตได้แม้จะอยู่ในร่มเงา หลังจากไฟไหม้หน่อใหม่และใบจะแตกหน่ออย่างรวดเร็วเนื่องจากได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยการสำรองใต้ดินที่เพียงพอ ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง-2 ถึง -3°C การใช้ประโยชน์--- ใช้เป็นยา มีสรรพคุณทางสมุนไพร ทั้งต้น รสขมเย็น ตำกับสุราพอกหรือทาแก้พิษอักเสบ ปวด บวม-ในระบบการแพทย์ Homoeopathicใช้รักษาเลือดทุกชนิดและปัญหาผิว ใน Rwandaใช้รักษาโรคหนองในและเยื่อบุตาอักเสบ-ตามระบบอายุรเวทพืช ฉุน, ขม, มีกลิ่นหอม, ความร้อน, อาหารเรียกน้ำย่อย, ช่องโหว่, anthelmintic, ลดไข้, alexiteric มันทำลายความเหม็นของลมหายใจมีประโยชน์ในการรักษา leucoderma, หลอดลมอักเสบ,โรคหอบหืด, เนื้องอก, และการขยายตัวของม้าม-ตามระบบการแพทย์ของ Unani พืชนั้นมีรสขม รสเผ็ดร้อน มีกลิ่นดี เป็นยาระบาย ยาบำรุงสมองและหัวใจ ยาโป๊, alexipharmic, emetic, emmenagogue, เสมหะ, ขับลมใช้สำหรับไข้หวัดใหญ่หรือไวรัสในเด็ก และปวดฟัน-ใช้ในวนเกษตร ใช้เป็นพืชคลุมดินและป้องกันการพังทลายของดิน และสามารถปลูกเพื่อสร้างสนามหญ้าที่หนาแน่นซึ่งทนต่อการสัญจรของเท้าได้ดี-ใช้ปลูกประดับ นิยมมากในสนามกอล์ฟในเขตกึ่งร้อนและเขตร้อนใช้ทั้งบนแฟร์เวย์และทีออฟระยะออกดอก/ติดผล---ตลอดปีขยายพันธุ์---ด้วยเมล็ด และไหล กกดอกแบน/Cyperus compressus ชื่อวิทยาศาสตร์---Cyperus compressus L.(1753)ชื่อพ้อง---Has 15 synonyms ---Chlorocyperus compressus (L.) Palla (1909)---Cyperus brachiatus Poir.(1806)---Cyperus meyenil Nees.(843.)---Cyperus pectiniformis Schult.(1824)---(More).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-236092ชื่อสามัญ---Sedge, Annual sedge, Hedgehog cyperus, Poorland Flat Sedge, Summer sedge.ชื่ออื่น---กกดอกแบน ;[CHINESE: Bian sui suo cao.];[FRENCH: Souchet comprimé, Cyperacee à tete herissee.];[HINDI: Mothi.];[JAPANESE: Kugugayatsuri.];[MALAYSIA: Rumput tiga segi.];[SPANISH: Juncia annal, Juncia erizo, Juncia plana.];[TAHITI: Mo'u upo'o taratara.];[THAI: Kok dok baen.];[TONGA: Pakopako, Pakopako ano.];[ZAMBIA: Kapinga.].EPPO Code--- CYPCP (Preferred name: Cyperus compressus)ชื่อวงศ์---CYPERACEAEถิ่นกำเนิด--- ทวีปแอฟริกา เอเซียและอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---ประเทศจีน อัฟกานิสถาน, บังคลาเทศ, ภูฏาน, อินเดีย, อินโดนีเซีย, ญี่ปุ่น, แคชเมียร์, ลาว, พม่า, เนปาล, ปากีสถาน, ปาปัวนิวกินี, ฟิลิปปินส์, ศรีลังกา, ไทย, เวียดนาม; แอฟริกา, ออสเตรเลีย, อเมริกากลาง, เหนือและอเมริกาใต้, หมู่เกาะมหาสมุทรอินเดีย, มาดากัสการ์, หมู่เกาะมหาสมุทรแปซิฟิกCyperus compressus เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์กก (Cyperaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2296 ที่อยู่อาศัย มันเติบโตในแอฟริกาเขตร้อนเอเชียและสหรัฐอเมริกา มีการกระจายอย่างกว้างขวางในทุกประเทศที่อบอุ่นของโลก เป็นสายพันธุ์กึ่งเขตร้อนเติบโตได้ดีในช่วงฤดูร้อนและเดือนที่ฝนตกในสถานที่ต่าง ๆ ที่ชื้นทุ่งชลประทานตามช่องทางน้ำคูคลองริมลำธารบ่อหญ้าสนามหญ้าชื้น ฯลฯ มันเกิดขึ้นบนพื้นทราย ดินทรายและดินเหนียวบางครั้งสูงถึง 1200 เมตรในศรีลังกา ในประเทศจีน ใกล้ระดับน้ำทะเลถึง 900 (-1600) เมตรใน Hawai'i, "แปลงสภาพเป็นธรรมชาติในสถานที่ที่มีความชื้นรบกวนและพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่ระดับความสูง 0-300 เมตร และในโคลัมเบียพบที่ระดับ 0-2,700 เมตรลักษณะ เป็นวัชพืชใบเลี้ยงเดี่ยว ประเภทกก อายุฤดูเดียว ลักษณะแตกกอแผ่กว้าง ต้นตั้งตรง สูงประมาณ 10-45 ซม. ใบรูปแถบ กว้าง 1-5 มม. ยาว 5-25 ซม. มีวงใบประดับรองรับช่อดอกรูปร่างคล้ายใบ 2-5 ใบ ยาวกว่าความยาวช่อแขนง ช่อดอกเป็นช่อเดี่ยวหรือช่อกระจุกเชิงประกอบ แตกช่อแขนง 3-10 ช่อ ยาว 2-10 ซม. แต่ละช่อแขนงมีช่อดอกย่อย 3-10 ช่อ เรียงเป็นกลุ่มเป็นรูปนิ้วมือ ช่อดอกย่อยแบนข้าง รูปขอบขนาน กาบช่อย่อยปลายเป็นติ่งหนาม เกสรเพศเมีย 3 ผลขนาดเล็กรูปไข่กว้าง มี 3 มุม มีจุดโปร่งแสงขนาดเล็กข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---มักชอบขึ้นในที่มีความชื้นสูง หรือชื้นแฉะทั้งในดินและดินทราย พบทั่วไปตามชายน้ำ ที่ที่มีน้ำท่วมขังไม่ลึกนัก เช่น ริมคันคลอง หนอง บึง ทุ่งหญ้า สามารถทนแล้งได้ โตได้เร็วและดีในที่มีแสงแดดจัด และดินอัดแน่น จึงเป็นวัชพืชที่สำคัญของ สนามหญ้าและสนามกอล์ฟด้วยใช้ประโยชน์---ใช้เป็นยา ในประเทศอินเดียใช้ในการรักษาโรคหนอนพยาธิลำไส้ระยะออกดอกติดผล---ตลอดปีขยายพันธุ์---เมล็ด 139 กกทราย/-Cyperus iria ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Cyperus iria L.(1753)ชื่อพ้อง ---Has 16 synonyms---Chlorocyperus iria (L.) Rikli.(1895).---Cyperus chrysomelinus Link.(1833)---(More).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-237067ชื่อสามัญ---Rice flatsedge, Umbrella sedge, Ricefield flatsedge, Grasshopper's cyperus, Iria Flatsedge.ชื่ออื่น---กกทราย, กกหัวแดง, หญ้ารังกาแก้ว; [BANGLADESH: Barachucha.];[BRAZIL: Tiririca-do-brejo.];[CAMBODIA: Kak kangkep.];[CHINESE: Sui mi suo cao.];[HINDI: Morphula.];[INDONESIA: Dekeng wangin, Djekeng, Nyur-nyuran, Rumput jekeng kunyit, Umbung.];[JAPANESE: Kogome-gayatsuri.];[KOREA: Chambang-donsani, Cham bang dong sa ni.];[MALAYSIA: Rumput menderong.];[NEPALI: Chow, Guchen, Mothey, Ochumani.];[PAKISTAN: Khana.];[PALAU: Badel aus.];[PHILIPPINES: Alinang, Ballayang, Payong-payong, Sirau-sirau, Sudsud, Taga-taga.];[PORTUGUESE: Tiririca-do-brejo.];[SPANISH: Corocillo, Iria.];[TAHITI: Mou, Mou hairi.];[THAI: Kok huadaeng, Yaa rangkaa kaew.];[USA: Rice flatsedge.].EPPO Code--- CYPIR (Preferred name: Cyperus iria.)ชื่อวงศ์---CYPERACEAEถิ่นกำเนิด ---เขตร้อนทั่วโลกเขตกระจายพันธุ์---เขตร้อนและกึ่งเขตร้อนจากแอฟริกาตะวันตกผ่านเอเชียกลางและตะวันออกไปจนถึงนิวกินีและออสเตรเลียCyperus iria เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์กก(Cyperaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2296ที่อยู่อาศัย พบมากที่สุดเป็นวัชพืชในญี่ปุ่นหมู่เกาะแปซิฟิกและออสเตรเลียทางใต้และผ่านอินเดียไปทางทิศตะวันตก นอกเอเชียมีรายงานในแอฟริกาตอนใต้และตะวันตกและในสหรัฐอเมริกา พบที่ระดับความสูง100-2,000 เมตร ในประทศไทยพบทุกภาคของประเทศ พบขึ้นตามทุ่งนาที่โล่งชื้นและพื้นที่เพาะปลูกอื่น ๆ รวมถึงตลิ่งและคูน้ำ ที่ระดับความสูงไม่เกิน 700 เมตรบทสรุปของการรุกราน C. iria ได้รับการจัดอันดับโดยHolm et al (1977)เป็นหนึ่งในสามวัชพืชที่สำคัญที่สุดของข้าวในศรีลังกา อินเดีย และฟิลิปปินส์ เป็นวัชพืชหลักในอินโดนีเซียและญี่ปุ่น และเป็นวัชพืชทั่วไปในฟิจิ ไทย และสหรัฐอเมริกา ส่วนใหญ่เป็นวัชพืชของข้าวทั่วโลกลักษณะ เป็นวัชพืชประเภทกก อายุฤดูเดียวลำต้นใต้ดินเป็นเหง้าสั้นๆ มีรากจำนวนมากสั้นสีเหลืองแดง ลำต้นเหนือดินแตกเป็นกระจุกสามเหลี่ยมไม่มีข้อปล้องสีเขียว หนา 0.6-3.0 มม. สูงประมาณ 8-60 ซม. ใบ ออกจากโคน เรียวยาว แคบ ดอกออกเป็นช่อ 5-30 ซม. กว้าง 1-6 มม. ก้านมีลักษณะตั้งตรงกระจายหนาแน่น 6-24 ดอก ช่อดอกแตกแขนงจากจุดเดียวกัน ผลเป็นลูกเล็ก (nutlet) ยาว 1.0-1.5 มม. กว้าง 0.6-0.7 มม. รูปไข่กลับ รูปสามเหลี่ยมในแนวขวาง สีน้ำตาลเข้มถึงเกือบดำ พื้นผิวเกือบจะเรียบข้อกำหนดสภาพแวดล้อม---ตำแหน่งที่มีแดดจัด ดินที่มีความชื้นสูง ชื้นแฉะ แต่ไม่ท่วมขัง มันเป็นวัชพืชที่สำคัญของที่ลุ่มและนาข้าวที่ได้รับการชลประทานการใช้ประโยชน์--- พืชที่เก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้ในท้องถิ่นเป็นยาและแหล่งที่มาของวัสดุ-ใช้เป็นยา ใช้ในการรักษาโรคไขข้อและควบคุมการมีประจำเดือน เหง้าถูกนำมาใช้เป็นยาขับปัสสาวะ เป็นยาสมานแผลยาแก้ปวดกระตุ้นกระเพาะอาหารและยาชูกำลัง-ใช้ประโยชน์อื่นๆ ใช้เป็นวัสดุสำหรับทอเสื่อ ฯลฯระยะออกดอก/ติดผล---มิถุนายน-ตุลาคมขยายพันธุ์---เมล็ด 140 ธูปฤๅษี/ Typha angustifolia ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Typha angustifolia L.(1753.)ชื่อพ้อง ---Has 15 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-270931---Typha foveolata Pobed.(1949.)---Typha pontica Klokov f. & Krasnova.(1972.)ชื่อสามัญ---Bulrush, Cattail, Cat-tail, Elephant grass, Flag, Narrow-leaved Cat-tail, Narrowleaf cattail, Lesser reed-mace, lesser bulrushชื่ออื่น--- กกช้าง, ธูปฤๅษี (ทั่วไป), หญ้าสลาบหลวง (ภาคเหนือ) ;[ALBANIA: Shavar, Shavari gjethengushtë.];[ARGENTINA: Totora.];[AUSTRALIA: Cumbungi.];[BELGIUM: Kleine Lisdodde.];[BRAZIL: Taboa.];[CHINESE: Pu Huang, Shuǐ zhú.];[COLOMBIA: Enea.];[CZECH: Orobinec úzkolistý.];[FRENCH: Quenouille à feuilles étroites, Massette des étangs, Massette a feuilles etroites.];[GERMAN: Schmalblatt-Rohrkolben, Schmalblättriger Rohrkolben.];[HEBREW: Suf tzar-'alim.];[INDONESIA: Lembang (tumbuhan), Lembang, Purun.];[ITALIAN: Stiancia minore.];[JAPANESE: Himegama, Hime-gama, Hosobahimegama.];[KOREA: Ae gi bu deul.];[MALAYSIA: Banat.];[MALAYALAM: Aanapullu ,Chambu ,Aattudharbapullu ,champu ,Payapullu.];[NETHERLANDS: Kleine Lisdodde.];[PHILIPPINES: Balangot.];[POLSKI: Pałka wąskolistna, Rogożka.];[PORTUGUESE: Foguetes, Taboa, Tabua-estreita.];[SPANISH: Acena, Anea, Espadaña, Abea, Junco de la pasion, Maico de hoja estrecha, Paja de estera, Suca, Totora, Vatro, Tuturaco.];[SWEDISH: Smalkaveldun.];[THAI: Kok chang, Thup ruesi (Central); Ya salap luang (Northern).];[TURKISH: Saz.];[VIETNAM: Bồ hoàng, Bồn bồn, Cỏ nến lá hẹp, Hương bồ lá hẹp, Thủy hương.].EPPO Code--- TYHAN (Preferred name: Typha angustifolia.)วงศ์ --- TYPHACEAEถิ่นกำเนิด ---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---ประเทศในเขตร้อนและในเขตอบอุ่น ทั่วโลกTypha angustifolia เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์ (Typhaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.ธูปฤาษี มีสองสายพันธุ์ คือพันธุ์ ธูปฤาษีทั่วไป หรือธูปฤาษีใบกว้าง (Typha latifolia) และพันธุ์ใบแคบ (Typha angustifolia)ซึ่งแทบแยกกันไม่ออก ที่อยู่อาศัยมีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาเหนือ มีการกระจายไปทั่วซีกโลกเหนือตอนกลางซึ่งเกิดขึ้นในอย่างน้อย 56 ประเทศ ในภูมิภาคยุโรป เมดิเตอร์เรเนียน คอเคซัส ไซบีเรีย รัสเซีย ตะวันออกไกล เอเชียกลาง เทือกเขาหิมาลัย อินเดีย จีน เกาหลี มองโกเลีย อเมริกาเหนือ พบขึ้นตามที่ชื้นแฉะหรือแหล่งน้ำตื้น ตามหนองน้ำ ลุ่มน้ำทั้งน้ำจืดและน้ำเค็ม ตามทะเลสาบหรือริมคลอง รวมไปถึงตามที่โล่งทั่ว ๆ ไปและพื้นที่ชุ่มน้ำที่ถูกรบกวนถึงระดับความสูง 2,000 เมตร ในประเทศไทยพบระบาดในแหล่งน้ำขังทั่วทุกภาคลักษณะ เป็นวัชพืชล้มลุกอายุหลายปี แทงหน่อจากเหง้า ขึ้นเป็นระยะสั้น ๆ ลำต้นตั้งตรง มีความสูงประมาณ 1.5-3 เมตร ใบเป็นใบเดี่ยวแตกแบบสลับกันเป็นสองแถวด้านข้าง รูปแถบ มี12-16ใบ ดอก สีน้ำตาลออกเป็นช่อแยกเพศอยู่บนก้านเดียวกันกับก้านช่อ ดอกเรียวแข็งสูงเกือบเท่าใบ ดอกเพศผู้เป็นกลุ่มหลวมๆ ที่ปลายช่อ ดอกเพศเมียอยู่ด้านล่าง ดอกย่อยอัดแน่นเป็นรูปทรงกระบอก ยาว25-30 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลางดอกประมาณ 2 ซม.รังไข่มีก้านยาวและขนสีขาวจำนวนมาก ผลเมื่อแก่แตกตามยาวมีขนาดเล็กมากข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดเต็มที่ไม่สามารถเติบโตได้ในที่ร่ม ชอบดินที่เปียกและสามารถเจริญเติบโตได้ในน้ำไม่สามารถอยู่รอดได้ในน้ำที่ลึกกว่า 60-80 ซมศัตรูพืช/โรคพืช---แมลงเต่าทองพื้นเมืองและตัวอ่อนของผีเสื้อกลางคืน noctuidเช่นBellura obliquaกินเนื้อเยื่อTypha ;-สายพันธุ์ของTyphaเป็นหนึ่งในวัชพืชในน้ำที่ควบคุมโดยการนำปลาซิปรินส์เข้าสู่แหล่งน้ำทั่วโลก ( Julien and Griffiths, 1998 ) ใช้ประโยชน์---พืชถูกใช้ในท้องถิ่นใช้เป็นแหล่งวัสดุ สิ่งทอ, เส้นใย, เซลลูโลส - กระดาษ , การก่อสร้าง, อาหาร, อาหารสัตว์, พืชสมุนไพรและไม้ประดับ-ใช้กิน ชิ้นส่วนทั้งหมดกินได้ ในเวียดนาม ลำต้นที่กินได้เรียกว่า bồnbồn ใช้กินเป็นผักหรือเป็นผักดอง -มีการประเมินว่าหนึ่งเอเคอร์ของT. angustifoliaจะให้ผลผลิตแป้งประมาณ 6,475 ปอนด์ (จากละอองเกสร) ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรต 80% และโปรตีน 6-8% (Harrington 1972 ใน Stevens and Hoag 2006)-ใช้เป็นยา ในประเทศจีน ละอองเกสรดอกไม้ของธูปฤาษี ถูกนำมาใช้ในการรักษาประจำเดือน เลือดออกในมดลูก ปัสสาวะขัด -ใช้ปลูกประดับ ในฐานะที่เป็นไม้ประดับแนะนำสำหรับการตกแต่งสระน้ำและพื้นที่ชุ่มน้ำในสวนสาธารณะและสวนป่า-วนเกษตร ธูปฤาษีแคบใบถูกนำมาใช้ในการฟื้นฟูพื้นที่ชุ่มน้ำทุ่งหญ้า นอกจากนี้ยังสามารถปลูกตามทะเลสาบและบ่อน้ำเพื่อรักษาเสถียรภาพของพื้นที่ลุ่มและป้องกันชายฝั่งจากการกัดเซาะ-มีบทบาทสำคัญในระบบนิเวศของพื้นที่ชุ่มน้ำในบริเวณที่เกิด โดยการเพิ่มอาหารและความหลากหลายของถิ่นที่อยู่ ให้ความคุ้มครองสำหรับสัตว์ป่า หนึ่งในพืชที่พบมากที่สุดที่พบในบ่อธรรมชาติลำธารและบึง เป็นอาหารและที่พักพิงสำหรับนกน้ำในป่า เมล็ดของมันถูกกินโดยเป็ดหลายชนิด ;-ธูปฤาษีสามารถกำจัดตะกั่ว, เหล็ก, แมงกานีส, ทองแดง, สังกะสีและนิกเกิลจากสารละลายน้ำอย่างมีประสิทธิภาพ ยังสามารถดูดซับสีย้อมสังเคราะห์ ทำให้เป็นพืชที่เป็นไปได้ในการบำบัดน้ำเสียที่ซับซ้อน-อื่น ๆใบธูปฤาษีมีความยาวและเหนียวจึงนิยมนำมาใช้มุงหลังคา และสามารถนำมาใช้สานตะกร้า ทำเสื่อ ทำเชือก;-เยื่อของต้นธูปฤาษีสามารถนำมาใช้ทำกระดาษและทำใยเทียมได้ เส้นใยที่ได้จะมีสีขาวหรือสีน้ำตาลอ่อน สามารถนำมาใช้ทอเป็นผ้าเพื่อใช้สำหรับแทนฝ้ายหรือขนสัตว์;-ใช้สำหรับเป็นเชื้อเพลิง ต้นธูปฤาษีมีปริมาณของโปรตีนและคาร์โบไฮเดรตค่อนข้างสูงกากที่เหลือจากการสกัดเอาโปรตีนและคาร์โบไฮเดรตออกแล้วใช้แบคทีเรียที่ไม่ใช้ออกซิเจนย่อย จะให้แก๊สมีเทนซึ่งใช้สำหรับเป็นเชื้อเพลิงได้ระยะออกดอก/ติดผล---มิถุนายน-กรกฎาคมขยายพันธุ์---เมล็ด, ไหล (เหง้า) 141 หญ้าหนวดปลาดุก/Fimbristylis polytrichoides ชื่อวิทยาศาสตร์---Fimbristylis polytrichoides (Retz) R.Br.(1810.)ชื่อพ้อง--- Has 11 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-245835 ---Basionym: Scirpus polytrichoides Retz.(1786)ชื่อสามัญ---Rusty sedgeชื่ออื่น---หญ้าหนวดปลาดุก ; [CHINESE: Xi ye piao fu cao.];[INDIA: Rebha Kaproleam.];[THAI: Yaa nuat plā duk.]; EPPO Code: FIMPO (Preferred name: Fimbristylis polytrichoides)ชื่อวงศ์---CYPERACEAEถิ่นกำเนิด--ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---- แอฟริกา มาดากัสการ์ จีน เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นิวกินี และ ออสเตรเลียFimbristylis polytrichoides เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์กก(Cyperaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยAnders Jahan Retzius (1742–1821)นักไลเคน, แพทย์ชาวสวีเดนและและศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์ที่ Lund Universityและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Robert Brown (1773–1858)นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อตในปี พ.ศ.2353ที่อยู่อาศัยเป็นพืชพื้นเมืองทางทิศตะวันออกของแอฟริกา ,มาดากัสการ์ ,เอเซีย-ประเทศจีน, ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พบใน คาบสมุทรมาเลเซีย, ฟิลิปปินส์ (ลูซอน, ปาเนย์), อินโดนีเซีย (สุมาตรา, ชวา, มาดูรา) ปาปัวนิวกินี(Port Morseby)และออสเตรเลีย พบตามชายฝั่งทะเล, ปากอ่าว , นาข้าว ใกล้ระดับน้ำทะเลลักษณะเป็นพืชจำพวกกกขนาดเล็ก อาจเป็นพืชปีเดียว (annual) หรือข้ามปี (perennial) เหง้าสั้นมากหรือขาดหายไปมีเส้นใยเหลืออยู่มากมายจากใบเก่า ลำต้นตั้งตรง เรียบไม่มีข้อปล้องสูงประมาณ 30-50ซ.ม.เส้นผ่านศูนย์กลาง 1 ซม.ไม่แยกเป็นก้านใบและแผ่นใบออกเป็นกระจุกหนาแน่นยาวไม่เกินครึ่งหนึ่งของลำต้นหรือเท่าลำต้นอาจยาวถึง 40 ซม. กว้าง 2.5 มม ส่วนโคนใบจะแผ่เป็นกาบหุ้มลำต้น ขอบใบบาง ปลายใบแหลม ตามโคนมีขนยาว 0.5-1 มม.ช่อดอกขั้วเดี่ยวหรือก้านเทียม ยาว 6-10 ซม.ที่โคนของก้านช่อมีแผ่นสีเขียวคล้ายใบ (bract) ยาว 0.5-4 ซม. ซึ่งมักจะสั้นกว่าความยาวของช่อดอก ช่อดอกประกอบด้วยช่อดอกย่อยเป็นจำนวนมาก มีลักษณะค่อนข้างกลม ยาว 1.5-2 มม. กว้าง 1-1.5 มม. ปลายมนหรือแหลม สีน้ำตาลปนแดง มีก้านสั้นๆ ดอกย่อยแต่ละดอกมีกาบ (glume) เป็นรูปไข่ค่อนข้างกว้าง สีน้ำตาลปนแดง ยาว 1.5-2 มม. ปลายมน และมีลายเส้น 3 เส้น เส้นที่อยู่ตรงกลางเป็นสีเขียว เกสรตัวผู้ 2 อัน อับเรณู 2 เซล สีเหลือง เกสรตัวเมียปลายแยกเป็น 3 แฉก อาจพบ 2 แฉก เป็นบางครั้ง.ผล(achene)รูปลิ่มถึงรูปไข่กลับหรือรูปขอบขนาน, ปลายมน,เรียบ หรือเป็นหูด ปกคลุมอย่างประณีตด้วยลวดลายคล้ายตาข่าย เทาหรือน้ำตาลดำ 0.8-1.1 x 0.5-0.75 มม. ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ในที่โล่งแจ้งแสงแดดจัดและเปียกชื้นโดยเฉพาะบนชายฝั่งทะเลที่เป็นทรายหรือเป็นโคลนและในรอยแยกของหินใกล้ทะเล รวมทั้งแนวที่ดินของป่าชายเลน บางครั้งก็เกิดขึ้นต่อไปในดินเค็ม เป็นสายพันธุ์ร่วมป่าชายเลนระยะออกดอก/ติดผล---เดือนพฤษภาคม-กรกฎาคมขยายพันธุ์---เมล็ด 142 หญ้าชันกาด/Panicum repens ชื่อวิทยาศาสตร์---Panicum repens L.(1762)ชื่อพ้อง---Has 16 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-2493667ชื่อสามัญ---Torpedo grass, Creeping witchgrass, Creeping millet, Creeping panicgrass, Quack grass, Dog-tooth grass, Torpedograss.ชื่ออื่น---หญ้าชันอากาศ, หญ้าแขมมัน, หญ้าอ้อน้อย, หญ้าขิง; [ALBANIA: Mal.];[BANGLADESH: Baranda.];[BRAZIL: Capim-torpedo.];[BRUNEI DARUSSALAM: Huma, Kerunong.];[CAMBODIA: Chhlong.];[CHINESE: Pu di shu.];[CUBA: Alpiste de tierra.];[DUTCH: Victoriagras.];[EGYPT: Beid el-homaar, Neseela na'-ame, Zommaar, Zommeirentaya.];[FRENCH: Millet rampant, Panic rampant.];[GERMAN: Kriechende Fingerhirse, Torpedogras.];[HEBREW: Dochan zochel.];[INDIA: Injipilla, Karigaddi.];[INDONESIA: Jajahean, Lampuyangan, Rumput jae-jae.];[ISRAEL: Dohan zohel.];[ITALIAN: Panico strisciante.];[JAPANESE: Haikibi.];[JAVA: Suket balungan, Suket lempuyangan.];[MALAYSIA: Kerunong padi, Metubong, Rumput kerbau, Telur padi.];[MALTA: Panikum tal-ilma, Panikum.];[MEXICO: Zacate carrillo.];[MYANMAR: Myet-kha.];[NETHERLANDS: Victoriagras.];[PAKISTAN: Chimacara, Surpurrcharela.];[PHILIPPINES: Luya-luyahan (Tagalog).];[PORTUGUESE: Escalracho, Grama-portuguesa, Grama-torpedo.];[SENEGAL: Bamba subu, Ekena, Eselek.];[SOUTH AFRICA: Kruipgras.];[SPANISH: Canota, Grama borde, Gramma del norte, Mijo, Zacate carricillo.];[SRI LANKA: Etora.];[TAIWAN: Pu-shu-tsao.];[Thai: Ya-chan kas, Ya khaemman, Ya-onoi, Ya khing.];[TURKISH: Tuylu dari, Tavukdarısı.];[USA/HAWAII: Wainaku grass.]. EPPO Code--- PANRE (Preferred name: Panicum repens)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ไม่แน่ชัดเขตการกระจายพันธุ์ ---ยุโรป อเมริกาเหนือและใต้ แอฟริกา เอเชีย จนถึงออสเตรเลียPanicum repens เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2305 ที่อยู่อาศัย P. repens เป็นสายพันธุ์โลกเก่าที่แพร่หลายที่สุดมีถิ่นกำเนิดไม่แน่ชัด แหล่งที่มาแนะนำว่าหญ้ามีถิ่นกำเนิดใน "แอฟริกาและ / หรือเอเชีย", "ยุโรปหรือออสเตรเลีย", "Eurasia", "ออสเตรเลีย", "ยุโรป, เอเชียและแอฟริกา" หรือภูมิภาคเฉพาะอื่น ๆ รวมถึงทะเลเมดิเตอร์เรเนียน, อิสราเอลและอาร์เจนตินา แต่ตอนนี้เกิดขึ้นทั่วเขตร้อนและเขตกึ่งร้อนทั่วโลก พบมากในพื้นที่ชุ่มน้ำ นาข้าว และพื้นที่ลุ่มน้ำท่วมถึง เติบโตได้ดีในดินชื้นหรือมีน้ำขัง ยากต่อการกำจัด และเป็นวัชพืชสำคัญที่ทำให้ผลผลิตเสียหาย และแพร่ระบาดทั่วไปในที่รกร้าง ข้างถนน และแหล่งเพาะปลูก มันถูกเรียกว่า "หนึ่งในวัชพืชที่เลวร้ายที่สุดในโลก" ( "one of the world's worst weeds.") มักพบที่ระดับความสูงถึง 0-1500 (-2,000) เมตร ในประเทศไทยพบทุกภาคของทั่วประเทศลักษณะ หญ้าชันกาดเป็นวัชพืช ประเภทใบแคบ อายุหลายปี ลำต้นสูงประมาณ30-80 ซม. มีเหง้าหรือลำต้นใต้ดินขนาดใหญ่ที่แตกแขนง มีความหนาและแหลม โคนลำต้นโค้งงอเล็กน้อยไม่แตกแขนง ปล้องรูปทรงกระบอกกลวง กาบใบยาว 4-7 ซม. เกลี้ยง คอใบมีขน ลิ้นใบเป็นเยื่อหุ้มที่สั้นมากยาว 0.5 มม.มีขน ใบรูปแถบ กว้าง 0.4–0.8 ซม.ยาว 15-30 ซม.ปลายใบเรียวแหลม โคนใบมน ขอบใบมีขนสาก แผ่นใบเกลี้ยงมักเคลือบขี้ผึ้งหรือสีขาว ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ยาว 10 -20 ช่อดอกย่อยออกเดี่ยวแบบช่อแขนง เมล็ดขนาด ยาว1.8 มม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---สายพันธุ์นี้สามารถเกิดขึ้นได้ในแหล่งอาศัยที่หลากหลาย พืชมักจะพบในดินชื้นของพื้นที่ชายฝั่ง แต่ยังสามารถพบได้ในทุ่งหญ้าและบนเนินทราย ชอบสภาพที่มีแดดจัด แต่สามารถอยู่ในที่ร่มได้บางส่วน เหง้าสามารถอยู่ได้นานในช่วงเวลาแห้งแล้ง ขึ้นได้ในดินหลายประเภท pH ระหว่าง 4.2 ถึง 6.7พืชมีความทนทานต่อเกลือ อุณหภูมิที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการเจริญเติบโตคือ 30-35 °Cศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีรายงานความเสียหายร้ายแรงจากศัตรูแมลงหรือเชื้อราตามธรรมชาติการใช้ประโยชน์---ได้รับการปลูกกันอย่างแพร่หลายเป็นอาหารสัตว์สำหรับปศุสัตว์ ไม่ได้เป็นหนึ่งในหญ้าที่น่ากินหรือมีคุณค่าทางโภชนาการ แต่เพราะมีความทนต่อการแทะเล็มและเหยียบย่ำและสามารถทำเป็นหญ้าแห้งได้ นอกจากนี้ยังใช้ปลูกยึดดินกันการกัดเซาะ และปลูกตามแนวชายฝั่งเพื่อรักษาเสถียรภาพ-ใช้เป็นยา เป็นแหล่งของยาชาติพันธุ์ในอินเดีย ( Kaushal-Kumar, 2002 )ระยะออกดอก/ติดผล--- กรกฎาคม - กันยายนขยายพันธุ์ ---เมล็ดและเหง้า เมล็ดงอกได้ไม่ดี มักขยายพันธุ์ด้วยเหง้าเป็นหลัก 143 หญ้าขน/Brachiaria mutica ชื่อวิทยาศาสตร์---Brachiaria mutica (Forssk.) Stapf.(1919).ชื่อพ้อง---Has 17 synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-399687---Basionym: Panicum muticum Forssk.(1775)---Urochloa mutica (Forssk.) T.Q.Nguyen.(1966)Brachiaria mutica (Forsk.) Stapfชื่อสามัญ---Paragrass, Buffalo grass, Panicum grass, California grass, Mauritius grass, Numidian grassชื่ออื่น---หญ้าขน (กรุงเทพฯ); [FRENCH: Herbe de para.];[GERMAN: Paragras.];[INDONESIA: Rumput malela, Sukut kolonjono, Jukut inggris.];[MEXICO: Zacate para.];[PORTUGUESE: Angola, Bengo, Capim Angola, Capim angolinha, Capim Colônia, Capim de boi, Capim de muda, Capim fino, Capim de planta, Capim de Pará.];[PUERTO RICO: Malojillo, Yerba pará.];[SPANISH: Admirable capin, Egipto, Gramalote, Grama de Pará, Hierba de Pará, Hierba del Pará, Malohillo, Nilo, Pará, Paraná, Pasto admirable, Pasto de laguna, Pasto malojillo, Pasto Pará, Yerba del parral, Zacate Pará.];[THAI: Ya khon (Bangkok).];[VIETNAM: Cỏ lông tây.].EPPO code---PANPU (Preferred name: Brachiaria mutica)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาและอเมริกาเขตการกระจายพันธุ์---แอฟริกา บางส่วนของตะวันออกกลาง อเมริกากลาง เอเซียเขตร้อน ออสเตรเลียเขตร้อน หมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกUrochloa mutica เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Peter Forsskal, (1732–1763)นักสำรวจชาวสวีเดนได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Otto Stapf (1857-1933)นักพฤกษศาสตร์และนักอนุกรมวิธานที่เกิดในออสเตรียในปี พ.ศ.2462 ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาเขตร้อนและอาจเป็นเขตร้อนของทวีปอเมริกาใต้ แต่ตอนนี้กระจายอย่างกว้างขวางทั่วเขตร้อนเป็นหญ้าอาหารสัตว์ พืชชนิดนี้เป็นสายพันธุ์ที่รุกรานในหลายๆ ประเทศในหมู่เกาะแปซิฟิกและประเทศแถบมหาสมุทรแปซิฟิก จำแนกเป็นวัชพืชร้ายแรงในออสเตรเลีย ฟิจิ และไทย ที่ระดับความสูง 0-1500เมตร ในประเทศไทยพบได้ทั่วไป เจริญเติบโตได้ทั้งบนบกและในน้ำเป็นวัชพืชอายุหลายปี ชอบขึ้นตามดินแฉะ หรือชายตลิ่งแล้วเจริญงอกงามแผ่ลงน้ำบทสรุปของการรุกราน---สายพันธุ์นี้ถือเป็นวัชพืชที่เลวร้ายที่สุดชนิดหนึ่งของโลกในสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย เม็กซิโก และอเมริกากลาง ( Holm et al., 1977 ; Chacon and Saborío, 2012 ; Hannan-Jones and Csurhes, 2012 ; Randall, 2012 ; USDA-NRCS, 2014 ). U. muticaได้รับการแนะนำโดยเจตนาว่าเป็น "หญ้าในทุ่งหญ้า" เนื่องจากความสามารถในการสร้างบนดินที่มีการระบายน้ำไม่ดี (เป็นแอ่งน้ำหรือมีน้ำขังตามฤดูกาล) รวมทั้งดินที่มีการระบายน้ำอย่างอิสระในสภาพแวดล้อมที่มีฝนตกชุก ( Cook et al., 2005). หญ้าสายพันธุ์นี้แข่งขันอย่างดุเดือดกับพืชชนิดอื่นๆ ด้วยการเติบโตอย่างรวดเร็ว ผลผลิตสูง และความสามารถ allelopathic (เป็นปรากฏการณ์ทางชีววิทยาโดยที่สิ่งมีชีวิตสร้างชีวเคมีตั้งแต่หนึ่งชนิดขึ้นไปที่มีอิทธิพลต่อการงอก การเจริญเติบโต การอยู่รอด และการสืบพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ) ที่ทำให้มันกลายเป็นพื้นที่หนาแน่น ( Holm et al., 1977 ; Langeland et al., 2008 ) ลักษณะ เป็นไม้ยืนต้นที่มีอายุยืนยาว มีไหลเลื้อยทอดไปตามดินหรือน้ำ ยาว1-4 เมตร ลำต้น กลวง อวบน้ำ สูง 0.6–2.4เ มตร ปกคลุมด้วยขนสีขาว ใบรูปหอกปลายใบแหลม ยาว 5-8 ซม. กว้าง 0.8-1.2 ซม.ฐานใบกลมหรือรูปหัวใจตื้น มีขนตามใบ กาบใบและข้อเห็นได้ ดอกออกเป็นช่อที่ปลายยอด มีก้านช่อดอกยาว5-10ซม. ช่อดอกย่อยมี 10-20 ช่อ สีเขียวคล้ำปนดำ ผลรูปไข่ปลายแหลมสีเขียวและเล็กมาก เมล็ดขนาด 3 มม., รูปไข่ปลายแหลมสีเขียว สุกเป็นสีม่วงข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตในดินที่ชื้นหรือเปียกชื้นในพื้นที่เปิดโล่งหรือมีร่มเงา ในพื้นที่ราบ ระบายน้ำได้ไม่ดี ตามฤดูกาล หรือสภาพแวดล้อมที่มีฝนตกชุกในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของโลก เข้ากับดินหลายประเภท (ตั้งแต่ดินทรายไปจนถึงดินเหนียว) และทนต่อความเค็มปานกลาง ค่า pH ต่ำถึง 4.5 และธาตุปริมาณน้อยที่ผลิตได้ตามปกติภายใต้สภาวะที่มีน้ำขัง นอกจากนี้ยังปรับให้เข้ากับอุณหภูมิสูง (20-35 องศาเซลเซียส) แต่การเจริญเติบโตถูกจำกัดโดยอุณหภูมิที่ต่ำกว่า 15 องศาเซลเซียส ( Cook et al., 2005 )การใช้ประโยชน์--- ถือว่าเป็นหนึ่งในหญ้าเขตร้อนที่ดีที่สุดสำหรับวัตถุประสงค์ทั่วไปโดยเฉพาะในช่วงฤดูแล้งใช้ปลูกเป็นอาหารเลี้ยงสัตว์ที่มีคุณค่า หรือเป็นอาหารของ โค กระบือ ในธรรมชาติ แต่ไม่ทนการและเล็มหนัก และไม่ดีสำหรับหญ้าแห้งระยะออกดอก/ติดผล--- พฤศจิกายน - มีนาคมขยายพันธุ์--- ด้วยเมล็ด ปักชำ เมล็ดไม่ค่อยมีชีวิตจากการปลูกเมล็ดจะเพาะได้ประมาณ20% มักใช้วิธีปักชำง่ายและดีกว่า โดยปักชำลำต้นที่มีข้อ2-3ข้อในแนวตั้ง 144 หญ้าเลา/Neyraudia reynaudiana ชื่อวิทยาศาสตร์---Neyraudia reynaudiana (Kunth) Keng ex Hitchc.(1934)ชื่อพ้อง---Has 9 Synonyms---Basionym: Arundo reynaudiana Kunth.(1830.)---(More).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-425870ชื่อสามัญ--- Burma- reed, Silk reed, Kans grass, Wild Cane, False Reed.ชื่ออื่น---พง, เลา, หญ้าพง, หญ้าเลา, หญ้ายุง; [CHINESE: Le lu, Lèilú, Canico];[INDIA: Khagra, Longlao.];[LAOS: Entram.];[MYANMAR: Kung-ji, Kyu, Kyuna-bin-kaing, Kyun-na-bin-paung.];[NEPAL: Dhonde, Lese.];[THAI: Pong, Lao (general), Ya phong, Ya lao, Ya Yung.];[VIETNAM: Cày sây, Côiig, Sây dac, Sây khô.];EPPO Code--- NEYRE (Preferred name: Neyraudia reynaudiana)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตการกระจายพันธุ์---จีน อนุทวีปอินเดีย อินโดจีน อเมริกาเหนือ ตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกาNeyraudia reynaudiana เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Sigismund Kunth (1788–1850) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยYi Li Keng (1897-1975) นักพฤกษศาสตร์ชาวจีน จากอดีต Albert Spear Hitchcock (1865–1935)นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน.ในปี พ.ศ.2477ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดอยู่ในเทือกเขาหิมาลัยไปจนถึงภาคกลางของจีนและเอเชียใต้ และแพร่ไปยังทวีปอเมริกาในประเทศสหรัฐอเมริกา (รัฐบาฮามาส ฟลอริดา) และ เม็กซิโก เกิดขึ้นในหนองน้ำ ในทุ่งหญ้าสะวันนา บนหน้าผาสูงและตามป่า ขอบถนน จากระดับน้ำทะเลไปจนถึงระดับความสูง 2,000เมตร ในประเทศไทยพบขึ้นอยู่บนพื้นที่สูงของทุกภาคบริเวณพื้นที่ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 90-1,000 เมตรขึ้นไป พบได้ริมทาง ข้างถนนและริมน้ำทั่วไปบทสรุปของการรุกราน---ในสหรัฐอเมริกาจัดพืชชนิดนี้เป็นพืชรุกราน ถูกนำเข้าสู่สหรัฐอเมริกาในปี 1916 เป็นวัชพืชที่อุดมสมบูรณ์ริมถนนและที่ราบสูงอื่นๆ ทางตอนใต้ของฟลอริดา ในระบบนิเวศน์ของไพน์ร็อกแลนด์ สปีชีส์ดังกล่าวจะก่อตัวขึ้นหนาแน่น มีลักษณะเฉพาะและสามารถแข่งขันกับสปีชีส์พื้นเมืองได้ลักษณะ เป็นหญ้าคล้ายอ้อหรือแขม อายุปีเดียวหรือหลายปี มีเหง้าสั้นลำต้นกลวงตั้งตรง สูงได้ประมาณ 0.8-4 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 0.3-1ซม.ใบรูปใบหอกมีขนาดใหญ่ ขนาดของใบ กว้าง 0.8-2.5 ซม.ยาว 20-100 ซม.หน้าใบมีขนปกคลุมเล็กน้อย ผิวใบเรียบ เส้นกลางใบสีขาวนวลเด่นชัด กาบใบไม่มีขน ลิ้นใบเป็นขอบชายครุยเป็นเส้น ช่อดอกออกที่ปลายยอดแบบช่อแยกแขนง มีขนแบบเส้นไหมสีขาวเงิน ช่อดอกมีขนาดใหญ่และหนัก ยาวสูงสุด 0.9 เมตร ประกอบด้วยดอกไม้เล็ก ๆ หลายร้อยดอกและมีลักษณะเป็นประกายเงางาม ช่อดอกจะลู่เอนไปด้านใดด้านหนึ่ง ผลรูปไข่แคบ ยาว 1.5-3 มม.มีความไวไฟสูงมากและสามารถสร้างเปลวไฟได้สูงถึง 9 เมตร ขนาดของพืชชนิดนี้จะบ่งบอกถึงอายุ ต้นไม้เล็กที่อายุน้อยกว่า2 ปี มักจะสูงประมาณ 1เมตรข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ทนต่อสภาพแวดล้อมบางอย่างสุดขั้ว ทนทานต่อความแห้งแล้ง น้ำขัง อุณหภูมิสูงและเมล็ดสามารถงอกระหว่าง pH 5.0-9.0 ( Feng et al., 2010 )ศัตรูพืช/โรคพืช---มีรายงานเกี่ยวกับศัตรูธรรมชาติหรือศัตรูพืช N. reynaudiana เพียงเล็กน้อย Halbert (2004)/ในเวียดนาม N. reynaudiaเป็น hostของThanatephorus cucumeris ( Kim et al., 1981 ) ซึ่งเป็นเชื้อราที่ทำให้เกิดโรคใบไหม้ในข้าวการใช่้ประโยชน์---มีรายงานการใช้งานจำนวนมากแต่การใช้งานโดยรวมของสายพันธุ์ดูเหมือนจะน้อยที่สุด-ใช้เป็นยา รากของเลามีรสหวาน ใช้เป็นยาขับปัสสาวะ ยาบำรุง ยาสมาน และรักษาอาการอาหารไม่ย่อย-ใช้ปลูกประดับ มันถูกปลูกเป็นไม้ประดับในฟลอริดาและในโปแลนด์-วนเกษตร ใช้ในการฟื้นฟูดินในพื้นที่ที่ปนเปื้อนด้วย ตะกั่วและโลหะหนักอื่น ๆ การใช้ N. reynaudiana ที่พบมากที่สุดคือการคงตัวของดิน ในประเทศจีนและเนปาลได้รับการส่งเสริมเป็นสายพันธุ์ที่เหมาะสมสำหรับการสร้างความมั่นคงของคันดินถนนร้างดินและพื้นที่ที่ถูกกัดเซาะอื่น ๆ-อื่น ๆใช้เป็นพืชอาหารสัตว์ในประเทศเนปาล แต่ถือว่าเป็นอาหารสัตว์ที่ไม่ดีสำหรับปศุสัตว์ในเวียดนามและเป็นพิษต่อควายในภูฏาน -; ในเวียดนามมีการใช้ช่อดอกไม้เป็นไม้กวาด-; ใช้เป็นสารตั้งต้นสำหรับการเพาะเห็ดในประเทศจีนและในมาเก๊ามันถูกใช้เป็นแหล่งเชื้อเพลิงระยะออกดอก/ติดผล ---เมษายน-ตุลาคมขยายพันธุ์ --- เมล็ด, เหง้า 145 หญ้ากระดูกไก่/Ischaemum rugosum ชื่อวิทยาศาสตร์---Ischaemum rugosum Salisb.(1791)ชื่อพ้อง--- Has 24 Synonyms. See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-420816ชื่อสามัญ---Wrinkle duck-beak, Saramolla grass, Muraino grass, Ribbed murainagrass.ชื่ออื่น---หญ้าแดง, หญ้าก้านธูป, หญ้าดอกต่อ, หญ้าสร้าง ;[BENGALI: Mararo.];[BRAZIL: Capim macho, Capim-pelego.];[CAMBODIA: Smao srauv.];[COLOMBIA: Trigillo.];[CUBA: Pata de cao, Triguizzo.];[DOMINICAN REPUBLIC: Yerba de papo.];[FIJI: Co muraina.];[INDIA/West Bengal: Mararo.];[INDONESIA: Blemben, Suket blembem(Java); Jukut randan (Sundanese).];[MALAYSIA: Rumput mele (Sarawak), Rumput ekor chawi, Rumput colok cinia (Malay), Colok chine.];[MYANMAR: Ka-gyi-the-myet.];[PHILIPPINES: Tinitrigo (Tagalog), Daua (Subanum), Gulong lapas (Pangasinan).];[PORTUGUESE: Capim-Macho, Capim-Pelego, Mata-colono.];[SPANISH: Mazorquila.];[SRI LANKA: Kudukedu.];[SURINAME: Saramacca grass.];[TAMIL: Kaddukken pillu.];[THAI: Ya kra dook kai, Ya-daeng, Ya kanthup.];[VIETNAM: Mô[m] u.].EPPO Code--- ISCRU (Preferred name: Ischaemum rugosum.)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเชียเขตการกระจายพันธุ์---เขตร้อนของเอเชีย แอฟริกา อเมริกากลาง หมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกฝั่งตะวันตกนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Ischaemum มาจากภาษากรีก 'ischion' = hip หรือ hip-joint socket Ischaemum rugosum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Richard Anthony Salisbury (1761–1829)นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษในปี พ.ศ.2334 ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเอเชียเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน แปซิฟิกตะวันตก และมีการกระจายอย่างกว้างขวางไปยังทวีปต่างๆ เป็นวัชพืชของข้าวในประเทศรวมถึงบราซิล, กานา, เปรู, ฟิลิปปินส์, กัมพูชา, กินี, ไลบีเรีย, มาเลเซีย (ซาราวัก), เซเนกัล, เวเนซุเอลาและตรินิแดด รวมถึงเขตร้อนทางตะวันตกและแอฟริกาตะวันออก มันเกิดขึ้นที่ระดับความสูงถึง 2,400 เมตรในประเทศฟิลิปปินส์ ใประเทศไทยนับเป็นวัชพืชร้ายแรงตัวสำคัญ พบแพร่กระจายทั่วไปในพื้นที่ชื้นแฉะ โดยเฉพาะในนาข้าวที่เติบโตพร้อมกับต้นข้าว พบได้มากในแถบจังหวัดภาคกลาง และภาคเหนือตอนล่างบทสรุปของการรุกราน---เป็นหญ้าC 4 ที่ได้รับการปลูกฝังอย่างกว้างขวางและได้สัญชาติในแหล่งที่อยู่อาศัยเขตร้อนชื้นทั่วโลกเป็นอาณานิคมที่ฉวยโอกาสและมีประสิทธิภาพของพื้นที่เปิดโล่งและถูกรบกวน หนองน้ำ และริมถนน เป็นวัชพืชที่ร้ายแรงในหลายพืชผล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทุ่งนาและไร่อ้อย เป็นหญ้าที่มีการบุกรุกสูง ซึ่งสามารถผลิตได้ถึง 4,000 เมล็ดต่อต้น และมีศักยภาพที่จะเติบโตได้แม้ในที่ร่ม ( Holm et al., 1977 ; PROTA, 2015 ) ถูกระบุว่ารุกรานในคอสตาริกา คิวบา สาธารณรัฐโดมินิกัน และฟิจิ ( Kairo et al., 2003 ; Chacon and Saborio, 2012 ; Oviedo Prieto et al., 2012 ; PIER, 2015 ) ในสหรัฐอเมริกา กรมวิชาการเกษตรถือว่าวัชพืชมีพิษ พืชที่พบในทวีปอเมริกาควรรายงานไปยังหน่วยงานนั้นโดยทันที ( Barkworth et al., 2003 ) ลักษณะ เป็นพืชจำพวกหญ้าอายุปีเดียวมีลำต้นตั้งตรง กลม และเป็นข้อปล้อง แตกหน่อเป็นลำต้นใหม่จนเป็นกอใหญ่ สูงประมาณ 20-50 ซม. โคนลำต้นห่อด้วยกาบใบ สีแดงเรื่อ ใบเป็นใบเดี่ยวออกบริเวณข้อลำต้น มีก้านใบสั้น ก้านใบมีสีแดงประ ใบเรียวยาว 4-10 ซม.กว้าง 0.3-0.6 ซม.ออกดอกเป็นช่อเดี่ยวที่ปลายลำต้น ยาว 7-10 ซม ดอกเป็นดอกสมบูรณ์เพศ สามารถผสมเกสรในตัวเองได้ เมล็ด รวมกันเป็นกลุ่ม และเรียงชิดเป็นคู่ๆล้อมแกน เปลือกเมล็ดอ่อนมีสีเขียว เมล็ดแก่มีสีน้ำตาลข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ชอบตำแหน่งแสงแดดเต็มที่ แต่ก็สามารถคงอยู่ในสถานที่ที่ได้รับแสงแดดเพียง 30-35% เหมาะอย่างยิ่งสำหรับพื้นที่เปียกและสามารถทนต่อดินกรด pH 4.0การใช้ประโยชน์---ใช้กิน เมล็ดสุกกินเป็นข้าวในเวลาที่ขาดแคลน-ใช้เป็นอาหารสัตว์และเป็นวัสดุที่เหมาะสมสำหรับคลุมดินด้วยหญ้าและปุ๋ยหมักระยะออกดอก/ติดผล---พฤศจิกายน - กุมภาพันธ์ขยายพันธุ์---ด้วยเมล็ด 146 หญ้ากับแก/Paspalum longifolium ชื่อวิทยาศาสตร์--Paspalum longifolium Roxb.(1820)ชื่อพ้อง---Has 13 synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-431854---Paspalum platycoleum Ridl.(1925)ชื่อสามัญ---Long-leaved Paspalumชื่ออื่น---หญ้าหวาย หญ้าปล้องหิน (กรุงเทพฯ) หญ้ากับแก (อ่างทอง) หญ้าแพรกหางช้าง (กาญจนบุรี) หญ้ารังตั๊กแตน (นครราชสีมา) ;[CHINESE: Chang ye que bai.];[JAPANESE: Nagaba suzume no hie.];[THAI: Yaa wai, Yaa plong hin, Yaa kab kae.];[VIETNAM: San lá dài, Cỏ đắng lá dài.]. EPPO Code--- PASLF (Preferred name: Paspalum longifolium)ชื่อวงศ์--POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตการกระจายพันธุ์---อินเดีย อัสสัม ภูฎาน บอร์เนียว เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ ออสเตรเลีย และแปซิฟิกนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล Paspalum จากภาษากรีก paspalos (ลูกเดือยชนิดหนึ่ง); ชื่อสายพันธุ์ 'longifolium'จากภาษาละติน 'longus' = ยาว และ 'folium' = ใบ หมายถึงมีใบยาว.Paspalum longifolium เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยWilliam Roxburgh (1751-1815) ศัลยแพทย์และนักพฤกษศาสตร์ชาวสก็อตในปี พ.ศ.ที่อยู่อาศัยพบในประเทศจีน (ฝูเจี้ยน, กวางตุ้ง, กวางสี, ไหหลำ, ไต้หวัน, ยูนนาน, เจ้อเจียง) ภูฏาน, อินเดีย, อินโดนีเซีย, ญี่ปุ่น, มาเลเซีย, พม่า, เนปาล, ศรีลังกา, ไทย, เวียดนาม ออสเตรเลีย, หมู่เกาะแปซิฟิก เกิดขึ้นตามเนินเขาขอบสนามในสถานที่ชื้นและแอ่งน้ำ ในประเทศไทยพบทุกภาค ตามที่รกร้างริมทางทั่วไปที่ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 35 - 473 เมตรลักษณะ เป็นวัชพืชจำพวกหญ้าอายุหลายฤดู เจริญเป็นกอ ลำต้นสูง 30 - 140 ซม. บริเวณข้อใกล้ดินมีรากและขนยาว กิ่งก้านแตกแขนงเล็กน้อย ใบรูปแถบเรียวไปที่ปลายใบ ยาว 9–35 ซม. กว้าง 3–9 มม. แผ่นใบมีเส้นกลางใบเด่นชัด หน้าใบและหลังใบไม่มีขน ช่อดอกยาว 40 - 50 ซม.แกนช่อดอกที่ขอบมีขนสั้นๆ รอยต่อระหว่างก้านช่อดอกมีขนแข็งยาว อับเรณู สีม่วงอ่อน บางครั้งพบด้านนอกสีม่วง ด้านในสีขาวนวล ยอดเกสรเพศเมียสีม่วงการใช้ประโยชน์--- เป็นอาหารสัตว์ โค กระบือ แพะ แกะระยะออกดอก/ติดผล--- เดือนพฤษภาคม-เดือนธันวาคมขยายพันธุ์--- เมล็ด 147 หญ้าผักไก่/Brachiaria reptans ชื่อวิทยาศาสตร์---Brachiaria reptans (L.) C.A.Gardner & C.E.Hubb.1938.ชื่อพ้อง---Has 28 synonyms---Basionym: Panicum reptans L.(1759)---Urochloa reptans (L.) Stapf.(1920) ---(more).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-399734ชื่อสามัญ---Running grass, Creeping Panic Grass, Sprawling panicum, Sprawling signalgrass. ชื่ออื่น---หญ้าผักไก่, หญ้าตีนติด, หญ้าต้นติด ;[BANGLADESH: Para ghas.];[BRAZIL: Capim-rasteiro.];[CHINESE: Wei fu cao.];[CUBA: Alpiste de la tierra, Grama de castilla.];[EGYPT: Nissiela.];[FRENCH: Chiendent blanc.];[HINDI: Chaurila, Choti semai.];[INDIA: Mamakihoho, Para grass.];[PHILIPPINES: Marakuayan (Tagalog).];[PORTUGUESE: Capim-rasteiro.];[PUERTO RICO: Yerbita de pichones.];[RUSSIAN: Proso polzushchee, Vetvinka polzushchaia.];[SPANISH: San Juan de Castillo, Alpiste de la tierra, Cohitrillo, Zacate cuero de conejo.];[THAI: Ya phak kai, Ya tin tit, Ya ton tit.].EPPO Code--- PANRP (Preferred name: Urochloa reptans)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---เขตร้อนทั่วโลกBrachiaria reptansเป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Charles Austin Gardner (1896 –1970)นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษและCharles Edward Hubbard (1900 –1980)นักพฤกษศาสตร์อังกฤษในปี พ.ศ.2481ที่อยู่อาศัยต้นกำเนิดในแอฟริกา วัชพืชนี้มาถึงเขตร้อนใน ตะวันออกกลาง ทวีปอินเดีย และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จีน ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย ออสเตรเลีย และหมู่เกาะแปซิฟิกเติบโตที่ ตั้งแต่ระดับน้ำทะเลถึงประมาณ 1,500 เมตร ในประเทศไทยพบทุกภาคของประเทศ พบขึ้นกระจายอยู่ทั่วไปใน ทั้งที่แจ้งและร่มเงา ที่ไม่มีน้ำท่วมขังเป็นระยะเวลานานๆลักษณะ เป็นวัชพืชใบแคบ อายุฤดูเดียว ลักษณะต้นสูงประมาณ20-40ซ.ม.ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น1.2-2.5 มม.แตกแขนงบริเวณโคนต้น และแขนงทอดนอนไปตามพื้นดิน มีรากออกตามข้อ ตามกาบใบและโคนมีขนเส้นเล็กๆ ใบรูปใบหอก ยาว 1-9 ซม. กว้าง 4-12 มม.โคนใบรูปหัวใจปลายใบแหลม ดอกออกเป็นช่อ ประกอบด้วย 3-15 กิ่งก้านขึ้นไป มักจะสลับกันบนแกนหลัก ยาว 0.5-3 ซมข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการเติบโตได้ดีที่สุดในดินร่วนปนทรายและดินร่วนที่มีการระบายน้ำดี ชอบที่ค่อนข้างชื้นถึงค่อนข้างแห้ง แสงแดดรำไรถึงร่มเงาบางส่วนการใช้ประโยชน์---พืชถูกเก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้ในท้องถิ่นเป็นยาและอาจเป็นอาหารในบางโอกาส-ใช้กิน เมล็ดสุก บางครั้งมันถูกกินในอินเดีย แต่มีการกล่าวกันว่าเมล็ดมีไซยาไนด์-ใช้เป็นยา ขี้เถ้าที่ได้จากการเผาทุกส่วนของต้นเป็นยารักษางูกัด เหง้าเป็นยาขับปัสสาวะ และรักษาปัญหาไตระยะออกดอก/ติดผล---เดือนกรกฎาคม-พฤศจิกายนขยายพันธุ์---โดยการแตกหน่อและเมล็ด 148 หญ้าโขย่ง/Mnesithea laevis var. cochinchinensis ชื่อวิทยาศาสตร์---Rottboellia cochinchinensis (Lour.) Clayton.(1981)ชื่อพ้อง---Has 14 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-439578---Rottboellia exaltata L. f. (1782)ชื่อสามัญ ---Itch grass, Corngrass, Jointed grass, Guinea fowl grass, Kelly grass, Kokoma grass, Raoul grass, Buffalo bean grass.ชื่ออื่น ---หญ้าโขย่ง, หญ้าโปงคาย; [BRAZIL: Grama-alta, Rabo-de-lagarto.];[CHINESE: Tong zhou mao.];[COSTA RICA: Zacate de fuego, Zacate indio.];[CUBA: Grama de caballo, Sancarana.];[FRENCH: Herbe fataque duvet, Herbe queue-de-rat, Queue-de-rat.];[INDIA: Barsali, Bura, Dholu, Konda panookoo, Swooate.];[INDONESIA: Bandjangan, Bayung, Bludru, Branjangan, Doekoet kikisian, Jukut kikisan.];[JAPANESE: Tsunoaiashi.];[MADAGASCAR: Kalay, Tsanganday, Paipaikatianomby, Fataka malailay (Moyen-Ouest).];[MALAWI: Kadawe, Kandulu.];[PHILIPPINES: Agingai, Anguigay, Annarai, Bodo, Bukal, Gaho, Girum nagei, Nagel, Sagisi.];[PORTUGUESE: Capim-camalote.];[SOUTH AFRICA: Tarentaalgras.];[SPANISH: Caminadora, Cebada fina, Graminea corredora.];[THAI: Yaa kha hyong, Yaa pong khaai.];[VENEZUELA: Paja peluda.];[VIETNAM: Cỏ mía, Cỏ lắt léo, Cỏ dầy xanh, Cây cô hong.];[ZAMBIA: Mulungwe, Shamwe grass.];[ZIMBABWE: Kokomo grass, Shamva.].EPPO Code---ROOEX (Preferred name: Rottboellia cochinchinensis) ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---เขตร้อนทวีปเอเซียเขตการกระจายพันธุ์---จีน, ไต้หวัน, อินเดีย, อินโดนีเซีย, ปากีสถาน, ฟิลิปปินส์, ศรีลังกา, ไทย, เวียดนาม; หมู่เกาะแปซิฟิกRottboellia cochinchinensis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Jojo de Loureiro (1717–1791) นักพฤกษศาสตร์ชาวโปรตุเกสและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยJohn Clayton (1694–1773)นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกันในปี พ.ศ.2524 ที่อยู่อาศัยเป็นพืชพื้นเมืองมีต้นกำเนิดในอินโดจีนในพื้นที่ที่ตอนนี้เป็นเวียดนาม ปัจจุบันมีอยู่ในพื้นที่เขตร้อนของอเมริกาและแคริบเบียนรวมถึงแพร่หลายในเอเชียเขตร้อนและหมู่เกาะแปซิฟิก แอฟริกาเขตร้อนและออสเตรเลียที่ระดับความสูง 800 -1300 เมตรบทสรุปของการรุกราน---เป็นวัชพืชของพืชฤดูร้อนในที่อยู่อาศัยที่หลากหลายทั่วโลกเติบโตไปตามถนนและในพื้นที่เปิดโล่งอื่น ๆพืชแต่ละต้นจะผลิตเมล็ดพันธุ์ 2,000 ถึง 16,000 เมล็ด ซึ่งจะผลิดอกออกผลทันทีที่สุก หญ้าโขย่งกลายเป็นวัชพืชสำคัญของ ข้าวไร่ อ้อย ข้าวโพด ข้าวฟ่าง ถั่วเหลือง และพืชผักต่าง ๆ ทั่วเขตร้อน มันแย่งธาตุอาหารในดินน้ำและแสง ส่งผลให้ผลผลิตพืชลดลง และยังเป็น host แมลงศัตรูพืชและโรคที่มีผลต่อพืช Graminaceous การวิจัยล่าสุด (Meksawat และ Pornprom 2010) แสดงให้เห็นว่า หญ้าโขย่งเป็น allelopathic (มีสารเคมีที่ยับยั้งการงอกและการเจริญเติบโตของพืชใกล้เคียง)ลักษณะ เป็นเป็นพืชล้มลุกอายุฤดูเดียว ลักษณะลำต้นตั้งตรง สูงประมาณ 1.5-2 เมตร และอาจสูงได้ถึง 4 เมตร มีรากค้ำยันใกล้โคนต้น ลำต้นแตกหน่อเติบโตรวมกันเป็นกอใหญ่ แต่มีทรงพุ่มค่อนข้างโปร่ง ลำต้นและใบถูกปกคลุมไปด้วยขนแข็งและระคายเคือง ใบมีก้านใบสั้น แผ่นใบเรียว ยาวประมาณ 20-60 ซ.ม กว้าง 1-2.5 ซม.รูปใบหอก เชิงเส้น แผ่นใบมีเส้นกลางใบสีขาวขนาดใหญ่ชัดเจน ฐานใบรูปหัวใจ แผ่นใบและขอบใบหยาบ และเป็นคม ดอกออกเป็นช่อแขนง ช่อดอกแทงออกปลายยอดของลำต้น หรือตามยอดของแขนงย่อย หรือออกตามซอกใบของลำต้น มีก้านช่อดอกยาวประมาณ 10-25 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 3 มม.ก้านของ spike หนา และมีลักษณะเป็นข้อปล้อง มี spikelet อยู่เป็นคู่ๆ อันหนึ่งไม่มีก้าน อีกอันหนึ่งมีก้าน เชื่อมติดอยู่กับก้านใหญ่ แต่ละ spikelet ประกอบด้วยดอกย่อย 2 ดอก โดย spikelet ที่มีก้านจะเป็นดอกตัวผู้ ส่วน spikelet ที่ไม่มีก้านจะเป็นดอกตัวผู้ 1 ดอก และดอกสมบูรณ์เพศ 1 ดอก เมล็ดมีเปลือกหุ้มบาง และมีกลีบรองดอกแข็งหุ้มอีกที ใน 1 ช่อดอก จะมีเมล็ดประมาณ 9-34 เมล็ดข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ภายใต้ดวงอาทิตย์เต็มหรือร่มเงาปานกลางหรือแม้แต่พุ่มไม้และในป่าในที่ชื้นและแม้ในน้ำตื้นศัตรูพืช/โรคพืช---การตรวจสอบศัตรูธรรมชาติของR. cochinchinensisได้เน้นไปที่เชื้อราที่ก่อโรค Sporisorium ophiuri - Smut Fungi เป็นเชื้อก่อโรคในดินและเป็นระบบ ซึ่งทำให้ต้นหญ้าติดเชื้อราก่อนที่จะโผล่ออกมาจากดินใช้ประโยชน์--- ใช้ปลูกเป็นพืชคลุมดิน ป้องกันหน้าดินพังทลาย ปลูกเป็นรั้วป้องกันสัตว์ ปลูกเป็นแนวแบ่งเขตไร่นา และปลูกเป็นแนวป้องกันลมรู้จักอันตราย---ขอบใบหญ้าโขย่งมีความคม สามารถทำให้เกิดบาดแผลได้ นอกจากนั้น ขนที่ปกคลุมตามก้านใบ และแผ่นใบทำให้เกิดอาการแพ้ เป็นผื่นคันได้ขยายพันธุ์ --- เมล็ด ผลิตเมล็ดพันธุ์ 6-7 สัปดาห์หลังจากการเกิดขึ้น การผลิตเมล็ดพันธุ์ยังคงดำเนินต่อไปตลอดฤดูปลูก หญ้าพง หญ้าปง/ Sorghum halepense ชื่อวิทยาศาสตร์---Sorghum halepense (L.) Pers.(1805)ชื่อพ้อง----Has 34 Synonyms---Andropogon decolorans Kunth.(1816)---(More).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-443460ชื่อสามัญ ---Johnson grass, Aleppo millet grass, Aleppo grass, Arabian millet, Egyptian millet, Evergreen millet, False guinea, Morocco millet, Syrian grassชื่ออื่น---หญ้าพง หญ้าปง(ทั่วไป) ;[ALBANIA: Talla, Tallë.];[BENGALI: Jowar.];[BRAZIL: Arroz bravo, Capim argentino.];[CHINESE: Shi mao.];[CZECH: Cirok halabský.];[DUTCH: Vild durra, Johnsongras, Wilde sorgo.];[FRENCH: Sorgho d'Alep.];[GERMAN: Aleppohirse.];[HINDI: Baru, Chinna, Jangli-jowar, Bajara.];[INDIA: Barool.];[INDONESIA: Glagah rajoeng, Pangan.];[IRAN: Ghiagh.];[ITALIAN: Cannarecchia.];[JAPANESE: Seibanmorokoshi.];[KANNADA: Impi Jola, Huchhu Jola, Kahijola, Kaadu Galagu Hullu.];[LEBANON: Hashishat-ul-faras.];[LITHUANIA: Alepinis sorgas.];[MALAYALAM: Aricholam, Njanal, Inchikkodi, Kakkacholam.];[NETHERLANDS: Johnsongras.];[PAKISTAN: Baru grass.];[PERU: Grama china.];[PHILIPPINES: Batad-bataran, Ngigai.];[PORTUGUESE: Capim-argentino, Sorgo-bravo, Sorgo-de-Alepo.];[SAUDI ARABIA: Halaiyan, Sifrand.];[SPANISH: Canota, Curacaosche, Don Carlos, Pasto honda, Pasto Johnson, Sorgho de Aleppo, Sorgho maleza, Zacate johnson.];[SWEDISH: Durra, Ograes.];[TELUGU: Gaddi Janu.];[THAI: Ya poeng, Ya pong (General).];[TURKISH: Gelis.].EPPO Code--- SORHA (Preferred name: Sorghum halepense)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---แอฟริกา เมดิเตอเรเนียนเขตกระจายพันธุ์---เขตร้อนและเขตอบอุ่นทั่วโลกนิรุกติศาสตร์---ชื่อSorghum halepense ที่ได้รับการยอมรับทั่วโลกหมายถึงเมือง Allepo ในซีเรียซึ่งเป็นที่มาของตัวอย่างที่ Linneus อธิบาย ; ชื่อสามัญ'Johnson grass' ถูกใช้ครั้งแรกเป็นชื่อสามัญในรัฐแอละแบมา ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งใช้ปลูกเป็นหญ้าอาหารสัตว์เป็นครั้งแรก Sorghum halepense เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยChristiaan Hendrik Persoon (1761–1836) นักพฤกษศาสตร์ นักวิทยาเชื้อรา,นักไลเคนและแพทย์ ชาวแอฟริกาใต้ในปี พ.ศ.ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในภูมิภาคเมดิเตอร์เรเนียนของยุโรปและซีเรีย รวมถึงแอฟริกาเหนือและเอเชียใต้เช่นเดียวกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและเอเชียตะวันตก พบขึ้นตามไหล่ทางที่รกร้างว่างเปล่าทุ่งหญ้าริมถนนและไปตามลำธารหรือคลองชลประทานบทสรุปของการบุกรุก---S. halepenseเป็นหญ้ายืนต้นซึ่งสามารถปลูกเพื่อเป็นอาหารสัตว์ได้ แต่ยังเป็นวัชพืชที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็วด้วยการกระจายทั่วโลก การแพร่กระจายของเหง้าและระบบยิงที่กว้างขวางและการผลิตเมล็ดพันธุ์ที่มีอัตราสูงทำให้มันรุกรานและยากที่จะกำจัด ชนิดนี้มีผลกระทบที่เป็นอันตรายมากมายรวมถึง: ความเป็นพิษต่อสัตว์เลี้ยงในทุ่งหญ้าความเสี่ยงจากไฟไหม้ในช่วงฤดูร้อนและการกีดกันจากการแข่งขันของพืชชนิดอื่น จะช่วยลดความอุดมสมบูรณ์ของดินทำหน้าที่เป็นโฮสต์สำหรับเชื้อโรคพืชและเป็นสารก่อภูมิแพ้ที่รู้จักกัน มันถือเป็นวัชพืชที่ร้ายแรงใน 53 ประเทศและในพืชไร่ที่หลากหลาย ลักษณะ เป็นวัชพืชจำพวกหญ้าอายุหลายปี ลำต้นใต้ดินเจริญ ยืดยาว แตกรากจากข้อ รากฝอยแตกแขนงและเจริญลึกลงในดินได้มากกว่า 1 เมตร ลำต้นเหนือดิน โค้งงอบริเวณโคนแล้วตั้งตรง อาจสูงถึง 3 เมตร ใบเป็นแผ่นยาวประมาณ 60 ซม. กว้าง 0.50ซม.เส้นกลางใบเห็นชัด ดอกออกเป็นช่อสีเขียวอ่อนปนม่วงมีขนปกคลุมยาวประมาณ1.50เมตรรูปทรงคล้ายปิรามิดแตกแขนงย่อยจำนวนมากข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---สามารถเจริญเติบโตได้ดีทั้งในที่แหล้งแล้งและที่ความชื้นสูง ให้ผลผลิตมากในฤดูฝน การผลิตเหง้าอุณหภูมิ ที่เหมาะสมที่สุดใกล้ 30°C ในขณะที่การออกดอกถูกยับยั้งไว้ต่ำกว่า 13°C ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง -3°Cใช้ประโยชน์---ใช้เป็นพืชอาหารสัตว์ขยายพันธุ์---เหง้าและลำต้นเหนือดิน เมล็ด 153 แขม/Phragmites karka ชื่อวิทยาศาสตร์---Phragmites karka (Retz.)Trin. Ex Steud.(1841)ชื่อพ้อง ---Has 22 Synonyms---Arundo karka Retz.(1786).---Phragmites vallatoria (Pluk. ex L.) Veldkamp (1992) ----(more).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-433999ชื่อสามัญ---Common reed, Nodding reed, Tall Reed, Flute reed, Giant reed, Tropical reed, Water reedชื่ออื่น---แขม ปง ;[ASSAMESE: Nal, Nal-khagra.];[AUSTRALIA: Tropical reed.];[BENGALI: Nal.];[FRENCH: Roseau.];[HINDI: Narkul, Nal, Doka-ghas, Kilak.];[INDONESIA: Perumpung (general), Bayongbong (Sundanese), Glagah asu (Javanese).];[MALAYALAM: Vezhamkole ,Chora pullu, Nain-canna, Nadam.];[KANNADA: Hulugila hullu.];[MALAYSIA: Tebuh salah, Terupuk (Dusun).];[MARATHI: Nala.];[MYANMAR: Kyu-phyu.];[PAPUA NEW GUINEA: Tiktik (Pidgin).];[PHILIPPINES: Tambo (Tagalog, Bisaya, Bikol), Tanubung (Bontoc), Lupi (Bikol).];[PORTUGUESE: Caniço.];[SANSKRIT: Dhamana, Nala.];[TAMIL: Perunanal, Nalam.];[TELUGU: Eela karra, Nagasaramu-peepalu.];[THAI: Yaa khaem (Prachin Buri), Yaa lang po (Trang).]. EPPO Code--- PHRKA (Preferred name: Phragmites karka)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย แอฟริกา แปซิฟิก ออสเตรเลียเขตกระจายพันธุ์--- แอฟริกา เอซีย แปซิฟิก ออสเตรเลีย โอเชียเนียPhragmites karka เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Anders Jahan Retzius (1742–1821)นักไลเคน, แพทย์ชาวสวีเดนและและศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์ที่ Lund Universityและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยCarl Bernhard von Trinius (1778–1844)แพทย์ชาวรัสเซียผู้เชี่ยวชาญเรื่องหญ้าที่เกิดในเยอรมนีจากอดีต Ernst Gottlieb (Theophil) von Steudel (1783–1856)นักพฤกษศาสตร์ นักไลเคนและแพทย์ชาวเยอรมันในปี พ.ศ.2384ที่อยู่อาศัย แพร่หลายไปทั่วแอฟริกาเขตร้อนเอเชียเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนไปจนถึงนิวกินีออสเตรเลียและแปซิฟิก พบในเอเชียตะวันตก (อาหรับ ปากีสถาน) เทือกเขาหิมาลัย อินเดีย ศรีลังกา บังคลาเทศ อินโดจีน มาเลเซีย จีน (รวมถึงไต้หวัน) ญี่ปุ่น เกาหลี แอฟริกาตะวันตก ซูดาน ถึง เคนยา นิวกินี ออสเตรเลีย (ยกเว้นนิวเซาธ์เวลส์ วิกตอเรีย แทสเมเนีย) เติบโตในขอบป่าชื้น มักพบขึ้นเป็นกอหนาแน่นบริเวณริมน้ำ และพื้นที่ชื้นแฉะริมน้ำ ในประเทศจีนที่ระดับความสูงประมาณ 1,000 เมตร และถึง 2,000 เมตร ในนิวกินีลักษณะ เป็นวัชพืชน้ำอายุอยู่ได้หลายฤดู ต้นสูงประมาณ 2-3 เมตร มีเหง้าใหญ่แข็งแรง ใบหยาบโคนใบเรียวปลายใบแหลม ยาวประมาณ 30-80 ซ.ม.และกว้าง 2-3 ซม ดอกออกเป็นช่อขนาดใหญ่สีน้ำตาล ยาวประมาณ 20-50 ซ.มและกว้าง 10–20 ซมข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เป็นพืชเขตร้อนถึงกึ่งเขตร้อนมักจะอยู่ที่ระดับความสูงต่ำ เติบโตได้ดีที่สุดในตำแหน่งที่มีแดดจัด ดินต้องชื้นมากไปถึงดินเปียก และขึ้นได้ดีในน้ำนิ่งตื้น มักพบในดินเหนียว ทนต่อดินกรดที่มีกรดรุนแรง ค่า PH ตั้งแต่ 4.5 - 7.5การใช้ประโยชน์--- มีการใช้งานในท้องถิ่นได้หลากหลายส่วนใหญ่เป็นแหล่งวัตถุดิบสำหรับทอและเป็นอาหาร-ใช้กิน ยอดอ่อน - สุก กินได้เหมือนหน่อไม้ฝรั่ง-วนเกษตร พืชมีระบบรากหนาแน่นและเป็นสายพันธุ์ที่ยอดเยี่ยมสำหรับการปลูกด้วยน้ำเพื่อป้องกันดินจากการกัดเซาะ มีความสำคัญทางนิเวศวิทยาอย่างมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการทำน้ำให้บริสุทธิ์-อื่น ๆลำต้นถูกนำมาใช้สำหรับการทอหมวกหยาบ เสื่อ ช่อดอกแห้งทำไม้กวาด สำหรับการกวาดพื้นขัดเงาสูงและถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในฟิลิปปินส์ ลำต้นสามารถใช้เป็นเชื้อเพลิงได้ภัยคุกคาม---ไม่มีภัยคุกคามที่น่าเป็นห่วงจัดไว้ใน IUCN Red List ประเภท'ความกังวลน้อยที่สุด'(ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - National - IUCN Red List of Threatened Species (2011)ขยายพันธุ์---เมล็ด แยกเหง้า 154 ตองกง/Thysanolaena latifolia ชื่อวิทยาศาสตร์ ---Thysanolaena latifolia (Roxb. ex Hornem.) Honda.(1930)ชื่อพ้อง--- Has 19 Synonyms ---Agrostis maxima Roxb.(1820)---Thysanolaena maxima (Roxb.) Kuntze.(1891)---Melica latifolia Roxb.ex Hornem.(1819)---(more).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-446596ชื่อสามัญ ---Tiger grass, Asian Broom Grass, Bouquet grass.ชื่ออื่น ---ตองกง, หญ้าไม้กวาด, หญ้ายูง, หญ้ากาบไผ่ใหญ่, เลาแล้ง, ก๋ง; [ASSAMESE: Phooljharu, Jharu-bon.];[BENGALI: Phul Jhanta.];[CHINESE: Zong ye lu.];[GERMAN: Tigergras.];[HINDI: Naktura, Nastura.];[INDIA: Amliso.];[INDONESIA: Menjalin wuwu (Javanese).];[KANNADA: Konda Cheepuru.];[MALAYSIA: Buloh teberau, Rumput buloh.];[PHILIPPINES: Tambu (Tagalog).];[TELUGU: Cheepuru, Gaddi, Cheepur, Konda.];[THAI: Tongkong, Laolaeng (northern), Ya-yung (southern);[VIETNAM: Đot, Chit.]. EPPO code---THSMA (Preferred name:Thysanolaena maxima)ชื่อวงศ์ ---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด ---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์ ---จีนตอนใต้ ญี่ปุ่น อินเดีย เนปาลปากีสถาน ศรีลังกา พม่า ไทย มาเลเซียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุลThysanolaena มาจากกรีก thysanos = แถบและchlaina = ชั้น หมายถึงของขวัญชั้นนำที่มีขอบ ; ชื่อสายพันธุ์ 'latifolia' มาจากภาษาละตินความหมาย "ด้วยใบใหญ่"Thysanolaena latifolia เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ในสกุลThysanolaena เป็น monotypic genus มีเพียง1สายพันธุ์ในสกุลได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยWilliam Roxburgh (1751-1815) ศัลยแพทย์และนักพฤกษศาสตร์ชาวสก็อต จากอดีต Jens Wilken Hornemann (1770 – 1841)นักพฤกษศาสตร์ชาวเดนมาร์กและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Prof. Dr. Masaji Honda (1897 - 1984 ) นักพฤกษศาสตร์ชาวญี่ปุ่นในปี พ.ศ.2473ที่อยู่อาศัยมีถิ่นกำเนิดในอินเดียถึงอินโดจีนและจีนและทั่วมาเลเซีย นอกจากนี้ยังได้รับการปลูกเลี้ยงเป็นครั้งคราวนอกภูมิภาคนี้ พบขึ้นตามหุบเขาและเนินเตี้ย ๆ ริมตลิ่ง ชายป่า ทุ่งหญ้าเปิด โดยปกติแล้วจะสัมพันธ์กับต้นไม้อื่น (มักเป็นป่าไผ่) อยู่หรือเป็นกลุ่มเล็ก ๆ โดยไม่ถูกแสงแดดจัด ที่ระดับความสูง 150 - 2,000 เมตรลักษณะเป็นไม้ล้มลุกจำพวกหญ้าอายุหลายปี เป็นวัชพืชตามที่โล่งสองข้างทาง ลักษณะคล้ายต้นไผ่ ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้นประมาณ 7-18 ม.ม. สูงได้ถึง3-4เมตร ลำต้นของตองกงตั้งตรงและเป็นกอที่แข็งแรงมาก ใบเป็นรูปใบหอก กว้างประมาณ 3-7.5 ซ.ม.และยาวประมาณ 30-65 ซ.ม. ปลายใบแหลม โคนใบป้าน ส่วนขอบใบจักละเอียด เนื้อใบค่อนข้างหนา ดอกออกเป็นช่อแบบกระจายขนาดใหญ่ ยาวประมาณ 0.60-1.4 เมตร. กว้าง 15-30 ซม.ปลายช่อดอกโค้งลง ผลรูปไข่สีน้ำตาลแดง ยาว 0.5-0.6 มม.การใช้ประโยชน์---พืชถูกเก็บจากป่าเพื่อเป็นยาและแหล่งวัสดุ- ใช้เป็นยา มีสรรพคุณเป็นสมุนไพรโดยนำรากตองกงมาต้ม ใช้อมกลั้วคอเมื่อมีไข้-ใช้ปลูกประดับ มีการนำมาปลูกเป็นไม้ประดับ ใช้จัดสวนตามที่พักอาศัย สวนสาธารณะ ปลูกเดี่ยว หรือเป็นกลุ่ม หรือปลูกในอาคาร ตำแหน่งที่ร่มรำไร-ใช้อื่นๆ ทำเป็นเครื่องจักสานและเครื่องมือใช้สอยต่าง ๆ ได้ดี ไม้กวาดที่ทำจากช่อดอกตองกง สวยและมีประสิทธิภาพและมีราคาสูงระยะออกดอก/ติดผล---ตลอดปีขยายพันธุ์---เหง้าลำต้นหรือเมล็ด 155 หญ้าใบไผ่/Acroceras munroanum ชื่อวิทยาศาสตร์---Acroceras munroanum (Balansa) Henrard.(1940)ชื่อพ้อง---Has 4 Synonyms ---Basionym: Panicum munroanum Balansa.(1890) ---Acroceras crassiapiculatum (Merr.) Alston.(1931)---Panicum crassiapiculatum Merr.(1906)---Panicum ridleyi Hack. ex Ridl.(1893)ชื่อสามัญ---None (Not recorded)ชื่ออื่น---หญ้าใบไผ่ (ประจวบคีรีขันธ์), หญ้าไผ่ ;[CHINESE: Feng tou shu.];[THAI: Yaa bai phai, Yaa phai.]; EPPO Code--- ACQMU (Preferred name: Acroceras munroanum)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์---อินเดีย ศรีลังกา บังคลาเทศ จีน พม่า มาเลเซีย เอเซียตะวันออกเฉียงใต้Acroceras munroanum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Gaspard Joseph Benedict Balansa (1825 –1891) นักพฤกษศาสตร์ขาวฝรั่งเศสและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Johannes Theodoor Henrard (1881–1974)นักพฤกษศาสตร์ชาวดัตช์ในปี พ.ศ.2483ที่อยู่อาศัย พบในอินเดีย ศรีลังกา บังคลาเทศ อินโดจีน มาเลเซีย จีน (ไห่หนาน) เติบโตในที่ราบ ทุ่งหญ้าชื้น ริมฝั่งแม่น้ำลักษณะ เป็นวัชพืชพวกหญ้าอายุหลายปี(perennial) ผิวใบที่เรียบลื่นนุ่มและเขียวสดไม่สากคายและความสูงที่โตเต็มที่แล้วสูงประมาณ20-30ซ.ม.ทำให้นักนิยมธรรมชาติ มักจะตัดให้สั้นเก็บไว้คลุมดินในที่ร่ม ลำต้นสีเขียวปนม่วงแดง มีขน ความสูงของต้น 20-30 ซม.แตกรากตามข้อ เลื้อยไปตามพื้นดิน ข้อสีม่วงแดงเข้มกว่าสีลำต้น ช่วงปล้องสั้นยาวประมาณ2-3ซม. ใบรูปใบหอก ขนาดใบยาว 3.5-4.5 ซม. กว้าง 0.84-1.0 ซม.หน้าใบมีขนสั้นเล็กน้อย หลังใบไม่มีขน ดอกออกที่ปลายยอดแบบแยกแขนง ช่อดอกยาวประมาณ 8-10 ซ.ม.มี 3-4 ช่อดอกย่อย ในช่อดอกย่อยจะแตกแขนงออกไปเป็นแขนงของกลุ่มช่อดอกย่อยอีก กลุ่มช่อดอกย่อยแต่ละกลุ่มมี 2 ดอกย่อย(floret)ลักษณะค่อนข้างแบน ดอกย่อยบนมีก้านดอกยาวประมาณ 3 มม ดอกย่อยล่างมีก้านดอกยาวประมาณ 1.5 มม อับเรณู(anther)สีม่วง เมล็ดรูปไข่ขนาด 2 x 1.25 มม. ทื่อที่ปลายทั้งสองข้างข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ต้องการแสงแดดรำไรหรือใต้ร่มเงาเจริญได้ดีในดินเหนียวแต่ก็ขึ้นได้ในดินร่วนปนทรายหรือดินทรายค่อนข้างเค็ม การใช้ประโยชน์---ใช้เป็นพืชคลุมดินในที่ร่ม เป็นแหล่งอาหารสัตว์ โค กระบือระยะออกดอก/ติดผล—มีนาคม-พฤษภาคม ขยายพันธุ์---เมล็ดและแตกรากตามเหง้า 156 หญ้าหนวดฤๅษี/Heteropogon contortus ชื่อวิทยาศาสตร์---Heteropogon contortus (L.) P.Beauv. ex Roem. & Schult.(1817)ชื่อพ้อง--- Has 34 synonyms ---Basionym: Andropogon contortus L.(1753)---Heteropogon hirtus Pers.(1807)---(More).See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-418712 ชื่อสามัญ---Spear grass, Black speargrass, Tanglehead, Twisted beardgrass, Bunch spear grass, Wild oats.ชื่ออื่น---หญ้าเหล็ม, หญ้าแหล็ม (เชียงใหม่), หญ้าพุ่งชู้ (ประจวบคีรีขันธ์), หญ้ารังตั๊กแตน (ชุมพร), หญ้าลูกหนอง, หญ้าหนวดฤๅษี (ภาคกลาง) ;[AFRIKAANS: Assegaaigras, Steekgras.];[AUSTRALIA: Black speargrass, Tanglehead.];[BENGALI: Ahira.];[BRAZIL: Flechinha.];[CHINESE: Huáng máo, De jīn, Ti chin, Tic chen, Tien chen, Tu chin];[FRENCH: Andropogon d'Allioni, Herbe polisson, Hétéropogon contourné, Herbe barbue.];[GERMAN: Speergras, Europa-Schopfgras, Gedrehtgranniges Bartgras, Kahles Schopfgras.];[GHANA: Ananugai, Chiga.];[HAWAII: Lule, Pili, Pili grass.];[INDONESIA: Bejeng-bejend, Benjeng-benjeng, Marakan, Merakan.];[ITALIAN: Barbone attorcigliato, Trebbia contorta.];[JAPANESE: Aka-hige-gaya.];[KENYA: Kichoma mguu, Kichoma nguo, Kishona, Kishona nguo.];[MADAGASCAR: Boka, Boka ahidambo.];[MALAYALAM: Shoolampullu ,Oosipullu.];[NEW CALEDONIA: Herbe à moutons.];[NIGERIA: Bara babba tudu, Bunsurun daji, Buzun kura.];[PHILIPPINES: Sibat-sibatan.];[PORTUGUESE: Flechinha, Capim-amarela, Capim-trança, Rabo-de-asno.];[PUERTO RICO: Yerba torcida.];[SENEGAL: Fila ntaso.];[SPANISH: Hierba torcida.];[SOUTH AFRICA: Assegaaigras, Gewone pylgras, Isitupe, Makurwane, Malgras, Pieringgras, Pylgras, Seloka, Selokana, Steekgras, Swartangel.];[SRI LANKA: Itana.];[SWAHILI: Kichoma mguu, Kichoma nguo, Kishona nguo, Kishona.];[TAMIL: Ucippul.];[THAI: Ya lem, Ya laem (Chiang Mai), Ya phung chu (Prachuap Khiri Khan), Ya rang takkataen (Chumphon), Ya luk nong, Ya nuat ruesi (Central).];[ZIMBABWE: Inzala.]. EPPO Code--- HTOCO (Preferred name: Heteropogon contortus)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ทวีป อเมริกา เอเชียเขตกระจายพันธุ์---อเมริกา แอฟริกาใต้ เอเซียใต้ ตอนเหนือออสเตรเลีย โอเชียเนียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสายพันธุ์ Heteropogonมาจากภาษากรีก 'heteros'= แตกต่าง และ 'pogon'=เครา ซึ่งหมายถึงก้านดอกสองชนิดที่มีอยู่ในช่อดอกของพืช; ชื่อสายพันธุ์ 'contortus'จากภาษาละตินหมายถึงเมล็ดพืชซึ่งบิดเบี้ยวเมื่อเปียกเพื่อเจาะดิน ( University of Hawaii, 2009 ) Heteropogon contortus เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Ambroise Marie Francois Joseph Palisot de Beauvois (1752–1820) นักพฤกษศาสตร์และนักธรรมชาติวิทยาชาวฝรั่งเศส จากอดีต Johann Jacob Roemer (1763–1819)แพทย์และนักพฤกษศาสตร์ชาวสวิสและ Josef August Schultes (1773–1831) นักพฤกษศาสตร์ชาวออสเตรียในปี พ.ศ.2360 ที่อยู่อาศัย มีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของแอฟริกา, เอเชียใต้, ทางตอนเหนือของออสเตรเลียและโอเชียเนียและมีการกระจายไปยังในพื้นที่เขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของอเมริกา, เอเชียตะวันออกและแปซิฟิก พบในสะวันนาและป่าเปิด มักพบได้ตามป่าหญ้า ริมถนน ที่ร้างรก จากระดับน้ำทะเลถึงระดับความสูง 3,800 เมตรบทสรุปของการรุกราน---ได้รับการประกาศให้เป็นวัชพืชในบางส่วนของอเมริกา เอเชียตะวันออก และในนิวแคลิโดเนีย ( Heuzé et al., 2017 ) มีรายงานว่ามีการบุกรุกในนิวแคลิโดเนีย ( ISSG, 2017 ) และในคิวบา ( Oviedo Prieto et al., 2012 ) ในนิวแคลิโดเนีย,มันแพร่กระจายอย่างมากบนหินตะกอนและเปลี่ยนพื้นที่ที่ถูกบุกรุกให้กลายเป็นทุ่งหญ้าสะวันนาลักษณะ เป็นวัชพืชใบแคบ พวกหญ้าอายุอยู่ได้หลายปี ต้นสูงประมาณ25-100 (-150)ซม. ใบรูปขอบขนานขนาดของใบยาวประมาณ 10-25ซม.มีสีเขียวหรือสีเขียวอมฟ้ามักจะเกลี้ยงหรือมีขนยาวเล็กน้อยที่ฐาน ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกเป็นเดี่ยว หรือ เป็นคู่ ยาวประมาณ4-6ซม.กว้าง0.4ซม.มีขนกระจาย เมล็ดสีขาวยาว 3.5-4.5 มมข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ตำแหน่งที่มีแสงแดดจัดจ้าไปจนถึงสภาพใต้ร่มเงาเติบโตได้ในดินที่มีการระบายน้ำที่ดีและหลากหลาย ทนไฟ ไม่ทนน้ำท่วมขัง แต่อาจทนน้ำท่วมเป็นระยะเวลาสั้น ๆ พักตัวในฤดูหนาวการใช้ประโยขน์---วนเกษตร ด้านสิ่งแวดล้อมเป็นพืชคลุมดินที่มีความหลากหลายทางชีวภาพ ในพื้นที่แห้งแล้งของซิมบับเวถูกนำมาใช้เพื่อฟื้นฟูพื้นที่ร้างและเพิ่มการกักเก็บคาร์บอน ในสหรัฐอเมริกามีการแนะนำพันธุ์ Spear grass (Rocker) ที่ได้รับการปรับปรุงเพื่อรักษาเสถียรภาพของพื้นที่วิกฤติ ควบคุมการกัดเซาะ ตามแนวถนนสถานที่ก่อสร้างและพื้นที่รบกวนอื่น ๆ ในทะเลทราย ส่วนในอินเดีย สามารถป้องกันการกัดเซาะพื้นที่ลาดชันได้สูงถึง 20 °-อื่น ๆ ใบใช้สำหรับมุงหลังคาหรือทำเซลลูโลสสำหรับกระดาษระยะออกดอก/ติดผล---เดือนมิถุนายน-ธันวาคมขยายพันธุ์---เมล็ด 157 หญ้ากอ/Eragrostis pilosa ชื่อวิทยาศาสตร์ --- Eragrostis pilosa ( L. ) P.Beauv.(1812)ชื่อพ้อง---Has 37 Synonyms---Basionym: Poa pilosa L.(1753)---Catabrosa verticillata (Cav.) P.Beauv.(1812)---Eragrostis multispicula Kitag.(1964)---More.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-412999ชื่อสามัญ--- Lovegrass, India Love Grass, Soft Love Grass, Feather lovegrass, Japanese lovegrass, Jersey love-grass, Hairy Grass, Hairy love-grass, Jersey Love-grass.ชื่ออื่น---หญ้าไข่เห็บ (นราธิวาส) หญ้าหางกระรอก ;[AFRIKAANS: Sagte-eragrostis.];[AEABIC: Difra.];[BRAZIL: Barbicha de alemao, Dapin atana, Dapin panasco.];[CHINESE: Huà méi cǎo, Wu mao hua mei cao.];[DUTCH: Draadliefdegras, Straatliefdegras.];[FRENCH: Eragrostide à plusieurs tiges, Eragrostide à manchettes, Pâturin poilu.];[GERMAN: Behaartes Liebesgras, Haarliebesgras, Vielstängliges Liebesgras.];[HEBREW: Ben-chilaf sa'ir.];[ITALIAN: Eragrostide a fusti numerosi, Eragrostide pelosa, Panicella pelosa.];[JAPANESE: Murasaki Niwa Hokori, Ooniwahokori.];[MALAWI: Chimanganga.];[NETHERLANDS: Harig liefdegras.];[POLISH: Miłka owłosiona.];[PORTUGUESE: Capim-barbicha-de-Alemao, Capim-mimoso, Capim-orva, Capim-Orvalho, Capim-Peludo, Panasco.];[SAUDI ARABIA: Heelaagoog.];[SPANISH: Barba de Indio, Pasto pelillo.];[SWEDISH: Hårigt Kärleksgräs.];[THAI: Yaa khai heb, Yaa haang krarok.];[TURKISH: Kıllı yulaf.];[VENEZUELA: Grama de fidoeos.];[ZIMBABWE: kaMbumbu.].EPPO Code--- ERAPI (Preferred name: Eragrostis pilosa)ชื่อวงศ์ ---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ยูเรเชียและแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---เขตร้อนและเขตอบอุ่นของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, ออสเตรเลีย, แอฟริกาและยุโรปใต้Eragrostis pilosa ชื่อนี้เป็นชื่อที่ยอมรับได้ของสายพันธุ์หญ้าในสกุลEragrostis สกุลเดียวกับ หญ้าไข่เห็บ หญ้าหวาย หญ้าโขมง ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Ambroise Marie Francois Joseph Palisot de Beauvois (1752–1820) นักพฤกษศาสตร์และนักธรรมชาติวิทยาชาวฝรั่งเศสในปี พ.ศ.2355 ที่อยู่อาศัยมีถิ่นกำเนิดในยุโรป เอเซีย และแอฟริกา เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางและเป็นวัชพืชที่พบได้ทั่วไปในหลายพื้นที่ มักพบได้ตามที่เปียกชื้น ริมหนองน้ำ ริมทาง ที่ระดับความสูงตั้งแต่ 10 - 3,200 เมตร ในประเทศไทยพบขึ้นอยู่ทั่วไปในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในที่โล่งแจ้งและ ในสภาพป่าผลัดใบบทสรุปของการรุกราน---มีการรุกรานในหมู่เกาะแปซิฟิกหลายแห่ง ฟิลิปปินส์ ออสเตรเลีย และอเมริกาเหนือ แต่ไม่มีข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลกระทบหรือการบุกรุกในแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติหรือกึ่งธรรมชาติในช่วงที่ไม่ใช่ถิ่นกำเนิด ในยุโรปมีรายงานว่าเป็นวัชพืชในแอลเบเนีย ออสเตรีย บัลแกเรีย เชโกสโลวะเกีย ฝรั่งเศส เยอรมนี กรีซ ฮังการี อิตาลี โปรตุเกส โรมาเนีย รัสเซีย สเปน สวิตเซอร์แลนด์ ยูเครน และยูโกสลาเวีย ( Holm et al., 1997 )ลักษณะ เป็นวัชพืชใบแคบจำพวกหญ้าอายุปีเดียว ลำต้นเจริญออกเป็นกอกระจุกแผ่ไปรอบๆเป็นกอ กอเล็กใหญ่ขึ้นอยู่กับความสมบูรณ์ของดิน ต้นสูงประมาณ 10-60 ซม.ใบรูปหอกสีเขียว ฐานใบกลมปลายใบแหลมหน้าใบหลังใบไม่มีขน ขนาดของใบ 5-18 x 0.2-0.4 ซม ช่อดอกเปิดรวงแยกแขนง ยาวประมาณ10-20 ซม. ดอกสีเทาหรือสีม่วงสีเขียว แต่ละช่อมีได้10-17ดอก ติดเมล็ดดีมาก เมล็ดแก่ร่วงง่ายข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ตำแหน่งแสงแดดจัดถึงร่มเงาบางส่วน ชอบดินทรายถึงดินร่วนทราย (ในรูปนี้)ได้มาจากริมทะเล กระจายพันธุ์ด้วยเมล็ดที่ปลิวไปตามลม และพักตัวอยู่ได้นานเพื่อรอสภาพเหมาะสมในการงอกในปีต่อไปการใช้ประโยชน์--- พืชถูกเก็บเกี่ยวจากป่าใช้ในท้องถิ่นเป็นอาหารและยารักษาโรค-ใช้กินเมล็ดกินได้ นำมาบดเป็นแป้งและใช้เป็นซีเรียล มันถูกมองโดยทั่วไปว่าเป็นอาหารของความอดอยาก แต่มีการใช้เป็นประจำในแอฟริกาตะวันออก-ใช้เป็นยา พืชถูกกล่าวว่าใช้เป็นยาแก้อาการฟกช้ำ-อื่น ๆ เป็นแหล่งอาหารสัตว์ตามธรรมชาติ สำหรับแทะเล็มของโค กระบือในช่วงต้นฤดูฝน มีการใช้เป็นอาหารสัตว์ แต่มีคุณค่าทางโภชนาการไม่มากนักและผลผลิตของพืชจะต่ำระยะออกดอก/ติดผล---เดือนพฤษภาคม-สิงหาคม ขยายพันธุ์---เมล็ด 158 หญ้าไข่เห็บเล็ก/ Eragrostis tenella ชื่อวิทยาศาสตร์--- Eragrostis tenella (L.) P. Beauv.ex Roem et.Schult.(1817)ชื่อพ้อง---This name is a synonym of Eragrostis amabilis (L.) Wight & Arn.(1834.)ชื่อสามัญ--- Japanese lovegrass, Lovegrass, Feather lovegrass, Bug's egg grass.ชื่ออื่น---หญ้าไข่เห็บ (นราธิวาส) หญ้าหางกระรอก ; [BENGALI: Shada fulka.];[CHINESE: Ji yu cao.];[FRENCH: Eragrostide délicate.];[HINDI: Bharbhusi.];[INDONESIA: Jukut karukuan.];[JAPANESE: Nukakazekusa.];[THAI: Yaa khai heb, Yaa haang krarok.].EPPO Code--- ERAAM (Preferred name: Eragrostis tenella)ชื่อวงศ์ ---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---ยูเรเชียและแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---ประเทศในเขตร้อนและเขตอบอุ่น Eragrostis tenella เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยAmbroise Marie Fran?ois Joseph Palisot de Beauvois (1752–1820) นักพฤกษศาสตร์และนักธรรมชาติวิทยาชาวฝรั่งเศส จากอดีต Johann Jacob Roemer (1763–1819)แพทย์และนักพฤกษศาสตร์ชาวสวิสและJosef August Schultes (1773–1831) นักพฤกษศาสตร์ชาวออสเตรียในปี พ.ศ.2360ชื่อ Eragrostis amabilis ถูกนำมาใช้สำหรับสายพันธุ์นี้ แต่สำหรับ Eragrostis spp. อื่น ๆ ด้วยทำให้เกิดความสับสนที่อยู่อาศัย เป็นวัชพืชพื้นเมืองของเอเชียเขตร้อน อินเดีย, อินโดนีเซีย, ฟิลิปปินส์, ไทยและเวียดนาม และถูกแนะนำในบังคลาเทศลาวและพม่า และเผยแพร่อย่างกว้างขวางในภูมิภาคเขตร้อนของอเมริกาและแอฟริกา เติบโตในดินทรายบนตลิ่ง ริมฝั่ง ทะเลสาบและเนินทรายชายฝั่ง เป็นวัชพืชที่พบได้ทั่วไปในพื้นที่เพาะปลูก ที่ระดับความสูงถึง 1,160 เมตรลักษณะ เป็นหญ้าอายุสั้นอยู่ได้ฤดูเดียว พบขึ้นอยู่ทั่วไปในที่โล่งแจ้งและ ในสภาพป่าผลัดใบ ดินทราย –ร่วนทราย ลักษณะทรงต้นเป็นกอขนาดเล็กค่อนข้างแผ่คลุมพื้นที่ ความสูงของต้นประมาณ 30 – 50 ซม. ลำต้นสีเขียวอมม่วงขนาดเล็กไม่มีขน ข้อสีม่วงเข้มมีขนสั้นๆ รอบๆข้อ ใบรูปใบหอก โคนใบตัดปลายใบแหลม ใบยาวประมาณ 3 – 8 ซม. กว้าง 0.40 – 0.70 ซม. ผิวใบนุ่มลื่นเล็กน้อย ใบสีเขียวปนม่วง หน้าใบหลังใบไม่มีขน ขอบใบมีรอยหยักฟันเลื่อย กาบใบสีเขียวอมม่วงเข้มกว่าสีแผ่นใบ และมีขนสั้น ๆเล็กน้อย รอยต่อระหว่างกาบใบกับโคนใบมีขนยาวประมาณ 3 มม. ยอดอ่อนโผล่แบบม้วนช่อดอกออกที่ปลายยอด แบบช่อแยกแขนงยาวประมาณ20-30ซม. ดอกย่อยเรียงเป็นตับสองข้างของแกนช่อดอกย่อย กลุ่มดอกมีลักษณะแบน ดอกสีขาวเทามีม่วงปนเล็กน้อย ดอกรูปรีขนาดเล็กและมีก้านดอก ก้านดอกบนยาวประมาณ 1 – 1.5 ซม. ก้านดอกล่างแยกจากแกนก้านดอกบน มีความยาวประมาณ 3 – 4 มม. ติดเมล็ดดีมาก เมล็ดรูปไข่สีน้ำตาล ยาว 0.4-0.7 มม ติดเมล็ดดีมาก เมล็ดแก่ร่วงง่ายข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ตำแหน่งแสงแดดจัดถึงร่มเงาบางส่วน ชอบดินทรายถึงดินร่วนทราย (ในรูปนี้)ได้มาจากริมทะเล กระจายพันธุ์ด้วยเมล็ดที่ปลิวไปตามลม และพักตัวอยู่ได้นานเพื่อรอสภาพเหมาะสมในการงอกในปีต่อไปการใช้ประโยชน์--- พืชถูกเก็บเกี่ยวจากป่าใช้ในท้องถิ่นเป็นอาหาร บางครั้งก็ปลูกเป็นสนามหญ้าและคลุมดิน-ใช้กิน ใช้กินเป็นซีเรียล ว่ามีคุณค่าทางโภชนาการถูกพบมากที่สุดในฐานะของความอดอยากอาหาร ใช้เมื่อไม่มีอะไรที่ดีกว่า-ใช้ปลูกประดับ มีการนำไปปลูกใช้เป็นสนามหญ้าตามวิทยาลัย, ปลูกเป็นที่กำบังบนตัวแบ่งกลางถนนในกานา แอฟริการะยะออกดอก/ติดผล---ตุลาคม-พฤษภาคมขยายพันธุ์---เมล็ด 159 หญ้าชะกาดน้ำเค็ม/Paspalum distichum ชื่อวิทยาศาสตร์--- Paspalum distichum L.(1759.)ชื่อพ้อง---Has 35 Synonyms.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl/record/kew-431506---Anastrophus paspalodes (Michx.) Nash.(1901)---Digitaria disticha (L.) Fiori & Paol.(1896)---Digitaria paspalodes Michx.(1803)---Dimorphostachys oaxacensis (Steud.) E.Fourn. ex Hemsl.(1885)---Milium distichum (L.) Muhl.(1817.)ชื่อสามัญ---Dallisgrass, Knotgrass, Joint grass, Water finger-grass, Couch paspalum, Eternity grass, Thompson grass, Mercer grass, Seaside millet, Ginger grass, Water couch.ชื่ออื่น---หญ้าสะกาดน้ำเค็ม ; [ALBANIA: Gram uji.];[BOLIVIA: Mashaguagache.];[BRAZIL: Capim-pancuan, Grama-de-forquilha, Grama-doce, Pancuam.];[CHINESE: Hong-ban-gen-cao, Liang er cao, Shuang sui que bai.];[COLOMBIA: Chepica.];[CUBA: Rapiente.];[FRENCH: Paspale a deux epis.];[GERMAN: Knotgras.];[INDONESIA: Lamhani.];[IRAQ: Shalhaw.];[ITALIAN: Gramignone d'acqua, Panico aquatico, Paspalo distico.];[JAPANESE: Chikugo-suzumenohie, Karimata-suzume-no-hie, Kishu-suzume-no-hie.];[NEPALI: Ghunde banso.];[PORTUGUESE: Alcanache, Grama-de-joanópolis, Graminhão.];[SPANISH: Colorada, Grama, Grama de agua, Gramilla dulce, Panizo, Panizo de las pampas.];[SOUTH AFRICA: Bankrotkweek, Kweekpaspalum.];[THAI: Yaa sakat nam khem.];[TURKISH: Yalan darısı.]; EPPO Code--- PASDS (Preferred name: Paspalum distichum)ชื่อวงศ์---POACEAE (GRAMINEAE)ถิ่นกำเนิด---เขตร้อนของทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---ทวีป เอเชีย , แอฟริกา , ออสเตรเลีย และอเมริกาPaspalum distichum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัววงศ์หญ้า(Poaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดนในปี พ.ศ.2302ที่อยู่อาศัยการกระจายและถิ่นอาศัย แพร่กระจายทั่วไปในทวีป เอเชีย , แอฟริกา , ออสเตรเลีย และอเมริกา เติบโตขึ้นตามทางระบายน้ำ คูคลอง ริมบึง หนองบึง พื้นที่ชายฝั่งทุ่งหญ้าชื้นตามฤดูกาล ชายเลน พื้นที่ชื้นที่ถูกรบกวน ริมถนน ริมสนามหญ้า ทุ่งนา ที่ระดับความสูง300- 1,650 เมตร เป็นหญ้าที่เติบโตอย่างรวดเร็วในพื้นที่เปียกชื้น มันได้กลายเป็นวัชพืชที่สำคัญของข้าวและพืชอื่น ๆ อีกมากมายเช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นในพื้นที่ชุ่มน้ำทั้งในประเทศและภูมิภาคที่แนะนำ การแพร่ไปยัง ยุโรป เอเชีย และแปซิฟิกนั้น ยังไม่ได้รับการบันทึกไว้อย่างดีนัก แต่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน มีการรายงานบันทึกใหม่ ๆ เช่นอินโดนีเซีย สเปน และโครเอเชีย ซึ่งบ่งชี้ว่ายังคงเผยแพร่ในประเทศอื่นๆอีก สำหรับในประเทศไทยพบได้ทุกภาคลักษณะ เป็นวัชพืชประเภทใบแคบอายุหลายฤดู เหง้าแตกไหลทอดนอนตามพื้น และแตกรากตามข้อสูงประมาณ15-50ซ.ม ใบรูปใบหอก รูปแถบ ยาว 3-12 ซม. และกว้าง 0.2-0.6 ซม. สีเขียวทึบเนื้อค่อนข้างอ่อนและบางครั้งมีขนสั้น ๆ บนพื้นผิวด้านบน ที่ฐานใบกลมมีขน ปลายใบเรียวแหลม กาบใบยาว 7 ซม.มีเมือก ดอกออกเป็นช่อ มักแตกแขนง แต่ละแขนงมีช่อดอกย่อยเรียงตัวแน่นเป็นสองแถว ก้านดอกยาว 3-4 มม. เกสรเพศผู้ 3 อับเรณูสีเหลืองอ่อน รังไข่เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ผลรูปไข่ยาว 2.5-2.8 มม. กว้างประมาณ 1.2 มม.ผลเป็นผลแห้ง ร่วงง่ายข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตขึ้นเป็นหลักในหนองน้ำจืดและเป็นครั้งคราวในหนองน้ำกร่อย ทนความเค็มและน้ำนิ่งปานกลางการใช้ประโยชน์---ใช้เป็นพืชอาหารสัตว์ ได้รับการพิจารณาในหลาย ๆ ส่วนของโลกว่าเป็นทุ่งหญ้าที่มีค่าและถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในพื้นที่ที่มีน้ำท่วมระยะออกดอก/ติดผล--- เมษายน - ธันวาคมการขยายพันธุ์---เมล็ด เหง้าและไหล อ้างอิง (Reference) แหล่งที่มา1 ฐานข้อมูลพฤกษศาสตร์พื้นบ้าน กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. 2555. URL http://www.qsbg.org/Database/Botanic_Book%20full%20option/search_page.asp2 เต็ม สมิตินันทน์. 2557. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย. สำนักงานหอพรรณไม้ กรมอุทธยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพรรณพืช. โรงพิมพ์พุทธศาสนาแห่งชาติ. กรุงเทพ.3 สวนพฤกษศาสตร์สายยาไทย. มปป. ผักขม. URL: http://www.saiyathai.com/herb/484000.htm4 Plants Database. 2013. Needle and thread. Natural Resources Conservation Service (NRCS). USDA. URL: http://plants.usda.gov/java/5 ฝ่ายปฏิบัติการวิจัยและเรือนปลูกพืชทดลอง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2552. วัชพืช: URL: http://clgc.rdi.ku.ac.th/index.php/w-variety/354-imperata6 อำไพ ยงบุญเกิด. 2514. เอกสารทางวิชาการ วัชพืชบางชนิดในไร่ข้าวโพด. กองพืชพันธุ์ กรมกสิกรรม.7 ศูนย์รวมข้อมูลสิ่งมีชีวิตในประเทศไทย. 2555" URL: http://www.thaibiodiversity.org/8 กรมการข้าว. 2556. องค์ความรู้เรื่องข้าว: วัชพืชในนาข้าว: กกทราย. URL: www.http://brrd.in.th/rkb/weed/index.php-file=content.php&id=7.htm9 ศูนย์เมล็ดพันธุ์ข้าวชลบุรี. 2556. องค์ความรู้เรื่องข้าว: วัชพืชในนาข้าว: หญ้าแดง. URL: http://brrd.in.th/rkb/weed/index.php-file=content.php&id=3.htm10 ฐานข้อมูลพันธุ์ไม้ องค์การสวนพฤกษศาสตร์. 2555. . URL: http://www.qsbg.org/Database/_Book%20full%20option/search_detail.asp?botanic_id=1597.11 พรชัย เหลืองอาภาพงศ์. 2540. วัชพืชศาสตร์. โรงพิมพ์ลินคอร์น, กรุงเทพฯ.12 หนังสือ "ป่าชายเลน นิเวศวิทยาและพรรณไม้" สรายุทธ บุณยะเวชชีวิน, รุ่งสุริยา บัวสาลี บ.อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด(มหาชน) 255414 เว็บไซต์เมดไทย (MedThai) URL: https://www.medthai.com15 สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ) URL:www.dnp.go.th/botany/detail.aspx?wordsnamesci=Neptunia0javanica0Miq.16 ศัตรูพืชในประเทศไทย (Plant pest in Thailand) http://ippc.acfs.go.th/pest/17 CABI บทสรุปของสายพันธุ์ที่รุกราน https://www.cabi.org/isc/datasheet/---Invasive Species CompendiumDetailed coverage of invasive species threatening livelihoods and the environment worldwide---www.cabi.orgCheck for more information on the species: Plants Database Names, synonymy and distribution The Garden.org Plants Database https://garden.org/plants/Global Plant Initiative Digitized type specimens, descriptions and use Tropicos Nomenclature, literature, distribution and collections Tropicos - Home www.tropicos.org/GBIF Global Biodiversity Information Facility Free and open access to biodiversity data https://www.gbif.org/IPNI International Plant Names Index The International Plant Names Index - home page http://www.ipni.org/EOL Descriptions, photos, distribution and literature Global access to knowledge about life on Earth Encyclopedia of Life eol.org/PROTA Uses the Plant Resources of Tropical Africa https://books.google.co.th/books?isbn=9057822040Prelude Medicinal uses Prelude Medicinal Plants Database http://www.africamuseum.be/collections/external/preludeGoogle Images Imagesรูปภาพประกอบ-รวบรวมและเรียบเรียงโดย---ทิพพ์วิภา วิรัชติ---บริษัท สวนสวรส การ์เด้น ดีไซน์ จำกัด---สวน-เทวา อ.แม่สอย จ.เชียงใหม่---www.suansavarose.com---www.suan-theva.com

ปาล์ม10

Tue, 03 Oct 2023 07:21:33 +0700

ปาล์ม 10 For information only-the plant is not for sale. 1 Arenga micrantha/Tibetan Sugar Palm 16 Burretiokentia hapala/Dreadlock Palm 2 Arenga australasica/Australian sugar palm 17 Ceroxylon alpinum /Andean Wax Palm 3 Arenga engleri/Formosa palm 18 Ceroxylon quindiuense/Quindío wax palm 4 Arenga microcarpa/Aren Sagu 19 Livistona alfredii/Milstream Palm 5 Arenga ryukyuensis/Japanese dwarf sugar palm 20 Livistona boninensis/Bonin Island Fan-palm. 6 Arenga tremula/ Philippine Dwarf Sugar Palm 21 Livistona carinensis/Bankoualé Palm 7 Arenga wightii/Wight's Sago Palm 22 Livistona humilis/Sand Palm. 8 Astrocaryum aculeatum/ Star-nut Palm 23 Livistona nitida/Carnarvon Fan Palm 9 Astrocaryum standleyanum/Panama Black Oil 24 Livistona rigida/Mataranka Palm 10 Astrocaryum vulgare/Chambira palm 25 Sabal bermudana/ Bermuda palmetto 11 Beccariophoenix alfredii/High plateau coconut p 26 Sabal domingensis/ Hispaniola palmetto 12 Beccariophoenix fenestralis/Giant Window Palm 27 Sabal mauritiformis/Savannah Palm 13 Brassiophoenix drymophloeoides/The Bat-Wing 28 Sabal uresana/Sonoran Palmetto 14 Brassiophoenix schumannii/ Flying Fox wing 29 Sabal yapa/Bay Palmetto 15 Burretiokentia hapala/Dreadlock Palm 30 Saribus tothur/Anáhaw Palm ---EPPO code---รหัส EPPO คือรหัสคอมพิวเตอร์ที่พัฒนาขึ้นสำหรับพืช แมลงศัตรูพืช (รวมถึงเชื้อโรค) ซึ่งมีความสำคัญในการเกษตรและการปกป้องพืช รหัสEPPOเป็นระบบการเข้ารหัสที่กลมกลืนกันซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่ออำนวยความสะดวกในการจัดการชื่อพืชและศัตรูพืชในฐานข้อมูลคอมพิวเตอร์ตลอดจนการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างระบบไอทีEPPO (2021) EPPO Global Database (พร้อมใช้งานออนไลน์) https://gd.eppo.int - Phonetic spelling of Latin names by edric. https://www.palmpedia.netสถานะการอนุรักษ์ IUCN. Red List of Threatened Species https://www.iucnredlist.org/1 สูญพันธุ์ (EX) การกำหนดที่ใช้กับสปีชีส์ที่บุคคลสุดท้ายเสียชีวิตหรือการสำรวจอย่างเป็นระบบและตามเวลาที่เหมาะสมไม่สามารถบันทึกได้แม้แต่บุคคลเดียว2 Extinct in the Wild (EW) หมวดหมู่ที่ประกอบด้วยสปีชีส์ที่สมาชิกอยู่รอดได้เฉพาะในกรงขังหรือเป็นประชากรที่ได้รับการสนับสนุนเทียมซึ่งอยู่นอกขอบเขตทางภูมิศาสตร์ในอดีต3 ใกล้สูญพันธุ์ขั้นวิกฤต (CR) ซึ่งเป็นประเภทที่มีสิ่งมีชีวิตที่มีความเสี่ยงสูงอย่างยิ่งต่อการสูญพันธุ์อันเป็นผลมาจากจำนวนประชากรที่ลดลงอย่างรวดเร็วจาก 80 ถึงมากกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา (หรือสามชั่วอายุคน) ปัจจุบันขนาดของประชากรน้อยลง กว่า 50 บุคคล หรือปัจจัยอื่นๆ4 ใกล้สูญพันธุ์ (EN) ซึ่งเป็นชื่อที่ใช้กับชนิดพันธุ์ที่มีความเสี่ยงสูงต่อการสูญพันธุ์อันเป็นผลมาจากจำนวนประชากรที่ลดลงอย่างรวดเร็วจาก 50 ถึงมากกว่า 70 เปอร์เซ็นต์ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา (หรือสามชั่วอายุคน) ขนาดประชากรปัจจุบันน้อยกว่า 250 บุคคลหรือปัจจัยอื่น ๆ5 เปราะบาง (VU) ซึ่งเป็นหมวดหมู่ที่ประกอบด้วยสปีชีส์ที่มีความเสี่ยงสูงต่อการสูญพันธุ์อันเป็นผลมาจากการลดลงอย่างรวดเร็วของประชากร 30 ถึงมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา (หรือสามชั่วอายุคน) ขนาดประชากรปัจจุบันน้อยกว่า จำนวน 1,000 บุคคล หรือปัจจัยอื่นๆ6 Near Threatened (NT)เป็นชื่อที่ใช้กับชนิดพันธุ์ที่ใกล้จะถูกคุกคามหรืออาจเข้าเกณฑ์สำหรับสถานะถูกคุกคามในอนาคตอันใกล้7 ความกังวลน้อยที่สุด (LC) หมวดหมู่ที่มีสายพันธุ์ที่แพร่หลายและอุดมสมบูรณ์หลังจากการประเมินอย่างรอบคอบ8 Data Deficient (DD) ซึ่งเป็นเงื่อนไขที่ใช้กับสปีชีส์ซึ่งจำนวนข้อมูลที่มีอยู่ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการสูญพันธุ์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง จึงไม่สามารถดำเนินการประเมินได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้น จึงไม่เหมือนกับหมวดหมู่อื่นๆ ในรายการนี้ หมวดหมู่นี้ไม่ได้อธิบายถึงสถานะการอนุรักษ์ของสปีชีส์9 ไม่ได้รับการประเมิน (NE) ซึ่งเป็นหมวดหมู่ที่ใช้รวมสัตว์เกือบ 1.9 ล้านชนิดที่อธิบายโดยวิทยาศาสตร์แต่ไม่ได้รับการประเมินโดย IUCNVersion 3.1: สภา IUCN ได้นำเวอร์ชันล่าสุดนี้มาใช้ ซึ่งรวมถึงการเปลี่ยนแปลงต่างๆ อันเป็นผลมาจากความคิดเห็นของสมาชิก IUCN และ SSC และจากการประชุมครั้งสุดท้ายของคณะทำงานพิจารณาหลักเกณฑ์ฯ ในเดือนกุมภาพันธ์ 2543Version 2.3: IUCN (1994)สภา IUCN นำเวอร์ชันนี้มาใช้ ซึ่งรวมการเปลี่ยนแปลงไว้ด้วย ความคิดเห็นของสมาชิก IUCN ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2537 ฉบับเริ่มต้นของเอกสารนี้เผยแพร่โดยไม่มีรายละเอียดทางบรรณานุกรมที่จำเป็นเช่นวันที่เผยแพร่และหมายเลข ISBN แต่รวมอยู่ในพิมพ์ซ้ำในปี 2541 และ 2542 รุ่นนี้ใช้สำหรับปี 2539 IUCN Red List of Threatened Animals (Baillie and Groombridge 1996), TheWorld List of Threatened Trees (Oldfield et al. 1998) และ 2000 IUCN Red List of Threatened Species (Hilton-Taylor 2000) สกุล Arenga (ah-REHN-gah) มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และออสเตรเลีย พื้นที่การกระจายพันธุ์ขยายจากอินเดีย จีนตอนใต้หมู่เกาะริวกิวและไต้หวันไปทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้Malesiaและเกาะคริสต์มาสไปจนถึงออสเตรเลียเหนือ สปีชีส์ส่วนใหญ่เติบโตในป่าหลักในที่ราบลุ่มและเนินเขาในเขตร้อนชื้น บางชนิดเป็นต้นปาล์มสูงที่เติบโตเป็นกลุ่มและมีใบร่วงจำนวนมาก พวกมันมีผลอย่างชัดเจนต่อพลวัตของป่า ก่อนหน้านี้ถูกจัดให้อยู่ในสกุล Didymosperma เป็นสายพันธุ์ของป่านิรุกติศาสตร์: ชื่อสกุล 'Arenga' ภาษาละตินสำหรับชื่อพื้นเมืองมลายูสำหรับสายพันธุ์; "areng" มีสายพันธุ์ที่ยอมรับ 24 สายพันธุ์ (แสดงในหน้านี้ 7 สายพันธุ์)1 Arenga australasica (H.Wendl. & Drude) S.T.Blake ex H.E.Moore – รัฐควีนส์แลนด์ 2 Arenga brevipes Becc. – สุมาตรา, บอร์เนียว3 Arenga caudata (Lour.) H.E.Moore – กวางสี ไหหลำ อินโดจีน4 Arenga distincta Mogea – เกาะบอร์เนียว5 Arenga engleri Becc. – ไต้หวัน 6 Arenga hastata (Becc.) Whitmore – ไทย, มาเลเซีย, บอร์เนียว, สุมาตรา7 Arenga hookeriana (Becc.) Whitmore – ไทย, มาเลเซีย 8 Arenga listeri Becc. – เกาะคริสต์มาส9 Arenga longicarpa C.F.Wei – กวางตุ้ง10 Arenga longipes Mogea – สุมาตรา11 Arenga micrantha C.F.Wei – ทิเบต ภูฏาน อรุณาจัลประเทศ12 Arenga microcarpa Becc. in K.M.Schumann & U.M.Hollrung – Maluku, New Guinea, Australia 13 Arenga mindorensis Becc. – Mindoro14 Arenga obtusifolia Mart.- ไทย, มาเลเซีย, บอร์เนียว, ชวา*15 Arenga pinnata (Wurmb) Merr. – แปลงสัญชาติในประเทศจีนตอนใต้ เบนิน มาลุกุ นิวกินี ฮาวาย*16 Arenga plicata Mogea – กาะสุมาตรา17 Arenga porphyrocarpa (Blume ex Mart.) H.E.Moore – ชวา, สุมาตรา18 Arenga retroflorescens H.E.Moore & Meijer – ซาบาห์19 Arenga ryukyuensis A.J.Hend – เกาะริวกิว20 Arenga talamauensis Mogea – สุมาตรา21 Arenga tremula (Blanco) Becc. – ฟิลิปปินส์*22 Arenga undulatifolia Becc. – เกาะบอร์เนียว, ปาลาวัน, สุลาเวสี*23 Arenga westerhoutii Griff. – ภาคใต้ของจีน อินโดจีน อัสสัม อรุณาจัลประเทศ ภูฏาน*24 Arenga wightii Griff. – อินเดียหลายชนิดที่มีอยู่ในประเทศไทยและได้กล่าวถึงไปแล้ว (*ในปาล์ม 5,6,7) ที่จะกล่าวต่อไปเป็นสายพันธุ์ที่น่าสนใจในสกุลนี้ Arenga australasica /Australian sugar palm [ah-REHN-gah] [ah-strah-lah-SEE-kah] Picture 1, 2---In habitat, Clump Point, near Bingil Bay, north Queensland. Photo by Michael Pascall. https://palmpedia.net/wiki/Arenga_engleriชื่อวิทยาศาสตร์--- Arenga australasica (H.Wendl. & Drude) S.T.Blake ex H.E.Moore.(1963)ชื่อพ้อง---Has 2 Synonyms.See https://species.wikimedia.org/wiki/Arenga_australasica---Basionym: Saguerus australasicus H.Wendl. & Drude (1875).https://species.wikimedia.org/wiki/Arenga_australasica---Normanbya australasicus (H.Wendl. & Drude) Baill.(1895).ชื่อสามัญ---Australian Arenga Palm, Southern Arenga, Australian sugar palm.ชื่ออื่น---[CHINESE: Ao zhou guang lang.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AGBSS (Preferred name: Arenga sp.)ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---ออสเตรเลียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Arenga' มาจากภาษามลายู 'areng' ที่อ้างถึง Arenga pinnata ; ชื่อของสายพันธุ์ 'australasica' ความหมาย จากหรือมาจาก ออสตราเลเซีย นิวซีแลนด์ Arenga australasica เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Hermann Wendland (1825–1903) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน และ Carl Georg Oscar Drude (1852–1933) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยStanley Thatcher Blake (พ.ศ. 2453-2516) นักพฤกษศาสตร์ชาวออสเตรเลีย จาก Harold Emery Moore (1917–1980) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปี พ.ศ.2506ที่อยู่อาศัย---เกิดขึ้นในป่าฝนเขตร้อนที่ลุ่มตามแนวชายฝั่งของ รัฐควีนส์แลนด์เหนือ และชายฝั่งตะวันออก Arnhem Land Groote Eylandt เกิดขึ้นใน NT, CYP, NEQ และ CQ ไกลออกไปทางใต้จนถึงTully และในพื้นที่แม่น้ำ Mary เติบโตในป่าฝน ป่าดิบชื้น ป่ามรสุม ที่ความสูงจากระดับน้ำทะเลใกล้ถึง 300 เมตรลักษณะ--- เป็นปาล์มแตกกอ (caespitose) ขนาดใหญ่ โดยปกติจะมีลำต้นที่โดดเด่น 1-3 ลำต้น และมีหน่อที่ยังไม่เจริญเต็มที่จำนวนมากโผล่ออกมาจากฐาน (Jones 1984a) กอมักหนาแน่นและแผ่กว้าง (Jones 1996a) สูงได้ถึง 20 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้นถึง 30 ซม.ลำต้นที่มีอายุมากกว่าจะมีสีอ่อนและมีรอยแผลเป็นจากโคนใบ ใบรูปขนนก (pinnate) ทางใบยาว 2.5-3.5 เมตร ใบย่อยเรียว ยาวประมาณ 1 เมตร กว้าง7 ซม.มี 78-142 ใบย่อย ต่อ 1 ใบ ใบย่อยคู่สุดท้ายจะรวมกันที่โคนใบมีลักษณะ คล้ายหางปลา สีเขียวเข้มด้านบนใบ และสีซีดด้านล่างใบ ช่อดอกออกระหว่างใบ (interfoliar) ยาว 1-2 เมตร เกิดขึ้นจากโคนใบของใบด้านบนก่อนแล้วจึงค่อยปรากฏขึ้นตามลำต้น เมื่อช่อดอกที่ต่ำที่สุดออกผลลำต้นก็จะตายและถูกแทนที่ด้วยต้นอ่อนอื่น ๆจากต้นแม่ ช่อดอกมี 38-44 ช่อ ดอกเพศผู้และดอกเพศเมียอยู่ในข่อเดียวกัน (monoecious) สีเหลือง เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1 ซม มีกลีบเลี้ยง 3 กลีบ กลีบดอก 3 กลีบ ออกเป็นกระจุก 3 ดอก (ดอกเพศเมีย 1 ดอกระหว่างดอกเพศผู้ 2 ดอก) ดอกเพศผู้มีเกสรเหศผู้ 6 อันขึ้นไปและดอกเพศเมียมีรังไข่ 2-3 อัน ผลกลมมีเนื้อ ขนาด 8-26 มม.สีส้มถึงแดงเมื่อสุกสีม่วงดำ เนื้อผลมีความระคายเคืองสูง มีเมล็ดกลม 2-3 เมล็ด เมล็ดแข็งและเรียบยาว 10-15 มม. x 10-15 มม. - มักจะสับสนกับ Arenga microcarpa ที่เล็กกว่า- ถูกระบุว่าเป็นสายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงเป็น Monocarpic (แต่ละลำต้นตายหลังจากออกดอกและติดผล)ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตในเขตร้อน กึ่งเขตร้อน และพื้นที่เขตอบอุ่น (USDA Zone 10b-11) ทนแสงแดดเต็มที่ (แสงแดดโดยตรง 6 ชั่วโมงขึ้นไปต่อวัน ไม่มีขอบเขตบน) แต่ควรปลูกแบบกึ่งร่มเงา (แสงแดดโดยตรง 4 ถึง 6 ชั่วโมงต่อวัน ชั่วโมงเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องต่อเนื่องกัน แต่จะทำงานได้ดีที่สุดโดยมีบางชั่วโมงเป็นอย่างน้อยในช่วงเช้า) เติบโตในดินทราย ดินเหนียว และดินร่วน ชื้นมีการระบายน้ำดี pH 5.6-7.8 อัตราการเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษาต่ำการรดน้ำ---ต้องการน้ำปานกลาง ดินที่ชื้นสม่ำเสมอ อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำการตัดแต่งกิ่ง---ปาล์มชนิดนี่ไม่ทิ้งใบเมื่อใบแก่ตาย ควรเล็มออกเป็นครั้งคราว หรือแยกหน่ออ่อนรอบโคนออก ถ้าต้องการให้กอมีขนาดเล็กลงการใส่ปุ๋ย---ใส่ปุ๋ยปาล์มอย่างน้อยปีละ 3 ครั้งในฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง หากปลูกปาล์มในแสงแดดจัด ให้ใส่ปุ๋ยบ่อยขึ้น (มากถึงเดือนละครั้งในช่วงที่อากาศอบอุ่น)ศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีโรคและศัตรูพืชร้ายแรง /ในบริเวณที่มีแสงแดดจัด ใบของปาล์มนี้มักจะเปลี่ยนเป็นสีเขียวมะนาวหรือสีเหลือง ดังนั้นการใส่ปุ๋ยเพิ่มเติมจะช่วยป้องกันการเปลี่ยนสีได้รู้จักอันตราย---เนื้อและน้ำผลไม้มีผลึกแคลเซียมออกซาเลตทำให้เกิดการระคายเคืองสูง การสัมผัสกับผิวหนังทำให้เกิดอาการแพ้และคันอย่างรุนแรง ที่น่าวิตกคือสามารถอยู่ได้นานหลายชั่วโมง ควรสวมถุงมือเมื่อจัดการกับผลไม้สดหรือเมล็ดพืชการใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ เหมาะปลูกลงแปลงกลางแจ้งหรือแสงแดดรำไร ศักยภาพในฐานะพืชในร่มยังไม่ได้ถูกทดลอง ปาล์มชนิดนี้ไม่เป็นที่รู้จักนักในการเพาะปลูก ส่วนใหญ่เติบโตขึ้นโดยนักสะสมและผู้ที่ชื่นชอบการอนุรักษ์--- ประชากรที่ตั้งอยู่ทางเหนือของสถานี Starcke ในรัฐควีนส์แลนด์ ปัจจุบันรวมอยู่ในเขตอนุรักษ์ทรัพยากร Munburra ซึ่งอยู่ติดกับอุทยานแห่งชาติ Starcke (BRI ไม่ระบุวันที่) https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_australasicaขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด และการแยกหน่อ การงอกของเมล็ดไม่แน่นอนและช้า อาจใช้เวลา 6 เดือนถึง 2 ปี Arenga engleri /Formosa palm [ah-REHN-gah] [eng-LEHR-ee] Picture 1, 2---Moody Gardens, Galveston, Texas.https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_engleri ชื่อวิทยาศาสตร์---Arenga engleri Becc. (1889)ชื่อพ้อง---Has 2 Synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664248-1#synonyms---Arenga tremula var. engleri (Becc.) Hatus (1971)---Didymosperma engleri (Becc.) Warb. (1900).ชื่อสามัญ---Formosa palm, Taiwan sugar palm, dwarf sugar palm, Taiwan arenga palm.ชื่ออื่น---[CHINESE: Shan zong, Xiang zong, San wei zong.];[JAPANESE: Kuro-tsugu, Mani.];[FRENCH: Palmier à sucre de Formose, Palmier à sucre nain.];[GERMAN: Riukiu Zuckerpalme, Zwerg-Zuckerpalme.];[SPANISH: Palmera de Formosa.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AGBEN (Preferred name: Arenga engleri.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซีย เอเซียตะวันออกเขตกระจายพันธุ์---ไต้หวัน, ญี่ปุ่นนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Arengaมา' จากภาษามลายู 'areng' ที่อ้างถึง Arenga pinnata ; ชื่อสายพันธุ์ 'engleri' เพื่อยกย่องนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน Heinrich Gustav Adolf Engler(1844-1930) ผู้เขียนระบบการจำแนกประเภทของพืชที่มีชื่อของเขาArenga engleri เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Odoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลี ในปีพ.ศ.2432ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในไต้หวัน (ฟอร์โมซา) และหมู่เกาะริวกิว (ทางใต้ของญี่ปุ่น) มีรายงานจากอินเดียด้วย พบในป่าเปิด พื้นที่เปิดโล่งหรือป่าฝนที่ราบลุ่มหนาแน่นซึ่งมักอยู่บนเนินเขา ที่ระดับความสูงถึง 850 เมตรลักษณะ--- เป็นปาล์มแตกกอ (caespitose) ขนาดเล็กหลายลำต้น ขึ้นเป็นกอสูงถึง 4 เมตร ทรงพุ่มกว้าง 5 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 10- 15 ซม.ใบเกิดจากจากลำต้นที่ไม่มีหนามด้านบนใบสีเขียวเข้มถึงสีมะกอกและสีเงินด้านล่าง 5-8 ใบมีหน้าตัดรูปตัว V ในระนาบเดียว ทางใบยาว 1,6-2,8 เมตร ใบย่อยบนก้านใบยาว 0.8- 2 เมตร.มี 30-42 คู่ ใบสีเขียวเข้มด้านบนสีเทาเงินด้านล่าง ช่อดอกออกระหว่างกาบใบ (interfoliar) ยาว 50-60 ซม.ก้านดอกคล้ายดอกเข็มและมีทั้งดอกเพศวผู้และเพศเมียอยู่ในต้นเดียวกัน (monoecious) ดอกเพศผู้เป็นรูปขอบขนาน ยาว 1.2-1.7 ซม.ดอกตูมเส้นผ่านศูนย์กลาง 0.6-0.7 ซม. มีสีเหลืองส้ม มีเกสรเพศผู้ 25-50 อัน ดอกเพศเมียทรงกลม ยาว 0.8-1 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง สีเหลืองส้ม มีรังไข่ทรงกลมแบบสามตา ดอกไม้ส่งกลิ่นหอมเข้มข้นสัมผัสได้แต่ไกล ปาล์มฟอร์โมซาต้นเดียวสามารถผลิตเมล็ดพันธุ์ที่อุดมสมบูรณ์ได้ด้วยตัวเอง ผลกลมขนาด 2-2.2 x 1.8-2.5 .ซม.เริ่มแรกมีสีเขียว ต่อมาเป็นสีเหลืองส้ม และสุดท้ายเป็นสีม่วงแดงเมื่อสุก มีเมล็ด 1-3 เมล็ด ขนาด 1.3-1.6 x 1-1.2 ซม.- เป็น monocarpic (เมื่อการออกดอกและติดผลเสร็จสิ้น ลำต้นก็จะตาย แต่พืชก็ยังคงมีชีวิตอยู่ต่อไปโดยมีลำต้นใหม่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง) ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตในสภาพอากาศเขตร้อน กึ่งเขตร้อน และพื้นที่เขตอบอุ่น (USDA Zone 9a-11) ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง - 4° C ต้องการแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) แต่ก็สามารถปลูกได้ดีในที่ร่มรำไร (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) ถึงร่มเงาเต็มที่ (แสงแดดโดยตรงน้อยกว่า 4 ชั่วโมงต่อวัน ไม่ใช่ศูนย์ชั่วโมง ควรใช้เวลาอย่างน้อยสองสามชั่วโมงในตอนเช้าเพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุด) ชอบดินชื้นที่อุดมสมบูรณ์ มีฮิวมัส และมีสภาพเป็นกรดเล็กน้อย และควรมีการระบายน้ำที่ดีเยี่ยม ทนทานต่อดินที่ไม่ดี มีความทนทานต่อเกลือต่ำ อัตราการเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษาต่ำการรดน้ำ---ต้องการน้ำที่อุดมสมบูรณ์ รดน้ำสม่ำเสมอ อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ ในช่วงฤดูร้อนหรือเดือนที่อากาศอบอุ่น ให้รดน้ำบ่อยๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ดินแห้ง การตัดแต่งกิ่ง---ปาล์มชนิดนี่ไม่ทิ้งใบเมื่อใบแก่ตาย ควรเล็มออกเป็นครั้งคราว หรือแยกหน่ออ่อนรอบโคนออก ถ้าต้องการให้กอมีขนาดเล็กลงการใส่ปุ๋ย---ใส่ปุ๋ยปาล์มอย่างน้อยปีละ 3 ครั้งในฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง หากปลูกปาล์มในแสงแดดจัด ให้ใส่ปุ๋ยบ่อยขึ้น (มากถึงเดือนละครั้งในช่วงที่อากาศอบอุ่น)ศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีโรคและศัตรูพืชร้ายแรงรู้จักอันตราย---เนื้อและน้ำผลไม้มีผลึกแคลเซียมออกซาเลตทำให้เกิดการระคายเคืองสูง การสัมผัสกับผิวหนังทำให้เกิดอาการแพ้และคันอย่างรุนแรง ที่น่าวิตกคือสามารถอยู่ได้นานหลายชั่วโมง ควรสวมถุงมือเมื่อจัดการกับผลไม้สดหรือเมล็ดพืชการใช้ประโยชน์---พืชถูกเก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อกินตาผลจากลำต้นและน้ำหวาน บางครั้งปลูกเป็นไม้ประดับในสวนขนาดใหญ่ใช้กิน---ใบอ่อนและปลายยอดปรุงสุกกินเป็นผัก แป้งได้มาจากส่วนของลำต้น น้ำนมที่ได้จากลำต้นและดอกใช้ทำน้ำตาลใช้ปลูกประดับ---นำไปใช้ประโยชน์ได้ในพื้นที่ขนาดใหญ่และในสวนทั่วไป ใช้ในงานจัดสวนที่ต้องการความร่มรื่นได้ดี ต้นอ่อนสามารถปลูกในกระถางได้เพื่อตกแต่งพื้นที่ภายในและภายนอกการใช้อื่น ๆ---ใบใช้มุงและทำเครื่องจักสานระยะออกดอก---เดือนพฤษภาคม - มิถุนายนการขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด และการแยกหน่อ- ควรใช้เมล็ดพันธุ์สดปลูกไม่ควรเก็บเมล็ดไว้เกิน 4-6 สัปดาห์หลังผลสุก - แช่เมล็ดในน้ำเป็นเวลา 1 สัปดาห์ ดูแลให้เปลี่ยนน้ำใหม่ทุกวันเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เมล็ดงอก ก่อนเพาะในดินร่วนที่ระบายน้ำ รักษาความชื้นที่อุณหภูมิ 26-28° C ระยะเวลาการงอกแปรผันได้ อาจงอกเร็วมาก หรืออาจใช้เวลาถึง 2 ปี จึงจะงอก Arenga micrantha /Tibetan Sugar Palm [ah-REHN-gah] [mihk-KRAN-tah] Picture 1---H.P. Leu Gardens, Orlando, FL. Photo by Eric. https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_micranthaPicture 1---New Zealand. Photo by 'richnorm'. https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_micranthaชื่อวิทยาศาสตร์---Arenga micrantha C.F.Wei.(1988)ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:935809-1ชื่อสามัญ---Tibetan Sugar Palmชื่ออื่น---[CHINESE: Xiao hua guang lang.];[GERMAN: Tibetanische Zuckerpalme.];[FRENCH: Palmier à sucre tibétain.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AGBSS (Preferred name: Arenga sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์---ทิเบต ภูฏาน อินเดีย จีนนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Arenga' มาจากภาษามลายู 'areng' ที่อ้างถึง Arenga pinnata ; ชื่อสายพันธุ์ 'micrantha' ความหมาย ดอกไม้จิ๋วArenga micrantha เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Chao Fen Wei (เกิดปี 1934) นักพฤกษศาสตร์ชาวจีน ในปีพ.ศ.2531- Arenga micrantha ถูกอธิบายเมื่อเร็ว ๆ นี้เมื่อปี 1988 จากทิเบต ตอนนี้ Arenga Micrantha ถูกพบว่าเกิดขึ้นในภูฏานและ NE อินเดีย มันเป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาที่ปาล์มที่มีขนาดใหญ่นี้จะยังคงไม่ถูกตรวจพบพื้นที่ ที่ได้รับการอนุรักษ์อย่างดีและมีคุณค่าทางพฤกษศาสตร์มาเป็นเวลากว่าร้อยปี แต่นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากการค้นพบครั้งแรกของกลุ่มพืชขนาดเล็กใน NE อินเดีย มันก็พบว่ามีการเติบโตในหลาย ๆ สถานที่อื่น ๆ และถูกใช้โดยคนในท้องถิ่นสำหรับมุงและผลิตไม้กวาด (Palm Society Northern California Chapter) https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_micranthaที่อยู่อาศัย---พบในเทือกเขาหิมาลัยตะวันออก (ทิเบต ภูฏาน อินเดีย) จีน (Xizang) ที่ระดับความสูง 1400-2150 เมตรลักษณะ--- เป็นArenga ที่ดูแปลกตา เป็นปาล์มเดี่ยวๆ สูงประมาณ 2-8 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 15 ซม.มีใบที่สง่างามขนาดใหญ่แบนราบตรึงใบอย่างสม่ำเสมอมีสีเขียวเข้มด้านบน สีขาวเงินด้านล่าง (glaucous)ความยาวประมาณ 3 เมตร ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (Monoecious)ช่อดอกยาว 0.80-1เมตรดอกเพศผู้ 4-5.5 มม.กลีบเลี้ยงประมาณ 2 มม.กลีบดอกโดยประมาณ 5.5 มม.เกสรเพศผู้ 9-23 อัน ช่อดอกเพศเมียไม่พบ ผลไม่พบข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตในสภาพชื้นและไม่รุนแรงในช่วงฤดูร้อน และในสภาพแห้งเย็นในฤดูหนาว (USDA Zone 8b -11) พบในภูฏานที่กำลังเติบโต 2,000-21,50 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล! นี่คือพื้นที่ของเชิงเขาในเทือกเขาหิมาลัยตะวันออกที่รู้จักกันว่าต้องเผชิญกับหิมะและน้ำค้างแข็ง นี่คือ Arenga ที่ทนความหนาวเย็นที่สุด สามารถทนต่ออุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง - 6.5° C ในการเพาะปลูกแสดงให้เห็นว่าสามารถปรับเปลี่ยนได้อย่างกว้างขวาง ต้องการแสงแดดเต็มที่ (แสงแดดโดยตรง 6 ชั่วโมงขึ้นไปต่อวัน ไม่มีขอบเขตบน) หรือในร่มเงาบางส่วน (แสงแดดโดยตรง 4 ถึง 6 ชั่วโมงต่อวัน ชั่วโมงเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องต่อเนื่องกัน แต่จะทำงานได้ดีที่สุดโดยมีบางชั่วโมงเป็นอย่างน้อยในช่วงเช้า) ดินชื้นสม่ำเสมอ pH 5.6-7.8 และมีการระบายน้ำดี อัตราการเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษาต่ำ การรดน้ำ---ต้องการน้ำที่อุดมสมบูรณ์ รดน้ำสม่ำเสมอ อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ ในช่วงฤดูร้อนหรือเดือนที่อากาศอบอุ่น ให้รดน้ำบ่อยๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ดินแห้ง การตัดแต่งกิ่ง---ปาล์มชนิดนี่ไม่ทิ้งใบเมื่อใบแก่ตาย ควรเล็มออกเป็นครั้งคราว การใส่ปุ๋ย---ใส่ปุ๋ยปาล์มอย่างน้อยปีละ 3 ครั้งในฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง หากปลูกปาล์มในแสงแดดจัด ให้ใส่ปุ๋ยบ่อยขึ้น (มากถึงเดือนละครั้งในช่วงที่อากาศอบอุ่น)ศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีโรคและศัตรูพืชร้ายแรงรู้จักอันตราย---เนื้อและน้ำผลไม้มีผลึกแคลเซียมออกซาเลตทำให้เกิดการระคายเคืองสูง การสัมผัสกับผิวหนังทำให้เกิดอาการแพ้และคันอย่างรุนแรง ที่น่าวิตกคือสามารถอยู่ได้นานหลายชั่วโมง ควรสวมถุงมือเมื่อจัดการกับผลไม้สดหรือเมล็ดพืชใช้ประโยขน์---ใช้ปลูกประดับ ทุกชนิดในสกุล Arenga เป็นที่รู้จักในฐานะไม้ประดับ นำไปใช้ประโยชน์ได้ในพื้นที่ขนาดใหญ่และในสวนทั่วไป ใช้ในงานจัดสวนที่ต้องการความร่มรื่นได้ดี ต้นอ่อนสามารถปลูกในกระถางได้เพื่อตกแต่งพื้นที่ภายในและภายนอก เหมาะปลูกเป็นไม้กระถาง หรือปลูกลงแปลงในที่ร่มรำไรหรือกลางแจ้งการใช้อื่น ๆ---ชาวบ้านในท้องถิ่นใช้เพื่อมุงจากและผลิตไม้กวาดภัยคุกคาม---เนื่องจากถูกคุกคามที่อยู่อาศัย มีการลดลงอย่างต่อเนื่องของพื้นที่ขอบเขตและคุณภาพของที่อยู่อาศัย ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ประเภท 'ใกล้สูญพันธุ์ภายใต้เกณฑ์ A2c'สถานะการอนุรักษ์---EN - ENDANGERED A2c - ver 3.1 - IUCN. Red List of Threatened Species. (2004)source: China Plant Specialist Group. 2004. Arenga micrantha. The IUCN Red List of Threatened Species 2004: e.T46592A11065000. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2004.RLTS.T46592A11065000.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 14 กันยายน 2566ขยายพันธุ์---เมล็ด อัตราการงอก 90% พร้อมต้นกล้าที่เติบโตอย่างรวดเร็ว Arenga microcarpa /Aren Sagu [ah-REHN-gah] [migh-kroh-KAHRP-ah] Picture 1, 2---Montgomery Botanical Centre, Florida. Photo by Dr. William J. Baker, Royal Botanic Gardens, Kew/Palmweb. https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_microcarpaชื่อวิทยาศาสตร์---Arenga microcarpa Becc. (1889.)ชื่อพ้อง---Has 5 Synonyms. ---Didymosperma microcarpum (Becc.) Warb. ex K.Schum. & Lauterb.(1900)---More. See all https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664257-1#synonymsชื่อสามัญ---Arenga, Aren Sagu, Small-fruited areng palm, Arrack palm,Toddy palm.ชื่ออื่น---[CHINESE: Xiao guo guang lang.];[FRENCH: Palmier à sucre, Palmier à petit fruit.]:[INDONESIA: Aren sagu.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AGBSS (Preferred name: Arenga sp.)ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---อินโดนีเซีย ออสเตรเลียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Arenga' มาจากภาษามลายู 'areng' ที่อ้างถึง Arenga pinnata ; ชื่อของสายพันธุ์ 'microcarpa' คือการรวมกันของคำภาษากรีก “mikrόs”= เล็ก และ “karpόs”= ผลไม้ หมายถึงผลไม้ขนาดเล็ก โดยมีการอ้างอิงที่ชัดเจนArenga microcarpa เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Odoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลี ในปี พ.ศ.2432ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดใน Maluku, New Guinea พื้นที่เปิด ที่ราบใกล้ลำธารใน Irian Jaya และดินแดนทางเหนือของออสเตรเลีย พบขึ้นในป่าดงดิบชั้นต้น ป่าในเขตมรสุม ที่ระดับความสูงไม่เกิน 700 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มแตกกอแน่น สูงได้ถึง 4-8 เมตร และอาจสูงได้ถึง 15 เมตรในถิ่นกำเนิด ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางลำต้น 12 ซม ใบรูปขนนก ทางใบยาว3-4เมตร แผ่นใบแผ่กว้างสีเขียวเข้ม ใต้ใบสีเทาเขียวมีนวลสีขาวเด่นชัด ช่อดอกจากโคนใบส่วนบน (Interfoliar) ยาว 1-2 เมตร มี 38-44 ช่อ ประกอบด้วยดอกเพศผู้และดอกเพศเมีย อยู่ในช่อเดียวกัน (monoecious) พัฒนาจากด้านบนลงมา มีดอกเพศผู้สีเหลืองส้ม ดอกเพศเมียมีสีเหลืองมะนาว ผลไม้มีลักษณะกลมขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5-2 ซม. ผลอ่อนสีขาว สุกสีแดง มีเมล็ด 1-3 เมล็ด เมล็ดมีลักษณะแข็งและเรียบ เป็นรูปทรงกลมถึงมุม- ถูกระบุว่าเป็นสายพันธุ์ที่มีความเสี่ยงเป็น Monocarpic (ตายหลังจากออกดอกและติดผล แต่สายพันธุ์เป็น Multi-stemmed species จะผลิตลำต้นใหม่และพืชจะไม่ตายเมื่อลำต้นแต่ละต้นตาย)ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พืชในเขตภูมิอากาศแบบเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน และบางส่วนในเขตอบอุ่น (USDA Zone 9a-11) ทนอุณหภูมิต่ำสุดประมาณ -3 °C แต่ใบไม้จะเสียหาย สามารถปลูกได้ในแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6ชั่วโมงขึ้นไปต่อวัน ไม่มีขอบเขตยน) หรือในที่ร่มเล็กน้อย (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) ดินชื้นมีการระบายน้ำดี pH 5.6-7.8 การเจริญเติบโตช้าในระยะแรก จากนั้นจะดำเนินไปเร็วขึ้น การบำรุงรักษาต่ำการรดน้ำ---ต้องการน้ำปริมาณมาก รดน้ำสม่ำเสมอ อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ ในช่วงฤดูร้อนหรือเดือนที่อากาศอบอุ่น ให้รดน้ำบ่อยๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ดินแห้งการตัดแต่งกิ่ง---ปาล์มชนิดนี่ไม่ทิ้งใบเมื่อใบแก่ตาย ควรเล็มออกเป็นครั้งคราว หรือแยกหน่ออ่อนรอบโคนออก ถ้าต้องการให้กอมีขนาดเล็กลงการใส่ปุ๋ย---ใส่ปุ๋ยปาล์มอย่างน้อยปีละ 3 ครั้งในฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง หากปลูกปาล์มในแสงแดดจัด ให้ใส่ปุ๋ยบ่อยขึ้น (มากถึงเดือนละครั้งในช่วงที่อากาศอบอุ่น)ศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีโรคและศัตรูพืชร้ายแรงรู้จักอันตราย---ผลมักจะมีผลึกออกซาเลตจำนวนมากทำให้เนื้อผลกินไม่ได้ เนื้อและน้ำผลไม้ทำให้เกิดการระคายเคืองสูงต่อผิวหนังการใช้ประโยชน์---ใช้ในท้องถิ่นเป็นอาหารและเป็นแหล่งของวัสดุ บางครั้งมันได้รับการปลูกเลี้ยงเฉพาะที่ใช้กิน---ต้นปาล์ม Arenga ที่สูงขึ้นจะเก็บแป้งจำนวนมากไว้ในก้านของมันซึ่งต่อมาถูกเปลี่ยนเป็นน้ำตาลเพื่อเปลี่ยนเป็นช่อดอก น้ำตาลสามารถดึงออกมาในน้ำผลไม้โดยการแตะก้านและขนนกของช่อดอกเพศผู้ ผู้ผลิตน้ำตาลที่สำคัญที่สุดในสกุลคือ Arenga pinnata แต่มีสายพันธุ์อื่นที่ใช้ในทำนองเดียวกัน - แป้งในลำต้นของสายพันธุ์นี้ถูกนำมาใช้ในสุลาเวสีเหนือเพื่ออบคุกกี้ที่รู้จักกันในชื่อ 'bagea' - ตายอด (หรือที่เรียกว่า 'หัวใจปาล์ม') ของทุกสายพันธุ์ในประเภทนี้กินได้และใช้เป็นผัก - อย่างไรก็ตามการบริโภคตาจำนวนมากนั้นไม่แนะนำเนื่องจากในบางสายพันธุ์ (โดยเฉพาะ Arenga tremula) พวกมันสามารถก่อให้เกิดพิษได้ (การเก็บเกี่ยวตายอด นำไปสู่ความตายของต้นไม้เพราะมันไม่สามารถสร้างยอดด้านข้างได้)ใช้ปลูกประดับ---แม้ว่าจะไม่ได้รับการปลูกมากนักนอกเขตต้นกำเนิด แต่ก็เป็นสายพันธุ์ที่มีคุณค่าทางไม้ประดับและภูมิทัศน์ที่ดี เหมาะปลูกเป็นไม้กระถาง หรือปลูกลงแปลงในที่ร่มรำไรหรือกลางแจ้งในสวนสาธารณะ สวนขนาดใหญ่ และสวนทั่วไปการใช้อื่น ๆ---ใบใช้สำหรับมุงและเครื่องจักสานการขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด และการแยกหน่อ - รากที่ลึกถูกสร้างขึ้นก่อนที่ต้นกล้าจะโผล่ขึ้นมาเหนือระดับดิน ดังนั้นควรหว่านเมล็ดในภาชนะที่ลึกแยกกัน แช่เมล็ดไว้ล่วงหน้า 24 ชั่วโมง ก่อนหยอดเมล็ด อาจใช้เวลา 3-6 เดือนหรือมากกว่านั้นจึงจะเห็นสัญญาณการเติบโตเหนือระดับดิน Arenga ryukyuensis /Japanese dwarf sugar palm [ah-REHN-gah] [roo-koo-EN-sis] Picture 1---พืชอายุ 20 ปีจากเมล็ด Lower Saxony, Germany.https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_ryukyuensisPicture 2---Nakagusuku, Okinawa, Japan.https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_ryukyuensisชื่อวิทยาศาสตร์---Arenga ryukyuensis A.J. Hend.(2006)ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:77080352-1/general-informationชื่อสามัญ---Japanese dwarf sugar palm, Ryukyuensis Arengaชื่ออื่น---[JAPANESE: Kuru-Tsugu, Mani.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AGBSS (Preferred name: Arenga sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์---หมู่เกาะริวกิว (ญี่ปุ่น.)นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Arenga' มาจากภาษามลายู 'areng' ที่อ้างถึง Arenga pinnata ; ชื่อของสายพันธุ์ 'ryukyuensis' หมายถึง จากหมู่เกาะริวกิว ประเทศญี่ปุ่นArenga ryukyuensis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Andrew James Henderson (Born 1950-) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปี พ.ศ.2549ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในญี่ปุ่น พบขึ้นกระจายอยู่ในหมู่เกาะริวกิว หรือ Nansei-shoto (กลุ่ม Sakishima, กลุ่ม Okinawa) และหมู่เกาะโบนิน พบในป่าที่ลุ่มหรือป่าทุติยภูมิ ตามแนวขอบแม่น้ำหรือป่าที่มีความลาดชัน โดยเฉพาะใกล้ชายฝั่งทะเลที่ระดับต่ำ จากระดับน้ำทะเลขึ้นไปประมาณ 300 เมตร Picture 1, 2---โอกินาวาประเทศญี่ปุ่น ภาพถ่ายโดย Phil Markey.https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_ryukyuensisลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยว ลำต้นสั้น และอยู่ใต้ดิน ส่วนเหนือดินสูงถึง 2 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 20 ซม.คอยอดยาว 30 ซม.ใบรูปขนนกทางใบยาวถึง 2 เมตร ก้านใบยาว 1 เมตร ปกคลุมด้วยใบสักหลาดสีน้ำตาลอ่อนและสีน้ำตาลเข้ม ใบย่อย 32-48 แต่ละด้าน กระจายอยู่ในระนาบเดียวกัน ด้านบนสีเขียวเข้ม และมีสีเงินด้านล่าง ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกระหว่างกาบใบ (Interfoliar) ช่อดอกเพศผู้ยาว 26-37 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง 2.9-4.6 มม.จำนวนมากเกลี้ยง ดอกเพศผู้ยาว 8-9.5 มม. เรียงเวียนและเรียงห่างกัน เส้นใยยาว 0.5-1 มม.อับเรณูยาว 5.5-6 มม.เกสรเพศผู้ 35-59 อัน ช่อดอกเพศเมีย ยาว 16-31 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง 3.4-6.8 ซม.มีขนปกคลุม ดอกเรียงกันเป็นวง กลีบเลี้ยงยาว 2 มม.กลีบดอกยาว 2.5 มม ผลกลมสีเขียว เปลี่ยนเป็นสีเหลืองและสีส้มแดงเมื่อสุก ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.2-1.8 ซม.* ปาล์มชนิดนี้คล้ายกับ Arenga engleri จากไต้หวันมาก แต่แตกต่างกันตรงที่ ;- - ขนาดความสูง ใบย่อย และลำต้น A. ryukyuensis ที่สูงเพียงประมาณ 2 เมตรในขณะที่ลำต้น Arenga engleri เติบโตได้สูงกว่า 4 เมตร- ผลของ A. engleri สุกจากสีเขียวเปลี่ยนเป็นสีส้ม/เหลืองไปจนถึงสีม่วงแดง ผลของA. ryukyuensis สุกจากสีเขียวเป็นเหลืองเป็นสีส้มและสีแดงเข้ม - เมล็ด A. ryukyuensis มีลักษณะกลม สั้น และอ้วนมาก ในขณะที่เมล็ด A.engleri จะมีความยาวมากกว่า และโดยทั่วไปมีขนาดใหญ่กว่าด้วย- A. engleri ในไต้หวัน อยู่ที่ระดับความสูง 200 – 1,050 เมตร.ในขณะที่ A. ryukyuensis เป็นสายพันธุ์ที่ราบลุ่มและเกิดขึ้นจากระดับน้ำทะเลสูงถึงประมาณ 300 เมตร https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_ryukyuensisข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ส่วนใหญ่จะเจริญเติบโตได้ในภูมิอากาศเขตร้อน และเขตอบอุ่น (USDA Zone 9a) ทนอุณหภูมิต่ำสุดประมาณ -3 °C แต่ใบไม้จะเสียหาย สามารถปลูกได้ในแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6 ชั่วโมงขึ้นไปต่อวัน) หรือในที่มีแสงแดดน้อย (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) สามารถเติบโตได้ในดินที่ขาดธาตุอาหาร pH 5.6-7.8 มีการระบายน้ำดี การเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษาต่ำการรดน้ำ---ต้องการน้ำปริมาณมาก รดน้ำสม่ำเสมอ อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ ในช่วงฤดูร้อนหรือเดือนที่อากาศอบอุ่น ให้รดน้ำบ่อยๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ดินแห้งการตัดแต่งกิ่ง---ปาล์มชนิดนี่ไม่ทิ้งใบเมื่อใบแก่ตาย ควรเล็มออกเป็นครั้งคราว หรือแยกหน่ออ่อนรอบโคนออก ถ้าต้องการให้กอมีขนาดเล็กลงการใส่ปุ๋ย---ใส่ปุ๋ยปาล์มอย่างน้อยปีละ 3 ครั้งในฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง หากปลูกปาล์มในแสงแดดจัด ให้ใส่ปุ๋ยบ่อยขึ้น (มากถึงเดือนละครั้งในช่วงที่อากาศอบอุ่น)ศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีโรคและศัตรูพืชร้ายแรงรู้จักอันตราย---ผลมักจะมีผลึกออกซาเลตจำนวนมากทำให้เนื้อผลกินไม่ได้ เนื้อและน้ำผลไม้ทำให้เกิดการระคายเคืองสูงต่อผิวหนัง การสัมผัสทำให้เกิดอาการคันการใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ ใช้เป็นไม้ประดับตกแต่งภายใน ในอาคารและในที่ที่มีร่มเงาบางส่วน ได้ดีการใช้อื่น ๆ---No uses recorded.ขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด และการแยกหน่อ Arenga tremula/ Philippine Dwarf Sugar Palm [ah-REHN-gah] [treh-MOO-lah] Picture 1, 2---Photo: https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_tremulaชื่อวิทยาศาสตร์---Arenga tremula (Blanco) Becc. (1909)ชื่อพ้อง---Has 3 Synonyms.---Basionym: Caryota tremula Blanco (1837). https://www.gbif.org/species/2733953---Didymosperma tremulum (Blanco) H.Wendl. & Drude ex B.D.Jacks. (1893)---Wallichia tremula (Blanco) Mart. (1853)---More. See all https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664265-1#synonymsชื่อสามัญ---Arenga, Arenga Palm, Dwarf sugar palm, Philippine Dwarf Sugar Palm, Formosan Sugar Palm, Taiwan Sugarpalmชื่ออื่น--- [CHINESE: Fei lü bin guang lang.];[PHILIPPINES: Bat-bat, Gumayaka, Dumayaka, Dayaka ,Dumaka (Tag.).]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AGBSS (Preferred name: Arenga sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์--- ฟิลิปปินส์ นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Arenga' มาจากภาษามลายู 'areng' ที่อ้างถึง Arenga pinnata ; ชื่อของสายพันธุ์ 'tremula' ความหมาย = ตัวสั่นArenga tremula เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Francisco Manuel Blanco (1778–1845, Blanco) นักพฤกษศาสตร์ชาวสเปน ได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Odoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลี ในปีพ.ศ. 2452ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในฟิลิปปินส์ ในจังหวัด Bataan, Batangas, Laguna และ Quezon ในเกาะลูซอน ; ใน Mindoro และ Mindanao.พบในป่าฝนฟิลิปปินส์ในป่าทุติยภูมิและป่าทึบที่ระดับความสูงต่ำ 400 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มขนาดเล็กที่ไม่มีลำต้นมีรากที่หนา ลำต้นไม่ยาวแต่ค่อนข้างเรียวและแตกกอเป็นกระจุก เมื่อโตขึ้นจะสร้างรากอากาศที่ดันขึ้นเหนือผิวดิน ทรงพุ่มแผ่กว้าง 1-2.5 เมตร สูง 4 เมตร (ในที่ร่ม) และอาจสูงได้ถึง 5 เมตรในที่แสงแดดจัด ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 8-12 ซม.ใกล้กับโคนต้นปกคลุมด้วยกาบใบเก่าและใยตาข่ายสีดำ หลุดออกเห็นลำต้นสีเขียวเรียบเกลี้ยงเมื่อต้นโตขึ้น ใบประกอบแบบขนนก (pinnate) ทางใบยาว 5-8 เมตร โค้งออกจากฐานใบ ใบย่อยรูปขอบขนานเชิงเส้น ยาว 0.80 เมตร กว้าง 1.5-4 ซม.ด้านบนสีเขียวอ่อน ด้านล่างสีเขียวเงิน ดอกแยกเพศอยู่คนละช่อบนต้นเดียวกัน (monoecious) ออกระหว่างใบห้อยลง (interfoliar) แต่ละข่อมี rachillae (การแตกกิ่งรองของช่อดอก) หลายกิ่ง rachillae ดอกเพศเมีย มักจะยาวกว่าและมีจำนวนมากกว่า rachillae ดอกเพศผู้ ดอกมีกลิ่นหอมแรง ผลสดมีเนื้อรูปกลมถึงรูปไข่ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5 ซม.สุกสีเหลืองและแดงสด เมล็ดมักจะมี 2 เมล็ดข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---แม้ว่าจะมาจากเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน แต่ก็สามารถรับอุณหภูมิประมาณจุดเยือกแข็งได้ในช่วงเวลาสั้นๆ อย่างไรก็ตาม อาจเป็นเรื่องยากที่จะทำให้ดูดีที่สุดโดยไม่มีความร้อนและแสงแดดมากนัก ดังนั้นจึงเหมาะกับเขตร้อนในภูมิภาคที่ไม่มีน้ำค้างแข็งเท่านั้น (USDA Zone 10 - 12) ต้องการตำแหน่งแสงแดดรำไร (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) ชอบดินที่อุดมไปด้วยฮิวมัส การเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษาต่ำการรดน้ำ---ต้องการน้ำที่อุดมสมบูรณ์ ในช่วงฤดูร้อนหรือเดือนที่อากาศอบอุ่น ให้รดน้ำบ่อยๆ เพื่อป้องกันไม่ให้ดินแห้งการตัดแต่งกิ่ง---ปาล์มชนิดนี่ไม่ทิ้งใบเมื่อใบแก่ตาย ควรเล็มออกเป็นครั้งคราว หรือแยกหน่ออ่อนรอบโคนออก ถ้าต้องการให้กอมีขนาดเล็กลงการใส่ปุ๋ย---ใส่ปุ๋ยปาล์มอย่างน้อยปีละ 3 ครั้งในฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง หากปลูกปาล์มในแสงแดดจัด ให้ใส่ปุ๋ยบ่อยขึ้น (มากถึงเดือนละครั้งในช่วงที่อากาศอบอุ่น) ในบริเวณที่มีแสงแดดจัด ใบมักจะเปลี่ยนเป็นสีเขียวมะนาวหรือสีเหลือง ดังนั้นการใส่ปุ๋ยเพิ่มเติมช่วยป้องกันการเปลี่ยนสีได้ศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีโรคและศัตรูพืชร้ายแรงรู้จักอันตราย---ผลมักจะมีผลึกออกซาเลตจำนวนมากทำให้เนื้อผลกินไม่ได้ เนื้อและน้ำผลไม้ทำให้เกิดการระคายเคืองสูงต่อผิวหนังการใช้ประโยชน์---พืชถูกเก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้เป็นอาหารและแหล่งวัสดุในท้องถิ่น ทุกสายพันธุ์ในสกุลนี้มีมูลค่าประดับที่มีศักยภาพใช้กิน---ลำต้นเป็นแหล่งของแป้ง ตายอด (หรือที่เรียกว่า 'หัวใจปาล์ม') ของทุกสายพันธุ์ในประเภทนี้จะกินได้และใช้กินเป็นผัก อย่างไรก็ตามไม่แนะนำให้บริโภคดอกตูมในปริมาณมากเนื่องจากในบางชนิด (โดยเฉพาะ Arenga tremula) อาจก่อให้เกิดพิษใช้ปลูกประดับ---สามารถปลูกในบ้านในภาชนะได้นานหลายปีก่อนจะปลูกในกระถาง แต่จะดูดีขึ้นมากเมื่อปลูกบนพื้นดิน และจะเจริญเติบโตได้ดีหากปลูกในที่ร่มที่มีแสงน้อยการใช้อื่น ๆ---ใบใช้สำหรับมุงและเครื่องจักสาน ก้านใบและ ทางใบใช้ทำตะกร้าสถานภาพ---เป็นพืชเฉพาะถิ่น (endemic) ของฟิลิปปินส์ *[พืชถิ่นเดียวหรือพืชเฉพาะถิ่น (endemic plants) คือ พืชชนิดที่พบขึ้นและแพร่พันธุ์ตามธรรมชาติในบริเวณเขตภูมิศาสตร์เขตใดเขตหนึ่งของโลก และเป็นพืชที่มีเขตกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ค่อนข้างจำกัด ไม่กว้างขวางนัก มักจะพบพืชถิ่นเดียวบนพื้นที่ที่มีลักษณะจำกัดทางระบบนิเวศ เช่น บนเกาะ ยอดเขา หน้าผาของภูเขาหินปูน แอ่งพรุ ฯลฯ ถิ่นที่อยู่ดังกล่าวมีสภาพจำกัดของสิ่งแวดล้อมหรือมีสภาพดินฟ้าอากาศเฉพาะที่ (microclimate).] http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htmภัยคุกคาม---เนื่องจากการลดลงอย่างต่อเนื่องในพื้นที่ขอบเขตและ / หรือคุณภาพของที่อยู่อาศัย ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ประเภท 'ใกล้ถูกคุกคามภายใต้เกณฑ์ B2ab (i, ii, iii)' (ใกล้จะเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)สถานะการอนุรักษ์---NT - Near Threatened B2ab(i,ii,iii) - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species. (2020)source: Energy Development Corporation (EDC) 2020. Arenga tremula. The IUCN Red List of Threatened Species 2020: e.T153508514A153540240. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T153508514A153540240.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 15 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/153508514/153540240- ชนิดนี้ไม่อยู่ในรายชื่อแดงของฟิลิปปินส์ ดังนั้นจึงไม่ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายต่อต้านการรวบรวมอย่างผิดกฎหมายจากป่า (DENR-BMB 2017) อย่างไรก็ตาม เป็นที่ทราบกันว่าเกิดขึ้นในเขตป่าสงวน Mount Makiling และอุทยานแห่งชาติ Mt. Apo นอกจากนี้พันธุ์นี้ยังได้รับการปลูกฝังในสวนพฤกษศาสตร์ Makiling เพื่อการอนุรักษ์นอกถิ่นที่อยู่ ระยะออกดอก---เดือนพฤษภาคม - มิถุนายนขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด และการแยกหน่อ เมล็ดใช้เวลาในการงอก 3-6 เดือน Arenga wightii/Wight's Sago Palm [ah-REHN-gah] [white'-ee] Picture 1---Royal Botanic Gardens, Kew, Surrey, UK. Photo by Dr. William J. Baker, Royal Botanic Gardens, Kew/Palmweb Picture 2---India.Photo: Picture 1---https://www.palmpedia.net/wiki/Arenga_wightiitชื่อวิทยาศาสตร์---Arenga wightii Griff.(1845)ชื่อพ้อง---Has 1 Synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664268-1#synonyms---Saguerus wightii (Griff.) H.Wendl. & Drude (1878)ชื่อสามัญ---Arenga, Wight's Sago Palm, Wild Coconut.ชื่ออื่น---[KANNADA: Dhadashi, Kaadu eechalu.] ;[MALAYALAM: Alathil tenga, Malam tengu.];[MARATHI: Dhudsal, Dhudadal.];[TAMIL: Alam panei, Ala panai, Kattu Thengai.];[TULU: Kaatu thare.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AGBWI (Preferred name: Arenga wightii.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์---อินเดียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Arenga' มาจากภาษามลายู 'areng' ที่อ้างถึง Arenga pinnata ; ชื่อของสายพันธุ์ 'wightii' ตั้งเป็นเกียรติแก่ Robert Wight (1796–1872) นักพฤกษศาสตร์ชาวสก็อตArenga wightii เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย William Griffith (1810–1845) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ ในปี พ.ศ. 2388ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในอินเดีย Western_Ghats- South และ Central Sahyadris (Tamil Nadu, Kerala, Karnataka) พบได้ทั่วไปบนทางลาดชันในระดับต่ำและป่าดิบชื้น ที่ระดับความสูง 150-1,000 เมตรลักษณะ---เป็น ปาล์มต้นเดี่ยว สูง 2-6 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 15 ซม.ลำต้นสีเทาหนาแน่นไปด้วยซากเส้นใยสีดำของกาบใบ ใบประกอบแบบขนนกปลายใบคี่ (imparipinnate) ขนาดใหญ่ความยาวประมาณ 3.5-8 เมตร ใบย่อยรูปขอบขนานยาว30-100ซม.กว้าง 2-2.5 ซม.เรียงสลับสีเขียวเข้มด้านบนสีขาวด้านล่าง ช่อดอกยาว 1 เมตร ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ผลมีเนื้อกลมโตแข็งมี 2-3 เมล็ดข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พืชในเขตภูมิอากาศแบบเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน และบางส่วนในเขตอบอุ่น (USDA Zone 9a-11) สามารถปลูกได้ในแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6ชั่วโมงขึ้นไปต่อวัน ไม่มีขอบเขตยน) หรือในที่ร่มเล็กน้อย (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) ดินชื้นมีการระบายน้ำดี การเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษาต่ำการรดน้ำ---ต้องการน้ำปริมาณมาก รดน้ำสม่ำเสมอ อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ การตัดแต่งกิ่ง---ปาล์มชนิดนี่ไม่ทิ้งใบเมื่อใบแก่ตาย ควรเล็มออกเป็นครั้งคราว การใส่ปุ๋ย---ใส่ปุ๋ยปาล์มอย่างน้อยปีละ 3 ครั้งในฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วง หากปลูกปาล์มในแสงแดดจัด ให้ใส่ปุ๋ยบ่อยขึ้น (มากถึงเดือนละครั้งในช่วงที่อากาศอบอุ่น)ศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีโรคและศัตรูพืชร้ายแรงรู้จักอันตราย---ผลมักจะมีผลึกออกซาเลตจำนวนมากทำให้เนื้อผลกินไม่ได้ เนื้อและน้ำผลไม้ทำให้เกิดการระคายเคืองสูงต่อผิวหนังการใช้ประโยชน์---ใช้กิน ตายอดหรือหัวใจปาล์มกินเป็นผัก ผลไม้ทำไวน์ปาล์ม และ ลำต้นเป็นแหล่งแป้งที่มีเอกลักษณ์ใช้ปลูกประดัย---เป็นสายพันธุ์ที่มีคุณค่าทางไม้ประดับและภูมิทัศน์ที่ดี เหมาะปลูกเป็นไม้กระถาง หรือปลูกลงแปลงในที่ร่มรำไรหรือกลางแจ้งในสวนสาธารณะ สวนขนาดใหญ่ และสวนทั่วไปการใช้อื่น ๆ---ก้านใบใช้ทำไม้กวาดสถานภาพ---เป็นพืชเฉพาะถิ่น (endemic) ของ Western Ghats - South และ Central Sahyadris ประเทศอินเดีย *[พืชถิ่นเดียวหรือพืชเฉพาะถิ่น (endemic plants) คือ พืชชนิดที่พบขึ้นและแพร่พันธุ์ตามธรรมชาติในบริเวณเขตภูมิศาสตร์เขตใดเขตหนึ่งของโลก และเป็นพืชที่มีเขตกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ค่อนข้างจำกัด ไม่กว้างขวางนัก มักจะพบพืชถิ่นเดียวบนพื้นที่ที่มีลักษณะจำกัดทางระบบนิเวศ เช่น บนเกาะ ยอดเขา หน้าผาของภูเขาหินปูน แอ่งพรุ ฯลฯ ถิ่นที่อยู่ดังกล่าวมีสภาพจำกัดของสิ่งแวดล้อมหรือมีสภาพดินฟ้าอากาศเฉพาะที่ (microclimate).] http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htmภัยคุกคาม---เนื่องจากถูกคุกคามจากกิจกรรมการตัดไม้และการเพิ่มการตั้งถิ่นฐานและการเกษตร ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ถูกระบุว่า ' มีความเสี่ยงภายใต้เกณฑ์ B1+2c' สถานะการอนุรักษ์---VU - VULNERABLE B1+2c - ver 2.3 - IUCN Red List of Threatened Species. (1998)source: Johnson, D. 1998. Arenga wightii. The IUCN Red List of Threatened Species 1998: e.T38191A10100189. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.1998.RLTS.T38191A10100189.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 15 กันยายน 2566 ระยะออกดอก/ติดผล --- พฤศจิกายน - มิถุนายน การขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด และการแยกหน่อ สกุล Astrocaryum (ahs-tro-kahr-EE-uhm) เป็นประเภทปาล์มพื้นเมืองใน อเมริกากลาง, อเมริกาใต้ และตรินิแดด ประกอบด้วย 40 สปีชีส์ ที่มีการแจกแจงเบื้องต้นในระบบนิเวศเขตร้อนของอเมริกาใต้และกลาง สกุลนี้มีหลายรูปแบบ เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่เช่นA. aculeatum และA. murumuru ถึงปาล์มเล็ก ๆ เช่นA. paramaca เนื่องจากพวกมันผลิตผลไม้ตลอดทั้งปี ถือเป็นสายพันธุ์ทางเศรษฐกิจที่สำคัญในสภาพแวดล้อมที่เกิดขึ้น ( Dransfield et al., 2008 )แม้ว่าAstrocaryumเกือบทุกชนิดจะถูกใช้โดยมนุษย์ แต่มีเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้นที่มีศักยภาพทางเศรษฐกิจที่แท้จริงและมีความสำคัญอย่างมากในการค้าขายในระดับท้องถิ่นและระดับภูมิภาค ในบรรดาปาล์มเหล่านี้ A. aculeatumโดดเด่นที่สุดเนื่องจาก ผลไม้มากมายที่มนุษย์บริโภคในแถบอเมซอนและมีศักยภาพที่จะกลายเป็นพืชผลที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งทางตอนเหนือของบราซิล ( Clement et al., 2005 ; Kahn, 2008 ) - (แสดงในหน้านี้ 3 สายพันธุ์)-Astrocaryum aculeatum G.Mey.-Astrocaryum standleyanum L.H.Bailey.-Astrocaryum vulgare Mart. Astrocaryum aculeatum/ Star-nut Palm [ahs-tro-kahr-EE-uhm] [ah-koo-leh-AH-tuhm] Picture 1---Habitat. Photo by Pablo Boni Herrera.https://www.palmpedia.net/wiki/Astrocaryum_aculeatumPicture 2---Photo by Paul Craft.https://www.palmpedia.net/wiki/Astrocaryum_aculeatumชื่อวิทยาศาสตร์---Astrocaryum aculeatum G.Mey.(1818)ชื่อพ้อง---Has 7 Synonyms.---Astrocaryum dasychaetum Burret.(1934).---Astrocaryum gymnopus Burret.(1930).---Astrocaryum gynacanthum Mart.(1824)---More See all https://powo.science.kew.org/taxon/urn%3Alsid%3Aipni.org%3Anames%3A326535-2#synonymsชื่อสามัญ---Star-nut Palm, Tucumaชื่ออื่น---[BRAZIL:Tucuma tucuma, acaiúra, Acuiuru, Coco-tucuma, Tucum, Tucuma-açu, Tucuma-macaw, Tucum-açu, Tucumaí-da-terra-firme, Tucumãí-uaçu, Tucuma-piririca, Tucuma-purupuru, Tucuma-do-mato.];[FRENCH: Tucuma.];[GERMAN: Tucum.];[PORTUGUESE: Tucuma, Tucum Purupuru, Tucum da Serra, Tucum do Matto, Tucumã Arara, Tucumã Piririca, Tucuma Uassu Rana.];[RUSSIAN: Tukuma.];[SPANISH: Chonta, Cumare,Tucuma.].ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AOYTU (Preferred name: Astrocaryum aculeatum.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาใต้เขตกระจายพันธุ์---บราซิล, โบลิเวีย, เปรู, โคลัมเบีย, เวเนซุเอลา, กายอานา, ตรินิแดดและโตเบโกนิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Astrocaryum' คือการรวมกันของคำสำคัญในภาษากรีก “aster” = ดวงดาว และ “karion” = Nut, เมล็ดพืช โดยอ้างอิงถึงเครื่องหมายที่ปรากฏบนเมล็ด ; ชื่อของสายพันธุ์ 'aculeatum' ความหมาย เต็มไปด้วยหนาม- ชื่อ 'Tucuma' มาจาก คำว่า 'tuku'mã' ในภาษา TupiAstrocaryum aculeatum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Georg Friedrich Wilhelm Meyer (1782–1856) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปีพ.ศ. 2361โดยอาศัยตัวอย่างจากแม่น้ำ Essequiboในประเทศกายอานาที่อยู่อาศัย---เป็นปาล์มพื้นเมืองในเขตร้อนของทวีปอเมริกาใต้ พบใน โบลิเวีย, บราซิล (Acre, Roraima, Rondônia, Pará); บราซิล (Amazonas); บราซิล (Amazonas); บราซิล (Amazonas), โคลัมเบีย, เฟรนช์เกียนา, กายอานา, ซูรินาเม, ตรินิแดด - โตเบโก, และเวเนซุเอลา (mainland) ลุ่มน้ำอะเมซอนจากตรินิแดดและโตเบโกทางตอนเหนือ ขึ้นกระจายทั่วไปในพื้นที่ ที่ไม่ได้รับการปกป้องและดินเสื่อมโทรม พื้นที่ที่ไม่โดนน้ำท่วมตามฤดูกาล ที่ระดับความสูงถึง 0-850 เมตร Picture 1, 2---Photo-skincare-amazonia.de. https://www.palmpedia.net/wiki/Astrocaryum_aculeatumลักษณะ---เป็นปาล์มลำต้นเดี่ยว สูง 15-28 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 30-35 ซม.ลำต้นปกคลุมไปด้วยหนามแบนสีดำยาวสูงสุด 15 ซม. มงกุฎมีใบรูปขนนก (pinnate) 16 - 20 ใบ ทางใบยาว 4.5 ถึง 5.5 เมตร ช่อดอกตั้งตรง ก้านช่อดอกยาว 1.5 เมตร กลีบดอก 3 กลีบ สีม่วงแดง ผลไม้ในกระจุกประมาณ 250 ผล รูปทรงกลมยาว 6-8 ซม.และมีน้ำหนักประมาณ 70 กรัมข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พืชประสบความสำเร็จในภูมิอากาศเขตร้อนชื้นซึ่งมีอุณหภูมิไม่ต่ำกว่า 10°C (USDA Zones: 10a - 10b) ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด (80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ถึงร่มเงาบางส่วน (แสงแดดโดยตรง 4 ถึง 6 ชั่วโมงต่อวัน ชั่วโมงเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องติดต่อกันแม้ว่าจะทำงานได้ดีที่สุดอย่างน้อยบางชั่วโมงในตอนเช้าก็ตาม) ชอบดินร่วนปนทราย pH 5.6-7.8 (มีความเป็นกรดปานกลางถึงเป็นด่างเล็กน้อย) และระบายน้ำได้ดี อัตราการเจริญเติบโตปานกลาง การบำรุงรักษาต่ำ การรดน้ำ---ต้องการน้ำปานกลาง ดินชื้นสม่ำเสมอ ใช้วัสดุคลุมดินเก็บความชื้นอย่าปล่อยให้รากแห้งการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---เพลี้ยแป้ง เพลี้ยไฟด้วง /โรครากเน่า ก้านเน่า ใบจุดสีน้ำตาลรู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามยาวตามลำต้นจำนวนมาก ควรใช้ความระมัดระวังในการจัดการการใช้ประโยชน์---ต้นไม้มักจะถูกนำมาใช้จากป่าโดยคนในท้องถิ่นในฐานะที่เป็นไม้ซุง อาหาร น้ำมันและเส้นใย มีหลักฐานของการเพาะปลูกในอดีตที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในบริเวณใกล้เคียงของการตั้งถิ่นฐานและหมู่บ้าน ได้รับการเพาะปลูกอย่างแท้จริงในบราซิลโดยคนพื้นเมือง เป็นหนึ่งในผลไม้ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในภูมิภาคอเมซอนซึ่งมักจะมาจากป่าและมักจะขายในตลาดท้องถิ่นใช้กิน--- ตายอด (หรือที่เรียกว่า 'หัวใจปาล์ม') กินเป็นผัก - ผลไม้ดิบ หรือปรุงสุก เนื้อผลไม้สีส้มที่ไม่มีเส้นใยมีรสหวานเล็กน้อยมีรสชาติคล้ายกับแอปริคอต สามารถบริโภคในรูปแบบของไอศครีม ขนมและแยม และหมักทำ "tucumã wine" ผลไม้ของมันถูกใช้โดยชาวพื้นเมืองรวมทั้งเมล็ดสุกและเมล็ดที่ยังอ่อนอยู่ มีคุณค่าทางโภชนาการสูงเป็นแหล่งที่ดีของวิตามิน A, B และ C (มีวิตามิน A สามเท่าของแครอต วิตามินฺ B 90 เท่าของอโวคาโด ซึ่งมีวิตามินบีสูง (thiamine) และมีวิตามินซีสูง เทียบได้กับส้ม- ใน Manaus และ Amazonas ส่วนใหญ่ Tucuma ถูกใช้เป็นส่วนผสมหลักในแซนด์วิชที่เรียกว่า "X-caboquinho" และถือว่าเป็นหนึ่งใน"อาหารทั่วไป" ของ Amazonas (X-Caboquinho ประกอบด้วยขนมปังฝรั่งเศสยัดไส้ด้วยเนื้อทูคูมาและชีสโคโลโฮเป็นหลัก) ใช้เป็นยา---น้ำมันที่สกัดจากเมล็ดใช้เป็นยาถูทาบนหน้าอกบรรเทาอาการที่เกิดจากปัญหาปอด - ใบถูกนำมาใช้ในการฆ่าเชื้อสายสะดือของทารกแรกเกิดการใช้อื่นๆ---ไม้แข็ง แข็งแรงและทนทาน ถูกใช้ในการสร้างบ้าน - ชนเผ่าพื้นเมืองใช้ทุกส่วนของใบไม้และก้านใบสำหรับทำเป็นเส้นใยเชือก อุปกรณ์ เครื่องมือ เปลญวน ตะกร้า และสิ่งของมากมาย- น้ำมันจากเมล็ดและผลไม้สามารถนำมาใช้เป็นเชื้อเพลิงชีวภาพความเชื่อ/พิธีกรรม--- เอนโดคาร์ปแข็งของเมล็ดลักษณะเหมือนกะลามะพร้าว ใช้ในการทำแหวนสัญลักษณ์ที่เรียกว่าแหวน tucum สัญลักษณ์ของมิตรภาพภัยคุกคาม--ไม่มีภัยคุกคามที่น่าเป็นห่วงได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ประเภท 'ความกังวลน้อยที่สุด'(ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species. (2020)source: Barker, A. 2021. Astrocaryum aculeatum G.Mey.. The IUCN Red List of Threatened Species 2021: https://doi.org/10.2305/IUCN.UK.2021-2.RLTS.T67531313A67531316.en เข้าถึงเมื่อวันที่ 17 กันยายน 2566 การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/67531313/67531316- ชนิดนี้ได้รับการบันทึกจากพื้นที่คุ้มครองและมี การรวบรวม นอกแหล่งกำเนิด หลายแห่ง (BGCI 2020, IUCN และ UNEP-WCMC 2020) นอกจากนี้ ที่ตั้งของสายพันธุ์นี้อาจได้รับการคุ้มครองจากการกวาดล้างโดยเจ้าของที่ดินเนื่องจากความสามารถในการทำกำไรของผลไม้ระยะออกดอก/ติดผล---ตลอดปีขยายพันธุ์---เมล็ด เมล็ดถูกหุ้มไว้ในเอ็นโดคาร์แบบแข็งซึ่งทำให้การงอกช้าและเอาแน่เอานอนไม่ได้ Astrocaryum standleyanum/Panama Black Oil Palm. [ahs-tro-kahr-EE-uhm] [stand-lee-AHN-uhm] Picture 1, 2---Colombia. Photo by Dr. John Dransfield, Royal Botanic Gardens,Kew/Palmweb. https://www.palmpedia.net/wiki/Astrocaryum_standleyanum ชื่อวิทยาศาสตร์---Astrocaryum standleyanum L.H.Bailey.(1933)ชื่อพ้อง---Has 2 Synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:25887-2#synonyms---Astrocaryum trachycarpum Burret.(1934).---Astrocaryum standleyanum var. calimense Dugand.(1951).ชื่อสามัญ---Black Palm, Panama Star-Nut Palm, Mocora Palm, Chunga, Palma Negra, Panama Black Oil Palm.ชื่ออื่น---[FRENCH: Guerre, Güérregue, Güinul, Mocora.];[NIGERIA: Wumba chumba (Igbo).];[SPANISH: Chonta , Chontadura , coquillo, Palma Negra, Pejibaye de Montaña.].ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AOYST (Preferred name: Astrocaryum standleyanum.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---เอกวาดอร์ โคลัมเบีย ปานามา คอสตาริกานิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Astrocaryum' คือการรวมกันของคำสำคัญในภาษากรีก “aster” = ดวงดาว และ “karion” = Nut, เมล็ดพืช โดยอ้างอิงถึงเครื่องหมายที่ปรากฏบนเมล็ด ; ชื่อของสายพันธุ์ 'standleyanum' ตั้งชื่อเป็นเกียรติแก่ Paul Carpenter Standley (1884-1963) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ที่เชี่ยวชาญด้านพืชเขตร้อนแบบ neotropical ในศตวรรษที่ 20 Astrocaryum standleyanum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Liberty Hyde Bailey (1858-1954) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปีพ.ศ.2476ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางและอเมริกาใต้ (เชื่อกันว่ามีถิ่นกำเนิดในประเทศฮอนดูรัส) พบจากนิการากัวไปเอกวาดอร์ จากเทือกเขาแอนดีสไปที่ระดับความสูง 900 เมตร แต่โดยทั่วไปจะอยู่ที่ระดับความสูงต่ำกว่าในพื้นที่ที่ไม่มีน้ำท่วม การกระจายในเอกวาดอร์ พบได้ทั่วไปในป่าชื้นเขตร้อน ที่ระดับความสูงต่ำกว่า 200 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูงได้ถึง 8-15 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 18-25 ซม.มีหนามยาวสีดำตามลำต้น และรอยแผลเป็นจากใบที่ร่วงหล่น มักจะมีใบตาย 1 ใบหรือมากกว่าห้อยลงมาจากยอด ใบประกอบแบบขนนก (pinnate) รูปกรวยหรือรูปร่ม ตั้งตรงและโค้ง ยาวได้ถึง 5 เมตร ใบย่อย ประมาณ ด้านละ 100 อัน จัดเรียงเป็นกลุ่มๆ 2-5 อัน และกระจายเป็นระนาบต่างๆ โดยอันตรงกลางยาว 110 ซม. กว้าง 3.5 ซม. ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ (interfoliar) ตั้งตรงถึงส่วนโค้งสีครีม ยาว 1.50 เมตร แตกกิ่งก้านสาขามีถึง 200 กิ่ง ดอกแต่ละดอกมีดอกเพศเมีย 3-5 ดอกที่ฐาน ดอกเพศผู้ ยาว 4 มม.ดอกเพศเมียยาว 6-8 มม ผลไม้รูปไข่กลับสีเขียวเทาเปลี่ยนเป็นสีส้มเมื่อสุก ขนาด 5-6 ซม.เมล็ดมี 1 เมล็ดขนาด 3 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พืชประสบความสำเร็จในภูมิอากาศเขตร้อนชื้นซึ่งมีอุณหภูมิไม่ต่ำกว่า 4°C (USDA Zones: 11) ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ถึงร่มเงาบางส่วน (แสงแดดโดยตรง 4 ถึง 6 ชั่วโมงต่อวัน ชั่วโมงเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องติดต่อกันแม้ว่าจะทำงานได้ดีที่สุดอย่างน้อยบางชั่วโมงในตอนเช้าก็ตาม) มีที่กำบังลม ชอบดินที่อุดมไปด้วยฮิวมัส (เป็นกรดหรือเป็นกลาง) และมีการระบายน้ำได้ดีมาก อัตราการเจริญเติบโตปานกลาง การบำรุงรักษาต่ำ การรดน้ำ---ต้องการน้ำปานกลาง ดินชื้นสม่ำเสมอ รักษาความชื้นอย่างต่อเนื่อง ใช้วัสดุคลุมดินเก็บความชื้นอย่าปล่อยให้รากแห้ง พืชจะชงักงันการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---เพลี้ยแป้ง เพลี้ยไฟ ด้วง แมลงเต่าทอง/รากเน่า ก้านเน่า ใบจุดสีน้ำตาล เชื้อราPenicilliumรู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามยาวจำนวนมาก ควรใช้ความระมัดระวังในการจัดการการใช้ประโยชน์--- ใช้ในท้องถิ่นเป็นอาหารและเป็นแหล่งของวัสดุใช้กิน---ตายอดหรือหัวใจปาล์ม ปรุงสุก กินเป็นผัก ผลไม้- ดิบ หวานเล็กน้อยรสชาดคล้ายกับแอปริคอต เมล็ดกินได้พบน้ำมันประมาณ 20% ในเมล็ดการใช้อื่น ๆ---ลำต้นแข็งใช้ในการก่อสร้างบ้าน เส้นใยที่ได้จากใบที่อายุน้อยที่สุดถูกนำมาใช้เพื่อสานสิ่งของต่าง ๆ เป็นพืชเส้นใยที่สำคัญมากสำหรับคนในท้องถิ่นถือเป็นปาล์มที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจมากที่สุดชนิดหนึ่งในเอกวาดอร์ใช้ปลูกประดับ---ไม่ได้แพร่กระจายมากนักในการเพาะปลูก ส่วนใหญ่เป็นเพราะหนามที่เป็นอันตรายซึ่งปรากฏอยู่ในทุกส่วนของพืชภัยคุกคาม-ไม่มีภัยคุกคามที่น่าเป็นห่วง ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ประเภท 'ความกังวลน้อยที่สุด'(ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species. (2020)source: Zamora, N.A. 2021. Astrocaryum standleyanum. The IUCN Red List of Threatened Species 2021: e.T66829011A66836473. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2021-1.RLTS.T66829011A66836473.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 17 กันยายน 2566.การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/66829011/66836473- สายพันธุ์นี้ถูกพบในพื้นที่คุ้มครองบางแห่ง: ในคอสตาริกาจาก Refugio Nacional de Vida Silvestre Barra del Colorado, Refugio Nacional de Vida Silvestre Gandoca-Manzanillo, Parque Nacional Manuel Antonio และ Reserva Forestal Golfo Dulce- ในปานามา จาก Monumento Natural Barra del Colorado, Parque Nacional Soberanía และ Parque Nacional Darien; ในโคลัมเบีย จาก Parque Nacional Natural Los Katios; และในเอกวาดอร์จาก Reserva Ecológica Cotacachi-Cayapasระยะออกดอก/ติดผล---ตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงกันยายนการขยายพันธุ์---ขยายพันธุ์ได้ง่ายโดยใช้เมล็ด ทำความสะอาด และเก็บไว้ในน้ำเป็นเวลา 48 ชั่วโมงในดินร่วนอุดมสมบูรณ์ผสมกับทรายเพื่อปรับปรุงการระบายน้ำ งอกได้ใน 2 เดือน โดยคงที่อุณหภูมิระหว่าง 24-28 °C Astrocaryum vulgare/Awarra palm [ahs-tro-kahr-EE-uhm] [vohl-GAH-reh] Picture 1---Between the savannah, and Sinnamary Iracoubo, French Guiana, Photo-Flore de Guyane. https://www.palmpedia.net/wiki/Astrocaryum_alatumPicture 2---saut Maripa, berges de l'Oyapock, (Maripa jump, banks of the Oyapock), French Guiana, Photo-Flore de Guyanehttps://www.palmpedia.net/wiki/Astrocaryum_alatumชื่อวิทยาศาสตร์---Astrocaryum vulgare Mart.(1824)ชื่อพ้อง---Has 4 synonyms.---Astrocaryum awarra de Vriese.(1848).---Astrocaryum guianense Splitg. ex Mart.(1853).---Astrocaryum segregatum Drude.(1881).---More.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664361-1#synonymsชื่อสามัญ---Awarra palm, Chambira palm, Tucuma Palm ชื่ออื่น---[BRAZIL: Tucum,Tucumã-do-Pará.];[ECUADOR: Chontilla.];[FRENCH: Aoura.];[FRENCH GUIANA: Aouara.];[GUYANA: Wara awara (Guyanese Creole) ; Awara (Arawak, Carib, Sranantonga).];[PORTUGUESE: Tucum-bravo, Tucum-piranga, Tucumã, Tucumã-do-pará.];[SPANISH: Cumare, Tucuma.];[SURINAME: Awarra.].ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---AOYVU (Preferred name: Astrocaryum vulgare.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---เฟร้นช์กิอานา, กายอานา, ซูรินาเมนิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Astrocaryum' คือการรวมกันของคำสำคัญในภาษากรีก “aster” = ดวงดาว และ “karion” = Nut, เมล็ดพืช โดยอ้างอิงถึงเครื่องหมายที่ปรากฏบนเมล็ด ; ชื่อของสายพันธุ์ 'vulgare' ความหมาย หยาบคายAstrocaryum vulgare เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกในหนังสือ Flora Brasiliensis โดย Carl Friedrich Philipp von Martius (1794–1868) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปีพ.ศ.2367ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในภูมิภาคอเมซอน ตอนเหนือของ French Guiana, Guyana,และซูรินาเม พบได้ทั่วไปในสะวันนาและที่ราบลุ่ม ที่ระดับความสูง 150 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มแตกกอสูงได้ถึง 4-10 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น10-20 ซม.มีหนามยาวสีดำตามลำต้นยาว ยาว (1-3) -2.2 ซม.และรอยแผลเป็นจากใบที่ร่วงหล่น ใบประกอบแบบขนนก (pinnate) มีใบในมงกุฎ 8-16 ใบ ตั้งตรงแข็ง แต่ละใบยาวได้ถึง 4 เมตร ช่อดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ (interfoliar) ตั้งตรงถึงส่วนโค้งสีครีมยาว 1.50 เมตร ผลไม้รูปไข่กลับสีเขียวเทาเปลี่ยนเป็นสีส้มเมื่อสุก ขนาด 5-6 ซม. มีเมล็ด 1 เมล็ดขนาด 3 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม--- เจริญเติบโตได้ดีที่สุดในพื้นที่ที่มีอุณหภูมิกลางวันต่อปีอยู่ในช่วง 20 - 28°C แต่สามารถทนอุณหภูมิได้ 18 - 30°C ตายที่อุณหภูมิ 2°C หรือต่ำกว่าต้องการแสงแดดจัด 80-100 % ((แสงแดดโดยตรง 6 ชั่วโมงขึ้นไปต่อวัน) ไม่ชอบสภาพแห้งที่ราก ดังนั้นตินต้องมีความชื้นสม่ำเสมอ pH ในช่วง 5-7 ทนได้ 4-8 อัตราการเจริญเติบโตxkod]k การบำรุงรักษาต่ำการรดน้ำ---ต้องการน้ำปานกลาง ดินชื้นสม่ำเสมอ รักษาความชื้นอย่างต่อเนื่อง ใช้วัสดุคลุมดินเก็บความชื้นอย่าปล่อยให้รากแห้ง พืชจะชงักงันการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---เพลี้ยแป้ง เพลี้ยไฟ ด้วง แมลงเต่าทอง /มีความต้านทานต่อโรคสูง รู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามยาวจำนวนมาก ควรใช้ความระมัดระวังในการจัดการการใช้ประโยชน์--- ใช้ในท้องถิ่นเป็นอาหารและเป็นแหล่งของวัสดุใช้กิน---ตายอดหรือหัวใจปาล์ม ปรุงสุก กินเป็นผัก - ผลไม้ดิบ หวานเล็กน้อยรสชาติคล้ายกับแอปริคอตใช้สำหรับทำน้ำผลไม้ หลังการเก็บเกี่ยวผลไม้จะถูกเก็บไว้ในกระสอบเป็นเวลา 3 วันเพื่อทำให้สุกและทำให้เยื่ออ่อนลงเล็กน้อย และจะต้องกินภายใน 3 - 4 วันก่อนที่จะแห้งและเน่าหรือช้ำ - เอนโดสเปิร์มที่ยังเหลวให้น้ำผลไม้ที่เรียกว่า vino de tucuma ใช้สำหรับดื่ม ผลไม้ชนิดนี้ผลิตน้ำมันสองประเภท ได้แก่ น้ำมันจากเนื้อเยื่อภายนอกและน้ำมันจากเมล็ด น้ำมันที่ได้จากเมล็ดสกัด คล้ายน้ำมันมะพร้าวใช้เตรียมอาหาร เมล็ดมีน้ำมัน 30 - 50%- *ในเฟรนช์เกียนา ในช่วงเทศกาลอีสเตอร์ ชาวกายอานา (Guyanais/Guyanaises) จะรับประทานอาหารแบบดั้งเดิมที่ทำจาก น้ำพริก awara ที่เรียกว่า bouillon d'awara หรือน้ำซุป awara ว่ากันว่าถ้าคุณกินซุป bouillon d'awara คุณจะกลับไปเฟรนช์เกียนาอีกครั้ง (" Si tu manges du bouillon d'awara… en Guyane tu reviendras.") https://en.wikipedia.org/wiki/Astrocaryum_vulgareใช้เป็นยา---ยาต้มจากรากใช้สำหรับรักษา วัณโรคและซิฟิลิส - น้ำมันจากเมล็ดเป็นยาระบาย ใช้รักษาโรคไขข้อ ผลมีวิตามินAสูงสามารถนำมาใช้กับ Xerophthalmia โรคตา (หรือที่เรียกว่า Ophthalmoxerosis) ซึ่งการขาดวิตามินเอเป็นเหตุผลหลัก - ผลไม้ทั้งผลใช้บรรเทาอาการจุกเสียดของทารก- เนื้อของผลไม้ใช้ในการรักษาอาการไอ และเป็นยาระงับกลิ่นปาก ทำให้ลมหายใจสดชื่น- น้ำมันเยื่อกระดาษ Awara สามารถตอบโต้การตอบสนองการอักเสบเฉียบพลันและเรื้อรัง ในร่างกาย ได้อย่างมีประสิทธิภาพวนเกษตรใช้---เป็นพืชบุกเบิกที่มีการเติบโตเชิงรุก มีความสามารถในการงอกยอดใหม่หลังเกิดเพลิงไหม้ และส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในป่ารองและทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์การใช้อื่น ๆ---เส้นใยที่ได้จากใบที่อายุน้อยที่สุดถูกนำมาใช้เพื่อสานสิ่งของต่าง ๆ ไม้มีน้ำหนักปานกลางแข็งมากและทนทานใช้ในการสร้างบ้าน ลำต้นนั้นใช้เป็นเสาสำหรับรั้วทางเดินและอาคารในชนบท - เปลือกนอกของเมล็ดแข็งมากใช้ทำหัตถกรรมเช่นแหวนกำไลและปลอกคอ - น้ำมันจากผลใช้ทำสบู่ความเชื่อ/พิธีกรรม---เมล็ดในผลไม้ที่มีเอนโดคาร์ปแข็งลักษณะเหมือนกะลามะพร้าวจะใช้โดยชาว Amazonians พื้นเมืองเพื่อทำแหวนสีดำ ในปี 1800 แหวนนี้ถูกใช้เป็นสัญลักษณ์ของการแต่งงานสำหรับทาสและชาวพื้นเมืองที่ไม่สามารถซื้อทองคำได้ นอกจากนี้แหวนยังเป็นสัญลักษณ์ของมิตรภาพและการต่อต้านคำสั่งที่กำหนดไว้ นั่นคือนักต่อสู้เพื่ออิสรภาพ ตอนนี้แหวนเหล่านี้จะถูกสวมใส่โดยคาทอลิกเผยแผ่ศาสนาเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับคนยากจนและการสนับสนุนในการต่อสู้เพื่อความเท่าเทียมกันสำหรับความยุติธรรมทางสังคมและสิทธิมนุษยชนระยะออกดอก/ติดผล---ตลอดปีการขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด ใช้เวลาในการงอก 3-5 เดือน - การงอกใหม่จากรากที่แข็งแรงหลังจากที่ถูกตัดหรือหลังจากไฟไหม้ ทำให้ถูกพิจารณาว่าเป็นวัชพืชชนิดร้ายแรงของทุ่งหญ้า - พืชจะเติบโตช้าในการเพาะปลูก และเริ่มออกผลหลังจาก 8 ปี สกุล Beccariophoenix (bek-kahr-ee-oh-FEH-niks) เป็นประเภทของปาล์ม พื้นเมืองมาดากัสการ์ สกุลนี้มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับ Cocosหรือประเภทของต้นมะพร้าวและที่โดดเด่นคือ Beccariophoenix alfrediiนั้นมีลักษณะคล้ายกับต้นมะพร้าว มันถูกตั้งชื่อตาม Odoardo Beccari (1843-1920) มี 3 สายพันธุ์ที่ยอมรับ ได้แก่ (ในหน้านี้แสดง 2 สายพันธุ์)1 Beccariophoenix alfredii Rakotoarin., Ranariv. & J.Dransf - High plateau coconut palm2 Beccariophoenix madagascariensis Jum & H.Perrier -Coastal beccariophoenix3 Beccariophoenix fenestralis J. Dransfield & M. Rakotoarinivo - ปาล์มหน้าต่างใหญ๋ (ดูที่ปาล์ม 6 )คำว่า "windowpane" ปาล์มมาจากแผ่นใบบนต้นไม้เล็กที่แบ่งออกจากกันเพียงบางส่วนเท่านั้นซึ่งดูเหมือนจะมี 'windows' อยู่ระหว่างแผ่นใบ ต้นที่อายุมากจะไม่แสดงบานหน้าต่างเนื่องจากแผ่นใบแบ่งออกจากกันอย่างสมบูรณ์ Beccariophoenix alfredii/High plateau coconut palm [bek-kahr-ee-oh-FEH-niks] [ahl-fred'-ee] Picture 1---SoCal. Photo by Geoff Stein. https://www.palmpedia.net/wiki/Beccariophoenix_alfrediiPicture 2---Photo-seabreezenurseries.com. https://www.palmpedia.net/wiki/Beccariophoenix_alfrediiชื่อวิทยาศาสตร์---Beccariophoenix alfredii Rakotoarinivo, Ranarivelo & J.Dransf.(2007).ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name. https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:60445866-2/general-informationชื่อสามัญ---High plateau coconut palm, Hardy Coconut Palmชื่ออื่น---[MADAGASCAR: Manalazina (Malagasy).]; [SPANISH: Palmera de alta meseta.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---BKPSS (Preferred name: Beccariophoenix sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---มาดากัสการ์นิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Beccariophoenix' คือการรวมกันของชื่อของนักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลีและนักธรรมชาติวิทยา Odoardo Beccari (1843-1920) ซึ่งต้นปาล์มเป็นหนึ่งในผลประโยชน์หลักของสกุล 'phoenix' ; ชื่อสายพันธุ์ตั้งชื่อตาม ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ Alfred Razafindratsira (1987-2018) นักสะสมพืชมาดากัสการ์ ผู้พบสายพันธุ์นี้เป็นครั้งแรกในปี 2002Beccariophoenix alfredii เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Mijoro Rakotoarinivo (มีบทบาทมากในปีพ.ศ. 2550) นักพฤกษศาสตร์ชาวมาลากาซี, Tianjanahary Ranarivelo (มีบทบาทมากในปีพ.ศ. 2550) นักพฤกษศาสตร์ชาวมาลากาซีและ John Dransfield (เกิดปีพ.ศ.2488) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ ร่วมกันอธิบายในปีพ.ศ.2550ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในมาดากัสการ์ ซึ่งรู้จักกันเฉพาะทางตะวันตกเฉียงใต้ของ Antsirabe บนไหล่เขาด้านตะวันตกของที่ราบสูง Antananarivo (Malagasy Republic).เติบโตในป่าบนหาดทรายและหินควอร์ตไซต์ตามแม่น้ำ ที่ระดับความสูง 950-1,100 เมตร Picture 1, 2---Madagascar. Photo by Dr. Mijoro Rakotoarinivo/Palmweb.https://www.palmpedia.net/wiki/Beccariophoenix_alfrediiลักษณะ---เป็นเป็นปาล์มต้นเดี่ยวขนาดกลาง สูงประมาณ 10-15 เมตรขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 28-30 ซม. สีน้ำตาล-เทา ไม่มีหนาม เปลือยพร้อมวงแหวนรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบ มีใบ30-36 ใบ รูปขนนก ทางใบยาว 4.5 เมตร ใบย่อย 120 คู่ เรียงสม่ำเสมอระนาบเดียว ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกเกิดระหว่างกาบใบใบ (Interfoliar) และพับเป็นกาบหนัง (sheath) ยาว 90 ซม. ซึ่งจะม้วนตัวเป็นลอนหลังจากหลุดร่วง (เนื่องจากดอกแห้ง) ก้านช่อดอกยาว 8–13 ซม.และเป็นรูปรีตามหน้าตัด ดอกช่อนั้นสั้นมาก ยาว 8–9 ซม. และมีดอกประมาณ 30–50 ดอก เรียงกันติดกันเป็นเกลียวบน rachillae.ผลรูปทรงกลมแบน (oblate) ขนาด1.6 x 2.4 ซม.สีม่วงดำเมื่อสุกข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เป็นปาล์มที่มีลักษณะคล้ายมะพร้าว (Cocos nucifera) ปรับตัวให้เข้ากับสภาพอากาศที่แตกต่างกันจากเขตร้อนถึงอบอุ่นได้ดีพอสมควร ความอดทนต่อความเย็นได้บ้าง ต้นกล้าของสายพันธุ์นี้อยู่รอดได้ที่อุณหภูมิ -5° C โดยไม่มีความเสียหาย (USDA Zone 9b-11) จะต้องได้รับการปกป้องบ้างหากช่วงเย็นยาวนานกว่าปกติ ปลูกได้ดีที่สุดในดินร่วนปนทรายที่ระบายน้ำได้ดี แต่ก็เหมาะสำหรับดินประเภทอื่นด้วย ยกเว้นดินที่มีสภาพเปียกแฉะตลอดเวลา ชอบแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) แต่อาจมีร่มเงาได้บ้าง (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) สันนิษฐานว่าเป็นพืชที่แข็งแรงในการเพาะปลูก สามารถทนต่อไฟ ความร้อน ความแห้งแล้ง และสภาวะลมแรง มีความทนทานต่อเกลือได้ปานกลาง การเจริญเติบโตค่อนข้างช้า การบำรุงรักษาต่ำการรดน้ำ---ไวต่อคลอรีน หลีกเลี่ยงน้ำประปา ต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำเป็นประจำ อย่าให้ดินแห้งระว่างการดน้ำ และอย่าให้น้ำมากเกินไป ในฤดูร้อนและอากาศแห้ง ใหน้ำบ่อยขึ้นและใช้วัสดุคลุมดิน ป้องกันดินแห้งการตัดแต่งกิ่ง---นำใบแห้งออกการใส่ปุ๋ย---ต้องการปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารรองและธาตุอาหารรองทั้งหมด ใช้ปุ๋ยสำหรับปาล์มโดยเฉพาะศัตรูพืช/โรคพืช---ค่อนข้างทนทานต่อแมลงศัตรูพืช แต่อาจต้องมีการใส่ปุ๋ยเป็นประจำเพื่อป้องกันอาการเหลืองที่เกิดจากการขาดโพแทสเซียมรู้จักอ้นตราย---Noneการใช้ประโยชน์---เมล็ดพันธุ์จะถูกรวบรวมในป่าแล้วส่งออกไปขายในตลาดพืชสวนระหว่างประเทศใช้ปลูกประดับ---ใช้ในงานภูมิทัศน์ รูปลักษณ์และความสูงที่ประณีตทำให้มันสมบูรณ์แบบเหมาะกับงานใกล้กับทางหลวง ใช้ในการเน้นภูมิทัศน์ที่อยู่อาศัย ใกล้กับสระว่ายน้ำ สวนสาธารณะ การจัดกลุ่มปลูกอย่างใกล้ชิด 2-3 หรือปลูกเดี่ยวๆ การปลูกควรหาตำแหน่งที่เหมาะสมเผื่อโต ควรปลูกตั้งแต่ต้นเล็กๆเลี้ยงจนโตดีกว่า เพราะปาล์มประเภทนี้มีระบบรากบอบบางมาก มักจะตายหากถูกควบคุม ขุดล้อมปลูกถ่าย ย้ายตำแหน่ง อาจกลายเป็นที่นิยมอย่างมากทั่วโลกเนื่องจากอัตราการเติบโตที่ดี แข็งแกร่ง และทำให้เกิดความรู้สึกดูดีเหมือนมะพร้าวในสภาพอากาศที่เย็นกว่าอื่น ๆ---เมล็ดของ Beccariophoenix alfredii เป็นแหล่งอาหารที่สำคัญของค่างซึ่งเป็นตัวกระจายเมล็ดหลักภัยคุกคาม---เนื่องจากมีประชากรที่โตเต็มที่ประมาณ 900-1,100 ต้น ถูกคุกคามโดยการเพิ่มความถี่ของการเกิดเพลิงไหม้และการเก็บเกี่ยวเมล็ดพืชสวนซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อการงอกใหม่ในอนาคต ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ถูกระบุว่า 'มีความเสี่ยงภายใต้เกณฑ์ D2' มีความเสี่ยงสูงต่อการสูญพันธุ์โดยผิดธรรมชาติ (เกิดจากมนุษย์)สถานะการอนุรักษ์---VU- VULNERABLE D2 - ver 3.1 -IUCN Red List of Threatened Species. (2012)source: Rakotoarinivo, M. & Dransfield, J. 2012. Beccariophoenix alfredii . IUCN Red List of Threatated Species 2012: e.T195901A2430668. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2012.RLTS.T195901A2430668.en _ เข้าถึงเมื่อวันที่ 17 กันยายน 2566.การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/195901/2430668- จำเป็นต้องมีการทำงานภาคสนามเพิ่มเติมเพื่อพิจารณาว่าสายพันธุ์นั้นเกิดขึ้นที่อื่นหรือไม่ อาจจำเป็นต้องมีการตรวจสอบการเก็บเกี่ยวเมล็ดพันธุ์เพื่อดูว่านี่เป็นภัยคุกคามที่สำคัญต่อสายพันธุ์หรือไม่ระยะออกดอก/ติดผล---ผลสุกเดือน มีนาคม - มิถุนายนการขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด เมล็ดสดปลูกทันทีจะงอกอย่างรวดเร็วภายใน 2-6 สัปดาห์ หลังปลูก - * ความมีชีวิตของเมล็ดสั้น ควรหว่านทันทีหลังจากเก็บเกี่ยวเมล็ด แช่เมล็ดไว้ในน้ำอุ่น 1 วัน หว่านในพื้นผิวที่ชื้น ใส่หม้อในถุงพลาสติกหรือภาชนะเพื่อรักษาความชื้น 22-35 °C https://www.llifle.com/Encyclopedia/PALMS_AND_CYCADS/Family/Arecaceae/24860/Beccariophoenix_alfredii Beccariophoenix fenestralis/Giant Window Palm [bek-kahr-ee-oh-FEH-niks] [feh-nehs-TRAH-lis] Picture 1-Floribunda Palms, Hawaii, BGL for scale, photo by BGL, edric. https://www.palmpedia.net/wiki/Beccariophoenix_fenestralisPicture 2---Cooper City FL. Photo by Kyle Wicomb, edric. https://www.palmpedia.net/wiki/Beccariophoenix_fenestralisชื่อวิทยาศาสตร์---Beccariophoenix fenestralis J. Dransfield & M. Rakotoarinivo.(2014)ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.ชื่อสามัญ---Giant Window Palm, False coconut, Giant window pane palm, Manarano palm, Maruela palm, Windowpane palmชื่ออื่น---[MADAGASCAR: zarina (Malagasy-Betsimisaraka).];[PROTUGUESE: Maruala, Manarano, Palmera con ventanitas.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---BKPSS (Preferred name: Beccariophoenix sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---มาดากัสการ์นิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Beccariophoenix' คือการรวมกันของชื่อของนักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลีและนักธรรมชาติวิทยา Odoardo Beccari (1843-1920) ซึ่งต้นปาล์มเป็นหนึ่งในผลประโยชน์หลักของสกุล 'phoenix' ; ชื่อสายพันธุ์ “fenestralis” มาจากคำภาษาละติน 'fenestra' ซึ่งแปลว่า 'หน้าต่าง' อ้างอิงถึง รูปแบบใบไม้ที่ยังไม่เจริญเต็มที่ซึ่งมีช่องระบายอากาศ (หรือที่เรียกว่า 'หน้าต่าง')Beccariophoenix fenestralis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย John Dransfield (เกิดปี 1945) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษและ Mijoro Rakotoarinivo (เขามีบทบาทมากที่สุดในปีพ.ศ. 2550) นักพฤกษศาสตร์ชาวมาลากาซี ในปีพ.ศ.2557- *Beccariophoenix fenestralis เดิมชื่อ Beccariophoenix madagascariensis และต่อมาเป็น B. madagascariensis var 'windows' (เนื่องจากรูปแบบอื่นที่ไม่ได้สร้าง windows กำลังอยู่ระหว่างการพัฒนา) และในที่สุดมันถูกเปลี่ยนชื่อในปี 2014 โดย Dr. Dransfield เพราะมันไม่ตรงกับคำอธิบายดั้งเดิมของปาล์มที่เขาอธิบายใน Palms of Madagascar ความสนใจเกิดขึ้นในหมู่นักสะสมโดยการค้นหาตัวอย่างหลายอย่างซึ่งมีความต้องการเมล็ดที่น่าทึ่ง แต่ในไม่ช้าก็เห็นได้ชัดว่ามี สองประเภท ในพืชต้นเล็ก ที่มีความเด่นชัด ระบุชื่อในเชิงพาณิชย์ ด้วยชื่อ B. madagascariensis “ windows windows” และ B. madagascariensis “No windows” (MONACO NATURE ENCYCLOPEDIA https://www.monaconatureencyclopedia.com/beccariophoenix-fenestralis-2elang=en) Picture 1---Singapore Botanic Garden, Singapore. Phoyo by Dr. William J. Baker, Royal Botanic Gardens, Kew/Palmweb. https://www.palmpedia.net/wiki/Beccariophoenix_fenestralisPicture 2---Fairchild Tropical Botanic Garden, Florida, Phoyo by Dr. William J. Baker, Royal Botanic Gardens, Kew/Palmweb. https://www.palmpedia.net/wiki/Beccariophoenix_fenestralisที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในมาดากัสการ์ ซึ่งรู้จักกันเฉพาะทางตะวันตกเฉียงใต้ของ Antsirabe บนไหล่เขาด้านตะวันตกของที่ราบสูง เติบโตในป่าบนหาดทรายและหินควอร์ตไซต์ตามแม่น้ำ ที่ระดับความสูง 140 เมตรลักษณะ---เป็นเป็นปาล์มต้นเดี่ยวขนาดกลาง สูงประมาณ 15 เมตรขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 35 ซม. ลำต้นสีเทา มีวงแหวนรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบสีน้ำตาลระยะห่าง 5 ซม. ทึ่โคนฐานมักจะมองเห็นรากพิเศษ มีใบในมงกุฎ 15-25 ใบ Crownshaftไม่มี ใบรูปขนนก (pinnate) มักจะบิดเป็นแนวตั้ง ทางใบยาว 4-4.5 เมตร ฐานทางใบที่มีขอบเส้นใยยาวประมาณ 1.5 เมตร โอบกอดลำต้นเพียงบางส่วน ก้านใบ โคนใบโค้งสีเหลืองมะนาว ยาว 30 ซม.ใบย่อย 160 คู่ เรียงสม่ำเสมอระนาบเดียว สีเขียวสดใส ดิวิชั่นใกล้กับปลายแผ่นใบ มีช่องว่างที่เป็นเส้นตรงระหว่างฐานแผ่นใบใกล้กับฐานของใบย่อย นี่เรียกว่า 'หน้าต่าง' ซึ่งหน้าต่างคล้ายกับ Reinhardtia gracilis มาก (ดูที่ปาล์ม6 -ปาล์มหน้าต่าง) ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกสั้นเกิดใต้ใบ (Infrafoliar) ต่างจากช่อดอกแบบ interfoliar ของอีกสองสายพันธุ์ที่อยู่ในสกุล ยาว 60-90 ซม.โดยแตกกิ่งก้านสาขาแรก ล้อมรอบด้วยกาบไม้ยาวประมาณ 70 ซม. มีโทเมนทัมหนาปกคลุม มีสีน้ำตาลแดง ดอกเดี่ยวเรียงกันเป็นสามดอก (ดอกเพศเมียอยู่ระหว่างดอกเพศผู้ 2 ดอก) ยกเว้นส่วนปลายมีเพียงดอกตัวผู้ ดอกเดี่ยว หรือเป็นคู่ ดอกไม้สีเหลืองอ่อน ผลรูปหยดน้ำขนาด 4 x 2.5 ซม. สีม่วงดำเมื่อสุก มีเมล็ด1 เมล็ด ขนาด 2.4 x 2 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---สามารถเพาะปลูกได้ในเขตภูมิอากาศเขตร้อนและกึ่งร้อนชื้น (USDA Zone 10a) ต้านทานต่ออุณหภูมิต่ำสุด หากเป็นพิเศษและคงอยู่ระยะสั้นได้ถึงประมาณ -2 °C แสดงให้เห็นว่ามีการปรับตัวไม่ดีต่อสภาพอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียนที่มีอุณหภูมิอบอุ่นกว่า โดยมีฤดูร้อนที่อบอุ่นและแห้ง ฤดูหนาวที่เย็นและมีฝนตก ต้องการแสงแดดจัด 80 - 100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ต้องการดินที่อุดมสมบูรณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทรายที่เป็นกรดเล็กน้อยหรือเป็นกลาง จะเติบโตอย่างรวดเร็วและแข็งแรง ทำได้ไม่ดีนักในลมแห้ง และฤดูหนาวที่อากาศเย็นจะยากมาก (โดยทั่วไปพืชจะหยุดเติบโตอย่างสมบูรณ์และลักษณะของใบมีแนวโน้มลดลง) อัตราการเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษาต่ำการรดน้ำ---ไวต่อคลอรีน หลีกเลี่ยงน้ำประปา ต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำปกติ อย่าให้น้ำมากเกินไป ใช้วัสดุคลุมผิวดิน ในช่วงที่แห้งซึ่งมีอุณหภูมิสูง ต้องรดน้ำบ่อย ๆการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---ใส่ที่สมดุลกับธาตุขนาดเล็ก โดยเฉพาะธาตุเหล็ก ภายใต้รูปของคีเลตศัตรูพืช/โรคพืช---มีแนวโน้มที่จะเน่าเปื่อยอย่างมากเมื่อใช้น้ำประปารดเข้าไปในมงกุฎ รู้จักอ้นตราย---Noneการใช้ประโยชน์--- ใช้ปลูกประดับ แม้ว่าปาล์มชนิดนี้จะใกล้สูญพันธุ์ในป่า แต่การจำหน่ายเมล็ดพันธุ์ปาล์มในเชิงพาณิชย์ตั้งแต่ปี 1990 ส่งผลให้มีความนิยมเพิ่มขึ้นเป็นที่ต้องการของนักสะสมและสวนพฤกษศาสตร์ ภัยคุกคาม---เนื่องจากมีประชากรชนิดนี้เพียงกลุ่มเดียวที่ทราบ โดยมีพื้นที่ครอบครอง (AOO) 4 ตารางกิโลเมตร ถูกคุกคามโดยการสูญเสียพืชที่โตเต็มที่ จากการเก็บเกี่ยวหน่อเป็นอาหาร การสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยจากการเพาะปลูกแบบเลื่อนลอย และการขยายพื้นที่เขตเมือง ประชากรย่อยของสายพันธุ์นี้ มีการรวบรวมเพียงครั้งเดียวในปี 2542 ในเมือง Brickaville ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ระบุว่า 'ใกล้สูญพันธุ์ขั้นวิกฤต'สถานะการอนุรักษ์---CR - CRITICALLY ENDANGERED B1ab (i,ii,iii,iv,v)+2ab (i,ii,iii,iv,v) - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species. (2019)source: Rabehevitra, A.D. 2020. Beccariophoenix fenestralis. The IUCN Red List of Threatened Species 2020: e.T137426033A137869541. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2020-1.RLTS.T137426033A137869541.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 17 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/137426033/137869541- ชนิดนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในพื้นที่คุ้มครองใด ๆ ที่เป็นที่รู้จัก อย่างไรก็ตาม มีการบันทึกไว้ใน การอนุรักษ์ นอกถิ่นที่อยู่อาศัย (BGCI 2019)การขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด เมล็ดสดแช่น้ำไว้ 2 วัน เพาะในในดินร่วนปนทรายที่อุดมด้วยสารอินทรีย์ คงความชื้นที่อุณหภูมิ 26-28 °C สกุล Borassus (BOR-rahs-suhs) สกุลตาลโตนด เป็นประเภทของ ปาล์มพื้นเมือง (ปาล์มพัด) ภูมิภาคเขตร้อนของ แอฟริกา ,เอเชีย และนิวกินี เป็นประเภท dioecious (ดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น) โดยทั่วไปเรียกว่า Palmyra เช่นเดียวกับพืชทั้งหมดในสกุล มี 5 สายพันธุ์ที่ยอมรับ (ในหน้านี้แสดง 3 สายพันธุ์)1 Borassus aethiopum -แอฟริกัน palmyra palm, Rônier (และชื่ออื่น ๆ ) (tropical Africa & Madagascar)2 Borassus akeassii - palmyra palm ของ Ake Assi (แอฟริกาตะวันตกและกลาง)3 Borassus flabellifer - เอเชีย palmyra palm / lontar palm / doub palm (เอเชียใต้จากอินเดียถึงอินโดนีเซีย ) 4 Borassus heineanus -New Guinea palmyra palm (นิวกินี )5 Borassus madagascariensis - Madagascar palmyra palm (มาดากัสการ์) Borassus aethiopum/Palmyra palm [BOR-rahs-suhs] [eh-tee-OH-puhm] Picture 1---Antsiranana, Madagascar. Photo by Dr. G.E. Schatz/Palmweb. https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_aethiopumPicture 2---Forte Vicente, Boanista, Cape Verde. Photo by Dr. William J. Baker, Royal Botanic Gardens, Kew/Palmweb.https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_aethiopumชื่อวิทยาศาสตร์---Borassus aethiopum Mart.(1838).ชื่อพ้อง---Has 5 synonyms. ---Borassus deleb Becc.(1914).---Borassus sambiranensis Jum. & H.Perrier.(1913).---More.See all The Plant List http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-23000ชื่อสามัญ---Palmyra palm, African Fan Palm, Rhun Palm, Elephant Palm, Black-rum palm, Borassus palm, Deleb palmชื่ออื่น---[ARABIC: Daleib, Deleib.];[BENIN: Agbon, Ago, Agontin, Kolaka, Ronn, Rônier.];[CONGO: Ba dia madibu.];[FRENCH: Palmier Ronier, Rondier, Rônier.];[GERMAN: Delebpalme.];[AFRIKAAN: Borasusspalm.];[GHANA: Ago, Agogo, Wirdso.];[KENYA: Edukut, Mnazi, Mugumo, Nazi, Ngolokolo.];[MADAGASCAR: Dimaka (Malagasy).];[MALAYSIA: Lontar.];[MALI: Sébe.];[SENEGAL: Njol, Ronn.];[NIGERIA: Agbon, Agbon odan, Dubbi, Egba, Kemeletu, Nsongo, Ubiri.];[PORTUGUESE: Palmeira-abânico.];[SWAHILI: Mchapa, Mtappa, Mvomo.];[TANZANIA: Mchapa, Mhama Mpama, Mvumo, Vumo.];[TOGO: Dukukankpatu.];[UGANDA: Edukut, Itu, Katungo, Makoga, Musheti, Togo.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---BASAE (Preferred name: Borassus aethiopum.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---แอฟริกาเขตร้อน, มาดากัสการ์นิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Borassus' มาจากภาษากรีก “bόrassos” หมายถึง 'ส่วนที่ยังไม่ส่วนที่ยังไม่โตเต็มที่ของอินทผาลัม' โดยอ้างอิงถึงความคล้ายคลึงของดอกที่ยังไม่โตเต็มที่ของอินทผาลัม ;ชื่อของสปีชีส์ 'aethiopum' คือคำคุณศัพท์ภาษาละติน "aethiopus, a, um" = ของเอธิโอเปียโดยมีการอ้างอิงถึงหนึ่งในสถานที่กำเนิดBorassus aethiopum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Friedrich Philipp von Martius (1794–1868) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปีพ.ศ.2381 Picture 1, 2---Along road from entrance gate to Chitengo, Gorongosa National Park Habitat: Margin of seasonally flooded riverine forest. Photo by Dr. Bart Wursten. https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_aethiopumที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาเขตร้อน: Benin, Burkina Faso, Benin, Cameroon, Central African Republic, Congo, Democratic Republic of Congo, Ethiopia, Gambia, Ghana, Guinea, Gunea-Bissau, Guinea Gulf Islands, Ivory Coast, Kenya, Madagascar, Malawi, Mali, Mozambique, Niger, Nigeria, Senegal, South Africa (Limpopo), Sudan, Tanzania, Tchad, Togo, Uganda, Zambia and Zimbabwe. ตั้งแต่เซเนกัลไปจนถึงเอธิโอเปียและใต้ไปจนถึงแอฟริกาใต้ตอนเหนือแม้ว่ามันจะหายไปจากพื้นที่ป่าในแอฟริกากลางและพื้นที่ทะเลทรายเช่นทะเลทรายซาฮาราและ Namib ปาล์มนี้เติบโตในทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมาดากัสการ์และคอโมโรส บนที่ราบลุ่มแม่น้ำและที่ราบชายฝั่ง ป่ารองเปิด แนวเขตป่าทึบ ทุ่งหญ้าสะวันนาในพื้นที่แห้งแล้งที่ถูก จำกัด ตามเส้นทางน้ำมักจะก่อตัวหนาแน่นในพื้นที่น้ำท่วมชั่วคราว ที่ระดับความสูง 0-1,200 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มพัดต้นเดี่ยวขนาดใหญ่ สูงได้ถึง 20-30 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 40-50 ซม. ที่โคนฐานบวมถึง 85 ซม.เมื่อายุ 50 ปี และมีลักษณะที่เรียกว่า "ventricose" คือบวมที่ลำต้นส่วนบน ด้วย Crownshaft ยาวถึง 7 เมตร ใบรูปพัด (palmate) ขอบใบจักเว้าลึก กว้าง 3-4 เมตร ก้านใบยาว 1.2-1.8 เมตร มีหนามลักษณะไม่สม่ำเสมอตามขอบที่มีรูปร่างและขนาดต่างกัน โดยมีการแยกเป็นรูปสามเหลี่ยมกว้างที่ฐาน ช่อดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น (dioecious) ช่อดอกระหว่างใบ (interfoliar) ห้อยลง ดอกเพศผู้ขนาดเล็กไม่เด่น ดอกเพศเมียใหญ่กว่าขนาด 2 ซม.ผลกลมสีเหลืองส้ม ถึงสีน้ำตาลอ่อน ยาว 10-16 ซม. เส้นผ่านศูนย์กลาง 8-12 ซม. และหนักประมาณ 2 กก. มีเนื้อเป็นเส้นใยสีส้ม กินได้ มีเมล็ด 2-3 เมล็ดข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ปลูกได้ในเขตภูมิอากาศเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน (USDA Zone 10a-11) และทำได้เพียงเล็กน้อยในเขตอบอุ่นที่มีอุณหภูมิต่ำกว่า 0 °C ถือเป็นข้อยกเว้นที่สั้นมาก อยู่ในตำแหน่งที่แสงแดดจัด (80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน)) ไม่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับดิน แม้ว่าจะอยู่ในสภาพที่ไม่ดี มีสภาพเป็นกรดเล็กน้อยถึงเป็นด่างเล็กน้อย ที่มีการระบายน้ำดี ต้านทานไฟ มักจะพบในดินทรายที่มีธาตุอาหาร ค่า pH ในช่วง 5.5 - 7 ที่ทนได้ 5 - 7.5 อ้ตราการเจริญเติบโตช้า แต่มีชีวิตยืนยาวได้จนถึง 100 ปีการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไป และเมื่อต้นโตเต็มที่ ทนกับความแห้งแล้งเป็นระยะเวลาหนึ่งการตัดแต่งกิ่ง---ไม่จำเป็น พืชทำความสะอาดตัวเอง และร่วงหล่นตามธรรมชาติการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีโรคและศัตรูพืชร้ายแรงรู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์--- เป็นต้นไม้อเนกประสงค์ที่มีประโยชน์มาก ใช้ได้ทุกส่วนและใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับเป็นอาหาร ยาและสินค้าหลากหลาย รวมถึงเป็นไม้ประดับใช้กิน---ผลไม้มักขายกันในตลาดท้องถิ่น ใช้เป็นอาหาร กินได้เช่นเดียวกับรากอ่อนจากต้นอ่อน - ในผลมีเยื่อขนาดใหญ่เป็นเส้น ๆ มีน้ำหนักประมาณ 500 กรัมต่อชิ้น มีกลิ่นของน้ำมันสน บริโภคดิบหรือปรุงสุกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นกับข้าว กินเป็นอาหารเสริม อุดมไปด้วยน้ำมัน - ผลที่ร่วงหล่นถูกรวบรวมปอกเปลือกและเนื้อฉ่ำจะถูกบีบในน้ำเพื่อสร้างสารละลายที่ถูกเติมลงในโจ๊ก เพื่อปรับปรุงรสชาติ - เมล็ดอ่อนยังมีน้ำหวานที่สามารถดื่มได้เหมือนน้ำมะพร้าว มันจะแข็งตัวกลายเป็นวุ้นและในที่สุดก็แข็ง สามารถรับประทานได้ทุกระยะ รสชาติจะค่อย ๆกลายเป็นรสมัน - ต้นอ่อนกินเป็นผักเหมือนหน่อไม้ฝรั่ง ใบยอดและใบอ่อน ดิบหรือสุก กินในสลัดหรือใช้เป็นผัก - น้ำนมจะถูกสกัดจากลำต้น อุดมไปด้วยน้ำตาล สามารถทำให้เป็นเครื่องดื่มสดชื่นหมักเพื่อทำไวน์ปาล์ม (ทอดดี้) หรือน้ำส้มสายชูหรือน้ำตาล วิธีการ ปลายลำตัวถูกตัดและขุดเพื่อให้เกิดเป็นรูปชาม จากนั้นจึงรวบรวมน้ำนมและหมักลงในเครื่องดื่มเย็น ๆ เล็กน้อย บางครั้งมีการเก็บเกี่ยวโดยใช้การทำลายซึ่งจะมีการตัดใหม่สองครั้งต่อวันเป็นเวลา 3 - 4 สัปดาห์ จนกระทั่งต้นไม้หมดน้ำนมและตายใช้เป็นยา-รากใช้สำหรับการรักษาพยาธิในกระเพาะอาหาร, หลอดลมอักเสบ, เจ็บคอและโรคหอบหืด ใช้เป็นน้ำยาบ้วนปากกล่าวกันว่าใบไม้เป็นยาโป๊ววนเกษตร--- ต้นไมัก่อให้เกิดเพลิงไหม้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่แห้งแล้งของแอฟริกาตะวันตกซึ่งมีแนวโน้มที่จะเกิดไฟป่า Picture 1---1092-1093-Photo: https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_aethiopumPicture 2---https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_aethiopumการใช้อื่น ๆ---ไม้สีน้ำตาลเข้มมีเสี้ยนหยาบเป็นไม้ที่มีราคาสูงในพื้นที่ มีความแข็งและหนัก ทนต่อปลวกและเชื้อราได้อย่างดี สามารถนำมาใช้ในการก่อสร้าง ไม้ใช้เป็นเชื้อเพลิงและทำถ่าน เส้นใยที่ได้จากใบใช้สำหรับทำมุ้ง เส้นใยที่สกัดจากโคนก้านใบทนต่อสารเคมีปลวกและน้ำภัยคุกคาม---เนื่องจากภัยคุกคามที่สำคัญสำหรับสายพันธุ์นี้คือการสกัดไวน์ปาล์ม มีรายงานว่าประชากรจำนวนมากถูกคุกคามโดยการสกัดไวน์ปาล์มในประเทศแอฟริกาตะวันตกที่ใช้วิธีการกรีดแบบทำลายล้างเช่นเดียวกับในโกตดิวัวร์และกินี (Camara et al. 1995, Mollet et al. 2000, Sambou et al. 2002) เนื่องจากไม่มีมาตรการคุ้มครองการลดลงของประชากรย่อยหรือแม้กระทั่งการสูญพันธุ์ยังคงถูกสังเกตในประเทศแอฟริกาตะวันตกหลายแห่ง (F. Stauffer pers. comm. 2016) ประชากรย่อยบางคนก็ถูกคุกคามด้วยการตัดลำต้นสำหรับท่อนซุงและจากการเก็บผลไม้มากเกินไปตามที่รายงานในเบนิน (L. Michon pers. comm. 2016) สายพันธุ์นี้ยังถูกคุกคามในระดับท้องถิ่นด้วยการล้างและกำจัดต้นกล้าปาล์มในพืชไร่ซึ่งอาจส่งผลต่อการงอกใหม่ของประชากรย่อย (Ouattara et al . 2015) อย่างไรก็ตามภัยคุกคามเหล่านี้ซึ่งอาจคุกคามชนิดพันธุ์ในประเทศอย่างมากไม่ปรากฏว่ามีผลกระทบต่อการอยู่รอดของมันในช่วงการกระจายพันธุ์โดยรวมที่มีขนาดใหญ่ ได้รับการประเมินล่าสุดในใน IUCN Red List ถูกระบุว่าเป็น 'ความกังวลน้อยที่สุด' (ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species. (2016)Cosiaux, A., Gardiner, L.M. & Couvreur, T. 2016. Borassus aethiopum. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T195913A2431857. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T195913A2431857.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 18 กันยายน 2023การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/195913/2431857- สายพันธุ์นี้มีอยู่ในพื้นที่คุ้มครอง 25 แห่งและ คอลเลกชันอนุรักษ์ ภายนอก 13 แห่ง (BGCI 2016) - เนื่องจากการขาดแคลนพันธุ์ไม้ ในแอฟริกาตะวันตกเพิ่มมากขึ้น การตัดไม้จึงถูกจำกัดในทุกประเทศในแอฟริกาตะวันตก ยกเว้นสาธารณรัฐกินี ในช่วงทศวรรษ 1970 ( Sambou et al . 2002)การขยายพันธุ์---* ด้วยเมล็ด ซึ่งมีระยะเวลาการงอกที่จำกัด ซึ่งมักจะปลูกโดยตรง โดยเห็นว่า hypocoty พัฒนามาจากเมล็ด และบนส่วนปลายของตัวอ่อนซึ่งจะเป็นต้นกำเนิดของพืช สามารถดันได้ลึกถึง 1 เมตร เมล็ดจะต้องถูกวางในแสงแดดจัดในดินลึกและมีการระบายน้ำ ใบแรกจะเริ่มงอกออกมาหลังจากผ่านไป 7-8 เดือน ในสภาพการเพาะปลูกที่ดีที่สุด หรือหากไม่สามารถปลูกเมล็ดโดยตรงได้ อาจใช้กระถางทรงลึก โดยต้องดูแลเป็นพิเศษในระยะต่อไปของการปลูกลงดิน https://www.monaconatureencyclopedia.com/borassus-aethiopum/?lang=en Borassus akeassii/Ake Assi's Palmyra Palm [BOR-rahs-suhs] [ah-keh-AHS-see] Picture 1---Banfora, Burkina Faso, Africa. Photo by Dr. Ross P. Bayton/Palmweb.https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_akeassiiPicture 2---Mali, Arrière du Camp IRD, Batamani. Photo by Philippe Birnbaum.https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_akeassii ชื่อวิทยาศาสตร์---Borassus akeassii Bayton, Ouédr. & Guinko.(2006).ชื่อพ้อง---Has 1 synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:77075289-1#synonyms---Borassus aethiopum domesticus A.Chev. (1938).ชื่อสามัญ---Ake Assi's Palmyra Palmชื่ออื่น---[FRENCH: Rônier.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---BASAK (Preferred name: Borassus akeassii.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---เบนิน บูร์กินาฟาโซ สาธารณรัฐอัฟริกากลาง คองโก โกตดิวัวร์ มาลี ไนเจอร์ ไนจีเรีย เซเนกัลนิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Borassus' มาจากภาษากรีก “bόrassos” หมายถึง 'ส่วนที่ยังไม่ส่วนที่ยังไม่โตเต็มที่ของอินทผาลัม' โดยอ้างอิงถึงความคล้ายคลึงของดอกที่ยังไม่โตเต็มวัยของอินทผาลัม ; ชื่อสายพันธุ์ 'akeassii 'เป็นเกียรติแก่ศาสตราจารย์ Laurent Aké Assi (มหาวิทยาลัย Abidjan, Côte d'Ivoire) ผู้ร่วมกับศาสตราจารย์ Sita Guinko (University of Ouagadougou, Burkina Faso)Borassus akeassii เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Ross P. Bayton (มีบทบาทในปีพ.ศ. 2546) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ, Amadé Ouédraogo (2516--) นักพฤกษศาสตร์จากบูร์กินาฟาโซ และSita Guinko (2485–) นักพฤกษศาสตร์จากBurkina Faso.(ประเทศในทวีปแอฟริกา) ในปีพ.ศ. 2549ที่อยู่อาศัย---พบในเขตกึ่งแห้งแล้งของแอฟริกาตั้งแต่ มาลี, ไนเจอร์, ไนจีเรีย, เซเนกัลและซาอีร์ จำกัด เฉพาะตะวันตกและแอฟริกากลาง Aké Assi และ Guinko เติบโตในสะวันนามักจะอยู่ใกล้กับการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ที่ระดับความสูง 0-400 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูงถึง 20-25 เมตรขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น40-50 ซม.ลำต้นสีเทาซีดตั้งตรงบวมที่ด้านบน มีวงรอยแผลเป็นผิดปกติที่เกิดจากใบจำนวนมาก ใบรูปพัด (palmate) ขอบใบจักเว้าลึก มีใบ 8-22 ใบ glaucousกว้าง 3-5เมตรช่อดอกออกระหว่างใบ (interfoliar) ดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น (dioecious) ช่อดอกแตกแขนงออกเป็น 2 ลำดับ rachillae สีน้ำตาลอมเขียวและคล้าย catkin ยาว 23 – 36 ซม. เส้นผ่านศูนย์กลาง 2.3 – 2.5 ซม ช่อดอกเพศเมียจะแหลมหรือแตกแขนงเป็นลำดับเดียว มีดอก 23 ดอก เรียงกันเป็นเกลียว ผลรูปวงรีมียอดค่อนข้างแหลม ขนาด ยาว ± 15 ซม. และเส้นผ่านศูนย์กลาง ± 12 ซม.กลิ่นหอมสีเขียวอมเหลืองเมื่อสุก เมล็ด pyrenes 1 – 3, 6.8 – 9.3 ซม. × 5.4 – 7.5 ซมข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---(USDA Zone 10a-11) ต้องใช้ตำแหน่งที่มีแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) และดินที่ระบายน้ำได้ดี พืชสามารถสกัดสารอาหารและเติบโตบนดินที่มีสารอาหารต่ำมาก มีความทนทานต่อความแห้งแล้งและสามารถต้านทานไฟ เติบโตช้า แต่มีชีวิตยืนยาวจนถึงอายุ 100 ปีการรดน้ำ---ความต้องการน้ำโดยเฉลี่ย รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---ไม่จำเป็น พืชทำความสะอาดตัวเอง และร่วงหล่นตามธรรมชาติการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีโรคและศัตรูพืชร้ายแรงรู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์---ต้นไม้อเนกประสงค์ที่ใช้กันอย่างแพร่หลายสำหรับอาหารยาและสินค้าหลากหลาย ทุกส่วนถูกนำมาใช้ เหมือน Borassus อื่นๆใช้กิน---ผลไม้ สดหรือแห้ง กินเป็นอาหารเสริม ต้นอ่อน กินเป็นผักเหมือนหน่อไม้ฝรั่ง เอนโดสเปิร์มของเมล็ดอ่อน กินดิบ ตายอดของต้นปาล์มใช้เป็นกะหล่ำปลีปาล์มกินเป็นผัก SAP ที่เกิดขึ้นใช้หมักทำไวน์ เพื่อขาย เพิ่มรายได้ในท้องถิ่นใช้เป็นยา---รากใช้สำหรับ รักษาปรสิตในกระเพาะอาหาร เจ็บคอและโรคหอบหืดรวมทั้งใช้เป็นน้ำยาบ้วนปากการใช้อื่น ๆ---ไม้สีน้ำตาลเข้ม มีเส้นใยหยาบเป็นไม้ที่มีราคาสูงในประเทศ ทนต่อปลวกและเชื้อราและใช้ในงานช่างไม้ งานก่อสร้างและสำหรับใช้ในครัวเรือน ใบไม้ถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ต่าง ๆ รวมถึงเพื่อเป็นที่พักอาศัยภัยคุกคาม---เนื่องจากภัยคุกคามในเซเนกัลสายพันธุ์นี้มีความเกี่ยวข้องกับวนเกษตร วนอุทยานที่มีพืชอื่นถูกปลูกใต้ต้นปาล์ม ต้นกล้าถูกกวาดล้างสูงก่อนปลูกพืชอื่นซึ่งนำไปสู่การขาดการฟื้นฟู (Diedhiou et al. 2014) แม้ว่าในบูร์กินาฟาโซมันสำปะหลังหรือฝ้ายมักได้รับการเพาะปลูกภายใต้ Borassus akeassiiเมล็ดจะถูกรวบรวมและปลูก (Bayton et al. 2006, Bayton 2007) ไม่มีข้อมูลที่แสดงว่าสปีชี่ส์ถูกคุกคามจากการผลิตไวน์อย่างไร Sambou et al. (2002) ได้รับการประเมินล่าสุดในน IUCN Red List ถูกระบุว่าเป็น 'ความกังวลน้อยที่สุด' (ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใก้ล)สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species. (2016)source: Cosiaux, A., Gardiner, L.M. & Couvreur, T. 2016. Borassus akeassii. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T95315716A95315732. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T95315716A95315732.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 18 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/95315716/95315732- ยังไม่มีการดำเนินการอนุรักษ์ปาล์มนี้ขยายพันธุ์---เมล็ด มีอายุสั้นและควรปลูกทันทีที่เอาออกจากเนื้อผล เมล็ดไม่ต้องการการดูแลล่วงหน้าและงอกในเวลาประมาณ 4 สัปดาห์ พืชมีรากแก้วที่ยาวมาก ซึ่งสามารถยาวได้ 1 เมตรเมื่อยอดเติบโตสูงเพียง 1 ซม. ดังนั้นดีที่สุดจึงควรปลูกในตำแหน่งถาวร Borassus flabellifer/Lontar Palm [BOR-rahs-suhs] [flah-bel-LIF-ehr] Picture 1---Thailand. Photo by Dr. John Dransfield, Royal Botanic Gardens, Kew/Palmweb. https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_flabelliferPicture 2---New Caledonia, photo by Ben. https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_flabelliferชื่อวิทยาศาสตร์---Borassus flabellifer L.(1753)ชื่อพ้อง---Has 6 synonyms.---Lontarus domestica Gaertn. (1788), nom. superfl.---More.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664873-1#synonymsชื่อสามัญ---Doub palm, Lontar Palm, Asian Palmyra Palm, Toddy palm, Sugar palm, Cambodian palm.ชื่ออื่น---ตาล(ทั่วไป); ตาลโตนด, ตาลใหญ่(กลาง); ถาล(เงี้ยว-แม่ฮองสอน); ทอถู (กะเหรี่ยง-แม่ฮองสอน); ท้าง (กะเหรี่ยง-ตาก, เชียงใหม่); โหนด (ใต้); ตะนอด (เขมร); ทะเนาด์ (เขมร-พระตะบอง); [ASSAM: Tal.];[BENGALI: Taala.];[BURMESE: Tadgola.];[CHINESE: Tang zong ; Shan ye shu tou zong, Shan ye tang zong, Shan ye zi (Taiwan).];[DANISH: Palmyrapalme.];[DUTCH: Lontar, Lontarpalm, Palmyrapalm.];[ENGLISH : Doub palm, Great fan palm, Lontar palm.];[FINNISH : Palmyrapalmu.];[FRENCH : Borasse, Palmier de Palmyre, Rondier, Rônier.];[GERMAN : Borassuspalme, Lontaro, Palmyrapalme, Weinpalme.];[HINDI: Tari, Trinaraaj.];[INDONESIA: Siwalan, Pohon lontar.];[JAPANESE: Parumira yashi, Ougi yashi.];[KANNADA: Tale Hannu, Tateningu];[KHMER:Thnaot.];[LAOS: Mak tan kok.];[MALAYALAM: Karimpana, Karimbana, Ampana.];[MARATHI: Taadaa.];[PAKISTAN:Tar.];[PORTUGUESE: Broção, Palmira, Palmeira de leque, Palmeira de palmira.];[SANSKRIT: Tranam-raj, Talah, Trnam-indrah, Tantuniyosah.];[SPANISH: Boraso, Palma palmira.];[SRI LANKA: Panna-maram.];[TAMIL: Talam.];[TELUGU: Tatichettu, Thaati Munjalu.];[THAI: Taan, Ton Taan, Taan tanot, Taan yai.(General).];[TIMOR: Akadiru.];[URDU: Taad.];[USA: Toddy palm.];[VIETNAM: Thõt nõt, Thõt lõt.].ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---BASFL (Preferred name: Borassus flabelliferi.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์---อินเดีย ศรีลังกา พม่า ไทย มาเล เซีย อินโดนีเซีย นิวกินีนิรุกติศาสตร์---ชื่อของสกุล 'Borassus' มาจากภาษากรีก “bόrassos” หมายถึง 'ส่วนที่ยังไม่ส่วนที่ยังไม่โตเต็มที่ของอินทผาลัม' โดยอ้างอิงถึงความคล้ายคลึงของดอกที่ยังไม่โตเต็มวัยของอินทผาลัม ; ชื่อเฉพาะ 'flabellifer' จากคำภาษาละติน แปลว่า เหมือนพัดที่เปิดอยู่ อ้างอิงถึง รูปร่างของใบBorassus flabellifer เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Linnaeus (1707–1778) นักชีววิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวสวีเดน ในปีพ.ศ.2296 Picture 1---Borassus flabellifer in Cambodia, 1965.https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_flabelliferPicture 2---Peradeniya Botanical Garden, Sri Lanka. Photo by Philippe.https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_flabelliferที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในเขตนิเวศอินโดมาลายาพบตั้งแต่อินโดนีเซียจนถึงปากีสถานพบใด้ใน บังคลาเทศ กัมพูชา จีนตอนใต้ ตอนกลางของอินเดีย, ชวา, ลาว, มาลายา, พม่า, ไทย, เวียดนาม, ศรีลังกา, ซุนดาน้อย, สุลาเวสี เป็นการยากที่จะกำหนดที่อยู่อาศัยดั้งเดิมของ B. flabellifer เนื่องจากการกระจายของมันได้รับอิทธิพลอย่างมากจากมนุษย์ มันเกิดขึ้นระหว่างระดับน้ำทะเล 0- 800 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูงถึง 30 เมตรขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 40-50 ซม.ลำต้นสีเทาซีดตั้งตรงบวมที่ด้านบน มีวงรอยแผลเป็นผิดปกติที่เกิดจากใบจำนวนมาก ใบรูปพัด (palmate) ขอบใบจักเว้าลึก มีใบ 40-70 ใบในมงกุฎ glaucous ขนาดใบกว้าง 3-5 เมตร ก้านใบและกาบใบยาว 150-180 ซม.ช่อดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น (dioecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfoliar) แตกแขนงสีเขียวถึงน้ำตาล ยาว 50-100 ซม.ดอกเพศผู้มีขนาดเล็ก (น้อยกว่า 1/2”) ดอกเพศเมียมีขนาดใหญ่กว่า (ถึง 1 นิ้ว) ผลเป็นช่อกระจุกมีประมาณ 20 ผล รูปทรงกลมกลิ่นหอมสีเขียวอมเหลือง เมื่อสุกผิวสีดำอมน้ำตาลและเนื้อสีเหลืองขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 15-20 ซม.มีเมล็ด 3 เมล็ด เปลือกหนาและแข็งข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เป็นปาล์มที่ปรับตัวได้มากซึ่งสามารถประสบความสำเร็จในสภาวะที่หลากหลายในสภาพอากาศเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนที่แห้งถึงชื้น (USDA Zone 10 -11) สามารถทนต่ออุณหภูมิที่รุนแรงได้สูงถึง 45° C และต่ำถึง 0° C ต้องการแสงแดดจัด 80/100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงไปต่อวัน) ชอบดินปนทราย แต่สามารถปลูกได้ภายใต้เงื่อนไขที่หลากหลายในดินหลายประเภท มีความทนทานต่อความแห้งแล้งและ น้ำขังค่อนข้างดี การบำรุงรักษา ปานกลางการรดน้ำ---ความต้องการน้ำโดยเฉลี่ย รดน้ำปกติ ทนแล้งการตัดแต่งกิ่ง---ไม่จำเป็น พืชทำความสะอาดตัวเอง และร่วงหล่นตามธรรมชาติการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่มีปัญหาแมลงหรือโรคร้ายแรง มีแนวโน้มที่จะเกิดอาการเหลืองถึงตาย (LY) เล็กน้อยรู้จักอ้นตราย---Unknown Picture 1---India.Fruit Photo by Kris Achar.https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_flabelliferPicture 2---India.Edible jelly seeds of palmyra palm,Photo by Kris Achar.https://www.palmpedia.net/wiki/Borassus_flabelliferการใช้ประโยชน์---ที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย ทั่วไปใช้ทุกส่วนอเนกประสงค์ สำหรับเป็นอาหาร ยา และสินค้าหลากหลายใช้กิน---ผลสุกมีเนื้อสีเหลืองที่มีกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์ น้ำผลไม้สามารถทำเป็นน้ำตาลเมาหรือทำให้เข้มข้นโดยการระเหยกลายเป็นน้ำเชื่อมหวานหรือน้ำตาลปึกที่รู้จักกันในนามของน้ำตาลโตนด - ช่อดอกปรุงแล้ว เพิ่มในซุปและแกง - เมล็ดอ่อนเหมือนวุ้น เอนโดสเปิร์มที่เป็นของแข็งหรือเจลาตินัสอ่อนของเมล็ดถูกกินสดหรือในน้ำเชื่อมใช้เป็นยา---ใช้เป็นยาแบบดั้งเดิม เป็นที่รู้จักกันดีในทุกส่วนของต้นปาล์ม มีการกล่าวถึงต้นอ่อนที่ช่วยบรรเทาอาการเจ็บปวด, โรคบิดและโรคหนองใน - รากอ่อนเป็นยาแก้พยาธิและยาขับปัสสาวะ ยาต้มใช้ในโรคทางเดินหายใจบางอย่าง รากแห้งสามารถรมควันเพื่อรักษาริดสีดวงจมูก- ยาต้มเปลือกกับเกลือใช้เป็นยาล้างปาก ถ่านที่ทำจากเปลือกไม้ทำหน้าที่เป็นยาสีฟัน - เยื่อของผลแก่ช่วยบรรเทาโรคผิวหนัง นอกจากนี้ยังต้านการอักเสบ และ สภาพท้องมาน - ก้านดอกมีค่าเป็นยาบำรุง, ยาขับปัสสาวะ, ยาระบาย และป้องกันเสมหะ - ตายอด, ก้านใบ, ดอกเพศผู้แห้ง ทั้งหมดมีคุณสมบัติขับปัสสาวะใข้ปลูกประดับ---ต้นไม้ประดับสำหรับภูมิทัศน์ นอกจากนี้ยังใช้ได้ดีกับสวนสาธารณะการใช้อื่นๆ---ลำต้นต่ำสุด 10 เมตร มีไม้เนื้อแข็ง มีความแข็งแรงทนทานและทนต่อปลวกแมลงและเชื้อรา ใช้สำหรับการสร้างอาคาร สะพาน ฯลฯ ใบไม้มีการใช้อย่างกว้างขวาง เช่นมุงหลังคา ทอเป็นตะกร้าเสื่อและสิ่งของอื่น ๆ - ไฟเบอร์ได้มาจากเปลือกชั้นใน เส้นใยเปลือก นำมาใช้เพื่อทำเชือกที่แข็งแรง - ก้านใบ แยกออกเป็นเส้นใยเพื่อใช้ในการทอผ้า เส้นใยที่ได้จากฐานของก้านใบหรือกาบใบมีความแข็งกระด้างและแข็งแรง ถูกใช้เพื่อทำแปรง- ใบปลิวแห้งครั้งหนึ่งเคยใช้เป็นกระดาษบันทึกคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ของอินเดียสำคัญ---เป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรม Asian Palmyra Palm เป็นต้นไม้อย่างเป็นทางการของรัฐทมิฬนาฑู (อินเดีย) ได้รับความเคารพอย่างสูงในวัฒนธรรมทมิฬ เรียกว่า "karpaha Veruksham" ("ต้นสวรรค์") เนื่องจากทุกส่วนของต้นไม้มีการใช้งานได้ทั้งหมด- ในอินเดีย เรียกว่าต้นไม้ที่มีประโยชน์ถึง 800 ประการ - ต้นปาล์มไมร่ายังเป็นสัญลักษณ์ของ สุลาเวสีใต้ (อินโดนีเซีย) และยังเป็นสัญลักษณ์ของประเทศกัมพูชาที่เติบโตใกล้กับปราสาทนครวัดและพบได้ทั่วไปทั่วประเทศ - ปาล์มชนิดนี้ยังพบได้ทั่วไปในประเทศไทยโดยเฉพาะในภาคตะวันออกเฉียงเหนือหรือภาคอีสานซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของภูมิประเทศระยะออกดอก/ติดผล---มิถุนายน - กรกฎาคมขยายพันธุ์---เมล็ด งอกยากใช้เวลาในการงอก 12 เดือน หรือมากกว่า - เมล็ดจะงอกได้ดีที่สุดในตำแหน่งสุดท้าย เนื่องจากไม่ชอบการเคลื่อนย้ายเมื่อปลูกแล้ว เริ่มออกดอกและติดผล 12 - 20 ปีหลังการงอก สกุล Brassiophoenix (brahs-see-oh-FIH-nihks) เป็นประเภทปาล์มพบในนิวกินีนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Brassiophoenix' เป็นเกียรติแก่นักสะสมพืชชาวออสเตรเลียในศตวรรษที่ 20 Leonard J. Brass (1900–1971) โดยรวมชื่อของเขา 'Brass'กับ'phoenix'ซึ่งเป็นชื่อทั่วไปของปาล์ม มี 2 สายพันธุ์เป็นที่ยอมรับ (แสดงในหน้านี้ 2 สายพันธุ์)1 Brassiophoenix drymophloeoides Burret 2 Brassiophoenix schumannii (Becc.) Essig Brassiophoenix drymophloeoides/The Bat-Wing Palm [brahs-see-oh-FIH-nihks] [drigh-moh-fleh-oh-EE-dehs] Picture 1---In Peradeniya Samarakoon's garden, Sri Lanka. Photo by Philippe. https://www.palmpedia.net/wiki/Brassiophoenix_drymophloeoidesPicture 2---Photo-ez2plant.com. https://www.palmpedia.net/wiki/Brassiophoenix_drymophloeoidesชื่อวิทยาศาสตร์---Brassiophoenix drymophloeoides Burret. (1935)ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664920-1ชื่อสามัญ---The Bat-Wing Palmชื่ออื่น---None (Not recorded)ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---BPXDR (Preferred name: Brassiophoenix drymophloeoides.)ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---นิวกินีนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Brassiophoenix' เป็นเกียรติแก่นักสะสมพืชชาวออสเตรเลียในศตวรรษที่ 20 Leonard J. Brass (1900–1971)โดยรวมชื่อของเขา 'Brass' รวมกับชื่อสกุล 'phoenix' ซึ่งหมายถึงใบปาล์มที่มียอดแหลมในบริบทนี้ ; ชื่อเฉพาะ 'drymophloeoides' Brassiophoenix drymophloeoides เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Ewald Maximilian Burret (1883–1964) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปีพ.ศ. 2478 Picture 1, 2---Photo-ez2plant.com.https://www.palmpedia.net/wiki/Brassiophoenix_drymophloeoides ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในปาปัวนิวกินี เติบโตในป่าฝนที่ราบต่ำลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยวขนาดกลางสูง 9-10 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 5–7 ซม. มงกุฎแคบสีเขียวปนน้ำเงิน มี14-28ใบเป็นใบประกอบแบบขนนก (pinnate) ทางใบยาว 1.4-2.3 เมตรใบย่อยรูปหางปลาสีเขียวเข้มเรียงในระนาบเดียวสม่ำเสมอ ช่อดอกออกใต้ใบใกล้คอยอด (infrafoliar) แยกเป็น 2 (–3) ตามลำดับมีสีเข้มหนาแน่นหรือมีขนสีขาวแซม ก้านช่อดอกสั้น ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น(monoecious) ผลรูปทรงกลมขนาดใหญ่ฉ่ำน้ำ เมื่อสุก สีเหลืองส้มสดใส ขนาด 2.5-3 ซม.เมล็ดมีปีก 1เมล็ดข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ในการเพาะปลูกเหมาะที่สุดกับสภาพอากาศเขตร้อนชื้น (USDA Zone 11: above 4.5 °C) ต้องการตำแหน่งแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ดินที่อุดมสมบูรณ์และระบายน้ำได้รวดเร็ว ไม่ทนแดดทนลมเมื่อต้นยังเล็ก อัตราการเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษา ต่ำ การรดน้ำ---ต้องการน้ำปริมาณมากการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---Unknownรู้จักอ้นตราย---Unknownใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับสถานภาพ---เป็นพืชถิ่นเดียว (endemic) ของปาปัวนิวกินี *[พืชถิ่นเดียวหรือพืชเฉพาะถิ่น (endemic plants) คือพืชชนิดที่พบขึ้นและแพร่พันธุ์ตามธรรมชาติในบริเวณเขตภูมิศาสตร์เขตใดเขตหนึ่งของโลก และเป็นพืชที่มีเขตกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ค่อนข้างจำกัด ไม่กว้างขวางนัก มักจะพบพืชถิ่นเดียวบนพื้นที่ที่มีลักษณะจำกัดทางระบบนิเวศ เช่น บนเกาะ ยอดเขา หน้าผาของภูเขาหินปูน แอ่งพรุ ฯลฯ ถิ่นที่อยู่ดังกล่าวมีสภาพจำกัดของสิ่งแวดล้อมหรือมีสภาพดินฟ้าอากาศเฉพาะที่ (microclimate).] http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htmภัยคุกคาม---เนื่องจากพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่กว้างขวาง ประชากรจึงมีขนาดใหญ่และมีเสถียรภาพ ไม่มีภัยคุกคามที่สำคัญ ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ระบุว่าเป็น 'ความกังวลน้อยที่สุด' (ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species.(2018)source: Jimbo, T. 2021. Brassiophoenix drymophloeoides Burret. The IUCN Red List of Threatened Species 2021: https://doi.org/10.2305/IUCN.UK.2021-2.RLTS.T170142628A170231991.en เข้าถึงเมื่อวันที่ 21 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/170142628/170231991- ไม่พบชนิดนี้ในพื้นที่คุ้มครอง สายพันธุ์นี้จะได้รับประโยชน์จากความพยายามในการอนุรักษ์นอกแหล่งกำเนิดและในแหล่งกำเนิดขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด เมล็ดอาจใช้เวลาถึง 8 เดือนในการงอก ต้องใช้เมล็ดสดจึงจะงอกได้สำเร็จ ซึ่งจะใช้เวลา 2 ถึง 4 เดือน Brassiophoenix schumannii/ Flying Fox wing [brahs-see-oh-FIH-nihks] [shoe-mahn'-ee] Picture 1---Costa Rica. The Garden of Dr. Dewayne Richardson. Photo by Jeff Anderson. https://www.palmpedia.net/wiki/Brassiophoenix_schumanniiPicture 2---Costa Rica. Photo by Jeff Anderson. https://www.palmpedia.net/wiki/Brassiophoenix_schumanniiชื่อวิทยาศาสตร์---Brassiophoenix schumannii (Becc.) Essig.(1975)ชื่อพ้อง---Has 3 Synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664921-1#synonyms---Basionym: Actinophloeus schumannii Becc.(1889) https://www.gbif.org/species/2732365---Drymophloeus schumannii (Becc.) Warb. ex K.Schum. & Lauterb.(1990)---Ptychococcus schumannii (Becc.) Burret (1928)ชื่อสามัญ---The bat-wing Palm, Flying Fox wing.ชื่ออื่น---[BRAZIL: falso-rabo-de-peixe.];[PAPUA NEW GUINEA: chiram pui, kalebuonag, pe-wi, pewi, suarbo,wi.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---BPXSS (Preferred name: Brassiophoenix sp.)ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---นิวกินีนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Brassiophoenix' เป็นเกียรติแก่นักสะสมพืชชาวออสเตรเลียในศตวรรษที่ 20 Leonard J. Brass (1900–1971)โดยรวมชื่อของเขา 'Brass' รวมกับชื่อสกุล 'phoenix' ซึ่งหมายถึงใบปาล์มที่มียอดแหลมในบริบทนี้ ; ชื่อสายพันธุ์ 'schumannii' ได้รับเกียรติจาก Karl Moritz Schumann (17 June 1851 – 22 March 1904) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ผู้รวบรวมสายพันธุ์นี้เป็นคนแรกBrassiophoenix schumannii เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Odoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลี ได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Essig, Frederick Burt (1947-) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปีพ.ศ.2518ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในปาปัวนิวกินี พบกระจายจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือไปยังทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ จาก Sepik River Basin ไปยัง Milne Bay District พบในป่าฝนที่ราบลุ่มใกล้แม่น้ำ ป่ารกร้าง ป่าพรุ บนยอดสันเขาและขึ้นใหม่ขั้นสูงที่ 10 -360 เมตร (Palmweb 2020)ลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยวขนาดเล็กถึงขนาดกลาง สูง 2-10 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 3-5 ซม.เห็นวงรอยแผลเป็นเด่นชัด มงกุฎแคบสีเขียวปนน้ำเงิน ใบประกอบแบบขนนก (pinnate) มี 9 ก้านใบยาว 20-45ซม.ใบย่อยรูปหางปลาสีเขียวเข้ม มี 8-10 ใบในแต่ละด้านเรียงในระนาบเดียวสม่ำเสมอ ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกใต้ใบ (infrafoliar) ยาว 25-74 ซม แตกแขนงออกเป็น 2 ครั้ง ดอกสีครีมหรือสีเหลืองสีเขียว ผลรูปรี เมื่อสุก สีเหลืองส้ม ขนาดกว้าง 1.7-1.9ซม.ยาว 3-3.5 ซม.เมล็ด มี 1เมล็ดข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---ในการเพาะปลูกเหมาะที่สุดกับสภาพอากาศเขตร้อนชื้น (USDA Zone 11: above 4.5 °C) ต้องการตำแหน่งแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ดินที่อุดมสมบูรณ์และระบายน้ำได้รวดเร็ว ไม่ทนแดดทนลมเมื่อต้นยังเล็ก อัตราการเจริญเติบโตช้า การรดน้ำ---ต้องการน้ำปริมาณมากการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---Unknownรู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์--- ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ เป็นพืชยอดนิยมของนักสะสมสถานภาพ---เป็นพืชเฉพาะถิ่น (endemic) ของปาปัวนิวกินี *[พืชถิ่นเดียวหรือพืชเฉพาะถิ่น (endemic plants) คือพืชชนิดที่พบขึ้นและแพร่พันธุ์ตามธรรมชาติในบริเวณเขตภูมิศาสตร์เขตใดเขตหนึ่งของโลก และเป็นพืชที่มีเขตกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ค่อนข้างจำกัด ไม่กว้างขวางนัก มักจะพบพืชถิ่นเดียวบนพื้นที่ที่มีลักษณะจำกัดทางระบบนิเวศ เช่น บนเกาะ ยอดเขา หน้าผาของภูเขาหินปูน แอ่งพรุ ฯลฯ ถิ่นที่อยู่ดังกล่าวมีสภาพจำกัดของสิ่งแวดล้อมหรือมีสภาพดินฟ้าอากาศเฉพาะที่ (microclimate).] http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htmภัยคุกคาม---เนื่องจากพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่กว้างขวาง ประชากรจึงมีขนาดใหญ่และมีเสถียรภาพ อาจอยู่ภายใต้การคุกคามจากการพัฒนาชุมชน ความเสื่อมโทรมของป่าไม้จากการตัดไม้และกิจกรรมการเกษตร แต่ยังไม่ทราบถึงภัยคุกคามเฉพาะของชนิด ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ระบุว่าเป็น 'ความกังวลน้อยที่สุด' (ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species.(2020)source: Kipiro, W. & Jimbo, T. 2021. Brassiophoenix schumannii (Becc.) Essig. The IUCN Red List of Threatened Species 2021: https://doi.org/10.2305/IUCN.UK.2021-2.RLTS.T189077356A189758445.en เข้าถึงเมื่อวันที่ 21 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/189077356/189758445-ไม่พบสายพันธุ์นี้ในพื้นที่คุ้มครอง แต่เป็นที่รู้จักจาก แหล่งรวบรวมนอกแหล่งกำเนิด 8 แห่งขยายพันธุ์---เมล็ด- *สายพันธุ์นี้พิสูจน์ได้ว่าเติบโตได้ยากมาก ประสบการณ์ที่พบบ่อยที่สุดคือต้นไม้จะเติบโตจนมีขนาดกระถางประมาณ 6 นิ้ว จากนั้นก็หยุดและตายไปในที่สุด https://www.pacsoa.org.au/wiki/Brassiophoenix_schumannii สกุล Burretiokentia (bur-ret-ee-oh-kent-EE-ah) เป็นประเภทปาล์ม พืชเฉพาะถิ่น นิวแคลิโดเนีย มี 5 สายพันธุ์ที่ยอมรับ (แสดงในหน้านี้ 1 สายพันธุ์)1 Burretiokentia dumasii Pintaud & Hodel2 Burretiokentia grandiflora Pintaud & Hodel3 Burretiokentia hapala H.E.Moore4 Burretiokentia koghiensis Pintaud & Hodel5 Burretiokentia vieillardii (Brongn. & Gris) Pic.Serm. Burretiokentia hapala/Dreadlock Palm [bur-ret-ee-oh-kent-EE-ah] [hah-PAH-lah] Picture 1, 2---Photo: https://www.palmpedia.net. https://www.palmpedia.net/wiki/Burretiokentia_hapalaชื่อวิทยาศาสตร์---Burretiokentia hapala H.E.Moore.(1969).ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:664924-1ชื่อสามัญ---Dreadlock Palmชื่ออื่น---None (Not recorded)ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---BKNSS (Preferred name: Burretiokentia sp.)ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---นิวแคลิโดเนียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Burretiokentia' ตั้งเป็นเกียรติแก่นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันชื่อ Karl Ewald Maximilian Burret (2426-2507) โดยรวมชื่อของเขากับชื่อสามัญ Kentia ซึ่งตั้งชื่อตาม William Kent (1779–2370) ผู้ดูแลสวนพฤกษศาสตร์ที่ Buitenzorg, Java (ปัจจุบันคือ Kebun Raya Bogor) ; ชื่อสายพันธุ์ 'hapala' มาจากคำคุณศัพท์ภาษากรีก “hapalos” = อ่อนนุ่ม โดยอ้างอิงกับ tomentum ที่ครอบคลุมช่อดอกBurretiokentia hapala เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยHarold Emery Moore (1917–1980) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปีพ.ศ.2512ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในนิวแคลิโดเนีย (ตั้งอยู่ในภูมิภาคเมลานีเซียในมหาสมุทรแปซิฟิกทางตะวันตกเฉียงใต้) ซึ่งเป็นที่รู้จักจากประชากรสามกลุ่มที่ถูกจำกัด ในภาคเหนือของ Grande Terre (จากVallée des palmiers, Haute Diahot ถึง Troulala) เกิดขึ้นในป่าชื้นบนดินที่มีหินปูนและ schistose ที่ระดับความสูง 50–400 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยว สูงถึง 15 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้นประมาณ 10 - 15 ซม.สีเขียวเข้มมันเงายกเว้นส่วนที่แก่เป็นสีน้ำตาล มีวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบกว้างเด่นชัด มีใบในมงกุฎ 12 ใบ คอยอดยาว 0.6 - 1 เมตร. สีเขียวมะกอกปกคลุมด้วยขนสีน้ำตาลเทา ใบรูปขนนก (pinnate) ยาว 2- 2.4 เมตร ก้านใบยาว5-15ซม. ใบย่อยสัเขียวเข้มมันวาวด้านบน มี 40 ใบแต่ละด้านจัดเรียงระนาบเดียวสม่ำเสมอ ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกที่คอยอด (infrafoliar) ห้อยลงยาว 40-50 ซม.มีขนยาวซึ่งกลายเป็นสีน้ำตาลเมื่ออายุมากขึ้น ดอกสีขาว มีดอกเพศเดียว (unisexual) เรียงกันเป็นสามดอก (ดอกเพศเมียอยู่ระหว่าง เพศผู้สองดอก), proterandrous (ดอกเพศผู้สุกก่อนดอกเพศเมีย) ผลสีเขียวรูปไข่ปลายผลแหลมขนาด 1.5 x 0.9 ซม. สีแดงเมื่อสุก มีเมล็ด1 เมล็ดที่มีผิวไม่สม่ำเสมอ ขนาด 0.8 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เพาะปลูกได้ในเขตร้อน กึ่งเขตร้อนและในเขตอบอุ่น (USDA Zone 9b-11) ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ -2 °C.ในช่วงเวลาสั้น เนื่องจากการเจริญเติบโตค่อนข้างช้าในสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย จึงต้องใช้ร่มเงาบางส่วน (แสงแดดโดยตรง 4 ถึง 6 ชั่วโมงต่อวัน ชั่วโมงเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องต่อเนื่องกัน แต่จะทำงานได้ดีที่สุดโดยมีบางชั่วโมงเป็นอย่างน้อยในช่วงเช้า) ในช่วงปีแรก จากนั้นจึงควรได้รับแสงแดดเต็มที่ (แสงแดดโดยตรง 6 ชั่วโมงขึ้นไปต่อวัน) เมื่อโตเต็มวัย ต้องการดินที่อุดมสมบูรณ์ มีสภาพเป็นกรดเล็กน้อยถึงเป็นด่างเล็กน้อย ความทนทานต่อเกลือต่ำ อัตราการเจริญเติบโตเร็ว การบำรุงรักษา ต่ำการรดน้ำ---ต้องการดินที่ชื้นสม่ำเสมอ อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ ต้นที่ยังเป็นต้นอ่อนต้องการน้ำปริมาณมากการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---ให้ปุ๋ยอย่างสม่ำเสมอ ใช้ปุ๋ยที่ปล่อยช้า สูตรเฉพาะสำหรับปาล์มศัตรูพืช/โรคพืช---Unknownรู้จักอ้นตราย---Noneการใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ เป็นพันธุ์ที่ได้รับการปลูกฝังมากที่สุดในสกุลนี้ แต่หายากในการเพาะปลูก มีค่าเป็นไม้ประดับและการจัดสวนที่โดดเด่น ใช้ปลูกเดี่ยวๆ หรือเป็นกลุ่ม ในสวนสาธารณะและสวนทั่วไป ไม่สามารถปลูกใกล้ทะเล การใช้อื่น ๆ---มีการรวบรวมเมล็ดพันธุ์เพื่อขายให้กับการค้าพืชสวนระหว่างประเทศสถานภาพ---เป็นพืชเฉพาะถิ่น (endemic) ของนิวแคลิโดเนีย *[พืชถิ่นเดียวหรือพืชเฉพาะถิ่น (endemic plants) คือพืชชนิดที่พบขึ้นและแพร่พันธุ์ตามธรรมชาติในบริเวณเขตภูมิศาสตร์เขตใดเขตหนึ่งของโลก และเป็นพืชที่มีเขตกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ค่อข้างจำกัด ไม่กว้างขวางนัก มักจะพบพืชถิ่นเดียวบนพื้นที่ที่มีลักษณะจำกัดทางระบบนิเวศ เช่น บนเกาะ ยอดเขา หน้าผาของภูเขาหินปูน แอ่งพรุ ฯลฯ ถิ่นที่อยู่ดังกล่าวมีสภาพจำกัดของสิ่งแวดล้อมหรือมีสภาพดินฟ้าอากาศเฉพาะที่ (microclimate).] http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htmภัยคุกคาม---เนื่องจากถูกคุกคามจากการทำลายที่อยู่อาศัยที่เกิดจากกวาง, หมู, และไฟ การแปลงที่ดินเพื่อทำการเกษตรและการทำฟาร์ม ไม่ทราบ ขนาดรวมของ Burretiokentia hapala แต่ในท้องที่แห่งหนึ่ง (Vallée du téléphone) คาดว่าจะมีจำนวนที่โตเต็มที่ประมาณ 350 ต้น ได้รับการประเมินใน IUCN Red List (สหภาพสากลเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ) ถูกระบุว่า “ใกล้สูญพันธุ์ภายใต้เกณฑ์ B1ab(iii,v)+2ab(iii,v)” สถานะการอนุรักษ์---EN- Endangered B1ab(iii,v)+2ab(iii,v) - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species. (2016)source: Amice, R., Canel, J., Ugolini, D., Butin, J.-P., Fleurot, D., Garnier, D., Goxe, J., Henry, B., Lespes, A.A., Letocart, D., Letocart, I., Mercier, B., Tiavouane, J., Veillon, J.-M. & Warimavute, G. 2020. Burretiokentia hapala (amended version of 2020 assessment). The IUCN Red List of Threatened Species 2020: e.T38460A185102727. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2020-3.RLTS.T38460A185102727.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 22 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/38460/185102727- Burretiokentia hapalaได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายในจังหวัด Nord และจังหวัด Sud แต่ไม่ได้เกิดขึ้นในพื้นที่คุ้มครองใดๆ - ชนิดพันธุ์นี้จะได้รับประโยชน์จาก การอนุรักษ์ นอกสถานที่และในแหล่งกำเนิดฉุกเฉิน ตลอดจนการควบคุมชนิดพันธุ์ที่รุกราน เพราะ B. hapala ตั้งอยู่ในที่ดินของเอกชน โดยจะแนะนำให้สร้างความตระหนักรู้แก่เจ้าของ ขอแนะนำให้แจ้ง DSCGR (บริการฉุกเฉิน) ซึ่งรับผิดชอบในการประสานงานความพยายามในการดับเพลิง และ Conservatoire d'espaces naturels de Nouvelle-Calédonie (New Caledonia Natural Spaces Conservatory) ซึ่งประสานงานโครงการ New Caledonian Invasive Species Programme ต่อการมีอยู่ของชนิดพันธุ์ในพื้นที่ที่เกี่ยวข้อง - แนะนำให้ระบุรายชื่อชนิดพันธุ์ในอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดพันธุ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ (CITES)ขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด งอกง่ายและเติบโตง่าย- เมล็ดแช่น้ำไว้ 1 วัน เพาะลงในดินร่วนระบายน้ำดี รักษาความชื้นที่อุณหภูมิ 26-28 °C ระยะเวลางอก 2-4 เดือน สกุล Ceroxylons (Seh-ROKS-ih-lon) เป็นสกุลของปาล์มขนนกขนาดใหญ่ ที่เรียกว่า Andean Wax Palm มีถิ่นกำเนิดในแถบเส้นศูนย์สูตรของเทือกเขาแอนดีส ในโคลัมเบีย เอกวาดอร์ และเปรู ในอเมริกาใต้ทุกสายพันธุ์มีลักษณะร่วมกันดังต่อไปนี้: (a) ลำต้นเดี่ยวที่ปกคลุมด้วยขี้ผึ้ง (b) ใบขนนกเคลือบด้วยแว็กซ์สีขาว(c) ไม่ทนความร้อนแห้ง (d) ดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น( dioecious)สกุล Ceroxylons เป็นต้นปาล์มที่สูงที่สุด (และmonocotyledon ที่สูงที่สุด) C. quinudense สูงถึง 61เมตรและเป็นสายพันธุ์ที่เติบโตที่ระดับความสูง สูงสุดของตระกูลปาล์ม ( Arecaceae ) ที่สูงกว่า 3,000 เมตร (10,000 ฟุต)Ceroxylon หลายชนิดเช่น C. quindiuense , C. alpinum , C. vogelianum , C. ventricosum และ C. parvifronsได้รับการปลูกเป็นไม้ประดับที่อยู่นอกเขตของพวกเขาในที่เย็นชื้นและไม่หนาวจัดมีน้ำค้างแข็ง เช่นส่วนของ ออสเตรเลีย, แคลิฟอร์เนียชายฝั่ง, Hawai'i, นิวซีแลนด์, ชายฝั่งแอฟริกาใต้และยุโรปตะวันตกใน สวนพฤกษศาสตร์ Jose Celestino Mutis ในโบโกตา , โคลัมเบีย , มีการปลูกต้นปาล์ม Ceroxylon อย่างกว้างขวาง สวนสาธารณะอื่น ๆ ที่ปลูก Ceroxylon spp. สามารถดูได้รวมถึงสวนพฤกษศาสตร์ซานฟรานซิสโกใน Golden Gate Park , ซานฟรานซิสโก , แคลิฟอร์เนีย , สวนพฤกษศาสตร์ฮันติงตันในพาซาดีนา (ใกล้กับลอสแองเจลิส ), แคลิฟอร์เนียและโอกแลนด์ Palmetum ที่ Lakeside Garden Center ในโอ๊คแลนด์แคลิฟอร์เนีย มี 12 สายพันธุ์ที่ยอมรับ (ในหน้านี้แสดง 3 สายพันธุ์)1 Ceroxylon alpinum Bonpl ex DC - โคลัมเบียเวเนซุเอลา2 Ceroxylon amazonicum Galeano - เอกวาดอร์3 Ceroxylon ceriferum (H.Karst.) Pittier - โคลัมเบีย, เวเนซุเอลา4 Ceroxylon echinulatum Galeano - เอกวาดอร์, เปรู5 Ceroxylon parvifrons (Engel) H.Wendl - โคลัมเบียเวเนซุเอลาเอกวาดอร์เปรูโบลิเวีย6 Ceroxylon parvum Galeano - เอกวาดอร์7 Ceroxylon peruvianum Galeano, Sanín & K.Mejia - เปรู8 Ceroxylon pityrophyllum (Mart.) Mart ex H..Wendl - เปรูโบลิเวีย9 Ceroxylon quindiuense (H.Karst.) H.Wendl - โคลัมเบีย, เปรู10 Ceroxylon sasaimae Galeano - Antioquia, Cundinamarca11 Ceroxylon ventricosum Burret - โคลัมเบีย, เอกวาดอร์12 Ceroxylon vogelianum (Engel) H.Wendl - โคลัมเบียเวเนซุเอลาเอกวาดอร์เปรูนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุลมาจากละติน 'cēra' = ("Wax") และจาก กรีกโบราณ ξύλον ( xúlon = "wood" ) Ceroxylon alpinum /Andean Wax Palm [seh-ROKS-ih-lon] [all-PEEN-uhm] Picture 1, 2---Cocora Valley, Colombia. Photo by Michael Calonje.https://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_alpinumชื่อวิทยาศาสตร์---Ceroxylon alpinum Bonpl. ex DC.(1804)ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:30119294-2/imagesชื่อสามัญ---Wax Palm, Andean Wax Palm, Andean waxpalm, Typical Andean waxpalmชื่ออื่น---[ARABIC: Nakhlet esh sham' (as C. andicola).];[CHINESE: La zong.];[FRENCH: Céroxyle des Andes, Palmier cireux des Andes, Palmier des Andes.];[GERMAN: Anden-wachspalme, Wachspalme.];[ITALIAN: Palma della cera, Ceroxylon.];[PORTUGUESE: Palma-branca, Palmeira-da-cera.];[RUSSIAN: Seroksilon vysokogornyy.];[SPANISH: Palma blanca, Palma cera, Palma bendita, Palma de ramo, Palma de cera.].ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---CEWAL (Preferred name: Ceroxylon alpinum.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---โคลัมเบีย เอกวาดอร์ เวเนซุเอลานิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Ceroxylon' จากภาษากรีก keros (ขี้ผึ้ง) และ xylon (ไม้) ; ชื่อเฉพาะสายพันธุ์ 'alpinum' หมายถึง มาจากเทือกเขาแอลป์: alpine (alpine ในความเป็นจริง ตำรานิรุกติศาสตร์บางฉบับ แยกแยะความแตกต่างระหว่าง alpinus ซึ่งสัมพันธ์กับแถบระดับความสูง เหนือขอบเขตของพืช)Ceroxylon alpinum เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Aime (Jacques Alexandre) Bonpland (1773–1858) นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศส จาก Augustin Pyrame de Candolle (1778?1841) นักพฤกษศาสตร์ชาวสวิส ในปีพ.ศ. 2347ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิด ในเวเนซุเอลา (Distrito Federal, บนเนินเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือของ Cordillera de La Costa, Aragua, และT?chira) และโคลัมเบีย (ตะวันตกของเทือกเขาตะวันออก,และ Cordilleras ตะวันตก) พืชในเขตร้อนชื้นซึ่งพบได้ในป่าเมฆ ป่าดิบเขา ในเทือกเขาแอนดีส ที่ระดับความสูง 1,400 - 2,000 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยว ต้นสูง 10-30 เมตรแต่บางครั้งสูงถึง 45-60 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลาง 20-30 ซม ลำต้นเห็นรอยแผลเป็น หุ้มด้วยแว็กซ์บางๆ มีใบ 17-25 ใบ รูปขนนก (pinnate) กาบใบหนาทึบยาว 75-125 ซม.ปกคลุมด้วยเกล็ดสีขาว ก้านใบยาว10-20 ซม.ใบย่อย 90-110 ในแต่ละด้านจัดเรียงตามแนวนอนหรือตั้งเล็กน้อย ดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น (dioecious) ช่อดอกยาว 194-270 ซม. แบนตามแนวแกน 2/3-3/4 ของความยาว บิดเป็นเกลียว 90° ที่ส่วนปลาย ผลกลมสีส้มแดงเมื่อสุก ขนาด 1.5-2ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พืชเขตร้อนที่เหมาะสำหรับภูมิอากาศที่มีความชื้นสูงเย็น (USDA Zones: 8-11) ทนต่อน้ำค้างแข็งเวลาสั้น ๆได้ ไม่ชอบอากาศร้อน (มากกว่า 30 องศา C) สามารถเติบโตได้ในที่ร่ม (ป่าไม้ที่มีแสงน้อย) หรือแสงแดดจัด 60-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ชอบดินทราย แต่สามารถปรับให้เข้ากับดินเหนียวและดินร่วนปนทั้งที่เป็นด่างและเป็นกรดเล็กน้อย แต่ดินที่อุดมสมบูรณ์มีอินทรีย์วัตถุดีและเป็นกรดจะดีที่สุด การระบายน้ำต้องดี อัตราการเจริญเติบโตช้ามาก ต้นไม้ที่เกิดขึ้นในสภาพธรรมชาติจะมีอายุได้ถึง 160 ปีและอายุมากสุดถึง 213 ปี โดยเฉลี่ยจะพัฒนาจนเห็นลำต้นเมื่ออายุประมาณ 57 ปี และเริ่มออกดอกเมื่ออายุประมาณ 83 ปีการรดน้ำ---ต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำปกติอย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ ทนต่อสภาพอากาศที่เย็นและชื้นได้เกือบตลอดทั้งปี อย่าให้น้ำมากเกินไปจนขังแฉะเป็นโคลนอย่างต่อเนื่อง รากและลำต้นส่วนล่างอาจเน่าได้หากดินมีความชื้นมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---ตัดใบที่เป็นโรค เสียหาย หรือใบแห้ง แต่อย่าตัดแต่งถ้าใบยังมีสีเขียวอยู่บ้างการใส่ปุ๋ย---ต้องการปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารรองและธาตุอาหารรองทั้งหมด หรือปุ๋ยที่ปล่อยช้า การขาดสารอาหารรองเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราวและจะปรากฏบนดินที่มีค่า pH สูงเท่านั้นศัตรูพืช/โรคพืช---Unknownรู้จักอ้นตราย---None การใช้ประโยชน์---ใช้กินผลไม่เคยเห็นรายงานเกี่ยวกับสายพันธุ์นี้ แต่ผลไม้อาจกินได้และเป็นที่นิยมกินโดยหมูและสัตว์อื่น ๆใช้ปลูกประดับ---เป็นต้นไม้ประดับปลูกในสวนทั่วไปและในสวนสาธารณะในสภาพอากาศที่อบอุ่นการใช้อื่น ๆ---ลำต้นถูกใช้เป็นรั้วรอบ ๆ บ้านและฟาร์มและเพื่อสร้างกำแพง - พืชชนิดนี้เป็นแหล่งของขี้ผึ้งซึ่งใช้ในท้องถิ่นสำหรับทำเทียน ไม้ขีดไฟ ฯลฯ ความเชื่อ/พิธีกรรม---ใบอ่อนมักถูกตัดในวันอีสเตอร์เพื่อใช้ในขบวนแห่ทางศาสนาใน Palm Sunday ซึ่งเป็นการปฏิบัติที่ถูกกฎหมายในโคลัมเบียภัยคุกคาม---เนื่องจากในโคลัมเบียถูกคุกคามจากการแปลงถิ่นที่อยู่เพื่อการเกษตร ต้นไม้ที่มีชีวิตรอดอยู่ในพื้นที่ที่ถูกทำลายหรือในสวนกาแฟการฟื้นฟูไม่ดี ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ถูกระบุว่า 'ใกล้สูญพันธุ์ภายใต้เกณฑ์ B1+2c' สถานะการอนุรักษ์---EN - ENDANGERED B1+2c - ver 2.3 - IUCN Red List of Threatened Species.(1998)source: Bernal, R. 1998. Ceroxylon alpinum Bonpl. ex DC.. The IUCN Red List of Threatened Species 1998: https://doi.org/10.2305/IUCN.UK.1998.RLTS.T39020A10162354.en เข้าถึงเมื่อวันที่ 22 กันยายน 2566 การขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด เมล็ดงอกใน 3 ถึง 4 เดือน ที่อุณหภูมิ 25 °C*This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! https://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_alpinum - นี่คือต้นปาล์มที่แตกกอมันแสดงให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของรากแซกโซโฟน (มีส้นเท้า) รักษาส้นที่สามบนเหนือระดับดิน* (แปลโดยกูเกิ้ล) Ceroxylon parvifrons /Golden Wax Palm [seh-ROKS-ih-lon] [pahr-VIH-frohns] Picture 1---ภาพถ่ายโดย Troy Donovan.http://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_parvifronsPicture 2---Putumayo, โคลัมเบีย ภาพถ่ายโดย Dr. Rodrigo Bernal / Palmweb.http://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_parvifronsชื่อวิทยาศาสตร์---Ceroxylon parvifrons (Engel) H.Wendl.(1878)ชื่อพ้อง---Has 3 Synnyms.See https://www.gbif.org/species/2731844---Basionym: Klopstockia parvifrons Engel, Linnaea (1865).---Ceroxylon latisectum Burret (1929).---Ceroxylon mooreanum Galeano & R.Bernal (1982).ชื่อสามัญ---Golden Wax Palm, Small-leaved waxpalm, Ramo Palm.ชื่ออื่น---[CHINESE: Jin huang la zong.];[COLOMBIA: Ramo, palma ramo, palma real.];[ECUADOR: ramos, palma real.];[FRENCH: Palmier à cire doré à petite feuilles.];[GERMAN: Goldene Wachspalme.];[VENEZUELA: Palma de cera.] ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---CEWAL (Preferred name: Ceroxylon sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---โคลัมเบีย เวเนซุเอลา เอกวาดอร์ เปรู โบลิเวียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Ceroxylon' จากภาษากรีก keros (ขี้ผึ้ง) และ xylon (ไม้) ; ชื่อเฉพาะสายพันธุ์ 'parvifrons' เป็นคำคุณศัพท์ ภาษาละตินCeroxylon parvifrons เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยFranz Engel (1834-1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Hermann Wendland (1825–1903) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันในปี พ.ศ.2421ที่อยู่อาศัย---พบในโบลิเวีย โคลอมเบีย เอกวาดอร์ เปรู และเวเนซุเอลา กระจายพันธุ์อย่างกว้างขวางทั่วเทือกเขาแอนดีส จากเวเนซุเอลา (Mérida, Táchira) และโคลัมเบีย ไปยังเอกวาดอร์ เปรูและโบลิเวีย พบเกิดขึ้นตามธรรมชาติในป่าดิบชื้น ป่าเปิดหรือทุ่งหญ้า ที่ระดับความสูง 2,100 - 3,150 เมตร แต่โดยทั่วไปจะพบที่ความสูงมากกว่า 2,600 เมตร ลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยวขนาดกลาง สูง 15-18 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 15-35 ซม. ลำต้นเรียบสีเขียวถึงน้ำตาลเทาปกคลุมด้วยชั้นแว็กซ์ที่บางมาก มีรอยวงแผลเป็นที่เกิดจากใบดำ คอยอดสีเขียวอมเหลือง ยาว 45-90 (-104) ซม.มีใบ 12-15 ใบ ใบรูปขนนก (pinnate) ยาว 2.5 เมตร กว้าง 0.9 เมตร ตั้งตรงหรือโค้งในมงกุฎ มีใบย่อย 70- 85 ใบย่อย ในแต่ละด้านแทรกอย่างสม่ำเสมอและแนบชิดมากในระนาบเดียว ใบย่อยหนาแข็งชี้ขึ้นเป็นรูปตัว 'V' ในหน้าตัด ด้านบนสีเขียวด้านล่างของใบมีเกล็ดละอองสีเหลืองหนาติดอยู่ ดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น (dioecious) ช่อดอกเพศผู้ยาว 0.84 -1 เมตร ช่อดอกเพศเมีย ยาว 1 - 2.5 เมตร เกสรเพศผู้ (6-) 8 -11 อัน, เกสรเพศเมีย 3-5 อัน ผลรูปขอบขนาน สีส้มแดงเมื่อสุกขนาด 1.5-2.5 ซม.มี 1 เมล็ด ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1-2 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พืชเขตร้อนที่เหมาะสำหรับภูมิอากาศที่มีความชื้นสูงเย็น (USDA Zones: 8-11) ทนความเย็นได้ถึง -3.8 °C ไม่ชอบอากาศร้อน (มากกว่า 30 °C) ตำแหน่งแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) จนถึงที่ร่มรื่นและมีที่กำบัง ชอบดินที่เป็นกรดและชุ่มชื้นมาก การระบายน้ำต้องดี อัตราการเจริญเติบโต ปานกลางการรดน้ำ---ต้องการน้ำปานกลางและชุ่มชื้นมาก อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ และอย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---ตัดใบที่เป็นโรค เสียหาย หรือใบแห้ง แต่อย่าตัดแต่งถ้าใบยังมีสีเขียวอยู่บ้างการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---Unknownรู้จักอ้นตราย---Noneการใช้ประโยชน์----ใช้ปลูกประดับ เป็นสายพันธุ์ที่ยากที่สุดในสกุลและมีความโดดเด่นและสวยงามที่สุดด้วย ไม่เป็นที่รู้จักในการเพาะปลูกนอกเอกวาดอร์และโคลัมเบียอื่น ๆ---ขี้ผึ้งจากลำต้นใช้ทำเทียน ในเอกวาดอร์ ใบอ่อนจะถูกตัดแบบดั้งเดิมเพื่อใช้ในปาล์มซันเดย์ในช่วงอีสเตอร์ จนบางครั้งต้นไม้ทั้งต้นถูกตัดเพื่อตกแต่งโบสถ์ทำให้ต้นปาล์มนี้หายากขึ้นในถิ่นกำเนิดของมันภัยคุกคาม---*ในเวเนซุเอลา C. parvifrons จัดอยู่ในประเภทใกล้สูญพันธุ์ตามเกณฑ์ของ IUCN ส่วนใหญ่เกิดจากการทำลายที่อยู่อาศัยที่เกิดจากการตัดไม้ทำลายป่าเพื่อการเกษตรกรรม (Llamosas et al. 2003) - ในโคลัมเบียมีการแบ่งประเภทเกือบเป็นภัยคุกคาม (NT; Galeano & Bernal 2005) แต่เพราะเป็นสายพันธุ์ที่มีการแพร่กระจายอย่างกว้างขวางไปทั่วประเทศ ดังนั้นจึงไม่เหมาะกับประเภทภัยคุกคามจากกระบวนการตัดไม้ทำลายป่าในเทือกเขาแอนดีส แต่คาดว่าจะลดจำนวนลงอย่างรุนแรง มีการเน้นเป็นอย่างยิ่งว่าจำเป็นต้องมีข้อมูลที่สมบูรณ์และทันสมัยเกี่ยวกับสถานะการอนุรักษ์ของสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ (Maria Jose Sanin และ Gloria Galeano. 2011) / Palmwebสถานะการอนุรักษ์---VU - VULNERABLE - (Borchsenius & Skov 1999).https://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_parvifronsขยายพันธุ์---เมล็ด *This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! http://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_parvifrons - นี่คือต้นปาล์มที่แตกกอมันแสดงให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของรากแซกโซโฟน (มีส้นเท้า) รักษาส้นที่สามบนเหนือระดับดิน* (แปลโดยกูเกิ้ล) Ceroxylon quindiuense/ Quindío wax palm [seh-ROKS-ih-lon] [kween-dee-oo-EN-seh] Picture 1---Bogota, Colombia, at 8,612 ft (2625 meters), Photo by Jeff Anderson.https://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_quindiuensePicture 2---Jeff Anderson for scale. Bogota, Colombia, at 8,612 ft (2625 meters), Photo by Jeff Anderson.https://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_quindiuenseชื่อวิทยาศาสตร์---Ceroxylon quindiuense (H.Karst.) H.Wendl.(1860)ชื่อพ้อง---Has 2 Syninyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:665697-1#synonyms---Basionym: Klopstockia quindiuensis H.Karst.(1929) https://www.gbif.org/species/273183---Ceroxylon floccosum Burret (1859)ชื่อสามัญ--- Quindio wax palm, Andean Wax Palmชื่ออื่น---[DEUTSCH: Quindio-Wachspalme.];[JAPANESE: Kerokushiron kuindiuense.];[LITHUANIA: Kokoros vaikini palmi.];[SPANISH: Palma de cera, Palma de cera del Quindio, Palma del Quindio.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---CEWAL (Preferred name: Ceroxylon sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาใต้เขตกระจายพันธุ์---โคลัมเบีย, เปรูนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Ceroxylon' จากภาษากรีก keros (ขี้ผึ้ง) และ xylon (ไม้) ; ชื่อสายพันธุ์ 'quindiuense' มาจากภูมิภาคซึ่งเป็นถิ่นกำเนิดของต้นปาล์ม Quindio ประเทศโคลอมเบียCeroxylon quindiuense เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Gustav Karl Wilhelm Hermann Karsten (1817–1908) นักธรณีวิทยาและนักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน และได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย Hermann Wendland (1825–1903) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันในปี พ.ศ. 2403ที่อยู่อาศัย---พบในโคลัมเบียและเปรู บนเนินเขาชื้น ในป่าเมฆบนที่สูงในเทือกเขาแอนดีส ที่ระดับความสูง 1,550-3,100 เมตรลักษณะ--- ปาล์มขี้ผึ้ง Quind?o เป็นปาล์มที่สูงที่สุดในโลก สูง20-45 (-60) เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 50--60 ซม.ลำต้นมีร่องรอยแผลเป็นจากใบที่ร่วงชัดเจน ลักษณะเป็นวงสีเข้มรอบลำต้น ปกคลุมด้วยชั้นขี้ผึ้งที่หนามาก ดอกแยกเพศอยู่ต่างต้น (dioecious) ผลกลมสีส้มแดงเมื่อสุก ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางผล 1.6-2 ซม. Picture 1, 2---Bogota, Colombia, at 8,612 ft (2625 meters), Photo by Jeff Anderson.https://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_quindiuenseข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พืชเขตร้อนที่เหมาะสำหรับภูมิอากาศที่มีความชื้นสูงเย็น (USDA Zones: 9b-10b) อุณหภูมิที่เหมาะสม 0 ถึง 35 ℃ ทนความเย็นได้ถึง -3.8° C ตำแหน่งแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) จนถึงร่มเงาได้ (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) ชอบดินเป็นกรดเล็กน้อยที่อุดมด้วยอินทรีย์วัตถุที่เป็นกรดถึงเป็นกลางมีการระบายน้ำดี เป็นพืชที่ปลูกยากนอกพื้นที่ตามธรรมชาติ อัคราการเจริญเติบโตช้ามาก ใช้เวลาประมาณ 15 ปี เมื่อเมล็ดงอกจนกระทั่งต้นไม้เริ่มมีลำต้น มีอายุของการสืบพันธุ์ขั้นต่ำคือ 80 ปี สามารถเติบโตได้สูงถึง 60 เมตร และมีอายุถึง 120 ปี ต้องการการบำรุงรักษาเพียงเล็กน้อยการรดน้ำ---ต้องการน้ำปานกลางและชุ่มชื้นมาก อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ และอย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---ตัดใบที่เป็นโรค เสียหาย หรือใบแห้ง แต่อย่าตัดแต่งถ้าใบยังมีสีเขียวอยู่บ้างการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช-มีแนวโน้มที่จะเกิดอาการของโรคได้ง่ายกว่าเมื่อได้รับน้ำมากเกินไป อาการของการรดน้ำมากเกินไปได้แก่ ใบเหลือง รากเน่า ใบร่วงรู้จักอ้นตราย---Noneการใช้ประโยชน์---พืชนี้เก็บเกี่ยวมาจากป่า เพื่อใช้ขี้ผึ้งที่ได้จากลำต้นเป็นหลักใช้กิน---เราไม่เห็นรายงานเกี่ยวกับสายพันธุ์นี้ แต่ผลไม้น่าจะกินได้ https://tropical.theferns.info/viewtropical.php?id=Ceroxylon+quindiuenseใช้ปลูกประดับ---ได้รับการปลูกเป็นไม้ประดับในโคลัมเบียอื่น ๆ---แว็กซ์บนลำต้นของปาล์มนี้ใช้ทำสบู่และเทียน น้ำมันหอมระเหยได้มาจากแว็กซ์- ลำต้นถูกใช้เป็นท่อส่งน้ำ เนื่องจากมีความตรงและยาวมาก จึงทำให้เป็นท่อส่งก๊าซในอุดมคติ ลำต้นยังถูกใช้เป็นเสา และผ่าทำเป็นผนังในร่ม สำหรับการก่อสร้างบ้านแบบดั้งเดิม และสำหรับการสร้างสะพาน- ใบอ่อนถูกตัดในปริมาณมากเพื่อใช้กับปาล์มซันเดย์ในช่วงอีสเตอร์สำคัญ---สายพันธุ์นี้ เป็นต้นไม้ประจำชาติและสัญลักษณ์ของโคลัมเบีย ตั้งแต่ปี 1985 เป็นต้นมาภัยคุกคาม---เนื่องจากที่อยู่อาศัยได้รับแรงกดดันอย่างหนักจากการทำการเกษตรที่เพิ่มขึ้น ใบอ่อนถูกตัดในปริมาณมากเพื่อใช้กับปาล์มซันเดย์ในช่วงอีสเตอร์ การปฏิบัตินี้ได้กลายเป็นเชิงพาณิชย์อย่างกว้างขวาง คุกคามสายพันธุ์ แต่ได้รับการลดลงอย่างรุนแรงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาอันเป็นผลมาจากการบังคับใช้กฎหมายและการรณรงค์อย่างกว้างขวาง ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ถูกระบุว่า 'มีความเสี่ยงภายใต้เกณฑ์ B1+2c' สถานะการอนุรักษ์---VU- VULNERABLE B1+2c - ver 2.3 - IUCN. Red List of Threatened Species.(1998)source: Bernal, R. 1998. Ceroxylon quindiuense. The IUCN Red List of Threatened Species 1998: e.T38467A10120959. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.1998.RLTS.T38467A10120959.en. เข้าถึงเมื่อวันที่23 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/38467/10120959- ขณะนี้มีความกดดันเพิ่มขึ้นเพื่อหยุดการสะสมมากเกินไปการขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด - *แช่เมล็ดไว้ในน้ำอุ่นเป็นเวลา 24 ชั่วโมงก่อนหยอดเมล็ดอาจทำให้เวลาในการงอกสั้นลง พืชจะมีรากแก้วยาวก่อนจะแตกหน่อ ดังนั้นควรหว่านเมล็ดเป็นกลุ่มๆ ละ 2-3 เมล็ดในกระถางลึกแต่ละใบ และทำให้บางลงถ้าจำเป็นเพื่อให้ได้ต้นกล้าที่ดีที่สุด การงอกของเมล็ดสดมักเกิดขึ้นภายใน 3 - 4 เดือนที่อุณหภูมิ 25องศา C แต่อาจใช้เวลาถึง 18 เดือน https://tropical.theferns.info/viewtropical.php?id=Ceroxylon+quindiuense *This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! https://www.palmpedia.net/wiki/Ceroxylon_quindiuense- นี่คือต้นปาล์มที่แตกกอมันแสดงให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของรากแซกโซโฟน (มีส้นเท้า) รักษาส้นที่สามบนเหนือระดับดิน* (แปลโดยกูเกิ้ล) สกุล Livistona (liv-iss-TOH-nah) เป็นประเภทของปาล์มพัด (costapalmate ) เป็นปาล์มพื้นเมืองของ เอเซียใต้, เอเซียตะวันออกเฉียงใต้, เอเซียตะวันออก และแอฟริกาสกุล Livistona มีความสัมพันธุ์อย่างใกล้ชิด ที่เกี่ยวข้องกับสกุล saribus และเมื่อ saribusถูก รวมอยู่ใน Livistona อย่างไรก็ตามการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้สนับสนุนการแยกทั้งสองกลุ่ม มี 28 สายพันธุ์ที่ยอมรับ (ในหน้านี้แสดง 8 สายพันธุ์) 1 Livistona alfredii F.Muell. - Australia 15 Livistona humilis R.Br. - Australia 2 Livistona australis (R.Br.) Mart. –ค้อออสเตรเลีย 16 Livistona inermis R.Br. - Australia 3 Livistona benthamii F.M.Bailey - Australia 17 Livistona jenkinsiana Griff. - ค้อ 4 Livistona boninensis (Becc.) Nakai - Bonin Islands 18 Livistona lanuginosa Rodd - Australia: Queensland 5 Livistona carinensis (Chiov.) J.Dransf. & N.W.Uhl 19 Livistona lorophylla Becc.. - Australia 6 Livistona chinensis (Jacq.) R.Br. ex Mart. - ปาล์มจีน 20 Livistona mariae F.Muell. –ค้อม่วง 7 Livistona concinna Dowe & Barfod - Australia 21 Livistona muelleri F.M.Bailey - ปาล์มุลเล่อร์ 8 Livistona decora (W.Bull) Dowe - Australia 22 Livistona nasmophila Dowe & D.L.Jones 9 Livistona drudei F.Muell. ex Drude - ปาล์มล้อลม 23 Livistona nitida Rodd –Australia 10 Livistona eastonii C.A.Gardner - Australia 24 Livistona rigida Becc..- Australia 11 Livistona endauensis J.Dransf. & K.M.Wong 25 Livistona saribus (Lour.) Merr. ex A. Chev. 12 Livistona exigua J.Dransf. - Brunei 26 Livistona speciosa Kurz – Myanmar, Thailand 13 Livistona fulva Rodd - Australia: Queensland 27 Livistona tahanensis Becc. - Pahang in Malaysia 14 Livistona halongensis -Vietnam 28 Livistona victoriae Rodd - Australia ตามหน้าที่ของ dioecious และ hermaphroditic.(พืชที่แยกเพศอยู่ต่างต้น และ เป็นกระเทย 2เพศอยู่ในต้นเดียวกัน)การแยกระหว่างพืชที่เป็นเพศหญิงหรือเพศชายยังไม่ได้รับการพัฒนาอย่างเต็มที่ในสายพันธุ์ dioecious species ทฤษฎีบางข้อเสนอแนะว่านี่เป็นขั้นตอนในการวิวัฒนาการไปสู่การเปลี่ยนแปลงอย่างเข้มงวด ดังนั้นใน Livistona จึงมีความต่อเนื่องจากภาวะกระเทย (เช่น L. rotundifolia, L. chinensis ฯลฯ ) ผ่านการทำงานของ dioecy (ส่วนใหญ่เป็นสายพันธุ์ออสเตรเลีย) และ dioecy (เช่น L. humilis และ L. concinna) เพศหญิงในพืชทุกสปีซี่ส์สามารถปฏิสนธิด้วยตนเอง พืชเพศผู้ส่วนใหญ่ยังคงไร้ผลหรือผลิตผลเพียงเล็กน้อยเท่านั้น (เช่น L.chinensis ฯลฯ) Livistona alfredii/Milstream Palm [liv-iss-TOH-nah] [ahl-fred'-ee] Picture 1---In habitat, Western Australia. Photo by Kerry Harper.http://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_alfrediiPicture 2---Hoomaluhia Botanical Gardens, Kaneohe, Hawaii. Photo by Paul Craft.http://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_alfrediiชื่อวิทยาศาสตร์---Livistona alfredii F.Muell.(1892)ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:100685-3ชื่อสามัญ---West Australian Fan Palmชื่ออื่น---[AUSTRALIA: Milstream Palm, Millstream Fan Palm.];[JAPANESE: Rivu-isutona arufuredi.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---LIVAL (Preferred name: Livistona alfredii.) ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---ออสเตรเลียตะวันตกนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Livistona' ตั้งโดย Robert Brown (1773–1858 ) นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อต เพื่อเป็นเกียรติแก่ Baron of Livingston, Patrick Murray (1632–1671) ผู้บุกเบิกด้านพฤกษศาสตร์ของสกอตแลนด์ ซึ่งกลายเป็นรากฐานของพืชสวนพฤกษศาสตร์ Edinburgh ; ชื่อเฉพาะสายพันธุ์ 'alfredii' สำหรับ Alfred Hance บุตรชายของนักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ Henry Fletcher Hance (4 Aug 1827 – 22 June 1886) - ชื่อสามัญ 'Milstream Palm' เป็นชื่อตามแนวทางน้ำ ด้านล่างของเทือกเขา HammersleyLivistona alfredii เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Ferdinand von Mueller (1825–1896) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน-ออสเตรเลีย ในปีพ.ศ. 2435ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในออสเตรเลียตะวันตก เติบโตตามธรรมชาติเฉพาะทางตะวันตกเฉียงเหนือของคาบสมุทรเคปบนฝั่งตะวันตกของอ่าว Exmouth และทางใต้ใน Hammersley Ranges (รวมถึง Millstream Pools และอุทยานแห่งชาติ Millstream-Chichester ที่ซึ่งปาล์มนี้ได้รับตามชื่อสามัญ) มักเติบโตใกล้กับสายน้ำและตามแนวระบายน้ำในพื้นที่ ที่มีการระบายน้ำดี ที่ระดับความสูง 50-560 เมตร กระจัดกระจายอยู่ในป่าดิบแล้งที่ระดับความสูง 100-150 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มพัดขนาดกลางสูง 10-12 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 20-50 ซม.สีเทาซีดมีวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบโดดเด่น ใบรูปพัด (costapalmate) มีใบในมงกุฎ 25-30 ก้านใบแบนยาว 0.90-1.30 เมตร ด้านล่างมีหนามสีดำ เส้นใยที่ฐานใบหยาบถาวร แผ่นใบแข็งขนาด 0.90-1.40 เมตร ขอบใบจักลึก 3 ในสี่ส่วนของใบ ด้านบนสีเขียวเทาเคลือบด้วยแว็กซ์ขาวปกคลุม (glaucous) ด้านล่างใบมีสีเขียวแกมเทาด้าน หลังจากที่ใบตายก้านยังคงอยู่ที่ส่วนบนของลำต้น ดอกเป็นแบบแยกเป็นต้นเพศผู้และต้นเพศเมีย (dioecious) ช่อดอกไม่แตกกิ่งก้านที่ฐาน และไม่ขยายเกินขอบเขตของมงกุฎ แต่จะแตกแขนงออกเป็นสามลำดับ มีมากถึง 7 ช่อดอก ยาว 0.80-2.70 เมตร ดอกสีครีมเหลืองออกเป็นดอกเดี่ยวหรือเป็นคู่ ดอกตูมรูปทรงกระบอก มีกลีบเลี้ยงรูปสามเหลี่ยม ผลิตในฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน ผลกลมขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.5-4 ซม. สีน้ำตาลเข้มถึงดำเมื่อสุก มีเมล็ดกลม 1 เมล็ด ขนาด 1.7-2 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---(USDA Zone 9a-11) สามารถทนความเย็นได้ถึง (-3.8° C) โดยไม่เกิดความเสียหายใด ๆ ทนแล้งได้ดีและมีความทนทานต่อความร้อนสูงมาก ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดเต็มที (แสงแดดโดยตรง 6 ชั่วโมงขึ้นไปต่อวัน) ถึงร่มเงาบางส่วน (แสงแดดโดยตรง 4 ถึง 6 ชั่วโมงต่อวัน ชั่วโมงเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องต่อเนื่องกัน แต่จะทำงานได้ดีที่สุดโดยมีบางชั่วโมงเป็นอย่างน้อยในช่วงเช้า) อัตราการเจริญเติบโตช้า ใช้เวลาประมาณ 6-8 ปี ในการสร้างลำต้นจากต้นกล้า การบำรุงรักษา ต่ำการรดน้ำ---ความต้องการน้ำโดยเฉลี่ย รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไป ทนแล้ง เหมาะสำหรับ xeriscapingการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---Unknownรู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามหรือขอบแหลมคม ใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งในการจัดการการใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ ค่อนข้างหายากในการเพาะปลูกนอกประเทศออสเตรเลียสำหรับในเวลานี้ ไม่ทราบสาเหตุ มันเป็นสิ่งที่น่าดึงดูดและหายากที่สุดของ Livistonaภัยคุกคาม---เนื่องจากภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้น ได้แก่ ภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้น ได้แก่ ไฟไหม้ภัยธรรมชาติและการท่องเที่ยว (การรบกวนของมนุษย์) ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ถูกระบุว่า 'มีความเสี่ยงต่ำ/ขึ้นอยู่กับการอนุรักษ์'สถานะการอนุรักษ์---Lower Risk/conservation dependent - ver 2.3 - IUCN Red List of Threatened Species. (1998)source: Dowe, J.L. 1998. Livistona alfredii. The IUCN Red List of Threatened Species 1998: e.T38594A10129605. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.1998.RLTS.T38594A10129605.en. เข้าถึงเมื่อ24 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/38594/10129605- ประชากรได้รับการอนุรักษ์ภายในอุทยานแห่งชาติ Millstreamระยะออกดอก/ ติดผล--- กันยายน-มกราคม/ธันวาคม - พฤษภาคมขยายพันธุ์---เมล็ด Livistona boninensis/Bonin Island Fan-palm. [liv-iss-TOH-nah] [bon-in-EN-sis] Picture 1---San Angelo, TX. Photo by Martin Farris. San Angelo Cold Hardy Palms and Cycads. https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_boninensisPicture 2---Ogasawara Islands, Japan, (Bonin Islands).https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_boninensisชื่อวิทยาศาสตร์---Livistona boninensis (Becc.) Nakai (1930)ชื่อพ้อง---Has 2 synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:668019-1#synonyms---Basionym: Livistona chinensis var. boninensis Becc.(1921) https://www.gbif.org/species/2733465---Corypha japonica Kittlitz.(1844)ชื่อสามัญ---Bonin Island Fan-palm.ชื่ออื่น---[CHINESE: Pu kui.];[FRENCH: palmier évantail de Chine.];[JAPANESE: Ogasawara-biro.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---LIVSS (Preferred name: Livistona sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์---ญี่ปุ่นนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Livistona' ตั้งโดย Robert Brown (1773–1858 ) นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อต เพื่อเป็นเกียรติแก่ Baron of Livingston, Patrick Murray (1632–1671) ผู้บุกเบิกด้านพฤกษศาสตร์ของสกอตแลนด์ ซึ่งกลายเป็นรากฐานของพืชสวนพฤกษศาสตร์ Edinburgh ; ชื่อสายพันธุ์ ' boninensis' หมายถึงถิ่นกำเนิด เกาะโบนินในประเทศญี่ปุ่นLivistona boninensis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Odoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลีและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยTakenoshin (Takenosin) Nakai (1882-1952) นักพฤกษศาสตร์ชาวญี่ปุ่นในปี พ.ศ.2473- *ถูกค้นพบเป็นครั้งแรกในปี 1844 โดย Friedrich Heinrich, Freiherr von Kittlitz (1799 – 1874) เป็นศิลปิน นายทหารเรือ นักสำรวจ และนักธรรมชาติวิทยาชาวปรัสเซียน https://zoo.sandiegozoo.org/sites/default/files/body_text_documents/Zoo_Botanical_Brochure_Palm_WEB_0.pdf Picture 1, 2---Ogasawara Islands, Japan, (Bonin Islands).https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_boninensis ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในประเทศญี่ปุ่นที่เกาะ Bonin (Ogasawara, Kazan-retto, Ogasawara-shoto ใกล้กับ Volcano Islands) ชายฝั่งและใกล้ป่าชายฝั่ง ที่ระดับความสูง 50-500 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มพัดขนาดกลางสูง 15-20 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 20-30 ซม.สีเทาซีด มีวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากเส้นใยฐานใบที่เหลือเศษ ใบรูปพัด (costapalmate) มีใบในมงกุฎ 40-60 ใบ ก้านใบแบนยาว 1.20-2 เมตร ด้านล่างมีหนามหนา เส้นใยที่ฐานใบหยาบมากไม่เด่น แผ่นใบแข็งขนาด0.90-1.40เมตร ขอบใบจักลึก2-3ในสี่ส่วนของใบ ปลายใบห้อยลง ทั้งสองด้านของแผ่นใบสีเขียวแกมเทาด้าน หลังจากที่ใบตายก้านยังคงอยู่ที่ส่วนบนของลำต้น มีดอกกะเทยสีขาว (Hermaphrodite Flowers พืชเหล่านี้สามารถผสมเกสรได้เองและไม่ต้องพึ่งแมลงผสมเกสร) ช่อดอกไม่แตกกิ่งก้านที่ฐาน และไม่ขยายเกินขอบเขตของมงกุฎ มีมากถึง 6- 7 ช่อดอก ยาว 1.30-2.2 เมตร ดอกเป็นกระจุก 5-8 ดอกยาว 2.0-2.8 มม.สีครีมเหลือง ผลรูปลูกแพร์ ขนาด ยาว 1.9-3 ซม. เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.4-2.8 ซม.ก้านผลยาว 3-4 มม สีเขียวมันวาวสดใสเปลี่ยนเป็นสีฟ้าเขียวเมื่อสุก มี1 เมล็ด ขนาด 1.7-2ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พืชในเขตอบอุ่นถึงเขตร้อน (USDA Zone 9b) ทนอุณหภูมิต่ำสุด -5° C เติบโตได้ในตำแหน่งที่มีแสงแดดเต็มที่ (แสงแดดโดยตรง 6 ชั่วโมงขึ้นไปต่อวัน)และชื้น ถึงร่มเงาบางส่วน (แสงแดดโดยตรง 4 ถึง 6 ชั่วโมงต่อวัน ชั่วโมงเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องต่อเนื่องกัน แต่จะทำงานได้ดีที่สุดโดยมีบางชั่วโมงเป็นอย่างน้อยในช่วงเช้า) และตำแหน่งในที่มีร่มเงา (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) ชอบดินร่วนอุดมสมบูรณ์มีการระบายน้ำดี pH 6.1-7.8 ง่ายต่อการปลูกซึ่งสามารถทนต่อสภาพที่หลากหลาย อัตราการเจริญเติบโต ปานกลาง การบำรุงรักษา ปานกลางการรดน้ำ---ความต้องการน้ำโดนเฉลี่ย รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---Unknownรู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามหรือขอบแหลมคม ใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งในการจัดการการใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ เป็นไม้ประดับจากเขตอบอุ่นถึงเขตร้อนสถานภาพ---เป็นพืชเฉพาะถิ่น (endemic) ของเกาะ Bonin ในประเทศญี่ปุ่น *[พืชถิ่นเดียวหรือพืชเฉพาะถิ่น (endemic plants) คือพืชชนิดที่พบขึ้นและแพร่พันธุ์ตามธรรมชาติในบริเวณเขตภูมิศาสตร์เขตใดเขตหนึ่งของโลก และเป็นพืชที่มีเขตกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ค่อนข้างจำกัด ไม่กว้างขวางนัก มักจะพบพืชถิ่นเดียวบนพื้นที่ที่มีลักษณะจำกัดทางระบบนิเวศ เช่น บนเกาะ ยอดเขา หน้าผาของภูเขาหินปูน แอ่งพรุ ฯลฯ ถิ่นที่อยู่ดังกล่าวมีสภาพจำกัดของสิ่งแวดล้อมหรือมีสภาพดินฟ้าอากาศเฉพาะที่ (microclimate).] http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htmภัยคุกคาม---เนื่องจาก ใกล้จะมีคุณสมบัติที่มีความเสี่ยงที่จะถูกคุกคามโดยไม่มีมาตรการอนุรักษ์อย่างต่อเนื่องหรือใกล้สูญพันธุ์และ/หรืออาจมีคุณสมบัติในอนาคตอันใกล้ ถูกระบุว่า 'ใกล้ถูกคุกคาม' (NT - Near threatened.) source: Dowe, J.L., A taxonomic account of Livistona R.Br. (Arecaceae) https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_boninensisระยะออกดอก/ติดผล---เมษายน - พฤษภาคม/ตุลาคม-ธันวาคมขยายพันธุ์---เมล็ด (เมล็ดหาได้ยากเพราะเมล็ดส่วนใหญ่ไม่งอก) Livistona carinensis /Bankoualé Palm [liv-iss-TOH-nah] [kahr-ih-NEN-sis] Picture 1---Photo by G.& H. Welsh.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_carinensisPicture 2---Fairchild Tropical Botanic Garden, Coral Gables. "Adult in background on left; juvenile in foreground". Photo by Jody Haynes. https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_carinensisชื่อวิทยาศาสตร์---Livistona carinensis (Chiov.) J.Dransf. & N.W.Uhl. (1983)ชื่อพ้อง---Has 2 synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:912761-1#synonyms---Basionym: Hyphaene carinensis Chiov. (1929).https://www.gbif.org/species/2733413---Wissmannia carinensis (Chiov.) Burret (1943)ชื่อสามัญ---Bankoualé Palm, Desert fan palmชื่ออื่น---; [AFRIKAANS: Nakilto.];[ARAB: N, tug, Somm.];[FRENCH: Palmier de Bankoualé.];[SOMALIA: Daban, Madah.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---LIVSS (Preferred name: Livistona sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---จิบูตี เยเมน โซมาเลียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Livistona' ตั้งโดย Robert Brown (1773–1858 ) นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อต เพื่อเป็นเกียรติแก่ Baron of Livingston, Patrick Murray (1632–1671) ผู้บุกเบิกด้านพฤกษศาสตร์ของสกอตแลนด์ ซึ่งกลายเป็นรากฐานของพืชสวนพฤกษศาสตร์ Edinburgh ; ชื่อสายพันธุ์ 'carinensis' หมายถึง เติบโตในโอเอซิสของ carin พื้นที่นอก Mogadishu ในโซมาเลียLivistona carinensis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae)ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยEmilio Chiovenda (พ.ศ. 2414-2484) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลีและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดย John Dransfield (เกิดปี 1945-) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษและNatalie Whitford Uhl (1919–2017) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกันในปี พ.ศ.2526ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกา เป็นปาล์มพื้นเมืองของสามประเทศที่แยกกันจากอ่าว Aden คือ จิบูตี เยเมน และโซมาเลีย ที่ระดับความสูง 165-970 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มพัดต้นเดี่ยวขนาดกลางสูง 30-40 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 35-40 ซม.สีน้ำตาลเทา มีวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบเด่นชัด เฉียงเล็กน้อย ไม่สม่ำเสมอ ใบรูปพัด (costapalmate) มีใบในมงกุฎ 30-40ใบ Crownshaftไม่มี ก้านใบแบนยาว 1.25 เมตรสีส้มเหลือง-เขียว ขอบก้านมีหนามรูปกรวยโค้งหนาสีน้ำตาลเข้ม ยาว0.7-2.5ซม. แผ่นใบเกือบกลมแข็งขนาด 0.80-0.95 เมตร ขอบใบจักลึก3ใน4ส่วนของใบ ปลายใบห้อยลงทั้งสองด้านของแผ่นใบสีเขียวแกมเทามีแว็กซ์สีขาวปกคลุม หลังจากที่ใบตายก้านยังคงอยู่ที่ส่วนบนของลำต้น ดอกสมบูรณ์เพศ (hermaphroditic palm) ช่อดอกยาวโค้งออกระหว่างซอกใบ (Interfolia) ยาว 2-2.4 เมตร มีดอกกระเทยเล็ก ๆ (Hermaphrodite Flowers พืชเหล่านี้สามารถผสมเกสรได้เองและไม่ต้องพึ่งแมลงผสมเกสร) ออกเป็นเดี่ยว ๆ หรือเป็นกลุ่ม 2-5 ดอก มีกลีบเลี้ยงและกลีบดอกกระจัดกระจายและสั้น เกสรเพศผู้ 6 อันรวมกันที่โคน และ carpels 3 อันที่โคนอิสระ และรวมกันที่ปลาย มีลักษณะเฉพาะตัว ผลรูปกลมขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง1-3 ซม. สีเขียวเมื่อสุกสีน้ำตาลดำมีเมล็ด 1 เมล็ด ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 0.5-2 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม--- (USDA Zone 10a-11) สามารถปรับตัวได้และเติบโตได้ง่ายในสภาพอากาศเขตร้อนและอบอุ่นที่หลากหลาย ทนความเย็นได้ถึง (-2°C) ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ดินที่มีการระบายน้ำดีเป็นกลางหรือเป็นด่างเล็กน้อยการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ และอย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---Unknownศัตรูพืช/โรคพืช---Raoiella indica (ไรปาล์มแดง)รู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามหรือขอบแหลมคม ใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งในการจัดการการใช้ประโยชน์---ใช้กิน มีรายงานว่าปาล์มเป็นแหล่งไวน์ปาล์ม น้ำเลี้ยงถูกเก็บและเปลี่ยนเป็นแอลกอฮอล์หรือน้ำส้มสายชู ใช้ปลูกประดับ---หายากมากในการเพาะปลูก การใช้พันธุ์ที่เป็นไปได้คือเป็นต้นไม้ตามถนนในสถานที่แห้งแล้งการใช้อื่น ๆ---ในจิบูตีใบที่ใช้สำหรับมุง ในโซมาเลียใบพืชอ่อนใช้สำหรับผลิตเสื่อและตะกร้า- ลำต้นเป็นที่ต้องการอย่างมาก สำหรับสร้างบ้านและท่อระบายน้ำ อาจเพียงเป็นแหล่งไม้ที่ยาวตรงที่หาได้ในท้องถิ่นภัยคุกคาม---เนื่องจากถูกคุกคามสูญเสียที่อยู่อาศัย โดยการแปลงที่ดินเพื่อการเกษตร การผันน้ำผิวดินเพื่อการชลประทาน ที่ยังหลงเหลืออยู่ในถิ่นอาศัยคือใน จิบูตี 38 ต้น และในเยเมนประมาณ 2,000 ต้น ส่วนในโซมาเลียอาจสูญพันธุ์ แนวโน้มในปัจจุบันประชากรลดลง - ในปี 2006 ได้รับการประเมินใน IUCN Red List ประเภท VU - 'อ่อนแอ' มีความเสี่ยงสูงต่อการสูญพันธุ์โดยผิดธรรมชาติ (เกิดจากมนุษย์) ต่อมาในปี 2018 ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ยกระดับเป็นประเภท 'ใกล้สูญพันธุ์ภายใต้เกณฑ์ A2c; B2ab(iii,v)'สถานะการอนุรักษ์---EN - ENDANGERED A2c; B2ab(iii,v) - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species. (2017)source: Cosiaux, A., Welch, H., Gardiner, L.M., Welch, G. & Couvreur, T.L.P. 2018. Livistona carinensis (Chiov.) Dransf. & Uhl. The IUCN Red List of Threatened Species 2018: https://doi.org/10.2305/IUCN.UK.2018-1.RLTS.T30402A95306943.en เข้าถึงเมื่อ24 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/30402/95306943- Livistona carinensisไม่เกิดขึ้นในพื้นที่คุ้มครองที่มีประสิทธิภาพใดๆ และไม่มีงานประสานงานระหว่างประเทศเกี่ยวกับสายพันธุ์นี้ พันธุ์นี้ปลูกนอกถิ่นอาศัยในสวนพฤกษศาสตร์ (BGCI, 2017) แต่ประชากรในการเพาะปลูกยังมีน้อยและยังไม่สามารถเลี้ยงตนเองได้ มี การทดลองเพาะพันธุ์ นอกแหล่ง กำเนิดที่ประสบความสำเร็จ ในเยเมน (SO Bahah pers. comm. 2016) แต่งานนี้หยุดชะงักเนื่องจากสงครามกลางเมือง เมล็ดพันธุ์จากจิบูตีที่เก็บได้ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2550 ได้ถูกฝากไว้ที่ธนาคารเมล็ดพันธุ์แห่งสหัสวรรษ (สหราชอาณาจักร)- พื้นที่อนุรักษ์ตามชุมชนและ/หรือเขตสงวนขนาดเล็กมีความจำเป็นเพื่อให้การปกป้องพื้นที่ที่เหลือของฝ่ามือในระดับที่เหมาะสมและใช้งานได้จริง เป็นแหล่งยืนที่ใหญ่ที่สุดของL. carinensisในโลกนี้ อัลจูบาห์ในเยเมนควรเป็นสถานที่ลำดับความสำคัญสำหรับการอนุรักษ์ในแหล่งกำเนิด จำเป็นต้องมีข้อจำกัดที่มีประสิทธิภาพเกี่ยวกับการเก็บเกี่ยวไม้ที่ไม่ยั่งยืนเพื่อให้แน่ใจว่าปาล์มในเยเมนสามารถอยู่รอดได้อย่างต่อเนื่อง แชปคอตต์และคณะ (2009) ระบุว่าประชากรย่อยในเยเมน (และโซมาเลียหากยังคงมีอยู่) มีความสำคัญอย่างมากต่อการอนุรักษ์ความหลากหลายทางพันธุกรรมของปาล์ม-ในจิบูตี มีสัญญาณเชิงบวกของการริเริ่มการอนุรักษ์ในท้องถิ่น ต้นปาล์มอ่อนสองสามต้นได้รับอนุญาตให้ปลูกในพื้นที่รอบข้างในสวนสองแห่งที่ Bankoualé และเมล็ดพันธุ์บางส่วนได้ถูกแจกจ่ายในเมือง Tadjourah และจิบูตี เพื่อส่งเสริมความสนใจด้านพืชสวนในการปลูกปาล์มในสวนส่วนตัว (A. Laurent pers. comm. 2017) . ในระดับชาติ แผนปฏิบัติการและยุทธศาสตร์ความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติปี 2017 ของจิบูตี (Direction de l'Environnement et du Développement Durable 2017) ระบุว่าการเติมชั้นหินอุ้มน้ำใต้ดินเป็นประเด็นหลักสำหรับทั้งความต่อเนื่องของกิจกรรมการเกษตรและปาล์มที่ Bankoualé และแนะนำ การจัดตั้ง “พื้นที่อนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ” ในสวนส่วนตัวจะถูกบูรณาการเข้ากับการจัดการลุ่มน้ำให้มากที่สุด การบูรณะBuxusบนไหล่เขาเหนือระบบลำธารหลักในจิบูตีจะช่วยลดอุบัติการณ์และความรุนแรงของน้ำท่วมฉับพลันและผลกระทบต่อการอยู่รอดของต้นกล้าปาล์ม- ในโซมาเลีย ควรเริ่มการค้นหาเพื่อค้นหาต้นปาล์มที่เหลืออยู่ โดยใช้แบบจำลองการกระจายพันธุ์และ/หรือการศึกษาภาพถ่ายดาวเทียมเพื่อระบุพื้นที่ที่อาจยังมิได้สำรวจซึ่งเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมซึ่งสายพันธุ์นั้นอาจสามารถเติบโตได้ นอกจากนี้ การดำเนินการศึกษาความเป็นไปได้ในการนำปาล์มกลับมาใช้ใหม่ในโซมาเลียก็คุ้มค่าเช่นกัน หากสามารถระบุสถานที่ที่เหมาะสมได้การขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด ก่อนหน้าแช่น้ำไว้ 3 วัน เพาะเมล็ดลงในดินร่วนปนทราย รักษาความชื้นที่อุณหภูมิ 26-28° C ระยะเวลางอก 1-3 เดือน Livistona humilis/Sand Palm. [liv-iss-TOH-nah] [hoo-MIHL-iss] Picture 1---Near Arnhem Hwy, Kakadu National Park, Northern Territory, Australia (1979-09-03). Photo by Paul Meir. https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_humilisPicture 2---Open Woodland with Livistona humilis (Sand Palm) - Litchfield National Park, Northern Territory, Australia. Photo by berichard .https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_humilisชื่อวิทยาศาสตร์---Livistona humilis R.Br.(1810)ชื่อพ้อง---Has 1 Synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:668038-1#synonyms---Saribus humilis (R.Br.) Kuntze.(1891)ชื่อสามัญ---Sand Palm, Dwarf livistona, Small fan-leaved palm, Cabbage palmชื่ออื่น---[CHINESE: Pu kui shu.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---LIVSS (Preferred name: Livistona sp.)ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---ออสเตรเลียนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Livistona' ตั้งโดย Robert Brown (1773–1858 ) นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อต เพื่อเป็นเกียรติแก่ Baron of Livingston, Patrick Murray (1632–1671) ผู้บุกเบิกด้านพฤกษศาสตร์ของสกอตแลนด์ ซึ่งกลายเป็นรากฐานของพืชสวนพฤกษศาสตร์ Edinburgh ; ชื่อสายพันธุ์ 'humilis' มาจากภาษาละติน แปลว่า "ต่ำ" หมายถึงความสูงLivistona humilis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยRobert Brown (1773-1858) นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อต ในปีพ.ศ.2353ที่อยู่อาศัย---พบการกระจายในออสเตรเลีย Northern Territory จากบริเวณใกล้กับ Fitzmaurice R. ฝั่งตรงข้ามจนถึงจุดสูงสุดไปจนถึง Cape Arnhem และเกาะต่างๆในอ่าวคาร์เพนทาเรียทางตะวันตกเฉียงเหนือพบมากที่สุดในป่าเปิดและป่าไม้ในดินทรายลึก บางครั้งบนสันเขาหินเหล็กหรือหินแกรนิต ส่วนใหญ่พบที่ระดับความสูงต่ำ 0-240 เมตรลักษณะ---ปาล์มพัดต้นเดี่ยวขนาดเล็กสูง1.2-7 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 5-8 ซม.สีเทา มีวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบนูนขึ้น ขรุขระและมีเศษเนื้อเยื่อที่เหลือติดอยู่ ใบรูปพัด (costapalmate) มีใบในมงกุฎ 8-15ใบ Crownshaftไม่มี ก้านใบแบนยาว 0.40-0.70 เมตร ขอบก้านมีเงี่ยงหนามโค้งสีแดงเข้ม แผ่นใบเกือบกลมแข็งขนาด0.30-0.50 เมตร ขอบใบจักลึก 3 ใน 4 ส่วนของใบ ปลายใบแข็ง และแยกเป็น 2 แฉก ด้านบนของแผ่นใบสีเขียวเข้มมันวาว ด้านล่างใบสีเขียวอ่อน ช่อดอกที่มีละอองเรณู (เพศผู้) และช่อดอกที่ติดผล (เพศเมีย) จะเกิดบนต้นที่แยกจากกัน (dioecious) และ dimorphic ทางเพศ (Sexual dimorphism คือภาวะที่เพศ ของ สายพันธุ์เดียวกันมีลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่แตกต่างกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งลักษณะที่ไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับการสืบพันธุ์) ช่อดอกออกระหว่างซอกใบ (Interfolia) ช่อดอกนั้นไม่แตกแขนงในทั้งต้นเพศผู้และต้นเพศเมีย ช่อดอกเพศเมียตั้งตรง ยาว 1.8-2.3 เมตร ก้านดอกยาวกว่ายอดปาล์ม มีช่อดอกบางส่วนส่วนปลายเดี่ยว (ไม่บ่อยนักที่มีช่อดอกส่วนล่าง 1-2 ดอก) แตกแขนงเป็น 3 อันดับ ใบประดับก้านใบ 5-8 ใบ มีขนหยัก ช่อดอกตัวผู้ คันศร ยาวถึง 180 ซม. ไม่มีกาบก้าน; ช่อดอกบางส่วน 4-7 กิ่ง กิ่งก้านยาว 3-12 มม. มีขน ดอกสีครีม/เหลือง ออกเป็นกระจุก 2-4 ดอก กลม ยาว 1.5-1.8 มม. ผลรูปไข่สีเขียวขนาดยาว1.1-1.9 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8-1 ซม.สีม่วงดำเมื่อสุก มีเมล็ดทรงรี ยาว 7-9 มม.กว้าง 4-6 มม.1 เมล็ด ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---สามารถปลูกได้เฉพาะในภูมิอากาศเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนเท่านั้น (USDA Zone 10a-11) ทำงานได้ดีในสภาพอากาศที่ค่อนข้างเย็น (มีน้ำค้างแข็งแต่ไม่สามารถทนต่อ 'ความเย็น' เป็นเวลานานได้) อุณหภูมิในฤดูแล้งจะอยู่ที่ประมาณ 32 – 33° C อย่างสม่ำเสมอ ชอบสถานที่ที่มีแสงแดดสดใส แต่ก็ทำได้ดีในที่ร่มบางส่วนและมีแสงแดดส่องถึงโดยตรง มักจะเติบโตได้ดีในดินทรายหรือดินที่ขาดธาตุอาหาร และได้รับผลกระทบจากดิน/ปุ๋ยฟอสฟอรัสที่มีปริมาณสูง ชอบพื้นผิวที่เป็นทราย แต่สามารถปรับให้เข้ากับดินที่มีการระบายน้ำได้ดีหลายชนิด ต้นปาล์มที่โตเต็มวัยทนแล้ง และทนไฟ จะเริ่มผลิตใบใหม่ทันทีหากใบเก่าถูกไฟไหม้หรือไหม้เกรียม อัตราการเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษา ต่ำการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ และอย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---หลังจากที่ใบตายก้านยังคงอยู่และทิ้งใบตามอายุการใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารขนาดเล็กและธาตุอาหารรองทั้งหมด หรือปุ๋ยที่ปล่อยช้าๆ ที่ใช้ในช่วงฤดูปลูก โดยใช้ปุ๋ยสูตรเฉพาะสำหรับต้นปาล์มศัตรูพืช/โรคพืช---โดยทั่วไปจะเป็นพืชปลอดศัตรูพืช อย่างไรก็ตามมันอาจถูกโจมตีโดยเพลี้ยแป้งและแมลงเกล็ดได้รู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามหรือขอบแหลมคม ใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งในการจัดการ ใช้ประโยชน์---ใช้กิน ยอดอ่อน (หัวใจปาล็ม)สามารถกินได้เป็นผักทั้งดิบและสุกใช้เป็นยา แก่นของลำต้นนำมาโขลกต้มน้ำดื่มเพื่อรักษาอาการไอ เป็นหวัด แน่นหน้าอก ท้องร่วง ปวดหลังและวัณโรคใช้ปลูกประดับ พบเห็นได้น้อยมากในการเพาะปลูกอื่น ๆ ผลและหน่ออ่อนให้สีย้อมสีดำหรือสีม่วงสถานะการอนุรักษ์---NE - Not Evaluated - (ไม่ได้ประเมิน) ขณะนี้ยังไม่รวมอยู่ในรายชื่อสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามDepartment of Land Resource Management (2015), Threatened Species List, Northern Territory Government, archived from the original on 2 April 2015, retrieved 27 March 2015 https://web.archive.org/web/20150402190614/http://www.lrm.nt.gov.au/plants-and-animals/threatened-species/specieslistระยะออกดอก/ติดผล (ตามแหล่งที่อยู่อาศัย)---เมษายน - พฤษภาคม /พฤศจิกายน - พฤษภาคมการขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด การงอกช้า ใช้เวลาถึง 18 เดือน - ต้นกล้าไม่ชอบการรบกวนและไวต่อการโจมตีของเชื้อรามาก การใช้ยาฆ่าเชื้อราทุกสัปดาห์ดูเหมือน จำเป็น บวกกับการหมุนเวียนของอากาศที่ดีเยี่ยม- การปลูกเมล็ดโดยตรงในตำแหน่งถาวรเป็นทางเลือกที่ประสบความสำเร็จ ต้องใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งเมื่อย้ายปลูกต้นขนาดใหญ่ Livistona nitida/Carnarvon Fan Palm [liv-iss-TOH-nah] [nih-tih'-dah] Picture 1---Sydney Botanic Gardens. Photo by Dr. Tony Rodd. https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_nitidaPicture 2---SoCal. Photo by Geoff Stein. https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_nitidaชื่อวิทยาศาสตร์---Livistona nitida Rodd (1998)ชื่อพ้อง---No synonyms are recorded for this name.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:1005518-1ชื่อสามัญ---Carnarvon Gorge Cabbage Palm, Carnarvon Palm, Dawson River Fan-Palmชื่ออื่น---[AUSTRALIA: Carnarvon Gorge Cabbage Palm, Dawson River Fan-Palm.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---LIVSS (Preferred name: Livistona sp.)ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---ออสเตรเลีย ควีนส์แลนด์นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Livistona' ตั้งโดย Robert Brown (1773–1858 ) นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อต เพื่อเป็นเกียรติแก่ Baron of Livingston, Patrick Murray (1632–1671) ผู้บุกเบิกด้านพฤกษศาสตร์ของสกอตแลนด์ ซึ่งกลายเป็นรากฐานของพืชสวนพฤกษศาสตร์ Edinburgh ; ชื่อเฉพาะสายพันธุ์ 'nitida' คือคำคุณศัพท์ภาษาละติน “nitidus, a, um” = คมชัดเป็นประกาย โดยอ้างอิงถึงเมล็ดสีดำมันวาวLivistona nitida เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Anthony Norman Rodd (2483–) นักพฤกษศาสตร์ชาวออสเตรเลีย ในปีพ.ศ.2541ที่อยู่อาศัย--- รัฐควีนส์แลนด์ ในอุทยานแห่งชาติ Carnarvon และบริเวณใกล้เคียง Isla Gorges เติบโตไปตามลำธารและบนหน้าผาหินชัน พื้นที่ป่ายูคาลิปตัส ที่ระดับความสูง 100-650 เมตร Picture 1---Citrus Bowl, Orlando, FL. Photo by H.P. Leu Gardens Botanist Eric S. https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_nitidaPicture 2---Hardee County, Florida. Photo-Fish Branch Tree Farm. https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_nitidaลักษณะ---เป็นปาล์มพัดต้นเดี่ยว สูงถึง 30-35 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น35-50 ซม.สีเทา มีวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบนูนขึ้น ใบรูปพัด (costapalmate) มีใบในมงกุฎกลม 35-50 ใบ Crownshaftไม่มี ก้านใบแบนยาว 1.7-2 เมตร มีรอยยับ ขอบก้านมีเงี่ยงหนามโค้งเดี่ยวสีแดงเข้ม แผ่นใบเกือบกลมแข็งขนาด1.6-1.9 เมตร ขอบใบจักลึก3ใน4ส่วนของใบปลายใบห้อยลง ด้านบนของแผ่นใบสีเขียวเข้มมันวาว ด้านล่างใบสีเขียวอ่อน เมื่อใบตายจะทิ้งใบ ช่อดอกเพศผู้และช่อดอกเพศเมียอยู่ในต้นเดียวกัน (monoecious) แม้ว่า 'ต่างกันตามหน้าที่ (ดอกเพศผู้และเพศเมียบานในเวลาต่างกัน) ช่อดอกออกระหว่างใบ (Interfolia) ยาว 1.5-2 เมตร.รูปโค้ง สีขาวครีมถึงเหลือง แตกแขนงออกเป็นลำดับที่ 4 และมีกิ่งก้านหลายใบ ยาว 5-20 ซม. มีดอกเล็ก ๆ เป็นกลุ่ม 2-5 ดอก ผลรูปกลม สีเขียว ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 1.3-2 ซม.สีดำมันวาวเมื่อสุก มีเมล็ดกลมสีน้ำตาลอ่อน1เมล็ด ขนาด1-1.2 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---(USDA โซน 8b-11) ทนอุณหภูมิต่ำได้ถึง -8 °C ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ไม่ได้เกี่ยวข้องกับดินเป็นพิเศษปรับตัวได้ดีมาก แต่ต้องมีการระบายน้ำดี pH 5.6-8.5 และเมื่อโตเต็มวัยสามารถทนความแห้งแล้งช่วงสั้น ๆ และง่ายต่อการบำรุงรักษา เป็น Livistona ที่เติบโตเร็วที่สุดและแข็งแกร่งที่สุดการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไป เติบโตได้เร็วมากเมื่อมีน้ำเพียงพอ การตัดแต่งกิ่ง---หลังจากที่ใบตาย ก้านใบ/ฐานใบมักเก็บไว้นานหลายปี และอยู่ใกล้ฐานลำต้นอย่างไม่มีกำหนดการใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารขนาดเล็กและธาตุอาหารรองทั้งหมด หรือปุ๋ยที่ปล่อยช้าๆ ที่ใช้ในช่วงฤดูปลูก โดยใช้ปุ๋ยสูตรเฉพาะสำหรับต้นปาล์มศัตรูพืช/โรคพืช---โดยทั่วไปจะเป็นพืชปลอดศัตรูพืช อย่างไรก็ตามมันอาจถูกโจมตีโดยเพลี้ยแป้งและแมลงเกล็ดได้รู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามหรือขอบแหลมคม ใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งในการจัดการ การใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ มีลักษณะเป็นไม้ประดับที่สวยงามโอฬารและแข็งแกร่ง น่าจะเป็น Livistona ที่น่าดึงดูดที่สุดของออสเตรเลีย ใช้ในงานภูมิทัศน์ ใช้ในงานจัดสวนได้โดดเด่น ปลูกเป็นต้นเดี่ยวๆ หรือเป็นกลุ่มที่แยกกันในกลุ่มของความสูงที่แตกต่าง ใช้ในงานสวนสาธารณะ และสวนขนาดใหญ่ หรือเป็นแถวตามริมถนนหนทาง ทนแล้ง เหมาะสำหรับ xeriscapeอื่น ๆ---ไม่เป็นที่รู้จักโดยเฉพาะการใช้งานโดยชาวพื้นเมืองนอกจากการใช้ประโยชน์ของใบที่ใช้เป็นที่กำบังพักพิงชั่วคราวสถานภาพ---เป็นพืขเฉพาะถิ่น (endemic) ของออสเตรเลีย *[พืชถิ่นเดียวหรือพืชเฉพาะถิ่น (endemic plants) คือพืชชนิดที่พบขึ้นและแพร่พันธุ์ตามธรรมชาติในบริเวณเขตภูมิศาสตร์เขตใดเขตหนึ่งของโลก และเป็นพืชที่มีเขตกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ค่อนข้างจำกัด ไม่กว้างขวางนัก มักจะพบพืชถิ่นเดียวบนพื้นที่ที่มีลักษณะจำกัดทางระบบนิเวศ เช่น บนเกาะ ยอดเขา หน้าผาของภูเขาหินปูน แอ่งพรุ ฯลฯ ถิ่นที่อยู่ดังกล่าวมีสภาพจำกัดของสิ่งแวดล้อมหรือมีสภาพดินฟ้าอากาศเฉพาะที่ (microclimate).] http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htmภัยคุกคาม---เนื่องจากภัยคุกคามมีความเสี่ยงต่ำ (Lower risk) ขึ้นอยู่กับการอนุรักษ์สถานะการอนุรักษ์---Lower Risk/conservation dependent [(Dowe, J.L., A taxonomic account of Livistona R.Br. (Arecaceae).] https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_nitidaระยะออกดอก/ติดผล--- กันยายน-ธันวาคม /พฤศจิกายน-มีนาคมการขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด ก่อนหน้าแช่น้ำไว้ 3 วัน หยอดเมล็ดในดินร่วนปนทราย ที่มีการระบายน้ำ รักษาความชื้นที่อุณหภูมิ 26-28 °C ระยะเวลางอก 1-3 เดือน Livistona rigida/Mataranka Palm [liv-iss-TOH-nah] [rih-GEE-dah] Picture 1, 2---Darwin: vicinity of Esplanade and Bicentennial Park. Northern Territory, Australia. Photo by Dr. Tony Roddhttps://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_rigidaชื่อวิทยาศาสตร์---Livistona rigida Becc (1921)ชื่อพ้อง---Has 1 synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:668064-1/general-information---Livistona mariae subsp. rigida (Becc.) Rodd (1998).ชื่อสามัญ---Mataranka Palm, Lawn Hill fan palm.ชื่ออื่น--[AUSTRALIA: Lawn Hill Gorge Livistona, Gregory R. Cabbage Palm (Vernacular).] ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---LIVSS (Preferred name: Livistona sp.)ถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---ออสเตรเลีย ควีนส์แลนด์ และ Northern Territoryนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Livistona' ตั้งโดย Robert Brown (1773–1858 ) นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อต เพื่อเป็นเกียรติแก่ Baron of Livingston, Patrick Murray (1632–1671) ผู้บุกเบิกด้านพฤกษศาสตร์ของสกอตแลนด์ ซึ่งกลายเป็นรากฐานของพืชสวนพฤกษศาสตร์ Edinburgh ; ชื่อเฉพาะสายพันธุ์ 'rigida' = 'แข็ง'Livistona rigida เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Odoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลี ในปี พ.ศ.2464ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในออสเตรเลีย ทางตะวันตกเฉียงเหนือของรัฐควีนส์แลนด์และนอร์เทิร์นเทร์ริทอรี ในเขตน้ำพุร้อน Mataranka และตามแม่น้ำ Roper รวมถึงกลุ่มที่กระจัดกระจายไปตามแม่น้ำของอ่าวคาร์เพนทาเรียที่ระดับความสูง 0 - 400 เมตร. Picture 1---Photo by Geoff Stein.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_rigidaPicture 2---San Carlos region of San Diego, CA. 12 months later. Photo by Tom Brit.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_rigidaลักษณะ---เป็นปาล์มพัดต้นเดี่ยว แต่บางครั้งพบ 3 ลำต้นร่วมกันโค้งเล็กน้อยสูงถึง 23- 28 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น30-40 ซม.สีเทา มีวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบนูนขึ้น ใบรูปพัดแบบ costapalmate มีใบในมงกุฎกลม 30-50 ใบ Crownshaftไม่มี ก้านใบแบนยาว1.5-2.5 เมตร ขอบก้านมีเงี่ยงหนามโค้งเดี่ยวสีแดง-ดำ หนามยาว 6 มม แผ่นใบเกือบกลมแข็งขนาดยาว1.25-1.70 เมตร กว้าง 1-1.5เมตร ขอบใบจักลึก2-3ในสี่ส่วนของใบ ปลายใบห้อยลง ด้านบนของแผ่นใบสีเขียวกึ่งเงา ด้านล่างใบสีเขียวเทา มีแว็กซ์สีขาวบางๆคลุมทั้งสองด้าน ดอกเป็นแบบแยกเป็นต้นเพศผู้และต้นเพศเมีย (dioecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ ( interfoliar) ช่อดอกไม่แตกกิ่งก้านที่ฐาน ยาว 1-2.5 เมตร ไม่ขยายเกินขอบเขตของมงกุฎ ดอกสีครีมเหลือง ผลรูปกลม สีเขียว ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.2-1.4 ซม.สีดำกึ่งมันวาวเมื่อสุก มีเมล็ดกลม1เมล็ด ขนาด 0.9-1.1 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---(USDA โซน 9a-11) ทนอุณหภูมิต่ำได้ถึง -6.6 °C ต้องการตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ไม่ได้เกี่ยวข้องกับดินเป็นพิเศษปรับตัวได้ดีมาก การรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไป การตัดแต่งกิ่ง---หลังจากที่ใบตาย ก้านใบ/ฐานใบมักเก็บไว้นานหลายปี และอยู่ใกล้ฐานลำต้นอย่างไม่มีกำหนดการใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารขนาดเล็กและธาตุอาหารรองทั้งหมด หรือปุ๋ยที่ปล่อยช้าๆ ที่ใช้ในช่วงฤดูปลูก โดยใช้ปุ๋ยสูตรเฉพาะสำหรับต้นปาล์มศัตรูพืช/โรคพืช---โดยทั่วไปจะเป็นพืชปลอดศัตรูพืช อย่างไรก็ตามมันอาจถูกโจมตีโดยRaoiella indica [Red palm mite (ไรปาล์มแดง).]รู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามหรือขอบแหลมคม ใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งในการจัดการ การใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ มีลักษณะเป็นไม้ประดับที่สวยงาม ใช้จัดสวนได้โดดเด่นเป็นต้นเดี่ยวๆ หรือเป็นกลุ่มที่แยกกัน ในกลุ่มของความสูงที่แตกต่าง ในสวนสาธารณะ และสวนขนาดใหญ่ หรือเป็นแถวตามริมถนน ไม่เหมาะสำหรับในอาคารและติดตั้งเพื่อการปลูกถ่ายเมื่อมีขนาดใหญ่ระยะออกดอก/ติดผล--- มิถุนายน-ธันวาคม/พฤศจิกายน-พฤษภาคมขยายพันธุ์---เมล็ด ใช้เวลาในการงอก 2-3 เดือน- ต้นกล้าและในปาล์มต้นเล็ก ใบและก้านใบจะเป็นสีแดงเข้มแล้วค่อยเปลี่ยนเป็นสีเขียวเมื่อโตขึ้น สปีชีส์นี้มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับ L. mariae (ค้อม่วง) Livistona saribus/Taraw Palm [liv-iss-TOH-nah] [SARAH-bus] Picture 1---Wan-Shi Botanical Garden, Xiamen, Fujian, China. Photo by AdamCTHsu.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_saribusPicture 2---West Palm Beach, Florida. Photo by Paul Craft.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_saribus ชื่อวิทยาศาสตร์---Livistona saribus (Lour.) Merr. ex A.Chev. (1919)ชื่อพ้อง---Has 14 Synonyms.---Basionym: Corypha saribus Lour. (1790).https://www.gbif.org/species/2733400---More.See all https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:668068-1#synonymsชื่อสามัญ---Taraw- Palm, Taraw palmชื่ออื่น---ร๊อก (ตรัง), จะทัง (สุราษฎร์ธานี) ;[CAMBODIA: Triëk.];[CHINESE: Da ye pu kui.];[FRENCH: Palmier Taraw.];[GERMAN: Taraw-palme, Taraw-Livingstonpalme.];;[LAOS: Mak khor.];;[MALAYSIA: Serdang, Sar (Trengganu).];[MYANMAR: Taung-htan taw tan.];[PHILIPPINES: Tarao (Cagayan Prov.];[PORTUGUESE: Dente-de-jacaré, Palmeira-dente-de-jacaré.];[THAILAND: Chathang, Rok.];[VIETNAMESE: Ke nam, Ke do, La goi, La non.].ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---LIVSA (Preferred name: Livistona saribus.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์--- จีนตอนใต้, ไทย, มาเลเซีย, กัมพูชา, ลาว, เวียดนาม, อินโดนีเซีย, ฟิลิปปินส์นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Livistona' ตั้งโดย Robert Brown (1773–1858 ) นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อต เพื่อเป็นเกียรติแก่ Baron of Livingston, Patrick Murray (1632–1671) ผู้บุกเบิกด้านพฤกษศาสตร์ของสกอตแลนด์ ซึ่งกลายเป็นรากฐานของพืชสวนพฤกษศาสตร์ Edinburgh ; ชื่อเฉพาะสายพันธุ์ 'saribus' มาจากชื่อท้องถิ่นในภาษามาลูกู ภาษาหนึ่ง sariboe ตามที่ชาวดัตช์บันทึกไว้Livistona saribus เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย João de Loureiro (1717–1791) นักพฤกษศาสตร์ชาวโปรตุเกสและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันโดยElmer Drew Merrill (1876–1956) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน จาก Auguste Jean Baptiste Chevalier (1873–1956) นักพฤกษศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ในปีพ.ศ.2462ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (กัมพูชา, ลาว, ไทย, เวียดนาม, เกาะบอร์เนียว, ชวา, คาบสมุทรมาเลเซีย, ฟิลิปปินส์) และจีนตอนใต้ เกิดขึ้นในป่าฝนที่ลุ่ม ป่าพรุและป่าโกงกาง ที่ระดับความสูง 600-1100 เมตร พบแพร่หลายในอินโดนีเซียและฟิลิปปินส์ ในอินโดนีเซียจำกัดไว้ที่ Batam, Sumatra และ Kalimantan, ส่วนในฟิลิปปินส์ ที่เกาะลูซอน ในจังหวัด Cagayan, Nueva Vizcaya, Tarlac, Zambales และ Laguna แต่หายากใน ลาว เวียดนาม กัมพูขา ไทยและมาเลเซีย เนื่องจากมีการตัดไม้ทำลายป่า Picture 1---South of Kemaman, Terengganu, Malaysia. Photo by Dr. Scott Zona.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_saribusPicture 2---In habitat, Thailand. Photo: https://www.palmpedia.net.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_saribusลักษณะ---เป็นปาล์มพัดต้นเดี่ยว สูงถึง 25-40 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น15- 65 ซม.สีเทาหรือสีน้ำตาล มีรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบคล้ายลิ่ม ใบรูปพัดแบบ costapalmate มีใบในมงกุฎกลม 25-30 ใบ Crownshaftไม่มี ก้านใบแบบถาวรในฐานยาว 2 เมตร หรือมากกว่านั้นสีเหลืองส้ม ขอบก้านมีเงี่ยงหนามสีเขียวเป็นน้ำตาลดำยาว1-6ซม. แผ่นใบเกือบกลมแข็ง กว้าง1.5-1.7 เมตรยาว0.80-2 เมตร ขอบใบจักลึก 2-3 ใน 4 ส่วนของใบปลายใบแยกเป็น2แฉก ห้อยลง ด้านบนและด้านล่างของแผ่นใบสีเขียวเข้มคล้ายคลึงกัน ช่อดอกออกระหว่างใบ ดอกกระเทย (Hermaphrodite Flowers พืชเหล่านี้สามารถผสมเกสรได้เองและไม่ต้องพึ่งแมลงผสมเกสร) ช่อดอกไม่แตกกิ่งก้านที่ฐาน ยาว 0.60-2.3 เมตร ไม่ขยายเกินขอบเขตของมงกุฎ แตกแขนง 3-4 กิ่ง มีมากถึง 9 ช่อดอก ดอกออกเป็นกระจุก 3-5 ดอก ขนาดยาว 1.5-1.75 มม. สีเหลือง กลีบเลี้ยง suborbicular; กลีบดอกรูปสามเหลี่ยมกว้างป้าน ผลรูปกลมถึงรูปไข่ ขนาดยาว1.1-2.5 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง 1-1.8 ซม.เมื่อสุกสีฟ้ามันวาวถึงม่วงน้ำเงิน มีเมล็ดสีน้ำตาลกลมรี 1 เมล็ด ขนาดยาว 0.9-2.4 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง 1-1.8 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---(USDA Zone 9b-11) เติบโตได้ดีที่สุดในตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ดินชื้นสม่ำเสมออุดมสมบูรณ์และมีการระบายน้ำดี pH 6.1-7.8 ทนน้ำท่วมตามฤดูกาล ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง (-4 ºC) หลังจากอายุ 10 ปี สามารถอยู่ในร่มเงาบางส่วน (แสงแดดโดยตรงน้อยกว่า 4 ชั่วโมงต่อวัน ไม่ใช่ศูนย์ชั่วโมง ควรใช้เวลาอย่างน้อยสองสามชั่วโมงในตอนเช้าเพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุด) อัตราการเจริญเติบโต ช้า ปานกลางถึงโตเร็ว การบำรุงรักษา ต่ำการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมออย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ แต่อย่าให้น้ำมากเกินไป การตัดแต่งกิ่ง---เมื่อใบตายจะยังคงอยู่และทิ้งใบตามอายุ การใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารขนาดเล็กและธาตุอาหารรองทั้งหมด หรือปุ๋ยที่ปล่อยช้าๆ ที่ใช้ในช่วงฤดูปลูก โดยใช้ปุ๋ยสูตรเฉพาะสำหรับต้นปาล์มศัตรูพืช/โรคพืช---โดยทั่วไปจะเป็นพืชปลอดศัตรูพืชรู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามหรือขอบแหลมคม ใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งในการจัดการศัตรูพืช/โรคพืช---Aleurotrachelus atratus (แมลงหวี่ขาวที่ทำลายปาล์ม)การใช้ประโยชน์--- ใช้เป็นอาหาร ตายอดกินเป็นผัก ผลสุกเต็มที่ endosperm ที่หมักในน้ำส้มสายชูหรือสารละลายเกลือ เป็นเครื่องดื่มใช้ปลูกประดับ---การใช้ในงานภูมิทัศน์ ใช้จัดสวนเป็นต้นเดี่ยว หรือเป็นกลุ่มที่แยกกันในระดับของความสูงที่แตกต่าง ใช้ในงานสวนสาธารณะ และสวนขนาดใหญ่ หรือเป็นแถวตามริมถนน ปาล์มนี้สามารถทนต่อสภาพอากาศหนาวเย็นและปลูกเป็นไม้ประดับที่ได้รับความนิยมในสหรัฐอเมริกาอืน ๆ---ใบไม้ถูกนำมาใช้ในการมุง หรือทำเป็นเสื่อและหมวก ให้สีย้อมธรรมชาติ สีเหลืองน้ำตาลได้จากเปลือกไม้ภัยคุกคาม---เนื่องจากสายพันธุ์นี้มีการกระจายพันธุ์ที่กว้างมาก มีประชากรจำนวนมาก ปัจจุบันไม่พบภัยคุกคามที่สำคัญใดๆ และไม่มีการระบุถึงภัยคุกคามที่สำคัญในอนาคต สายพันธุ์นี้จึงได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ระบุว่าเป็น 'ความกังวลน้อยที่สุด'สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species.(2018)source: IUCN SSC Global Tree Specialist Group & Botanic Gardens Conservation International (BGCI). 2021. Livistona saribus. The IUCN Red List of Threatened Species 2021: e.T111459203A156221654. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2021-1.RLTS.T111459203A156221654.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2566ระยะออกดอก/ติดผล--- มีนาคม-กรกฎาคม/มิถุนายน-กันยายนขยายพันธุ์---เมล็ด เมล็ดพันธุ์นี้มีอายุยืนยาวกว่าปาล์มส่วนใหญ่ในสกุลเดียวกัน Livistona speciosa/Mountain Serdang Palm [liv-iss-TOH-nah] [spehs-ee-OH-sah] Picture 1---Photo-Hiroshima-u.ac.jp.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_speciosaPicture 2---Thailand: Khao Yai National Park, beside Namtok Heo Suwat (waterfall), Nakhon Ratchasima Province. Photo by Dr. Tony Rodd.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_speciosaชื่อวิทยาศาสตร์--- Livistona speciosa Kurz. (1874)ชื่อพ้อง---Has 2 Synonyms.See https://www.gbif.org/species/2733440---Livistona fengkaiensis X.W.Wei & M.Y.Xiao---Saribus speciosus (Kurz) Kuntzeชื่อสามัญ---Mountain Serdang Palm, Mountain Serdangชื่ออื่น---ค้อ (ภาคเหนือ,ประจวบคีรีขันธ์), ก๊อแล่ (เชียงใหม่), ทอ (กระเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน), นางกลางแจ๊ะ, มะก๊อซ่วม, มะก๊อแดง (ภาคเหนือ), โล้ล่ะ, หลู่หล่า (กระเหรี่ยง แม่ฮ่องสอน), สิเหรง (ปัตตานี) ;[CHINESE: Mei li pu kui.];[LAOS: Khor, Mark.];[THAI: Kho (Northern, Prachuap Khiri Khan); Ko lae (Chiang Mai); Tho (Karen-Mae Hong Son); Nang klang chae , Ma ko suam , Ma ko daeng (Northern); Lo-la , Lu-la (Karen-Mae Hong Son); Si reng (Pattani).]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---LIVSS (Preferred name: Livistona sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปเอเซียเขตกระจายพันธุ์--- บังคลาเทศ, จีนตอนใต้ - กลาง, จีนตะวันออกเฉียงใต้, ไหหลำ, มลายา, พม่า, ไทย, เวียดนามนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Livistona' ตั้งโดย Robert Brown (1773–1858 ) นักพฤกษศาสตร์และนักบรรพชีวินวิทยาชาวสก็อต เพื่อเป็นเกียรติแก่ Baron of Livingston, Patrick Murray (1632–1671) ผู้บุกเบิกด้านพฤกษศาสตร์ของสกอตแลนด์ ซึ่งกลายเป็นรากฐานของพืชสวนพฤกษศาสตร์ Edinburgh ; ชื่อเฉพาะสายพันธุ์ 'speciosa' จาก speciēs ( “ ลักษณะ ” ) กับ ‎ -osus ( “ -ose , -ous , การสร้าง คำ คุณศัพท์ ” ) = ยอดเยี่ยม, ฉูดฉาด, กว้างขวาง Livistona speciosa เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Wilhelm Sulpiz Kurz (1834-1878) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปีพ.ศ. 2417ที่อยู่อาศัย---พบในพื้นที่ ที่มีฝนตกสูงในป่าดิบชื้น ในบังคลาเทศ พบที่ จิตตะกอง ; พม่า Pegu Yoma และ Tenasserim; จีน พบที่กวางตุ้ง เฟงไคและไห่หนานที่โมซาน ในคาบสมุทรมาเลเซีย บนเกาะลังกาวี Gunung Inas ถึง Genting Sempah ทางทิศตะวันตกและ Gunung Stong และ Gunung Mandi Angin ทางตะวันออก พบที่ระดับความสูง 700-1,200 เมตร ในประเทศไทยพบทั่วประเทศ ที่ระดับความสูง 400-900 เมตร Picture 1---Photo: https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_speciosaPicture 2---Photo by Dr. Piyakaset Suksathan.https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_speciosaลักษณะ---เป็นปาล์มพัดต้นเดี่ยว สูงถึง 25 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น20-30 ซม.สีเทาอ่อน มีรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบและรอยแยกตามยาวที่โคนฐานไม่ชัดเจน ใบรูปพัดแบบ costapalmate มีใบในมงกุฎกลม40-50 ใบ Crownshaftไม่มี ก้านใบโค้งเล็กน้อย ยาว 1.4-1.6 เมตร ขอบก้านมีเงี่ยงหนามแหลมยาวสีน้ำตาลส้มขนาด 2-2.5 ซม. แผ่นใบเกือบกลม กว้าง 2 เมตรยาว1.5-2 เมตร ขอบใบจักลึกตื้น ด้านบนสีเทา glaucous ด้านล่างสีเขียว เมื่อใบตายจะยังคงอยู่และทิ้งใบตามอายุช่อดอกออกระหว่างใบ ดอกกระเทย (Hermaphrodite Flowers พืชเหล่านี้สามารถผสมเกสรได้เองและไม่ต้องพึ่งแมลงผสมเกสร) ช่อดอกไม่แตกกิ่งก้านที่ฐาน ยาว 1.2-2 เมตร ไม่ขยายเกินขอบเขตของมงกุฎ ดอกสีครีมเขียว ผลรูปกลมถึงรูปไข่ ขนาดยาว 2.5-3.5ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.8-2.5 ซม.เมื่อสุกสีฟ้ามันวาว มีเมล็ดสีน้ำตาลรูปไข่ 1เมล็ด ยาว 1.7 ซม. เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.2 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เป็นพืชในพื้นที่ ที่มีฝนตกชุกในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของเอเชียตะวันออก มีความเหมาะสมสำหรับภูมิอากาศหลากหลายตั้งแต่อุณหภูมิอบอุ่นไปจนถึงเขตร้อน (Cold Tolerance: 26° F. Hardiness, zone: 9b) เติบโตได้ดีที่สุดในตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด 80 -100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) หรือร่มเงาบางส่วน (แสงแดดโดยตรงน้อยกว่า 4 ชั่วโมงต่อวัน ไม่ใช่ศูนย์ชั่วโมง ควรใช้เวลาอย่างน้อยสองสามชั่วโมงในตอนเช้าเพื่อผลลัพธ์ที่ดีที่สุด) ดินชื้น แต่มีการระบายน้ำดี อัตราการเติบโตช้าการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมออย่าปล่อยให้แห้งระหว่างการรดน้ำ แต่อย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---เมื่อใบตายจะยังคงอยู่และทิ้งใบตามอายุการใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารขนาดเล็กและธาตุอาหารรองทั้งหมด หรือปุ๋ยที่ปล่อยช้าๆ ที่ใช้ในช่วงฤดูปลูก โดยใช้ปุ๋ยสูตรเฉพาะสำหรับต้นปาล์มศัตรูพืช/โรคพืช---โดยทั่วไปจะเป็นพืชปลอดศัตรูพืชรู้จักอ้นตราย---พืชมีหนามหรือขอบแหลมคม ใช้ความระมัดระวังอย่างยิ่งในการจัดการการใช้ประโยชน์---พืชนี้เก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้ในท้องถิ่นเป็นยาและเป็นแหล่งวัตถุดิใช้เป็นยา---ผลไม้ถูกนำมาใช้เป็นยาในไหหลำประเทศจีน https://tropical.theferns.info/viewtropical.php?id=Livistona+speciosaใช้ปลูกประดับ--- ไม่ค่อยเห็นในการเพาะปลูกแต่มีศักยภาพมหาศาลในฐานะพืชสวน L. speciosa ค่อนข้างคล้ายกับ L. jenkinsianaสถานะการอนุรักษ์---ใกล้ถูกคุกคาม - Near threatened. (Dowe, J.L., A taxonomic account of Livistona R.Br. (Arecaceae) https://www.palmpedia.net/wiki/Livistona_speciosaระยะออกดอก/ติดผล---กรกฎาคม-สิงหาคม/ตุลาคม-พฤศจิกายนการขยายพันธุ์---เมล็ดงอกง่าย สกุล Sabal เป็นประเภทปาล์มพัด (costapalmate)มีถิ่นกำเนิดในภูมิภาคกึ่งเขตร้อนและเขตร้อนของทวีปอเมริกาจาก รัฐชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกใน Southeastern สหรัฐอเมริกาผ่านแคริบเบียน ,เม็กซิโกและอเมริกากลาง ในโคลอมเบียและเวเนซุเอลา. สายพันธุ์ที่ยอมรับได้ 16 สายพันธุ์ได้แก่ (ในหน้านี้แสดง 6 สายพันธุ์)1 Sabal antillensis M.P.Griff - Curaçaoและ Bonaire 2 Sabal bermudana L.H.Bailey - Bermuda palmetto (เบอร์มิวดา )3 Sabal causiarum ( O.F.Cook ) Becc - Puerto Rico hat palm (เปอร์โตริโก ,สหรัฐอเมริกาหมู่เกาะเวอร์จิน ,หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน ,เฮติ ,คิวบาและสาธารณรัฐโดมินิกัน )4 Sabal domingensis Becc. - palma cana (คิวบา, สาธารณรัฐโดมินิกันและเฮติ)5 Sabal etonia Swingle ex Nash - scrub palmetto (คาบสมุทรฟลอริดา , สหรัฐอเมริกา)6 Sabal gretheriae H.J.Quero.R - Yucatan Palmetto ( Quintana Roo , เม็กซิโก)7 Sabal maritima ( Kunth ) Burret (จาเมกาและคิวบา)8 Sabal mauritiiformis ( H.Karst. ) Griseb & H.Wendl - Palma De vaca (ภาคใต้ของเม็กซิโกไปทางตอนเหนือของโคลัมเบีย ,เวเนซุเอลาและตรินิแดด )9 Sabal mexicana Mart - Mexican palmetto (ทางใต้ของเท็กซัส ผ่านเม็กซิโกไปยังนิการากัว )10 Sabal miamiensis - Miami palmetto; ฟลอริด้าบางครั้งถือว่าเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างหรือรวมอยู่ใน Sabal etonia11 Sabal minor (Jacq.) Pers. - dwarf palmetto (ทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเม็กซิโก, ทางตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกา: ฟลอริดาทางเหนือไปทางนอร์ ธ แคโรไลน่า , ไปทางตะวันตกสู่เท็กซัส)12 Sabal palmetto ( Walter ) Lodd ex Schult & Schult.f - (คิวบา, บาฮามาส, หมู่เกาะเติกส์และหมู่เกาะเคคอส, ฟลอริดาเหนือไปยังนอร์ทแคโรไลนา, ตะวันตกไปเท็กซัส)13 Sabal pumos (Kunth) Burret - royal palmetto ( Guerrero , Michoacánและ Puebla , เม็กซิโก)14 Sabal rosei (OFCook) Becc (ชายฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของเม็กซิโก)15 Sabal uresana Trel - Sonoran palmetto (ชิวาวาและโซโนรา , เม็กซิโก)16 Sabal yapa C.Wright ex Becc - cana rata (คาบสมุทรยูกาตัง ,เบลิซ ,คิวบาและกัวเตมาลา )Sabal × brazoriensis D.H.Goldman, Lockett & Read (S. minor × S. palmetto) - เท็กซัส Sabal bermudana/ Bermuda palmetto [SAH-bahl] [behr-moo-DAHN-ah] Picture 1, 2---Matheson Hammock ใน Miami-Dade County ใน Coral Gables ภาพถ่ายโดย Kyle Wicomb.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_bermudanaPicture 1, 2---University of AZ, Tucson, AZ. Photo by H'P. Leu Gardens Botanist, Eric S.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_bermudanaชื่อวิทยาศาสตร์---Sabal bermudana L.H.Bailey (1934)ชื่อพ้อง---Has 6 Synonyms---Sabal princeps Verschaff. (1861).---Sabal beccariana L.H.Bailey (1940).---Inodes princeps (Becc.) Cif. & Giacom.(1950).---See more https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:284484-2#synonymsชื่อสามัญ---Bermuda palmetto, Bermuda Palm, Bibby-treeชื่ออื่น---;[FRENCH: Palmier des Bermudes.];[GERMAN: Bermudapalmetto.];[PORTUGUESE: Sabal-das-bermudas.];[RUSSIAN: Sabal' bermudskiy.];[SPANISH: Sabal de Bermuda.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---SABBE (Preferred name: Sabal bermudana.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปแอฟริกาเขตกระจายพันธุ์---เบอร์มิวดานิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Sabal' อาจมาจากชื่อชนพื้นเมืองอเมริกันสำหรับปาล์มนี้; ชื่อเฉพาะ ' bermudana' จากภาษาละติน แปลว่า 'จากเบอร์มิวดา' อ้างอิงถึงสถานที่กำเนิดSabal bermudana เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยLiberty Hyde Bailey (1858-1954) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปีพ.ศ.2477ที่อยู่อาศัย---ปาล์มเฉพาะถิ่นถูก จำกัด อยู่ในป่าและพื้นที่ ที่เหลือไม่กี่แห่งในพื้นที่เปิดโล่งกึ่งแห้งในเบอร์มิวดาเท่านั้น โดยกระจายทั่วเกาะเป็นหย่อม ที่ระดับ0เมตรลักษณะ--- เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูงได้ถึง5-7เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น25-35ซม.มีรอยย่นและวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบเด่นชัด ใบรูปพัด (costapalmate) ก้านใบยาว 1-1.8 เมตร ใบมีประมาณ15-25ใบ ใบรูปพัดแกนโค้ง ขอบใบจักเว้าลึกครึ่งใบ ปลายแยกเป็นสองแฉกลู่ลง สีเขียวเข้มโทนน้ำเงิน ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ (interfoliar) ออกเป็นช่อซึ่งก้านช่อดอกแตกแขนงเป็น 3 กิ่งมีดอกสีขาวเล็กๆ ผลกลมสีน้ำตาลดำรูปลูกแพร์ ขนาด1.4-1.8 ซม.มีเมล็ด 1 เมล็ด รูปแบนหรือเว้าขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8-1.3 ซม. Picture 1, 2---Island of Bermuda. 'Silver' form. Photo by Mike in Bermuda.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_bermudanaข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---สามารถปรับตัวให้เข้ากับภูมิอากาศที่หลากหลายนับตั้งแต่เขตร้อนจนถึงเขตอบอุ่น (USDA Zone 9a-11) ต้านทานความหนาวเย็นได้ถึง - 10 ° C ต้องการแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) และดินมีสภาพเป็นกรดเล็กน้อยถึงเป็นด่างเล็กน้อย เป็นทรายไปจนถึงดินเหนียวระบายน้ำได้ดี pH 6.1-7.8 อัตราการเจริญเติบโตช้ามาก การบำรุงรักษา ต่ำการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารรองและธาตุอาหารรองทั้งหมดศัตรูพืช/โรคพืช---โดยทั่วไปแล้วปาล์มที่แข็งแรงมาก ไม่ค่อยมีโรคหรือศัตรูพืชร้ายแรงรู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์---Bermuda Palmetto เป็นต้นไม้ที่มีความสำคัญทางวัฒนธรรมสำหรับชาวเบอร์มิวดา และมีประโยชน์อย่างยิ่งตลอดประวัติศาสตร์ 400 ปีของเกาะ ใช้กิน---ผลของ Palmetto ใช้ทำเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่เรียกว่า Bibey ได้โดยการหมักน้ำนมที่เก็บรวบรวมโดยการตัดใต้ปลายยอด - ผลไม้ที่มีเนื้อหวาน กินได้ ใช้ปลูกประดับ---ใช้ปลูกเดี่ยว หรือเป็นกลุ่มในสวนสาธารณะและสวนขนาดใหญ่ ในสนามกอล์ฟและปลูกเป็นต้นไม้ริมถนน มีความทนทานอย่างมากต่อสเปรย์เกลือสามารถปลูกใกล้ทะเล แต่ไม่ทนต่อน้ำเค็มอื่น ๆ--- ใบที่เป็นเส้นใยของ Palmetto ในอดีตเคยใช้ทำ "หมวกฟางเปอร์โตริโก"จากใบอ่อน หลังการบ่มการฟอกและทำให้แห้ง - เส้นใยใบใช้สำหรับทำพรม, เชือก, ตะกร้า เสื่อ และงานฝีมือทั่วไปอื่น ๆ - ผลเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญสำหรับสัตว์ในท้องถิ่น (Department of Environment and Natural Resources 2016).สถานภาพ---เป็นพืชเฉพาะถิ่น (endemic) ของเบอร์มิวดา *[พืชถิ่นเดียวหรือพืชเฉพาะถิ่น (endemic plants) คือพืชชนิดที่พบขึ้นและแพร่พันธุ์ตามธรรมชาติในบริเวณเขตภูมิศาสตร์เขตใดเขตหนึ่งของโลก และเป็นพืชที่มีเขตกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ค่อนข้างจำกัด ไม่กว้างขวางนัก มักจะพบพืชถิ่นเดียวบนพื้นที่ที่มีลักษณะจำกัดทางระบบนิเวศ เช่น บนเกาะ ยอดเขา หน้าผาของภูเขาหินปูน แอ่งพรุ ฯลฯ ถิ่นที่อยู่ดังกล่าวมีสภาพจำกัดของสิ่งแวดล้อมหรือมีสภาพดินฟ้าอากาศเฉพาะที่ (microclimate).] http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htmภัยคุกคาม---เนื่องจากภัยคุกคามที่สำคัญในสายพันธุ์นี้คือการสูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยเนื่องจากการพัฒนาและการแข่งขันจากโฮสต์ของชนิดพันธุ์รุกราน เป็นการลดลงอย่างต่อเนื่องของพื้นที่ขอบเขตและคุณภาพของแหล่งที่อยู่อาศัย มีประชากรที่โตเต็มที่อยู่ 3,069 ต้นและกำลังลดลงอย่างต่อเนื่อง ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ถูกระบุว่า 'ใกล้สูญพันธุ์ภายใต้เกณฑ์ B1ab(iii,v)+2ab(iii,v)'สถานะการอนุรักษ์---EN - ENDANGERED B1ab(iii,v)+2ab(iii,v) - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species. (2016)Copeland, A. & Roberts, A. 2016. Sabal bermudana. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T38691A101378743. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T38691A101378743.en. เข้าถึงเมื่อ 29 กันยายน 2566การดำเนินงานอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/38691/101378743- จากจำนวนบุคคลที่โตเต็มที่ 3,609 ต้นที่รู้จักในป่าและในการเพาะปลูก/กึ่งเพาะปลูก 75% (2,710) พบในพื้นที่คุ้มครอง มีคอลเลกชันที่มีชีวิตของสายพันธุ์นี้ที่ Royal Botanic Gardens, Kew (M. Corcoran pers. comm. 2016) และยังมีคอลเลกชันเมล็ดพันธุ์อีก 3 ชุด (รวมประมาณ 3,000 เมล็ดซึ่งมีการงอกที่ดีเมื่อทำการทดสอบ) ซึ่งจัดขึ้นที่ Millennium Seed Bank , คิว (T. Heller pers. comm. 2016). - กรมสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติเบอร์มิวดาได้จัดทำโปสเตอร์เพื่อแยกความแตกต่างสาย พันธุ์ Sabal ประจำถิ่นนี้ จาก Livistona chinensis ที่รุกราน เพื่อให้ความรู้แก่สาธารณชนเกี่ยวกับความสำคัญของSabalในเบอร์มิวดา และพืชขยายพันธุ์มีจำหน่ายกันอย่างแพร่หลายจากเรือนเพาะชำพืชในท้องถิ่นการขยายพันธุ์---เพาะเมล็ด เมล็ดสดใช้ระยะเวลาในการงอก 1-3 เดือน หากไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม เมล็ดจะมีอายุการเก็บรักษาได้ไม่นาน*This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_bermudanaนี่คือปาล์มที่แตกกอมีการเจริญเติบโตของรากแบบแซ็กโซโฟน (มีส้นเท้า)ให้ส้นเท้าอยู่บนที่สามเหนือระดับความสูงของดิน! (แปลโดยกูเกิ้ล) Sabal domingensis/ Hispaniola palmetto [SAH-bahl] [doh-mihn-JEN-sis] Picture 1---Photo by Kyle Wicomb.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_domingensisPicture 2---Fairchild Tropical Botanical Garden, Coral Gables, FL. Photo by Paul Craft.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_domingensisชื่อวิทยาศาสตร์---Sabal domingensis Becc.(1908)ชื่อพ้อง---Has 1 synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:224806-2#synonyms---Sabal neglecta Becc.(1908)ชื่อสามัญ---Hispaniola palm, Hispaniola palmetto, Dominican palmชื่ออื่น---[DOMINICAN REPUBLIC: Palma cana.]; [HAITI: Latanier-chapeau.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---SABDO (Preferred name: Sabal domingensis.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---คิวบา สาธารณรัฐโดมินิกัน เฮตินิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Sabal' อาจมาจากชื่อชนพื้นเมืองอเมริกันสำหรับปาล์มนี้; ชื่อของสายพันธุ์ "domingensis" มาจากภาษาละติน ; 'domingo' หมายถึงเมืองหลวง, ซานโตโดมิงโก, ของสาธารณรัฐโดมินิกัน, ซึ่งอยู่ในบริเวณที่พบ.Sabal domingensis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยOdoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลี ในปีพ.ศ.2451ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในคิวบา, เฮติและสาธารณรัฐโดมินิกัน เติบโตในทุ่งหญ้าสะวันนาและป่าชั้นรองที่ระดับความสูง 100 - 1,000 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์ม ต้นเดี่ยวสูงได้ถึง10 -16 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 50- 60 ซม.มีวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบ ใบรูปพัด (costapalmate) ก้านใบยาว1-1.8 เมตร ใบมีประมาณ 20-30 ใบ ใบรูปพัดแกนโค้ง ขอบใบจักเว้าลึกครึ่งใบ ปลายแยกเป็นสองแฉกลู่ลง สีเขียวเข้มโทนน้ำเงิน ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ (interfoliar) เป็นช่อซึ่งก้านช่อดอกแตกแขนงเป็น 3 กิ่ง ดอกมีกลิ่นหอมสีขาวเล็กๆ มีกลีบเลี้ยงแบบท่อสามแฉก กลีบดอกแบบท่อแบบสามแฉก ผลรูปลูกแพร์สีดำเมื่อสุก ขนาด1.1-1.4 ซม.มีเมล็ด 1 เมล็ด รูปแบนเว้าขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.8-1 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม--ปลูกได้ในเขตกึ่งร้อน และเขตร้อนชื้น (USDA Zone 8a -11) ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง -8 °C ในระยะเวลาสั้น ๆ ต้องการแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ขึ้นได้ในดินหลากหลายสภาพที่มีการระบายน้ำดี ทนแล้ง ทนลมแรง อัตราการเจริญเติบโตเค่อนข้างรวดเร็ว และสามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพอากาศและดินต่างๆ การบำรุงรักษา ต่ำการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---Unknownการใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารรองและธาตุอาหารรองทั้งหมดศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่ค่อยมีศัตรูพืชหรือโรคร้ายแรงและดูเหมือนว่าส่วนใหญ่จะต้านทานเชื้อราได้ โรคที่เกิดขึ้นหลังจากการแช่แข็งอย่างหนักรู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์---โดยทั่วไปพืชชนิดนี้จะเก็บเกี่ยวจากป่าเพื่อใช้ใบ ใช้ปลูกประดับ---นำมาใช้ในงานภูมิทัศน์ ปลูกเป็นไม้ประดับ ใช้ในงานจัดสวน ปลูกเดี่ยว หรือปลูกเป็นแถว ทนแล้ง เหมาะสำหรับ xeriscapeการใช้อื่น ๆ---คนในท้องถิ่นใช้กันอย่างแพร่หลายในการมุงที่อยู่อาศัย และสำหรับทำหมวก เสื่อ ตะกร้า ไม้กวาด และงานหัตถกรรมอื่นๆการขยายพันธุ์---ด้วยการเพาะเมล็ด โดยการแช่เมล็ดในน้ำไว้ 3 วัน หยอดเมล็ดลงในดินร่วนที่มีการระบายน้ำ รักษาความชื้นที่อุณหภูมิ 26-28 °C ใช้ระยะเวลาการงอก 2-4 เดือน *This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_domingensisนี่คือปาล์มที่แตกกอมีการเจริญเติบโตของรากแบบแซ็กโซโฟน (มีส้นเท้า) ให้ส้นเท้าอยู่บนที่สามเหนือระดับความสูงของดิน! (แปลโดยกูเกิ้ล) Sabal mauritiformis /Bay Palmetto [SAH-bahl] [mohr-ee-tee-ih-FORM-iss] Picture 1---Florida Keys. Photo by Paul Craft.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_mauritiiformisPicture 2---Montgomery Botanical Center in Miami, FL. Photo by Paul Craft.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_mauritiiformisชื่อวิทยาศาสตร์---Sabal mauritiiformis (H.Karst.) Griseb. & H.Wendl.(1864)ชื่อพ้อง---Has 7 synonyms---Basionym: Trithrinax mauritiiformis H.Karst.(1856).https://www.gbif.org/species/2732482---More.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:669714-1#synonymsชื่อสามัญ---Savannah Palm, Bay Palmetto, Bay-leaf Palm, Trinidad palm, Green botanชื่ออื่น---[BELIZE: Bay leaf, Botán, Huano.];[COLOMBIA: Guágara, Palma amarga, Palma de vaca.];[GERMAN: Trinidad-Palmettopalme.];[GUATEMALA: Botán, guano.];[MEXICO: Botán, Guano.];[PANAMA: Palma de guagara.];[PORTUGUESE: Palmeira-leque.];[SPANISH: Huano, Botan, Carat, Palma amarga, Palma de guarara, Palma de vaca.];[TRINIDAD: Carat.];[VENEZUELA: Carata, Palma carate, Palma redonda.].ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---SABMA (Preferred name: Sabal mauritiiformis.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---อเมริกากลางถึงอเมริกาใต้นิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Sabal' อาจมาจากชื่อชนพื้นเมืองอเมริกันสำหรับปาล์มนี้; ชื่อของสายพันธุ์ 'mauritiiformis' คือการรวมกันของ 'ชื่อของสกุล Mauritia' และคำต่อท้ายภาษาละติน "formis" = รูปร่างเหมือน จากความคล้ายคลึงกับปาล์มเขตร้อนที่เรียกว่า Mauritia flexuosa Sabal mauritiiformis เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดยGustav Karl Wilhelm Hermann Karsten (1817–1908) นักพฤกษศาสตร์และนักธรณีวิทยาชาวเยอรมันและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันจาก August Heinrich Rudolf Grisebach (1814-1879) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมันและ Hermann Wendland (1825–1903) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปีพ.ศ.2407 Picture 1, 2---Photo by Dr. Carl E. Lewis/Palmweb. -Photo: ropik.cz.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_mauritiiformisที่อยู่อาศัย---ถิ่นอาศัยและการกระจายในเบลิซ, โคลัมเบีย, คอสตาริกา, กัวเตมาลา, ฮอนดูรัส, อ่าวเม็กซิโก, เม็กซิโกตะวันออกเฉียงใต้, เม็กซิโกตะวันตกเฉียงใต้, ปานามา, ตรินิแดด-โตเบโก และเวเนซุเอลา พบได้ทั่วไปในพื้นที่และทุ่งหญ้าที่ถูกรบกวน ที่ระดับความสูง 500 เมตรหรือบางครั้งอาจพบถึง 1,000 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์ม ต้นเดี่ยวสูงได้ถึง 15-20 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น15-20ซม.มีวงรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบเด่นชัด ใบรูปพัดแกนโค้ง ใบมีประมาณ10-25ใบ ก้านใบยาว1.5-2เมตร ใบกว้าง1.5 เมตรหรือมากกว่า ขอบใบจักเว้าลึกถึงสะดือ ปลายใบจักลู่ลง ด้านบนใบสีเขียวเข้ม ด้านล่าง glaucous ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious)ช่อดอกเป็นช่อซึ่งแตกแขนงและยาวกว่าใบ ดอกสีขาวเล็กๆ ยาว 3.5-4.5 มม.มีกลีบเลี้ยงแบบ trilobate มีรูปร่างคล้ายถ้วย กลีบดอก 3 กลีบ และเกสรเพศผู้ 6 อัน.ผลกลมสีดำรูปลูกแพร์ ขนาด 0.8-1.1ซม มีเมล็ดกลม 1 เมล็ด ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 0.7 ซม. และหนา 0.5 ซม.ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---(Cold Hardiness Zone: 9b) ต้องการแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ค่อนข้างทนต่อร่มเงา ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง (-3º C.) ในช่วงเวลาสั้นๆ โดยไม่มีความเสียหายใดๆ ขึ้นได้ในดินที่เป็นกรดหรือเป๋นด่างเล็กน้อยอุดมสมบูรณ์ด้วยอินทรียวัตถุและมีการระบายน้ำดี ทนแล้ง ทนลมแรง ทนไอเค็ม เจริญเติบโตรวดเร็วการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---ฐานใบหากไม่ถูกตัดออกก็จะหลุดออกจากลำต้นเอง และฐานใบจะยังคงอยู่และยังคงเป็นสีเขียวเป็นเวลาหลายปี การใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารรองและธาตุอาหารรองทั้งหมดศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่ค่อยมีศัตรูพืชหรือโรคร้ายแรง ระวัง Raoiella indica: Red palm mite (ไรปาล์มแดง)รู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์---ใช้กิน ผลไม้และดอกตูมใช้เป็นอาหารในท้องถิ่นใช้ปลูกประดับ---นิยมใช้ในงานภูมิทัศน์ ปลูกเป็นไม้ประดับ ด้วยมีรูปลักษณ์ที่สะอาดตา เป็นที่ชื่นชอบทางสถาปัตยกรรมมาก เหมาะปลูกลงแปลงกลางแจ้ง เป็นกลุ่มหรือแถว สามารถปลูกใกล้ทะเลอื่น ๆ---ใบใช้เป็นวัสดุมุงหลังคาที่มีค่าและถูกเก็บเกี่ยวโดยทั่วไปจากป่าและยังใช้สำหรับการทอหมวกเสื่อ ฯลฯ - ลำต้นเป็นแหล่งของไม้ซึ่งมึความทนทาน ใช้สำหรับทำเสาบ้านและเสาเข็มภัยคุกคาม---เนื่องจากสายพันธุ์นี้มีการกระจายพันธุ์ที่กว้างมาก มีประชากรจำนวนมาก ปัจจุบันไม่พบภัยคุกคามที่สำคัญใดๆ และไม่มีการระบุถึงภัยคุกคามที่สำคัญในอนาคต สายพันธุ์นี้จึงได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ถูกระบุว่ามีความกังวลน้อยที่สุดสถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species.(2021)source: Machuca Machuca, K., Martínez Salas, E., Quero, H. & Samain, M.-S. 2022. Sabal mauritiiformis. The IUCN Red List of Threatened Species 2022: e.T56358043A56359337. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2022-1.RLTS.T56358043A56359337.en. เข้าถึงเมื่อ29 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/56358043/56359337- มี คอลเลกชันนอกแหล่งกำเนิด 43 รายการ (BGCI 2021) - ในคอสตาริกา ชนิดนี้พบในเขตหลบภัยแห่งชาติ "Gandoca-Manzanill" - ในเม็กซิโก พบในเขตสงวนชีวมณฑล "Montes Azules" (Chiapas) และ "Calakmul" (Campeche)- ในปานามา เกิดขึ้นในอุทยานแห่งชาติ "Darien" และ "Soberanía".ขยายพันธุ์---เมล็ด *This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_mauritiiformisนี่คือปาล์มที่แตกกอมีการเจริญเติบโตของรากแบบแซ็กโซโฟน (มีส้นเท้า)ให้ส้นเท้าอยู่บนที่สามเหนือระดับความสูงของดิน! (แปลโดยกูเกิ้ล) Sabal mexicana/Texas Palmetto [SAH-bahl] [mehks-ee-KAHN-ah] Picture 1---Photo: selectree.calpoly.edu.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_mexicanaPicture 2---Ciudad Victoria, Tamaulipas, Mexico. Photo by Sergio Niebla.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_mexicanaชื่อวิทยาศาสตร์---Sabal mexicana Mart. (1823)ชื่อพ้อง---Has 7 synonyms. ---Inodes mexicana (Mart.) Standl. (1920).---More.See all https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:669717-1#synonymsชื่อสามัญ---Texas Palmetto, Mexican Palmetto, Rio Grande palmetto, Victoria palmetto, Palma real, Palma de Micharas.ชื่ออื่น---;[CHINESE: Mo xi ge ru zong.];[EL SALVADOR: Palma de sombrero.];[FRENCH: Sabal du Mexique, Sabal du Texas (as S. texana).];[GUATEMALA: Guano, Palma de escoba.];[MEXICAN: Palma De mícharos, Palma de Sombrero.];[NICARAGUA: Palma de te cho.];[PORTUGUESE: Sabal-do-méxico.];[SPANISH: Soyate, Palma de mícharos, Palma apachite.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---SABME (Preferred name: Sabal mexicana.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---เม็กซิโก อเมริกากลางนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Sabal' อาจมาจากชื่อชนพื้นเมืองอเมริกันสำหรับปาล์มนี้; ชื่อสายพันธุ์ 'mexicana' ภาษาละติน หมายถึงสถานที่กำเนิดSabal mexicana เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Carl Friedrich Philipp von Martius (1794–1868) นักพฤกษศาสตร์ชาวเยอรมัน ในปีพ.ศ.2366ที่อยู่อาศัย--- ถิ่นอาศัยและการกระจาย เบลีซ; เอลซัลวาดอร์; กัวเตมาลา; ฮอนดูรัส; เม็กซิโก (Yucatán, Veracruz, Tamaulipas, San Luis Potosí, Oaxaca, Guerrero); นิการากัว; สหรัฐอเมริกา (Texas) พบตามริมฝั่งแม่น้ำและหนองน้ำจากระดับน้ำทะเล 0-1,500 เมตร Picture 1---La Boca, Nuevo Leon, Mexico. Photo by CARLOS VELAZCO.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_mexicanaPicture 2---Houston, TX. Photo by John Volk.https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_mexicanaลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูง 12-18 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 30 ซม.มีร่องรอยวงแผลเป็นที่เกิดจากใบ มักจะมีฐานก้านใบเปลี่ยนเป็นสีเทาขาวเป็นรูปแบบไขว้ตลุมตามลำต้น และหลุดร่วงตามอายุ ต้นที่มีอายุน้อยลำต้นจะมีขนาดใหญ่มาก ใบรูปพัด (palmate) ใบมีประมาณ15-25ใบ ก้านใบยาว1-1.5เมตร ใบกว้างถึง2เมตร ขอบใบจักเว้าลึกครึ่งใบ ปลายใบมีเส้นใยยาว 50 ซม.ใบสีเขียว-สีฟ้า ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ ( interfoliar) ช่อดอกเป็นช่อซึ่งก้านช่อดอกแตกแขนงมีดอกสีขาวหอม ผลกลมสีม่วงดำเนื้อบางหวานกินได้ ขนาด2.5 ซม.มีเมล็ด 1 เมล็ด- Texas Sabal Palm สามารถแยกความแตกต่างจากปาล์มที่มีใบปาล์มอื่นๆ ได้ด้วยก้านใบที่ยาว เรียบ ไม่มีหนาม และมีแนวโค้งที่ยาวลงข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---( USDA Zones 8 - 11) ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง (-11ºC) เป็นครั้งคราว โดยที่ใบเสียหายเล็กน้อยหรือไม่มีเลย เจริญเติบโตได้ในที่ร่มบางส่วน (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) แสงแดดบางส่วน (แสงแดดโดยตรง 4 ถึง 6 ชั่วโมงต่อวัน ชั่วโมงเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องต่อเนื่องกัน แต่จะทำงานได้ดีที่สุดโดยมีบางชั่วโมงเป็นอย่างน้อยในช่วงเช้า) หรือแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) ชอบดินร่วนที่อุดมสมบูรณ์ แต่สามารถปรับให้เข้ากับความหลากหลายของดิน รวมทั้งพวกที่เป็นกลาง กรด ดินเหนียวเปียก ด่างเล็กน้อย ที่มีการระบายน้ำดี สามารถทนต่อการสัมผัสทางทะเลได้ทนไอเกลือและสภาวะดินเค็ม อัตราการเจริญเติบโตช้าปานกลาง การบำรุงรักษา ต่ำการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง ทนแล้งได้เมื่อปลูก แต่จะโตเร็วกว่าและดูดีขึ้นเมื่อได้รับความชื้นที่เพียงพอ ปาล์มเท็กซัสทนต่อพื้นที่ชื้นและเปียกและมีน้ำท่วมเป็นครั้งคราวการตัดแต่งกิ่ง---ฐานใบหากไม่ถูกตัดออกก็จะหลุดออกจากลำต้นเอง และฐานใบจะยังคงอยู่และยังคงเป็นสีเขียวเป็นเวลาหลายปี การใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารรองและธาตุอาหารรองทั้งหมดศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่ค่อยมีศัตรูพืชหรือโรคร้ายแรง รู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์---เป็นแหล่งที่มีคุณค่าของวัสดุ ใบใช้มากโดยคนในท้องถิ่นใช้กิน---ผลไม้และหัวใจปาล์มถูกใช้เป็นอาหาร (Quero 1989) ใน Tepisca, Chiapas และใน San Luis Potosíใช้ปลูกประดับ--- การใช้ในงานภูมิทัศน์ เป็นปาล์มที่ใหญ่โตแข็งแกร่งสวยสง่างาม ปลูกเดี่ยวๆหรือเป็นแถว สามารถปลูกใกล้ทะเลอื่น ๆ---ใบใช้สำหรับมุง ใบไม้ขายในเชิงพาณิชย์ ไฟเบอร์ที่ยอดเยี่ยมได้มาจากก้านใบไม้ คุณภาพที่ดีที่สุดมาจากก้านใบอ่อนที่ยังอยู่ในตาในขณะที่วัสดุ coarserได้มาจากใบเก่าหรือฐานของก้านใบเก่าที่ล้อมรอบตา - - เส้นใยมีความยาวมากถึง 50 ซม. มีการเก็บเกี่ยวในเชิงพาณิชย์และใช้ในการทำพู่กันภัยคุกคาม---เนื่องจากพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่กว้างขวาง ประชากรจึงมีขนาดใหญ่และมีเสถียรภาพ ไม่มีภัยคุกคามที่สำคัญสำหรับสัตว์สายพันธุ์นี้ ได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List ถูกระบุว่าเป็น 'ความกังวลน้อยที่สุด' (ไม่น่าจะสูญพันธุ์ในอนาคตอันใกล้)สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species.(2019)source: Alvarado-Segura, A.A., Pérez-Farrera, M. & Quero, H. 2020. Sabal mexicana. The IUCN Red List of Threatened Species 2020: e.T56359763A59310516. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2020-1.RLTS.T56359763A59310516.en. เข้าถึงเมื่อ 29 กันยายน 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/56359763/59310516- ชนิดนี้พบได้ในพื้นที่คุ้มครองหลายแห่ง เช่น La Encrucijada ในเชียปัส เป็นต้นการขยายพันธุ์----*ด้วยเมล็ด มีรายงานว่าเมล็ดสดที่สุกแล้วจะมีอัตราการงอก 60% หลังจากปลูก 4 สัปดาห์ ลำต้นไม่เริ่มปรากฏจนกว่าต้นไม้จะมีอายุอย่างน้อย 10 ปี- การงอกของเมล็ดสดมักเกิดขึ้นภายใน 2 สัปดาห์ถึง 4 เดือนที่อุณหภูมิ 24°C - ดูเหมือนว่าเมล็ดจะมีความมีชีวิตสูงสุดหากงอกภายใน 16 สัปดาห์หลังจากผลสุก - เมล็ดงอกควรได้รับการปกป้องเนื่องจากเมล็ดปาล์มเท็กซัสเป็นที่ชื่นชอบของนกและกระรอกหลายชนิด - เมล็ดที่งอกออกมาอาจเกิดเป็นรากเดี่ยวยาวๆ ก่อนจึงจะแตกหน่อได้ https://palmpedia.net/wiki/Sabal_mexicana *This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_mexicanaนี่คือต้นปาล์มที่แตกกอมันแสดงให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของรากแซกโซโฟน (มีส้นเท้า) รักษาส้นที่สามบนเหนือระดับดิน* (แปลโดยกูเกิ้ล) Sabal uresana/Sonoran Palmetto [SAH-bahl] [oor-eh-SAH-nah] Picture 1---Montgomery Botanical Center, Miami, FL. Photo by Dr. Scott Zona. https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_uresanaPicture 2---Cuchujaqui east of Alamos, Sonora, Mwxico. Photo by Mark Dimmitt. https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_uresanaชื่อวิทยาศาสตร์---Sabal uresana Trel. (1900)ชื่อพ้อง---Has 1 synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:224835-2#synonyms---Inodes uresana (Trel.) O.F.Cook.(1901). ชื่อสามัญ---Sonoran Palmetto, Bull thatch palm, The Blue Sabal.ชื่ออื่น---[MEXICAN: Palma blanca, Palma Azul, Palma tacú, Tacú.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---SABSS (Preferred name: Sabal sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---เม็กซิโกนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Sabal' อาจมาจากชื่อชนพื้นเมืองอเมริกันสำหรับปาล์มนี้ ; ชื่อสายพันธุ์ 'uresana' ฉายาทางภูมิศาสตร์ที่หมายถึง Ures , Sonora, เมืองที่ตั้งอยู่ในประเทศเม็กซิโกซึ่งเป็นพืชที่พบได้บ่อยSabal uresana เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย William Trelease (1857–1945) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน ในปี พ.ศ.2443ที่อยู่อาศัย---เป็นพืชถิ่นเดียวในหุบเขาและเชิงเขา Sierra Madre Occidental ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเม็กซิโก ( รัฐ Chihuahua และ Sonora )เติบโตในป่าโอ้ค ที่ระดับความสูง 1,200 เมตร Picture 1, 2---Peckerwood Gardens, 1 hr NW of Houston. Zone 8b Photo by Ryan. https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_uresanaลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยวๆ หรือหลายลำต้น สูง 15 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น15-25 ซม.ลำต้นสีน้ำตาลเทา มีร่องรอยวงแผลเป็นที่เกิดจากใบเป็นรูปวงแหวน มักจะมีฐานทางใบที่ตกค้างจนเก่า ใบรูปพัด (costapalmate) ใบมีประมาณ15-25ใบ ก้านใบเรียบและขยายได้ดีลงในแผ่นใบ ยาว1-1.8 เมตร ขอบใบจักเว้าลึก ปลายใบมีเส้นใยยาว ใบสีเงิน-สีฟ้า ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ (interfoliar) ดอกสีขาว ผลกลมสีดำเมื่อสุก ขนาด1-1.3 ซม.มีเมล็ด 1 เมล็ดข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---เติบโตในความหลากหลายของภูมิประเทศและที่อยู่อาศัยที่เชื่อมต่อกันที่ซับซ้อนซึ่งจะเปลี่ยนไปตามรูปแบบการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของท้องถิ่น (USDA Zones 8 - 11) ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง (-9º C) เติบโตได้ดีที่สุดในตำแหน่งที่มีแสงแดดจัด 80-100% (แสงแดดโดยตรง 6-8 ชั่วโมงต่อวัน) จะได้ใบที่มีสีฟ้าสวยงาม ชอบดินทรายที่ชื้นเป็นด่างเล็กน้อย แต่ปรับตัวง่ายกับดินทุกสภาพที่มีการระบายน้ำดี ทนความร้อนและลมแล้ง อัตราการการเจริญเติบโตค่อนข้างเร็ว การบำรุงรักษา ต่ำการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไป การตัดแต่งกิ่ง---ฐานใบหากไม่ถูกตัดออกก็จะหลุดออกจากลำต้นเอง การใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารรองและธาตุอาหารรองทั้งหมดศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่ค่อยมีศัตรูพืชหรือโรคร้ายแรง รู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์---ใช้ปลูกประดับ Sabal uresana เป็นปาล์มที่น่าดึงดูดใจอย่างมาก ซึ่งใบเป็นสีเงิน-สีฟ้าที่โดดเด่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออายุยังน้อย นับเป็น Sabal ที่สวยที่สุดต้นหนึ่ง ทนแล้ง เหมาะสำหรับ xeriscae นิยมปลูกเป็นไม้ประดับทั้งภายในและภายนอกประเทศอื่น ๆ---ใบใช้สำหรับมุง ใช้สำหรับทอหมวกเสื่อ ฯลฯ ใช้ในการสานตะกร้าแบบดั้งเดิมสถานภาพ---เป็นพืชถิ่นเดียว (endemic) ของเม็กซิโก *[พืชถิ่นเดียวหรือพืชเฉพาะถิ่น (endemic plants) คือพืชชนิดที่พบขึ้นและแพร่พันธุ์ตามธรรมชาติในบริเวณเขตภูมิศาสตร์เขตใดเขตหนึ่งของโลก และเป็นพืชที่มีเขตกระจายพันธุ์ทางภูมิศาสตร์ค่อนข้างจำกัด ไม่กว้างขวางนัก มักจะพบพืชถิ่นเดียวบนพื้นที่ที่มีลักษณะจำกัดทางระบบนิเวศ เช่น บนเกาะ ยอดเขา หน้าผาของภูเขาหินปูน แอ่งพรุ ฯลฯ ถิ่นที่อยู่ดังกล่าวมีสภาพจำกัดของสิ่งแวดล้อมหรือมีสภาพดินฟ้าอากาศเฉพาะที่ (microclimate).] http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htmสถานภาพ---เป็นพืชหายาก (rare plant) *[พืชหายาก (rare plants) คือ พืชชนิดที่มีประชากรขนาดเล็กซึ่งยังไม่อยู่ในสถานภาพใกล้จะสูญพันธุ์ (endangered) แต่มีความเสี่ยงที่จะเป็นพืชที่ใกล้จะสูญพันธุ์ได้ พืชหายากเป็นพืชที่เราทราบจำนวนประชากรที่มีอยู่ตามแหล่งต่างๆ และส่วนใหญ่มีจำนวนน้อยเมื่อเทียบกับพืชชนิดอื่นๆ]* http://www.rspg.or.th/plants_data/rare_plants/definition.htm ภัยคุกคาม---เนื่องจากถูกคุกคามจากการสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัย จากกิจกรรมการตัดไม้ และการเพิ่มการตั้งถิ่นฐานและการเกษตร ล่าสุดได้รับการประเมินใน IUCN Red List ของชนิดพันธุ์ที่ถูกคุกคามในปี 1998 ถูกระบุว่ามีความเสี่ยงภายใต้เกณฑ์ A1cสถานะการอนุรักษ์---VU- VULNERABLE A1c - ver 2.3 - IUCN. Red List of Threatened Species (1998) source: Quero, H.J. 1998. Sabal uresana. The IUCN Red List of Threatened Species 1998: e.T38694A10139483. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.1998.RLTS.T38694A10139483.en. เข้าถึงเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2566. ขยายพันธุ์---เมล็ดงอกได้ง่ายและรวดเร็ว *This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! https://palmpedia.net/wiki/Sabal_uresanaนี่คือต้นปาล์มที่แตกกอมันแสดงให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของรากแซกโซโฟน (มีส้นเท้า) รักษาส้นที่สามบนเหนือระดับดิน* (แปลโดยกูเกิ้ล) Sabal yapa/Bay Palmetto [SAH-bahl] [YAH-pah] Picture 1---San Diego, CA. Photo by Steve. https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_yapaPicture 2---Cuba. Photo by Zoya Akulova. https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_yapaชื่อวิทยาศาสตร์---Sabal yapa C.Wright ex Becc.(1907)ชื่อพ้อง---Has 5 synonyms---Inodes yapa (C.Wright ex Becc.) Standl. (1930).---Sabal japa C.Wright (1871), nom. nud.---More.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:60440702-2#synonymsชื่ออื่น---[ARABIC: Sabialalyaba, Nākh lī ḥā.];[BELIZE: Botán.];[CUBA: Cana jata, Guano.];[MEXICO: Cana, Guano, Guano macho, Huano, Xa’an.];[SPANISH:Botan, Bay, Cana, Cana japa, Chagareta, Guano blanco, Guano bonshan, Miraguano, Palma cana.].ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)EPPO Code---SABSS (Preferred name: Sabal sp.)ถิ่นกำเนิด---ทวีปอเมริกาเขตกระจายพันธุ์---อเมริกากลาง- เบลิซ, เม็กซิโกตอนใต้; แคริบเบียน - คิวบานิรุกติศาสตร์---ชื่อสายพันธุ์ คือความเสียหายของหนึ่งในชื่อท้องถิ่น, jata, ใช้ในคิวบาSabal yapa เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย Charles Wright (1811–1885) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน จาก Odoardo Beccari (1843–1920) นักพฤกษศาสตร์ชาวอิตาลี ในปีพ.ศ.2450ที่อยู่อาศัย---มีถิ่นกำเนิดในเบลีซ, คิวบาตะวันตกและเม็กซิโก (กัมเปเช, กินตานา โรอี ยูกาตัง) อาศัยอยู่ในป่ากึ่งร้อนชื้น, สะวันนาและพื้นที่โล่งบนดินหินปูนที่ระดับความสูงตั้งแต่ 0-300 เมตร Picture 1---Montgomery Botanical Center, Miami, FL.Photo https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_yapaPicture 2---Yucatan, Mexico. Photo by Steve. https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_yapaลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยวสูง 20-25 เมตร ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 15-25 ซม.ลำต้นสีน้ำตาลเทา มีร่องรอยวงแผลเป็นที่เกิดจากใบเป็นรูปวงแหวน มักจะมีฐานทางใบที่ตกค้างในต้นเล็ก ใบบนความยาว 1-2 ม. และก้านใบกว้าง 2.5-3.5 ซม. มีลักษณะเป็นใบแบบ costapalmate แบ่งย่อยอย่างไม่ปกติเป็นปล้องเชิงเส้น 90-110 ส่วน ปลายใบ bifid รวมกันเป็นกลุ่มละ 2 ใบ ไม่ค่อยมี 3 ใบ รวมกันที่ฐานต่อ ประมาณครึ่งหนึ่งของความยาว โดยแบ่งเป็นกลุ่มตามลำดับจนเกือบถึงฐาน ยาวได้ถึง 1.5 ม. และกว้าง 2-3 ซม. มีสีเขียวสม่ำเสมอ hastula ทรงสามเหลี่ยม (ส่วนต่อวางตรงจุดแทรกของแผ่นใบกับก้านใบ) ปลายแหลมยาว 4-7 ซม.ดอกแยกเพศอยู่ร่วมต้น (monoecious) ช่อดอกออกระหว่างใบ (interfoliar) ตั้งตรงยาวกว่าใบ มีกิ่งก้านและดอก 3 ลำดับ ยาว 4-6 มม. มีกลีบเลี้ยงแคมพานูเลต trilobate เล็กน้อย กลีบดอก 3 กลีบรวมกันที่โคน และเกสรเพศผู้ 6 อัน ดอกสีเหลืองครีมสดใส ผลกลมรูปลูกแพร์สีน้ำตาลดำเมื่อสุก ขนาด1-1.3 ซม.มีเมล็ดกลม 1 เมล็ด ขนาด 0.6-0.9 ซม. - โดยทั่วไปมีลักษณะคล้ายคลึงกับ Sabal mauritiiformis แต่ S. mauritiiformis ใบเป็นสีเงินด้านล่างในขณะที่ S. yapa เป็นสีเขียวทั้งสองด้าน ดูเหมือนว่า S. yapa จะมี 2 รูปแบบ คือ รูปแบบเรียวเล็กกว่าและขนาดที่ใหญ่กว่า (HP Leu Gardens นักพฤกษศาสตร์ Eric S.)ข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---พืชสามารถปลูกได้ในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน (USDA Zones 9b - 11) ทนอุณหภูมิต่ำสุดได้ถึง(-5º C) เติบโตได้ดีที่สุดเติบโตได้ดีที่สุดในตำแหน่งที่มีแสงแดดส่องถึง (ตำแหน่งที่มีแสงสว่างและมีแสงแดดส่องถึงไม่ใช่แสงแดดโดยตรงบางชั่วโมงต่อวัน) ชอบดินปูนที่มีหินปูนเป็นส่วนประกอบ ดินที่ชื้นแต่มีการระบายน้ำที่ดี อัตราการเจริญเติบโตช้า การบำรุงรักษา ต่ำการรดน้ำ---ความต้องการน้ำปานกลาง รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไปการตัดแต่งกิ่ง---ฐานใบหากไม่ถูกตัดออกก็จะหลุดออกจากลำต้นเองการใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารรองและธาตุอาหารรองทั้งหมดศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่ค่อยมีศัตรูพืชหรือโรคร้ายแรงรู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์---พืชมักจะถูกปล่อยให้เติบโตเมื่อมีการแผ้วถางป่าเพื่อการเกษตร พืชจะถูกเก็บมาจากป่าเพื่อใช้เป็นยาและประโยชน์อื่นๆ มีการปลูกเลี้ยงในท้องถิ่นเพื่อใช้ใบใช้เป็นยา---ในหมู่ประชากร Maya ส่วนต่าง ๆของพืชถูกนำมาใช้ในการแพทย์แผนโบราณสำหรับโรคเกี่ยวกับตา - สารสกัดจากผลไม้ถูกนำมาใช้เป็นยากล่อมประสาทและเพื่อกระตุ้นความอยากอาหารใช้ปลูกประดับ---ในงานภูมิทัศน์ รูปลักษณ์ที่งดงามทำให้ Sabalเป็นตัวเลือกที่สมบูรณ์แบบสำหรับสวนกึ่งเขตร้อนหรือเขตร้อนอื่น ๆ---ใบใช้สำหรับมุง มีความทนทานอายุการใช้งาน 15 ปีขึ้นไป และใบใช้สำหรับทอหมวก เสื่อ ฯลฯภัยคุกคาม---เนื่องจากสายพันธุ์นี้มีการกระจายพันธุ์ที่กว้างมาก มีประชากรจำนวนมาก ปัจจุบันไม่พบภัยคุกคามที่สำคัญใดๆ และไม่มีการระบุถึงภัยคุกคามที่สำคัญในอนาคต สายพันธุ์นี้จึงได้รับการประเมินล่าสุดใน IUCN Red List กระบุว่ามี ' ความกังวลน้อยที่สุด'สถานะการอนุรักษ์---LC - Least Concern - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species.(2021)source: Machuca Machuca, K., Martínez Salas, E., Quero, H. & Samain, M.-S. 2022. Sabal yapa C.Wright ex Becc.. The IUCN Red List of Threatened Species 2022: https://doi.org/10.2305/IUCN.UK.2022-1.RLTS.T56360782A56360799.en เข้าถึงเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2566การขยายพันธุ์---เมล็ดงอกง่ายหากหว่านสด -ก่อนหน้าแช่เมล็ดในน้ำไว้ 3 วัน ก่อนเพาะในดินร่วนที่มีการระบายน้ำ รักษาความชื้นที่อุณหภูมิ 28-30º C ระยะเวลาการงอกเริ่มตั้งแต่ 1-3 เดือน*This is a tillering palm, it exhibits saxophone style root growth (it has a heel), keep top third of heel above soil elevation! https://www.palmpedia.net/wiki/Sabal_yapaนี่คือต้นปาล์มที่แตกกอมันแสดงให้เห็นถึงการเจริญเติบโตของรากแซกโซโฟน (มีส้นเท้า) รักษาส้นที่สามบนเหนือระดับดิน* (แปลโดยกูเกิ้ล) สกุล saribus (sahr-EE-buhs) เป็นประเภทของปาล์ม พื้นเมืองเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ , Papuasia และ หมู่เกาะแปซิฟิก (บอร์เนียว, มาลูกุ, นิวแคลิโดเนีย, นิวกินี, ฟิลิปปินส์, โซโลมอนคือ, สุลาเวสี)Livistona มีความสัมพันธุ์อย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับสกุล saribus และเมื่อ saribus ถูกรวมอยู่ใน Livistona อย่างไรก็ตามการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้สนับสนุนการแยกทั้งสองกลุ่ม มี 8 สายพันธุ์ที่ยอมรับได้ (ในหน้านี้แสดง 1 สายพันธุ์)1 Saribus brevifolius (Dowe & Mogea) Bacon & W.J.Baker - Raja Ampat Islands in Indonesia2 Saribus chocolatinus (Dowe) Bacon & W.J.Baker - Papua New Guinea3 Saribus jeanneneyi (Becc.) Bacon & W.J.Baker - New Caledonia4 Saribus merrillii (Becc.) Bacon & W.J.Baker - Philippines5 Saribus rotundifolius (Lam.) Mart. – Anahaw - Philippines, Sulawesi, Maluku, Raja Ampat Islands in Indonesia, Banggi Island in Sabah (ปาล์มยะวา ดูที่ปาล์ม5)6 Saribus surru (Dowe & Barfod) Bacon & W.J.Baker - Papua New Guinea7 Saribus tothur (Dowe & Barfod) Bacon & W.J.Baker - New Guinea8 Saribus woodfordii (Ridl.) Bacon & W.J.Baker - New Guinea, Solomon Islands Saribus tothur/Anáhaw Palm [sahr-EE-buhs] [TOH-toor] Picture 1---Nong Nooch Tropical Botanical Gardens. Photo by Michael Merritt.https://palmpedia.net/wiki/Saribus_tothurPicture 2---Niau, Papua New Guinea. "Inflorescence Branched to 5 Orders" Photo by Dr. William J. Baker, Royal Botanic Gardens, Kew/Palmweb.https://www.palmpedia.net/wiki/Saribus_tothurชื่อวิทยาศาตร์---Saribus tothur (Dowe & Barfod) C.D.Bacon & W.J.Baker. (2001).ชื่อพ้อง---Has 1 synonyms.See https://powo.science.kew.org/taxon/urn:lsid:ipni.org:names:77116517-1#synonyms---Basionym: Livistona tothur Dowe & Barfod (2001).ชื่อสามัญ---Anáhaw Palmชื่ออื่น---MADAGASCAR: Tot-hur, Yu Bbraal, yu bral (Bewani language); Tin-göö.]ชื่อวงศ์---ARECACEAE (PALMAE)รหัสอนุกรมวิธาน: 2684086 (สำหรับการอ้างอิงในบทความ โปรดใช้ NCBI:txid2684086) https://www.ncbi.nlm.nih.gov/Taxonomy/Browser/wwwtax.cgi?mode=Info&id=2684086&lvl=3&lin=f&keep=1&srchmode=1&unlockถิ่นกำเนิด---โอเชียเนียเขตกระจายพันธุ์---ปาปัวนิวกินีนิรุกติศาสตร์---ชื่อสกุล 'Saribus' มาจากชื่อท้องถิ่นเป็นหนึ่งในภาษาโมลุกกะ , sariboeบันทึกไว้โดยชาวดัตช์ ; ชื่อเฉพาะสายพันธุ์ 'tothur'Saribus tothur เป็นสายพันธุ์ของพืชดอกในครอบครัวปาล์ม (Arecaceae) ได้รับการอธิบายทางวิทยาศาสตร์ครั้งแรกโดย John Leslie Dowe (เขามีบทบาทมากที่สุดในปีพ.ศ. 2536) นักพฤกษศาสตร์ชาวออสเตรเลียและAnders Sánchez Barfod (เกิดปี 1957) นักพฤกษศาสตร์ชาวเดนมาร์กและได้รับชื่อที่แน่นอนในปัจจุบันจากChristine D. Bacon (เขามีบทบาทมากที่สุดในปีพ.ศ. 2554) นักพฤกษศาสตร์ชาวอเมริกัน และ William John Baker (1972–) นักพฤกษศาสตร์ชาวอังกฤษ ในปีพ.ศ.2554ที่อยู่อาศัย---ปาปัวนิวกินี.ใน West Sepik Prov., Oenake Mts. เติบโตในป่าฝนบนสันเขาหินปูนและหินแปรที่ระดับความสูง 400-600 เมตรลักษณะ---เป็นปาล์มต้นเดี่ยว สูงถึง12- 20 ม.ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 15-20 ซม.ร่องรอยแผลเป็นที่เกิดจากใบนูนเล็กน้อย แคบ สีเทาเข้ม ใบรูปพัด Costapalmate) มีใบในมงกุฏ 24-40 ใบ กาบใบเป็นใยตาข่ายสีน้ำตาลแดง ก้านใบยาว 1.5-2 เมตร ด้านล่างของก้านใบมีหนามสีดำยาว 1 มม ขอบใบจักลึก ด้านบนสีเขียวเข้มอมน้ำเงิน ด้านล่างสีเขียวอมขาว ดอกแยกเพศอยู่่ร่วมต้น ผลรูปกลมขนาด 2.5-4 ซม. เมื่อสุกสีส้มเป็นเงามันข้อกำหนดสิ่งแวดล้อม---(USDA Zone 9a-11) ต้องการแดดจัดชอบดินปนทรายดินชื้นสม่ำเสมอแต่ระบายน้ำได้ดีการรดน้ำ---ความต้องการน้ำโดยเฉลี่ย รดน้ำอย่างสม่ำเสมอ อย่าให้น้ำมากเกินไป ทนแล้ง; เหมาะสำหรับ xeriscapingการตัดแต่งกิ่ง---ฐานใบหากไม่ถูกตัดออกก็จะหลุดออกจากลำต้นเองการใส่ปุ๋ย---ต้องการอาหารที่มีปุ๋ยที่สมบูรณ์แบบ รวมถึงสารอาหารรองและธาตุอาหารรองทั้งหมดศัตรูพืช/โรคพืช---ไม่ค่อยมีศัตรูพืชหรือโรคร้ายแรงรู้จักอ้นตราย---Unknownการใช้ประโยชน์---ใช้กิน เนื้อผลไม้มีรสหวานนั้นรับประทานในท้องถิ่นสดหรือปรุงสุก หัวใจปาล์มหรือหน่ออ่อนกินเป็นผัก ใช้อื่น ๆ---หลังคาและร่มทำจากใบไม้ คันธนูจากลำต้น และเกลือได้มาจากเถ้าของก้านใบที่เผาภัยคุกคาม---ถูกวางไว้ใน IUCN Red Listถูกระบุว่าเป็นสิ่งมีชีวิตใกล้สูญพันธุ์ภายใต้เกณฑ์ B1ab(iii)+2ab(iii)สถานะการอนุรักษ์---EN - ENDANGERED B1ab(iii)+2ab(iii) - ver 3.1 - IUCN Red List of Threatened Species (2020)source: Jimbo, T. & Kipiro, W. 2021. Saribus tothur (Dowe & Barfod) Bacon & W.J.Baker. The IUCN Red List of Threatened Species 2021: https://doi.org/10.2305/IUCN.UK.2021-3.RLTS.T189126177A189758757.en เข้าถึงเมื่อวันที่ 02 ตุลาคม 2566การดำเนินการอนุรักษ์ https://www.iucnredlist.org/species/189126177/189758757- ขอแนะนำให้พัฒนาความพยายามในการอนุรักษ์สายพันธุ์ดังกล่าว นอกจากนี้ จำเป็นต้องมีการรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมสำหรับชนิดพันธุ์โดยคำนึงถึงท้องถิ่นและจำนวนประชากรระยะออกดอก/ติดผล---พฤศจิกายน-มกราคม /กุมภาพันธ์ - มีนาคม ( Dowe 2009)ขยายพันธุ์---เมล็ด อ้างอิง แหล่งที่มาREFERENCESGeneral Bibliography+REFERENCESGeneral & specific on-line+REFERENCESComplementary / Specificข้อมูลในเว็บไซต์นี้ได้รวบรวมจากแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ เช่น---หนังสือ “คู่มือปาล์มประดับ” ดร. ปิยะ เฉลิมกลิ่น.2---คู่มือปาล์มประดับ : Ornamental Palm ฉบับปรับปรุงและเพิ่มเติม/ดร. ปิยะ เฉลิมกลิ่น 2550---หนังสือ"ปาล์มประดับที่ปลูกได้ในประเทศไทย"สวัสดิ์ หรั่งเจริญ สำนักพิมพ์มติชน 2547---สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ) (Concise Encyclopedia of Plants in Thailand)---Australian Government's Species Profile and Threats Database. http://www.environment.gov.au/---Palmpedia - Palm Grower's Guide https://www.palmpedia.net ---ฐานข้อมูลพรรณไม้มีชีวิต องค์การสวนพฤกษศาสตร์ Living Plant Database of The Botanical Organization ---สำนักงานหอพรรณไม้. (2557). ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย เต็ม สมิตินันท์ ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: สำนักงานหอพรรณไม้ สำนักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์พืช กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช http://www.dnp.go.th/botany/mplant/index.aspx---The International Plant Names Index and World Checklist of Selected Plant Families 2017. Published on the Internet at http://www.ipni.org and http://apps.kew.org/wcsp/---The Plant List (TPL) was a working list of all known plant species http://www.theplantlist.org/---Useful Tropical Plants. http://tropical.theferns.info/viewtropical. ---India Biodiversity Portal. http://indiabiodiversity.org/species/show/ ---Plants of the World Online Kew Science.www.plantsoftheworldonline.org/taxon/urn:lsid:ipni.org---GBIF.the Global Biodiversity Information Facility.https://www.gbif.org/species/---PALMS & CYCADS https://www.llifle.com/Encyclopedia/PALMS_AND_CYCADS/---IUCN. Red List of Threatened Species.https://www.iucnredlist.org/---https://www.nparks.gov.sg/florafaunaweb/who-we-are---http://www.dnp.go.th/botany/detail.aspx?wordsnamesci=Winitia0cauliflora0(Scheff.)0Chaowasku---http://www.asianplant.net/Annonaceae/Stelechocarpus_cauliflorus.htm---http://khaophrathaew.org/Biodiversity_Flora2.htm---https://whatflower.net/about/ ---IPNI , 2003, ดัชนีชื่อพืชสากล. ฐานข้อมูลออนไลน์ < http://www.ipni.org/ > ---https://gd.eppo.int/search---http://www.worldfloraonline.org---https://llifle.com/Encyclopedia/PALMS_AND_CYCADS/Family/Arecaceae/ ---https://www.cabidigitallibrary.org/ ---การออกเสียงสะกดชื่อละตินโดย edric https://www.palmpedia.net/wiki/ REFERENCES ---General BibliographyREFERENCES ---Specific & complementaryแหล่งข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับปาล์มมีดังนี้ https://thaipalm.myspecies.info/---www.palmweb.org – แหล่งข้อมูลเพิ่มเติมที่ให้ข้อมูลที่เชื่อถือได้จำนวนมากเกี่ยวกับอนุกรมวิธานปาล์มและระบบการตั้งชื่อ---Govaerts, R. และ J. Dransfield 2005. รายการตรวจสอบปาล์มโลก. สำนักพิมพ์ว่าว. รายการตรวจสอบได้รับการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องและสามารถเข้าถึงได้ทางออนไลน์ที่http://apps.kew.org/wcsp/home.do ---Dransfield, J., NW Uhl, C. Asmussen, WJ Baker, MM Harley และ C. Lewis 2551. สกุล Palmarum. วิวัฒนาการและการจำแนกประเภทของปาล์ม (Genera Palmarum ed. 2.) สำนักพิมพ์คิว.---http://eunops.org/content/glossary-palm-terms อภิธานศัพท์แบบอินเทอร์แอกทีฟของคำศัพท์ทางปาล์มตามอภิธานศัพท์ที่ตีพิมพ์ใน Genera Palmarum ed. Check for more information on the species: ---Plants Database : Names, synonymy and distribution The Garden.org Plants Database https://garden.org/plants/---Tropicos : Nomenclature, literature, distribution and collections Tropicos - Home www.tropicos.org/---GBIF : Global Biodiversity Information Facility Free and open access to biodiversity data https://www.gbif.org/---IPNI : International Plant Names Index The International Plant Names Index - home page http://www.ipni.org/---EOL : Descriptions, photos, distribution and literature Global access to knowledge about life on Earth Encyclopedia of Life eol.org/---PROTA : Uses The Plant Resources of Tropical Africa ---Prelude : Medicinal uses Prelude Medicinal Plants Database http://www.africamuseum.be/collections/external/preludeรวบรวมและเรียบเรียงโดย Tipvipa..Vบริษัท สวนสวรส การ์เด้น ดีไซน์ จำกัดwww.suansavarose.comUpdate7/7/20194/5/202122/6/2022Late update 4/9/2023 - 9/9/2023- 3/10/2026